خبرگزاری موج: رییس پیشین صداوسیما اقدام به انتشار یک کتاب با عنوان «روایت یک استعفا» کرده که به موضوع مدیریتش در رسانه ملی از آغاز تا پایان می‌پردازد و در بخشی از آن ماجراهای مصاحبه پخش نشده فردوسی‌پور و محمدجواد ظریف را توضیح می‌دهد
محمد سرافراز رئیس سابق سازمان صداوسیما که برخلاف پیشینیان خود در مدت کوتاهی از سمت خود استعفاء کرد، با انتشار کتابی با عنوان «روایت یک استعفا، ۲۴ سال مدیریت در رسانه ملی» به دوران مدیریتش و دلایل جدا شدن از این سازمان پرداخته است که می‌تواند سرآغاز بحث‌های زیادی در این مورد شود.
وی که در دوره مدیریتش به هیچ مصاحبه رسانه‌ای و به‌ویژه نشست خبری تن نداد این‌بار در مقابل میلاد دخانچی نشسته و با صراحتی خاص به فعالیت‌هایش در سازمان صداوسیما و استعفایش از ریاست این سازمان در قالب یک گفتگوی تفصیلی پاسخ داده است.
این مصاحبه طولانی به شکل یک کتاب ۲۷۲ صفحه‌ای صفحه‌بندی شده است و به نظر می‌رسد که صرفا برای اطلاع رسانی و نه فروش در اختیار مخاطب قرار گرفته است چرا که هیچ شناسنامه‌ای در ابتدای این کتاب درج نشده و نه تنها نام و نشانی از ناشر ندارد بلکه خبری از شماره شابک و کتابشناسی ملی هم در آن نیست.
محتویات این مصاحبه-کتاب در هشت فصل به همراه پیشگفتار و کلام آخر و ضمیمه های سندی وتصویری فصل بندی شده است که به شرح زیر است:
فصل اول: چرا سرافراز انتخاب شد؟
فصل دوم: دوره علی لاریجانی
فصل سوم: دوره عزت الله ضرغامی
فصل چهارم: برون مرزی یا دارالترجمه؟
فصل پنجم: ایده پرس تی وی
صل ششم: اولویت های رئیس سازمان
فصل هفتم: پنج اقدام اساسی
فصل هشتم: روایت استعفا
و در آن به موضوعات جنجالی مانند مسائل مرکز آرشیو سازمان صداوسیما، جنجال فتیله‌ای‌ها، مزایده جنجالی سازمان و انصراف یک‌باره سی متقاضی، شهرزاد میرقلی خان، مصاحبه فردوسی‌پور با محمدجواد ظریف و … هم پرداخته شده است که در ادامه به عنوان نمونه ماجرای عدم پخش مصاحبه ظریف در برنامه ۹۰ را از قول سرافراز باز نشر می کنیم:
*ظریف و برنامه ۹۰
سوال: برویم سراغ مصاحبه ظریف با برنامه نود که پخش نشد. اتفاقی که افتاد این بود که آقای فردوسی‌پور برای برنامه شب یلدا با آقای ظریف مصاحبه کرده بود و شما اجازه پخش آن برنامه را ندادید و این باعث جنجال شد.
جواب: یکی از اقدامات ما بازگرداندن نظم و انضباط کاری به شبکه‌ها متناسب با ماموریت‌های تعریف شده برای هر شبکه و هر برنامه بود. برنامه ۹۰ یک برنامه ورزشی و محور اصلی آن فوتبال است. نباید مجری در این برنامه به همه مسائل کشور بپردازد و اظهار نظر کند. در ماه‌های اول چند بار شفاهی و بعد کتبی تذکر دادم. معاون سیما هم قبول داشت که این برنامه چارچوب داشته باشد و در چارچوب خودش خیلی هم آزاد بود؛ اما موافق نبودم آقای فردوسی پور در مورد موضوعات سیاسی-فرهنگی جامعه در این برنامه اظهار نظر کند.
سوال: آیااین سخت‌گیری فقط برای برنامه ۹۰ بود؟
جواب: اگر قرار باشد هر شبکه‌ای در هر برنامه‌ای با هر قالب و ساختاری و در هر موضوعی برنامه سازی کند، آن وقت تفکیک شبکه‌ها و برنامه‌ها بی معنی می‌شود. یکی از اقدامات مهم سیما در زمان ما بازتعریف شبکه‌ها بود. شبکه اول را شبکه ملی، شبکه دوم را شبکه اجتماعی، شبکه سوم را شبکه ورزش و سرگرمی، شبکه چهار را شبکه علمی – فرهنگی و شبکه پنج را شبکه اقتصادی نامگذاری کردیم. بقیه شبکه‌ها تخصصی بودند و کانالهای زیرمجموعه شبکه‌ها قرار می‌گرفتند یا حذف و ادغام می‌شدند. وقتی پس از صحبت حضوری و تذکر کتبی رئیس سازمان بازهم مصاحبه‌ای غیرمرتبط با موضوع برنامه نود انجام شد، رئیس سازمان نباید می‌پذیرفت. برنامه ۹۰ پخش شد اما مصاحبه غیر مرتبط پخش نشد.
