دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

آشنای باآرالیای برگ پهن

آرالیای برگ پهن  –  FATSI OR JAPANESE ARALIA
ARALIA SIEBOLDII : نام علمی
  ARALIACEAE  – پیچک : خانواده
جنوب ژاپن و کره شمالی : بومی منطقه
فاتسیا ژاپونیکا, Aralia japonica Thunb ,A. sieboldii Hort : نام های دیگر
خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
خاک مرطوب اسیدی و دارای مواد آلی بالا
۲۲ درجه سانتیگراد
کمی مرطوب
کم

آرالیای برگ پهن:

فاتسیا درختچه ای همیشه سبز از و ۳ تا ۶ متر ارتفاع دارد. از خانواده آرالیاسه (پیچک) می باشد. ساقه ی این گیاه منشعب است. برگ ها بزرگ هستند و به ۲۵ الی ۳۰ سانتی متر می رسند. گاهی دمبرگ ها به طولی حدود ۵۰ سانتی متر می رسند.
برگ ها لوب دار براق و سبز تیره هستند. گل ها به صورت چتری و مجتمع در انتهای ساقه ی اصلی ایجاد می شوند و سفید تا کرم رنگ هستند. گل ها بسیار ریزند و زیاد جلب توجه نمی کنند. برگ های بین ۷ الی ۹ لوب دارند. میوه های این گیاه سیاه رنگ و ریز هستند.
برای نگهداری از این گیاه بهتر از دور از نور مستقیم آفتاب باشد. اما در صورتی که مکان نگهداری سرد باشد وجود نور ضروری است.
آرالیای ژاپنی بعنوان گیاه خانگی یا در بعضی جاها ( مناطق با پناهگاه های بدون آفتاب و باد ) میتوان آنها را در حیاط پاسیو یا باغها کشت کرد .
اگر از این گیاه به درستی نگهداری شود به ندرت دچار آفات و بیماری خواهد شد.
تکثیر آن از طریق کاشت بذر در بهار یا پائیز، تهیه قلمه در اوایل یا اواسط تابستان و خوابانیدن هوائی در بهار یا اواخر تابستان امکان‌پذیر است .
: منابع

تصاویر گیاه آرالیای برگ پهن:

منبع :نارگیل
دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

آشنایی گیاهان زینتی آپارتمانی

گیاهان زینتی آپارتمانی

گیاه آپارتمانی گیاهی است که قابلیت رشد در مکان های سرپوشیده مانند داخل منازل، ادارات و غیره را داشته باشد و معمولا برای اهداف تزئینی ، اثران مثبت روانی و یا دلایل بهداشتی از جمله به عنوان تصفیه هوای داخل ساختمان پرورش داده میشوند . این گیاهان اغلب بومی مناطق استوایی و نیمه استوایی هستند.عوامل اصلی که در هنگام مراقبت از گیاهان آپارتمانی باید در نظر گرفته شوند عبارتند از: آبیاری ، نور ، مخلوط خاک ، دما ، رطوبت ، کود و مبارزه با آفات.

 
گیاهان آپارتمانی عمدتاً گیاهانی هستند متعلق به مناطق استوایی که با توجه به شرایط اکولوژیکی آن مناطق سازگار شده اند و تکامل یافته اند، از این رو استفاده از آنها در اماکن مسکونی و اداری به عنوان “گیاهان آپارتمانی” مستلزم فراهم نمودن  رایطی است که تا اندازه ای با شرایط اکولوژیکی خاستگاه آنها همخوانی داشته باشد.

بسیاری از این گیاهان به دمای پایین حساسیت شدید دارند، تعدادی به رطوبت کم، تعدادی به نور شدید خورشید (چرا که در جنگل های استوایی درختان بلند چتری را در بر فراز آنها ایجاد  کرده اند و از تابش مستقیم آفتاب در امان اند). و تعدادی به تمامی شرایط فوق حساسیت نشان می دهند.

توصیه میشود هنگام خرید یک گیاه آپارتمانی به موارد زیر توجه داشته باشید:

– درجه مهارت خود را در پرورش گیاهان مختلف ارزیابی کنید، شرایط نور و درجه حرارت و رطوبت محل زندگی خود را به خاطر بسپارید، فضای آپارتمان خود را مد نظر داشته باشید و با مطالعه مطالب فهرست شده زیر و خرید گلدان مناسب شادابی و خرمی آن زینت بخش محیط زندگی شما خواهد بود.

