دسته‌ها
ورزشی

اولین زن و شوهر ایرانی شاغل در فوتبال اروپا

اولین زن و شوهر ایرانی در فوتبال اروپا

به گزارش رسانه ۷، امروز باشگاه شارلروا بعد از مدت ها تلاش توانست با یاسمن فرمانی بازیکن سابق تیم فوتبال زنان ملوان قرارداد امضا کند تا او و همسرش اولین زوج ایرانی باشند که در یک باشگاه خارجی توپ می زنند. علی قلی زاده ستاره ایرانی تیم شارلروا و بازیکن تیم ملی همسر خانم فرمانی است و امروز در مراسمی ویژه در باشگاه شارلروا او نیز شاهد عقد قرارداد همسرش با این باشگاه بود.

اما این قرارداد همانطور که گفته شد از آن جهت حائز اهمیت است که یک اتفاق ویژه و تاریخی در فوتبال ایران به حساب می آید چرا که تا پیش از آن هیچ زوج فوتبالیست ایرانی در یک تیم باشگاهی و به طور همزمان توپ نمی زدند. حالا علی قلی زاده با وجود پیشنهاداتی هم که داشت دستکم یک فصل دیگر در این تیم می ماند تا او و یاسمن فرمانی همزمان بتوانند به عنوان نماینده های ایران در فوتبال بلژیک برای شالروا به میدان بروند.

یاسمن فرمانی یکی از بازیکنان مطرح فوتبال زنان ایران در سال های گذشته بوده است. او که در تیم ملوان توپ می زد بعد از ازدواج با علی قلی زاده و حضور این بازیکن در بلژیک به همراه همسرش به این کشور رفت.

شروط فرمانی و قلی زاده

اما یکی از موانعی که ابتدا مانع می شد تا فرمانی با شارلروا قرارداد ببندد قوانین سفت و سخت فوتبال بلژیک در ارتباط با پوشش بازیکن است. با این وجود این زوج فوتبالیست و لژیونر ایرانی توانستند در نهایت شروطشان در این ارتباط را عملی کنند به طوری که پوشش یاسمن فرمانی در بازی های لیگ بلژیک ویژه و مطابق با آنچه در فوتبال ایران انجام می شود خواهد بود. علی قلی زاده ستاره ایرانی تیم شارلروا و همسر خانم فرمانی در ارتباط با این قرارداد گفت:” خیلی خوشحال هستم از این اتفاق. شارلروا البته از مدت ها قبل به دنبال این موضوع بود اما به خاطر مسایلی که وجود داشت در نهایت کمی طولانی شد و در نهایت این اتفاق افتاد.”

وینگر تکنیکی تیم ملی ایران در ادامه گفت: بیشتر از همه خوشحالم که یک افتخار برای فوتبال ایران رقم خورده است. اینکه ما اولین زوج ایرانی هستیم که لژیونر شدیم و در یک باشگاه بازی می کنیم برایم خیلی خوشحال کننده و باعث افتخار است.

البته که یاسمن فرمانی چه از نظر پست و چه از نظر سبک بازی کاملا با علی قلی زاده متفاوت است. در حالی که قلی زاده یک وینگر و بازیکن تهاجمی فانتزی، سرعتی و تکنیکی است همسرش یک هافبک میانی جنگنده است.

موضوع قابل توجه دیگر اینکه علی قلی زاده فصل خوبی را با شارلروا آغاز کرده ، او در دوبازی اول لیگ در ترکیب ثابت تیمش حضور داشت و علاوه براینکه یکی از بهترین های شارلروا بود یک پاس گل سه امتیازی هم به کاوه رضایی در هفته دوم داد. این شاید نشانه خوبی باشد که در طول این فصل شاهد درخشش این زوج و خانواده لژیونر ایرانی در فوتبال بلژیک باشیم.

