برچسب: عفونت گوش

رسانه ۷: همانطور که می‌دانید دستگاه شنوایی انسان از سه بخش گوش بیرونی، میانی و درونی تشکیل شده است. گوش بیرونی یا خارجی که به چشم دیده می‌شود، شامل پرده گوش (صماخ)، مجرای گوش و لاله گوش است و ارتعاشات اصوات را می‌گیرد و به پرده صماخ انتقال می‌دهد.

گوش میانی شامل صندوق صماخ و استخوانچه‌های چکشی، سندانی و رکابی است و به واسطه این استخوان‌ها ارتعاشات اصوات را به گوش درونی منتقل می‌کند که از آنجا به وسیله عصب شنوایی به مغز منتقل خواهد شد.

گوش درونی یا داخلی در ارتباط با مغز واعصاب شنوایی است.

هرکدام از این بخش‌های گوش ممکن است به دلایل مختلفی همچون عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی‌ دچار التهاب و درد شوند.

عفونت گوش زمانی بروز می‌کند که قسمتی از گوش به نام «شیپور استاش» متورم یا مسدود شده باشد و مایعاتی در گوش میانی جمع شده باشد. شیپور استاش به لوله‌های کوچکی گفته می‌شود که از هردو گوش مستقیما به پشت گلو راه دارند. علل انسداد شیپور استاش عبارتند از:

• آلرژی‌ها
• سرماخوردگی
• عفونت‌های سینوسی
• مخاط اضافی
• کشیدن سیگار
• عفونت و تورم آدنوئید یا همان لوزه سوم (بافتی در نزدیکی لوزه‌ها که باکتری‌ها و ویروس‌های بیماری‌زا را به دام می‌اندازد)
• تغییرات فشار هوا

عفونت گوش در کودکان خردسال شایع‌تر است، چرا که شیپور‌های استاش در این گروه سنی کوتاه‌تر و باریک‌ترند. نوزادانی که با شیشه‌شیر تغذیه می‌شوند، در مقایسه با دیگر همسالان‌شان که از سینه‌ی مادر شیر می‌خورند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت گوش قرار دارند. همچنین کسانی که اخیرا عفونت گوش را تجربه کرده‌اند، احتمال دارد باز هم به آن دچار شوند. سایر عواملی که خطر ابتلا به عفونت گوش را افزایش می‌دهند، عبارتند از:

• تغییرات ارتفاع
• تغییرات آب‌وهوایی
• قرارگیری در معرض دود سیگار
• استفاده از پستانک

علائم عفونت گوش

برخی از شایع‌ترین علائم عفونت گوش عبارتند از:

• درد خفیف یا احساس ناراحتی در داخل گوش
• احساس فشار مداوم در داخل گوش
• ترشحات چرک‌مانند از گوش
• ناشنوایی

این علائم ممکن است پایدار یا مقطعی باشند و در یک یا هردو گوش حس شوند. شدت درد معمولا در عفونت‌هایی که هردو گوش را درگیر می‌کنند، بیشتر است. همچنین این احتمال نیز وجود دارد که علائم عفونت حاد گوش نسبت به علائم عفونت‌های مزمن، بیشتر قابل شناسایی باشند. ضمنا مشاهده‌ی تب یا علائم عفونت گوش در کودکان زیر ۶ ماه نیازمند معاینات پزشکی است. هرگونه تبِ بالای ۱۰۲ درجه‌ی فارنهایت (معادل ۳۸٫۹ درجه‌ی سلسیوس) و درد شدید گوش در کودکان، باید مورد بررسی پزشکی قرار بگیرد.

یکی از روش‌های خانگی موثر برای رفع عفونت گوش، استفاده از سیر است. خوردن سیر می‌تواند به طور کلی سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند که منجر به جلوگیری از عفونت می‌شود.

سیر به دلیل دارا بودن خواص زیر می‌تواند عفونت گوش را برطرف کند:

• ضد ویروس
• ضد باکتری
• ضد قارچ
• ضد التهاب
• تسکین دهنده درد

علاوه بر خوردن سیر شما می‌توانید برای رفع عفونت گوش از سیر به دو روش استفاده کنید:

۱. استفاده از روغن سیر

شما می‌توانید روغن سیر را از عطاری‌ها تهیه کرده و یا خودتان در منزل آن را تهیه کنید.

مواد لازم

• حبه سیر، پوست کنده
• ۲ تا ۴ قاشق غذاخوری روغن زیتون
• تابه کوچک
• ظرف شیشه‌ای کوچک با درب یا قطره چکان
• قطعه‌ای پنبه
• صافی

طرز تهیه

• حبه سیر را پوست بگیرید.
• سیر را خرد کرده یا تقریبا آن را له کنید.
• سیر و روغن را به یک تابه کوچکی که هنوز گرم نشده است اضافه کنید.
• روغن و سیر را در یک گرمای ملایم حرارت دهید. اجازه ندهید که خیلی داغ شود. اگر روغن در حال تبخیر یا جوشیدن است حرارت آن بسیار بالاست.
• روغن را در اطراف تابه بچرخانید تا زمانی که معطرشود.
• مخلوط را از روی شعله برداشته و اجازه دهید خنک شود.
• روغن سیر را از صافی رد کرده به داخل شیشه بریزید.

