در این هفته کودک شما مرحله “یادآوری اطلاعات” را آغاز می کند؛ البته در این سن او فقط برخی اطلاعات خاص (مثلا اینکه اسباب بازی هایش در کجای خانه قرار دارند) را به یاد می آورد. همچنین او قادر خواهد بود که کارهایی را که هفته پیش دیده است تقلید کند.

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این هفته کودک شما مرحله “یادآوری اطلاعات” را آغاز می کند؛ البته در این سن او فقط برخی اطلاعات خاص (مثلا اینکه اسباب بازی هایش در کجای خانه قرار دارند) را به یاد می آورد. همچنین او قادر خواهد بود که کارهایی را که هفته پیش دیده است تقلید کند.
این مهارتها بدان معنی هستند که او “حافظه نزدیک” دارد یعنی می تواند جزئیات یک تجربه خاص را که در گذشته نزدیک رخ داده است به یاد بیاورد. با این حال او هنوز هم قادر نیست که بسیاری از تجربیاتش را به یاد آورد. حافظه پایدار و درازمدت در سال دوم یا سوم تولد ایجاد خواهند شد، در زمانی که او واقعا قدرت تکلم هم به دست آورده است.
زندگی شما:
شیوه هر پدر و مادری برای بزرگ کردن و تربیت فرزند و همچنین مجموعه اولویتهای آنها در این امر ممکن است با دیگران متفاوت باشد. با این حال باز هم خودداری از تذکر دادن به والدین آشنا بسیار سخت خواهد بود اگر ببینید آنها کاری را انجام می دهند که شما هرگز نمی کنید.
به یاد داشته باشید که شیوه بزرگ کردن کودک توسط هر کس به همان فرد اختصاص دارد و ممکن است روشی که برای شما مناسب است برای یک فرد دیگر مناسب نباشد. در ضمن در این باره هم فکر کنید که هنگامی که دیگران از شما انتقاد می کنند چه احساسی به شما دست می دهد؛ مثلا هنگامی که یک فرد غریبه مصرانه از شما می خواهد که کلاه بر سر کودک خود بگذارید؛ یا هنگامی که آشنایان از برنامه شما برای خواب و خوراک کودک انتقاد می کنند. از خودتان بپرسید که آیا گفتن چیزی که خود شما را ناراحت می کند، ارزش گفتن دارد یا نه؟ در اغلب موارد روش یا جواب مطلقا صحیحی وجود ندارد، بلکه مجموعه ای از راه حلها وجود دارند که هر کدام از آنها در شرایطی خاص کاربرد می یابند.
در برخی موارد بهترین راه این است که توافق کنید که با یکدیگر توافق ندارید! از بحث کردن در مواردی که با یکدیگر اختلاف نظر دارید خودداری کنید و در عوض بر نقاط مشترکی که موجب دوستی شما می شوند تمرکز کنید. از سوی دیگر اگر روش تربیتی دوست شما (فرضا از طریق برخورد کودک او با کودک شما) بر فرزند شما تاثیر می گذارد، مثلا فرزند او دائما گاز می گیرد یا بچه های دیگر را کتک می زند، اما دوست شما از این رفتار او صرف نظر می کند، آنگاه بهتر است با یکدیگر صحبت کنید. همچنین در صورتی که احساس می کنید دوست شما کاری می کند که برای فرزندش خطرناک است (او ممکن است در یک مورد به اندازه شما اطلاعات نداشته و یا از پیامدهای خطرناک احتمالی آگاه نباشد) با او صحبت کنید. در مورد نگرانی خود با او صادقانه و صریح صحبت کنید. در همین حال تاکید کنید که این مطلب را به این دلیل به او می گویید که می خواهید دوستان خوبی برای یکدیگر باقی بمانید. در صورتی که او به حرف شما توجه نکرد این شما هستید که باید تصمیم بگیرید چه کاری برای شما و کودکتان بهتر است.