برچسب: بوکس

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، شیخ دیاباته، مهاجم زهردار آبی‌پوشان امروز در تمرین تیمش دستکش بوکس پوشید و لحظاتی تمرین مشتزنی کرد تا آمادگی جسمانی و قدرت تهاجمی خود را افزایش دهد.

دیاباته که برای تعطیلات نیم فصل به کشورش بازگشته بود چند روزی است به ایران بازگشته و تمرینات خود را با استقلال از سر گرفته است. این مهاجم یکی از امیدهای اصلی فرهاد مجیدی برای نیم فصل دوم است که همچون نیم فصل اول بتواند برای تیم بدرخشد.

خبرگزاری ایسنا: سرمربی سابق تیم ملی بوکس ایران گفت: باید بدانیم که بوکس بی مایه فطیر است و برای تیم ملی کاری نکرده‌ بودند که در رقابت‌های جهانی روسیه نتیجه بگیرد.

حسین نهرودی در گفت و گویی درباره عملکرد تیم ملی بوکس ایران در رقابت‌های قهرمانی جهان ۲۰۱۹ روسیه، اظهار کرد: من قبلا هم مطرح کرده‌ام که برخی موارد روی تیم اثرات منفی و مثبت می‌گذارند. عوض کردن کادرفنی نیز از همین موارد است، موضوعی که در میان بوکسورهای تیم ملی چالش ایجاد می‌کند.

آقای احدی و کادرش رفتند و آقای استکی با کادرش آمدند. این مسئله تاثیر مثبتی روی روند تیم نداشت. متاسفانه نتیجه که همان مدال است را نگرفتیم، اما بوکسورها هر آنچه در توان داشتند را پیاده کردند.

او افزود: همچینی باید بگویم که فرصت کافی برای کادرفنی وجود نداشت و اوضاع و احوال تیم هم چندان خوب نبود. ملی‌پوشان ایران برای حضور در رقابت‌های جهانی حتی در یک تورنمنت تدارکاتی هم شرکت نکردند. بارها گفته‌ایم که یک بوکسور برای پیشرفت نیاز دارد با بوکسورهای بزرگ مبارزه کند و تنش به تن حریفان بزرگ بخورد.

حالا بوکسورهای ما بدون هیچ تدارکاتی در این میدان بزرگ شرکت کرده و مدال نگرفته‌اند که عجیب نیست، اگر غیر از این از تیم ملی بوکس انتظار داشتیم عجیب بود. برای تیم ملی بوکس کاری نکرده‌اند، تیم ملی فقط تمرین کرده است، تمرین لازم است اما کافی نیست.

سرمربی سابق تیم ملی بوکس ایران تاکید کرد: بوکسورهای ما برای پیشرفت به تورنمنت‌های تدارکاتی نیاز دارند، اما این تیم ایران حتی یک تورنمنت هم اعزام نشد.

با همه این مسائل،‌ شاید در کسب نتیجه ناموفق بودیم، اما نفراتی چون شاهین موسوی مبارزات خوبی را برابر حریف فیلیپینی انجام دادند که نشان می‌دهد اگر اندکی سرمایه گذاری کنیم به مدال می‌رسیم. حریف شاهین نایب قهرمان مسابقات شد و در فینال مبارزه بسیار نزدیکی را با حریف روسی داشت.

او در مورد عملکرد کادرفنی تیم ملی نیز توضیح داد: سرمربی خواسته‌های خود را به فدراسیون ارائه می‌کند، اما آن‌ها عملی نمی‌شوند چون شرایط وجود ندارد. کشور در یک بحران اقتصادی سخت قرار دارد و تا زمانی که پول نباشد وضعیت بهتر از این نمی‌شود.

مطمئن باشید اگر برنامه‌های کادرفنی در هر دوره‌ای، چه الآن و چه پیش از این کامل اجرا شود کسب نتیجه برای بوکسورهای ایران اینگونه سخت و دست نیافتنی نیست. بوکس ایران پتانسیل خوبی از نظر نیروی انسانی دارد، اما متاسفانه هیچ پشتوانه‌ای نیست و فدراسیون می‌تواند با برطرف کردن این موضوع نتیجه بهتری را کسب کند.

نهرودی در پاسخ به این سوال که چرا رشته‌های دیگر رزمی در این شرایط سخت اقتصادی توانایی کسب مدال را دارند اما بوکس نه؟ اظهار کرد: قصد جسارت به هیچ رشته‌ای را ندارم، اما این یک واقعیت است که هیچ یک از رشته‌های رزمی اصالت رشته بوکس را ندارند.

همه رشته‌ها زحمت می‌کشند، اما در بوکس این زحمت باید چندین برابر باشد تا به نتیجه رسید. برخی رشته‌ها هنوز شکل واقعی خود را ندارند، مسابقات بوکس قدمت ۱۰۰ سال و حتی بیشتر در المپیک و جهان را دارند. واقعیت تنها در این جمله مطرح می‌شود که بوکس ایران بی مایه فطیر است.

