اما این سنتی است که امروزه مرسوم است؛ جالب است بدانید که ولنتاین از اول هم به این گونه برگزار نمی شد! برای اینکه بدانید تاریخچه ولنتاین چه بوده است به ادامه این مقاله مراجعه کنید.
ولنتاین چه کسی بوده است؟
اعتقاد عام بر این است که ولنتاین، نام کشیشی رومی در قرن سوم میلادی بوده است. در آن زمان امپراطور وقت روم، کلادیوس دوم، ازدواج را منع کرده بود؛ چون اعتقاد داشت سربازان متاهل جنگجویان بدی هستند. اما کشیشی به نام سینت ولنتاین که این کار کلادیوس را درست نمی دانست و مراسم ازدواج را به صورت مخفیانه انجام می داد.
کلادیوس بعد از مدتی این موضوع را فهمید و به دستور او ولنتاین زندانی و سپس به مرگ محکوم شد. ولنتاین به زندان افتاد و در آنجا عاشق دختر کور زندانبان شد. روز ۱۴ فوریه که روز اعدام ولنتاین بود و او را برای اعدام می بردند نامه ای برای دختر زندانبان نوشت و در آخر نامه نوشت “از طرف ولنتاین تو”.
خاستگاه خونین ولنتاین
همانطور که گفته شد، روز ولنتاین، زمان جشن عشق و علاقه و بوسه است. اما خاستگاه این جشن شکلاتی و شیرین، در واقع تیره و تار و خونین است. این روز، روزی است که علاوه بر کشته شدن سینت ولنتاین در آن توسط رومی ها، در دو سال متفاوت از قرن ۳ میلادی نیز دو مرد دیگر به همین نام اعدام شدند.
با اینکه هیچ کس منشا دقیق این جشن را نمی داند اما جایی که احتمالا آغاز شده روم باستان است یعنی جایی که مردها عادت داشتند زن ها را بزنند!
روز ولنتاین از کی شروع شد؟
اولین بار ولنتاین، در سال ۴۹۶ میلادی اتفاق افتاد. این جشن، یک رسم قدیمی به شمار می رود که ریشه در یک فستیوال رومی دارد. رومی ها در اواسط فوریه که برای آن ها آغاز بهار بود، جشنی به نام لوپرکالیا برگزار می کردند.
جشن ولنتاین در گذشته
از ۱۳ تا ۱۵ فوریه رومی ها جشنی برگزار می کردند که در آن یک بز و یک سگ را قربانی می کردند و با شلاقی که از پوست قربانی ها می ساختند زنان را می زدند. به گفته ی تاریخ شناسان، زنان جوان صف می کشیدند تا از مردان شلاق بخورند. آن ها اعتقاد داشتند این کار باعث می شود باروری شان بیشتر شود!
جشن وحشیانه ی رومی ها شامل یک بازی دوست یابی هم می شد که در آن، مردان اسم زن ها را از یک ظرف بیرون می کشیدند و این زوج تا آخر جشن با هم بودند و اگر با هم سازش داشتند بیشتر با هم می ماندند.
رومی ها به روایت دیگری هم بنیان گذار روز عشاق هستند. امپراطور کلادیوس دوم دو مرد را که هر دو ولنتاین نام داشتند در روز ۱۴ فوریه در دو سال متفاوت در قرن سوم اعدام کرد. کلیسای کاتولیک به منظور بزرگداشت شهادت این دو فرد، روز ولنتاین را جشن می گیرد.
بعدها پاپ گلاسیوس اول در قرن پنجم روز ولنتاین را با فستیوال لوپرکالیا تلفیق کرد تا آداب کافران را از لوپرکالیا بزداید. به نظر مورخان، این فستیوال جشن عیاشی و میگساری بود اما مسیحی ها به آن جنبه ی مذهبی دادند و حتی این باعث نشد که ولنتاین روز عشق و باروری نباشد.
در همین دوران نورمن ها جشنی به نام گالاتین داشتند. کلمه ی گالاتین یعنی عاشق زن ها. این جشن گاهی با روز ولنتاین اشتباه گرفته می شد چون این دو، تا حدودی شبیه هم بودند.
ویلیام شکسپیر هم در شعرهایش به روز ولنتاین توجه ویژه ای کرد و باعث محبوبیت این روز در سراسر بریتانیا و اروپا شد.
با گذشت سال ها، این جشن شیرین تر شد. شوسر و شکسپیر در اشعار خود به آن پرداختند و این روز در بریتانیا و اروپا محبوب تر شد. کارت های دست ساز کاغذی در قرون وسطی تبدیل به یادگاری های محبوب کوتاه مدت آن دوران شد. سرانجام این سنت راه خود را به آمریکا باز کرد؛ انقلاب صنعتی باعث تولید کارت های چاپی در قرن ۱۹ شد و در ۱۹۱۳ هالمارک کاردز که شرکتی در کانزاس بود اقدام به تولید انبوه کارت های ولنتاین کرد. فوریه دیگر از آن به بعد مثل قبل نبود.
امروزه این روز بریز و بپاشی حسابی دارد! طبق تحقیقات بازاری که انجام گرفته فروش در سال های گذشته در این روز به ۱۷٫۶ میلیارد دلار رسیده و هر سال انتظار می رود این رقم بیشتر و بیشتر شود.
این بهره گیری اقتصادی از ولنتاین آن را برای خیلی ها خراب کرده است. جامعه شناسان می گویند مثلا اگر مردم کارت های ولنتاین را نخرند، آن کارت ها به فروش نمی رسد و سوء استفاده کنندگان از این مراسم، ورشکست می شوند.
این جشن همچنان به انواع مختلف ادامه دارد. خیلی ها پول های آنچنانی خرج می کنند و برای عشق خود جواهرات و اکسسوری های گران قیمت و گل می خرند. بقیه نیز خودشان را مهمان می کنند و تنهایی غذا می خورند و به خودشان شکلات هدیه می دهند. تعداد اندکی هم این روز را به شیوه ی رومی های باستان جشن می گیرند؛ اما بیایید این کار را نکنیم .
