دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

آشنایی با درخت پر + عکس نام علمی: Cotinus coggygria

 

درخت پر,آشنایی با درخت پر ,شرایط نگهداری درخت پر

آشنایی با درخت پر + عکس
نام علمی: Cotinus coggygria
نام انگلیسی: Eurasian smoketree/Smoke tree/Smoke bush
جنبه های زیبایی : گل آذین خوشه ای، رنگ آمیزی پاییزی (نارنجی تا سرخ)
کاربرد : تک درخت، نواحی نامساعد، کنترل فرسایش و آمایش خاک
گیاه بالغ شکل درختچه ای و کاسه مانند و تاج مدور و گسترده دارد. در اواخر تابستان، خوشه های میوه دهنده صورتی به شکل گل آذین های منشعب پر مانند درخت را می پوشانند. ازفاصله دور نمائی به شکل دود مواج دارد. در پائیز برگ ها قبل از خزان کردن به رنگ نارنجی و سرخ آتشین در می آیند. واریته Purpurea خوشه های میوه دهنده، بنفش و برگ های قرمز تیره دارند. درخت پر با برگ ها و گل های زیبای رنگین، در طراحی باغ ها و باغچه ها کاربرد زیاد دارند.

 

درخت پر,آشنایی با درخت پر ,شرایط نگهداری درخت پر

درخت پر

درخت پر,آشنایی با درخت پر ,شرایط نگهداری درخت پر

 درخت پر
خصوصیات گیاهی درخت پر :

ارتفاع: ۲ تا ۲٫۵ متر

قطر تاج پوششی: ۳ تا ۴ متر

برگ: ساده و متناوب و کامل به طول ۵ تا ۷سانتیمتر و پهنای ۴ تا ۵ سانتیمتر می باشد. رنگ برگ ها سبز درخشان بوده و قبل از ریزش به رنگ نارنجی و قرمز آتشین در می آید.
گل: گل های کوچک مایل به زرد بر روی خوشه های پانیکولی انتهایی منشعب در اردیبهشت و خرداد شکوفا می شوند.

میوه: خوشه های میوه دهنده صورتی، به شکل گل آذین های منشعب پر مانند به طول ۱۷ تا ۲۵ سانتیمتر، متشکل از چند دانه و دمگل های طویل و گل های عقیم می باشند. میوه های شفت یکدانه ای از اواسط تابستان تا اواسط پائیز بر درخت باقی مانده و منظری دودی شکل به درخت می دهند.

 

درخت پر,آشنایی با درخت پر ,شرایط نگهداری درخت پر

 درخت پر

درخت پر,آشنایی با درخت پر ,شرایط نگهداری درخت پر

 درخت پر

نیازهای طبیعی درخت پر:
آب و هوا: گرما، سرما و همچنین شرایط صحرایی را تحمل می کند.
خاک: خاک ضعیف با زهکش خوب را بیشتر ترجیح می دهد. خاک های مرطوب و صخره ای و خشک را نیز تحمل می کند. در نور مستقیم خورشید خوب رشد می کند.
نحوه نگهداری از درخت پر:
هرس: خشکه هرس سالیانه پس از رفتن میوه ها
تغذیه: نیاز خاصی ندارد.
آبیاری: توجه خاصی لازم ندارد.
آفات و بیماری ها: نسبتاً عاری از هر دو است.

منبع :بیتوته

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

پرورش و نگهداری گل سوسن آزتک

 

گل سوسن آزتک,پرورش گل سوسن آزتک,گل های پیازی

پرورش و نگهداری گل سوسن آزتک
نام علمی : Sprekelia formosissima
نام انگلیسی : Aztec lily
خانواده : نرگسیان  (Amaryllidaceae)

زادگاه این گیاه چند ساله مکزیک است و به خاطر گل های زیبای آن، گیاهی زینتی به حساب می آید. به علت حساس بودن پیازهای آن به یخبندان (همانند کوکب) گیاهی رایج نیست و کاشت آن در گلدان بهتر است. تک گل های سوسن آزتک به طول حداکثر ۱۵ سانتیمتر بر ساقه های ۳۰ سانتیمتری می رویند، ساقه های سوسن آزتک استوانه ای شکل، توخالی و محکم هستند.

 

گل سوسن آزتک,پرورش گل سوسن آزتک,گل های پیازی

 

گل چشمگیر و ارکیده مانند این گیاه، شش گلبرگ نسبتا متقارن دارد که سه گلبرگ پایینی هر گل به یکدیگر اتصال دارند و از اتصال آنها آوندی استوانه ای شکل گرفته که پرچم های بلند و بساک های بزرگ حاوی گرده را در بر گرفته است.

رنگ گل سوسن آزتک معمولا قرمز تا قرمز تیره است ولی ارقامی با رنگ صورتی هم یافت می شوند و نیز به رنگ سفید. همچنین ارقامی وجود دارند که رگبرگ هایی به رنگ روشن تر روی سطح گلبرگ ها دارند و برخی ارقام که گلبرگ های سرخشان لبه سفیدرنگ دارد.

 

گل سوسن آزتک,پرورش گل سوسن آزتک,گل های پیازی

 

متاسفانه گل های سوسن آزتک عمری به کوتاهی چند روز دارند و زود پژمرده می شوند. برگ های بلند این گیاه به رنگ سبز تیره، باریک و نواری شکل هستند و همزمان یا پیش از شکوفا شدن گل ها، جوانه می زنند. از هر پیاز سوسن آزتک چندین برگ می روید که در ابتدا صاف و رو به بالا می رویند ولی به مرور با بلندتر شدن، خود را به یکسو می اندازند. زمان گلدهی این گیاه در اواخر بهار و اوایل تابستان است و خصوصا اگر به عنوان گیاه خانگی یا در گلخانه نگهداری شود، گلدهی می تواند تکرار شود.

