برچسب: ۴۰ سالگی دفاع مقدس

به گزارش خبرآنلاین،  نشان فداکاری هفته گذشته از سوی فرمانده کل قوا به دانشگاه افسری امام علی ارتش اعطا شد.

دانشگاه افسری امام علی (ع) را بشناسید

بنا به روایت باشگاه خبرنگاران دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش جمهوری اسلامی ایران نخستین مرکزی است که داوطلبان ورود به مقطع افسری در ارتش باید برای طی دوره‌های مقدماتی وارد آن شده و پس از گذراندن دوره‌های مورد نیاز و پس از ۴ سال عموما با درجه ستوان دومی از این دانشگاه فارغ التحصیل می‌شوند.  

تا قبل از سال ۱۳۰۳ هجری شمسی، آموزش نظامیان ایران به‌طور عمده در خارج از کشور انجام می‌شد و برخی مدارس نظامی مانند کامران‌میرزا، دارالفنون، مشیرالدوله، دیویزیون قزاق، صاحب‌منصبی، بریگاد قزاق و ژاندارمری در ایران وجود داشت. در آن سال برای جبران کمبود افسران، آموزشگاه ستوانی در دانشگاه افسری کنونی تشکیل شد. در سال ۱۳۰۵ این آموزشگاه تعطیل و دوباره در مهر ۱۳۰۷ تشکیل شد که طول دوره آن به دو سال تغییر کرد.

اولین فرمانده دانشکده افسری پس از پیروزی انقلاب اسلامی، «شهید سرلشکر سید موسی نامجوی» بود که از تاریخ نهم مهرماه سال ۱۳۵۸ تا هفتم مهرماه سال ۱۳۶۰ مسئولیت فرماندهی دانشکده افسری را برعهده داشت و با بیشترین رای در کابینه شهید رجایی به‌عنوان وزیر دفاع منصوب شد.

نام دانشکده افسری در سال ۱۳۶۷، به دانشگاه علوم نظامی تغییر یافت و از آن تاریخ، فارغ‌التحصیلان به‌جای مدرک کارشناسی علوم، مدارک کاردانی و کارشناسی در رشته‌های ریاضی، فیزیک و مدیریت، دریافت کردند. در مهر ۱۳۷۰ و برابر اوامر مقام معظم رهبری، نام دانشگاه علوم نظامی به دانشگاه افسری و در سال ۱۳۷۵ با نام دانشگاه افسری امام علی (ع) مزین شد.

این دانشگاه در دوران دفاع مقدس هم خدمات بسیاری را انجام داده است که مهم‌ترین آن اعزام دانشجویان این دانشگاه به دستور شهید نامجوی به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل در دومین روز از آغاز جنگ است، البته نقش این دانشگاه افسری در جنگ ۳۴ روزه خرمشهر در مقابل دشمن تا بن دندان مسلح نیز بسیار حائز اهمیت است.

ماموریت دانشگاه افسری امام علی، تعلیم و تربیت افسران مؤمن، لایق، شجاع، کارآمد و مبتکر به‌منظور تصدی مشاغل مختلف نیروی زمینی ارتش و سایر نیروها و سازمان‌هاست.

۲۷۲۷

نمایش «دست‌هایت کو مم حسن» به کارگردانی رضا کرمی زاده و نویسندگی رضا گشتاسب در واحد نمایش حوزه هنری استان کهگیلویه و بویراحمد تولید شده است. اکبر آیین، نازنین نادرپور، اردلان فنی، وحید شفیعی و پوریا نیک اقبالیان بازیگران این نمایش هستند.

نمایش «دست‌هایت کو مم حسن» جایزه اثر برگزیده دفاع مقدس سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر را کسب کرده است. همچنین در بیست و دومین جشنواره تئاتر فتح که آبان ماه در خرمشهر برگزار شد توانست ۹ جایزه را در بخش‌های مختلف کسب کند و به عنوان برترین نمایش جشنواره انتخاب شود. به بهانه اجرای این نمایش در تماشاخانه سرو، با کارگردان این اثر گفت و گویی داشتیم.

