بعضی‌ها چشم دیدن ما را ندارند

* بزرگترین افتخارم این‌است بیش‌از ۳۰ سال درخدمت کشتی استان‌خوزستان و تیمهای‌ملی بوده‌ام و هرگز درانجام خدمت به‌کشتی برای خودم کیسه ندوخته‌ام.
* از مسئولان محترم بویژه مدیرعامل ورزش‌دوست شرکت فولاداکسین درخواست کردیم تا به‌رغم همه مشکلات و کمبودها، از کشتی‌فرنگی خوزستان حمایت کنند تا حداقل کشتی‌گیران مستعد و آینده‌دار بتوانند بعد ۸ ماه از میادین، در لیگ محک بخورند و ضمن برطرف کردن نیاز‌های مالی، با حریفان کشتی بگیرند.
* خوشبختانه این عزیزان بدون‌توجه به بعضی رفتار‌ها و کم‌لطفی‌ها، صادقانه از کشتی‌فرنگی حمایت کردند و با حمایت‌های خود، زمینه حضور این‌تیم و بچه‌ها را فراهم کردند.
* خوشحالم تا اینجای کار توانستیم پیش مسئولان محترم شرکت فولاد اکسین و مردم شریف خوزستان روسفید و سربلند شویم. امیدوارم درادامه راه نیز بتوانیم با ارائه کشتی‌های خوب از جایگاه کشتی‌فرنگی خورستان به شایستگی دفاع کنیم.
* بعد از چند دهه خدمت صادقانه به کشتی ایران و خوزستان، متاسفانه بعضی‌ها چشم دیدن ما را ندارند و هرچه می‌توانند از سنگ‌اندازی جلوی پای‌ما برای جلوگیری از ادامه خدمت به‌کشتی، دست برنمی‌دارند و فکر می‌کنند اگر ما از کشتی دور شویم به‌نفع آنهاست.
* یک کلاس مربیگری در زابل برگزار شد، من با تاخیر به کلاس رسیدم. اگر قصد تمرّد داشتم از اهواز به زابل می‌رفتم؟! چون دیر به کلاس رسیدم، درجه مربیگری مرا تنزل دادند. کوچکترین احترامی برای ۵۰ – ۴۰ سال زحمات و خدمات صادقادنه‌ام درکشتی قائل نشدند و حتی منصفانه به بیش‌از ۱۰۰۰ کیلومتر راهی که از اهواز تا زابل رفته بودم نیز نگاه نکردند و برای انتقام‌گیری درجه مرا تنزل دادند. فکر کردند با این حق‌کشی مرا دلسرد می‌کنند و دیگر ادامه نمی‌دهم. اما نمی‌دانستند من عاشق کشتی هستم و بعد از رفتن آن‌ها هم به‌کشتی خدمت می‌کنم.