 

نیازمندی های محیطی
خاک:
به خاکی با زهکش عالی و کمی اسیدی نیاز دارد. استفاده از خاک برگ و شن در ترکیب خاک آن مفید است. در هنگام کاشت پیازها باید دقت شود که نوک بالایی پیاز بیرون از خاک قرار گیرد. استفاده از مالچ برای پیاز ها مفید است.

 

آبیاری:
در بهار و تابستان به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد. همانند بیشتر گیاهان پیازی آبیاری باید در حدی باشد که خاک همواره مرطوب باشد ولی غرقابی نشود. در زمستان این گیاه به آبیاری ناچیز احتیاج دارد.

 

نور:
این گیاه در محل آفتاب گیر و نیم سایه به خوبی رشد می کند. در مناطق گرم و خشک در فصول گرم حتما مکان گیاه به صورتی باشد که در سایه بعد از ظهر قرار گیرد.

 

گل سوسن آزتک,پرورش گل سوسن آزتک,گل های پیازی

 

دما:
در مناطق معتدل مثل نواحی ساحلی خزر این گیاه می تواند سرمای زمستان را تحمل کند. ولی در مناطق سردتر، پیاز این گیاه تحمل یخبندان را ندارد و پس از خشک شدن برگ ها، پیاز آن را باید در مکانی خنک و خشک نگهداری کرد. البته این کار باعث می شود که در سال بعد امکان گل دادن گیاه کاهش پیدا کند. برای گلدهی خوب، بهترین روش این است که پیازها در گلدان کاشته شوند و در فصل سرما گلدان را در مکانی بدون یخبندان نگهداری کرد.
تکثیر
با تقسیم پیاز این گیاه می توان گیاهان جدید بدست آورد. تقسیم پیاز ها هر ۴ سال یکبار باعث می شود گلدهی به تاخیر نیافتد. با کاشت بذر این گیاه هم می توان گیاهان جدید بدست آورد، ولی گلدهی این گیاهان سال ها طول می کشد.

منبع :بیتوته

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

گیاهان و گلهای آپارتمانی با خواص عالی در آستانه

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

نگهداری گلهای بهاری | نگهداری گلها در خانه

نکات مهم برای نگهداری گلهای بهاری

بسیاری از گل ها در هوای مرطوب زود تر از بین می روند مثل زنبق سفید، پس یک سنگریزه در ته گلدان قراردهید تا آب زود تر خارج شود.

معمولا با آغاز سال جدید بسیاری از خانم های خانه دار سعی می کنند با تهیه گل ها و گیاهان خانگی زیبایی بهار را به منزل خود بیاورند.

نگهداری گلهای بهاری ,گلهای آپارتمانی

اما زرد شدن برگ گیاهان و پژمرده شدن زودهنگام گل ها همیشه برای بسیاری از خانم ها یک دغدغه اساسی است.

در حالی که با یادگیری اصول نگهداری صحیح از گل ها می توانیم از پژمرده شدن آن ها جلوگیری کنیم.

در ادامه به برخی از نکات درباره نگهداری گلهای بهاری اشاره شده است :

۱ – هرگز به گیاهان خانگی آب سرد ندهید، چون برای ریشه های آن ها مضر است. بهتر است از آب ولرم استفاده کنید.

۲ – برگ های گیاهان را هر هفته با دستمال نمدار تمیز کنید تا بتوانند به راحتی تنفس کنند.
۳ – برای طولانی تر شدن عمر گل ها، در آب کمی سرکه طبیعی بریزید.
۴ – بـــا استفاده از اسپری های مو می توانید گل های طبیعی چیده شده را طوری خشک کنید که شکل و حالت و رنگ آن ها تغییر نکرده و ثابت بمانند.
۵ – اگر می خواهید گل های چیده شده تازه بماند باید ساقه را در روزنامه قدیمی خیس پیچانده و در یخچال قرار دهید.
۶ – شاخه گل ها را بلند بگیرید و هنگام چیدن گل از ساقه این کار را به آرامی و حتی الامکان به وسیله قیچی مخصوص انجام دهید.

۷ – معمولا بعد از چند روز آب گلدان بدبو می شود اگر یک تکه زغال در آب گلدان بیندازید از بوی بد آن جلوگیری می کند.
۸ – با گل ها مهربان باشید و هنگام دسته کردن آن ها را محکم به هم نپیچید زیرا شدت عمل در این مورد عمر گل  را کوتاه می کند.
۹ –اگر در ته گلدان یک سکه مسی بیندازید عمر گل های شما زیادتر می شود و حل کردن یک قرص آسپرین در آب گلدان، باعث دوام بیشتر گل های گلدان می شود.
۱۰ -بسیاری از گل ها در هوای مرطوب زود تر از بین می روند مثل زنبق سفید، پس یک سنگریزه در ته گلدان قراردهید تا آب زود تر خارج شود.

گل,گلهای آپارتمانی

۱۱ – اگر گلدان شما ترک کوچکی دارد ترک را با کمی موم شمع بگیرید.
۱۲ – گل های رز خشک را روی یک کتری آب جوش نگه دار ید تا دوباره تازه شود.
۱۳ – برگ گلدان ها را با شیر پاک کنید تا براق و زیبا شوند.
۱۴-اگر از کودهایی استفاده می کنید که ازفضولات پرندگان تهیه شده اند قبل از استفاده آنها را با انواع قارچ کش ها ضد عفونی کنید.
۱۵ – به مقدار نیاز از آب استفاده کنید، آب زیاد باعث پوسیدگی ریشه گیاهان می شود.
۱۶ – گیاهان را به صورت گروهی نگهدارید تا افزایش رطوبت باعث شادابی آنها شود.
۱۷ – از قلم موی رنگ برای تمیز کردن گیاهان کرک دار می توان استفاده کرد.
۱۸ – توجه کنید نباید گل ها را در کنار میوه ها قرار داد، چون میوه گاز اتیلن متصاعد می کند و این گاز باعث تکامل سریع گل ها و زودتر پژمرده شدن آن ها می شود. گل های پژمرده نیز چنین گازی تولید می کنند پس آن ها را نیز از مابقی گل ها جدا کنید.
۱۹ – اگر اتاق شما گرم است هر روز صبح مقداری یخ درآب گلدان بگذارید در این صورت گل هایی شاداب خواهید داشت.
۲۰ – گل نرگس گازی متصاعد می کند که باعث پژمرده شدن گل ها می شود، پس گل نرگس را با دیگر گل ها در گلدان قرار ندهید.
۲۱ – توجه داشته باشید از محل قطع شدن ساقه گل یاسمن شیره سفید رنگی تراوش می شود که در پوست دست خارش ایجاد می کند.

