مارچوبه زینتی یا شویدی – گردی – چتری
مشخصات: اسم علمی مارچوبه Asparagus واز خانواده Liliaceae می باشد. این جنس دارای گو نه های بسیاری است. دو گونه آن از نظر زینتی حائز اهمیت هستند. زیرا هم به صورت گیاهان گلدانی و هم آویزی در آپارتمان مورد استفاده قرا می گیرند. این گیاهان دائمی و دارای ساقه های نازک و منشعب می باشند. اغلب به خاطر شاخه های برگ مانند تغییر شکل یافته که کلادود نام دارند، پرورش داده می شوند. مارچوبه نرمه بومی افریقای جنوبی است و یک واریته رونده دارد که به طول ۲ تا ۳ متر با گسترش ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر می رسد. در موقع جوانی دارای منظره‌ای پرپشت و متراکم بوده و به عنوان گیاه گلدانی پرورش داده می شود. ولی به تدریج گیاه به صورت بالا رونده در آمده و ساقه های اصلی تولید شاخه های افقی می کند. این گونه واریته دیگری دارد که پا کوتاه بوده و به بلندی ۲ تا ۳۰ سانتی متر می رسد. این گونه دارای منظره پرپشت و متراکم است میوه ای این گیاه سته، کروی شکل، کوچک و قرمز می باشد. مارچوبه زبره، بومی آفریقای جنوبی و ناتال است ارتفاع بوته ۳۰ سانتی متر و گسترش شاخه ها ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتی متر می باشد. این گیاه در منزل بهتر از مارچوبه نرمه مقاومت دارد و هم چنین، چون دارای شاخه های آویزان است به عنوان گلدان آویزی مصرف دارد. برگ های آن سوزنی شکل و خشن تر از برگ های سید و ریزی دارد. میوه آن سته قرمز رنگ است.

مراقبت: این گیاه به نور زیاد، هوای گرم، آبیاری فراوان، رطوبت نسبی ۵۰-۷۰ درصد و خاک قلیایی نیز دارد.

کود: ازاواسط بهار و تا اواخر تابستان هر دو هفته یک بار می توان به مقدار ۳ گرم در لیتر، کود برای مارچوبه مصرف کرد.

خاک: نوع خاک مورد نیاز این گیاه مخلوطی است که از دو قسمت خاک برگ و یک قسمت خاک باغچه فاقد آهک .

ازدیاد: آسپارگوس را میتوان از طریق کاشت بذر در بهار، در دمای حدود ۲۱ درجه سانتیگراد در کمپوست مخصوص بذر و قلمه تکثیر کرد. رشد گیاه در این روش بسیار کند است. حتی زمانی که نشاءها جوانه می زنند، میزان رشد گیاه به قدری کند است که برای داشتن گیاهی به اندازه معقول و دلخواه، لازم است چند ماه منتظر بمانید. روش بهتر، برای تکثیر سریعتر گیاه، تقسیم بوته مادری، در اواسط بهار و تابستان است. ابتدا خاک را مرطوب کرده و گیاه مادری را از گلدان بیرون آورید. ریشه های گیاه را از هم باز کنید و با استفاده از یک چاقوی تیز، توده ریشه ها را به قسمتهای مساوی و مرتب تقسیم کرده، هر کدام را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید دقت کنید که خاک را همیشه مرطوب نگاه داشته و گیاهان را در محیطی با نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید تا رشد کنند.