رضا کرمی‌زاده، کارگردان نمایش «دست‌هایت کو مم حسن» درباره موضوع این نمایش، گفت: چهار نوجوان و همکلاسی در مدرسه‌ای در روستای جنوبی ایران زندگی می‌کردند که عازم جبهه می‌شوند و بعد هر ۴ نفر به شهادت می‌رسند. هم‌زمان با اتفاقات جبهه که در یک کانال گیر افتاده اند در خانواده‌هایشان نیز اتفاقاتی رخ می‌دهد.

وی در خصوص فرم اجرای نمایششان توضیح داد: فرم اجرا مختص گروه تئاتری ما یعنی«گروه تئاترشادن» است.این گروه ۲۰ سال است که شکل گرفته و اکثر آثار ما، خارج از روایت‌های رئال و به نوعی رئالیسم جادویی و سورئالیسم (فراواقع‌گرایی) به حساب می‌آید. متن رضا گشتاسب، نمایش‌نامه نویس گروه، خیلی تکه تکه است و از چند روایت مختلف کوتاه شکل گرفته و هم‌زمان چند قصه را روایت می‌کند که با هم ارتباط دارند.

این کارگردان تئاتر افزود: در این چند روز استقبال خوب بود و حتی در روزهای اول سالن پر شد. پیش‌تر در کارهای دیگر، اجراهای بین‌المللی در آلمان، شانگ‌های چین و روسیه هم داشتیم.

کرمی زاده درباره اینکه منتقدان آثار ایشان را افتادن در ورطه تکرار و خروج از نوآوری می‌دانند، بیان کرد: گروه تئاتر شادن بیست سال است که کار می‌کند. ۲۰ سال پیش، در تئاتر همه چیز جدید و متعلق به ما بود. اوایل کسانی که کار ما را دنبال می‌کردند از نو بودن آن لذت می‌بردند. البته ما بعد از ۴ سال دوباره شروع به کار کردیم.

وی ادامه داد: تیم بازیگران ما، در این ۲۰ سال ثابت بوده و همه ما روی یک سیستم آموزشی جلو رفتیم و شاید تا آخر عمر تئاتریمان نیز همینطور باشد. همه سیستم‌های دنیا همین گونه است. استالوفسکی هم روی یک سیستم حرکت کرد تا بعد به یک چیز جدید رسید. شاید ما هم بعد از ۲۰ سال تغییر کردیم. تکرار در محتوا هم به همین خاطر است.

کارگردان نمایش «دست‌هایت کو مم حسن» درباره فضای صحنه‌ای اثر گفت: اتفاق در یک کانال جبهه صحنه پردازی شده، از طرفی هم این چهار شهید مادرانشان را می‌بینند که به دنبال آنان می‌گردند و رفقایی که در حال شهید شدن هستند. کل سیستم این گروه برآمده از مکتب جنوب ایران است بنابراین قصه‌های ما نیز برآمده از باورها، اعتقادات جنوب ایران می‌باشد.

وی افزود: حرف اصلی این نمایش، دفاع از خاک ایران است. یعنی هر کس به نوبه خودش، حتی نوجوانان مدرسه‌ای در کوچکترین روستا که نقطه جغرافیایی خاصی هم ندارد، برای دفاع از وطنشان می‌جنگند.

کرمی زاده درباره دلیل دریافت ۹ جایزه در تئاتر فتح و برگزیده شدن در بخش جنگ تئاتر فجر توضیح داد: کسانی که برای بار اول تا سوم تئاتر ما را تماشا می‌کنند نوعی تازگی در آن می‌بینند و همین امر باعث استقبال از آن می‌شود.

گفتنی است نمایش «دست‌هایت کو مم حسن» تا تاریخ ۳۱ مردادماه در تماشاخانه سرو بر روی صحنه می رود.

۲۳۲۳

وقتی که رزمندگان اسلام بعد از آزادسازی خرمشهر به این نتیجه رسیدند که لازمه دستیابی به حقوق ملت ایران در دوران دفاع مقدس عبور از مرز است، نوعی ترس بین نیروهای رژیم صدام و به‌خصوص فرماندهان ارشد آن‌ها به‌وجود آمد؛ به‌طوری که رسانه‌های عرب زبان در آن ایام به‌صورت هماهنگ نسبت به این اقدام جمهوری اسلامی ایران هشدار می‌دادند و حتی بر ضرورت کمک‌های بیشتر از سوی آمریکا و دیگر حامیان رژیم صدام در زمینه‌های مختلف تأکید می‌کردند. اضطراب و نگرانی دشمن بعثی از عملیات عبور از مرز جمهوری اسلامی ایران به‌حدی بود که حتی برخی از فرماندهان ارشد آن‌ها به مناطقه کردستان عراق مانند سلیمانیه فرار کردند.