– کلیه شرایط محیطی اعم از نور و حرارت و رطوبت محیط خود را به کارشناس گوشزد نمایید تا گلدان مناسب را به شما معرفی نماید، نام گیاه را سئوال کنید و در صورت امکان نام علمی آن را به خاطر بسپارید تا بتوانید اطلاعات جامع تری درباره آن در منابع و مأخذ کسب نمایید.

– در صورتی که مبتدی هستید بهتر است گیاهان کم توقع، ارزان، سریع الرشد و قابل تکثیر را انتخاب نمایید.

– برگها، ساقه، گلها و خاک گیاه را به دقت بازدید نمایید تا به وجود آثار و بقابای آفات، امراض و علف هرز پی برده و از خرید این گونه گیاهان خودداری نمایید. فصل زمستان دقت زیادتری را طلب می نماید.

– هماهنگی گلدان با وضعیت، فرم و فضای اتاق را در ذهن خود مجسم نمایید، بعضی از گیاهان با شکل خاص و تعداد برگها مانند آگلونما اتاق کوچک شما را بزرگتر جلوه می دهد.

– از فروشنده، گیاه “ریشه پر” تقاضا نمایید این بدان معنی است که مدت زیادی است که گیاه به این گلدان منتقل شده است و ریشه توسعه مطلوب خود را انجام داده و تعویض گلدان اشکالی بوجود نمی آورد، در غیر این صورت باید چند ماه پس از خردی اقدام به تعویض گلدان گردد.

– اگر گیاه گلدار مانند آزالیا مورد نظر شماست گیاهانی را انتخاب نمایید که پر غنچه باشد، غنچه های آن هنوز باز نشده یا تعداد کمی از آنها شکفته شده باشند.

– دستور العمل نگهداری گیاه خریداری شده را از فروشنده طلب نمایید.

– در هنگام خرید گیاه مواد غذایی مصنوعی مایع یا جامد محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی را خریداری نموده و نحوه استفاده از آن را خواستار شوید.

– گیاهی را انتخاب کنید که برگ های آن فاقد لکه های زرد و سوختگی باشد.

– حمل و نقل گلدان مخصوصاً در زمستان که هوای سرد باعث پژمردگی برگها می گردد اهمیت فراوانی دارد، به فروشنده سفارش کنید که گلدان را در دو لفافه کاغذی پیچانده تا تغییرات شدید رطوبت و حرارت به گیاه لطمه ای نزند، حتی الامکان گلدان را در اتاق رو باز و بدون کابین اتومبیل قرار ندهید

– در صورتی که مایل به خریداری گلدانهای با کاشت گروهی هستید دقت نمایید که گیاهان مجموعه از نظر قد و رنگ و نیازهای محیط کاملاً هماهنگ باشند.
منبع :نارگیل

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

نحوه کاشت کاکتوس انگشتی

کاکتوس انگشتی  –  PEANUTS CACTUS
CHAMAECEREUS SILVESTRIS : نام علمی
  CACTACEAE  – کاکتوس : خانواده
آرژانتین : بومی منطقه
کمه سرئوس،چاماسرئوس,کاکتوس بادام زمینی : نام های دیگر
خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
دو قسمت خاک باغچه و یک قسمت ماسه درشت و کمی سنگریزه
۱۵ درجه سانتیگراد
کمی خشک
زیاد

کاکتوس انگشتی:

