دسته‌ها
ورزشی

همه شماره ۷‌های شیاطین‌سرخ؛ از بست تا کانتونا و بکس

همه شماره 7‌های شیاطین‌سرخ

رسانه ۷/ شهراد باغستانی؛ شیاطین‌سرخ بهترین انتقال تابستانی‌شان را در لحظات پایانی انجام دادند و ادینسون کاوانی ستاره اروگوئه‌ای ملقب به «ال‌ماتادور» را با انتقالی آزاد جذب کردند. کاوانی ۳۳ ساله معمولاً شماره ۹ را برتن می‌کند اما این شماره در حال حاضر به آنتونی مارسیال تعلق دارد. در نتیجه به سراغ شماره ۷ خواهد رفت، شماره‌ای که بعد از کریستیانو رونالدو که تا سال ۲۰۰۹ می‌پوشید طلسم شده و هرکس پوشیده ناکام بوده. آیا ماتادور این طلسم را خواهد شکست؟

جرج بست (۱۹۶۴ تا ۱۹۷۳)
تعداد بازی: ۴۷۴
تعداد گل: ۱۸۱
افتخارات: قهرمانی لیگ انگلیس (۲ مرتبه)، قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا (یک مرتبه) و توپ ‌طلا (یک مرتبه)
در دورانی که شماره پیراهن خیلی مهم نبود، منچستریونایتد ستاره‌ای داشت که با شماره ۷ می‌درخشید. سال ۱۹۶۶ در دیدار مقابل بنفیکا درخشش را آغاز کرد و ۲ سال بعد با شیاطین‌سرخ قهرمان اروپا شد. هنوز هم بسیاری اعتقاد دارند جرج بست فقید که اهل ایرلند شمالی بود، بهترین فوتبالیستی است که در بریتانیا متولد شده.

برایان رابسون (۱۹۸۱ تا ۱۹۹۴)
تعداد بازی: ۴۶۱
تعداد گل: ۹۹
افتخارات: قهرمانی لیگ برتر انگلیس (۲ مرتبه) قهرمانی جام‌حذفی انگلیس (۴ مرتبه)، قهرمانی جام‌اتحادیه (یک مرتبه)، قهرمانی جام‌در‌جام اروپا (یک مرتبه) و قهرمانی سوپرجام اروپا (۱۹۹۱)
کاپیتان برایان رابسون بازیکنی بود که همیشه منچستریونایتد به او نیاز داشت. رابسون بلافاصله بعد از حضور در باشگاه شماره ۷ را گرفت. او بدشانس بود که در دهه ۱۹۸۰ وقتی شیاطین‌سرخ دوران ناکامی داشتند ستاره تیمش بود. در هر صورت «کاپیتان مارول» بیش از یک دهه رهبر این تیم درون زمین بود و افتخارات زیادی با تیمش کسب کرد.

اریک کانتونا (۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷)
تعداد بازی: ۱۸۵
تعداد گل: ۹۳
افتخارات: قهرمانی لیگ برتر انگلیس (۴ مرتبه)، قهرمانی جام‌حذفی انگلیس (۲ مرتبه) و بهترین بازیکن سال لیگ برتر انگلیس (یک مرتبه)
اولین نامی که وقتی شماره ۷ شیاطین‌سرخ را تصور می‌کنیم در ذهن‌مان نقش می‌بندد. اریک کانتونا نیروی محرکه منچستریونایتد در سال‌هایی بود که شروع کرد به افتخارسازی در لیگ برتر. ستاره همیشه جنجالی منچستریونایتد فقط یک فصل در ۵ فصلی که در این تیم حضور داشت قهرمان لیگ برتر نشد. او شخصیت کاریزماتیکی داشت که از یاد هواداران نخواهد رفت.

