دسته‌ها
پزشکی و سلامت

آداب تردمیل‌سواری؛ مراقب زانوهایتان باشید!

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

روزنامه جام‌جم: بیش از یک دهه پیش تردمیل، به عنوان یک وسیله ورزشی با هدف کمک به لاغر شدن (به‌ویژه در مورد خانم‌های خانه) و البته نشانه‌ای از زندگی مرفه وارد خانه‌های بسیاری از ایرانی‌ها شد. اما از آنجا که انگیزه ورزش کردن و ملزم بودن به تحرک منظم روزانه در برنامه زندگی اکثر ایرانی‌ها دیده نشده است، پس از مدتی این وسیله به دلیل عوارضی که بر زانو‌های بسیاری از استفاده‌کنندگان غیر‌حرفه‌ای به‌جا می‌گذاشت به انزوای خانگی فرا‌خوانده شد، اما سؤالی که همچنان برای بسیاری بدون پاسخ درست باقی مانده آن است که آیا دویدن روی تردمیل می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی زانو شود؟

و این که همه افراد مجاز به استفاده از این وسیله ورزشی هستند؟ پاسخ به این سؤالات را در گفت‌وگوی ما با دکتر آرش شرافت وزیری، جراح زانو بخوانید.

آداب تردمیل‌سواری؛ مراقب زانوهایتان باشید!

شنیده می‌شود بعضی افراد بعد از خرید و استفاده از تردمیل دچار زانودرد شده‌اند. آیا این مطلب صحت دارد یا نه؟ اگر این‌طور است، چرا سال‌هاست که در همه کشور‌های دنیا از این وسیله استفاده می‌شود؟

تردمیل؛ متهم و بی‌تقصیر!

در صورتی که فردی دارای یک زانوی طبیعی و سالم باشد با رعایت اصول و داشتن کفش مخصوص، دویدن چه روی تردمیل و چه روی زمین مشکلی برای زانو‌ها ایجاد نمی‌کند.

اما دویدن روی هر سطحی چه روی زمین باشد یا روی تردمیل برای چند دسته از افراد مناسب نیست:

  • کسانی که آرتروز، ساییدگی غضروفی یا ستون فقرات دارند.
  • افرادی که وزن بالا، به‌خصوص با شاخص توده بدنی بالاتر از ۳۰ دارند.
  • کسانی که آسیب‌دیدگی در منیسک‌های زانو یا سابقه جراحی روی آن‌ها به‌خصوص منیسک خارجی زانو دارند.
  • افرادی که دچار آسیب‌دیدگی‌های درمان‌نشده رباط‌های صلیبی زانو هستند.
  • کسانی که زانو‌های به‌شدت پرانتزی دارند.
  • افرادی که تحت اعمال جراحی دیسک کمر یا درمان‌های تعویض مفصل قرار گرفته‌اند.
  • افرادی که سابقه پیچ‌خوردگی مکرر مچ پا دارند.
  • البته این افراد و نیز سالمندان می‌توانند با مشورت و تایید پزشک متخصص از تردمیل، بدون شیب و به صورت پیاده‌روی ملایم استفاده کنند.

تردمیل به شرط کفش مناسب

هرگز با پا‌های برهنه نباید روی تردمیل پیاده‌روی کنید یا بدوید، باید کفش‌های مخصوص دویدن را پوشیده باشید چراکه خطر آسیب‌دیدگی را به دنبال خواهد داشت.

شروع و پایان حرکت روی تردمیل نیز همواره با سرعت بسیار آهسته صورت پذیرد. همچنین همواره گیره ایمنی دستگاه را باید به خود متصل کنید. به‌علاوه همواره باید
گرم کردن (Warm Up) و سرد کردن (Cool Down) با سرعت‌های پایین صورت بگیرد.

در صورتی که فردی در حین دویدن دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم‌ها بشود، باید بلافاصله تمرین را متوقف کند.

راه و رسم دویدن روی تردمیل

هنگام دویدن روی تردمیل از گرفتن دستگیره خودداری کنید، چراکه باعث افزایش خطر آسیب‌دیدگی شما می‌شود و در صورتی که نمی‌توانید بدون گرفتن آن بدوید، سرعت شما نامناسب است و باید آن را کاهش دهید.

از اشتباه‌های شایع در حین دویدن روی تردمیل، کوتاه کردن قدم‌ها و تندتر کردن سرعت قدم‌ها، به علت استرس ناشی از افتادن از روی دستگاه است که باید از آن اجتناب شود. به علاوه باید سعی کنید فرود پا روی پاشنه نباشد.

همچنین باید به طور مرتب، برنامه سرعت و شیب دستگاه را تغییر دهید تا بدنتان به یکنواختی دستگاه عادت نکند. در ضمن هرگز نباید به طور ناگهانی در حین دویدن از دستگاه پایین بیایید.