وقتی که نیروهای خودی از مرز عبور کردند، عملیات‌های مختلفی را در عمق خاک عراق، بیشتر با هدف تنبیه دشمن بعثی انجام دادند که یکی از این عملیات‌ها، عملیات «فتح ۹» بود که در تاریخ ۱۸ مرداد سال ۱۳۶۶ در منطقه خرمال استان سلیمانیه عراق به اجرا درآمد.

این عملیات از سوی اعضای نیروی زمینی سپاه در قرارگاه برون‌مرزی رمضان، معارضان کرد عراقی و نیروهای مهاجر مسلمان در کردستان عراق با هدف تنبیه دشمن بعثی، انهدام یگان‌های دشمن، تسهیل در تداوم و گسترش مبارزات مردم تحت ستم رژیم صدام، منهدم ساختن پایگاه‌های دشمن بعثی و اشراف بر راه‌های حلبچه برگزار شد. از طرفی در آن ایام، مزدوران رژیم آل سعود به رهبری و هدایت آمریکایی‌ها در اقدامی ددمنشانه جمعی از مهمانان خانه خدا را کشتند، لذا اجرای عملیات «فتح ۹» علاوه بر اهداف نظامی فرماندهان، از طرفی در جهت جواب قاطع به یکی از نمایندگان آمریکا در منطقه یعنی «صدام حسین» اجرایی شد.

۷۵ تیپ از قرارگاه رمضان سپاه با برنامه‌ریزی دقیق، این عملیات را با رمز یا رسول الله (ص) در عمق خاک عراق اجرا کردند و برنامه‌ریزی و طراحی دقیق فرماندهان و رزمندگان در اجرای این عملیات منجر به این شد تا در همان ساعات ابتدایی، برخی از بلندی‌های شهر حنورنوازان به دست نیروهای خودی بیفتد. عملیات ادامه داشت تا اینکه روستاهای احمدآوا، زلم، بلانیه، بانی‌شار، میرپور و آموره و همچنین بلندی‌های ۱۳۰۰، ۱۲۵۰، ۱۱۵۰ و ۱۲۰۰ به تصرف سپاهیان اسلام درآمد.

اما مهمترین نتیجه این عملیات موفقیت‌آمیز، استقرار رزمندگان اسلام به راه‌های مواصلاتی حلبچه بود. از طرفی جاده خرمال- سیدصادق که مسیری برای اقدامات حوزه پشتیبانی دشمن بعثی بود، به دست نیروهای خودی افتاد. رژیم صدام با از دست دادن این جاده مهم و استراتژیک، شکست سختی را متحمل شد، چراکه دیگر قادر به رساندن تجهیزات و ادوات لجستیکی به خط مقدم را نداشت. انهدام ۲۰ دستگاه خودروی نظامی سنگین، متلاش کردن گردان خفیفه دشمن، به هلاکت رساندن نیروهای گادر ریاست جمهوری، انهدام چندین انبار مهمات و کشته و زخمی شدن ۴۴۰ نفر از نیروهای رژیم صدام از دیگر نتایج عملیات «فتح ۹» بود.

البته دشمن بعثی وقتی در این عملیات نامنظم با شکست مواجه شد، چندین پاتک را با باقی مانده نیروهایش در کردستان عراق علیه جمهوری اسلامی ایران در غرب کشور انجام داد که توفیق چندانی برای آن‌ها نداشت؛ بنابراین رزمندگان اسلام در عملیات فتح ۹ که ۵ روز به طول انجامید، به اکثر اهداف از پیش تعیین شده خود دست یافتند.

۲۳۲۳

 ۱۵ مرداد، سالروز شهادت سرلشکر خلبان شهید عباس بابایی است که در سال ۱۳۶۶ به جمع یاران شهیدش پیوست. 