کاکتوس انگشتی گونه ای کاکتوس از جنس Chamaecereus دارای بسیاری از ساقه های شلوغ مانند انگشت است. این گونه بومی آرژانتین میباشد و در بعضی کشور ها با عنوان کاکتوس بادام زمینی نیز شناخته میشود.
ساقه های آن به اندازه انگشت و به رنگ سبز روشن ، در ابتدا حالت سیخ و راست و سپس افتاده میشوند. این ساقه ها ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر قد و ۱٫۲ سانتی متر قطر دارند. البته این ساقه ها بعضاً تا ۳۰ سانتی متر نیز بلند میشوند.
کاکتوس های مسن در نهایت چوبی و بدون ستون فقرات می شوند تعداد دنده ها ۸ تا ۱۰ و تعداد تیغ ها ۱۰ تا ۱۵ تا نرم و سفید با ۲ میلی متر طول هستند.
گل آن به رنگ نارنجی و قرمز با حدود ۵ سانتی متر قطر که اغلب در مقادیر زیاد از سنین پایین تولید می شوند.زمان شکوفه دهی در اواخر بهار و اوایل تابستان است.
چنانچه اندازه نور کم و زمان زیادی در سایه قرار گیرند ، قطر ساقه ها کم شده و طول ساقه ها بلندتر میگردد . ساقه ها دارای شیارهایی به شمار ۶ تا ۹ عدد میباشد که در روی آنها تعداد زیادی آرئول دیده میشوند . آرئولها دارای خارهای شعاعی و خارهای مرکزی سفید نقره ای و کم رنگ هستند .
تخمدانها ناهموار و پوشیده از کرک هستند ، گلبرگ های بیرونی نوک تیز ولی گلبرگ های درونی کوتاهتر و دارای نوک گرد هستند .
کاکتوس انگشتی آفتاب دوست بوده و جایگاه آفتابی و اندکی سایه را میپسندند و به سرمای تا ۴ درجه سانتیگراد زیر صفر پایداری نشان میدهند . نسبت به کاکتوس های دیگر به آب زیادتری نیاز دارند . آبیاری مناسب از بهار تا پاییز برای آنها ضروری و در فصل زمستان به آب چندانی را نیاز ندارند .
روش تکثیر این کاکتوس با کشت قلمه و بذر است ولی از راه قلمه انشعابات ، سریعتر تکثیر میگردد.
شکل آویزی آن را ، روی سایر cereus ها پیوند میزنند ، چنانچه شرایط ویژه نگهداری آن رعایت شود در تابستان و در بیرون از گلخانه در نور و آفتاب مستقیم زمان گلدهی آن بیشتر خواهد شد .

منبع :نارگیل

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

تولید، برداشت و کاشت بذر کاکتوس و ساکولنت

تولید، برداشت و کاشت بذر کاکتوس و ساکولنت

 

تولید، برداشت و کاشت بذر کاکتوس و ساکولنت

گردآوری و ترجمه: آقای سید مصطفی میربابایی

 

 

 

 به نام خدا

گرده افشانی
متاسفانه خرید بذر بسیاری از گونه های کاکتوس یا ساکولنت به راحتی امکان پذیر نیست، خصوصا برای واریته هایی که نایابند و یا عمر محدودی دارند. بهترین راه حل تولید بذر می باشد. برای اینکار کافیست در زمان گلدهی گرده افشانی انجام شود. برای این کار می توان از یک قلم مو با موهای ریز استفاده کرد و گرده رسیده را از یک گل (cyathium) به گل واریته دیگر منتقل کرد. دقت شود که قبل و بعد از انتقال قلم مو به طور کامل تمیز گردد تا برای گیاه دیگر Hybrid های غیرمنتظره ایجاد نگردد. روش دیگر اینکه با یک موچین تمیز پرچم رسیده یک واریته را کنده و به سرعت روی گل واریته دیگر گرده افشانی بکنیم.

برداشت گرده از گل گیاه نر

انتقال گرده به کلاله گیاه ماده

استفاده از موچین در برداشت پرچم

 

برداشت بذر
برداشت بذر تا حدودی قسمت مشکل کار می باشد و بنا به نوع کاکتوس یا ساکولنت باید زمان و نحوه رسیدن میوه یا کپسول های بذر دقیق بررسی شود. برای مثال در افوربیاها بذر در کپسول های چوبی شکل سه وجهی می باشد که در هر کدام بذر های نسبتا بزرگ قرار دارد. دقت شود که در بسیاری موارد با متلاشی شدن کپسول یا میوه رسیده بذرها به فواصل دور پراکنده می شوند. برای جلوگیری از اینکار می توان کپسول را داخل پوشش نایلونی (شبیه جوراب) قرار داد یا یک پد پنبه ای دور آن قرار داد. برای بذر های واریته های باارزش می توان کل گیاه را در گاز نازک یا نایلون محصور کرد.