روی سطح شیبدار ندوید

خیلی‌ها تصور می‌کنند اگر تردمیل را در وضعیت شیب دار بگذارند، کالری بیشتری می‌سوزانند و سریع‌تر لاغر می‌شوند.

در حالی که باید از دویدن طولانی‌مدت روی شیب‌های بالاتر از ۶ تا ۷ درجه حذر کرد و حتما بعد از حدود پنج دقیقه شیب را کاهش داد؛ چرا که در این وضعیت، فشار مضاعف روی کمر و زانو‌ها وارد می‌شود که آسیب زننده است. البته پیاده‌روی‌های قدرتی روی شیب‌های بالا مشکلی در پی نخواهد داشت.

آخرین اخبار سلامت را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
پزشکی و سلامت

علایم آرتروز گردن را بشناسید

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

رسانه ۷: یکی از بیماری‌های شایعی که در بعضی از شغل‌ها بیشتر دیده می‌شود، آرتروز گردن است. در شغل‌هایی همچون دندان‌پزشکی یا رانندگی که در آن‌ها گردن به مدت طولانی، ثابت می‌ماند، خطر آرتروز گردن وجود دارد.

عصب‌های حسی مهم که به سروصورت می‌رسند از گردن عبور می‌کنند. ستون فقرات گردن دارای هفت مهره است که قابلیت حرکت‌کردن دارند و باعث می‌شوند بتوانیم گردن خود را به اطراف حرکت دهیم. گردن می‌تواند به‌دلیل نرم و قابل انحنابودن به‌راحتی هنگام زمین‌خوردن یا حوادث آسیب ببیند و به‌دلیل اینکه رگ‌های مهم و حساس مغز از گردن عبور می‌کنند صدمه‌دیدن گردن باعث قطع‌شدن جریان خون و همچنین مشکلات حسی می‌شود.

صدادادن مهره‌های گردن نوعی صدای ترق و تروق یا شبیه کلیک‌کردن است که هنگام چرخاندن سر به طرفین ایجاد می‌شود. این صدا، شبیه به صدایی است که هنگام چرخاندن انگشت‌ها به‌وجود می‌آید. بسیاری از مردم عادت دارند پس از بیدارشدن از خواب یا پس از کار طولانی پشت میز، گردن خود را برای ازبین‌بردن فشار عضلانی بپیچانند. اگرچه افراد پس از چرخاندن گردن و ایجاد این صدا احساس راحتی می‌کنند، اما تکرار این کار برای سلامتی مضر است. این کار باعث گردن‌درد و آرتروز گردن می‌شود.

بیماری آرتروز گردن به تغییراتی اطلاق می‌شود که در مهره‌های گردن ایجاد و ساییدگی آن‌ها را رقم می‌زند و باعث اعمال فشار به اعصابی که به دست‌ها و پا‌ها و مثانه می‌روند می‌شود.

آرتروز گردن در بین مردان شیوع بیشتری داشته و در مردانی که سن آن‌ها بیش از ۴۰ سال است احتمال ایجاد آن بیشتر نیز می‌شود.

علایم آرتروز گردن را بشناسید

علائم آرتروز گردن

علائم آرتروز گردن در هر فرد متفاوت است. مهم‌ترین این عوامل را در ادامه می‌خوانید:

  • درد، سوزش و صدای مهره‌های گردن
  • بی حسی بین شانه و انگشت‌ها
  • سفت و خشک شدن گردن هنگام چرخاندن سر
  • میگرن‌های پشت سر
  • سرگیجه در حین حرکت‌های شدید
  • مشکل در بلع غذا

۱. درد، سوزش و صدای مهره‌های گردن

در ابتدای بروز مشکل آرتروز گردن، درد‌هایی در این ناحیه احساس می‌شود. این درد زیاد نیست و با ماساژ پشت گردن از بین می‌رود. به خاطر اینکه عضلات این قسمت با ماساژ دادن گرم شده و درد تسکین پیدا می‌کند. اما با این حال گردن درد اولین نشانه‌ی احتمال ساییدگی پیش از موعد غضروف مفاصل است. در موارد دیگر، درد سریعا زیاد و شدید می‌شود. افرادی که دچار این مشکل می‌شوند، درد در ناحیه‌ی گردن را مانند ضربه کارد، سوزش و گاهی احساس سر و صدایی مانند خرد ریزه‌ی شن در گردن توصیف می‌کنند.

۲. بی حسی بین شانه و انگشت‌ها

زمانی که غضروف مفاصل در اثر آرتروز دچار ساییدگی می‌شود، بدن با تولید استخوان از خود مراقبت می‌کند. این وضعیت یعنی پیدایش خار‌های استخوانی در لبه‌ی مهره‌ها را «استئوفیت» می‌گویند که امکان دارد روی هر کدام از مهره‌های پشت بروز کند.