عباس بابایی متولد ۱۴ آذر سال ۱۳۲۹ در قزوین است؛ او دوره ابتدایی را در دبستان دهخدا و دوره متوسطه را در دبیرستان نظام وفا در قزوین گذراند. پس از گرفتن دیپلم در سال ۱۳۴۸ در رشته پزشکی پذیرفته شد اما به دلیل علاقه به خلبانی، داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی شد. 

پس از گذراندن دوره مقدماتی برای تکمیل تحصیلاتش در سال ۱۳۴۹ به خارج از کشور اعزام و پس از بازگشت به کشور، به عنوان خلبان اف۵ به پایگاه شکاری دزفول منتقل شد. 

از شهریور سال ۱۳۵۹ با آغاز حمله ارتش بعث به میهن اسلامی به دفاع جانانه از ایران اسلامی پرداخت و در سال ۱۳۶۰ با درجه سرهنگ دومی فرمانده پایگاه هشتم هوایی شکاری شد. 

شهید عباس بابایی در روز ۹ آذر ۱۳۶۲ با درجه سرهنگ تمامی به معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد. او در طول دوران تصدی معاونت عملیات نهاجا در پروازهای جنگی بی‌شماری شرکت داشت و فرماندهی قرارگاه رعد را نیز عهده‌دار بود. 

بابایی در سال ۱۳۶۶ مفتخر به دریافت درجه سرتیپی و در همان سال برای زیارت خانه خدا به همراه همسرش انتخاب شد اما همسرش را راهی کرد و خود در روز عید قربان به دیدار معبود شتافت. در سال ۱۳۶۸ نشان درجه۲ فتح تقدیم خانواده وی شد. 

مقام معظم رهبری و فرمانده کل قوا در یکی از سخنرانی‌های خود در توصیف این شهید بزرگوار فرمودند: «در میان رزمندگان، چه ارتش و چه سپاه، شهید بابایی یک انسان بزرگ و یک چهره ماندگار و فراموش‌نشدنی است.» 

۵۷۵۷

 دفاع مقدس زمانی بر انقلاب نوپای ایران تحمیل شد که از لحاظ نظامی اصلا حال و روز خوشی نداشتیم؛ شهرها هنوز تثبیت نشده بودند، هرج و مرج در غرب کشور بالا گرفته بود و ضدانقلاب جولان می داد؛ همین وضعیت هم آمریکا را به این فکر انداخت تا از این آب گل ‌آلود ماهی بگیرد.

بهترین گزینه صدام بود تا در این دعوا جلو بیفتد. صدامی که خود را رهبر جهان عرب می دانست، ارتش بعث در روز آخر تابستان ۵۹ به خاک کشورمان حمله کرد؛ حمله که قرار بود در یک هفته کار ایران و ایرانی را تمام کند. یک هفته ای که هشت سال طول کشید و در آخر هم صدام و دار و دسته‌اش دست به دامن سازمان ملل شدند تا آنها را از چنگال رزمندگان اسلام برهانند.

پیش از آغاز تجاوز منافقین به خاک کشور، در تاریخ ۱۳۶۷/۵/۳، بر اثر یکی از تجاوزات هوایی عراقی‌ها در۱۳۶۷/۵/۴، سایت راداری سوباشی بمباران شد و بر اثر این انفجار، سقف اتاق عملیات دچار ریزش شد. فردای آن روز شرایط منطقه آن چنان حاد بود که تمام مسئولان ستاد پدافند هوایی، در سایت سوباشی به سر می‌بردند.

سایت راداری سوباشی در ارتفاعات روستایی با همین نام از توابع شهرستان کبودرآهنگ در استان همدان قرار دارد، موقعیت راهبردی این سایت در طول جنگ تحمیلی به نحوی بود که اعلام وضعیت خطر قرمز و سفید ۱۳ استان از جمله استان‌های تهران، اصفهان و قم توسط این سایت راداری انجام می‌شد، هدایت تیز پروازان نیروی هوایی برای حمله به مواضع دشمن و درگیری با هواپیماهای مهاجم، هدایت و کنترل صحنه نبرد هوایی و مدیریت ایجاد برتری هوایی در طول جنگ تحمیلی و کنترل آتش سامانه‌های پدافند هوایی با این سایت راداری حساس بود تا جایی که ژنرال سعید شعبان فرمانده وقت نیروی هوایی عراق در مصاحبه با رادیو بغداد با عصبانیت می‌گوید:”اگر خلبانان عراقی نتوانند سایت راداری سوباشی را هدف قرار دهند، افتخار نابودی آن باید نصیب خودم شود”.