کپسول بذر Euphorbia bemaharaensis

کپسول بذر Euphorbia geroldii

کپسول بذر Euphorbia maleolens

کپسول بذر Monadenium pseudoracemosum

یک روش مطمئن و پر استفاده اینست که روی کپسول یا میوه گیاه یک لایه نازک چسب قرار می دهند که موجب شکافته نشدن کپسول و میوه می شود و پس از رسیده شدن، می توان با دقت از پایه کپسول یا میوه آنرا شکافت.

قرار دادن لایه ای از چسب روی کپسول بذر

قرار دادن لایه ای از چسب روی کپسول بذر

قرار دادن لایه ای از چسب روی کپسول بذر

 

کاشت بذر
ظرف مناسب برای کاشت، ظروف پلاستیکی با عمق کم و یا سینی است تا به راحتی خشک نشود و نیز بتوان آنرا تمیز و ضد عفونی کرد. کاشت باید در نور مناسب (نور مصنوعی و نه آفتاب) و موارد مغذی کمتر (کمتر از غنای کمپوست های گیاهی) باشد. می توان از خاک های معدنی مانند شن و ماسه خوب به مقدار متوسط استفاده کرد. همچنین می توان کمی پیت موس در خاک استفاده کرد. خاک را به طور کامل خیس کرده یا ظرف را در آب خیس نمایید تا خاک کاملا خیس شود. می توان برای اطمینان از اینکه شرایط برای رشد قارچ فراهم نشود، خاک را به مدت ۲۰ دقیقه در فر با دمای ۱۲۰ درجه سانتیگراد قرار داد. همچنین می توان از قارچ کش استفاده کرد. (سمومی مانند Chinosol یا Benomyl)

قارچ در خاک کاشت

برای تکثیر از طریق بذر باید خاک مخلوطی از پرلیت، شن درشت و خاک باغچه به نسبت مساوی به همراه مواد معدنی مذکور به مقدار کم تهیه و شرایط تخلیه مناسب در ته ظرف ایجاد شود. خاک را کامل با آب اشباع کرده و اجازه تخلیه کامل آب داده شود. سپس بذر ها به صورت پراکنده روی سطح خاک ریخته شود. به آرامی بذرها را روی خاک فشار داده و مقدار کمی خاک روی آنها ریخته شود تا بذر ها را نگه دارد. سپس آنها را از شرایط خشک شدن خاک و یا هوای آزاد دور نگه داشت. ظرف را در یک جای پر نور (با نور مصنوعی) و گرم قرار دهید و از روز دوم، هر روز به آن آب اسپری شود. در طول دوره جوانه زنی همیشه باید خاک مرطوب باشد و حتی برای یکبار هم اجازه خشک شدن به خاک داده نشود. در صورت خشک شدن حتی برای مدت کوتاه ممکن است تلفات زیادی در بذر ها ایجاد کند. برای قرار نگرفتن خاک در معرض هوای ازاد می تواند روی انرا با پوشش روشن گنبدی شکل یا لایه های پلاستیکی شفاف مانند سلفون پوشاند. دما در شب نباید زیر ۱۸ درجه سانتیگراد باشد و در روز دما حتی تا ۴۰ درجه هم برسد اشکالی ندارد. بهترین دما برای جوانه زنی ۲۵ درجه سانتی گراد می باشد. و درجه حرارت بالاتر سرعت جوانه زنی را افزایش می دهد.

جعبه کاشت

ظروف و گلدان

دماسنج خاک

نهال جوانه زده

بذر پس از چند هفته جوانه می زند. فقط زمانی جوانه به گلدان مناسب منتقل شود که یک سیستم ریشه مناسب داشته باشد.

 

نکته مهم
یکی از مهمترین فاکتور های موفقیت جوانه زدن بذر ها با درصد موفقیت بالا، شرایط و نحوه نگهداری بذر می باشد (خصوصا برای ساکولنتی مانند افوربیا). بذر ها باید در شرایط کاملا خشک و ترجیحا در دمای ۵ درجه سانتی گراد و در ظروفی که امکان رسیدن هوای آزاد یا رطوبت به آن وجود نداشته باشد نگهداری شود.