منبع :گلستان علی

برگ عبائی
مشخصات: اسم علمی برگ عبائی Aspidistra elatior واز خانواده Liliaceae میباشد. برگ عبائی گیاهی است بومی چین و ژاپن که داری ریزوم بوده و بدون ساقه هوایی می باشد. برگهای آن سبز تیره ، براق،پهن و به طول ۳ تا ۵۰ سانتیمتر است. همچنین دمبرگ بلندی دارد که مستقیما از سطح خاک بیرون می آید. ارتفاع بوته در حدود ۳۰ سانتیمتر و گسترش آن به ۵۰ سانتیمتر می رسد. برگ عبائی گلهای ریزی دارد که ارغوانی وفنجانی مانند است و روی سطح خاک و در قسمت تحتانی گیاه، در اواخر تابستان ظاهر میشود و فاقد زیبایی است. عمر این گیاه زیاد است و سالهای متمادی بدون تغذیه و تعویض گلدان در اطاق می ماند. یکنوع ابلق آن نیز وجود دارد که داری نوار کرم رنگ می باشد و بسیار جالب است. برگ عبایی گیاهی است بسیار مقاوم خشکی، تغییرات درجه حرارت و همجنین نور کم را به خوبی تحمل می کند. در تابستان باید گلدانها را در نیم سایه بگذارید و اگرنه آفتاب برگها را می‌سوزاند.

مراقبت: این گیاه به نور کم تا متوسط هوای خنک، خاک همیشه مرطوب، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی نیاز دارد.

کود: در تابستان ، هر دو هفته یکبار، میتوان به این گیاه ۳ گرم در لیتر کود داد.

خاک: خاک معمولی همراه با ماسه و تورب و کمی مواد آلی، خاک مطلوب گیاه برگ عبائی است.

ازدیاد: اواسط بهار تا اویل تابستان بهترین زمان برای جدا کردن ریزومهای فشرده و بزرگ این گیاه به منظور تکثیر است. قسمتهایی از گیاه را که شامل دو برگ یا بیشتر می باشد با چاقوی تیز، از گیاه مادری جدا کنید. هر قسمت را به تنهایی در گلدانی با قطر دهانه ۹ تا ۱۱ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید. البته برای به دست آوردن گیاهی مناسبتر، می توانید هر ۲ یا ۳ قلمه را در یک گلدان قرار دهید. دما را حدود ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و خاک را به ویژه در هفته های اول تکثیر مرطوب نگه دارید، تا سرعت ریشه دهی افزایش یابد.

منبع :گلستان علی

بگونیا برگی یا رکس
مشخصات: اسم علمی بگونیا برگی Begonia rex و از خانواده Begoniaceae می باشد. جنس بگونیا دارای ۹۰۰ گونه مختلف از گیاهان چند ساله همیشه سبز علفی و گیاهان خزان کننده است که برای برگ ها و گل های زیبایشان پرورش داده می شودند. گونه های مختلف این جنس از گیاهانی به طول چند سانتیمتر تا گونه هایی به طول ۳ متر تشکیل یافته است. تعدادی از گونه ها نیز به صورت بالا رونده می باشند. بگونیا گیاهی است تک پایه یعنی گلهای نر و ماده بر روی یک گیاه قرار دارند. گل های نر ، معمولا زیبا هستند و گلهای ماده را با تخمدان بال دارش می توان به آسانی تشخیص داد بونیا برگی بومی آسام است و درای ریزوم گوشتی می باشد. ارتفاع آن به ۳۰ سانتی متر و گسترش آن به ۴۵ سانتی متر می رسد. این گونه را به خاطر برگهای زیبایش پرورش می دهند. این گیاه برگهای سبز تیره و چروکیده ای دارد که در نزدیکی لبه برگی نقره ای رنگ می شود. گاهی رنگ های دیگری مانند قرمز، کرم یا ارغوانی در سطح برگ دیده می شوند. گلهای آن معمولا ارغوانی کم رنگ وبه قطر یک سانتی متر هستند که در تابستان ظاهر می شوند و فاقد زیبایی می باشند و باید از گیاه جدا گردند.

مراقبت: گیاه رکس به نور متوسط، دمای معمولی خاک همیشه مرطوب رطوبت هوای متوسط تا زیاد یعنی ۵ تا ۹۰ درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز بگونیا رکس را می توان به میزان ۱ گرم در لیتر، هر هفته یک بار، از فروردین تا آبان ماه، مورد استفاده قرا داد.

