دسته‌ها
ورزشی

داستان یک باشگاه فوتبال طرفدار محیط زیست؛ سبزترین باشگاه دنیا!

یک گزارش جالب از باشگاهی که شکل جالبی به فوتبال داده است و نماهای عجیبی در خود دارد.

به گزارش ایلنا، «فارست گرین راورز» یک باشگاه فوتبال معمولی نیست. این تیم روی زمینی بازی می‌کند که از چمن ارگانیک ساخته شده است. پنل‌های خورشیدی روی سقف ورزشگاه نصب شده‌اند و نور پروژکتورها از آنها تأمین می‌شود و در نزدیکی ورزشگاه هم منطقه حیات وحش قرار دارد.


طرفداران انگلیسی همیشه دوست داشته‌اند بین دو نیمه چیزی بخورند و اگر طرفداران فارست گرین راورز بخواهند این کار را انجام دهند، یک منوی صددرصد گیاهی برای‌شان وجود دارد. خود بازیکنان هم در ورزشگاه محصولات حیوانی مصرف نمی‌کنند.


این باشگاه که در لیگ دو انگلیس (دسته چهارم) بازی می‌کند، کربن تولید نمی‌کند و اثری بر محیط زیست به‌جا نمی‌گذارد.


آنها همچنین مجوز لازم را کسب کرده‌اند تا اولین ورزشگاه تما‌م‌چوبی دنیا را بسازند. این ورزشگاه که 5هزار صندلی خواهد داشت را شرکت معماران زها حدید طراحی کرده است. انرژی آن هم کاملاً از منابع تجدیدپذیر حاصل خواهد شد.


باشگاه فارست گرین در نیلزورث قرار دارد که شهری کوچک در منطقه گلوسترشایر است. آنها تا حدی به محافظت از محیط زیست وفادار بوده‌اند که فیفا لقب «سبزترین باشگاه فوتبال در دنیا» را به آنها داده‌ است.


ماجرای آنها از سال 2010 شروع شد؛ زمانی که دیل وینس، رئیس فعلی باشگاه ریاست آن را بر عهده گرفت. در آن هنگام، فارست گرین دچار بحران مالی شده بود. وینس مؤسس شرکت اکوتوریستی است که تأمین‌کننده انرژی سبز است. او البته قصد نداشت مدیریت کارها را در باشگاه به دست بگیرد، ولی می‌گوید به شکلی ناخواسته و خوشایند درگیر این موضوع شده است: «ما برنامه نحوه اداره باشگاه را بلافاصله نوشتیم و به این فکر کردیم که اگر قرار باشد یک باشگاه فوتبال را اداره کنیم، این کار را مطابق عقاید و اصول خود انجام خواهیم داد. ما گفتیم روی پایایی کار خواهیم کرد، و چرا با طرفداران فارست گرین و دیگر هواداران فوتبال و ورزش درباره این موضوع صحبت نکنیم؟»



فارست گرین با کاهش تأثیرات کربن در تأمین انرژی، حمل‌و‌نقل بازیکنان، و تأمین غذای آنها، نه‌تنها تبدیل به باشگاهی دوستدار محیط زیست شد، که توجه جامعه بین‌الملل را هم برانگیخت. وینس می‌گوید این باشگاه حالا در 50 کشور طرفدارانی دارد: «بازی آخر ما را پنج کشور پخش کردند. این توجهی است که به ما جلب شده است و به‌نظرم به‌دلیل ترکیب فوق‌العاده‌ای است که از محیط زیست و اداره یک باشگاه فوتبال ساخته‌ایم. ما نه‌تنها نوع جدیدی از اداره باشگاه‌های فوتبال را به دنیا معرفی کردیم، بلکه دسته جدیدی از هواداران را هم ساختیم.»