 

همچنین در بذر ها مشکلات زیاد دیگری مانند موارد زیر نیز ممکن است باشد:
کسی نمی تواند تایید کند که بذری که به دست شما رسیده قطعا بذر واریته مورد نظر شما باشد و گاهی مجبور هستید که چند ماه تا یک سال صبر کنید تا ببینید چه واریته ای عمل می اید.
بذر ممکن است از نظر ژنتیکی خالص نباشد یا جوانه زنی ضعیفی داشته باشد.
ممکن است که شما ماهها برای جوانه زنی صبر کنید ولی در نهایت بذر شما بخشکد و یا تبدیل به ماده ای چسبنده و لزج ناشی از عفونت با یک قارچ شود.

 

سمت چپ جوانه زنی 0% و سمت راست جوانه زنی معقول

کاشت بذر در گلدان ها در داخل ظرف مناسب

کاشت بذر در گلدان ها در داخل ظرف مناسب

کاشت بذر در گلدان ها در داخل ظرف مناسب

جوانه زنی در ماه پنجم – بذر در پاییز کاشته شده و در زمستان در زیر نور مصنوعی و داخل خانه نگهداری شده است.

جوانه زنی بذر ها در ماه سوم

جوانه زنی در محیط بسته مانند خانه یا گلخانه اجازه کنترل دما را می دهد.

منبع :ویکی کاکتوس

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

پرورش گل گلنازیان

Sedum rubrotinctum

Sedum rubrotinctum

مجموعه ی آقای مهدی صادقی

مجموعه ی خانم زینب محمدی

546451

watermedium temp fullsun centralamerica Crassulaceae

خانواده:  Crassulaceae

 نام علمی: Sedum rubrotinctum

 توضیح نام: ؟

 نام های دیگر: Jelly Bean Plant ،  Pork and Beans

 زیستگاه اصلی: مکزیک

 شکل ظاهری: دارای ساقه ی کشیده قهوه ای رنگ که برگ های تخم مرغی شکل کشیده ای بر روی آن می روید و بالای گیاه محل رویش برگ های جدید شبیه گل رز میباشد . برگ ها در طول سال با تغییر فصل و شدت تابش نور خورشید از سبز تا قرمز تغییر رنگ پیدا می کنند.

 شکل تیغ: فاقد تیغ

 شکل گل: دارای گل هایی کوچک و زرد رنگ که از کنار برگ ها بیرون می آیند . فصل گلدهی اواخر زمستان و اوایل بهار می باشد.

 میوه: ؟

 خاک مناسب: خاکی که سریع خشک نشود و میزان سنگ ریزه کمی داشته باشد.

 نور مناسب: به نور زیاد و غیر مستقیم نیاز دارد اما در نیم سایه نیز به خوبی رشد می کند.

 دمای مناسب: به سرما زیاد حساس نیست ولی تحمل یخ زدگی را ندارد.

 آبیاری: به طور منظم و پس از خشک شدن خاک آبیاری شود.

 کود دهی: از کود های عادی گیاهان زینتی می توانید در فصل بهار و تابستان استفاده کنید.

 تکثیر: از طریق کاشتن قلمه های جدا شده از گیاه و یا از طریق خواباندن برگ های گیاه برروی خاک مرطوب. 

 

اخطار!!! : این گیاه سمی میباشد و لمس کردن و خوردن آن می تواند باعث حساسیت های جدی شود

منبع :ویکی کاکتوس

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

نحوه کاشت واریته

مجموعه ی آقای مهدی صادقی

watermedium temp shade garden origin Asphodelaceae

خانواده:  Asphodelaceae – Aloacee – Liliaceae

 نام علمی: Haworthia cuspidata

 توضیح: این ساکولنت ترکیبی از  Haworthia cymbiformis و Haworthia retusa میباشد.

 نام های دیگر: Star Window Plant

 زیستگاه اصلی: این واریته تولید گلخانه ای می باشد.

 شکل ظاهری: رز مانند بوده و برگ های متحدالمرکزی به رنگ سبز روشن و تیره دارد که بعضا حالت شیشه ای دارند.

 شکل تیغ: فاقد تیغ

 شکل گل: همانند سایر هاورتیا ها سنبله ای از مرکز آن می روید و برروی آن گل های سفید کوچکی به وجود می آید.

