وقتی با ماشین چمن‌زنی به سراغ چمن‌ها می روید و کوتاهشان می کنید، ترکیبی از بوهای متانول، اتانول، استالدئد و استون به مشام می رسد که برای خیلی‌ها بوی خوشایندی است. این مواد در برگ های سبز چمن که خرد و بریده شوند وجود دارند و چون فرار هستند به راحتی بویشان در هوا منتشر می شود. احتمالا تنها دلیلی که خیلی هااین بو را دوست دارند این است که از نظر ذهنی میان بوی چمن و خاطرات خوب تفریح و تعطیلات و استراحت روی چمن های تازه و خنک ارتباط برقرار کرده‌اند. اما چرا باید چمن زده‌شده از خود چنین بویی بیافشاند؟ زیست‌شناسان معتقدند این مواد بی‌دلیل ترشح نمی شوند. در حقیقت پاسخ چمن به بریده شدن و آسیب دیدن پراکندن چنین بوهایی است. شاید این بوها مانع چریده‌شدن بیش از حد چمن توسط گیاهخوارها بشوند. بعضی گیاهان دیگرمثل تنباکو وقتی مورد حمله حشرات گیاهخوار قرار می گیرند مواد معطری می افشانند که باعث جذب شکارچیان طبیعی حشرات گیاهخوار می شود. این شکارچی ها که نوعی سن گوشتخوار هستند بااستشمام این‌بوبه سراغ لارو پروانه هایی می آیند که روی تنباکوِ مشغول چریدن هستند.
منبع: مجله دانستنیها شماره ۸۷