نحوه استفاده

• بر روی گوش مخالف خود بخوابید.
• دو یا سه قطره روغن سیر گرم را در گوش بریزید.
• پنبه را روی سوراخ گوش بگذارید تا روغن خارج نشود.
• ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در همان حالت بمانید.
• مقدار باقی مانده‌ی روغن را می‌توانید در یخچال نگه‌داری کرده و دفعات بعد از آن استفاده کنید.

نکات

احتمال تحریک پوستی یا سوختگی‌های شیمیایی حاصل از مصرف محصولات سیر روی پوست وجود دارد. حتما قبل از استفاده آن را روی قسمت کوچکی از پوستتان امتحان کنید و اگر احساس سوزش، ناراحتی یا قرمزی در جایی که روغن استفاده شده، کردید، منطقه را به طور کامل با صابون و آب شستشو دهید و از روغن استفاده نکنید.

روغن نباید برای پرده گوش سوراخ مورد استفاده قرار بگیرند. پرده گوش سوراخ منجر به درد می‌شود و شما احساس جاری شدن سیال از گوش خود خواهید داشت.

حتما روغن سیر را در یخچال نگهداری کرده و سعی کنید برای مدت طولانی نگه ندارید، زیرا احتمال رشد باکتری‌هایی مثل Clostridium botulinum و ایجاد سم بوتولینوم وجود دارد.

۲. استفاده از حبه سیر کامل

روش بعدی، استفاده از حبه سیر کامل درون گوش است.

در این روش شما نیاز به موارد زیر دارید:

• یک حبه سیر پوست کنده
• تکه کوچک گاز استریل
• لیف

نحوه استفاده

• یک حبه سیر را پوست بکنید و از یکطرف آن را برش دهید.
• سیر را در گاز استریل قرار داده و از انتهای برش داده شده وارد گوش کنید.
• لیف گرم را روی گوش نگه دارید تا زمانی که درد گوش شما کاهش بیابد.

نکات:

حبه سیر نباید وارد کانال گوش شما شود.

این روش برای کودکان توصیه نمی‌شود.

به گزارش رسانه ۷:  عارضه گوش شناگران یا «اوتیت اکسترن» یا «اوتیت حاد خارجی» هنگامی رخ می‌دهد که آب درون مجرای گوش به دام می‌افتد. این عارضه باعث می‌شود که لاله گوش و مجرای خارجی گوش ملتهب، عفونی یا دچار تحریک شوند. افرادی که به‌طور مستمر در آب می‌مانند، گوش و مجرای خارجی‌شان در تماس مستقیم با محیط و آلودگی‌های قارچی یا میکروبی داخل آب قرار می‌گیرد و به خارش، التهاب و درد که از نشانه‌های شایع عفونت‌های قارچی و میکروبی هستند مبتلا می شوند.

علائم

علائم خفیف

خارش کانال گوش

قرمزی داخل گوش

با دست زدن به لاله گوش و یا فشار دادن برآمدگی گوش، درد خفیفی ایجاد می شود.

مایع شفاف و بدون بویی از گوش بیرون می آید.

علائم متوسط

خارش بیش از حد گوش

افزایش درد

قرمزی بیش از حد گوش

تخلیه بیش از حد مایع از گوش

تخلیه چرک از گوش

احساس پربودن گوش و مسدود بودن کانال گوش

کاهش شنوایی

 علائم شدید

درد شدید که ممکن است به طرف صورت، گردن و یک طرف سر گسترش یابد.

مسدود شدن کامل کانال گوش

قرمزی و یا ورم گوش خارجی

ورم گره های لنفاوی گردن

تب

علت

علت این بیماری عفونتی است که معمولا توسط باکتری موجود در آب و خاک بروز می کند.

عفونت در اثر قارچ و یا ویروس کمتر شایع می باشد.

دفاع طبیعی گوش

کانال گوش دارای یک دفاع طبیعی است که آن را تمیز نگه می دارد و از عفونت جلوگیری می کند.

دفاع طبیعی مجرای گوش به دلایل زیر است:

غددی که ماده مومی گوش (سرومن) را ترشح می کنند. این ترشحات به صورت پوششی نازک و ضدآب در پوست داخل گوش هستند. سرومن کمی اسیدی است که رشد باکتری ها را تضعیف می کند. سرومن گردوغبار، سلول های مرده پوست و دیگر مواد زاید را جمع کرده و آنها را از گوش خارج می کند.

شیب کانال گوش : از گوش میانی تا گوش خارجی شیب کمی وجود دارد که این شیب کمک می کند تا آب از گوش شما بیرون برود.

عفونت کردن گوش

شرایطی که موجب افزایش رشد باکتری ها در گوش خارجی می گردند، عبارتند از:

افزایش رطوبت گوش: تعریق زیاد، هوای مرطوب و یا باقی ماندن آب در گوش بعد از شنا یا استحمام می تواند محیط مطلوبی را برای رشد باکتری ها بوجود آورد.