امیدواریم با این آموزش رسانه ۷ در نگهداری گلهای بهاری منزلتان موفق تر باشید.
دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

نکاتی برای مراقبت از گل و گیاه در خانه

http://norouz94.ir/wp-content/uploads/2014/11/azalea.jpg

اگر برای گل ها گیاهان خود رطوبت کافی ایجاد نکنید و آنها را در معرض جریان هوا قرار دهید، آنها را به موقع آبیاری نکنید یا بیش از اندازه آب دهید و اگر نور به اندازه ی کافی به گیاه نرسد و یا نور آفتاب از پشت شیشه ها به آنها بتابد و آزارشان دهد و یا اگر در وسط روز در مقابل نور خورشید آنها را آبیاری کنید، گل و گیاه لطافت و شادابی خود را از دست خواهد داد. علاوه بر این حشرات مختلف، قارچ ها و ویروسهای مختلف در کمین گیاهان شما هستند که باید با آنها مبارزه کنید.

در این متن ۱۵ راهکار مفید جهت مراقبت از گیاهان ارائه شده است که با بکارگیری آنها می توانید گیاهان زیبایی را پرورش دهید.

۱- با چاقوی تیز بر‌گ‌های پایینی گل را که داخل آب قرار می‌گیرد، بچینید.

این برگ‌ها در آب می‌پوسند و آب گلدان را کثیف می‌کنند.

۲- مایع نگه‌دارنده ی طبیعی گل

شاید شما ترجیح می‌دهید به جای خرید نگه دارنده‌های گل از گل فروشی‌ها، خودتان در منزل این مواد را تهیه کنید. شما را با دو فرمول ساده برای تهیه ی نگه دارنده ی گل آشنا می‌کنیم. نسخه‌ها را به کار گیرید و اثر آن را برای دوام عمر گل‌هایتان ببینید.

طرز تهیه مایع نگه دارنده گل

*دو قاشق غذاخوری آبلیموی تازه، یک قاشق غذاخوری شکر و نصف قاشق غذاخوری سفیدکننده (یا پودر دکلره) را با یک لیتر آب مخلوط کنید و گل‌ها را به‌جای آب داخل این مایع بگذارید.

*دو قاشق چایخوری سرکه ی سفید و دو قاشق چایخوری شکر را در یک لیتر آب مخلوط کنید، سرکه به عنوان تمیز کننده و برطرف کننده باکتری‌ها و شکر به عنوان غذای گل عمل می‌کند.

۳- طریقه‌ ی بریدن ساقه ی گل

ساقه‌ ی گل‌ها- به ویژه گل رز- را داخل ظرف آب گرم فرو کنید و در همان حالت انتهای ساقه را به اندازه ی دو سانتی‌متر با چاقوی تیز یا قیچی ببرید. این کار، حباب‌های هوا را که باعث کج شدن ساقه ی ‌گل، ممانعت از جریان آب و مواد غذایی در ساقه و نیز پژمردن زود هنگام گل می‌شود، خارج می‌کند.

۴- استفاده از آب ولرم در گل آرایی

هنگام قطع کردن ساقه و پیرایش گل‌ها از آب ولرم و گرم استفاده کنید؛ زیرا اکسیژن کمتری دارند و حباب‌های هوا به مقدار زیاد وارد ساقه‌های گل نمی‌شود.

۵- راست نگه داشتن ساقه ی گل

برای راست و چوبی شدن ساقه ی ‌گل رز، ساقه را برای ده ثانیه در آب جوش قرار دهید و بلافاصله آن را در آب سرد فرو کنید. این کار باعث می‌شود جریان هوا در ساقه متوقف شود.

۶- بریدن ساقه ی گل‌ها

انتهای ساقه‌ها را با زاویه کوتاه کنید. این کار باعث می‌شود انتهای ساقه با قرار گرفتن در گلدان مسدود نشود برش صاف ساقه طی تماس با ته صاف گلدان موجب مسدود شدن ساقه و نرسیدن آب و مواد غذایی به گل می‌شود.

۷- ترمیم ساقه ی شکسته ی زنبق

اگر ساقه یک زنبق شکست با یک نوارچسب ساقه را ببندید.

۸- محل مناسب قرار گرفتن گلدان

گلدان گل را مستقیم در برابر آفتاب نگذارید. همچنین آن را نزدیک حرارت شوفاژ یا روی تلویزیون  قرار ندهید. گلدان را در قسمتی از اتاق که هوا جریان دارد بگذارید.

۹- گل نرگس  در کنار گل‌ها

گل‌های نرگس را با دیگر گل‌ها در یک گلدان قرار ندهید؛ زیرا گل نرگس گازی متصاعد می‌کند که باعث پژمرده شدن گل‌های دیگر می‌شود.

۱۰- میوه‌ در گل‌آرایی

شاید تزیین سبدهای گل با میوه را دیده و پسندیده باشید. این روش، یکی از جدیدترین روش‌های گل آرایی است؛ اما باید توجه داشت که میوه‌ها به خصوص سیب، گاز اتیلن متصاعد می‌کنند که باعث تکامل سریع گل‌ها و زودتر پژمرده شدن آنها می‌شود. همچنین می‌بایست در یک دسته گل تعدادی را که پژمرده شده‌اند از بقیه ی گل‌ها جدا کرد؛ زیرا آنها همین گاز را به وجود می‌آورند.