 میوه: ؟

 خاک مناسب: خاکی با زهکشی خوب که زیاد مرطوب نماند.

 نور مناسب: این ساکولنت بسیار سایه دوست می باشد.

 دمای مناسب: تا -۱ درجه سانتی گراد را به خوبی تحمل میکند.

 آبیاری: در تابستان به طور منظم و پس از خشک شدن خاک آبیاری شود. در زمستان آبیاری محدود شود.

 کود دهی: ؟

 تکثیر: از طریق کشت پاجوش هایی که در کنار آن رشد میکند.

منبع :ویکی  کاکتوس

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

نحوه کاشت درخت آلوی تالو

آلوی تالو  –  TALLOW PLUM
XIMENIA AMERICANA : نام علمی
  OLACACEAE  – اولاکاسه : خانواده
جنگل های نواحی گرمسیری : بومی منطقه
yellow plum ، sea lemon ، American plum ، monkey plum ، mountain plum ، Spanish plum ، wild plum ، hog plum : نام های دیگر
خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
خاک هایی با مواد غذایی کم
۱۴ تا ۳۰ درجه سانتیگراد
کمی خشک
متوسط

آلوی تالو:

دانستنی های علمی:
آلوی تالو یا آلوی زرد یا لیموی دریایی، درختی کوچک و پراکنده است که بومی جنگل های نواحی گرمسیری می باشد. نام “تالو” یا چربی به دلیل ساختار مومی این گیاه به آن داده شده است.
خصوصیات گیاهشناسی:
آوی تالو، بصورت درختچه ای یا درختی کوچک به ارتفاع ۲ تا ۷ متر دیده می شود. قطر تنه ی ان نیز به ندرت به بیش از ۱۰ سانتیمتر می رسد. پوست آن قهوه ای تیره تا خاکستری کمرنگ است.
این گیاه دارای برگ هایی متناوب تخم مرغی شکل، به رنگ سبز روشن و دارای بویی قوی مانند بوی بادام می باشد. ابعاد برگ ها ۳ تا ۸ سانتیمتر در ۱٫۵ تا ۴ سانتیمتر است. برگ ها حاوی سیانید می باشند و نباید بصورت خام و در دُزهای بالا مصرف گردند.
گل ها کم رنگ بوده و دارای عطری همانند عطر یاس بنفش می باشند.
میوه ها به رنگ زرد لیمویی یا قرمز پرتقالی بوده حدود ۳ سانتیمتر طول و ۲٫۵ سانتیمتر ضخامت دارند. میوه های آن هم بصورت نارس و هم بصورت رسیده قابل خوردن هستند. مزه ی آن مانند بادام تلخ تا بادام شیرین می تواند تغییر کند. گوشت میوه گاهی گس و سخت است. این میوه ها عطر خاصی ندارند.
شرایط محیط رشد:
آلوی تالو گیاهی چندساله است که اغلب در نواحی جنگلی، سواحل دریاها، جنگل های خشک یا روی نوار رودخانه ای می روید.
این گیاه خشکی را تحمل می کند و اغلب روی خاک های فقیر از نظر مواد غذایی و خشک می روید. بر روی انواع مختلفی از خاک ها از نظر بافت، مانند رسی، لومی رسی، لومی شنی، شنی رسی لومی و شنی می تواند رشد کند.
خواص درمانی و کاربردهای صنعتی:
میوه های این گیاه طعم و مزه ای مشابه آلو دارند. این میوه ها برای رفع عطش کاربرد دارند و همچنین در نوشابه سازی و تهیه مربا و ژله نیز استفاده می شوند.
در آسیا، برگ های جوان این درخت به عنوان سبزی پخته می شوند. به هر حال برگ ها دارای سیانید هستند هستند و برای از بین بردن این ماده ی سمی نیاز است که پخته شوند. نباید این برگ ها را به میزان زیادی برای مصارف خوراکی استفاده کرد. برگ های این گیاه برای درمان سردرد و گلودرد و نیز به عنوان پادزهر استفاده می شوند.
تحقیقاتی که بر روی حیوانات صورت گرفته نشان داده که این گیاه برای درمان ناراحتی های خواب و همچنین کم خونی شدید در چارپایان اهلی در بخش هایی از آفریقا مفید واقع شده است.
عصاره ی استخراج شده از برگ ها، فعالیت ضد باکتریایی علیه باکتری های اشرشیاکلی، سودوموناس آروجینوزا و کاندیدا آلبیکنز از خود نشان دادند. همچنین این عصاره حاوی تانن، فلاونوئیدها، آلکالوئیدها، ساپونین ها، آنتراکوئینون ها، نشاسته، گلیکوزیدهای معمولی و مواد تلخ می باشند.
مردم بومی فلوریدا از پوست این درخت برای درمان زخم ها و دردهای عضلانی و لثه استفاده می کنند.
ریشه های این گیاه نیز حاوی اسیدهای چربی مانند تاریریک اسید می باشد. این ریشه ها برای درمان بیماری های پوستی، سردردها، جزام، بواسیر، بیماری های مقاربتی، ناراحتی های خواب، ورم و به عنوان پادزهر استفاده می شوند.
روغن بذر این گیاه خوراکی است و در آشپزی استفاده می شود. بذور دارای ۱۰ اسید چرب است که هفت اسید چرب آن بصورت غیراشباع می باشد که ۹۲٫۴۲ درصد کل اسیدهای چرب را تشکیل می دهد. این روغن حاوی اسیدهای چرب فرار لینولئیک اسید (۱٫۳۴ درصد)، لینولنیک اسید (۱۰٫۳۱ درصد)، آراشیدونیک اسید (۰٫۶۰ درصد)، ایکوساترینوئیک اسید (۳٫۳۹ درصد)، ایروسیک اسید (۳٫۴۶ درصد)، نروونیک اسید (۱٫۲۳ درصد) و اولئیک اسید (۷۲٫۰۹ درصد) می باشد.
تکثیر:
تکثیر این درخت به دو روش کشت بذر و ریشه دار کردن قلمه ها صورت می گیرد.
: منابع

