برچسب: گل های آپارتمانی

مارچوبه زینتی یا شویدی – گردی – چتری
مشخصات: اسم علمی مارچوبه Asparagus واز خانواده Liliaceae می باشد. این جنس دارای گو نه های بسیاری است. دو گونه آن از نظر زینتی حائز اهمیت هستند. زیرا هم به صورت گیاهان گلدانی و هم آویزی در آپارتمان مورد استفاده قرا می گیرند. این گیاهان دائمی و دارای ساقه های نازک و منشعب می باشند. اغلب به خاطر شاخه های برگ مانند تغییر شکل یافته که کلادود نام دارند، پرورش داده می شوند. مارچوبه نرمه بومی افریقای جنوبی است و یک واریته رونده دارد که به طول ۲ تا ۳ متر با گسترش ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر می رسد. در موقع جوانی دارای منظره‌ای پرپشت و متراکم بوده و به عنوان گیاه گلدانی پرورش داده می شود. ولی به تدریج گیاه به صورت بالا رونده در آمده و ساقه های اصلی تولید شاخه های افقی می کند. این گونه واریته دیگری دارد که پا کوتاه بوده و به بلندی ۲ تا ۳۰ سانتی متر می رسد. این گونه دارای منظره پرپشت و متراکم است میوه ای این گیاه سته، کروی شکل، کوچک و قرمز می باشد. مارچوبه زبره، بومی آفریقای جنوبی و ناتال است ارتفاع بوته ۳۰ سانتی متر و گسترش شاخه ها ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتی متر می باشد. این گیاه در منزل بهتر از مارچوبه نرمه مقاومت دارد و هم چنین، چون دارای شاخه های آویزان است به عنوان گلدان آویزی مصرف دارد. برگ های آن سوزنی شکل و خشن تر از برگ های سید و ریزی دارد. میوه آن سته قرمز رنگ است.

مراقبت: این گیاه به نور زیاد، هوای گرم، آبیاری فراوان، رطوبت نسبی ۵۰-۷۰ درصد و خاک قلیایی نیز دارد.

کود: ازاواسط بهار و تا اواخر تابستان هر دو هفته یک بار می توان به مقدار ۳ گرم در لیتر، کود برای مارچوبه مصرف کرد.

خاک: نوع خاک مورد نیاز این گیاه مخلوطی است که از دو قسمت خاک برگ و یک قسمت خاک باغچه فاقد آهک .

ازدیاد: آسپارگوس را میتوان از طریق کاشت بذر در بهار، در دمای حدود ۲۱ درجه سانتیگراد در کمپوست مخصوص بذر و قلمه تکثیر کرد. رشد گیاه در این روش بسیار کند است. حتی زمانی که نشاءها جوانه می زنند، میزان رشد گیاه به قدری کند است که برای داشتن گیاهی به اندازه معقول و دلخواه، لازم است چند ماه منتظر بمانید. روش بهتر، برای تکثیر سریعتر گیاه، تقسیم بوته مادری، در اواسط بهار و تابستان است. ابتدا خاک را مرطوب کرده و گیاه مادری را از گلدان بیرون آورید. ریشه های گیاه را از هم باز کنید و با استفاده از یک چاقوی تیز، توده ریشه ها را به قسمتهای مساوی و مرتب تقسیم کرده، هر کدام را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید دقت کنید که خاک را همیشه مرطوب نگاه داشته و گیاهان را در محیطی با نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید تا رشد کنند.

منبع :گلستان علی

برگ عبائی
مشخصات: اسم علمی برگ عبائی Aspidistra elatior واز خانواده Liliaceae میباشد. برگ عبائی گیاهی است بومی چین و ژاپن که داری ریزوم بوده و بدون ساقه هوایی می باشد. برگهای آن سبز تیره ، براق،پهن و به طول ۳ تا ۵۰ سانتیمتر است. همچنین دمبرگ بلندی دارد که مستقیما از سطح خاک بیرون می آید. ارتفاع بوته در حدود ۳۰ سانتیمتر و گسترش آن به ۵۰ سانتیمتر می رسد. برگ عبائی گلهای ریزی دارد که ارغوانی وفنجانی مانند است و روی سطح خاک و در قسمت تحتانی گیاه، در اواخر تابستان ظاهر میشود و فاقد زیبایی است. عمر این گیاه زیاد است و سالهای متمادی بدون تغذیه و تعویض گلدان در اطاق می ماند. یکنوع ابلق آن نیز وجود دارد که داری نوار کرم رنگ می باشد و بسیار جالب است. برگ عبایی گیاهی است بسیار مقاوم خشکی، تغییرات درجه حرارت و همجنین نور کم را به خوبی تحمل می کند. در تابستان باید گلدانها را در نیم سایه بگذارید و اگرنه آفتاب برگها را می‌سوزاند.