۱۱- حفظ بهتر گل‌ها و غنچه‌ها

برای حفظ بهتر گل‌ها و غنچه‌ها، گلدان گل را در مواقعی که به آن نیاز ندارید در یخچال بگذارید؛ این کار باعث می‌شود غنچه‌های گل دیرتر باز شود.

۱۲- باز شدن سریع‌تر غنچه‌ رزها

اگر می‌خواهید غنچه‌های رز زودترباز شوند، سرگل را در آب گرم فرو کنید و سپس با کیسه‌ای پلاستیکی بپوشانید، غنچه‌های گل را که با پلاستیک پوشیده شده‌اند، داخل گلدان پرآب و تمیز بگذارید و در مکانی گرم و آفتابی قرار دهید تا غنچه‌ها باز شوند. توصیه می‌شود به آب گلدان کمی محلول نگه‌دارنده ی گل (رجوع شود به شماره ی۲) بیفزایید.

۱۳- چند توصیه برای چیدن گل

اگر آن‌قدر خوش شانس هستید که برای هدیه دادن به دوستان یا تزیین اتاق می‌توانید از باغ یا باغچه منزلتان گل بچینید، این توصیه‌ها را به کار گیرید:

– گل رز یا دیگر گل‌ها را صبح زود، زمانی که هوا سردتر است با چاقو یا قیچی تیز بچینید.

– یک سطل آب گرم همراه داشته باشید و ساقه‌ها را فوری در آب بگذارید.

– برای دوام بیشتر گل‌ها، ساقه را با زاویه و نیم سانتی‌متر بالاتر از گره رشد یا برگ‌ها قطع کنید.

۱۴- آب گلدان

یک سوم گلدان مورد نظر را با آب داغ (دمای ۱۰۰درجه سانتی‌گراد) و بقیه را با آب سرد پر کنید. برای حفظ بهتر گل‌ها کمی نگه دارنده ی گل (که می‌توانید از گل فروشی‌ها تهیه کنید) طبق دستور روی پاکت به آب بیفز ایید. از گلدان فلزی هرگز استفاده نکنید؛زیرا این نگه‌دارنده‌ها به فلز واکنش نشان می‌‌دهند.

۱۵- خشک کردن گل

برای خشک کردن گل‌ها از اسپری موی سر استفاده کنید. اسپری مانع پژمرده شدن گل‌ها می‌شود.

 

منمبع :نوروز ۹۴

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه عید

سنبل گل عید،

گل معروف روزهای عید و سفره هفت سین، گل سنبل است. برای اینکه یکی از ” سین ” های سفره هفت سین امسال تان را خودتان آماده کرده باشید، بهتر است از گل سنبل شروع کنید.

 

آخرین روزهای سال، ایام خوبی برای باغبانان و کسانی است که عاشق گل و گیاه اند.

هوا که کمی به گرمی برود، باغچه های منازل با خاک جدید و کود های گیاهی آغشته شده و زمان کاشت گل های بهاره فرا می رسد.

خاستگاه اصلی این گیاه، کشور هلند است. این گل می تواند تا ۲۰ سانتی متر نیز رشد داشته باشد. اما تمامی این ها بستگی به نوع فراهم آوردن محیط مناسب برای پرورش آن است.

گل معروف روزهای عید و سفره هفت سین، گل سنبل است. برای اینکه یکی از ” سین ” های سفره هفت سین امسالتان را خودتان آماده کرده باشید، بهتر است از گل سنبل شروع کنید.

گل‌های سنبل خوش‌بو و جنبهٔ زینتی دارند. دورهٔ گلدهی آن‌ها در اوایل بهار است. گل‌ها می‌توانند به رنگ‌های سفید، صورتی، بنفش، قرمز، نارنجی، زرد یا آبی باشند.

برای کاشت و پرورش گل سنبل، چند روز مانده به عید می توانید به یکی از گلخانه ها و گل فروشی ها مراجعه کنید و پیاز این گل را خریداری کنید.

این گیاه می تواند در آب، خاک گلدان و خاک باغچه پرورش یابد.

گل سنبل مانند گل نرگس و لاله و زنبق دارای پیاز است. و از همین طریق می توانید گلتان را خودتان پرورش دهید.

اما قبل از آن باید یک سری نکات مخصوص پیاز این گل را بدانید.

پیاز گل سنبل نباید معیوب و مریض باشد. برای شناسایی پیاز سالم، باید دقت کنید که پیاز سفت و سنگین باشد.

 

از آنجایی که رنگ این گیاه برای تازه کاران از طریق دیدن پیاز قابل تشخیص نیست، از فروشنده بخواهید رنگ گل مورد علاقه تان را به شما بدهد. در غیر این صورت زمان گل دهی، شگفت زده خواهید شد.

البته اگر سفره هفت سین تان از ترکیب رنگی مشخصی ندارد، می توانید به صورت اتفاقی پیازی را خریداری کنید و منتظر باشید تا رنگ آن را بعد از گل دهی متوجه شوید.

نکته دیگر که بسیار حائز اهمیت است، این است که به فروشنده بگویید پیاز مخصوص باغچه و یا گلدان می خواهید. زیرا این پیاز ها متفاوت اند.

حالا که پیاز این گل را خریداری کرده اید، بهتر است برای کاشت آن نیز این نکات را رعایت کنید:

پیازها باید در خاکی مناسب و سبک کاشته شود. این خاک بهتر است مخلوط خاک برگ و خاک شن دار باشد. دو سوم پیاز ها را در خاک می کارید و یک سوم پیاز باید از خاک بیرون باشد.