اگر استئوفیت به طور جانبی روی یکی از مهره‌های گردن رشد کند امکان اینکه یکی از عصب‌ها را تحت الشعاع قرار داده و باعث بروز علائم بیماری‌های نوروپاتی (اختلال درعملکرد اعصاب محیطی بدن) شود، بالا می‌رود. در این صورت علائمی مانند درد، سوزش یا بی حسی در منطقه‌ی بین شانه تا نوک انگشت‌ها بروز می‌کند.

۳. سفت و خشک شدن گردن هنگام چرخاندن سر

آرتروز گردن به دلیل از بین رفتن تدریجی غضروف مفاصل بروز می‌کند. هر چه این تخریب بیشتر شود، بیماری بیشتر احساس سفتی در ناحیه‌ی گردن خواهد کرد. امروزه هیچ جایگزینی برای غضروف تخریب شده وجود ندارد.

در نتیجه لازم است که به فکر پیشگیری از این تخریب باشید. در ابتدای سایش و تخریب غضروفی و ابتلا به آرتروز گردن، سفتی گردن در حرکات چرخشی گردن از چپ به راست و بالعکس احساس می‌شود. سپس این حالت در خم و راست کردن گردن نیز ایجاد می‌شود.

۴. میگرن‌های پشت سر

میگرن و سردرد‌هایی که به طور رایج بروز می‌کنند نیز می‌توانند از علائم آرتروز گردن باشند. در حالت کلی، این سردرد‌ها زمانی که بیماری در ناحیه‌ی مهره‌های بالا یعنی در دومین عصب گردن باشد ایجاد می‌شوند.

در این صورت سردرد‌هایی در پشت گردن ایجاد شده و به سمت پشت جمجمه و بالا انتشار می‌یابند. علاوه بر سردرد، امکان دارد بیمار دچار گوش درد شده و احساس کند در چشم هایش شن وجود دارد.

علایم آرتروز گردن را بشناسید

۵. سرگیجه در حین حرکت‌های شدید

در حالت کلی سرگیجه جزو علائم اصلی آرتروز گردن محسوب نمی‌شود. این علامت بسیار نادر است، اما می‌تواند در نتیجه تشکیل اوستئوفیت یا همان خار‌های استخوانی لبه‌ی مهره‌ها بروز کند.

این زائده‌های استخوانی در اثر تخریب غضروف ایجاد می‌شوند. اوستئوفیت‌ها در حالت رشد می‌توانند تا عروق مهره‌ها را نیز درگیر کنند. در این صورت زمانی که فرد جنب و جوش افراطی و زیاد دارد احساس سرگیجه می‌کند، به خاطر اینکه این مسئله باعث افزایش فشار خون بیمار می‌شود.

۶. مشکل در بلع غذا

در آرتروز گردن پیشرفته، بیمار دچار مشکلاتی مانند مشکل در بلع غذا نیز می‌شود. این مسئله در نتیجه‌ی اوستئوفیت (پیدایش خار‌های استخوانی در لبه‌ی مهره ها) بروز می‌کند.

در صورت پیشرفت بیماری، رشد استخوان‌های زاید در ناحیه‌ی بالای گردن باعث بسته شدن راه عبور غذا خواهند شد و مشکل بلع غذا پیش می‌آید.

عوامل آرتروز گردن

از عوامل ایجادکننده آرتروز گردن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • ضربه‌ها (شکستگی‌ها)
  •  بیماری‌های التهابی مفاصل
  • عفونت‌های مفصلی

درمان آرتروز گردن

درمان بیماری آرتروز گردن به روش‌های مختلفی صورت می‌گیرد که بسته به نوع و شدت بیماری فرد مراجعه کننده، پزشک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی درمان لازم برای آرتروز گردن را متناسب با نوع و درجه بیماری تجویز می‌نماید.

۱. درمان آرتروز گردن با گرما: گرم نگه‌داشتن گردن برای درمان درد آرتروز گردن مفید است.

۲. درمان آرتروز گردن با فیزیوتراپی: انجام نرمش‌های مخصوصی که توسط متخصص تجویز می‌شود در فیزیوتراپی باعث تقویت عضلات گردن شده و انعطاف پذیری گردن را افزایش داده و این امر تاثیر بسیار زیادی در کاهش و رفع علائم بیماران مبتلا به آرتروز گردن دارد.

۳. درمان آرتروز گردن با دارو: ممکن است پزشک برای رفع مشکلات بیماران مبتلابه آرتروز گردن دارو‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند بروفن و دارو‌های شل‌کننده عضلات را تجویز کند.

۴. اوزون تراپی: بهبود آسیب‌دیدگی در بافت‌های بدن به وجود جریان خون در این بافت‌ها بستگی دارد. بافت‌های بدن برای بازسازی و احیا نیاز به ویتامین، مواد معدنی و اکسیژن دارند که باید توسط خون به این بافت‌ها منتقل شود. اکسیژن مهم‌ترین ماده برای ترمیم بافت‌ها است. وجود تورم و التهاب در ناحیه آسیب‌دیده موجب کاهش جریان خون، اکسیژن و مواد مغذی در این ناحیه می‌شود. عدم حضور اکسیژن موجب تجمع اسیدلاکتیک و منجر به درد می‌شود. درروش اوزون‌درمانی، اوزون، دارو‌های ضدالتهابی و ویتامین‌ها به ناحیه آسیب‌دیده تزریق می‌شود.