خاک: مخلوطی از تورب، خاک برگ نرم و ماسه به نسبت مساوی، برای رشد این گیاه مناسب است.

ازدیاد: بگونیای رکس را می توانید با استفاده از یک روش مخصوص و غیر معمول تکثیر کنید. بهار و تابستان بهترین زمان برای تکثیر این گیاه است. یک برگ بالغ را که خیلی هم پیر نباشد، انتخاب کنید و با استفاده از یک چاقی تیزکه به بافت برگ صدمه نرساند و آن را له نکند، برگ را به بخشهای منظم در قالب طبیعی آن ببرید. سپس قطعات برگ را به آرامی و با دقت بردارید و از سطح پشتی برگ و میان رگبرگهای اصلی، در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و روی سطح کمپوست مخصوص بذر و قلمه، در داخل سینی بذر، بخوابانید و به آرامی روی سطح خاک فشار دهید. سپس روی تکه های برگ را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و در دمای حدود ۲۱ درجه سانتیگراد نگاه دارید زمانی که گیاهچه های کوچک به وجود آمدند و به طول۵/۲ سانتیمتر رسیدند، کیسه پلاستیکی را بردارید و هر کدام را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید. باید مرتبا زیر پوشش پلاستیکی بررسی شود تا اگر برگها دچار فساد و پوسیدگی شده بود، بیرون آورده و با قارچ‌کش سمپاشی صورت بگیرد.

عوارض و درمان: اگر لکه های خاکستری متمایل به قهوه ای روی برگها مشاهده کردید، باید گیاه را با قارچ کش طبق دستور سمپاشی کنید و گلدان را به محل خشک و اکسیژن ببرید. ممکن است گازهای داخل آشپزخانه این عارضه را ایجاد کرده باشد. تغذیه مصنوعی و تعویض گلدان با یک درجه بزرگتر می تواند جلوی به وجود آمدن برگهای جدید کوچک و کم رشد را بگیرد. افتادن برگها در زمستان نتیجه هوای سرد است گلدان را به محل گرمتری حدد ۱۳ درجه سانتیگراد منتقل کنید مشکل رفع می شود.

قارچهای بیماری زایی به اسم سفیدک میتواند روی برگها لکهای پودری سفید ایجاد کنددر این صورت با سموم قارچکش گیاه را سمپاشی کنید و گلدان بگونیا را به محل با هوای خشک و اکسیژن دار ببرید . اگر تارهای عنکبوتی زیر برگها مشاهده گردید و با برگهای جدید کمرنگ مواجه شدید، می توانید با یک سم کنه کش هر چهار ده روز یک بار گیاه را سمپاشی کنید صورتی که برگها لوله شد و حاشیه آنها خشک و چروکیده است، حتما از تشنگی رنج می برد فورا آن را آبیاری کرده و به محل سردتری که زیر ۱۸ درجه سانتیگراد باشد منتقل کنید.اگر برگهای بگونیا حالت موازییکی پیدا کرد و لکه های زردی روی ان به وجود آمد و لوله ای و بد شکل شد، باید گیاه را از گدان خارج کنید تا به گیاهان دیگر سرایت نکند زیرا عامل این مشکل ویروسی است و راه چاره ای ندارد. همچنین رنگ پریدگی برگها و ریزش آنها و غده ای شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت نماید می باشد و سیاه شدن و پوسیده شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت قارچهای بیماری زا است به راحتی درمان پذیر نیست ومعالجه آنها مقرون به صرفه نمی باشد آبیاری زیاد از حد و سردی هوای محیط به طور همزمان باعث پوسیدگی ساقه و یقه گیاه شده و آن را از بین می برد.