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
ورزشی

قلی‌زاده: خوشحالم کاوه برگشت

علی قلی‌زاده در شارلروا

به گزارش رسانه ۷، علی قلی‌زاده هافبک ۲۴ساله تیم ملی ایران در این فصل هم با لباس شارلروا در رقابت‌های ژوپیلرلیگ بلژیک حضور پیدا می‌کند. او یکی از سه ایرانی حاضر در شارلروا است و البته تنها بازیکن ایرانی این تیم که در اولین بازی لیگ بلژیک در فصل ۲۰۲۱-۲۰۲۰ در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفت. او ۸۹ دقیقه در بازی سنگین و نزدیک مقابل بروژ در ترکیب شارلروا بازی کرد و در نهایت این تیم در یکی از مهم‌ترین بازی‌های فصلش به سه امتیاز بازی رسید: «بازی اول همیشه سخت‌ترین بازی است. به خصوص این‌که ما با قهرمان فصل گذشته بازی می‌کردیم.»

شارلروا فصل گذشته در دو بازی رفت و برگشت نتوانست مقابل بروژ پیروزی را به دست بیاورد اما این بار در اولین بازی آن‌ها توانستند قهرمان دوره قبل و به احتمال زیاد یکی از مدعیان این فصل را شکست بدهند: «خیلی انگیزه داشتیم و با تمام وجود بازی کردیم و سه امتیازی که خیلی مهم بود را گرفتیم. به نظرم این برد برای ادامه مسابقات خیلی برد مهمی بود.»

این بازی می‌تواند انگیزه لازم را به قلی‌زاده و تیمش بدهد تا بتوانند در این فصل به مقام قهرمانی یا سهمیه لیگ قهرمانان برسند. آن‌ها فصل گذشته با یک امتیاز اختلاف نسبت به خنت که میلاد محمدی دیگر بازیکن ایرانی را در اختیار داشت در رده سوم قرار گرفتند و نتوانستند راهی به لیگ قهرمانان پیدا کنند. با این حال این بهترین رتبه شارلروا در تاریخ حضورش در ژوپیلرلیگ بوده است. علی قلی‌زاده درباره شانس و انگیزه تیمش در این فصل می‌گوید: «واقعاً خیلی زود است که بخواهیم راجع به قهرمانی و یا حضور در لیگ قهرمانان حرف بزنیم. باید پله پله و بازی به بازی پیش برویم اما هدف و انگیزه ما کسب بهترین نتایج در تمام بازی‌ها است.»

شماره ۸ شارلروا در این فصل انگیزه بالایی برای درخشش دارد. او فصل گذشته با وجود این‌که هفته‌های ابتدایی را از دست داد اما در ۲۲ بازی ۳ گل زد و ۷ پاس گل هم به هم‌تیمی‌هایش داد و یکی از مؤثرترین مهره‌های شارلروا در راه کسب مقام سوم رقابت‌های لیگ بلژیک بود. او درباره اولین بازی‌اش در این فصل می‌گوید: «با وجود سختی‌های اولین بازی معتقدم از نظر بدنی خوب بودم. این سه امتیاز خیلی برای‌مان مهم بود و خوشحالم که توانستیم به آن دست پیدا کنیم. مطمئن هستم که هم خودم و هم تیم هر بازی بهتر می‌شویم و فکر می‌کنم اتفاقات خوبی در این فصل برای‌مان بیفتد. اولین هدف این است که تیم موفق باشد و در نهایت ما هم از موفقیت تیم سود ببریم. هدف و انگیزه‌ام این است که نسبت به پارسال روی گل‌های بیشتری تأثیر داشته باشم؛ هم پاس گل بیشتر بدهم و هم گل‌های بیشتری برای تیم بزنم.»

اما یکی از اخبار خوب برای قلی‌زاده و شارلروا می‌تواند بازگشت کاوه رضایی به تیم باشد. او در اولین بازی به خاطر این‌که از بروژ به شارلروا آمده بود فرصت بازی پیدا نکرد اما در طول فصل، حضور قلی‌زاده و کاوه رضایی در خط حمله می‌تواند یک ترکیب ایرانی و خطرناک را برای این تیم به وجود بیاورد: «کاوه بازیکنی است که هر تیمی دلش می‌خواهد او را داشته باشد. یک فوتبالیست خوب که نیازی به تعریف من ندارد. خیلی خوشحالم که برگشت و فکر می‌کنم خیلی می‌تواند به موفقیت‌های تیم کمک کند.»