پیاز را به محلی معتدل ببرید. آب یاری و خیس شدن خاک فراموش نشود. هوای محیط در روزهای ابتدایی نباید کمتر از ۱۳ درجه سانتیگراد بشود. بعد از گذشت یک ماه و نیم، شروع به گل دادن خواهد کرد. بعد از اینکه جوانه ها ظاهر شدند باید گلدان را به محلی تاریک برد. معمولا مدت ۱۰ روز گلدان را در تاریکی نگه می دارند. تمام این مدت ۱۰ روز باید دمای محیط ۲۴ درجه سانتی گراد باشد. بعد از گذشت این ۱۰ روز، گلدان را به جایی که نورگیری متوسطی دارد منتقل کنید.

برای کاشت در خاک باغچه، باید به میزان درجه سرمای هوای دقت کنید. زیرا نباید پیاز سرما ببینید و باید از یخ زدن آن جلوگیری کنید. به همین منظور در اواسط بهمن ماه، می توانید پیاز را در خاک بکارید. هر چه هوا سرد تر باشد، پیاز را با عمق بیشتر بکارید. با گرم تر شدن هوا و آبیاری مناسب، در اواخر اسفند و اوایل فروردین، گلهای زیبای سنبل را خواهید داشت.

و اما کاشت سنبل در آب چگونه است؟

برای کاشت در آب، ظرف مناسب برای این روش را از گل فروشی که پیاز مخصوص را خریداری می کنید، تهیه نمایید تا در مراحل رشد گل، ساقه آن آسیب نبیند.

برای کاشتن پیاز سنبل در آب فقط گذاردن پیاز روی ظروف مملو از آب که در آن مقدار کمی خاک ذغال ریخته باشند کافی نیست بلکه باید آنها را مواظبت کنند که قبل از بیرون آمدن برگهای گیاه پیازها کاملا ریشه های خود را در آب منتشر کرده باشند . تا جایی که می توانید، این گیاه را در تاریکی قرار دهید. حتی اگر می توانید ریشه را به تنهایی نیز از نور دور نگه دارید. لازم نیست ساقه ها در آب بمانند، بلکه فقط ریشه باید در آب باشند.

دلیل استفاده از زغال این است که آب فاسد نخواهد شد. اگر نمی خواهید خاک زغال بریزید، میتوانید از یک قطعه کامل زغال استفاده کنید. برای اینکه زغال در آب شناور نباشد، قبل از استفاده، چند روز زغال را در آب خیس کنید. با این کار علاوه بر سنگینی آن، زغال تمیز شده و دیگر آب را نیز کثیف نمی کند.

در کاشت در خاک، پس از آنکه گلهای سنبل تمام شد باید نیمی از برگهای آنرا بریده و ماه خرداد و تیر که برگ های باقیمانده زرد شده و خشکید، پیازها را از زمین خارج کرده پس از آنکه چند روز در معرض هوای آزاد گذاشته و رطوبت آنرا گرفتند آنها را در انبار یا اطاق خشک و تاریک، با درجه‌ حـــرارت‌ ۵ سانتیگـــراد می توان‌ پیازها را نگهداری‌ نمود.

زمانی که شکوفه ها بیرون آمدند و تبدیل به گل شدند، بر روی گل ها آبپاشی نمایید تا شادابی خود را حفظ کنند. در این زمان باید گل سنبل را در معرض نور آفتاب قرار دهدید اما به طور معمول هوای محیطی ۱۰ درجه سانتی گراد برایش بسیار مناسب خواهد بود.

منبع :جزیره گل

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

کاشت و برداشت گل همیشه بهار

همیشه بهار تا مدتها به عنوان گیاهی زینتی کشت می شد تا این که خواص دارویی آن شناخته شد و به عنوان گیاه دارویی مورد استفاده قرارگرفت . کشت این گیاه در اروپا از قرن هفتم آغاز شد . در برخی از فارماکوپه ها به عنوان دارو معرفی شده اند و برای مداوای بیماری های معده و روده ای استفاده می شوند . مواد رنگی استخراج شده از گل همیشه بهار در رنگ کردن موادغذایی و همچنین در رنگ کردن بعضی از انواع چربی ها استفاده می شود . گل همیشه بهار ۵۰۰ سال پیش پراکندگی وسیعی در ایتالیا داشته است .

این گیاه در کشورهای آلمان ، استرالیا، چک اسلواکی ، اطریش ، سوییس ، مجارستان و به تازگی در مصر و سوریه به عنوان گیاهی دارویی کشت می شود .

 

ویژگی های گیاه شناسی

گل همیشه بهار (Calendula  officinalis L) گیاهی زیبا و علفی و یک ساله است از خانواده مرکبان که منشاء آن مدیترانه و غرب آسیا و اروپای مرکزی گزارش شده است . در این گیاه ریشه مخروطی شکل است و به طور مستقیم در عمق خاک فرو می رود . ارتفاع ساقه بین ۴۰ تا ۷۰ سانتی متر است . از قسمت تحتانی ساقه ، شاخه های فراوان و کوتاهی منشعب می شوند .

برگ ها بلند ، باریک ، کم و بیش کرکدار و بدون دندانه هستند و به صورت متناوب روی شاخه قرار گرفته اند . رنگ آنها سبز روشن است . گل ها درشت و قطر آنها بین ۴ تا ۷ سانتی متر است . گلچه های زبانه ای روی محورهای دایره ای متحدالمرکز که تعداد آن ها ۴ تا ۸ یا بیشتر است ، قرار می گیرند . رنگ گل ها زرد یا نارنجی است که به تناسب گرما و رطوبت محیط زندگی ، به طور منظم صبح ها در فاصله ساعت ۹ تا ۱۰ شکفته و سپس در بعد از ظهر بین ساعات ۴ تا ۵ جمع می شود . میوه فندقی و قهوه ای رنگ و سطح آن ناصاف است . وزن هزار دانه ۸ تا ۱۲ گرم است .

