برچسب: گردشگری در ایران

رسانه ۷ آبشارهای شوشتر(سیکاها) شوشتر در موقعیت جغرافیایی E4851 N3202 در استان خوزستان واقع است. سازه‌های آبی شوشتر در دوران ساسانیان، جهت بهره‌گیری از نیروی آب به‌عنوان محرک آسیاب‌های صنعتی ساخته شده است. در این مجموعه بزرگ، ساختمان آسیاب‌ها، آبشارها، کانال‌ها و تونل‌های عظیم هدایت آب و سیکا که محلی جهت استراحت و تفریح است قابل توجه و جالب هستند.

محوطه آبشارهای شوشتر در جنوب پل بند گرگر و خیابان شریعتی واقع شده است. دقیقا ًمشخص نیست که این محوطه در چه زمانی بوجود آمده ولی شواهد موجود نشان می دهد که احتمالاً در دوره ساسانی، خصوصاً در زمان سلطنت شاپور اول بنا شده است. طبق نوشته کتاب تذکره شوشتر، در زمان اردشیر بابکان (بنیانگذار سلسله ساسانی در سال ۲۲۴میلادی) بخاطر اینکه آب را به شرق و جنوب شوشتر رسانده و کشاورزی منطقه را رونق دهند، ساخت رود گرگرشروع و تا سلطنت شاپور،فرزند اردشیر، ادامه یافت. بر روی این نهر، پل بند گرگر ساخته شد، که نه تنها از طغیان آبهای اضافی جلوگیری می کرد، بلکه شهر شوشتر را با شرق آن ( مسجد سلیمان و اهواز) مرتبط می ساخت.بطوری که درگذشته نزدیک این پل بند، دروازه گرگر وجود داشت. درون محوطه آبشارها، حدود ۴۰ آسیاب وجود داشت که این آسیاب ها در بخش شمالی، شرقی و غربی قرار داشتند. از آسیاب ها برای تهیه آرد استفاده می شد.به مرور زمان بر اثر حوادث طبیعی (سیل و زلزله) وعوامل انسانی اکثر این آسیاب ها رو به تخریب نهادند.در حال حاضر آسیاب رضا گلاب توسط پایگاه میراث فرهنگی سازه های آبی تاریخی شوشتر، مرمت و در حال فعالیت می باشد.

در این مجموعه بزرگ، ساختمان آسیاب‌ها، آبشارها، کانال‌ها و تونل‌های عظیم هدایت آب و سیکا که محلی جهت استراحت و تفریح است قابل توجه و جالب هستند. در قسمت انتهایی ضلع غربی این مجموعه، سیکا قرار دارد که دسترسی به فضای درون آن از طریق چند پله دستکند میسر است.درون این فضا یک حوض ۸ ضلعی با کانال‌های کوچک به چشم می‌خورد. آب این حوض از طریق یک جوی که از دیواره سیکا خارج می‌شود تأمین و از طریق دو کانال کوچک به درون رودخانه هدایت می‌شود. این مجموعه جزئی از کانال‌های آبرسانی به آسیاب‌ها بوده که بعدها در دوره قاجار و در زمان حکومت محتشم (از حکام محلی) سدی در این مکان زده شده و در این مکان آب از یک قسمت داخل و وارد یک ۸ ضلعی گود شده و سپس از این ۸ ضلعی وارد دو کانال و از آنجا وارد رودخانه می‌شود.در مورد معنای «سیکا» نظرات متفاوتی ارائه شده است. لغت نامه دهخدا سیکا را نوعی مرغابی یا نوعی درخت و قومی از هندوان دارای مهب وشنو که شعبه‌ای از آیین بودائیست معرفی می‌کند.