کارشناس بوکس ایران افزود: تا زمانی که بودجه بوکس را بیشتر نکرده و فدراسیون موضوع مسائل مالی را برطرف نکند، نمی‌توان به موفقیت بوکس ایران امیدوار بود. به عنوان مثال قزاقستان ۸ بوکسور را به همراه ۱۲ مربی عازم رقابت‌های جهانی می‌کند، اما در ایران سرمربی با خودکشی یک مربی را با خود ببرد.

این موضوع در حالی است که طبق قوانین باید سه مربی از هر بوکسور در کنار رینگ حاضر شوند. زمانی که بنده سرمربی تیم ملی بودم همین مسئله وجود داشت و مقصودی به سختی با من عازم مسابقات می‌شد. این‌ها همه مسائلی است که در کنار هم مانع پیشرفت بوکس ایران می‌شوند.

ناطق نوری با آن عظمت در برطرف کردن این مشکلات ناتوان بود و حالا از ثوری که دیگر نمی‌توان انتظار زیادی داشت.

همین که ثوری بوکس را چندین بار روی آنتن تلویزیون برد کار بزرگی است و اگر بتوان این موارد را بیشتر تکرار کرد، در بحث اسپانسرینگ می‌تواند کمک کننده باشد تا مشکلات فدراسیون از نظر مالی اندکی برطرف شود.

نهرودی در پاسخ به این سوال که آیا با نظر برخی پیشکسوتان که معتقدند درباره نتایج بوکسورهای ایران در روسیه بزرگنمایی صورت گرفته، موافق است یا خیر؟ تاکید کرد: متاسفانه وقتی موضوعی پیش می‌آید هر کس اظهار نظر می‌کند.

این صحبت را قبول دارم که نمی‌توان بوکسور فلسطین و عراق را با بوکسورهای قزاق، ازبک و فیلیپین مقایسه کرد، اما نمی‌توان به پیروزی‌های بوکسورهای خودمان نقدی وارد کرد. نباید به این بردها زیاد افتخار کرد، اما باید از ملی‌پوشان خود تشکر کنیم که همین چند مبارزه را هم با برد پشت سر گذاشته‌اند.

به عنوان مثال موسوی در مبارزه با حریف فیلیپینی عملکرد خوبی داشت، اما حریف او بسیار قدرتمند بود و مدال نقره را هم کسب کرد.

او افزود: زمان سرمربیگری من در تیم ملی که طولانی هم بود، هیچگاه برنامه‌هایم حتی ۴۰ درصد هم عملی نشد و این موضوع الآن نیز وجود دارد. اگر قرار است نتیجه بگیریم باید برنامه‌های سرمربی عملی شود.

با این مبارزاتی که از موسوی دیدیدم مطمئنا کمی سرمایه گذاری مدال را برای این در پی خواهد داشت. این موضوع مختص موسوی نیست و همه بوکسورهای ایران این شرایط را دارند.

پیشکسوت بوکس ایران در پاسخ به این سوال که آیا تیم ملی بوکس می‌تواند سمیه المپیک کسب کند؟ خاطرنشان کرد: این موضوع دور از دسترس نیست. همانطور که گفتم اگر برنامه‌های سرمربی و کادرفنی اجرا شود، می‌توانیم دو تا سه سهمیه بگیریم.

خبرگزاری ایسنا: کاپیتان سابق تیم ملی بوکس ایران با انتقاد از بزرگ‌ نمایی‌ها در مورد نتیجه تیم ملی بوکس در رقابت‌های قهرمانی جهان ۲۰۱۹ روسیه، گفت: اگر پیروزی مقابل بوکسورهای فلسطین، عراق و چین‌تایپه پیشرفت است، برای بوکس ایران متاسفم.

تیم ملی بوکس ایران که با شش بوکسور در رقابت‌های قهرمانی جهان ۲۰۱۹ روسیه شرکت کرده بود، با پنج برد و بدون کسب مدال به کار خود در این رقابت‌ها پایان داد.

این نتیجه با واکنش‌های متفاوتی رو به رو شد. عملکردی که از سوی فدراسیون بوکس نتیجه‌ای کم سابقه مطرح شد اما از نگاه کارشناسان و ملی‌پوشان سابق بوکس ایران نتیجه‌ای نه چندان بزرگ بود که باید ابعاد مختلف آن بررسی شود.

