چطور می‌شود لیورپول را برد؟ فقط از دیگو سیمئونه بپرسید که راهی برای غلبه بر تیم سوپرمن‌وار یورگن کلوپ پیدا کرد و اتلتیکومادرید توانست بازی رفت مرحله یک‌هشتم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا برابر قدرتمندترین تیم حال حاضر جهان را با یک گل ببرد.
به گزارش ایلنا، گاهی اوقات سرسختی و مقاومت قدیمی، سازماندهی و یک سیستم 2-4-4 که غالبا تصویر خوشایندی ندارد، می‌تواند تیم را به چیزهایی برساند که هیچ چیز دیگر نمی‌تواند. همین‌ها به کار اتلتیکو آمد و با گل دقیقه چهارم سائول نیگس به پیروزی رسیدند تا کار به بازی پرهیجان 21 اسفند در آنفیلد کشیده شود.
کلوپ قبل از مسابقه گفته بود بازی با اتلتیکومادرید یکی از سخت‌ترین کارهایی است که یک فوتبالیست باید انجام دهد و اینکه اگر یک تیم مقابل اتلتیکو در بهترین شرایط نباشد شانسی ندارد. حرفش درست بود اما اگر مربی لیورپول می‌خواهد طعم سرسختی اتلتیکو را بچشد باید منتظر بازی برگشت باشد که به عنوان میهمان می‌خواهند از برتری‌شان دفاع کنند.
مربی آلمانی بعد از بازی گفت: «من خوبم، نیمه اول را یک بر صفر باختیم، حالا طولانی‌ترین فاصله بین دو نیمه را داریم و از آن استفاده می‌کنیم. به آنفیلد خوش آمدید، هنوز تمام نشده.» سیمئونه و اتلتیکو شاید برای ایده‌آلیست‌ها جذاب نباشد اما زیبایی زیادی در شیوه بازی این تیم وجود دارد که سازمان و تسلیم‌ناپذیری دو ویژگی بارز و چشم‌نوازشان است. بله، سوت پایان این بازی در مادرید تنها نیمه راه بود و لیورپول در بازی برگشت مدعی صعود به یک‌چهارم‌نهایی است اما این روزها اگر لیورپول یک بازی را نبرد اتفاق مهمی افتاده به خاطر آنکه زیر نظر کلوپ به یک ماشین پیروزی تبدیل شده‌اند.
از خرداد که در همین ورزشگاه با پیروزی 2 بر صفر برابر تاتنهام ششمین قهرمانی‌شان در اروپا را جشن گرفتند، لیورپول سوپرجام اروپا و جام جهانی باشگاه‌ها را به ویترین افتخاراتش اضافه کرده به علاوه اینکه با 25 برد در 26 بازی لیگ برتر 25 امتیاز اختلاف ایجاد کرده است اما مقابل اتلتیکو، لیورپول مرتباً به دیوار انگیزه و استحکام دفاعی و البته جنگندگی همیشگی اتلتی می‌خورد و ناگهان بهترین تیم جهان شبیه یک انسان شد و مثل بقیه آسیب‌پذیر. گل سائول کافی بود تا اسپانیایی‌ها با چنگ و دندان برای حفظ رکورد شکست‌ناپذیری خانگی سیمئونه در لیگ قهرمانان مبارزه کنند و در تمام مسابقه اجازه یک ضربه در چارچوب به لیورپول ندهند.
فکرش را بکنید، لیورپول با محمد صلاح، سادیو مانه و روبرتو فیرمینو حتی یک بار یان اوبلاک را به واکنش وادار نکرد. آنقدر شب ناامیدکننده‌ای بود که سانه بین دو نیمه تعویض شد بعد از آنکه اخطار گرفت و اخراج نشد برای ضربه زدن به سیمه ورسالیکو. صلاح هم دقیقه 72 بیرون رفت. این به خاطر هنر سیمئونه و بازیکنانش بود که سایه به سایه هر لیورپولی حرکت کردند و گاهی اوقات اگر مانه و صلاح صاحب توپ بودند، سه نفری محاصره‌شان می‌کردند. آنها دو مدافع کناری لیورپول، ترنت الکساندر آرنولد و اندی رابرتسون را مهار کردند و به اشتباه انداختند.
حتی ویرجیل فان‌دایک هم با تلاش بی‌وقفه آنخل کورهآ کم‌نقص نبود. این اتفاقات همزمان بود با صدای کرکننده درون و بیرون استادیوم و سیمئونه که از کنار زمین بازیکنانش را تهییج می‌کرد و از آنها بیشتر می‌خواست. کلوپ اما بعد از بازی به آنها یادآور شد که قبل از فکر کردن به پیروزی باید بر تجربه بازی در آنفیلد غلبه کنند اما تیم سیمئونه با این ذهنیت و قدرت روانی بعید است مانند امثال بارسلونا، رم و منچسترسیتی مقابل The Kop فرو بپاشد. آنها در بازی برگشت 90 دقیقه با جانشان بازی می‌کنند، خطاهای فنی مرتکب می‌شوند، برای لیورپولی‌ها دردسر درست می‌کنند و یک بازی زشت به وجود می‌آورند. با بازگشت دیگو کاستای آماده مردان کلوپ کار سختی در پیش دارند. اتلتیکو باانگیزه است برای اینکه قهرمان اروپا را در زمین خودش حذف کند. برای یک شب هیجان‌انگیز دیگر در آنفیلد آماده شوید هرچند شاید این بار داستان فرق داشته باشد.
منبع: ESPN/ مارک آگدن
آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه 7 بخوانید