دیوید بکام (۱۹۹۲ تا ۲۰۰۳)
تعداد بازی: ۳۹۴
تعداد گل: ۸۵
افتخارات: قهرمانی لیگ برتر انگلیس (۶ مرتبه)، قهرمانی جام‌حذفی انگلیس (۲ مرتبه) و قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا (یک مرتبه)
ستاره آکادمی منچستریونایتد وقتی به تیم اول باشگاه رسید شماره‌های ۲۸، ۲۴ و حتی ۱۰ را هم برتن کرد اما با جدایی اریک کانتونا به شماره محبوبش ۷ رسید. اوج کار دیوید بکام سال ۱۹۹۹ بود که به شیاطین‌سرخ کمک کرد به سه‌گانه برسند. سال‌های اوج بکام در اولدترافورد سپری شد و با وجود بازی در رئال‌مادرید، بکامِ رؤیایی بازیکن منچستریونایتد بود.

کریستیانو رونالدو (۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹)
تعداد بازی: ۲۹۲
تعداد گل: ۱۱۸
افتخارات: قهرمانی لیگ برتر انگلیس (۳ مرتبه)، قهرمانی جام‌حذفی (یک مرتبه)، قهرمانی جام‌اتحادیه (۲ مرتبه)، قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا (یک مرتبه)، قهرمانی جام جهانی باشگاه‌ها (یک مرتبه)، توپ‌طلا (یک مرتبه) و بهترین بازیکن لیگ برتر انگلیس (۲ مرتبه)
در ۱۸ سالگی وقتی کریستیانو رونالدو به‌عنوان یک پدیده به منچستریونایتد پیوست، شماره ۷ را هم تحویل گرفت که نشان داد شایسته آن بوده. رونالدو این شماره را بعد از بکام پوشید. او در منچستریونایتد تبدیل به فوق‌ستاره شد و فرصت پیدا کرد زیر نظر سرالکس فرگوسن بازیکن بهتری شود. به غیر از یک فصل در تمامی فصول جام گرفت و چهارمین برنده توپ‌طلا از منچستریونایتد شد.

مایکل اوون (۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲)
تعداد بازی: ۵۲
تعداد گل: ۱۷
افتخارات: قهرمانی لیگ برتر انگلیس (یک مرتبه) و قهرمانی جام‌اتحادیه انگلیس (یک مرتبه)
مایکل اوون برای منچستریونایتد بازیکن بدی نبود اما شماره ۷ به او نمی‌آمد! در نزدیکی ۳۰ سالگی، اوون بازیکن آزاد شد و نیوکاسل را ترک کرد. در انتقالی شوکه‌کننده ستاره پیشین لیورپول تصمیم گرفت به جمع شیاطین‌سرخ بپیوندد. خیلی‌ها هنوز هم اعتقاد دارند برای پایان دادن به حسرت قهرمانی در لیگ برتر، اوون به اولدترافورد رفت. او در دربی منچستر هم گل زد و در لیگ قهرمانان هت‌تریک کرد.

آنتونیو والنسیا (۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹)
تعداد بازی: ۳۹۹
تعداد گل: ۲۵
افتخارات: قهرمانی لیگ برتر انگلیس (۲ مرتبه)، قهرمانی جام‌حذفی انگلیس (یک مرتبه)، قهرمانی جام‌اتحادیه انگلیس (۲ مرتبه) و قهرمانی لیگ اروپا (یک مرتبه)
آنتونیو والنسیا که حتی کاپیتان منچستریونایتد هم شد، در فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۳ پیراهن شماره ۷ را برتن کرد اما بعد از آن پشیمان شد و دوباره همان شماره ۲۵ را پوشید. وینگر راست شیاطین‌سرخ فصل بدی با شماره ۷ داشت و احتمالاً برای بدیمنی این شماره تصمیم گرفت شماره‌ای که در آخرین فصل مربیگری سرالکس فرگوسن برتن کرده بود را از تن دربیاورد.

آنخل دی‌ماریا (۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵)
تعداد بازی: ۳۲
تعداد گل: ۴
افتخارات: —
به‌رغم هزینه زیادی که برای آنخل دی‌ماریا ستاره آرژانتینی پرداخت شد، او فصلی ناکام در اولدترافورد داشت. بازیکن ۵۹ میلیون پوندی بعد از درخشش در فینال لیگ قهرمانان اروپا از رئال‌مادرید جدا شد و انتظار می‌رفت ستاره شیاطین‌سرخ شود. او به شدت افت کرد و تصمیم گرفت بعد از یک فصل به پاری‌سن‌ژرمن برود. دی‌ماریا یکی از بدترین شماره ۷‌های تاریخ یونایتد بود.