 

نیازهای اکولوژیکی

از آن جایی که منشأ این گیاه نواحی گرم مدیترانه ای است ، در طول رویش به گرما و همچنین تابش نور نیاز دارد . همیشه بهار به خوبی قادر است خشکی را تحمل نماید . بذور در دمای ۸ تا ۱۰ درجه سانتی گراد پس از ۴ تا ۵ روز جوانه می زنند . بذور تا ۵ الی ۶ سال از قوه رویشی مناسبی برخوردارند .

همیشه بهار درجه حرارت های پایین را به خوبی تحمل می کند . حتی برای مدت محدودی قادر به تحمل درجه حرارت های زیر صفر است .  اگر چه این گیاه در خاک های فقیر (از نظر مواد غذایی) نیز گل های زیبایی تولید می کند ، ولی در این شرایط حداقل مقدار ماده موثره را خواهند داشت . بافت خاک هایی که در آن همیشه بهار کشت

می شود باید طوری باشد که عمل تهویه به سهولت انجام گیرد . سطح زمین باید به طور کامل صاف باشد زیرا پستی و بلندی سبب آب ایستایی شده که برای رویش گیاه خطرناک است. رطوبت زیاد برای همیشه بهار مضر است و خطر گسترش بیماری های قارچی را افزایش می دهد . ph خاک برای همیشه بهار بین ۵/۴ تا ۲/۸ مناسب است .

 

مواد و عناصر غذایی مورد نیاز گیاه    

ازت زیاد برای همیشه بهار مناسب نیست زیرا سبب تحریک رشد رویشی و کاهش رشد زایشی آن و در نتیجه کاهش تعداد گل ها می شود . افزودن ۶۰ تا ۸۰کیلو گرم در هکتار اکسید فسفر و ۸۰ تا ۱۰۰ کیلو گرم در هکتار اکسید پتاس به خاک در فصل پاییز به هنگام آماده ساختن زمین برای گیاهان مفید است . در فصل بهار و پس از رویش  گیاهان (بین ماه های خرداد ـ تیر ) ۴۰ تا۶۰ کیلو گرم در هکتار ازت به زمین می افزایند . زمین هایی که  همیشه بهار در آن ها کشت می شود ، نباید مواد آلی فراوان داشته باشند . از این رو اضافه کردن کود های حیوانی به خاک باید با دقت انجام گیرد .

آماده سازی خاک

در فصل پاییز زمین را شخم عمیق زده ، پس از افزودن کودهای شیمیایی مورد نیاز ، آن ها را با دیسک به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی متری زمین فرو می کنند و اواخر زمستان زمین را تسطیح می کنند . عمق تسطیح باید به خوبی صورت گیرد به طوری که زمین بدون هرگونه پستی و بلندی گردد  تا سبب آب ایسایی نشود .

 

کاشت

اواخر زمستان زمان مناسبی برای کاشت همیشه بهار است. بذور در ردیف هایی به فاصله ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر کشت می شوند. عمق بذر همیشه بهار در موقع کشت باید ۲ تا ۳ سانتی متر باشد . برای هر هکتار زمین به ۶ تا ۸ کیلو گرم بذر با کیفیت مناسب نیاز است.

جهت تسریع و هماهنگی در رویش بذر، آبیاری زمین پس از کاشت ضرورت دارد.

 

مراقبت و نگهداری

پس از رویش، زمانی که گیاهان ۳ تا ۵ برگی شدند، چنانچه در طول ردیف ها تراکم زیادی داشته باشند آنها را طوری باید تنک کرد که فاصله دو بوته از هم به ۵ تا  ۸ سانتی متر برسد. چون دوره رویشی همیشه بهار طولانی است، باید علفهای هرز را در طول رویش گیاهان ۱ تا ۲ بار وجین کرد. برای مبارزه با علفهای هرز می توان از علف کش های مناسب مانند مالوران و دوآل استفاده کرد.

ممکن است گیاهان از اوایل تابستان به وسیله برخی عوامل بیماری زای قارچی مانند سفیدک آلوده شوند. برای مبارزه می توان از قارچ کش های سولفوره استفاده کرد.

برخی آفات نیز در طول رویش همیشه بهار خسارت زیادی به بار می آورند. از آفات مهم این گیاه می توان از شب پره برگخوار و جالیز و صیفی نام برد. رعایت فاصله کشت، وجین علفهای هرز و مبارزه شیمیایی با لارو های سن اول نقش عمده ای در مبارزه با آن دارد. برداشت گیاهان به سرعت رشد می کنند و گل ها بیشتر از اواخر بهار باز شده و قابل برداشت می شوند. پس از چیدن گل ها ، همواره گل های جدیدی به وجود می آید به طوری که برداشت گل ها را می توان تا قبل از بروز سرما همچنان ادام داد.

برای اینکه گلبرگها رنگ خود را از دست ندهند و از کیفیت مطلوبی برخوردار باشند، گل ها را باید به سرعت خشک کرد .

گل ها اگر کم باشند آنها را در سایه و اگر مقدار آن زیاد باشد در خشک کن های الکتریکی در دمای ۳۰ تا ۴۰ درجه سانتی گراد خشک می کنند .

مقدار محصول گل خشک شده به همراه کاسبرگ ۱ تا ۲ تن در هکتار و بدون کاسبرگ ۳۵۰ تا ۴۰۰ کیلوگرم در هکتار خواهد بود .

ترکیبات شیمیایی

مواد موثره این گیاه در گل ها ساخته و ذخیره می شود . مهمترین آنها فلاونوییدهای محلول در آب ، کارتونویید ها ، اسانس ، مواد موسیلاژی و ویتامین “E” و همچنین دارای ماده ای به نام کالاندولین است . تحقیقات اخیر نشان می دهد که بذور همیشه بهار دارای روغن است.

 

خواص دارویی

امروزه این گیاه به عنوان گیاهی تزئینی و دارویی کشت می کنند . نوع پرتقالی رنگ آن از نظر دارویی برتری دارد چرا که دارای مقدار زیادی  مواد موثره است.

