یائسگی مردانه درمان هم می‌شود؟

رسانه ۷  به گفته دکتر ناهید حمزه‌ای، با جایگزین کردن تستسترون می‌توان بیشتر علائم یائسگی مردانه را برطرف کرد، اما بعضی علائم با هورمون‌درمانی قابل برگشت نیستند. برای مثال از این طریق می‌توان حجم عضله را برگرداند، خواب را تنظیم کرد و افسردگی را کاهش داد اما تستسترون نمی‌تواند به تنهایی مشکلات جنسی را برطرف کند. البته منظور در اینجا افراد با سنین بالاست، به عبارتی اگر یائسگی به هر دلیلی در سنین جوانی رخ دهد، می‌توان با جایگزین کردن تستسترون مشکلات جنسی را هم برطرف کرد، اما در آقایان مسن این روش خیلی روی مسائل جنسی و افزایش سطح انرژی بدن تاثیر نمی‌گذارد.

دکتر سلطانی نیز معتقد است قبل از شروع هورمون‌درمانی باید حتما سطح هورمون‌های بیمار اندازه‌گیری شود تا از یائسگی مردانه مطمئن شویم. به گفته این فوق تخصص اندویورولوژی، الزاما هر افت هورمونی دلیل بر یائسگی نمی‌شود چراکه در روند طبیعی بالا رفتن سن به تدریج هورمون‌های مردانه کاهش پیدا می‌کنند و این حالت در تعریف یائسگی قرار نمی‌گیرد، بنابراین تنها وقتی نتیجه آزمایشگاه و تظاهرات بالینی در کنار هم قرار می‌گیرند بیمار کاندید درمان با تستسترون می‌شود.

هورمون همیشه مقصر نیست!

تقریبا ۷۰ درصد از آقایان بالای ۷۰ سال دچار علائم یائسگی می‌شوند. گاهی هم دیده می‌شود که فرد در سنین بالا از لحاظ هورمون تستسترون مشکلی ندارد اما در عین حال از مشکلات جنسی یا جسمی و افسردگی رنج می‌برد. دکتر حمزه‌ای معتقد است در این موارد بیشتر مشکلات روحی، روانی، اجتماعی، دیابت، مصرف زیاد الکل و… نقش دارند.

گاهی اوقات نیز برعکس این حالت پیش می‌آید یعنی ممکن است فرد کاهش هورمون تستسترون پیدا کند اما دچار مشکلات جنسی، جسمی و روحی نشود. علاوه براینها، آقایان هم مانند خانم‌ها ممکن است در اثر بعضی بیماری‌ها یا سوء مصرف الکل، دیابت، سندرم متابولیک و حتی استفاده از آفت‌کش‌ها دچار افت ناگهانی تستسترون و یائسگی زودرس در سنین جوانی شوند.

تستسترون؛ شمشیر دو لبه!

هورمون درمانی هم به صورت تزریقی و هم خوراکی با قرص و کپسول انجام می‌شود، اما دکتر حمزه‌ای نوع تزریقی آن را خیلی توصیه نمی‌کند زیرا معتقد است در این روش هورمون یکدفعه و با دوز بالا وارد بدن می‌شود و نمی‌تواند به خوبی هورمون‌های بدن را تنظیم کند.

از طرفی افزایش ناگهانی و زیاد تستسترون در بدن خود عاملی برای افزایش خطر سرطان پروستات و سکته قلبی و مغزی به‌شمار می‌آید، بنابراین تستسترون باید زیر نظر متخصص و در دوزهای پایین مصرف شود. دکتر سلطانی نیز معتقد است قبل از شروع درمان با هورمون اول از همه باید مطمئن شویم بیمار، سرطان پروستات ندارد چون این سرطان کاملا وابسته به آندروژن است و با تزریق هورمون شعله‌ور می‌شود.

علاوه بر این فرد باید از لحاظ بیماری‌های زمینه‌ای بررسی شود. افرادی که بیماری‌های قلبی و عروقی خیلی پیشرفته دارند یا مبتلا به بعضی بیماری‌های خونی مثل پلی سیتمی (زیاد بودن گلبول‌های قرمز خون) هستند هم نباید هورمون‌درمانی انجام دهند زیرا آندروژن و تستسترون، خونسازی را تحریک می‌کنند. این نکته را هم باید در نظر گرفت که چون هورمون از خارج به بدن تزریق می‌شود ممکن است کمی اثرات جانبی داشته باشد اما اگر روی برنامه و تحت نظر پزشک مصرف شود معمولا عارضه خاصی ایجاد نمی‌کند.