روش ازوون درمانی به ترتیب زیر عمل می‌کند:

  • با استفاده از بی‌حسی موضعی عصب‌ها بی‌حس می‌شوند
  • مواد ضدالتهابی موجب کاهش علائم آرتروز گردن مانند درد، تورم و التهاب و درنتیجه افزایش جریان خون می‌شوند
  • با استفاده از ویتامین و مواد معدنی بافت‌ها تغذیه می‌شوند و به بازسازی آن‌ها کمک می‌شود
  • اوزون که یک اکسیژن غیرفعال است پس از تزریق به بافت به‌صورت فعال درمی‌آید و موجب اکسیژن‌رسانی به ناحیه آسیب‌دیده می‌شود.

تأثیر درمان یک تا سه روز پس از انجام تزریق آغاز می‌شود و تا زمان دستیابی به بهبودی کامل هر یک تا دو هفته تکرار می‌شود. روند بهبودی در بیماران بسته به‌شدت آسیب متفاوت است؛ بااین‌حال اکثر بیماران تنها به سه تا پنج جلسه درمان نیاز دارند. برخلاف دیگر روش‌های تزریقی، تزریق اوزون هیچ عوارض جانبی را برای بیماران به‌همراه ندارد و نتایج آن دائمی است.

۵. درمان آرتروز گردن با جراحی: هنگامی‌که روش‌های درمانی که درباره آن‌ها توضیح داده شد در درمان بیماری آرتروز گردن مؤثر نباشد ممکن است عمل جراحی برای درمان درد و مشکلات بیماران مبتلابه آرتروز گردن توصیه شود.

۶. طب سوزنی: طب سوزنی از جمله روش‌های التیام درد و بهبود ناحیه آسیب دیده در بیشتر بیماری هی اسکلتی عضلانی می‌باشد که دست کم به علت بدون عارضه بودن آن برای هر گروه سنی و هر فردی پیشنهاد می‌شود و نتیجه حاصل از مداوا بوسیله این روش بر استفده کنندگان آن پوشیده نیست.

۷. گردنبند طبی: استفاده از گردنبند‌های طبی حرکات گردن را محدود کرده و باعث می‌شود که مهره‌ها و عضلات گردن برای مدتی استراحت نمایند. این کار باعث کاهش درد در بیماران مبتلا به ارتروز گردن می‌شود. لازم به ذکر است که این گردنبد‌ها نباید به مدت زیادی بسته شوند چراکه باعث ضعیف شدن عضلات گردن و به دنبال آن بدتر شدن علائم بیمار مبتلا به آرتروز گردن می‌شوند.

علایم آرتروز گردن را بشناسید

پیشگیری از آرتروز گردن

برای پیشگیری از آرتروز گردن و گردن‌درد هر وقت احساس گردن‌درد داشتید پیشانی‌تان را با کف دست فشار دهید. استرس یا ناراحتی می‌تواند باعث ایجاد سفتی عضلات گردن و گردن‌درد شود. شما می‌توانید این درد را با نرمش‌های ساده رفع کنید؛ همچنین ورزش در محل کار می‌تواند در پیشگیری از آرتروز گردن و درمان گردن‌درد تأثیر زیادی داشته باشد.

برای پیشگیری از آرتروز گردن و گردن‌درد روی یک صندلی بنشینید و مقداری به‌سمت جلو خم شوید و آرنج خود را روی میز قرار دهید. سرتان را میان دو شانه قرار دهید. پیشانی خود را با دست بگیرید و مقداری فشار دهید و این حالت را به مدت سه تا پنج ثانیه حفظ کنید و برای پیشگیری از آرتروز گردن و گردن‌درد سه تا پنج بار این حرکت را انجام دهید.

برای پیشگیری از آرتروز گردن و گردن‌درد موقع دیدن تلویزیون شانه‌هایتان را بالا و پایین کنید. روی لبه یک صندلی بنشینید و ستون فقرات را به‌طورکامل صاف کنید؛ به‌صورتی‌که بلندتر به‌نظر بیایید. شانه‌ها را تا حد امکان بالا ببرید و پس‌ازآن تا جایی که می‌توانید پایین بیاورید. برای پیشگیری از آرتروز گردن و گردن‌درد زمانی که بیشتر از ۴۵ دقیقه کار می‌کنید یا جلوی کامپیوتر می‌نشینید یا رانندگی می‌کنید دقیقه‌ای ورزش کنید.