گل همیشه بهار دارای خاصیت معرق با اثر قوی ، تصفیه کننده خون ، التیام دهنده ، نیرو دهنده، ضد تشنج و دفع قی استفاده به عمل می آورند.

از دیگر خواص آن رفع التهاب و زخم معده و دستگاه گوارش، درمان اختلالات کبدی و زردی  در پایین آوردن کلسترول خون برای رفع جوش های صورت ، کورک و پینه مورد استفاده قرار می گیرد . همچنین صنعت تولید لوازم آرایشی در خیلی از موارد از این گیاه برای نرم کردن پوست ، حمام ها ومصارف موضعی استفاده می کند .

 


منبع :

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

گل هایی که نوید بهار می دهند

، گل های بهاری باعث طراوت و شادابی این فصل می شوند و همچنین با عطر ور بویی که دارند می توانند این شادابی و طراوت را به خانه های شما نیز بیاورند. آشنایی با گل های این فصل خالی از لطف نیست و بهتر است تا آن ها را بشناسیم.

گل بنفشه:

تاکنون بیش از۵۰۰ گونه بنفشه در جهان شناخته شده اند که۱۹ گونه آن بومی ایران است.گل بنفشه رنگ های بسیار متنوعی از زرد، سفید، بنفش، ارغوانی تا آمیزه ای از این رنگ ها دارد.

در ایران بنفشه معطر و بنفشه سه رنگ که بومی ایران هستند و همچنین بنفشه های دو رگه زینتی، که به بنفشه فرنگی شهرت دارند، بیش از دیگر گونه ها یافت می شود.

بنفشه، در بیشتر منطقه های کوهستانی ایران به ویژه در شمال و شمال غربی کشور به صورت خودرو می روید. گل های معطر آن دارای بوی خوشِ ملایم است و به رنگ های بنفش، آبی و سفید از اواخر زمستان تا اوایل بهار ظاهر می شوند. بنفشه معطر در زمین های مرطوب و سایه دار، در کنار جویبارها و زیر درختان می روید.

بنفشه سه رنگ گیاهی علفی و چند ساله با عمری کوتاه است. این گونه بنفشه بومی اروپا و منطقه های معتدل آسیا و ایران است. در شمال و شمال غربی و غرب ایران به صورت خودرو می روید. گل های این نوع بنفشه معمولا دارای سه رنگ مشخص هستند که از ترکیب رنگ های زرد، ارغوانی، آبی نیلی و سفید به وجود آمده اند.

نحوه کاشت: برای پرورش گیاه دانه های رسیده را در اوایل تابستان یعنی در نیمه اول تیر ماه کاشته و سپس موقعی که گیاه جوان دارای ۳ تا ۴ برگ گردید آنها را در شهریور ماه نشاء می کنند با این روش گیاهان نشاء شده در بهار گل می دهند ولی در اگر دانه های گیاه در اردیبهشت ماه کاشته شوند گلهای آن پس از نشاء در زمان ۳ تا ۴ برگی در پائیز ظاهر خواهد شد. میزان بذر مورد نیاز در هر هکتار ۴ تا ۶ کیلوگرم می باشد.

گل لاله:

لاله گیاهی است بابرگهای نواری پهن و گلهای زیبا با رنگهای متنوع(قرمز-زرد-صورتی-بنفش-نارنجی-دورنگ و…)ازنظر باغبانی به دو گروه تقسیم می شود :لاله هایی باشاخه گلدهنده بلند که مناسب گل شاخه بریده هستند و لاله هایی بادمگل کوتاه و گلهای درشت که بیشتر در گلدان کشت می گردند. این گل باید دارای نور آفتاب باشد.

نحوه کاشت: پیازها را در دمای ۱۵تا۲۰درجه انبار کرده ودر آبان ماه در عمق ۱۲ تا ۲۰ سانتی متری بکارید.خاک لاله باید زهکشی مناسبی داشته باشد تا پیازها نپوسند.گلدانها به مدت ۶هفته در دمای ۴درجه و۶هفتهدر دمای۵-۱۰درجه قرار داده می شوند و سپس به گلخانه سرد(۱۵درجه)منتقل می گردند.به تدریج ریشه ها و برگها رشد کرده و بسته به گونه گیاه جوانه گل نیز ظاهر می شود.

گل  میمون:

گل در گیاه میمون به صورتی بسیار زیبا می روید، یعنی خوشه ای از گلهای رنگی روی این گیاه تیره ظاهر می شود که زیبایی فراوانی به فضای منزل شما خواهد بخشید

گیاهی دائمی است و  ولی چون تنها تا دمای صفر درجه سانتیگراد را قادر به تحمل می باشد اکثرا” به عنوان گیاه یک ساله کشت می شود. در نواحی که دارای زمستانهای نه چندان سرد هستند ( حداقل حرارت صفر درجه ) این گیاه سرمای زمستان را تحمل نموده و در سال دوم گلدهی خوبی دارد. ولی در سالهای بعد چنانچه باقی بماند مرغوبت خود را ازدست می دهد.

نحوه کاشت: کاشت میمون نیز همانند بنفشه است. یعنی باید بذرها را در شهریور ماه بکارید و سپس در زمین اصلی نشاء کنید تا در فصل زیبای بهار گلهای آن جلوه بخش منزل شما شوند. بذر میمون بسیار ریزی است و تنها باید روی سطح خاک پاشیده شوند و با اندکی فشار به خاک بچسبند. وقتی گیاه ۳ تا ۴ برگ درآورد باید سر آن را قطع کرد تا گیاه چند شاخه و زیباتر شود.