 منبع :نارگیل
دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

نحوه کاشت درخت پیکویی

پیکویی  –  PEQUI
CARYOCAR BRASILIENSE : نام علمی
  CARYOCARACEAE  – کاریوکاراسه : خانواده
برزیل : بومی منطقه
souari nut : نام های دیگر
خاک و تغذیه دمای ایده آل محیط آبیاری و رطوبت نور محیط
غنی از مواد غذایی
گرمسیری
کمی مرطوب
زیاد

پیکویی:

دانستنی های علمی:
“پیکویی” درختی میوه دهنده از خانواده ی کاریوکاراسه است. این گیاه بومی برزیل و یکی از میوه های خوراکی و محبوب این نواحی بخصوص نواحی غرب و مرکز برزیل می باشد.
خصوصیات گیاهشناسی:
پیکویی تا ارتفاع ۱۰ متر نیز رشد می کند. برگ های این گیاه بزرگ، زبر، کرکدار و پنجه ای شکل است. هر برگ دارای سه برگچه می باشد.
برخلاف درختان دیگر، این درخت در طی ماه های خشک زمستان گل می دهد. تقریباً طی ماه های جولای تا سپتامبر. گل ها به رنگ سفید مایل به زرد بوده و از نظر جنسیت هرمافرودیت هستند. گل های آن گاهی شبیه به یک گل بزرگ هوفاریقون (خویشاوند دور پیکویی در راسته ی Malpighiales) است. معمولاً در هر گل آذین حدود دوجین یا بیشتر گل وجود دارد.
گل ها در عصر شکوفا می شوند و در تمام طول شب تولید شهد می کنند. تولید شهد در صبح زود متوقف می شود. در طول روز، زنبورهای عسل و بی عسل روی گل ها قرار می گیرند و از باقی مانده ی گرده ها تغذیه می کنند. از زمان تاریک شدن هوا تا توقف تولید شهد، پرنده های کوچک نیز ممکن است روی این گل ها قرار گیرند و به گرده افشانی آنها کمک کنند.
میوه ها در ابتدا به رنگ ارغوانی تیره، به تدریج سبز زیتونی و در نهایت به رنگ سبز مایل به زرد دیده می شوند. از زمان شروع میوه دهی تا زمان رسیدن میوه ها حدود ۵ تا ۶ ماه طول می کشد. میوه های رسیده تقریباً به اندازه یک پرتقال هستند. این میوه ها شباهت زیادی به منگوستین هندی دارند. میوه ها دارای طعمی شیرین و عطری قوی هستند که دلیل آن وجود استر اتیل فرار می باشد. درون میوه بذوری به رنگ روشن وجود دارد.
هم مزوکارپ و هم بذرهای این گیاه قابل خوردن برای انسان ها و حیوانات هستند.
شرایط محیط رشد:
گونه های مختلف خانواده کاریوکاراسه در جنگل های بارانی نواحی گرمسیری یافت می شوند. برای رشد بهینه به آفتاب کامل و خاک های خوب آبیاری شده نیاز دارند.
کاربردها:
گوشت میوه ی این گیاه به عنوان یک خوراکی مورد علاقه برای افراد در برخی نواحی برزیل می باشد. که به صورت خام، مخلوط در غذاها یا پخته شده و یا به عنوان چاشنی در نوشیدنی ها مصرف می شود. میوه ی پیکویی به همراه برنج و مرغ، یکی از غذاهای مورد علاقه در برخی نواحی می باشد.