مجموعه آسیاب‌ها و آبشارهای شوشتر در مسیر «رودخانه گرگر» که خود از شاهکارهای فنی و مهندسی اعصار کهن است، بنا شده است. رود گرگر کاملاً به صورت دستکند می‌باشد و احداث آن را به اردشیر بابکان، شاهنشاه ساسانی نسبت داده‌اند.در سفرنامه مادام ژان دیولافوآ باستان‌شناس نامدار فرانسوی از این محوطه به عنوان بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده است. این محوطه مجموعه‌ای از سد، تونل‌ها، کانال‌های فرعی و آسیاب‌های آبی است که به صورت یک مجموعه صنعتی- اقتصادی بوده و جزئی از مجموعه بزرگ «سازه‌های آبی شوشتر» می‌باشد که در کتب تاریخی مکرراً به آن اشاره شده است.اساس کار مجموعه به این صورت است که سد گرگر مسیر رودخانه را مسدود کرده و سطح آب را برای آبگیری ۳ تونل حفر شده در تخته سنگ بالا می‌آورد. تونل‌های سه گانه، آب را به مجموعه هدایت می‌کنند و به کانال‌های متعددی تقسیم می‌شوند که پس از گرداندن چرخ آسیاب‌ها، آب به صورت آبشارهایی به محوطه‌ای حوضچه مانند سرازیر می‌شود.

یکی از ویژگی‌های بسیار بارز مجموعه آسیاب‌ها و آبشارها مجاورت آن با بافت تاریخی شهر شوشتر است. این محوطه علاوه بر استفاده‌های صنعتی، در ایام کم آبی نیز، آب مورد نیاز ساکنین را تأمین می‌نمود. یک ویژگی بسیار زیبا و منحصر بفرد بصری نیز که در این مجموعه وجود دارد و جلوه‌ای خاص به آن می‌بخشد این است که آب حاصل از پساب آسیاب‌ها به صورت آبشارهای مصنوعی زیبا به محوطه‌ای حوضچه مانند می‌ریزد که منظره‌ای چشم‌نواز و دل‌انگیز را در مقابل دیدگان هر بیننده بوجود می‌آورد.همچنین در محوطه پشت بند که محل آبگیری ۳ تونل معروف «سه کوره»، «دهانه شهر» و «بلیتی» است نیز چشم انداز زیبایی به چشم می‌خورد. تونل‌های سه گانه در پشت «پل بند گرگر»، وظیفه انتقال حجم معینی از آب را برای به حرکت درآوردن پره‌های آسیاب برعهده داشته‌اند. مجموعه آسیاب‌ها و آبشارهای شوشتر با توجه به زمان ساخت از شاهکارهای فنی و مهندسی در جهان است. این شاهکار مهندسی هم در ایران و هم در جهان بی‌نظیر است.

آبشارهای شوشتر  ( سیکاها )

آبشارهای شوشتر  ( سیکاها )

آبشارهای شوشتر  ( سیکاها )

آبشارهای شوشتر  ( سیکاها )

آبشارهای شوشتر  ( سیکاها )

آبشارهای شوشتر  ( سیکاها )

آبشارهای شوشتر  ( سیکاها )

آبشارهای شوشتر  ( سیکاها )

آبشارهای شوشتر  ( سیکاها )

سیری در ایران

رسانه ۷یکی از نقاط دیدنی استان گیلان و شهرستان تالش پارک جنگلی گیسوم است. مسیری زیبا و دیدنی درختان سر به فلک کشیده آن تونلی جنگلی را ایجاد کرده است که دل هر بیننده‌ای را با خود می‌برد.

در جنوب گیسوم، رضوانشهر به فاصله ۱۴کیلومتر و شمال آن، شهر هشتپر (تالش) با فاصله حدود ۲۰کیلومتر قرار دارد.
جاده گیسوم تونلی جنگلی را با نسیم خنک کوهستان های تالش در هم آمیخته تا تن و جان هر رهگذری را آرامش ببخشد و روحش را آسایش دهد.گیسوم جایی است که جنگل و دریا به هم می رسند و سحر طبیعت به اوج خود می رسد.
اگرچه گیسوم فقط در نیمه اول سال پذیرای گردشگران است ولی باید گفت که اگر در نوروز و نیمه اول سال هم موفق به سفر به این منطقه گردشگری نشدید زیبایی های طبیعی گیسوم در فصل پاییز و زمستان نیز کمتر از بهار و تابستان نیست.

همسایگی جنگل و دریا در این منطقه از شمال کشور، زیبایی دو چندانی را نصیب چشمان گردشگران می‌کند.
این ساحل زیبا در ایام نوروز پذیرای جمعیت زیادی از علاقه مندان به طبیعت از اقصی نقاط کشور است مسافرانی که از گوشه و کنار کشور می آیند تا آغازین روزهای بهار را در کنار جنگل و دریا به نظاره بنشینند و تماشاگر رویش طبیعت زیبای تالش باشند.
وجود گیسوم باعث شده است که روستای گتگسر در کنار آن به یک روستای مهمان پذیر با خانه های ویلایی تبدیل شود و اهالی به خاطر حضور بیش از حد مسافران خانه‌های خود را تبدیل به سوئیت های مهمان‌پذیر کنند.

