پژوهشها نشان میدهد این که نوزاد در چه زمانی از این محدوده زمانی (۳۷ تا ۴۲ هفتگی) به دنیا بیاید، به شکل چشمگیری در رشد فیزیکی و ذهنی او تفاوت ایجاد میکند. چرا که آن پنج هفته انتهایی برای رشد کامل فرزندتان بسیار مهم است و بچههایی که زودهنگام متولد شده باشند با خطر بیشتری برای بروز مشکلات روبرو خواهند بود.
بازی انتظار بهترین زمان برای زایمان سزارین
سیاری از یانوان برای زایمان خود سزارین را انتخاب میکنند و پزشک نیز تاریخی برای جراحی تعیین میکند. اما برخی دیگر صبر بیشتری دارند و تا زمانی که وارد مراحل زایمان شوند منتظر میمانند و زمانی به پزشک اجازه سزارین میدهند که روند طبیعی زایمان آغاز شدهباشد. ظاهرا هر دو انتخاب رایج است، اما آیا تفاوتی دراین دو نوع سزارین وجوددارد؟
زایمان سزارین یک روند جراحی است که با ایجاد برشی بر شکم و رحم مادر نوزاد زایمان میشود. سزارین معمولاً زمانی انجام میشود که زایمان طبیعی جان مادر یا فرزند را در خطر قرار دهد. اما اخیراً این روش از سوی مادرانی که توانایی تولد طبیعی فرزندشان را دارند نیز مورد استفاده قرار میگیرد. گرایش به زایمان سزارین انتخابی روز به روز معمولیتر و مقبولتر میشود و بسیاری از بانوانی که دوست دارند کنترل بیشتری بر زایمان خود داشته باشند، زایمان سزارین را انتخاب میکنند.
برخی دیگر به علت این سزارین انتخابی را برمیگزینند که زایمان طبیعی بر توازن واژنی آنان تاثیر میگذارد. و برخی به دلیل ترس از درد، ترس از بروز اتفاقی ناخوشایند، شرم و حیا و موارد دیگر آنرا بر زایمان طبیعی ترجیح میدهند. زایمان سزارین در میان مادرانی که خواستار زایمان سریعتری هستند نیز محبوبیت دارد.
در گذشته، دوره کامل بارداری به پنج هفتهای گفته میشد که بچه میتوانسته در آن محدوده متولد شود. یعنی سه هفته پیش از (۳۷ هفتگی) تا دو هفته پس از موعد تخمینی زایمان (۴۲ هفتگی).
پیش از تصمیمگیری نهایی برای روش زایمانتان، در این باره تحقیق کنید. آیا این انتخاب واقعاً به اندازهای که فکر میکنید برای شما لازم و مفید است؛ همیشه راهی میانهای وجود دارد و بهتر است بدانید که زایمان سزارین غیرضروری خطراتی را نیز به همراه دارد.
چه وقتی ضروری است
در شرایطی غیر اورژانسی معمولاً پزشک زمانی زایمان سزارین را توصیه میکند که پیش از موعد زایمان در مورد سلامتی مادر با بچه نگرانی بوجود آمده باشد. اگر شرایط اورژانسی ندارید، اوضاع به نفع شماست و میتوانید در این باره جستجوی بیشتری کنید، سوالات خود را بپرسید و سپس به همراه پزشکتان تصمیمگیری کنید. در شرایطی که دلایلی وجود داشته باشد که زایمان طبیعی غیرممکن شود، زایمان سزارین برای مادر و فرزند ایمنتر است.
زمانبندی از همه مهمتر است
بسیاری از متخصصین پزشکی سیاستگذار بر این باورند که زایمان سزارین انتخابی میتواند برای چنین آسیبرسان و برای مادر بیفایده باشد. و سزارین انتخابی پیش از هفته ۳۹ بارداری میتواند آسیبهای بیشتری به همراه داشته باشد. زیرا این کار میتواند برای مادر بدون فایده و برای بچه خطرات زیادی به همراه داشته باشد. در نتیجه زایمان سزارین بدون تشخیص پزشکی خصوصاً پیش از هفته ۳۹ بارداری توصیه نمیشود.