منبع :گلستان علی

بگونیاها یکی از پرطرفدارترین گیاهان زینتی در بین گلکاران ایران و جهان هستند. تنوع بسیار زیاد در شکل برگ و رنگ گلها و گونه‌های خاص و متفاوت در بین بگونیاها باعث شده‌است که در سطح گسترده‌ای در جهان کاشته و نگهداری شوند. از اولین انواع بگونیاها که وارد ایران شده و گلهای صورتی و برگهای براق چرمی شکل دارد به نام «گل عروس» معروف شده‌است و سایر بگونیاها را هم نوعی از این گیاه برشمرده و عناوین مختلفی متشکل از کلمه عروس به آنها خطاب میکنند. مانند بگونیا پاکلاغی یا عروس پاکلاغی، بگونیا رکس یا عروس رکس، بگونیا پوست ماری یا عروس پوست ماری، بگونیا هندی یا عروس هندی و …

یکی از کارهای جالبی که متخصصات به‌نژادی روی این جنس از گیاهان انجام داده‌اند تولید انوع بگونیاهایی است که دارای گلهای پرپر هستند. در حالی که گیاهان قدیمی گلهای ساده و کم‌پر تولید میکردند این گونه‌های جدید گلهایی با گلبرگهای بیشتر شبیه گل رز تولید میکنند که باعث شده‌است بسیار پرطرفدار باشند. این گونه از بگونیاها گاهی به دلیل داشتن غده یا پیازمانند در محل طوقه گیاه به بگونیا پیازی نیز معروف هستند.

کاشت بذر:

جنس بستر نرم و مرطوب مانند ترکیب کوکوپیت+پیت ماس پیشنهاد میشود. در بگونیاها روی بذر را نمیپوشانند. (بستر را خیس میفرمایید بذر را روی بستر قرار میدهید و مختصری فشار میدهید تا به سطح تماس پیدا بکند. و بذر زیر بستر دفن نمیشود. روی سطح باقی میماند)
pH مطلوب بستر: ۵٫۵-۵٫۸ و EC زیر ۰٫۷۵

نیاز نوری:

برای جوانه زنی بذر نور لازم است. و نباید بذرها را پوشاند. (وجود ۱۰۰-۱۰۰۰ لوکس نور جوانه زنی را بهبود میبخشد)

بگونیا پرپر گیاهی روز بلند است و در شرایط طول روز بیش از ۱۳٫۵ ساعت به گلدهی میرسد. در طول روز کمتر از ۱۲ ساعت گیاه گلهای ساده و کم‌پر تولید کرده و اقدام به تولید Tuber (شکلی از پیاز گیاهان، غده گیاهی) میکند.

پس از رشد گیاه اگر در باغچه کاشته شود میباید از نور مشتقیم و شدید آفتاب حفاظت شود. ولی در خانه معمولا پشت پنجره‌ها جای مناسبی برای این گیاه است.د.

دما:

برای جوانه زنی بذر دمای ۲۳ درجه ایده‌آل است. ولی بعد از رشد گیاهچه دما به  ۱۸-۲۰ درجه کاهش پیدا میکند. و پس از رشد کامل گیاه دمای محیط عادی برای گیاه مناسب است.

رطوبت:

در ده روز اول کاشت بذر رطوبت بستر و محیط ۱۰۰درصد مناسب است. پس از رشد گیاه نیز بگونیاها گیاهانی رطوبت دوست هستند و میباید بستر و هوای اطراف گیاه به نسبت مرطوبت باشد.

طول مدت رشد:

در شرایط ایده‌آل از کاشت بذر تا گلدهی ۱۵- ۱۸ هفته زمان میبرد.

نکته: در شرایط تجربی که گلکاران ایرانی داشته‌اند، جوانه‌زنی بذرها گاهی تا چندماه طول کشیده است. لذا توجه به این نکته بسیار مهم است و نباید به زودی ناامید شد.

مشکلات و بیماریها:

به بیماریهای قارچی مانند فیتیوم، ریزوکتونیا، بوتریتیس و … حساس است.

به آفات مکنده مانند شته‌ها، شپشکها و تریپس حساس است.