به‌طورمعمول موقع رانندگی و نشستن‌های ثابت و طولانی‌مدت سرمان را جلو می‌آوریم که این کار یکی از علل ایجاد آرتروز گردن و گردن‌درد است؛ به همین علت برای پیشگیری از آرتروز گردن و گردن‌درد بهتر است هر ده دقیقه یک‌بار از پشت میز بلند شوید و کمی بایستید و گردن و شانه‌ها را کمی چرخانده و نرمش دهید.

برای پیشگیری از آرتروز گردن و گردن‌درد موقع تایپ‌کردن بهتر است وضعیت مناسب بدن را حفظ کنید و به‌صورت مکرر به این کار مشغول نباشید. بالش مناسب خواب نیز در پیشگیری از آرتروز گردن و گردن‌درد تأثیر بسیار زیادی دارد.

برای پیشگیری از آرتروز گردن، ورزش‌هایی مانند ایروبیک، ورزش‌های کششی و جلسات ریلکسیشن توصیه می‌شود. در حین ورزش حواستان به حرکات باشد و همیشه گردن را صاف نگه دارید. از استرس و فشار‌های روحی بپرهیزید.

توصیه می‌شود از خوابیدن روی بالش‌های بلند بپرهیزید و از بالشت‌های استاندارد و مناسب برای خوابیدن استفاده کنید.

آخرین اخبار سلامت را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
پزشکی و سلامت

۶ حرکت ورزشی برای درمان آرتروز

به گزارش بهداشت نیوز تمرینات ورزشی در آب از جمله بهترین گزینه‌ها برای بیماران مبتلا به آرتروز و بسیاری انواع دیگر آرتریت محسوب می‌شود.

اگر شما از جمله افراد مبتلا به آرتروز یا استئوآرتریت هستید، احتمال این که درد، تورم، و سفتی موجب بروز محدودیت‌هایی در فعالیت‌های روزانه و روتین ورزشی شما شده باشند، زیاد است.

آرتروز شکلی فرسایشی از آرتریت است که به واسطه آسیب دیدگی یا از بین رفتن غضروف مفصل بین استخوان‌ها شکل گرفته و اغلب در زانوها، مفصل ران‌ها و دست‌ها دیده می‌شود.

زمانی که غضروف از بین رفته و حرکت استخوان‌ها روی یکدیگر طی سال‌ها موجب تغییر شکل آن‌ها می‌شود، دامنه حرکت شما نیز می‌تواند محدود شود. بر همین اساس ممکن است فرد تمایل چندانی به انجام فعالیت‌های روزانه و ورزش نداشته باشد، زیرا با درد و ناراحتی همراه هستند، اما پژوهش‌ها نشان داده اند که فعال باقی ماندن می‌تواند به بهبود علائم این بیماری مفصلی انحطاطی کمک کند.

در واقع، تحرک داشتن در کنار کاهش وزن اضافه، فیزیوتراپی، و داروها، یکی از بهترین درمان‌های توصیه شده برای آرتروز است.

توجه: پیش از آغاز هر گونه فعالیتی برای کمک به تسکین آرتروز با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید و مربی یا راهنمای خود را از ابتلا به این بیماری آگاه کنید تا اصلاحات و تغییرات لازم توسط وی پیشنهاد شوند.

انجام یوگا

تمرینات ملایم یوگا می‌توانند به افزایش انعطاف پذیری در مفاصل و کاهش درد کمک کنند. طی پژوهشی جدید با حضور بیش از ۱،۵۰۰ بیمار مشخص شد که انجام منظم یوگا می‌تواند به کاهش علائم آرتریت در افراد مبتلا به آرتروز زانو و آرتریت روماتوئید کمک کند.

یوگا به طور کلی بی خطر و سالم است و انجام آن می‌تواند بدون ایجاد آسیب دیدگی به انعطاف پذیری بیشتر مفاصل کمک کند. اما همان گونه که پیشتر اشاره شد باید مربی خود را از ابتلا به آرتروز آگاه کنید، زیرا برخی مفاصل ممکن است هنگام انجام برخی حالات یوگا یا تمرینات دیگر به محافظت بیشتر نیاز داشته باشند و یا از اعمال فشار و کشش بیش از حد به یک مفصل پرهیز شود.

اگر یک مربی یا راهنما دارید می‌توانید روی تقویت ماهیچه‌ها و ساختار‌های دیگر اطراف مفاصل نیز کار کنید.

فعالیت بدنی حتی در صورت بارش باران یا سرمای هوا

شاید شنیده باشید که بارش باران و آب و هوای سرد می‌توانند درد و علائم آرتریت را افزایش دهند. با این وجود، تحرک و فعالیت بدون در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی برای آرتروز خوب است. با پوشیدن لباس مناسب در آب و هوای سرد و بارانی نیز می‌توانید از خانه خارج شوید و تحرک خود را حفظ کنید. در شرایطی که برخی افراد احساس درد بیشتر در آب و هوای سرد یا بارانی را گزارش کرده اند، اما فعال باقی ماندن همچنان از بهترین گزینه‌ها برای مقابله با آرتروز محسوب می‌شود.