اما همه تغییرات برای طرفداران جذاب نبوده است. وینس می‌گوید برخی از آنها از گیاه‌خواری در ورزشگاه راضی نیستند: «گیاه‌خواری امروزه تبدیل به مفهومی رایج شده اما 10 سال پیش اینطور نبود. این موضوع کمی بهت‌آور است، به‌ویژه در فوتبال. این یکی از دلایلی بود که می‌خواستیم در فوتبال دست به چنین کاری بزنیم، چون فوتبال یکی از جاهایی است که انتظارش را ندارید که گیاه‌خواری رواج پیدا کند. ما هر دو هفته یک‌بار در ورزشگاه خودمان برای دو ساعت حضور پیدا می‌کنیم و می‌خواستیم که هواداران‌مان بیایند و چیزی متفاوت را تجربه کنند و این اتفاق هم افتاد.»


بسیاری از بازیکنان فارست گرین و همچنین خانواده‌های‌شان حالا گیاه‌خوار شده‌اند. البته وینس می‌گوید الزامی در این زمینه وجود ندارد: «ما به بازیکنان‌مان نمی‌گوییم چه بکنند. ما آنها را تشویق به این کار می‌کنیم و می‌گوییم که گیاه‌خواری چه تأثیر مثبتی در عملکردشان دارد. ما آنها را تشویق می‌کنیم که خوب زندگی کنند و نخوردن محصولات حیوانی یکی از عناصر کلیدی این زندگی است. ما با بازیکنان‌مان همانطور رفتار می‌کنیم که با طرفداران‌مان و افراد دیگر رفتار می‌کنیم. ما به آنها نمی‌گوییم چه کنند، بلکه کارهای خودمان را به نحوی انجام می‌دهیم که به‌نظرمان باید اینطور باشد.»


وینس همچنین می‌گوید دوستدار محیط زیست بودن هزینه بیشتری نسبت به روند معمول ندارد و در واقع استفاده از پنل‌های خورشیدی باعث شده هزینه‌های اجرایی مانند هزینه برق کاهش یابد.


جدیدترین حسابرسی باشگاه که در این ماه انجام شد، نشان می‌دهد فارست گرین در سال مالی منتهی به 30 آوریل 2019، پیش از مالیات تنها 800هزار پوند ضرر داشته است و گردش مالی باشگاه 5میلیون پوند بوده است. این ضرر به‌دلیل آن بوده که انتقال یکی از بازیکنان منتفی شده است اما باشگاه در سال مالی قبل از آن سودآور بود و وینس می‌گوید در سال بعد هم سوددهی برقرار خواهد شد.


اما اگر تیم‌های فوتبال بتوانند اثر خود بر محیط زیست را کاهش دهند و طرفداران جدیدی جذب کنند و رسانه‌ها هم خبرهای آنها را بدون هزینه اضافی کار کنند، چرا باشگاه‌های بیشتری به سراغ این کار نمی‌روند؟ وینس می‌گوید: «مسأله اصلی عدم آگاهی است. به‌نظرم در چند سال گذشته، آگاهی افزایش یافته و ما تماس‌های بسیاری از سایر باشگاه‌های فوتبال و همچنین باشگاه‌ها و سازمان‌های ورزشی داشته‌ایم. همه به کاری که ما داریم انجام می‌دهیم علاقه‌مند شده‌اند و می‌خواهند ببینند که خودشان چه کارهایی می‌توانند انجام دهند.»


فوتبال در سال‌های اخیر درآمد بسیاری داشته اما اثر مخرب آن بر محیط زیست هم زیر تیغ انتقادات قرار گرفته است. انتقاد زیادی از مسابقات یورو 2020 شده که قرار است در چندین کشور اروپایی برگزار شود. به این ترتیب طرفداران و تیم‌ها باید نسبت به زمانی که مسابقات در یک کشور برگزار می‌شود، پروازهای بیشتری داشته باشند. در فصل گذشته لیگ اروپا هم دو باشگاه لندنی چلسی و آرسنال به باکو، پایتخت آذربایجان سفر کردند تا فینال را برگزار کنند.