منبع :گلستان علی

گل مشعلی یا گل شمعی یا گل میگو
مشخصات: اسم علمی گل میگو Beloperone guttata بوده و از خانوادهAcanthacee می باشد. بلوپرون گیاهی است بومی مکزیک .ارتفاع این گیاه ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر و گسترش آن ۲ تا ۳۵ سانتی متر است. دارای برگهای تخم مرغی شکل و سبز رنگ می باشد و گلاذین سنبله ای آن از گلهای کوچک و سفیدی تشکیل شده که از اویل بهار تا اواخر پاییز روی گیاه ظاهر می شود. گلها به وسیله براکتهای قهوه ای کمرنگ پوشیده شده اند. مجموع گلها و براکتهای بلوپرون شبیه میگو می باشد.

مراقبت: این گیاه به نور زیاد، گرمای معمولی، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد. هنگامی که گیاه بلوپرون شروع به گل دادن کرده باید درجه حرارت را کم کنید تا براکته‌ها بهتر رنگ بگیرند و دوام گلها هم بیشتر شود.

کود: کود مورد نیاز گل میگو را می توان به میزان ۳ گرم درلیتر، هرهفته یکبار، ازفروردین تا مهرماه، مورد استفاده قرار داد.

خاک: بهترین نوع خاک برای این گیاه، مخلوطی از خاک برگ ، تورب و خاک باغچه می باشد.

ازدیاد: گل میگو را میتوان با موفقیت، از طریق قلمه های انتهایی ساقه و یا قلمه های ساقه های ساقه‌ای، از اواسط بهار تا اوایل تابستان، تکثیر کرد. با استفاده از یک چاقوی تیز،قلمه های انتهایی ساقه را به اندازه ۵/۷ سانتیمتر و قلمه های ساقه ای را به اندازه تقریبی ۵ سانتیمتر جدا کنید. سپس انتهای آنها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و هر یک را در گلدان بکارید. اگر مایلید گیاه پر پشت و انبوهی داشته باشید قطر دهانه ۱۱ سانتیمتر حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه ، بکارید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و دمای محیط را زمان ریشه دهی که معمولا ۲ ماه طول می کشد، حدود ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد نگاه دارید. قلمه های را در نور مناسب و کافی ولی دور از تابش مستقیم آفتاب قرا دهید زمانی که ریشه دهی آغاز شد، کیسه پلاستیکی را بردارید و تغذیه مصنوعی را شروع کنید.

عوارض و درمان: اگر برگهای گیاه بلوپرون بد شکل شد و حشرات ریز و مواد چسبناک روی برگها مشاهده کردید، به مدت چهار هفته با سم حشره کش گیاه را سمپاشی کنید. اگر برگهای گلدان به زردی گرایید، خاک باتلاقی شده است. آبیاری را کمتر کنید زهکش خاک را بررسی نمایید تا آب داخل گلدان باقی نماند. شاخه های دراز و منحرف این گیاه به ما میگوید هوا خیلی گرم است. پس گلدان را به محل خنک تری ببرید و شاخه‌ها را هرس نمایید. رنگ پریدگی براکته های گل تابستان کمبود نور و در زمستان گرمی هوا است. گلهای بلوپرون فقط یک هفته عمر دارند و ریزش آنها کاملا طبیعی است اما سیاه شدن براکته ها و فلسهای روی گل در اثر غبار پاشی روی گلها ایجاد می شود. رطوبت محیط گلدان را به وسیله آبی که در زیر گلدانی حاوی سنگریزه ریخته می شود تامین کنید.مواد براق کننده شیمیایی برگها را سیاه می کنند پس برای تمیزی فقط از غبار پاشی روی برگها انتقاد کنید در صورتی که در فصل تابستان برگها ریزش می کنند، یعنی گیاه تشنه است و اگر این علامت در زمستان دیده شد یعنی هوای محیط سرد است. رنگ پریدگی برگها هم با تغذیه مصنوعی ، هر سه هفته یکبار مرتفع می شود.