به همین منظور گفت و گویی را با علی مظاهری کاپیتان سابق تیم ملی بوکس و پرچمدار کاروان ایران در المپیک ۲۰۱۲ لندن داشتیم که در ادامه آن را می‌خوانید:

– بوکس ایران بار دیگر از کسب مدال در رقابت‌های جهانی بازماند، عملکرد تیم ملی ایران در روسیه چگونه بود؟

متاسفانه این روزها جو خوبی در بوکس حکم فرما نیست و دوستان به جای بررسی و بحث در مورد مسائل فنی، به مسائلی دیگر می‌پردازند و این موضوع برای هر دو جبهه وجود دارد، چه کسانی که الآن روی کار هستند و چه کسانی که قبلا روی کار بوده‌اند.

بهتر است بزرگان بوکس به این اتفاقات ورود کنند تا شاید اندکی به این وضعیت آشفته سر و سامان داده شود. به بحث‌هایی دامن زده می‌شود که در آن مسائل فنی جایی ندارد، سرچشمه آن‌ها هم از فدراسیون است که باید به عنوان یک بزرگ‌تر، آن‌ها را جمع کند. نقد فنی همیشه قابل تامل است و نباید خودمان را گول بزنیم.

نمی‌خواهم به عنوان یک نقد کننده صحبت کنم و به عنوان یک کارشناس و یکی از خانواده بوکس می‌گویم، بنده در قهرمانی آسیا مربی تیم ملی بودم و نتیجه‌ای که کسب شد خوب نبود، اما نتیجه دور قبل را تکرار کردیم.

اکنون نیز نمی‌توان گفت با ۵ برد از عملکرد بوکسورها راضی هستیم چون این نتایج در سال‌های قبل نیز برای ما کسب شده‌اند. قهرمانانی داشته‌ایم که با قرعه‌های سخت‌تر از این دوره در جمع ۸ تیم حاضر شده‌اند.

– می‌توان به کسب سهمیه المپیک امیدوار بود؟

با توجه به این سوال می‌خواهم این سوال را برای مسئولان فدراسیون مطرح کنم که آیا با بردن فلسطین،‌ عراق و چین‌تایپه می‌توانیم کسب سهمیه کنیم که این نتیجه را بهترین نتیجه تاریخ بوکس ایران اعلام می‌کنیم؟ از فدراسیون می‌خواهم که ورزشکاران را وارد چنین بازی‌ و حواشی نکند.

به هیچ عنوان نمی‌گویم موسوی بوکسور بدی است، اما نباید با حرف‌های تو خالی فشار و بار روی دوش او را هم زیاد کنیم. چرا وقتی نمایندگان ما با بوکسورهای یک درجه قوی‌تر رو به رو شدند،‌ باختند؟ کسب سهمیه المپیک کار سختی است و نمی‌توان با بردن فلسطین کسب سهمیه کرد!

– چه زمانی می‌توان به پیشرفت بوکس ایران صحه گذاشت؟

هرگاه بتوانیم برابر بوکسورهایی از کره، ژاپن، فیلیپین، ازبکستان، قزاقستان و حتی هند به برد برسیم، آنجا نقطه‌ای است که پیشرفت کرده‌ایم، پنج برد در قهرمانی جهان آن هم برابر عراق و فلسطین پیشرفت نیست.

نمی‌خواهم کسی را بکوبم و تنها از روی دلسوزی این صحبت‌ها را مطرح می‌کنم. ما در مسابقات شیکاگو سپهوند را در جمع ۸ بوکسور نهایی داشتیم، در المپیک آتلانتا بابک مقیمی در جمع هشت نفر بود.

در لندن روزبهانی را داشتیم، المپیک پکن مرتضی سپهوند را داشتیم، نباید به گذشته برگردیم و با این حرف‌ها فشار را روی ملی‌پوشان زیاد کنیم.

– با این صحبت‌ها، باید گفت بوکس ایران پیشرفتی نداشته…

باید فضای بوکس را بهتر کنیم و فدراسیون در این میان نقش پر رنگی دارد. باید بوکسورها را از حاشیه دور کرده و وارد این بازی‌های دو جبهه‌ای نکنیم.

این تیم ملی همان تیمی است که حقوق می‌گرفت، جای خوب تمرین می‌کرد، همه اعلام می‌کردند از نظر روحی شرایط خوبی داریم و مربی بدنساز با آن اعزام شد،‌ پس نباید بگوییم پنج برد برابر فلسطین، عراق و چین‌تایپه نتیجه خوبی است. اگر بردن فلسطین پیشرفت و شاهکار است، من برای برای بوکس ایران متاسفم!

– توقع خانواده بوکس از این تیم ملی ایران چیست؟

من به شخصه با این تیم کار کرده‌ام و همه نفرات بوکسورهای خوبی هستند،‌ اما توقع زیادی هم ندارم. تنها انتظار من این است که حداقل با بزرگنمایی‌های تو خالی فشار و بار روی دوش ملی‌پوشان را زیاد نکنیم. برای خودمان زشت است، بردن این کشورها کار شگفتی نیست.