یوفا هم مانند فارست گرین در برنامه اقدام ورزش برای شرایط اقلیمی سازمان ملل حضور دارد. وینس می‌گوید مذاکراتی با یوفا انجام شده و به نظرش در آینده اوضاع بهتر خواهد شد. او همچنین می‌گوید باشگاه‌های بزرگتر می‌توانند استثناهایی برای خود قائل باشند: «اگر در لیگ برتر بودیم و یک بازی اروپایی داشتیم که نمی‌شد با قطار سفر کنیم، شاید قبول می‌کردیم که پرواز کنیم و تأثیر کربن خود را افزایش دهیم. در زندگی مهم است که مطلق‌گرا نباشید، به‌ویژه در این مبارزه علیه تغییرات اقلیمی، چراکه افراد زیادی هستند که از این مطلق‌گرایی برخی سوء‌استفاده می‌کنند و می‌گویند به این دلیل حاضر نیستند کاری در این زمینه انجام دهند. آنها کارهای این افراد را بهانه قرار می‌دهند. به‌نظرم بسیار مهم‌تر این است که هر کاری که می‌توانیم انجام می‌دهیم اما قرار نیست در جاهایی که کاری از دست ما برنمی‌آید درگیر جزئیات شویم.»


وینس بر این باور است که این مسئولیت بر عهده سایر باشگاه‌ها هم هست: «باشگاه‌ها این فرصت را دارند که با طرفداران‌شان صحبت کنند و به آنها بگویند دارند چه کارهایی انجام می‌دهند و چرا این کارها را می‌کنند و به این ترتیب تغییرات بزرگی را رقم بزنند. فوتبال در برابر نژادپرستی و مسائل دیگر ایستاده است. ما باید در مقابل بحران محیط زیست هم بایستیم.»


منبع: فوربز

آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه 7 بخوانید

دسته‌ها
اخبار ورزشی

در روز خودسوزی سحر، هوادار استقلالی چه گذشت

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

به گزارش رسانه ۷، شهروندآنلاین نوشت؛ با گذشت چند روز از مرگ دلخراش سحر خدایاری، واکنش‌ها به این حادثه دردناک همچنان ادامه دارد. از زمان رسانه‌ای‌شدن خودسوزی سحر تا امروز اظهارنظر‌های مختلفی درباره این حادثه و دلایل وقوع آن مطرح شده است. حالا این رسانه به عنوان منبع اصلی انتشار این خبر دو گفتگو با خواهر و پدر سحر انجام داد که تا حدودی جزییات و چرایی بروز این حادثه را روشن کرد. در این بین هم به‌خصوص پس از مرگ سحر چهره‌های شناخته‌شده‌ای از طیف‌ها و گروه‌های مختلف نسبت به این حادثه تکان‌دهنده واکنش نشان دادند و با خانواده خدایاری ابراز همدردی کردند؛ اما شاید آنچه تاکنون کمتر به آن پرداخته شده لحظه وقوع حادثه و جزییات خودسوزی این دختر سی ساله است. اینکه سحر چه زمانی و دقیقا کجا دست به این اقدام وحشتناک زده است؟ چه کسانی تا قبل از رسیدن آمبولانس به کمک او رفتند؟ سحر چطور خودش را آتش زد و آخرین جملاتی که بر زبان آورد، چه بود؟ این‌ها پرسش‌هایی بود که خبرنگار را راهی محل حادثه کرد.
در روز خودسوزی سحر، هوادار استقلالی چه شد؟
با این‌که نزدیک به دو هفته از خودسوزی سحر گذشته، اما اهالی محل هنوز هم آن حادثه را با جزییات به خاطر دارند. آن‌ها از فریاد‌ها و ضجه‌های دختری می‌گویند که درست ۱۱ روز پیش کسبه و رهگذران خیابان شریعتی تقاطع معلم را شوکه کرد. حسین یکی از همین افراد، پسر جوانی است که خودش می‌گوید بعد از آن حادثه هر شب کابوس می‌بیند: «خیلی صحنه وحشتناکی بود، یک توده سیاه که دستانش را باز کرده بود، بالا و پایین می‌پرید، شعله‌های آتش هم از تن و بدنش بالا می‌رفت، هنوز صدای جیغ‌هایش توی گوشم می‌پیچد.» او درباره زمان وقوع حادثه هم توضیح می‌دهد: «من داخل مغازه نشسته بودم، ساعت حدود ۱۱ بود؛ یعنی چند دقیقه‌ای گذشته بود، صدای داد‌وفریادی بلند شد، سریع بیرون را نگاه کردم، دود و آتش بود چند نفری هم به طرفش می‌دویدند، باور نمی‌کردم که کسی خودش را آتش زده باشد، اما وقتی آتش خاموش شد، فهمیدم که یک دختر جوان بوده که از دادگاه انقلاب بیرون آمده و خودش را آتش زده است.»