رادار سوباشی با تغذیه چندین سایت راداری، سراچه‌های موشکی زمین به هوا و سامانه‌های توپ ضد هوایی، آسمان منطقه غرب و بخشی از منطقه جنوب غرب و شمال غرب را تحت کنترل داشت و به دلیل عملکرد مناسب سایت رادار سوباشی خلبانان عراقی همواره از نزدیک شدن به آن وحشت داشتند تا جایی که حریم دفاعی سایت را دور می‌زدند.

با توجه به حجم بالای کار، تقریباً هیچ کدام از کارکنان سایت، موفق به صرف نهار نشدند. تعدادی از کارکنان شیفت شبِ سایت هم، داوطلبانه همچنان مشغول انجام وظیفه بودند. جنگنده‌های عراقی در دسته‌های پروازی۳۰ الی۴۰ فروندی پی در پی منطقه عمومی نبرد را بمباران کردند اما سربازان وطن مردانه ایستادند و جنگیدند.

در واقع ارتش بعث با بمباران سایت رادار سوباشی در پی دست یابی به دو هدف بود؛ نخست با انهدام سایت سوباشی سعی در رفع عقده سال‌ها شکست خود در برابر پدافند جمهوری اسلامی ایران با ناجوانمردانه‌ترین شیوه نبرد بودند. دوم تسخیر آسمان منطقه عمومی نبرد برای تسهیل پیشروی نیروهای سطحی منافقین و پشتیبانی هوایی از مزدوران رجوی.

سرلشکر وفیق السامرایی از مدیران اصلی استخبارات عراق در آن زمان می‌گوید: «در عملیات مرصاد مأموریت‌های مشخصی برای نیروهای هوایی و هوانیروز عراق به منظور پشتیبانی از عملیات تعیین شد و اهداف از طریق عکس‌های هوایی و اطلاعات استخباراتی شناسایی شدند. هواپیماهای جنگنده «میگ-۲۳» و «میراژ اف-۱» عراقی به منظور حفاظت از نیروهای عمل کننده در برابر دخالت احتمالی نیروی هوایی ایران، اقدام به پروازهای گشتی مسلحانه و برقراری پشتیبانی هوایی نزدیک کردند.

ارتش بعث بسیار تلاش کرد تا این سایت را مورد حمله مستقیم قرار دهد که ثبت بیش از ۱۵۷ حمله و استفاده از موشک‌های ضد راداری، گواه این موضوع است. صبح روز دوشنبه سوم مرداد سال ۶۷، منافقین عملیات خود را آغاز کردند و از مرز قصر شیرین وارد خاک ایران شدند و تا شب به اسلام آباد رسیدند، روز چهارم مرداد حرکت منافقین به سمت کرمانشاه آغاز شد و نهایتا در سی و چهار کیلومتری کرمانشاه و در تنگه چهار زبر منافقین در کمین نیروهای ارتش و سپاه پاسداران گرفتار شدند.

سرانجام در روز ۵ مرداد هواپیماهای عراقی از صبح چندین نوبت سایت رادار سوباشی را مورد هدف قرار دادند که با آتش پدافند موجود در سایت ناکام ماند، اما سرانجام ساعت ۱۶ با انجام چند عملیات فریب، اتاق عملیات سایت به وسیله یک بمب لیزری هدایت‌شونده مورد اصابت قرار گرفت و ۱۹ سرو قامت این سایت آسمانی شدند.

رجبعلی جودکی، اسدالله زمانی، مهدی عسکری، نظام علی ملکی، فرهاد دستنبو، پرویز منصورعلی، اکبر کوهی ورامینی، پرویز نادری، رضا اقبال پور، علی حسین زارعی، علیرضا بهرامی روشن، علی‌نقی فخرالدین، حسنعلی مهدی برازنده، حسن یوسفی صفت، محمدعلی جوینده مهر، حسن مسعودی خرم، محمدرضا مؤمنی، طهماسب جامه شورانی و خسرو پناهی، ۱۹ دلاورمرد پدافند نیروی هوایی ارتش بودند که تا آخرین لحظه ایستادند و در آخر هم به شهادت رسیدند.

