برچسب: آلودگی

بار دیگر به نقطه عطفی تازه‌ای در روند نابودی کره زمین به‌ دست انسان‌ها رسیدیم، این بار کره زمین به سطحی از گرما و آلودگی رسید که برای میلیون‌ها سال بی‌سابقه بوده است. چند روز قبل بود که سنسورهایی در هاوایی میزان دی‌اکسید کربن (CO2) را ۴۱۵ بخش در میلیون (ppm) ثبت کردند. این سطح از کربن دی اکسید برای اولین‌بار از آغاز سپیده دم تاریخ بشر ثبت می‌شود.

دی‌اکسید کربن بزرگ‌ترین عامل تغییرات اقلیمی در جهان است که سال‌ها پس از انتشار همچنان در جو کره زمین باقی می‌ماند و به تأثیرات گلخانه‌ای خود ادامه می‌دهد. به این جهت، حتی اگر روزی مردم دنیا تصمیم بگیرند دست از انتشار دی‌اکسید کربن بکشند، این گازها همچنان برای قرن‌ها به گرم کردن کره زمین ادامه می‌دهند. روز شنبه بود که پژوهشگران مؤسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس میزان غلظت دی‌اکسید کربن را در رصدخانه مانونالوآ در ایالت هاوایی ۴۱۵٬۲۶ پی‌پی‌ام ثبت کردند.

اریک هولستاس، هواشناس از نشریه‌ی «Grist» در توییتر شخصی خود نوشت:

این اولین‌بار در تاریخ بشر است که جو کره زمین دی‌اکسید کربنی بیش از ۴۱۵ پی‌پی‌ام دارد. نه‌تنها در تاریخ ثبت شده، بلکه از زمان آغاز عصر کشاورزی در ۱۰ هزار سال قبل، بلکه از زمانی‌که انسان‌ها پای به صحنه‌ی روزگار نهادند. این سیاره‌ای نیست که قبلا می‌شناختیم.

تنها همین چند سال قبل بود که آلودکی کربن موجود در جو به ۴۰۰ پی‌پی‌ام رسید و خیلی طول نکشید که در سال ۲۰۱۷ به میزان نگران‌کننده ۴۱۰ پی‌پی‌ام افزایش یافت. در حقیقت با این رکوردشکنی‌هایی که در آلودگی کره زمین شاهد بوده‌ایم، دانشمندان می‌دانستند که رسیدن به سطح ۴۱۵ پی‌پی‌ام در سال ۲۰۱۹ اجتناب‌ناپذیر خواهد بود و همین‌طور هم شد. ماه جاری شاهد ثبت رکورد دیگری نیز بودیم که ناشی از انتشار اطلاعات غلط از سوی وب‌سایت مؤسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس بود. داده‌های منحنی کیلینگ از سوی این مؤسسه نشان می‌داد که سطح دی‌اکسید کربن جوی زمین در روز ۳ مه (۱۳ اردیبهشت) از آستانه ۴۱۵ پی‌پی‌ام گذر کرده است.

^{میزان انتشار کربن‌دی‌اکسید در گذر زمان: سنجش‌ها از رصدخانه مانونالوآ در ایالت هاوایی} 

اطلاعات نادرست به‌سرعت اصلاح شدند، اما قبل از آن بسیاری از خبرگزاری‌ها همین نتایج اشتباه را گزارش داده بودند. بااین‌حال، این بار متأسفانه، به نظر نمی‌رسد که اشتباهی در کار باشد. رالف کییلینگ مدیر برنامه دی‌اکسید کربن مؤسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس در این رابطه، گفت:

این نرخ رشد متوسط همین‌طور بالا باقی می‌ماند. افزایش سال گذشته احتمالا در حدود ۳ میلیون پی‌پی‌ام بود، درحالی‌که میانگین اخیر ۲٫۵ پی‌پی‌ام است. احتمالا ما شاهد تأثیر پدیده‌ی ال نینیوی ملایم به‌همراه مصرف سوخت فسیلی هستیم.

پدیده‌ی «ال نینو (El Niño)»، به واکنش‌های آب‌وهوایی با مقیاس اقیانوسی جوی گفته می‌شود که موجب گرم شدن سطح دریاهای مرکز شرقی خط استوای اقیانوس آرام می‌شود. به‌گفته پژوهشگران، تصور نمی‌شود که سطح غلظت دی‌اکسید کربن سیاره در طول زندگی ما به زیر ۴۰۰ پی‌پی‌ام برسد. استفاده از سوخت‌های فسیلی در حال حاضر مشکل اصلی سیاره ما است. تا سال۱۹۱۰، سطح غلظت دی‌ اکسید کربن جو در حدود ۳۰۰ پی‌پی‌ام باقی‌مانده بود، میزانی که در حداقل ۸۰۰ هزار سال اخیر ثابت بود. اما در اواخر قرن بیستم، سطح آلودگی افزایش یافت.

واضح است که عبور از سطح دی‌اکسید کربن جوی ۴۰۰ پی‌پی‌ام، لحظه‌ی نمادین پراهمیتی است، اما فقط قضیه‌ به همین‌جا ختم نمی‌شود. اگر غلظت دی‌اکسید کربن در جو کره زمین بیشتر شود، و گرمای بیشتر و بیش‌تری در جو سیاره به دام بیفتد، در آینده گرمایش بیش‌ازپیش جهانی را شاهد خواهیم بود که چیزی شبیه به دوره‌ی مزوزوئیک در میلیون‌ها سال قبل می‌شود. آخرین باری که زمین به چنین گرمایی رسید، درختان در قطب جنوب روییده بودند. اما با وضعیت فعلی رکوردشکنی‌های پی‌درپی در میزان غلظت دی‌اکسید کربن جو، نمی‌توانم از آینده‌ای که در انتظار کره زمین است چندان مطمئن باشیم.

در بدترین حالت ممکن است در آینده جهان ما به سیاره‌ای زیست‌ناپذیر و مملو از سموم و گازهای مختلف بدل شود که دیگر با کره زمینی که اکنون می‌شناسیم کاملا متفاوت خواهد بود. البته صحبت از گرمای چند درجه‌ای نیست، بلکه وضعیت جهنمی مانند اقیانوس‌های جوشان و متلاشی‌ شدن ابرها است. کیلینگ سال گذشته گفته بود، ما همچنان به سوزاندن سوخت‌های فسیلی ادامه می‌دهیم. دی‌اکسید کربن جو نیز به همین ترتیب در حال افزایش است. واقعیت این است که موضوع به همین سادگی است. و سال‌هایی که اکنون در آن زندگی می‌کنیم، آخرین فرصت‌های ما برای تغییر این روند و نابودی کره زمین هستند.