جنگل گیسوم با مساحتی حدود ۸۰ هکتار، با درختان جنگلی انبوه و گونه‌های گیاهی خاصی که دارد، چشم انداز زیبایی را برای گردشگران فراهم می‌کند، این پارک با امکاناتی نظیر پارکینگ در داخل محدوده پارک، وسایل بازی کودکان، ورزشگاه، اردوگاه، پلاژ، هتل، مناطق پیک‌نیک روزانه، کمپینگ طبیعی، مسیرهای پیاده روی، مجموعه فضاهای جنگلی باقیمانده در ناحیه شرقی، جنگل شمشاد و موزه طبیعی گل و گیاه منتظر حضور گردشگران است.

در مجموع ۷۶ گونه گیاهی متعلق به ۶۶ جنس و ۴۴ خانواده در این منطقه جلگه‌ای از شمال گیلان شناسایی شده‌است که ۲۱ گونه آن چوبی و مابقی را گونه‌های علفی تشکیل می‌دهد.

درختان جنگلی انبوه و انواع گونه‌های گیاهی به وپژه درختان انجیلی ( آسون دار )، چشم انداز رویایی در فصل پاییز به همراه دارد. در پارک جنگلی گیسوم امکانات رفاهی و سوییت و منازل تعبیه شده است و پاسگاه پلیس امنیت این پارک را شبانه روزی کنترل می کند.مغازه های مختلف خرید و ساحل زیبای آن برای شنا جذابیت آن را دو چندان کرده است.بهترین زمان سفر به گیسوم ماههای اردیبهشت و مهر و آبان است.

سیری در ایران

رسانه ۷ کویر ریگ جن در جنوب غربی و غرب دشت کویر، از شمال به جنوب سمنان و جنوب شرق گرمسار، از غرب محدود به پارک ملی کویر و تنگ ظلمات از شرق به محور ارتباطی جندق ـ معلمان و از جنوب به شمال انارک و چوپانان محدود است. ریگ جن با وسعتی برابر با ۳۸۰۰ کیلومتر مربع در این محدوده قرار دارد. به عبارتی ریگ جن در حاشیه شمالی به کوه گوگردی، در حاشیه شرقی به جاده دامغان ـ جندق و در قسمت شمالی به رودخانه ورگی که از ارتفاعات کوه گوگردی سر چشمه می گیرد منتهی می شود. این رود در جهت شمال غربی ـ جنوب شرقی وارد ریگ جن می شود و کوه ملاهادی در حاشیه جنوبی این ریگزار قرار دارد.

همانطور که گفته شد “ریگ جن” منطقه ای کویری و دارای تپه های ماسه ای در کویر مرکزی ایران است و به دلیل وسعت زیاد و نداشتن چشمه یا چاه آب، در گذشته های دور، محل عبور کاروان ها نبوده و فقط در سال های اخیر، چند گروه از محققان و سیاحان به آن منطقه رفته اند. گسترش ریگ جن از شمال غرب به جنوب شرق است و در قسمت جنوب شرقی پوشیده از تپه های ماسه ای به هم پیوسته است که به دم ریگ شهرت دارند.

زیر بنای ریگ جن یک دشت فرسایش یافته است که در حال حاضر تپه های ماسه ای برخان و تپه های ماسه ای هرمی (قورد) آن را اشغال کرده است. تمام ریگ جن دارای رسوبات نمکی فراوان می باشد که عمده رسوبات و مواد فرسایشی آن از دامنه های فرسایش یافته البرز شکل گرفته است. وجود باد غالب از سمت غرب به شرق باعث شده است که تپه در قسمت شرقی دارای شیبی بسیار تند و در قسمت های غربی دارای شیب ملایمتری باشند. همین عامل باعث شده است که عبور از ریگ جن با وسایل نقلیه از سمت شرق به غرب بسیار دشوار و در پاره ای از موارد غیر ممکن باشد.

