موهای اصلی جنین شروع به رشد می کند.طول جنین ۳۶ سانتی متر و وزن آن ۱۶۰۰ گرم استجنین:
در این هفته جنین بیست و هشت هفته ای است. چین و چروکهای سطح مغز رشد پیدا می کنند. تحقیقات نشان داده است که هوشمندی از همین دوره از جنینی شکل می گیرد. وقتی که سطح مغز بزرگتر می شود، سلولها در لایه ی سطحی مغز زیاد می شوند. مغز جنین تنفسهای جنین را کنترل می کنند و جنین خود دمای بدنش را تنظیم می کند. موهای جنینی کم کم از بین می روند، اما مقداری از آنها در روی کمر و شانه ها باقی می ماند. جنین حالا دارای موهای اصلی است. لایه چربی زیر پوست جنین کلفت می شود و پوست جنین را صاف می کند. چربی ها تفکیک شده و به عنوان انرژی مصرف می شود. جنین تا اندازه ای که در رحم جا داشته باشد حرکت می کند. جنین با پاهایش لگد می زند و با دستهایش ضربه می زند. برخی از جنین ها در این هفته خود را چرخانده و سرشان را رو به پایین می آورند. مادر چرخیدن جنین را حس می کند زیرا جنین به سقف شکم و به پهلوها ضربه می زند و مادر در قسمت پایین شکم احساس سنگینی می کند.
مادر:
تنها هفت هفته ی دیگر از حاملگی باقی مانده است. آیا تو جزو مادرانی هستی که با کمبود وقت مواجه هستند؟ آیا کارهای زیادی است که باید قبل از تولد نوزاد انجام بدهی؟ اما استرسهایت شاید موجب آن شود که نتوانی با همسرت با شکیبایی رفتار کنی. آیا از خود می پرسی که وقت می کنم همه کارها را قبل از تولد نوزاد انجام دهم یا نه؟ آیا باید خانه را تمیز کرد؟ از انرژی که داری استفاده کن، اما به خاطر داشته باش که فردا هم روز خداست. خود را زیاد خسته نکن. اگر درد در ناحیه ی لگن حس کردی ممکن است که روزهای پایانی حاملگیت کمتر از آن چیزی باشد که فکرش را می کنی. برخی از مادران هم در دوران حاملگی مشکل واریس دارند. واریس (گشادی و نارسایی وریدهای سطحی پاها) بیماری است که در بین زنان بسیار شایع است، اما این بیماری می تواند در دوران حاملگی هم پیدا شود، زیرا هورمونهای حاملگی عضلات را شل می کند. سعی کن که مدت طولانی ایستاده نباشی. بالا کردن پاها به سمت بالا بسیار خوب است زیرا خون بهتر به قلب پمپ می شود.
جمع شدن آب:
با جمع شدن آب، بدن می تواند حالت ورم کرده به خود بگیرد. در دوران حاملگی مقدار آب موجود در بدن زیاد می شود. همچنین مقدار خونی که در بدن وجود دارد نیز نسبت به حد معمول بیشتر است. رحم بزرگ می شود و به لگن فشار می آورد و گردش خون نیز کند می شود. در برخی از مرزهای بدن خون جمع شده و این موجب جمع شدن آب در بافتها می شود. ورمی که به دلیل جمع شدن آب باشد بیشتر در مچ پاها و در پاها است. این ورمها در آخر حاملگی بسیار معمول است. برخی از مادران هم هستند که دچار ورم نمی شوند و جمع شدن آب هم آنها را اذیت نمی کند. در برخی از موارد ورم می تواند در دستها و صورت نیز باشد. اگر مادر حامله مدت زیادی ایستاده باشد، به خصوص در هوای گرم به طور حتم دچار ورم در مچ پاها خواهد شد. برخی از مواردی که موجب ازدیاد ورم می شوند عبارتند از: فصل سال، نوع کار روزانه و مراقبت نکردن از خود. به طور معمول ورم در هنگام خواب شبانه یا بعد از استراحت کم می شود. از هر فرصتی برای استراحت استفاده کن و پاهایت را رو به بالا دراز کن. از پوشیدن لباسها و جورابهای تنگ خودداری کن.