برای بهبود نتایج زایمان، گروه تخصصی زنان/زایمان در تعریف جدیدی برای ”دوران بارداری” دورهها را به چهار دسته مشخص تقسیم کردهاند:
۱ دوره زودهنگام بین ۳۷ هفتگی و ۰ روز و ۳۸ هفتگی و ۶ روز.
۲ دوره کامل بین ۳۹ هفتگی ۰ روز و ۴۰ هفتگی و ۶ روز.
۳ دوره دیرهنگام بین ۴۱ هفتگی و ۰ روز و ۴۱ هفتگی و ۶ روز.
۴ دوره از موعد گذشته بین ۴۲ هفتگی و ۰ روز و پس از آن.
اما آیا واقعاً بین سزارین در هفته ۳۸ و جراحی در هفته ۳۹ تفاوت زیادی وجود دارد؟ بله.
پژوهشها نشان میدهد این که نوزاد در چه زمانی از این محدوده زمانی (۳۷ تا ۴۲ هفتگی) به دنیا بیاید، به شکل چشمگیری در رشد فیزیکی و ذهنی او تفاوت ایجاد میکند. چرا که آن پنج هفته انتهایی برای رشد کامل فرزندتان بسیار مهم است و بچههایی که زودهنگام متولد شده باشند با خطر بیشتری برای بروز مشکلات روبرو خواهند بود.
بنابراین زایمان سزارین انتخابی نباید پیش از هفته ۳۹ بارداری برنامهریزی شود، مگر علتی پزشکی برای انجام آن وجود داشته باشد. برخی از مشخصههای پزشکی برای این کار عبارتنداز:
– زجر تنفسی جنین.
– گره بند ناف.
– پارگی رحمی.
– افزایش فشار خون مادر.
– افزایش تپش قلب مادر.
– مشکلات جفتی.
– وضعیت بریچ.
– زایمان القائی به خطا رفته.
– بچهای درشت اندام که وزنش بیش از ۴ کیلوگرم باشد.
– اختلالات در بندناف.
سزارین انتخابی یا برنامهریزی شده
زمانی است که مادر و مراقب پزشکی و موافق باشند (پیش از این که زایمان شروع شود) که مادر براساس دلایل شخصی و غیرپزشکی یا در برخی از موارد برای دلایل پزشکی زایمان سزار برنامهریزی شده داشته باشد.
البته تمام موارد لیست شده در بالا مشخصههای ضروری زایمان سزارین نیست و در بسیاری از موارد متخصص زنان زایمان برای تصمیمگیری این که آیا زایمان سزارین ضروری است یا خیر، از تجربه و مهارت خود استفاده میکند. زیرا در زایمان سزارین، زمانبندی از اهمیت ویژهای برخوردار است.
پژوهش منتشر شده در نشریه پزشکی نیوانگلند نشان میدهد که نوزادان به دنیا آمده در هفته ۳۷ بارداری با خطر بسیار زیادی برای ضعف دستگاه تنفسی، عفونتهای نوزادان و کاهش قند خون روبرویند. در مقایسه با بچههایی که در هفته ۳۹ بارداری به دنیا آمدهاند. همچنین بچههایی که زود هنگام به دنیا آمدهاند بیشتر به تنفس مصنوعی نیاز دارند و احتمال بستری شدنشان در بخش مراقبتهای ویژه از نوزادان نارس افزایش مییابد.
در پژوهش دیگری اخیراً، مشخص شده است که بچههای متولد شده پیش از هفته ۳۹ بارداری میتوانند دو و نیم برابر بیشتر از آنانی که در هفتهی ۳۹ و ۴۰ بارداری به دنیا آمدهاند، دچار مشکلات مختلف شوند. مشکلات شایع در میان بچههای نارس در این مطالعه شامل زجر تنفسی، زردی و کاهش قند خون میشود.