این منطقه در باورهای مردم بومی کویر، به عنوان سرزمین نفرین شده نیز یاد شده است. آنها معتقدند که ارواح پلید و شیاطین در این سرزمین اسرارآمیز حکومت می کنند و به همین دلیل هر که پا به ریگ جن می گذارد بلعیده می شود و دیگر باز نمی گردد. در منطقه کویری ریگ جن که به مثلث برمودای ایران نیز شهرت دارد تا چشم کار می کند تپه های شنی و باتلاق های نمک وجود دارد.
ریگ جن، شگفت انگیز ترین، اسرار آمیز ترین و ترسناک ترین منطقه ایران است، با باتلاق های سهمگین که مرگ را برای هر موجودی زنده ای به ارمغان می آورد. اتفاقات بی پاسخ و توجیه نشده بسیاری در این منطقه روی داده است و نمک زار های این منطقه محل قتل و دفتن موجوات زنده بسیاری بوده است.

فرو رفتن در گل و لجن در ریگ جن، شاید یکی از خطرناک ترین اتفاقاتی باشد که ممکن است گریبانگیر مسافران ناوارد شود و آنها را به کام مرگ بکشاند. سال های متمادی، هیچکس جرات آنکه به ریگ جن سفر کند و راز این کویر اسرار آمیز را کشف کند، نداشت.

بهترین مسیر دستیابی به این منطقه، جاده سنگفرش ملک آباد است که در بخش شمال شرق پارک ملی کویر قرار دارد. بهترین وسیله برای عبور از این کویر نیز ، جیپ های سبک وزن است. البته فراموش نکنید که هر لحظه امکان گیر کردن و گم شدنتان در کویر ریگ جن وجود دارد.

سفر به ریگ جن معمولا با بیشترین حد تجهیزات صورت می گیرد. در این سفر لازم است برای مدت حداقل ۱۵ روز ذخیره غذا ، آب، بنزین و وسایل فنی خودرو همراه گردشگر باشد. نقشه را هم فراموش نکنید، چون سفر به ریگ جن بسیار خطرناک است. مهمترین مسئله اینکه اگر تا به حال کویر نوردی نکرده اید و به اصطلاح حرفه ای نیستید، برای اولین تجربه، به هیچ عنوان ریگ جن را برنگزینید. حتی اگر حرفه ای هم هستید، حتما به طور گروهی به این منطقه سفر کنید.

در ضمن، بلد محلی را فراموش نکنید، چون محلی ها معمولا آدم های کار کشته ای هستند و علاوه بر تعیین مسیر، حتی در شرایط سخت، خیلی خوب می توانند راهنمایی تان کنند. بخشی از منطقه، نسبتا مسطح تر است با تپه ها کوچک تر، بنابراین عبور از آن نسبتا آسان به نظر می رسد ولی با کمی پیشروی، با کم شدن ارتفاع به اراضی باتلاقی می رسید که اینجا تقریبا جنوب منطقه است. اصرار برای عبور از این اراضی باتلاقی بی فایده است، بنابراین بهتر است از سمت شمال غربی به حرکت تان ادامه دهید.

وقتی آخرین کوه هایی که ۲۳۰۰ متر ارتفاع دارند را رد کردید، به بخش شمالی ریگ جن می رسید. از اینجا، کوه دماوند را هم می توانید ببینید. با ادامه این مسیر، به پارک ملی کویر می رسید. اگر شما مسیر دیگری را می پسندید، می توانید با استفاده از نقشه و راهنما، مسیر جدیدی را تجربه کنید، اما تمام سختی ها و بالا و پایین ها، یک طرف و آسمان پرستاره شب هایی ریگ جن هم یک طرف. خوابیدن روی شن های روان، روی تپه ای بلند و چشم دوختن به آسمانی که حتی یک نقطه سیاه ندارد. بسیار خیره کننده است

آدرس: گرمسار، پارک ملی کویر، جاده سنگفرش ملک آباد

سیری در ایران

رسانه ۷ دشت دالانی الیگودرز با دوهزار و ۹۰۰ هکتار وسعت در یکی از ارتفاعات منطقه حفاظت شده اشترانکوه قرار دارد

قرار گرفتن این دشت زیبا در ارتفاعات اشترانکوه و احاطه شدن توسط کوههای دیگری همچون مورزرین قالی کوه شاه کول و نسارتخت زیبایی آن را صد چندان کرده است

مجموعه این مناظر چشم نواز و بی بدیل باعث شده همه ساله خیل عظیم گردشگران و دوستداران طبیعت از سراسر کشور به این منطقه سرازیر شوند. در این دشت زیبا ومنحصر به فرد دو نوع نادر از گلهای لاله واژگون به نامهای ‘سوسن چلچراغ’ و ‘اشک مریم’ با ارتفاعی بالغ بر ۱۲۰ سانتی متر می روید.