همچنین، شما می‌توانید در شرایط آب و هوایی نامساعد و سرد پیاده‌روی روی تردمیل، انجام تمرینات کششی در خانه یا باشگاه یا کلاس‌های ایروبیک آبی در استخر‌های سرپوشیده را مد نظر قرار دهید که به دامنه حرکت مفاصل شما کمک می‌کنند.

حضور در آب

تمرینات ورزشی در آب از جمله بهترین گزینه‌ها برای بیماران مبتلا به آرتروز و بسیاری انواع دیگر آرتریت محسوب می‌شود. فعالیت در آب یک تمرین ورزشی قلبی عروقی فوق العاده است، در شرایطی که فشار بیش از حد به مفاصل وارد نشده و از آن‌ها محافظت می‌شود. آب احتمال آسیب دیدگی را کاهش می‌دهد و به اندازه حرکت یا انجام تمرینات ورزشی روی سطح سخت به فرد فشار وارد نمی‌کند.

شنا یک ورزش فوق العاده برای تمامی مفاصل انسان است. شنا کردن برای تقویت بخش مرکزی و مفاصل بدن انسان مفید است و در موارد وجود آسیب دیدگی یا آرتریت مزمن می‌تواند به تقویت ماهیچه‌ها بدون ایجاد آسیب یا دشواری کمک چشمگیری نماید.

با توجه به مکان آرتروز در بدن شما می‌توانید برنامه شنای خود را اصلاح کنید. به عنوان مثال، به جای کرال پشت، شنای کرال سینه را انجام دهید. یا اگر برخی تمرینات ایروبیک در آب موجب احساس ناراحتی در شما می‌شوند، آن‌ها را تغییر دهید.

انجام پیلاتس

پیلاتس برای افراد بسیاری مفید است، زیرا به تقویت ماهیچه‌های بخش مرکزی بدن و دیگر گروه‌های ماهیچه‌ای خاص کمک می‌کند. بسیاری از تمرینات پیلاتس می‌توانند برای افراد مبتلا به آرتروز مفید باشند.

انجام پیلاتس برای افرادی که به آرتروز و درد زانو مبتلا هستند می‌تواند انعطاف پذیری و دامنه حرکت را افزایش دهد، در شرایطی که فشار بیش از حد به زانو‌ها وارد نمی‌شود.

کار با وزنه

ضعف ماهیچه‌ای در افراد مسن و به طور خاص در افراد مبتلا به آرتروز شرایطی شایع است.

انجام تمرینات قدرتی و آن‌هایی که با کمک وزن بدن انجام می‌شوند، ایده خوبی برای تقویت ماهیچه هاست، اما این کار باید زیر نظر یک مربی با تجربه و یک فیزیوتراپ که با محدودیت‌های احتمالی آشنا است، انجام شود.

در یک متاآنالیز، پژوهشگران دریافتند که دنبال کردن یک برنامه تمرینات ورزشی قدرتی برای افراد مسن مبتلا به آرتروز مفید بوده است. دنبال کردن یک برنامه تمرینات قدرتی به کاهش درد و افزایش قدرت و عملکرد کلی این افراد منتج شد.

انجام تمرینات کاردیو

صاف نشستن روی یک دوچرخه ثابت نشسته (Stationary bike) اغلب برای افرادی که با مشکلات پشت و ران مواجه هستند، مفید است، زیرا معمولا امکان استفاده از دوچرخه ثابت خوابیده (Recumbent bike) را ندارند. دوچرخه‌های خوابیده به واقع بر ستون فقرات کمری فشار وارد می‌کنند، از این رو، صاف نشستن روی دوچرخه ثابت نشسته بهترین گزینه است.

برای افراد مبتلا به آرتروز در مفصل ران و زانو‌ها که قبلا از دویدن یا پیاده‌روی سریع لذت می‌بردند، اکنون این قبیل فعالیت‌ها می‌توانند آسیب بیشتری به مفاصل وارد کند.

بر همین اساس، استفاده از دستگاه اسکی‌واره برای تمرین دادن ماهیچه‌هایی که از این مفاصل پشتیبانی می‌کنند، انتخاب بهتری است، زیرا اثر ناشی از دویدن روی سطح سخت یا ترد میل را تجربه نمی‌کنید.

همان گونه که در تلاش برای حفظ تحرک و فعالیت خود هستید، یافتن روش‌هایی برای کاهش وزن نیز مفید است. چاقییک عامل خطرآفرین برای آرتروز محسوب می‌شود و در موارد آرتریت زانو، مفصل ران و ستون فقرات، هر پوند (۴۵۳ گرم) از وزن چهار پوند (۱.۸ کیلوگرم) فشار اضافه بر مفاصل وارد می‌کند.

پس چه از طریق رژیم غذایی یا ورزش وزن خود را کاهش دهید، متوجه خواهید شد که وزن سالم‌تر به آسیب دیدگی کمتر مفاصل کمک خواهد کرد.