هنوز داشت نفس می‌کشید، صحبت‌هایش مفهوم نبود، همهمه و شلوغی خیابان هم صدای ضعیف او را نامفهوم‌تر می‌کرد؛ اما من شنیدم که می‌گفت نمی‌خواهم، ولم کنید، نمی‌خواهم…
رامین یکی دیگر از کسبه خیابان شریعتی جزییات دیگری از خودسوزی سحر را به می‌گوید: «من دیدم که به‌سرعت از خیابان معلم به طرف شریعتی می‌آمد. خودش را آتش زده بود، یک تاکسی ون نگه داشت و با کپسول سعی کرد آتش را خاموش کند، بعد هم چند ماشین دیگر زیرپایی و پتو روی بدنش انداختند، اما دیگر فایده‌ای نداشت، از سر تا پایش کامل سوخته بود، حتی لباس‌هایش هم خاکستر شده بود، چند خانم چادر و لباس روی بدنش انداختند، بعد هم آمبولانس رسید و او را با خودش برد.»
محمد هم از ساکنان این خیابان است؛ آن‌طور که خودش می‌گوید، اولین نفری بوده که خودش را به سحر رسانده و او با پیراهنش سعی کرده آتش را خاموش کند: «من سمت غرب خیابان شریعتی ایستاده بودم، از دور داشتم خیابان معلم را نگاه می‌کردم که چشمم به آن دختر افتاد، یک دبه سفیدرنگ دستش بود، انگار می‌خواست کاری بکند، کنجکاو شدم، چند قدمی به طرفش رفتم؛ کنار خیابان ایستاده بودم که یکدفعه دبه را بلند کرد و مایعی که داخل آن بود را روی خودش ریخت.» او ادامه می‌دهد: «من به‌سرعت به طرف او دویدم، خیابان شلوغ بود، تا به آن طرف خیابان برسم، خودش را به آتش کشید، با همان حال به طرف خیابان شریعتی می‌دوید، مثل یک گلوله آتش؛ پیراهنم را درآوردم تا آتش را خاموش کنم، همان موقع بود که یک نفر با کپسول آتش‌نشانی به کمک آمد و بعد هم دیگر همه جمع شدند، وقتی آتش خاموش شد، جای سالمی در بدن او باقی نمانده بود، بعد هم ماشین پلیس آمد، چند دقیقه بعد هم آمبولانس رسید.» به گفته این مرد میانسال سحر پس از خاموش‌شدن آتش هنوز به هوش بوده: «هنوز داشت نفس می‌کشید، صحبت‌هایش مفهوم نبود، همهمه و شلوغی خیابان هم صدای ضعیف او را نامفهوم‌تر می‌کرد؛ اما من شنیدم که می‌گفت نمی‌خواهم، ولم کنید، نمی‌خواهم…» بنا به گفته شاهدان عینی کل این حادثه دلخراش تا آمدن آمبولانس و بردن سحر به بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری حدود ۷ تا ۱۰ دقیقه طول کشیده و در این مدت هیچ‌کس هم صحبت یا حرف واضحی از این دختر را به یاد ندارد.
چگونگی تهیه بنزین هم یکی دیگر از موارد عجیب این ماجرا است. جایگاه سوخت شریعتی نزدیک‌ترین پمپ بنزین تا محل حادثه است؛ فاصله‌ای حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر با محلی که سحر خودش را به آن‌جا کشیده؛ اما ماموران این جایگاه حرفی برای گفتن نداشتند، آن‌ها به این پرسش که خرید بنزین از سوی یک دختر جوان سی ساله را به خاطر دارند، این‌گونه پاسخ دادند: «این‌جا خیلی‌ها با دبه از ما بنزین می‌گیرند، ما چیزی به خاطر نداریم، اما چند روز پس از آن حادثه از طرف پلیس فیلم دوربین‌های جایگاه را کپی گرفتند و با خودشان بردند.»

 

منبع: شهروندآنلاین

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار روز ایران و جهان را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.