ما بوکسورهایی باختیم که یک درجه قوی‌تر از بوکسورهای فلسطین،‌ عراق و چین‌تایپه بودند. فقط از فدراسیون می‌خواهم که مقابل این بزرگنمایی‌ها را بگیرد. باید بزرگان بوکس را آورده و با آن ها در مورد نقاط ضعف صحبت کنند تا نتیجه خوبی حاصل شود.

مسائل فنی بوکسورها و مربیگری نقص داشت، باید این مسائل را از پایه بررسی کرد، بوکس ایران خیلی کار دارد.

از فدراسیون می‌خواهیم که در مورد این نتایج مصاحبه نکرده و به حواشی دامن نزنند. بگذارند کارشناسان بزرگ بوکس با یک نقد منصفانه در مورد عملکرد تیم ملی صحبت کنند، با بزرگنمایی مشکلی حل نمی‌شود.

کسی را نقد نمی‌کنم و نمی‌خواهم کسی را بکوبم، اما اگر پیشرفت و شاهکار را برد برابر فلسطین می‌دانیم بهتر است کلا قید سهمیه المپیک را بزنیم! با بردن این کشورها به ایران سهمیه نمی‌دهند، برای کسب سهمیه باید قزاق و ازبک و … را شکست دهیم.

– یعنی هیچ شانسی برای کسب سهمیه نداریم؟

بنده همه بازی‌ها را تک به تک آنالیز کردم و باید بگویم کار خیلی سخت است. بوکسور وزن ۹۱ کیلوگرم هند به جمع ۸ نفر پایانی صعود کرد که این یعنی با برنامه کار می‌کنند، کسی که در قهرمانی آسیا مدال نگرفت در جمع ۸ نفر برتر وزن خود بود.

همه کشورها کار می‌کنند و اگر قرار باشد مثل همیشه به جای مسائل فنی یکدیگر را نقد کنیم و بزرگنمایی‌های تو خالی باشد،‌ مثل همیشه عقب می‌مانیم. این نحوه پیش بردن بوکس ایران چیزی جر نابودی ندارد.

کسب سهمیه المپیک کار خیلی سخت است و با این بردها به جایی نمی‌رسیم. حتی نباید کشوری چون سوریه را دست کم بگیرید، بوکسورهایی در میان وزن و سنگین وزن دارد که الآن وضعیت خوبی دارند.

در رقابت‌های کسب سهمیه بوکسورهای کم اشتباه حضور دارند و هیچکس حق اشتباه ندارد. اشتباهات کم‌تر المپیکی‌ها را مشخص می‌کند. باید بوکس را رو به پیشرفت حرکت دهیم و این موضوع با کارشناسی‌های دقیق صورت می گیرد.

– حضور در المپیک چقدر به شرایط فعلی بوکس کمک می‌کند؟

برای هر رشته سطح بالاتر موفقیت‌ها رسیدگی بیشتری در پی خواهد داشت و بوکس نیز اینگونه است. به بوکس هم باید نگاه بهتری داشت و با این بی نظمی از نظر من المپیکی شدن سخت است، افراد حاضر در بوکس بیشتر به این فکر این هستند که جواب یکدیگر را در فضای مجازی بدهند تا اینکه به خود واقعی بوکس دل بسوزانند.

من نمی‌دانم یک بوکسور با چه برداشتی از مربیگری یک فرد را بهترین مربی تاریخ بوکس ایران معرفی می‌کند! چرا ملی‌پوشان را وارد این بازی ها می‌کنید؟ اگر بوکسور ما از نظر فنی تا این اندازه خوب بود چرا توانایی کسب مدال نداشت؟ از فدراسیون می‌خواهم مانع وارد کردن بوکسورها به حواشی شود، این کارها تنها به ورزشکاران ما لطمه می‌زند.

– و اما صحبت پایانی…

دبیر فدراسیون گفته است که ما بهترین نتیجه تاریخ بوکس ایران در رقابت‌های جهانی را در روسیه کسب کردیم! شاید خودمان را به خواب زده‌ایم، شاید در بوکس نبوده‌ایم که نمی‌دانیم و شاید هم کلا در ورزش نبوده‌ایم که بی خبریم.

چرا قهرمانان سابق و بزرگ بوکس ایران را با این صحبت‌های نادرست تحریک می‌کنید؟ چرا باید نفراتی چون مقیمی‌ها و باتمانی‌ها را اینگونه عصبی کنیم.

نفراتی که با قرعه‌های سنگین‌تر توانستند به جمع ۸ نفر برتر وزن خود ورود کنند. به عنوان خانواده بوکس از همین امروز می‌خواهیم که فدراسیون چنین حواشی و بزرگ نمایی‌هایی را سر و سامان دهد تا بوکس با واقعیت‌ها به کار خود ادامه داده و ان‌شاءالله که موفق شود.