با این وجود به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین اهداف علی قلی‌زاده در این فصل رسیدن به پیراهن تیم ملی برای چهار بازی مهم باقیمانده رقابت‌های مقدماتی جام جهانی باشد؛ جایی که تیم ملی ایران با دو شکست برابر بحرین و عراق شرایط خوبی در جدول ندارد: «برای تیم ملی انگیزه زیادی دارم. تمام هدفم این است که یکی از مهره‌های ثابت تیم ملی باشم و با این انگیزه است که تلاش می‌کنم. با تمام وجود برای باشگاهم بازی می‌کنم تا بتوانم به تیم ملی برسم و اگر برای تیم ملی به زمین بروم بهترین بازی‌هایم را انجام خواهم داد. تیم ملی شرایط خاصی دارد؛ بازی‌های مهمی از دست داده‌‌ایم و باید در بازی‌های آینده تمام امتیازات را بگیریم اما بازیکنان تیم ملی در حال حاضر خیلی سرحال هستند و این می‌تواند وضعیت خوبی را برای تیم به وجود بیاورد. آرزویم این است که بتوانیم حریفان را در مقدماتی جام جهانی یکی پس از دیگری شکست بدهیم و برای سومین بار متوالی به جام جهانی صعود کنیم.»

علی قلی‌زاده با وجود این‌که هنوز یک بازیکن جوان و آینده‌دار به حساب می‌آید اما در سال‌های اخیر چند بدشانسی باعث شد تا او حضور در مسابقات بزرگی را از دست بدهد. قلی‌زاده در حالی جام جهانی و جام ملت‌های آسیا را از دست داد که بازی‌هایش با لباس تیم ملی به گونه‌ای بود که همه مطمئن بودند او یکی از مهره‌های جوان و مؤثر تیم خواهد بود. این فصل اما می‌تواند پایان این بدشانسی‌ها برای این وینگر تکنیکی و سرعتی و باهوش فوتبال ایران باشد. بازیکنی که سبک بازی‌اش بسیار مورد توجه هواداران است و حضور مداومش در تیم ملی می‌تواند از او یک چهره محبوب بسازد. خود او انگیزه زیادی دارد تا بعد از چند مصدومیت به اهداف بزرگش دست پیدا کند: «مصدومیت‌های پیاپی باعث شد تا بازی‌های بزرگ و مهمی را در زندگی‌ام از دست بدهم. اما هیچ وقت نا امید نمی‌شوم. تمام تلاشم را می‌کنم که در بازی‌های پیش رو و مراحل بعدی به تیم ملی برسم و بهترین بازی‌هایم را انجام بدهم. مصدومیت چیزی است که ممکن است برای هر بازیکن فوتبالی رخ بدهد، هرچند آرزو می‌کنم این مصدومیت‌ها نصیب هیچ بازیکنی نشود. خداراشکر الان سالم و آماده هستم و انگیزه خیلی بالایی دارم. قول می‌دهم دیگر مصدوم نشوم تا بتوانم به تیم ملی کمک کنم. منتظر آینده می‌مانم تا ببینم چه اتفاقی می‌افتد. امیدوارم همه چیز این بار به خوبی و خوشی چه برای تیم ملی و چه برای خودم پیش برود.»

انتقاد بلژیکی‌ها از عملکرد قلی‌زاده

شارلروا در هفته اول لیگ برتر بلژیک به همراه علی قلی‌زاده، هافبک ایرانی‌اش به مصاف بروژ رفت و با نتیجه یک بر صفر به پیروزی رسید. سایت dhnet بلژیک در تحلیل این بازی به انتقاد از عملکرد هافبک ایرانی پرداخت و نوشت: «علی قلی‌زاده بازی همیشگی خود را نتوانست مقابل بروژ انجام بدهد.  او تنها ۲۰درصد از دربیل‌های موفق همیشگی‌اش را در این دیدار توانست پیاده کند.» کاوه رضایی در این بازی به دلیل بندی در قراردادش حق بازی مقابل بروژ تیمی اصلی‌اش را نداشت، چون به صورت قرضی در این فصل هم برای شارلروا بازی می‌کند. یونس دلفی دیگر بازیکن ایرانی شارلروا در این مسابقه در لیست حضور نداشت.