نکته هایی برای پیشگیری از ورم
* شاید به نظرت مسخره باشد که خوردن آب زیاد را توصیه می کنیم در حالی که بدنت پر ازآب است، اما خوردن آب کمک می کند.
* ورزشهای نرم و آرام، راه رفتن، دوچرخه سواری و شنا بسیار خوب است.
* اگر امکانش را داری در طول روز استراحت کن.
* از پوشیدن لباسهای تنگ خودداری کن.
* مدت طولانی در یک جا ننشین، پاهایت راتکان بده تا خون به گردش بیفتد.
* کفشهای مناسب بپوش. وقتی که پاها دچار ورم هستند اگر کفش تنگ باشد پاها را اذیت می کند.
* جورابهای مخصوصی که به ورم کمک میکند.
* از خوردن غذاهای چرب و شور خودداری کن.
اما اگر ورم بسیار زیاد بود و همچنین وزنت هم بیش از حد بالا رفته بود باید به پزشک مراجعه کرد. زیرا اگر مادر دارای فشار خون بالا باشد یا اینکه در ادرارش پروتئین دیده شده باشد، ممکن است که مادر دچار مسمومیت حاملگی شده باشد.
دردهای فشار دهنده ی زایمانی:
اگر از عضله استفاده کنیم یعنی اگر آنرا منقبض کنیم، عضله سخت می شود، عضلات رحم هم چنین رفتاری را از خود بروز می دهند. عضلات رحم برای زایمان آماده می شوند. اما این فرق وجود دارد که دیگر خودت نمی توانی عضلات رحمت را منقبض کنی تا سخت شود. اگر یکدفعه حس کردی که عضلات شکمت فشار داده می شود و درد از سمت بالا شروع شده و شدید شده و یکدفعه درد گم می شود، این دردهای فشار دهنده ی زایمانی است که برخی از مادران حامله مدتی پیش از زایمان این دردها را دارند. دردهای فشار دهنده ی زایمانی ممکن است که در هر زمان از دوران حاملگی شروع شود یا اینکه مادر این دردها را قبل از زایمان حس نکند. اما به طور معمول این دردها بعد از هفته ی ۲۰ حاملگی شروع می شود. مادرانی که فرزندان دیگری هم دارند، بهتر دردهای فشار دهنده ی زایمانی را می شناسند. دردهای فشار دهنده ی زایمانی می تواند مدت ۳۰ ثانیه ادامه داشته باشد، یا اینکه در برخی موارد طولانی تر شود. دردهای فشار دهنده ی زایمانی که فبل از زایمان پیش می آید، گاهی به طور کامل بدون درد هستند. معمولأ این دردها نامنظم هستند و گاهی با جابه جا شدن از بین می رود. دردهای فشار دهند ه ی زایمانی که پیش از زایمان وجود دارد با دردهای فشار دهند ه ی زایمانی که در وقت زایمان پیش می آید متفاوت است. اما تشخیص دادن این که دردها، دردهای اصلی هستند یا نه مشکل است. اگر نمی توانی تشخیص بدهی که دردها اصلی است یا نه یا اینکه قبلأ نوزاد هفت ماهه به دنیا آورده ای باید به پزشک مراجعه کرد. اما در کل دردهای فشار دهنده ی زایمانی در آخر حاملگی مفید است، زیرا این دردها دهانه ی رحم را کوتاه و نرم می کنند و می تواند در باز شدن دهانه ی رحم در هنگام زایمان کمک کند.
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
در این هفته کودک شما ۹۱۰ گرم وزن و ۳۷٫۶ سانتی متر طول دارد. او می تواند چشمان خود را (که اکنون مژه دارند) باز کند و سر خود را به سمت هر نور ممتد و شدیدی که از بیرون رحم بتابد برگرداند. لایه های چربی بدن او در حال شکل گیری هستند و او برای زندگی در خارج از رحم آماده می شود.