عملیات مرصاد با فرماندهی شهید سپهبد علی صیاد شیرازی برای مقابله با منافقین برنامه ریزی و با “رمز یا صاحب الزمان (ع) ادرکنی” آغاز می‌شود، در ابتدا راه نفوذ دشمن در تنگه چهارزبر بسته می‌شود، هوانیروز ارتش با سلاح‌های ضدتانک ستون زرهی منافقین را مورد هجوم قرار می‌دهد و با هلی بُرن نیرو به پشت نیروهای منافقین ارتباط آن‌ها را قطع و محاصره شان می‌کنند، نیروی هوایی ارتش ستون‌های منافقین را بمباران می‌کند و در پایان نیروی‌های زمینی ارتش و سپاه هم باقی‌مانده آن‌ها را از بین می‌برند و اسیر می‌کنند.

مورد اصابت قرار گرفتن ۱۴ فروند از هواپیماهای دشمن بعثی فقط در عملیات مرصاد یکی از شاهکارهای افسران پدافند هوایی حاضر در سایت راداری سوباشی بود که باعث شد هواگردهای دشمن جرات پشتیبانی نزدیک از نیروهای منافقین را به خود راه ندهند؛ این یعنی آسمان منطقه با تدبیر پدافند هوایی و با رشادت کارکنان سایت راداری سوباشی برای دشمن نا امن است و هواگرد های دشمن از ترس رویارویی با پدافند هوایی آسمان منطقه را ترک کردند؛ به نحوی که بالگردهای هوانیروز با فراغ بال به ستون های زرهی دشمن یورش می برد.

همین شکست راهبردی نیروی هوایی عراق در قائله منافقین و از دست دادن برتری هوایی در این عملیات و در طول دوران دفاع مقدس باعث می‌شود تا هواپیماهای عراقی تمام تلاش خود را برای از بین بردن این سایت راداری انجام دهند و با استفاده از موشک لیزری از فاصله دور سایت رادار سوباشی را مورد اصابت قرار دهند.

سایت راداری سوباشی و کارکنانش به وضوح نشان دادند که رزمندگان ما در هشت سال دفاع مقدس جان می دهند، اما خاک نه. 

۲۷۲۱۵

سردار سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مراسم تجلیل از حاج علی فضلی، متواضعانه و در مقابل دوربین‌ها خم شد و بر دستان او بوسه زد و گفت: علی فضلی «عَلَم فضیلتها» و «بیرق کرامت‌ها»ی ماست. علی، نه «بیرقدار» که خود، «بیرق» است.

محسن رضایی نیز می گوید: به جرات می توانم بگویم، هیچ عملیاتی در دوران دفاع مقدس، نیست که سردار فضلی، داوطلبِ حضور در آن نشده باشد و به همین دلیل، تاکید دارم که فضلی، مظهر «فداکاری» و «عشق در آتش» است.

آری، علی فضلی، فرمانده‌ای غیور، صمیمی، شجاع، متوکل، بی ریا و از خود گذشته است که از ابتدای دفاع مقدس، تا به امروز، در عرصه‌های گوناگون خدمت، خوش درخشیده است. از مصادیق درخشش سردار فضلی، حضور نقش آفرین او در عملیات «مرصاد» است که منافقین در۵ مرداد ۶۷، دست در دست صدام، به خیال خام خود، به ایران اسلامی ، حمله کردند و امروز، پس از ۳۲سال از آن حادثه، جریان نفاق به‌عنوان مزدوران آمریکا و رژیم صهیونیستی و مهره‌های «سیا» و «موساد»، هم‌چنان به شرارت علیه ملت ایران مشغولند.

اینک روایت شهید زنده، سردار علی فضلی از عملیات مرصاد:

رژیم بعث عراق از مفاد قطعنامه ۵۹۸ خشمگین بود ولی به روی خود نمی آورد، چرا که تصور می کرد ایران با اهدافی بلند همچون «رفع فتنه از عالم» ، «سقوط صدام» و…که برای جنگ تعیین کرده، به قطعنامه رضایت نخواهد داد.