منبع :گلستان علی

آبوتیلون گل گاوپنبه‌ای
مشخصات: اسم علمی گیاه آبوتیلون Abutilon striatum و از خانواده Malvaceae می باشد. این جنس، از ۱۰۰ گونه گیاهان نیمه خشبی و علفی یک ساله، چند ساله و درختچه های همیشه سبز و در ختان کوچک تشکیل شده است. معمولا برای پرورش اغلب گونه های این نسل شرایط گلخانه ای لازم است. گونه Striatum بومی برزیل بوده و بلندی این گیاه به بیش از ۲ متر و گسترش آن به بیش از ۱ متر می رسد. برگ ها پنجه‌ای و دارای لکه های سفید مایل به زرد هستند. گلهای آن به رنگ قرمز و به قطر ۳-۴ سانتیمتر می باشد . معمولا از اواسط بهار تا اواخر تابستان در روی بوته ظاهر می شوند. در اوایل بهار باید گیاه را هرس کرد. برای این کار ساقه های اصلی را تا نصف، شاخه های جانبی را در حدود ۱۰-۸ سانتیمتر و شاخه های خشک را کاملا قطع می کنیم.

مراقبت: این گیاه به نور متوسط، هوای معتدل، خاک همیشه مرطوب و رطوبت نسبی ۵۰ تا ۶۰ درصد PH 7 تا ۸ ، نیاز دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۳ گرم در لیتر هر هفته یکبار، تا اسفند تا شهریور ماه به کار برد.

خاک: خاک باغچه همراه با کود حیوانی و گیاهی، مناسب کشت آبوتیلون می باشد.

ازدیاد: آبوتیلون را می توان به سادگی از اواسط بهار تا اوایل تابستان تکثیر کرد. قلمه های انتهای ساقه را از شاخه های جانبی، به طول ۱۰-۸ سانتیمتر، از گیاه جدا کرد، و محل برش قلمه ها را در پودر هومون ریشه زایی فرو ببرید سپس هر قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر ، که از کمپوست مخصوص بذر و قلمه پر شده، بکارید. لازم است گیاه را به آرامی و منظم مه پاش کنید و یا قلمه ها را با یک کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و آنها را در شرایط نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید و در مای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد نگاه دارید. پس از حدود یک ماه قلمه ها، ریشه دهی و رشد را آغاز می کنند، آنگاه به آرامی قلمه ها را بیرون آورده و در گلدانی با قطر دهانه ۱۳ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی بکارید. کشت آبوتیلون ، از طریق کشت بذر، در مورد بعضی از انواع این گیاه بویژه واریته های ابلق، نتیجه خوبی نمی دهد.

عوارض و درمان: اگر هنگام پرورش و نگهداری این گیاه، مشاهده کردید، خود را انداخته و در حال تلف شدن است، احتمال بدهید هوای محیط خیلی سرد است و آن را به جای گرمتری منتقل کنید و اگر مشاهده کردید گلها ظاهر نمی شوند، یا نور کافی در زمستان نشان دهنده آبیاری بیش از اندازه می باشد. چسبناک شدن برگ ها و دمبرگها در اثر فعالیت حشرات روی این گیاه به وجود می آید و باید سمپاشی با سم حشره کش صورت بگیرد. نور زیاد برگها را رنگ پریده و شاخه ها را دراز و فاصله بین برگها را زیاد می کند. اگر گیاه در تابستان تشنه بماند برگها چروکیده می شود و گلها سقوط می نمایند، همچنین برگهای زرد رنگ و دارای رشته های تار عنکبوتی در سطح زیرین نشانه فعالیت کنه قرمز هستند باید با اسفنج مرطوب زیر برگها را تمیز کنید و یا با سم حشره کش نفوذی هر دو هفته یکبار ، تا رفع علایم، گیاه را سمپاشی نمایید. تامین رطوبت در کاهش آفت موثر است.

منبع :گلستان علی