با ذوب برفها در دامنه کوههای منطقه دره دائی الیگودرز، هزاران لاله سرخ واژگون از بطن خاک سیاه می رویند و به سان نوزادان طبیعت در دامن دایه باد سرود زندگی آغاز می کنند.

رویش هزاران لاله واژگون در آوان هر بهار در دشت زیبای لاله های واژگون جلوه بی نظیر و کمیاب طبیعت گوناگون حیات وحش در ایران را نمایان می کند. دشت زیبای «لاله های واژگون الیگودرزدر منطقه سردسیر شرق استان لرستان قرارگرفته و رویشگاه گل منحصر به فرد و کمیاب «لاله های واژگون» و انواع دیگری از گیاهان مرتعی خودرو است.

لاله واژگون برخلاف سایر گونه های لاله و سایر گلها از ساقه به سوی زمین برگشته است و بدین سبب نامش را واژگون نهاده اند و برخی نیز به سبب آنکه درمیان گلبرگهایش همواره قطره آبی جاری است، بدان «گل اشک» نیز می گویند.

از مجموع ۱۲ گونه گل تزیینی لاله، لاله واژگون، گل بومی سرزمین ایران است که در قرن شانزدهم میلادی به اروپا برده شد و در اقلیم مناسب قاره سبز پرورش یافت.. در کنار رویش لاله های واژگون ،گون، موسیر و انواع دیگری از گیاهان مرتعی در هر بهار زینت بخش دشت لاله ها است. مناظر زیبا و پوشش گیاهی منحصر به فرد این منطقه همه ساله هزاران نفر از مشتاقان طبیعت را به سوی خود می کشاند. ولی این طبیعت بی نظیر در گام رو به جلوی تخریب ونابودی هرروز عقب تر می رود و دوستداران طبیعت در هر سال نشانه های کمتری از این طبیعت بکر را نسبت به سالهای قبل از آن می یابند. بوته کنی بی رویهخصوصا کندن پیازلاله این عرصه طبیعی را کوچکتر کرده است.

این منطقه به سبب رویش گونه های منحصر به فرد از گیاهان مرتعی و نیز لاله های واژگون در دومین ماه از بهار هرسال، غنیمتی از طبیعت در استان لرستان است که به تدریج ازکف می رود. هر دوستدار طبیعتی می داند که گلهای وحشی تنها در اقلیم خود می رویند و آنان که هرساله به قصد تفرج برای دیدن این لاله ها هجوم می برند.

متاسفانه ها با لاله ها درست رفتار نمیکنند واقدام به کندن لاله ها میکنند، غافل از اینکه این گل زیبا تا چند ساعت دیگر پژمرده میشود وبه کنار جاده پرتاب خواهد شد ودرصورت کاشت پیاز آن درحیاط خانه به ندرت رشد خواهد کرد،به همین دلیل بوته کنی و چیدن لاله های واژگون آن هم در فصل تکثیر ورویش، عامل مرگ گلهاست و دیری نخواهد پایید که دراین منطقه دیگر گلی نخواهد روئید و این دشت زیبا بر نام بی مسمای خود خواهد گریست.

در این میان فرهنگ سازی توسط رسانه ها ی دیداری ونوشتاری خصوصا صدا وسیما میتواند درتغییر نگرش مردم نسبت به این گلها ی زیبا ونوع برخورد مردم با این لاله ها موثر باشد واین امر کمک شایانی به حفظ این طبیعت بی همتا خواهد کرد.

آدرس: الیگودرز،دشت دالائی

سیری در ایران

کاخ ساسان – سروستان
رسانه ۷مجموعه کاخ سروستان که قدیمی‌ترین گنبد آجری کشور را در خود جای داده است در زمان بهرام گور ساسانی ساخته شده است.
آخرین بررسی های باستان شناسی در مجموعه کاخ سروستان نشان میدهد که این مجموعه ساسانی در دوره اوج شکوه خود حدود ۳۰ هکتار وسعت داشته است.