مراقبت: این گیاه به نور کم تا متوسط هوای خنک، خاک همیشه مرطوب، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی نیاز دارد.

کود: در تابستان ، هر دو هفته یکبار، میتوان به این گیاه ۳ گرم در لیتر کود داد.

خاک: خاک معمولی همراه با ماسه و تورب و کمی مواد آلی، خاک مطلوب گیاه برگ عبائی است.

ازدیاد: اواسط بهار تا اویل تابستان بهترین زمان برای جدا کردن ریزومهای فشرده و بزرگ این گیاه به منظور تکثیر است. قسمتهایی از گیاه را که شامل دو برگ یا بیشتر می باشد با چاقوی تیز، از گیاه مادری جدا کنید. هر قسمت را به تنهایی در گلدانی با قطر دهانه ۹ تا ۱۱ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید. البته برای به دست آوردن گیاهی مناسبتر، می توانید هر ۲ یا ۳ قلمه را در یک گلدان قرار دهید. دما را حدود ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و خاک را به ویژه در هفته های اول تکثیر مرطوب نگه دارید، تا سرعت ریشه دهی افزایش یابد.

منبع :گلستان علی

گل مشعلی یا گل شمعی یا گل میگو
مشخصات: اسم علمی گل میگو Beloperone guttata بوده و از خانوادهAcanthacee می باشد. بلوپرون گیاهی است بومی مکزیک .ارتفاع این گیاه ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر و گسترش آن ۲ تا ۳۵ سانتی متر است. دارای برگهای تخم مرغی شکل و سبز رنگ می باشد و گلاذین سنبله ای آن از گلهای کوچک و سفیدی تشکیل شده که از اویل بهار تا اواخر پاییز روی گیاه ظاهر می شود. گلها به وسیله براکتهای قهوه ای کمرنگ پوشیده شده اند. مجموع گلها و براکتهای بلوپرون شبیه میگو می باشد.

مراقبت: این گیاه به نور زیاد، گرمای معمولی، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد. هنگامی که گیاه بلوپرون شروع به گل دادن کرده باید درجه حرارت را کم کنید تا براکته‌ها بهتر رنگ بگیرند و دوام گلها هم بیشتر شود.

کود: کود مورد نیاز گل میگو را می توان به میزان ۳ گرم درلیتر، هرهفته یکبار، ازفروردین تا مهرماه، مورد استفاده قرار داد.

خاک: بهترین نوع خاک برای این گیاه، مخلوطی از خاک برگ ، تورب و خاک باغچه می باشد.

ازدیاد: گل میگو را میتوان با موفقیت، از طریق قلمه های انتهایی ساقه و یا قلمه های ساقه های ساقه‌ای، از اواسط بهار تا اوایل تابستان، تکثیر کرد. با استفاده از یک چاقوی تیز،قلمه های انتهایی ساقه را به اندازه ۵/۷ سانتیمتر و قلمه های ساقه ای را به اندازه تقریبی ۵ سانتیمتر جدا کنید. سپس انتهای آنها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و هر یک را در گلدان بکارید. اگر مایلید گیاه پر پشت و انبوهی داشته باشید قطر دهانه ۱۱ سانتیمتر حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه ، بکارید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و دمای محیط را زمان ریشه دهی که معمولا ۲ ماه طول می کشد، حدود ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد نگاه دارید. قلمه های را در نور مناسب و کافی ولی دور از تابش مستقیم آفتاب قرا دهید زمانی که ریشه دهی آغاز شد، کیسه پلاستیکی را بردارید و تغذیه مصنوعی را شروع کنید.

