دسته‌ها
پزشکی و سلامت

بیماریی که می‌تواند ظرف دو هفته به مغز آسیب برساند

محققان اخیرا دریافته‌اند که بیماری کبد می‌تواند ظرف دو هفته به مغز آسیب برساند.

پژوهشگران دریافته اند بیماری کبد اثرات منفی بر روی مغز دارند و می توانند ظرف دو هفته سبب آسیب مغز شوند.

طبق گفته محققان “دانشگاه های ژنو و لوزان” ، “مرکز بیمارستان دانشگاه وود” ، “مرکز تصویربرداری زیست پزشکی” ، “دانشکده پلی تکنیک فدرال لوزان” و “بیمارستان های دانشگاه ژنو” بیماری کبد می‌تواند ظرف دو هفته به مغز آسیب برساند و منجر به اختلالات روانی ، حرکتی و عصبی شناختی شود.

محققان طی این مطالعه موش‌های مبتلا به بیماری مزمن کبدی را به مدت هشت هفته مورد بررسی قرار دادند. طی این بازه زمانی ، دانشمندان دریافتند دو هفته پس از اختلال عملکرد در کبد، تغییرات مولکولی در مغز موش‌ها ایجاد شده است.

موش‌ها در آن مرحله علائم کمی از بیماری کبد را داشتند و علائم بیماری از جمله زردی ، سوء تغذیه یا آب در معده بین هفته های چهار تا هشت ظاهر شد. همچنین دانشمندان شاهد مقدار اضافی آمونیوم، ویتامین سی و کراتین بودند. ماده آمونیوم در مغز بیماران مبتلا انسفالوپاتی کبدی وجود دارد اما دو مولکول ویتامین سی و کراتین هرگز تا پیش از بروز بیماری کبد در مغز دیده نشده بود.

انسفالوپاتی کبدی (Hepatic encephalopathy) طیف وسیعی از اختلالات سیستم عصبی مرکزی را شامل می‌شود، این اختلال‌ها به دنبال آسیب‌های شدید کبدی، نارسایی‌های کبدی یا شنت‌های ورید پورت رخ می‌دهد. علت این اختلال ناتوانی کبد در تولید و دفع اوره از آمونیاک است. آمونیاک بر سیستم عصبی مرکزی اثر تضعیف‌کننده‌ای دارد. مراحل ابتدایی انسفالوپاتی کبدی با علایم کاهش هوشیاری، گیجی و بی‌قراری آغاز شده و در ادامه از دست دادن هوشیاری، تشنج و کُمای غیرقابل برگشت روی می‌دهد.

“والری مک لین” (Valérie McLin) استاد گروه کودکان ، زنان و زایمان و یکی از پژوهشگران این مطالعه گفت: آمونیوم زمانیکه پروتئین‌ها شکسته می‌شوند، تولید می‌شود. نیمی از آمونیوم به مغز می رود و در آنجا به گلوتامین تبدیل می شود و از آن برای تولید انتقال دهنده های عصبی استفاده می شود. بقیه نیز توسط کبد فیلتر شده و در ادرار دفع می شود. هنگام نقص در عملکرد کبد ، آمونیوم بیش از حد به مغز می رود. افزایش تولید گلوتامین منجر به ورم مغزی و در بعضی موارد انسفالوپاتی کبدی می شود.

پژوهشگران این مطالعه که در مجله “Journal of Hepatology” منتشر شد، گفتند یافته های این مطالعه می‌تواند به آسیب های مغزی ناشی از بیماری کبد کمک کند.

 

دسته‌ها
دسته‌بندی نشده

ویتامین D و موارد مصرف ویتامینd | ویتامین d و پیشگیری از بیماری

ویتامین D یکی از مواد مغذی ضروری و مهم برای حفظ سلامت بدن انسان است.این ماده به‌عنوان قدرتمندترین ابرویتامین ضدویروس جهان در نظر گرفته می‌شود.

جدا از موارد دیگر، بدن انسان اساسا برای حفظ و نگهداری از دندان‌ها و استخوان‌ها، تقویت سیستم ایمنی و تولید و تنظیم سطوح انسولین به این ویتامین نیاز دارد.

همچنین، این ویتامین در پیشگیری از برخی بیماری‌های ویرانگر مانند سرطان، بیماری پارکینسون، ام‌.اس، بیماری قلبی، دیابت و سکته مغزی نقش دارد.

مواردی که نیاز به ویتامین دی را بیشتر می‌کنند
ویتامین

شاید فرض کنید اگر مواد غذایی سرشار از ویتامین D مصرف کنید، به اندازه کافی زیر نور خورشید وقت بگذرانید و مکمل ویتامین مصرف کنید، این ماده مغذی مهم به میزان کافی در بدن شما وجود خواهد داشت.

اما متاسفانه، لزوما این‌گونه نیست.اگر هر چیزی را که به ویتامین D مربوط می‌شود را نیز به‌خوبی مدنظر قرار دهید، همچنان برخی عوامل پنهان وجود دارند که می‌توانند سطوح این ویتامین را به کمتر از آن چیزی که باید باشد، کاهش دهند.