سؤال: ولی بیاییم از منظر برنامه‌ساز به قصه نگاه کنیم، برنامه ساز می‌توانست بگوید من یک برنامه مناسبتی دارم که هرسال شب یلدا کار ویژه انجام می‌دهم و ایده امسالم این بوده که با آقای ظریف درباره فوتبال صحبت کنم. یکبار با آقای سیدحسن خمینی قبلا درباره فوتبال مصاحبه کردند.
جواب: اینکه درگذشته چه مصاحبه‌هایی در این برنامه پخش شده من کاری ندارم. ملاک من چارچوب تعریف شده و انضباط کاری بود. برای ربط این مصاحبه با فوتبال از کلمه دیپلماسی ورزشی استفاده شده بود. بخشی از سؤالها در مورد برجام این بود که در محل مذاکرات چه کردید؟ این مصاحبه درباره فوتبال نبود، این مصاحبه فوتبال مالی شده بود.
سؤال: شما مصاحبه را خودتان دیدید؟
جواب: بله
سؤال: بعد دستور عدم پخش دادید؟
جواب: گفتم این مصاحبه در این برنامه قابل پخش نیست، در توضیحات روابط عمومی سازمان در این مورد به چهار اصل توجه شده بود: اول اینکه گفتگو باشخصیت ها و رجل سیاسی تابع نظر شخص تهیه‌کننده یا عوامل برنامه نیست. (این مصاحبه بدون هماهنگی با مدیر گروه، مدیر شبکه و معاون سیما انجام شده بود).
دوم اینکه وزیر خارجه معمولا بیشتر از سایر مسئولان کشور به آداب و مقررات توجه می کند و از طرف شبکه سوم درخواستی برای مصاحبه صورت نگرفته بود. سوم اینکه برنامه ۹۰ یک برنامه ورزشی و در حوزه فوتبال است و تلاش دست اندرکاران شبکه سوم اینست که به مطالبات مخاطبان در این حوزه به طور کامل بپردازد. چهارم اینکه وزارت امور خارجه طبق روال خودش از طرف مسئولان سازمان نامه رسمی برای مصاحبه درخواست نکرده بود (درحالیکه در موارد قبلی نامه درخواست می کرد) و در پایان سازمان قول داد به اقدام بدون هماهنگی تهیه کننده ۹۰ رسیدگی کند.
سؤال: در ماجرای همان برنامه آقای فردوسی‌پور با من تماس گرفت و با زبانی دردودلانه گفت عدم پخش این برنامه هزینه زیادی برای سازمان تولید می کند و حرفش هم بیراه نبود چون فردا تیتر روزنامه‌ها شد.
جواب: برای من واضح بود برنامه ۹۰ یک تیم همراه و طرفدار رسانه ای دارد؛ اما مهمتر از آن این بود که انضباط کاری و چارچوب ها رعایت شود و شبکه ها و برخی از تهیه‌کنندگان از حالت «جزایر مستقل» خارج شوند تا بتوان به «سازمان رسانه‌ای مدیریت شده» رسید. من شخصا قبل از اینکه رئیس سازمان شوم رابطه خوبی با آقای فردوسی‌پور داشتم. ایشان وقتی به پرس‌تی‌وی آمد، اولین استودیو HD سازمان را دید و نحوه اداره آن مجموعه را مشاهده کرد، خیلی تعریف می کرد و برنامه مربوط به مسابقات جام جهانی فوتبال را ازآنجا پخش کرد اما این رابطه خوب موجب نمی شد حرکت جزیره ای در سازمان رواج پیدا کند. همان موقع برخی از رسانه ها تحلیل کردند که چون آقای ظریف احتمال دارد کاندیدای ریاست جمهوری شود با پخش این مصاحبه مخالفت شده است. این تحلیل اشتباه بود و به آقای ظریف وقت مصاحبه در برنامه های مختلف داده شده بود. حتی من فکر کردم این مصاحبه کوتاه در زمان دیگر و جای دیگری پخش شود.
سؤال: فکر نمی‌کنید همه اینها در جوّی که بعداً علیه شما به وجود آمد تأثیر داشت؟ گویی شما هم داشتید در یک پازل کلان‌تر که توسط رقیبان شما طراحی شده بود بازی می‌کردید.
جواب: بخشی از جو رسانه‌ای مربوط به سازماندهی دولت بود. یک مرکز مانیتورینگ ایجاد شده بود تا مشاور رئیس‌جمهور به صورت سیستماتیک در مورد تلویزیون گزارش تهیه کند. بخشی از این گزارش‌ها به روزنامه‌ها و خبرنگاران مرتبط ارسال می‌شد تا خوراک رسانه‌ای تهیه کنند.
آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.