منبع: عصرایران

دسته‌ها
پزشکی و سلامت

۶ فعالیتی که به مقابله با آرتروز کمک می‌کنند

به گزارش رسانه ۷: اگر شما از جمله افراد مبتلا به آرتروز یا استئوآرتریت هستید، احتمال این که درد، تورم، و سفتی موجب بروز محدودیت هایی در فعالیت های روزانه و روتین ورزشی شما شده باشند، زیاد است.

آرتروز شکلی فرسایشی از آرتریت است که به واسطه آسیب دیدگی یا از بین رفتن غضروف مفصل بین استخوان ها شکل گرفته و اغلب در زانوها، مفصل ران ها و دست ها دیده می شود.

زمانی که غضروف از بین رفته و حرکت استخوان ها روی یکدیگر طی سال ها موجب تغییر شکل آنها می شود، دامنه حرکت شما نیز می تواند محدود شود. بر همین اساس ممکن است فرد تمایل چندانی به انجام فعالیت های روزانه و ورزش نداشته باشد زیرا با درد و ناراحتی همراه هستند، اما پژوهش ها نشان داده اند که فعال باقی ماندن می تواند به بهبود علائم این بیماری مفصلی انحطاطی کمک کند.

در واقع، تحرک داشتن در کنار کاهش وزن اضافه، فیزیوتراپی، و داروها، یکی از بهترین درمان های توصیه شده برای آرتروز است.

توجه: پیش از آغاز هر گونه فعالیتی برای کمک به تسکین آرتروز با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید و مربی یا راهنمای خود را از ابتلا به این بیماری آگاه کنید تا اصلاحات و تغییرات لازم توسط وی پیشنهاد شوند.

انجام یوگا

تمرینات ملایم یوگا می توانند به افزایش انعطاف پذیری در مفاصل و کاهش درد کمک کنند. طی پژوهشی جدید با حضور بیش از ۱,۵۰۰ بیمار مشخص شد که انجام منظم یوگا می تواند به کاهش علائم آرتریت در افراد مبتلا به آرتروز زانو و آرتریت روماتوئید کمک کند.

یوگا به طور کلی بی خطر و سالم است و انجام آن می تواند بدون ایجاد آسیب دیدگی به انعطاف پذیری بیشتر مفاصل کمک کند. اما همان گونه که پیشتر اشاره شد باید مربی خود را از ابتلا به آرتروز آگاه کنید زیرا برخی مفاصل ممکن است هنگام انجام برخی حالات یوگا یا تمرینات دیگر به محافظت بیشتر نیاز داشته باشند و یا از اعمال فشار و کشش بیش از حد به یک مفصل پرهیز شود.

اگر یک مربی یا راهنما دارید می توانید روی تقویت ماهیچه ها و ساختارهای دیگر اطراف مفاصل نیز کار کنید.

فعالیت بدنی حتی در صورت بارش باران یا سرمای هوا

شاید شنیده باشید که بارش باران و آب و هوای سرد می توانند درد و علائم آرتریت را افزایش دهند. با این وجود، تحرک و فعالیت بدون در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی برای آرتروز خوب است. با پوشیدن لباس مناسب در آب و هوای سرد و بارانی نیز می توانید از خانه خارج شوید و تحرک خود را حفظ کنید. در شرایطی که برخی افراد احساس درد بیشتر در آب و هوای سرد یا بارانی را گزارش کرده اند، اما فعال باقی ماندن همچنان از بهترین گزینه ها برای مقابله با آرتروز محسوب می شود.

همچنین، شما می توانید در شرایط آب و هوایی نامساعد و سرد پیاده‌روی روی تردمیل، انجام تمرینات کششی در خانه یا باشگاه یا کلاس های ایروبیک آبی در استخرهای سرپوشیده را مد نظر قرار دهید که به دامنه حرکت مفاصل شما کمک می کنند.

حضور در آب

تمرینات ورزشی در آب از جمله بهترین گزینه ها برای بیماران مبتلا به آرتروز و بسیاری انواع دیگر آرتریت محسوب می شود. فعالیت در آب یک تمرین ورزشی قلبی عروقی فوق العاده است، در شرایطی که فشار بیش از حد به مفاصل وارد نشده و از آنها محافظت می شود. آب احتمال آسیب دیدگی را کاهش می دهد و به اندازه حرکت یا انجام تمرینات ورزشی روی سطح سخت به فرد فشار وارد نمی کند.

شنا یک ورزش فوق العاده برای تمامی مفاصل انسان است. شنا کردن برای تقویت بخش مرکزی و مفاصل بدن انسان مفید است و در موارد وجود آسیب دیدگی یا آرتریت مزمن می تواند به تقویت ماهیچه ها بدون ایجاد آسیب یا دشواری کمک چشمگیری نماید.