کاخ سروستان در استان فارس و در ۹ کیلومتری جنوب شهر سروستان و در مسیر روستای نظرآباد در دشتی وسیع جای گرفته است. این کاخ از جنس سنگ و گچ است.
این کاخ در زمان بهرام گور ساسانی ساخته شده که بوسیله مهر نرسی وزیر معروف او که صدارت یزدگرد اول و یزدگرد دوم را نیز عهده‌دار بوده ساخته شده‌است.
قسمت اصلی بنا در ضلع شرقی بوده که شامل یک ایوان بزرگ و دو ایوان کوچک تر است . ایوان اصلی به تالار مرکزی و سپس به حیاط مرتبط می شود. در دو طرف آن دو تالار بزرگ با سقف گنبدی مرتفع قرار دارد . در دو تالار گنبد دار در حاشیه زیر سقف بقایای گچبری دیده می شود . این کاخ نسبت به دیگر بناهای این دوره از فن معماری و پلان‌های پیچیده و کامل‌تری برخوردار است.
کاربری کاخ ساسان سروستان :
اکثریت قریب به اتفاق محققین و پژوهشگران داخلی و خارجی این اثر را مربوط به دوره ساسانی و به احتمال بسیار زیاد دوره سلطنت بهرام پنجم (قرن ۵ میلادی) دانسته‌اند. برخی با توجه به عدم وسعت کافی و بنایی که در خور یک کاخ شاهی باشد آن را بعنوان آتشگاه معرفی کرده‌اند و برخی دیگر با توجه به گسترش آن که بیش از محدوده یک آتشگاه است، مکان را به مثابه یک استراحتگاه و یا شکارگاه سلطنتی معرفی کرده‌اند.
مقایسه کاخ ساسان سروستان با کاخ اردشیر فیروزآباد :
این بنا همانند کاخ فیروزآباد و کوچکتر از آن است و طاق‌های گنبدی آن با آجر زده شده‌است.
آندره گدار در کتاب هنر ایران از کاخ ساسان یاد کرده و معتقد است که کاخ سروستان به دستور بهرام پنجم (۴۸۰-۴۲۰م) ساخته شده و از کاخ فیروزآباد بهتر حفظ شده است. طرح آن از طرح فیروزآباد پیچیده‌تر بوده و از نظر اصول فنی کاملتر می‌باشد و در ساختمان طاق‌ها و گنبدها مهارت زیادتری به خرج داده شده و نمای اصلی این بنا در طرف مشرق است.
در عقب تالاری که گنبد اصلی آن را پوشانده حیاطی است که مانند کاخ فیروزآباد در اطراف آن ساختمان‌های محل سکونت واقع شده اما فاقد قرینه سازی است و اطاق‌ها به ابعاد مختلف و رابطه میان آنها خیال پردازانه است. بنابراین ترکیب کاخ ساسان اساسا نظیر فیروزآباد است، اما در جزئیات آزادتر و متنوع‌تر از آن است.
در حقیقت اگر محل پذیرایی آن را منحصر به تالار بزرگ بدانیم برای اینکار بسیار تنگ بوده است. از طرفی تالارهای دیگر خیلی وسیع ولی تعدادشان کم، اما مجلل هستند و دربهای فراوانی به خارج باز می‌شوند.
دور از آن است که آنجا را محل سکونت بدانیم. ایوان و تالار مربع نیز بوسیله دربهای تنگ و باریکی با هم مربوط می‌شوند. محتمل است که ساختمان مزبور که وسعتش یک چهارم کاخ فیروزآباد است، منحصراً یک کاخ پذیرایی بوده باشد.

این بنا که یکی از باشکوه ترین بناهای تاریخی در استان فارس است از داشتن حداقل امکانات برای حضور گردشگر محروم است. در این بنا تابلویی که آن را به گردشگر معرفی کند وجود ندارد و اگر گردشگری نیاز به آب آشامیدنی داشته باشد مجبور است یک مسافت پنج کیلومتری را پیاده روی کند تا به آب دسترسی پیدا کند، لذا آب مورد نیاز خود را همراه داشته باشید. این بنا حتی از داشتن تابلو راهنما در طی مسیر شیراز به سروستان محروم است و حریم خاصی برای کاخ نیز وجود ندارد یا اگر این حریم مشخص شده برای عموم مشخص نشده است. مجموعه فاقد سرویس بهداشتی یا امکانات رفاهی همچون سکو یا صندلی برای استراحت بازدیدکنندگان است.

