جنس Byrsonima شامل حدود ۱۳۵ گونه از درختان، درختچه ها و گیاهان نیمه درختچه ای است. که در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری جنوب مکزیک، جنوب شرق فلوریدا و کاریبین تا جنوب شرق برزیل یافت می شوند.

“لوکاست بِری” یکی از ۷۰ جنس از خانواده ی مالپیقیاسه و از گروه گیاهان گلدار و راسته ی مالپیقیالس می باشد.

این گیاهان دارای برگ های، متقابل، یکپارچه، بی دمبرگ و ساده هستند. برگ های این گیاه از گونه ی نانسی بزرگتر است و دارای کرک های بسیار کوچکی می باشد.

گل ها زردرنگ، دوجنسی، پنج چرخه ای، خوشه ای و انتهایی بوده و میوه ای گوشتی، خوراکی و زرد رنگ دارند.

تنه ی اصلی آن بصورت استوانه ای شکل و دارای ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر قطر می باشد. پوست درخت نیز دارای بافت چوب پنبه ای است.

گرده افشانی گل های لوکاست بری توسط یک سری از زنبورهای بومی که روغن گل های گیاه را جمع آوری می کنند، صورت می گیرد.

لوکاست بری (بیرسونیما باسیلوبا) دارای آندوکارپی سخت است که باید شکسته شود تا جوانه زنی بذر، تسهیل یابد.

بخش هوایی این گیاهان پیوسته در حال رشد است و هیچ دوره کمون و خوابی ندارد.

این گونه های گیاهی در ساوان های خشک کشت می شوند و با شرایط آنجا وفق پیدا می کنند و مناسب رشد در این نواحی می گردند.

گونه های درختی برای زندگی تعدادی از حیوانات دارای اهمیت هستند. میوه های این گیاه نیز برای تغذیه ی برخی از حیوانات وحشی بسیار مهم هستند.

برگ های این گیاه نیز به مصرف تعدادی از پروانه های کمیاب آمریکایی به نام Hedylidae می رسند.

این گونه ها دارای خواص گیاهی بسیاری بوده و به عنوان یک منبع غذایی شناخته می شوند که بطور سنتی به عنوان دارو نیز نزد افراد بومی کاربرد دارند.

تکثیر این گیاه از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد. بذور دارای پوسته بسیار سختی هستند که قبل از کشت باید شکسته و خراش داده شوند تا جوانه زنی را تسهیل کنند.

حدود ۴۰ گونه در جنس Talisia وجود دارد که هشت گونه ی آن دارای میوه های خوراکی است. از بین این هشت گونه، گونه های T. esculenta و T. oliviformis از بقیه مهمتر هستند. سایر گونه های خوراکی شامل T. hexaphylla از ونزوئلا، T. acutifolia، T. cerasina از برزیل، T. guianensis از گویانا و گونه T. pedicellaris از فرانسه و شمال برزیل می باشند.

گیاه پیتومبا یا گاوچشم با نام علمی T. esculenta درختی است در اندازه های متوسط که بومی رودخانه آمازون می باشد ولی در برزیل، کلمبیا، پرو، پاراگوئه و بولیوی نیز یافت می شود.

درخت پیتومبا می تواند تا ارتفاع ۹ تا ۲۰ متر رشد کند. این درخت دارای تنه ای به قطر ۴۵ سانتیمتر می باشد.

برگ های پیتومبا دارای آرایش متناوب، چندبرگچه ای، دارای ۵ تا ۱۱ برگچه، برگچه ها به طول ۵ تا ۱۲ سانتیمتر و پهنای ۲ تا ۵ سانتیمتر هستند.

گل ها در خوشه هایی به طول ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر تشکیل می شوند. این گل ها کوچک، کامل و به رنگ سفید هستند.

میوه ی پیتومبا به شکل گرد تا بیضوی و به قطر ۱٫۵ تا ۴ سانتیمتر می باشد. پوست میوه نازک، ترد، قهوه ای با گوشتی زرد-طلایی است. میوه این گیاه ساختاری شبیه زردآلو دارد. نرم، آبدار، معطر و کمی اسیدی و کمی چسبناک و رزینی است. مزه ی این میوه در مخلوط با زردآلو و لیمو، بهتر و خوش طعم تر نیز می شود. گوشت میوه نیمه شفاف و دارای مزه ای ترش و شیرین است. هر میوه دارای یک یا دو بذر بزرگ و طویل می باشند.

پیتومبا در شرایط گرم و آب و هوای مرطوب می تواند رشد کند و در تمام نواحی آمازون در برزیل، کلمبیا، پرو، پاراگوئه و بولیوی یافت می شود. این گیاه به آبیاری منظم نیاز دارد. و نسبت به دماهای پایین و سرما مقاوم نیست.

میوه ی این گیاه بصورت تازه و یا بصورت آب میوه مصرف می شود.

بذرهای بو داده و برشته شده ی این گیاه برای درمان اسهال مورد استفاده قرار می گیرند.

هر ۱۰۰ گرم میوه ی پیتومبا دارای ۸٫۸ گرم کربوهیدرات، ۰٫۱ گرم چربی، ۰٫۴ گرم پروتئین، ۱۵ میلیگرم کلسیم، ۹ میلیگرم فسفر، ۰٫۸ میلیگرم آهن، ۰٫۰۴ میلیگرم ویتامین ب۱، ۰٫۰۴ میلیگرم ویتامین ب۲، ۰٫۵ میلیگرم نیاسین و ۳۳ میلیگرم ویتامین ث است.

از درخت پیتومبا به عنوان درختی زینتی در پارک ها یا فضای سبز باز می توان استفاده کرد.

تکثیر پیتومبا توسط کشت بذرهای تازه برداشت شده صورت می گیرد. بذور طی ۳۰ روز جوانه می زنند.

یک درخت بالغ حدود ۴۵ کیلوگرم میوه در سال تولید می کند. در آمازون زمان تولید میوه در ماه های دسامبر تا فوریه می باشد. ولی در هاوایی، زمان محصول دهی طی ماه های می تا جولای است.