ممفیس دپای (۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷)
تعداد بازی: ۵۳
تعداد گل: ۷
افتخارات: —
لوئی فان‌خال، ممفیس را به‌عنوان ستاره فوتبال هلند از آیندهوون جذب کرد و باشگاه هم برای خرید او ۲۵ میلیون پوند پرداخت. با وجود هیاهوی زیاد، دوران حضور در اولدترافورد برای ستاره هلندی ناامیدکننده بود. او پس از یک سال به صورت قرضی و سپس به صورت دائمی راهی لیون شد. حالا در تیم فرانسوی به فرم خوبش برگشته. شماره ۷ سابق یونایتد فقط ۷ گل برای این تیم زد.

الکسیس سانچس (۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰)
تعداد بازی: ۴۵
تعداد گل: ۵
افتخارات: —
بعد از ۴ فصل درخشان، ستاره شیلیایی از آرسنال جدا شد و با انتقالی ۳۲ میلیون پوندی به منچستریونایتد پیوست. انتقال روبین فان‌پرسی باعث شده بود به جذب او خوشبین شوند اما جذب الکسیس ناامیدکننده بود. او فقط ۵ گل زد و سپس به صورت قرضی راهی اینتر شد. بعد از آن هم در لیست مازاد قرار گرفت و قراردادش با اینتر را دائمی کرد.

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
اخبار ورزشی

۱۰ بازیکن تراز اول که در آمریکای جنوبی به فوتبالشان پایان دادند

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

بازیکنان بزرگی، آمریکای لاتین را به عنوان مقصد نهایی برای دوران بازی‌شان انتخاب کردند.

به گزارش ایسنا و به نقل از ۹۰Min، امروزه بازیکنان زیادی فوتبال خود را در کشورهایی همچون آمریکا، امارات، چین یا ژاپن به پایان می‌رسانند. با این حال همه به دنبال یک بازنشستگی طلایی نیستند. برخی تصمیم می‌گیرند از دریای آتلانتیک عبور کنند تا در آمریکای لاتین بازی کنند. برخی برای بازنشستگی به خانه خود بازمی‌گردند و بعضی‌ها می‌خواهند تنها از فوتبال لذت ببرند. آخرین آنها دنی آلوس بود. مدافع برزیلی به سائوپائولو، تیم محبوبش برگشت. در ادامه به ۱۰ بازیکن تراز اول که آمریکای جنوبی را به عنوان خانه آخر خود انتخاب کردند اشاره می‌شود.

دنی آلوس

قرارداد مدافع برزیلی سی‌ام ژوئن با پاری سن ژرمن تمام شد. او پس از پایان کوپا آمه ریکا ۲۰۱۹ برزیل به دنبال باشگاه بود تا فصل بعد در آن تیم بازی کند. پیشنهادهایی وجود داشت. تیم‌های بزرگ اروپایی خواهانش بودند اما او ترجیح داد به خانه‌اش برگردد و در سائوپائولو بازی کند.

دروسی

یکی از بزرگترین‌های انتقال‌های تابستان جاری بود. دنیله دروسی پیشنهادهای درخشانی برای بازنشستگی‌اش داشت اما او می‌دانست در کجا به فوتبال خود پایان دهد. پس از سال‌ها حضور در رم و تک‌باشگاهی بودن، بوکا را به عنوان آخرین مقصدش انتخاب کرد. همیشه ورزشگاه بومبونرا بازیکن ایتالیایی را به وجد می‌آورد. او تصمیم گرفت به آرژانتین سفر کند.