پژوهش دیگری یافته است بچههایی که زودتر از هفته ۳۹ بارداری متولد میشوند ممکن است با مشکلات رشدی مواجه شوند و باعث یادگیری آهسته نوزاد شود.
خطرات دیگر شامل
شش مرطوب
تجمع مایعات در ششها معمولاً زمانی رخ میدهد که به دلیل نبود فشار انقباضات زایمان رطوبت از ششها خارج نگردد.
محاسبه موعد زایمان
اگر محاسبه موعد زایمان دقیق نباشد، احتمال زایمان زودرس بوسیله سزارین افزایش مییابد. اگر زایمان سزارین حتی چند روز پیش از هفته ۳۹ باشد، خطر پیچیدگیها افزایش مییابد.
بنابراین باید صبر کنم؟
با در نظر گرفتن تمامی این حقایق، بسیاری از مادران باردار از مراقب پزشکی خود در خواست میکنند، پیش از اجرای سزارین تا زمانی که مراحل زایمان آغاز گردد، صبر کنند. چرا که در این حالت میتوان فهمید که بچه ”برای تولد آماده” است. اگر نگران هستید که ممکن است این تصمیم باعث شود که ناخواسته با زایمان طبیعی مواجه شوید، آسوده باشید، زیرا روند زایمان طبیعی به زمان بیشتری نیاز دارد و معمولاً به سرعت پیشرفت نمیکند.
گر چه عمل سزارین طی روند زایمان نیز قابل اجرا است، ولی اگر زایمان پیشرفت سریعی داشته باشد، احتمالاً زمان لازم برای گردآوری تیم جراحی در اتاق عمل وجود نخواهد داشت. برای خانمی که زایمان سزارین را برنامهریزی است، این مسئله میتواند تجربهای دردناک باشد.
از طرف دیگر اکثر پزشکان دوست ندارند صبر کنند تا زایمان شروع شود، سپس سزارین را آغاز کنند. پژوهشها نشان داده است که جراحیهایی که “خارج از برنامه پیشبینی شده” صورت گرفته است با خطرات و پیچیدگیهای بیشتری مواجه شده است (از نظر عمل جراحی و روند بیهوشی).
انتظار برای شروع زایمان به این معناست که هر فردی (گروه جراحی و سرویسهای اورژانسی) در تمامی ساعات باید در حالت آماده باش قرار داشته باشند که در اکثر موارد عملی نیست. به همین علت، اکثر پزشکان ترجیح میدهند که آنرا طی ساعات از روز انجام دهند که از قبل شرایط مهیا باشد.
آیا انتظار کشیدن برای بچه فایدهای دارد؟
به سبب اینکه نوزاد از روند زایمان نیز بهرهای حاصل کند، ضروری است که پیش از سزارین حداقل مادر وارد مرحله فعال زایمان شده باشد. زیرا هورمونهای مختلفی که طی مراحل زایمان و تولد نوزاد آزاد میشوند بر رفتار مادر تاثیر میگذارد و او را از نظر روانی برای حمایت از نوزاد آماده میکند.
با سزارین انتخابی، بچه از فواید هورمونهای زایمان بهره نخواهد برد، زیرا پیش از شروع مراحل زایمان هورمونها به اندازه کافی به درجه اوج خود نمیرسد. شدت مراحل زایمان، ترشح مادهای به نام ”سورفاکتانت” در ششها را افزایش میدهد و باعث بیرون آوردن هر مایع اضافی از ششها شده و ششهای نوزاد را برای تنفس آماده میسازد، بنابراین نوزاد میتواند بهتر تنفس کند. این همان مشکلی است که ممکن است نوزاد متولد شده پیش از هفته ۳۹ با آن مواجه شود. البته پزشکان معمولاً برای چنین رخدادی آمادهاند و مشکل فوراً مدیریت میشود.
انتقال سریع از ششهایی پر از مایع تا ریهای سرشار از هوا یکی از بزرگترین چالشهایی است که نوزادان پس از تولد با آن روبرو هستند.