خراشیدگی کانال گوش: تمیز کردن گوش با گوش پاک کن، خاراندن گوش توسط انگشت و یا قرار دادن هدفون و یا سمعک می تواند باعث پارگی پوشش کانال گوش و رشد باکتری ها در آنجا گردد.

واکنش های حساسیتی: مواد مورد استفاده برای مو و یا زیورآلات گوش می توانند باعث آلرژی و مشکلات پوستی گردند که احتمال عفونت گوش را افزایش می دهند.

دچار شدن به عوارض درون مجرای گوش مانند اگزما یا سبوره.

عوامل خطر

شنا کردن

شناکردن در آبی که باکتری زیادی دارد مثل آب های آزاد.

باریک بودن کانال گوش، مثلا در کودکان که آب بیشتر در گوش گیر می کند.

تمیز کردن شدید گوش توسط گوش پاک کن و یا دیگر اشیا

استفاده از وسایلی مانند هدفون و یا سمعک

حساسیت پوستی نسبت به زیورآلات، اسپری مو و یا رنگ مو

عوارض

کاهش موقتی شنوایی

عفونت طولانی مدت (اوتیت خارجی مزمن)

عفونت بافت عمیق (سلولیت)

تخریب استخوان و غضروف (نکروز عفونت گوش خارجی) : عفونت گوش خارجی می تواند باعث التهاب و تخریب پوست و غضروف گوش خارجی و استخوان پایین جمجمه گردد. افراد دیابتی و یا افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف (مثل بیماران ایدزی) نیز دچار این مشکلات می گردند.

عفونت های گسترده : اگر گوش شناور پیشرفت کند و تبدیل به نکروز التهاب گوش خارجی گردد، عفونت ممکن است به مغز و یا اعصاب مجاور گسترش یابد و زندگی فرد را تهدید کند.

تشخیص

پزشک از شما علائم را می پرسد و با اتواسکوپ کانال و پرده گوش را می بیند و بیماری را تشخیص می دهد.

درمان

پزشک از دستگاه مکش برای تمیز کردن ترشحات و چرک گوش استفاده می کند.

در بیشتر موارد، پزشک قطره گوش را تجویز می کند. تمیز کردن کانال گوش خارجی مهم است تا قطره گوش به مناطق عفونت کرده راه یابد.

همچنین داروهای مسکن را برای کاهش درد گوش تجویز می کند.

قطره های گوش از ترکیبات مختلفی ساخته شده اند و بستگی به نوع و شدت عفونت دارد. از جمله این قطره ها عبارتند از:

محلول اسیدی: برای بازگرداندن محیط طبیعی ضدباکتری گوش

استروئید: برای کاهش التهاب

آنتی بیوتیک: برای مبارزه با باکتری ها

داروهای ضدقارچ : برای مبارزه با عفونت هایی که توسط قارچ بوجود آمده اند.

قطره گوش

نکات لازم هنگام ریختن قطره گوش

برای کاهش ناراحتی و درد ناشی از ریختن قطره سرد، بطری قطره را چند دقیقه در دستانتان نگه دارید تا دمای قطره نزدیک به دمای بدنتان گردد.

به یک طرف بدنتان دراز بکشید و گوش عفونت کرده را بالا قرار دهید تا قطره به طور کامل وارد کانال گوش گردد.

برای ریختن قطره در گوش، از کسی کمک بخواهید.

اگر کانال گوش توسط التهاب و ورم و یا ترشحات مسدود شده باشد، پزشک با پنبه، گوش را تخلیه و دارو را به کانال گوش می رساند.

اگر با قطره ها، عفونت گوش از بین نرفت، پزشک داروی خوراکی آنتی بیوتیک را تجویز می کند.

کمک به درمان

شنا و غواصی نکنید.

زمانی که درد و یا ترشحات از بین نرفته اند، از گوش بند، هدفون و یا سمعک استفاده نکنید.

در حمام، از وارد شدن آب به کانال گوش جلوگیری کنید.

در حمام، از توپ پنبه ای آغشته به وازلین برای جلوگیری از ورود آب به گوش استفاده کنید.

پیشگیری از گوش شناگر

خشک نگه داشتن گوش: تنها قسمت خارجی گوش را به آرامی با یک حوله نرم خشک کنید. سر خود را برای تخلیه آب کج کنید. از سشوار نیز می توانید استفاده کنید، ولی سشوار را در کمترین قدرت و دور از گوش خود قرار دهید.

در مکان های مطمئن و تمیز شنا کنید.

اشیاء خارجی را وارد گوشتان نکنید. از خاراندن و یا بیرون آوردن جرم گوش با استفاده از گوش پاک کن، و یا سنجاق خودداری کنید.

از مواد محرک گوش دوری کنید. هنگامی که از اسپری مو و یا رنگ مو استفاده می کنید، پنبه داخل گوش خود بگذارید.

بعد از عفونت گوش و یا جراحی گوش، توصیه های پزشک را به کار بندید

بهپو