فیلیپه  لوییس

مدافع برزیلی پس از پایان یافتن قراردادش با اتلتیکومادرید و فتح کوپا آمه‌ریکا ۲۰۱۹ از جانب تیم‌های بزرگ اروپایی و چین پیشنهاد داشت و می‌توانست پس از دریافت یک پول خوب به برزیل برگردد. داستانش شباهت زیادی به آلوس، هم‌وطنش داشت. لوییس اعلام کرد که خیلی دوست داشت با اتلتیکو از فوتبال خداحافظی کند اما در نهایت فلامنگو آخرین انتخابش بود. او گفت: بازی کردن در اینجا خیلی خاص است.

آنتونیو والنسیا

والنسیا در اروپا همه کار کرد. او پس از جدایی از تیم ناسیونال اکوادور و امضای قرارداد با ویارئال در باشگاه‌های مختلف اروپایی پا به توپ شد. ۱۰ فصل برای منچستریونایتد بازی کرد. قراردادش تمام شد و به کشورش بازگشت. اکنون در اکوادور پیراهن تیم کیتو را بر تن می‌کند.

دیوید ترزگه

همه ما دیوید ترزگه را به یاد داریم اما همه در خاطرشان نیست که او اصالتا آرژانتینی است. مهاجم فرانسوی بازی‌اش را در تیم پلاتنسه آغاز کرد و در ۳۴ سالگی تصمیم گرفت به آرژانتین برگردد. او برای ریورپلاته بازی کرد و گل‌هایش باعث شد این تیم دوباره به دسته برتر برگردد. او همچنین در نیوولزاولد بویز بازی کرد.

کامورانزی

هم تیمی ترزگه در یوونتوس نیز تصمیم گرفت پیش از بازنشستگی به وطنش برگردد. این بازیکن پیش از بازی در اروپا برای تیم بانفیلد بازی می‌کرد. کامورانزی دوباره به آرژانتین بازگشت و برای لانوس و راسینگ آویاندا به میدان رفت.

کارلوس توس

مهاجم آرژانتینی با وجود این که در کورینتیانس به شهرت دست یافت و از تیم‌های اروپایی پیشنهاد دریافت کرد،‌ همیشه یک بوکاجونیورزی خواهد بود. آپاچی در وستهام بازی کرد و برای دو تیم منچسترسیتی و منچستریونایتد به میدان رفت. با این حال دوباره به بوکا برگشت. با یک قرارداد میلیونی به چین رفت اما با پیراهن بوکا از فوتبال خداحافظی کرد.

ریکلمه

خوان رومن ریکلمه همیشه کاپیتان بزرگ بوکا خواهد بود. هافبک آرژانتینی در تیم آرخنتینوس جونیورز رشد کرد اما بازی‌های درخشانش در تیم بوکا دیده شد. او با بارسلونا قرارداد امضا کرد و سپس به ویارئال پیوست. ریکلمه در زیردریایی‌های زرد تاریخ سازی کرد و سپس به بوکا برگشت. پیش از بازنشستگی می‌خواست به آرخنتینوس برگردد.

مارادونا

بازگشت بازگشت‌ها. ماردونا یکی از بهترین بازیکنان تاریخ، برای اغلب افراد بهترین بازیکن تاریخ در آرخنتینوس رشد کرد و در بوکا بازی‌های درخشانی به نمایش گذاشت. او به اروپا رفت و به یک اسطوره در ناپولی تبدیل شد. سپس به آرژانتین برگشت. یک سال در نیوولز اولدبویز بود و سپس دوباره در ورزشگاه بومبونرا پا به توپ شد.

پابلو آیمار

آیمار یکی از آخرین هافبک‌های بزرگ جهان فوتبال محسوب می‌شود. بازیکن آرژانتینی در ریورپلاته عملکرد درخشانی داشت و سپس با والنسیا قرارداد امضا کرد. فصل‌های خیلی خوبی را با تیم اسپانیایی گذارند و سپس به رئال ساراگوسا پیوست. پس از بنفیکا و یک ماجراجویی کوتاه مدت در مالزی به ریورپلاته بازگشت. البته بازی خداحافظی آیمار با پیراهن استودیانتس ریو کوارتو برگزار شد.

منبع خبر: ایسنا

آخرین اخبار روز ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.