بهتر است گل میمون در محلهای آفتابگیرکاشته شود، البته حاشیه های نیمه سایه نیز مناسب هستند . لازم به ذکر است که نشای میمون در اواخر زمستان برای فروش عرضه می شود که می توانید آنها را خریداری کنید و در باغچه منزلتان بکارید

گل پامچال:

گل پامچال از اولین پیام آوران بهار است. بیشتر گونه های این گیاه علفی و چند ساله است و نزدیک به۴۰۰ گونه آن در سراسر جهان شناخته شده است، پامچال ها بومی مناطق معتدل و کوهستان های سردسیر نیمکره شمالی هستند.

گونه های مختلف پامچال در مرداب ها و زمین های مرطوب منطقه های معتدل و کوهستان های بلند و سردسیر می رویند. بعضی از گونه های پامچال به سرما و یخبندان حساس و بعضی دیگر مقاوم هستند. گلهای پامچال به رنگ های صورتی، آبی، سفید، زرد، قرمز و ارغوانی هستند و گاهی به صورت منفرد، و در بعضی گونه ها به صورت مجتمع در بین برگ ها قرار دارند

طریقه کاشت: برای کاشت این گل ابتدا باید گلدان ها را از خاک غنی از شن به همراه کودهای گیاهی و دیگر چیزها پر کنید و دانه ها را در عمق ۱۵ سانتی متری بکارید. بوته این گیاه را در اوایل پاییز بکارید. توجه داتشته باشید که گل پامچال برای رشد نیازمند رطوبت و درجه حرارت خنک است. گلدان را در معرض نور مستقیم خورشید قرار دهید. خاک گلدان باید همیشه مرطوب باشد و سعی کنید در کف گلدان دو یا سه سوراخ ایجاد کنید.

گل محمدی:

این گیاه درختچه ی کوچکی است با شاخه های زیاد و تیغهای ریز، برگهای آن روی سبز براق و پشت خزی دارند. گلهای آن صورتی کمرنگ می باشند و بسیار معطراند. این گلها در بهار شکوفه می زنند. محل رویش این گیاه اکثرا در ایران بخصوص در کاشان، قمصر، راوند، میمند، آذربایجان و قزوین می باشد.

طریقه کاشت: گل محمدی بیشتر در مقادیر زیاد کاشت می شوند و کمتر به صورت تکی و گلدانی هستند. در اینجا نیز طریقه کاشت  آن ها به صورت گسترده اشاره می کنیم.

یکی از مهم‌ترین عملیات پیش از شروع کشت، شخم عمیق است. شخم ، لایه‌های فشرده‌ای را که باعث محدود شدن رشد ریشه می شوند، می‌شکند . کاشت به شیوه دستی انجام می‌شود و فواصل ردیف‌ها و بوته‌ها بستگی به اهداف کاشت دارد. اگر هدف، احداث پرچین اطراف باغ باشد، فاصله ردیف‌ها ۵/۲-۲ متر و فاصله بین بوته‌ها ۵/۱-۱ متر در نظر گرفته می‌شود. در صورتی‌که هدف، احداث گلستان باشد در کشت کرتی فاصله‌ها را ۵/۳×۵/۲ متر و در جوی و پشته ۳×۲ متر در نظر می‌گیرند.

مصرف کود دامی کاملاً پوسیده، پیش از احداث گلستان و به ‌صورت جایگزینی در گودال به مقدار ۲۰-۱۰ تن در هکتار ضروری است. همچنین دادن کود دامی به مقدار ۱۰ تن در هکتار بعد از هرس گلستان‌ها، مفید است.

منبع :مشرق

دسته‌ها
آموزش گل و گیاه

آموزرش کاشت آروکاریا یا کاج مطبق

آروکاریا یا کاج مطبق یا کاج طبقه‌ای یا کاج خانگی
مشخصات: اسم علمی کاج مطبق Araucaria excelsa و از خانواده Araucariaceae می باشد. این گیاه بومی جزیره نور فولک درجنوب کالدونی جدید است. ارتفاع آن ۱ تا ۲ متر و گسترش آن ۸۰-۹۰ سانتیمتر می باشد . گیاهی است همیشه سبز و دارای برگ های سوزنی آروکاریا به مرور ، شاخه های تحتا نی خود را از دست می دهد . یک واریته آن دارای قد کوتاهی است که در گلدان کاشته می شود. درتابستان میتوان گلدان آن را در هوای آزاد و نیمه سایه یعنی در سایه سایر درختان قرارداد. رشد این گیاه بسیار بطئی است.

مراقبت: کاج مطبق به نور معمولی ، هوای خنک ، خاک همیشه خیس، رطوبت نسبی بین ۵۰ تا ۹۰ درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد .

کود: ۲ گرم در لیتر سولفات آمونیوم ، هر سه هفته یکبار از فرودین تا شهریور ماه، احتیاجات غذایی این گیاه را بر آورده می کند.

خاک: مخلوطی از دو قسمت خاک برگ، یک قسمت تورب و یک قسمت ماسه خاک مطلوب آروکاریا می باشد.

ازدیاد: این گیاه را نمی توان به آسانی تکثیر کرد ولی با کمی حوصله و پیشتکار می توانید موفق شوید. کاج مطبق از طریق کشت بذر از اواسط بهار تا اوایل تابستان ، در دمای حدود ۲۰ درجه سانتیگراد تکثیر می شود. بذرها را به صورت تک یا پراکنده در سینی بذر یا ظروف کم عمق با قطر دهانه ۱۴ سانتیمتر، حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه بکارید. سعی کنید میزان رطوبت را توسط پوشاندن ظرف با یک ورقه پلاستیکی شفاف یا شیشه بالا ببرید البته گاهگاهی پوشش را بردارید تا از یجاد رطوبت بیش از حد جلوگیری شود و یا اینکه فضای کوچکی را جهت تهویه در پوشش ایجاد کنید. هنگامی که بذر ها جوانه زدند و به بلندی ۵ تا ۵/۷ سانتیمتر رسیدند، می توانید نشاءها را به آرامی بیرون آورده و در گلدانی حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید.

منبع :  گلستان علی