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
ورزشی

فصل سرنوشت‌ساز کاوه رضایی

کاوه رضایی

به گزارش رسانه ۷، شنبه آینده که شارلروا در شروع فصل جدید لیگ برتر فوتبال بلژیک روبه‌روی کلاب بروژ می‌ایستد، کاوه رضایی نمی‌تواند به میدان آید زیرا در متن قرارداد او با شارلروا‌ بندی وجود دارد که تصریح می‌کند او قادر به همراهی تیمش در مسابقه با باشگاهی نیست که در تملک و استخدام آن قرار دارد. این دومین فصل متوالی است که چنین قید و‌ بندی این مهاجم ۲۸ساله اسبق سایپا، ذوب‌آهن و استقلال را از بازی با بروژ دور نگه می‌دارد.

کاوه از دو فصل پیش که توسط بروژ از شارلروا خریده شد در تملک این باشگاه نامدار مانده است اما بروژ که برخلاف تصورات و امیدهایش کاوه را یک مهاجم ناموفق و نه‌چندان کارساز در امر گل‌زنی یافت، او را فقط یک فصل در جمع نفراتش تحمل کرد و به‌عنوان یار قرضی به شارلروا بازگرداند. کاوه هم مثل مقطع نخست عضویت‌اش در شارلروا موفق عمل کرد و در ۲۲ بازی در لیگ بلژیک به مدت ۱۶۴۱ دقیقه برای این تیم پا به ‌توپ شد و ۱۲ گل زد که آماری قابل قبول برای او بود و رشدی فراوان و مجدد را برای وی لااقل در قیاس با تک فصل بروژی او گواهی می‌داد. در جام حذفی بلژیک هم رضایی نمره قبولی گرفت و در ۳ بازی و به مدت ۲۷۰ دقیقه (یعنی حضور از ابتدا تا انتهای هر مسابقه) ۲ بار دروازه رقبای شارلروا را فرو ریخت. آمار فوق می‌توانست از این هم درخشان‌تر باشد. منوط و مشروط به اینکه فصل ۲۰۲۰-۲۰۱۹ به سبب اشاعه کرونا و تبعات تلخ آن نیمه‌کاره نمی‌ماند و یک چهارم پایانی فصل نادیده گرفته نمی‌شد.

جایگاه حقیقی شارلروا

در همه حال کریم بالحسین مربی عرب‌تبار و فرانسوی شارلروا از حاصل کار مهاجم ایرانی و درشت‌اندام تیمش راضی بود و هست و از آن‌جا که فیلیپ کلمنت سرمربی بلژیکی بروژ خواهان بازگشت رضایی نشده و نیازی به وی نمی‌بیند، مقرر شده که او برای دومین فصل متوالی به‌عنوان مهاجم قرضی شارلروا به‌ میدان بیاید و یک‌بار دیگر عصای دست تیمی شود که در هر دو مقطع عضویت کاوه از وی راضی بوده و بیلان بالای کار او اسباب دل‌گرمی‌اش شده است.

مبلغ بالای قرارداد کاوه با بروژ و حقوق سنگین ماهانه وی چیزی است که بروژ در حال حاضر تمایلی به پرداخت آن ندارد و رهاسازی مجدد او به این قصد که جذب تیمی دیگر شود و مخارج و هزینه‌های او را باشگاه دیگری بپردازد، کلید اصلی و دلیل عمده ابقای کاوه در تیمی است که به‌رغم گل‌زنی‌های متعدد عناصر ایرانی‌اش در سال‌های اخیر (شامل علی قلی‌زاده) سقف پرواز بلندی ندارد و حتی پس ‌از رسیدن ستودنی‌اش به رده‌های چهارم و پنجم جدول در مقاطعی از فصل، سرانجام به‌جایگاه حقیقی‌تر خود که کسب رتبه‌ای در نیمه دوم جدول (بین نهم تا چهاردهم) است، رجعت کرده و همان‌جا آرام گرفته است.