قرار گرفتن در معرض BPA

مواد شیمیایی مخل فعالیت غدد درون‌ریز تقریبا همه جا هستند و پرهیز از آنها می‌تواند دشوار باشد. اما شما می‌توانید با نوشیدن آب از محصولات شیشه‌ای به‌جای محصولات پلاستیکی، بررسی برچسب تمام محصولات مراقبت شخصی، پرهیز از مواد شیمیایی مخصوص چمن و علف‌های هرز، پرهیز از غذاهای کنسروی و خرید جارو برقی با کیفیت بالا که به‌خوبی گرد و خاک، یکی از بزرگ‌ترین منابع مواد شیمیایی مخل غدد درون ریز در خانه، را جمع می‌کند مواجهه با آنها را کاهش دهید.

وزن بیش‌تر

هرچه وزن شما بیشتر باشد، به ویتامین D بیشتری نیز نیاز دارید. این به‌دلیل آن است که اضافه وزن فراهمی‌ زیستی ویتامین D را کاهش می‌دهد، از این‌رو بدن در سالم نگه داشتن شما و پیشگیری از بیماری‌ها با مسیری دشوارتر مواجه می‌شود.این در شرایطی است که مصرف ویتامین D بیشتر می‌تواند حتی به برنامه‌های کاهش وزن نیز کمک کند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ با حضور افراد دارای اضافه وزن و چاق که کمبود ویتامین D نیز داشتند، انجام شد نشان داد که با آغاز مصرف مکمل ویتامین D، وزن آنها نیز در مسیر کاهش هرچه بیشتر قرار گرفته است.

ویتامین d و بیماری کبد

افراد مبتلا به بیماری کبدی، به‌عنوان مثال، به اندازه کافی صفرا تولید نمی‌کنند، که این ماده به بدن در پردازش ویتامین D کمک می‌کند.افراد مبتلا به بیماری کلیوی نیز به‌طور معمول با سطوح کم ویتامین D مواجه هستند. در حقیقت، هرچه بیماری وخیم‌تر می‌شود، سطوح ویتامین D نیز در آنها بیشتر کاهش می‌یابد.

افزایش سن

به‌گفته پژوهشگران، با افزایش سن انسان، توانایی بدن نیز برای جذب ویتامین D کمتر می‌شود. به‌عنوان مثال، فردی که بیش از ۷۰ سال سن دارد هنگامی‌ که برای مدت زمانی مشابه با فردی جوان در معرض نور خورشید قرار بگیرد ۳۰‌درصد ویتامین D کمتر تولید می‌کند. افراد پیرتر از سطوح مواد کمتری در پوست خود برخوردار هستند که پیش‌ساز ویتامین D را به ویتامین D واقعی قابل استفاده در بدن تبدیل می‌کنند.

اگر ویتامین D مورد نیاز خود را از طریق غذا یا مکمل تامین می‌کنید، سلامت ضعیف روده می‌تواند از جذب موثر این ماده مغذی پیشگیری کند.

شیره‌های معده، ترشحات لوزالمعده، صفرای کبد و سلامت روده همگی بر این که بدن چه کاری با ویتامین‌ها انجام می‌دهد، تاثیرگذار هستند.

زمانی که این موارد عملکرد درستی نداشته باشند، شما ممکن است به آن اندازه که می‌خواهید ویتامین‌ها را مصرف کنید، اما بدن در استفاده از بیشتر آنها ناتوان باشد.

یک مثال خوب در این زمینه افراد مبتلا به اختلالات روده و گوارش مانند بیماری سلیاک، پانکراتیت مزمن، سندرم روده تحریک پذیر و بیماری کرون هستند که در جذب ویتامین D عملکرد ضعیفی دارند.

برای بهبود سلامت روده و جذب ویتامین D، شما باید دوز کافی از پروبیوتیک‌ها را در روز مصرف کنید که می‌تواند از شما در برابر اثرات قرار گرفتن در معرض BPA نیز محافظت کند.

پروبیوتیک‌ها را می‌توانید از طریق رژیم غذایی یا مصرف مکمل دریافت کنید.

اگر به‌واسطه هر یک از این سارقان پنهان ویتامین D در معرض خطر کمبود این ماده مغذی قرار دارید، به‌طور مرتب سطوح این ویتامین را بررسی کنید.

اگر با کمبود مواجه هستید می‌توانید میزان مصرف روزانه ویتامین D خود را افزایش دهید تا میزانی که توسط بدن جذب نمی‌شود را جبران کند.

دریافت ۵,۰۰۰ واحد بین‌المللی ویتامین D در روز توصیه شده است.

شاید میزان زیادی به‌نظر برسد، اما شما می‌توانید بدون تجربه عوارض جانبی تا ۱۰,۰۰۰ واحد بین‌المللی در روز ویتامین D مصرف کنید.

اگر از مکمل استفاده می‌کنید نمونه‌های ویتامین D3 طبیعی (Cholecalciferol) و نه نمونه‌های ویتامین D2 مصنوعی (Ergocalciferol) را خریداری کنید.

از منابع غذایی خوب برای ویتامین D نیز می‌توان به روغن ماهی، ماهی‌های آبسرد، محصولات لبنی و کره اشاره کرد.