شما چگونه تغییر می کنید؟
شما در خانه در حال استراحت هستید! سه ماهه سوم حاملگی از این هفته آغاز می شود و تا هفته چهلم ادامه می یابد. اگر وضعیت شما هم مشابه اکثر خانمهای حامله باشد در این دوره سه ماهه حدود ۵ کیلوگرم وزن اضافه خواهید کرد.
آیا پاهای شما در طول شب مورمور می کند؟ خارش و سوزش در قسمت پایینی پاها و میل شدید به تکان دادن آنها تحت عنوان «سندرم پاهای ناآرام» (یا RLS) شناخته می شود. این عارضه ممکن است موجب شود که در حالت استراحت احساس آرامش نکنید. هرچند بروز این عارضه در خانمهای حامله بسیار معمول می باشد، اما هیچ کس علت بروز آن را نمی داند. از کافئین (چای یا قهوه) استفاده نکنید زیرا این عارضه را تشدید می کند؛ و هنگامی که احساس ناراحتی کردید ماهیچه های ساق پای خود را ماساژ دهید. برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف مکملهای غذایی حاوی آهن می تواند این عارضه را تا حدودی بهبود بخشد.
از این به بعد شما هر دو هفته یکبار توسط ماما یا پزشک خود معاینه می شوید. از هفته سی و ششم این معاینات به صورت هفتگی درخواهند آمد. در صورتی که آزمایش خون در سه ماهه اول نشان داده باشد که ارهاش خون شما منفی است به شما ایمونوگلوبولین ارهاش تزریق خواهد شد تا از تولید پادتنهایی که ممکن است به خون کودک شما حمله کنند جلوگیری شود. اگر ارهاش خون پدر کودک شما هم منفی باشد احتیاجی به تزریق ایمونوگلوبولین نیست اما پزشکان معمولا بدون آزمایش خون پدر کودک ایمونوگلوبولین را به شما تزریق خواهند کرد. همچنین اگر ارهاش خون کودک شما مثبت باشد پس از زایمان یکبار دیگر به شما ایمونوگلوبولین تزریق خواهد شد.
اگر تاکنون در کلاسهای مخصوص زایمان شرکت نکرده اید شاید بهتر باشد برخی تمرینات تنفسی و آرامش بخش را در خانه انجام دهید. زایمان طولانی و خسته کننده است؛ در ضمن دردناک هم هست و اگر برای آن آمادگی نداشته باشید ممکن است به شما سخت بگذرد. خیلی از پدرها از نگاه کردن به صحنه زایمان می ترسند، شاید به همین دلیل است که در ایران کسی به فکر مشارکت پدران در زایمان نیست!
فعالیت های این هفته
یک دکتر برای کودک خود انتخاب کنید: اسامی پزشکان خانوادگی یا متخصصین اطفال را از اقوام، دوستان، همکاران، همسایه ها یا پزشک خود بگیرید. اطمینان حاصل کنید که پزشک منتخب شما بیمه شما را قبول می کند، می تواند در ساعتهایی که با برنامه روزانه شما هماهنگ است کودکتان را معاینه کند و محل مطب او نیز برای شما مناسب است. اگر می توانید با پزشکان مورد نظر خود قرار ملاقات حضوری نیز بگذارید. اگر فکر می کنید که حالا برای این کار خیلی زود است به یاد داشته باشید که اولین معاینه باید اندکی بعد از تولد کودک صورت بگیرد. البته معمولا بیمارستان پزشک متخصص اطفالی دارد که اولین معاینه نوزاد را در بیمارستان انجام می دهد، با این حال شاید بهتر باشد شما از قبل فردی را برای معاینات آینده کودکتان در نظر گرفته باشید که هم برایتان قابل اطمینان و خوشایند است و هم دسترسی به وی مقدور باشد.
منابع:vatandar.com
ninisite.com