بذور این گیاه را به همراه گوشت آن در آفتاب به مدت دو روز یا بیشتر جهت خشک کردن قرار می دهند.
بذور این گیاه دارای روغن خوراکی است. می توان بذرها را برشته کرد و سپس مانند بادام زمینی همراه با نمک مصرف نمود. این بذور یکی از آجیل های مورد علاقه ی مردم برزیل است.
روغن این گیاه به عنوان روغن بدن و مو نیز کاربرد دارد. همچنین دارای خواص ضدقارچی است. دارای اسیدهای چرب بسیاری است. همچنین غنی از ویتامین A نیز می باشد.
بخش های مختلف درخت، قابل استفاده برای مصارف خوراکی، دارویی و ساختمانی می باشند.
کشت پیکویی نقش مهمی را در صنعت کشاورزی مردم بومی نواحی سِرادو در برزیل ایفا می کند. بطور سنتی، روستائیان برزیل، درخت پیکویی را در اطراف روستا کشت می کنند.
تکثیر:
تکثیر پیکویی از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد. این بذرها دارای سرعت جوانه زنی پایینی نیز می باشند.
: منابع

تصاویر گیاه پیکویی:

 

منبع :نارگیل
دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

پرورش گیاه واریته

Aeonium arboreum var. atropurpureum

 

Aeonium arboreum var. atropurpureum

خانواده: Crassulaceae

نام علمی: Aeonium arboreum var. atropurpureum

توضیح نام:

نام های دیگر: Aeonium atropurpureum , Black rose , Aeonium manriqueorum f. atropurpureum

زیستگاه اصلی: این ساکولنت تولید گلخانه ای می باشد.البته عده ای عقیده دارند این گیاه واریته ای از گونه ی Aeonium manriqueorum است که بومی جزایر قناری می باشد.

شکل ظاهری: این ساکولنت به صورت درختچه ای پر شاخه می باشد که در انتهای هر شاخه برگهای بنفش متمایل به سیاه به صورت گل آذینی قرار گرفته اند.

شکل تیغ: فاقد تیغ

شکل گل: گلهای زرد رنگ خوشه ای دارد که در تابستان ظاهر می شوند.

میوه: ؟

خاک مناسب: خاک پر شن و دارای زه کشی مناسب

نور مناسب: در تابستان در سایه و نیم سایه و در زمستان در نور زیاد نگه داری شود.

دمای مناسب: در زمستان از سرمای زیاد محافظت شود.

آبیاری: در تابستان به طور منظم آبیاری شود و بین دو آبیاری اجازه دهید خاک کاملا خشک شود.در زمستان آبیاری را به ماهی یکبار محدود کنید.

کود دهی: ؟

تکثیر: این گیاه از طریق قلمه خیلی راحت تکثیر می شود.به این صورت که اجازه دهید ساقه ی گیاه به اندازه کافی بلند شود و سپس قسمت گل آذین آن را جدا کرده و بکارید،خیلی زود ریشه خواهد زد.ساقه ی باقی مانده هم به زودی پاجوش های زیادی تولید خواهد کرد.

منبع :ویکی کاکتوس