خبر پذیرش قطعنامه توسط ایران، رژیم بعث را در کابوسی وحشتناک فرو برد؛ چرا که احساس می کردند جنگی را که ناجوانمردانه با اتکا به مستکبرین شرق و غرب و با هوس کشور گشایی آغاز کرده اند، حالا مجبورند بدون هیچگونه دستاوردی و با تحمل هزینه‌های سنگین باید به پایان برسانند.

آنها به روشنی دریافته بودند قطعنامه ای که صادر شده حاوی بندهایی است که حقیقت جنگ را برای افکار عمومی جهان افشا کرده و آشکارا به نفع ایران است: از جمله تعیین متجاوز، پرداخت خسارت، تعیین مرزهای بین المللی و از این رو صدام خشمگینانه زیر بار پذیرش قطعنامه ۵۹۸ نرفت و مصمم شد تا با حمله به خرمشهر و کرمانشاه، ایران و شورای امنیت سازمان ملل را در عملی انجام شده قرار داده و مجبور به صدور قطعنامه ای جدید نماید.

او برای این کار و به جهت اینکه بتواند تا حدودی از بار مسئولیت حمله پس از قطعنامه شانه خالی کند و آن را به دیگران نسبت دهد، دست به دامان منافقینی شد که در ظاهر خود را ایرانی می دانستند، اما باطنا از ابتدای انقلاب در مقابل همه ایرانیان از هر رنگ و نژاد و مذهبی ایستاده و زنان و مردان و کودکان بی گناه بسیاری را به خاک و خون کشیده بودند.

منافقین وطن فروش نیز که مورد طرد و نفرت آحاد ملت ایران قرار گرفته و مترصد فرصتی برای جنایتی مجدد بودند، خائنانه وارد این معرکه شدند. غافل از اینکه وعده الهی «ان ربک لبالمرصاد» در انتظار آنهاست و عزم شیطانی بی فروغشان با مجاهدت فرزندان غیور ملت ایران شکست خواهد خورد و دودمانشان را به باد فنا خواهد داد.

برادر محسن به محض آنکه از رسیدن منافقین به سر پل ذهاب مطلع شد، آقای هاشمی را در جریان قرار داد. برداشت آقای هاشمی این بود که این خبر بیشتر یک عملیات روانی است، اما آقا محسن که مسئله را جدی گرفته بود با هلیکوپتر خود را به اسلام آباد غرب رساند و به دستور ایشان، فرماندهان یگان ها از جمله برادران کوثری، سلیم آبادی و … نیز به سرعت خود را به منطقه رساندند و برادران شمخانی، رشید و وحیدی نیز در کرمانشاه مستقر شدند.

منافقین در محور غرب کشور، در منطقه قصر شیرین، سرپل ذهاب و سی کیلومتری کرمانشاه با نیروهای ما مواجه شدند و در یک نبرد هفتاد و دو ساعته، به فضل الهی رزمندگان اسلام متشکل از سپاه و ارتش و بسیج که خود را سلحشورانه از اقصی نقاط کشور به منطقه رسانده بودند در عملیاتی متحدانه با محاصره دشمن، منافقین را با تحمیل تعداد زیادی کشته، زخمی و اسیر شکست داده و تا مرز عقب راندند.

یکی از نکات جالب توجه در آن برهه و شرایط خاص، انتصاب برادر وحیدی از سوی آقا محسن بعنوان فرماندار نظامی کرمانشاه بود، چون هر لحظه ممکن بود منافقین وارد شهر شوند و همین تهدید بزرگ نیازمند تصمیمی متناسب با شرایط بود.

از بازجویی اسراء منافقین مشخص شد که آنان در خیال خود قصد داشتند با تصرف پایگاه هلیکوپتری ارتش، سوار بر هلیکوپترها به تهران پرواز و با هجوم به زندان اوین، منافقین زندانی را آزاد نمایند و پس از آن با حمله به جماران، امام را شهید و کار جمهوری اسلامی را یکسره کنند که عنایت الهی شامل حال رزمندگان اسلام شد و با سرکوب منافقین، برگ زرین دیگری بر تاریخ افتخارات ملت ایران افزوده شد.

۲۳۲۳