یک روند پیشرفت ناقص

کاوه رضایی در شروع چهارمین فصل حضورش در اروپا و به واقع لیگ بلژیک، ایامی بسیار مهم و سرنوشت‌ساز را پیش رو دارد. این فصلی است که یا رضایی امثال بروژ و سایر خواستاران خود را متقاعد و مجاب به استفاده دائمی از خود می‌کند یا با طولانی‌تر شدن دوره حضورش در شارلروا بیش از پیش از قله فوتبال اروپا و رسیدن به سطوحی متعالی‌تر باز می‌ماند.

شارلروا باشگاهی است که به ‌خاطر داشتن خط و ربطی ایرانی و مالکان و مدیرانی از ایران در دو دهه اخیر بازیکنان متعددی از کشورمان را صید کرده و در کوتاه یا میان‌مدت از آن‌ها استفاده کرده و چون به سبب نرخ پایین ایرانی‌ها در زمان جذب بهای کمی برای آن‌ها پرداخته، هر بار توانسته ‌است آن بازیکن ارزان‌قیمت را پس از اوج‌گیری‌اش با رقمی حداقل ۵ برابر مبلغ زمان استخدام به تیم‌های خواهان وی واگذار کند و کاسبی موفقی داشته باشد و فروش رضایی به بروژ که بیش‌تر از آن گفته شد، نمونه روشنی از این قضیه است. سابقه چنین انتقال‌ها و خرید و فروش‌هایی به گذشته دورتر و حتی عصر علیرضا امامی‌فر و رضا ترابیان هم برمی‌گردد. ولی آن‌چه برای این‌گونه فوتبالیست‌ها معمولاً به‌جای مانده، یک روند پیشرفت ناقص و رسیدن به سطحی است که اغلب در بردارنده تمامی توان آن‌ها نبوده و از آن‌جا که به استمرار در امر حضور دراروپا منجر نشده، در نهایت یک شکست حرفه‌ای قلمداد شده است.

شکست بزرگ یا پیروزی قابل ذکر؟

در شرایطی که انتقال سامان قدوس از لیگ سوئد به فرانسه و حتی به تیم سقوط‌کرده «امی‌ین» یک پیشرفت به حساب آمده و نیمکت‌نشینی علیرضا جهانبخش در اغلب هفته‌ها در برایتون انگلیس نوعی ارتقای درجه حتی در قیاس با زمان آقای گلی‌اش در آلکمار هلند محسوب شده، کاوه رضایی باید با این وضعیت و فرضیه کنار بیاید که فعلاً چیزی بالاتر از بازی قرضی در یک باشگاه درجه دوم (و ولو لیگ برتری) بلژیک همچون شارلروا برای او مقدور و متصور نیست و در حالی که فقط دو سال تا ۳۰ ساله شدن فاصله دارد، تصحیح هرچه سریع‌تر این روند به قصد این‌که روزی در آینده نزدیک به اهداف عالیه خود در فوتبال اروپا برسد امری حیاتی به حساب می‌آید.

چیزی که اگر رضایی به آن دست نیابد دیر یا زود و شاید همین یکی دو سال آینده پایه‌گذار بازگشت اجباری او به لیگ ایران شود و پس از آن همه طمطراق و امید و تحرک و نشاط و چشم‌دوختن به روزهای بهتر و با احتساب استعداد ذاتی و توانایی‌‌های ویژه‌ای که چه در برخوردهای فیزیکی و چه در کار فنی با توپ دارد، چنین چیزی برای او قطعاً یک شکست بزرگ خواهد بود و نه یک پیروزی قابل ذکر و نه تجربه‌اندوزی اروپایی و قوی‌تر شدن و سپس بازگشت به لیگی که در پایان لیگ شانزدهم با یک دنیا امید از آن پرکشید و رفت.

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.