آدرس: ۱۳کیلومتری جنوب شرق سروستان، مجاورکوه نظرآباد

سیری در ایران

آبشار مارگون سپیدان
رسانه ۷مارگون نام آبشاری است که در دره‌های غرب شهرستان سپیدان قرار گرفته است. ارتفاع این آبشار به ۷۰ متر و عرض آن به ۱۰۰ متر می‌رسد.
آبشار مارگون که در روستای مارگون واقع شده است، یکی از بزرگ‌ترین و با شکوه‌ ترین آبشارهای ایران است که از نظر زیبائی، بزرگی و حجم آب خروجی با آبشار شوی لرستان رقابت می‌کند.
راه رسیدن به آبشار مارگون :
فاصله این آبشار از اردکان فارس حدود ۴۸ کیلومترست.
اگر از شهر یاسوج قصد عزیمت به آبشار مارگون را داشته باشید، طول مسیر ۶۵ کیلومتر می باشد.
در میانه راه پس از کیلومتر ۲۹ جاده یاسوج به اقلید و انتخاب جاده آبشار مارگون می توانید به این آبشار زیبا برسید.
راه ماشین رو تا جائی که حدود ۸۰۰ متری آبشار است، ادامه دارد و بقیه راه را باید پیاده پیمود که این راه سنگفرش و در نزدیکی آبشار دارای پله‌های سیمانی است.
امکانات رفاهی :

در محوطه ورودی آبشار پارکینگی جهت خودروها ساخته شده است.
در اطراف پارکینگ سرویس بهداشتی و محوطه‌های مسطحی ساخته شده که برای اقامت و برپا کردن چادر مناسب است. در اطراف پارکینگ و در طول راه رسیدن به آبشار سطل زباله نصب شده است.
آبشار مارگون به دلیل بن بست بودن و واقع شدن در دره پرشیب، دارای فضای کمی برای نشستن و پارک خودروست که در هنگام ازدیاد گردشگران به ویژه در روزهای تعطیل فصل تابستان، مشکلات ترافیکی زیادی برای گردشگران و روستاییان پدید می‌آید.

فاصله روستای مارگون تا پارکینگ نیز خاکی و با عرض کم و در کنار دره‌ای خطرناک و بدون حفاظ است.
مسیر این آبشار و روستاهای اطراف در فصل زمستان برف گیر بوده و گاهی راه های ارتباطی کاملاً قطع می شود.

دلیل شهرت :
این آبشار در حقیقت سرچشمه رودخانه است و در بالای کوه هیچ رودخانه ای نیست، بلکه از بدنه دیواره صخره ای کوه، بیش از چند هزار چشمه وجود دارد که آب از آنها به بیرون ریخته میشود.

از این حیث این آبشار هم بزرگترین و هم مرتفع ترین آبشار چشمه ای در جهان است.
همچنین در ادامه مسیر رودخانه انبوه درختان، باغات سیب و … به چشم می خورد. رودخانه حاصل از این چشمه ها بسیار پر آب بوده و تا سپیدان امتداد دارد.
آب این آبشار در گرم ترین فصل سال بسیار خنک و زیر ۱۰ درجه است.
گفتنی است، دو روستای لوداب و مارگون در بین یاسوج و سی سخت قرار دارد که با روستای مارگون سپیدان متفاوت است.
این آبشار از لحاظ تقسیمات کشوری کاملا در شهرستان سپیدان است و با مرز یاسوج و سپیدان بیش از ۱۰ کیلومتر فاصله دارد

در هنگام ازدیاد گردشگران به ویژه در روزهای تعطیل فصل تابستان، مشکلات ترافیکی زیادی برای گردشگران پدید می‌آید. فاصله روستای مارگون تا پارکینگ نیز خاکی و با عرض کم و در کنار دره‌ای خطرناک و بدون حفاظ است، لذا احتیاط لازم را بعمل آورید. مسیر این آبشار و روستاهای اطراف در فصل زمستان برف گیر بوده و گاهی راه های ارتباطی کاملاً قطع می شود، لذا اگر در فصل زمستان قصد بازدید از این منطقه را دارید مراقبت های لازم را در نظر بگیرید و از باز بودن راههای ارتباطی مطمین شوید.

آدرس: ۴۸کیلومتری شمال اردکان فارس، جنب روستای مارگون

سیری در ایران