برچسب: برداشت یک،یادداشت،جهانگیر کوثری،فدراسیون والیبال،تیم ملی والیبال ایران،خبرورزشی

رسانه ۷/ جهانگیر کوثری؛ وزنه‌برداری و کشتی خیلی زود شروع کردند. دو فدراسیونی که ویترین و اعتبار ورزش ما به حساب می‌آیند و آمار‌های ما را در المپیک و جهان بالا می‌برند. از جعفر سلماسی که در المپیک ۱۹۴۸ لندن با مدال برنز شروع کرد تا سهراب مرادی و محمد نصیری که در المپیک مکزیک ۱۹۶۸ مدال طلا گرفت و حسین رضازاده، کیانوش رستمی، بهداد سلیمی و یک سمبل اراده و پشتکار به‌نام محمود نامجو، در کشتی از تختی و امامعلی حبیبی تا حسن یزدانی که موقعیت ورزش ما را رقم زده‌اند. وزنه‌برداری با علی مرادی، مردی که با وزنه بزرگ شده است و از پایین‌ترین نقطه این رشته شروع کرده و به این مرز رسیده است. او قصد دارد در آخرین دوران ریاست خود کارنامه‌ای درخشان از خود برجای بگذارد. در کشتی دو طلایی المپیک آمده‌اند و قصد دارند محور‌های اصلی کشتی آزاد و فرنگی را حفظ کنند و جایگاه کشتی را در همان بالا‌ها حفظ نمایند؛ علیرضا دبیر و حمید سوریان که بسیاری به آینده کشتی خوشبین شده‌اند. اما مانده‌ایم که فدراسیون والیبال را چه می‌شود که بدون رئیس هم قهرمان جوانان جهان شده و این اتفاق برای همگان اعجاب‌آور می‌شود.‌
می‌گویند زمانی که در تیم‌های ورزشی اتفاق اساسی و ریشه‌ای شکل گرفته باشد، لوکوموتیو آن روی ریل‌های ساخته شده پیش می‌رود. مثل برزیل در فوتبال که در جام جهانی ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ راه خود را تا قهرمانی به راحتی طی کرد و ویسنته فئولا کاری با تیم نداشت، چهار سال بعد هم آیمور موریرا که آمد، همان قالب قهرمان شد و یا بارسلونا که با هر مربی‌ای در قله فوتبال قرار دارد.
والیبال ما هم چیزی شبیه این اتفاق شده است که در این شرایط در جوانان قهرمان جهان می‌شود و انگار چهار رئیس فدراسیون بالای سر والیبال است و حالا این شگفتی و اتفاق هیچ تأثیری در به حرکت درآوردن تصمیم برای تعیین یک رئیس فدراسیون نداشته است! آقایان حرکت کنید، رشته والیبال از رؤسای بالاتر جلو زده است و رئیس جدید باید به دنبال والیبال بدود و خود را به آن برساند. آقایان خیلی عقب مانده‌اید و باید شتاب کنید.