با توجه به مکان آرتروز در بدن شما می توانید برنامه شنای خود را اصلاح کنید. به عنوان مثال، به جای کرال پشت، شنای کرال سینه را انجام دهید. یا اگر برخی تمرینات ایروبیک در آب موجب احساس ناراحتی در شما می شوند، آنها را تغییر دهید.

انجام پیلاتس

پیلاتس برای افراد بسیاری مفید است زیرا به تقویت ماهیچه های بخش مرکزی بدن و دیگر گروه های ماهیچه ای خاص کمک می کند. بسیاری از تمرینات پیلاتس می توانند برای افراد مبتلا به آرتروز مفید باشند.

انجام پیلاتس برای افرادی که به آرتروز و درد زانو مبتلا هستند می تواند انعطاف پذیری و دامنه حرکت را افزایش دهد، در شرایطی که فشار بیش از حد به زانوها وارد نمی شود.

کار با وزنه

ضعف ماهیچه ای در افراد مسن و به طور خاص در افراد مبتلا به آرتروز شرایطی شایع است.

انجام تمرینات قدرتی و آنهایی که با کمک وزن بدن انجام می شوند، ایده خوبی برای تقویت ماهیچه هاست، اما این کار باید زیر نظر یک مربی با تجربه و یک فیزیوتراپ که با محدودیت های احتمالی آشنا است، انجام شود.

در یک متاآنالیز، پژوهشگران دریافتند که دنبال کردن یک برنامه تمرینات ورزشی قدرتی برای افراد مسن مبتلا به آرتروز مفید بوده است. دنبال کردن یک برنامه تمرینات قدرتی به کاهش درد و افزایش قدرت و عملکرد کلی این افراد منتج شد.

انجام تمرینات کاردیو

صاف نشستن روی یک دوچرخه ثابت نشسته (Stationary bike)  اغلب برای افرادی که با مشکلات پشت و ران مواجه هستند، مفید است زیرا معمولا امکان استفاده از دوچرخه ثابت خوابیده (Recumbent bike) را ندارند. دوچرخه های خوابیده به واقع بر ستون فقرات کمری فشار وارد می کنند، از این رو، صاف نشستن روی دوچرخه ثابت نشسته بهترین گزینه است.

برای افراد مبتلا به آرتروز در مفصل ران و زانوها که قبلا از دویدن یا پیاده‌روی سریع لذت می بردند، اکنون این قبیل فعالیت ها می توانند آسیب بیشتری به مفاصل وارد کند.

بر همین اساس، استفاده از دستگاه اسکی‌واره برای تمرین دادن ماهیچه هایی که از این مفاصل پشتیبانی می کنند، انتخاب بهتری است زیرا اثر ناشی از دویدن روی سطح سخت یا ترد میل را تجربه نمی کنید.

همان گونه که در تلاش برای حفظ تحرک و فعالیت خود هستید، یافتن روش هایی برای کاهش وزن نیز مفید است. چاقییک عامل خطرآفرین برای آرتروز محسوب می شود و در موارد آرتریت زانو، مفصل ران و ستون فقرات، هر پوند (۴۵۳ گرم) از وزن چهار پوند (۱.۸ کیلوگرم) فشار اضافه بر مفاصل وارد می کند.

پس چه از طریق رژیم غذایی یا ورزش وزن خود را کاهش دهید، متوجه خواهید شد که وزن سالم‌تر به آسیب دیدگی کمتر مفاصل کمک خواهد کرد.

 

منبع: عصرایران

دسته‌ها
پزشکی و سلامت

اگر آرتروز دارید،بدون تجویز پزشک از زانوبند استفاده نکنید

به مبتلایان به آرتروز زانو توصیه های زیادی شده است؛ پروفسور مهدی بنایی این توصیه ها را در ۴۲ بند در کتاب خود مراقبتی درد زانو آورده است که در ادامه به بخشی از آن اشاره می شود.

بالا رفتن و پایین آمدن از پله بد است ولی استفاده از پله های کوتاه با گرفتن نرده اشکال ندارد؛ با این حال بهتر است از آسانسور استفاده شود.

از راه رفتن روی سطوح شیب دار و یا سنگلاخ بپرهیزید.

تا حد امکان از حمل بار و چمدان سنگین خودداری کنید.

هر نیم کیلوگرم وزن اضافه حدود ۵ کیلوگرم فشار به زانو وارد می کند بنابراین اگر وزن شما اضافه است، به دنبال کاهش وزن باشید.

بهتر است از سرویس بهداشتی فرنگی استفاده کنید زیرا فشار کمتری به زانو وارد می شود.

برای نشستن روی صندلی بهتر است از صندلی دسته دار و با ارتفاع مناسب استفاده کنید.

قرارگرفتن در معرض مستقیم سرمای کولر و پنکه برای زانو مناسب نیست.

از ایستادن و راه رفتن طولانی مدت بپرهیزید.

تنها با توصیه پزشک از زانو بند استفاده کنید؛ طرز استفاده از آن را از پزشک فرابگیرید.