عوارض و درمان: اگر برگهای گیاه بلوپرون بد شکل شد و حشرات ریز و مواد چسبناک روی برگها مشاهده کردید، به مدت چهار هفته با سم حشره کش گیاه را سمپاشی کنید. اگر برگهای گلدان به زردی گرایید، خاک باتلاقی شده است. آبیاری را کمتر کنید زهکش خاک را بررسی نمایید تا آب داخل گلدان باقی نماند. شاخه های دراز و منحرف این گیاه به ما میگوید هوا خیلی گرم است. پس گلدان را به محل خنک تری ببرید و شاخه‌ها را هرس نمایید. رنگ پریدگی براکته های گل تابستان کمبود نور و در زمستان گرمی هوا است. گلهای بلوپرون فقط یک هفته عمر دارند و ریزش آنها کاملا طبیعی است اما سیاه شدن براکته ها و فلسهای روی گل در اثر غبار پاشی روی گلها ایجاد می شود. رطوبت محیط گلدان را به وسیله آبی که در زیر گلدانی حاوی سنگریزه ریخته می شود تامین کنید.مواد براق کننده شیمیایی برگها را سیاه می کنند پس برای تمیزی فقط از غبار پاشی روی برگها انتقاد کنید در صورتی که در فصل تابستان برگها ریزش می کنند، یعنی گیاه تشنه است و اگر این علامت در زمستان دیده شد یعنی هوای محیط سرد است. رنگ پریدگی برگها هم با تغذیه مصنوعی ، هر سه هفته یکبار مرتفع می شود.

منبع :گلستان علی

فیکوس بنجامین
مشخصات: اسم علمی این گیاه Ficus benjamina ، از خانواده Moraceae می‌باشد. این جنس ۸۰۰ گونه از گیاهان خزان کننده وهمیشه سبز به شکل درخت، درختچه و بالارونده دارد. گونه بنجامین ، بومی هندوستان بوده و ارتفاع آن در طبیعت حدود ۲ متر است. شاخه ها حالت آبشاری و برگ های آن به شکل بیضوی و نوک تیز می باشند .برگها هنگام جوانی سبز روشن هستند و به مرور به رنگ سبز تیره در می آیند.

مراقبت: فیکوس به نور کم تا متوسط، گرمای زیاد، خاک همیشه خیس ، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از اواخر زمستان تا مهر، مورد استفاده قرار داد. در هنگام زمستان هر گز نباید کود مصرف کرد.

خاک: خاک جنگلی یا مخلوطی از خاک برگ ، خاک معمولی و ماسه برای فیکوس مناسب است.

ازدیاد: فیکوس بنجامین را میتوان از اواسط بهار تا اوایل تابستان تکثیر کرد. البته این کار صبر و حوصله فراوان می خواهد. قلمه ای انتهایی ساقه را به طول ۸ تا ۱۰ سانتیمتر با قیچی باغبانی جدا کنید و در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و تک تک در گلدانی با قطر دهانه ۶ سانتیمتر، حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه قرار دهید و با کیسه پلاستیکی بپوشانید. این در صورتی است که محیط خیلی خشک باشد. افتادن ناگهانی برگ، علامتی برای روبه نابودی رفتن یا و اشکالی در عمل تکثیر است. اگر ریشه دهی سالم و مناسب انجام شد، قلمه ها را در گلدانی با قطر دهانه ۱۱ تا ۱۳ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید.

عوارض و درمان: اگر مشاهده کردید برگهای فیکوس، رنگ پریده شدند و لکه های قهوه ای زیر برگها و روی ساقه وجوددارند، با یک حشره کش نفوذی لکه ها را خیس کنید تا هر دو هفته یک بار، گیاه را سمپاشی نمائید تا علایم برطرف گردد. لکه های پهن و آبکی وسیاه روی برگها نشانه بیماری قارچی روی فیکوس است. لکه های موجود را با آب و صابون خیس کنید. آبیاری زیاد از حد و باتلاقی شدن خاک، برگها را زرد کرده ومی ریزاند .تار عنکبوتی شدن سطح زیر برگها هم حاصل فعالیت کنه قرمز می باشد. با سمپاشی توسط کنه کش و یا حشره کش نفوذی ، علایم رابر طرف کنید هوای گرم و خشک محیط، می تواند باعث خشکی و شکنندگی برگها شود. اگر هم دیدید برگهای جدید ریز هستند، یا گلدان را بزرگتر کنید یا به تغذیه مصنوعی بپردازید.

منبع :گلستان علی