زندگی در جایی بدون آسمان ، درخت و گل باعث می شود او افسرده شود.گریه کند و با لجبازی کردن کارهایش را پیش ببرد.
کودکی چهار ساله دارم که بخش عمده روز را مشغول نق زدن و لجبازی است. برای رسیدن به خواسته هایش جیغ می زند، فقط دوست دارد بیرون از خانه باشد؛ با من خیلی لجاجت می کند؛ مرا مستأصل کرده و نمی دانم باید با او چه کار بکنم؟
تعداد عمده کودکان امروز دارای شرایط زندگی مشابهی هستند. اکثراً در خانه های آپارتمانی زندگی می کنند که به نظر تفاوتی ندارد که این آپارتمان کوچک باشد یا بزرگ، چون مهم این است که کودک در فضایی محصور است. نه آسمانی می بیند و نه درخت و گلی. این سبک فضای زندگی به واقع افسرده کننده است و کودکانی که نمی توانند مشکل خود را در غالب کلام بیان کنند با نق زدن و گریه و لجاجت سعی در رفع مشکلات خود دارند.
کسی نمی گوید که فضای زندگی همگان باید سرشار از فضاهای بازی باشد بلکه منظور این است که والدین برای سرگرم کردن و بهبود روحیه کودکشان برنامه ریزی جدی داشته باشند.
در ادامه سعی می شود برای اصلاح وضعیت زندگی این دست کودکان (که اصلاً کم نیستند) راهکارهایی ارائه شود:
برای سرگرم کردن کودکان در این سن و سال مجموعه ای از فعالیت ها توصیه اکید می شود. حتی اگر شما مادر گرامی شاغل و یا پر مشغله هستید حداقل روزی یک ساعت صرف بازی با کودکتان کنید.
بازی هایی توصیه شده در این گروه سنی عبارتند از:
– طراحی، نقاشی و رنگ آمیزی
– بریدن و چسباندن
– مدل سازی و ساختمان سازی
– کتاب ها، تصاویر و داستان ها
– سرگرمی با حروف الفبا و اعداد و کلمات
– گوش دادن به موسیقی
– بازی با ماسه و شن و آب
– پوشیدن لباس دیگری و تظاهر کردن
– و فعالیت های متنوع دیگر که در این یادداشت به آن اشاره نمی شود.
