دسته: روانشناسی کودکان

ممکن است اولین حمام نوزاد کمی سخت به نظر برسد اما با کمی بزرگتر شدن نوزاد می توانید زمان حمام را به فرصتی برای نزدیکی و پیوند بیشتر با کودک تبدیل کنید. برای نتیجه بهتر می توانید بازی ها و فعالیت هایی را همراه کودک انجام دهید تا ببینید کدام بازی بیشتر او را سرگرم می کند و خنده را بر لبانش می نشاند.

ادامه مطلب :

حمام کردن کودک یک تجربه فیزیکی- حسی بسیار پراهمیت برای او است. وقتی مشغول شستشوی کودک هستید، آواز بخوانید. خجالت نکشید و سعی کنید آوازهای ریتمیک را با هم ترکیب کنید و یک آواز جدید و پرانرژی بسازید. شک نکنید که کودک عاشق آن خواهد شد. می توانید دست بزنید و به او هم یاد بدهید که چطور می تواند دست هایش را به هم بزند یا حتی می توانید برای آموزش ریتم به کودک، همگام با ریتم آواز به زانوی کودک ضربه بزنید.
حواس کودک را تحریک کنیدوقت حمام فرصت بسیار عالی برای تحریک حسی کودک است. کودک با لمس بافت های مختلف مانند لیف و اسفنج شستشو، حوله و یا کف اصلاح بسیار هیجان زده خواهد شد. اگر کودک هنوز خیلی کوچک است، می توانید خودتان دست او را روی این بافت ها بکشید و در مورد کودکان بزرگتر (حدود ۴ ماه) که می توانند اشیا بزرگ را در دست بگیرند، می توانید آنها را به کودک بدهید تا سرگرم شود. اگر برایتان امکان دارد یک آینه نشکن ( این آینه های پلاستیکی مخصوص کودکان ) تهیه کنید تا کودک بتواند در آن نگاه کند.

اسباب بازی های زیادی وجود دارند که مخصوص حمام طراحی شده اند و پیدا کردن آنها کار چندان سختی نیست. بهترین نوع این وسایل، ابزاری هستند که همزمان با سرگرم کردن کودک، به شکل گیری مهارت های مختلف او نیز کمک می کنند. حیواناتی که روی آب شناور می مانند به تقویت بازی های خیالی کمک می کنند، فنجان ها و آبکش های پلاستیکی به کودک کمک می کنند تا مفاهیم پر و خالی کردن را یاد بگیرد و اعداد و حروف الفبا که می توانید آنها را در حمام آویزان کنید، او را برای یادگیری های بعدی آماده می کند.
بازی با حباب را فراموش نکنید
جای بهتری از حمام برای درست کردن حباب سراغ دارید؟ کودک شما عاشق نگاه کردن به حباب های شناور در هوا و حس کردن و ترکاندن آنها با انگشت ها یا بینی اش است. سعی کنید از حلقه های حباب ساز با اندازه های مختلف استفاده کنید تا کودک را با مفاهیم بزرگ و کوچک (بالا و پایین) مواجه کنید. حتی می توانید حباب سازهای باطری دار تهیه کنید تا کودک را از دیدن تعداد زیادی حباب که بالای سرش پرواز می کنند، شگفت زده کنید. با بزرگتر شدن کودک می توانید به او یاد بدهید خودش حباب درست کند.

با بزرگتر شدن کودک و ورود به سنین خردسالی، امکان دارد برای سرگرم کردن او در حمام، لازم باشد بیشتر از شیوه های تعاملی استفاده کنید. کودکان خردسال عاشق نقش بازی کردن هستند، بنابراین باید خلاقیت کودک را به کار بگیرید. مثلا می توانید به کودک بگویید که وان یا تشت حمام یک کشتی مخصوص دزدان دریایی یا یک پادشاه است که در دریایی از کف شناور است و او باید آن را هدایت کند. مهمترین نکته ای که باید در این بازی ها مدنظر داشته باشید، مشارکت دادن کودک در شکل دهی روند داستان است، پس فراموش نکنید در هر مرحله از داستان از کودک سوال کنید بعد چه اتفاقی باید رخ دهد

سوال
دختر دوستم
دو سال و هشت ماهش هس
بصورت ناگهانی و یهویی لکنت زبون گرفته و کم حرف شده
در صورتی که قبلش بسیار حرف میزده و کنجکاو بوده
خواهر و برادر بزرگتر داره
مامانش میگه
احتمال داره خواهر و برادرش اونو ترسونده باشن یا در خواب ترسیده
راه حل چیه؟؟

ادامه مطلب :

مهارت های زبانی کودک به طور منظم رشد می کند. کودک صحبت کردن را با زمزمه های نامفهوم آغاز می کند و بخش بخش تا زمان مدرسه تکامل می یابد.

یادگیری حرف زدن یکی از حیرت انگیزترین کارهایی است که کودکان انجام می دهند. یکی از ویژگی های مشخص ما در توانایی زبان این است که می توانیم جمله های زیادی را خلق کنیم. اگر چه از بعضی جمله ها زیاد استفاده می کنیم، اما مدام جمله های جدیدی را می سازیم و به کار می بریم که قبلا هرگز آن ها را نگفته ایم ا

لکنت زبان اغلب به طور ناگهانی شروع نمی شود و طی یک دوره چند هفته یا چند ماهه با تکرار اصوات، تکرار کلمه اول یک عبارت یا کلمات طولانی بروز پیدا می کند. با پیشرفت کردن اختلال، تکرارها بیشتر و بیشتر می شوند و سرانجام کودک در بیشتر کلمات یا عبارات مهم دچار لکنت زبان پایدار می شود. لکنت زبان معمولاً بین ۱۸ ماهگی تا ۹ سالگی بروز می کند.

ممکن است از لکنت زبان فرزندتان بسیار ناراحت و دلواپس باشید ولی این ناراحتی دلیلی ندارد، زیرا اگر مختصر فرصتی به کودک داده شود با انجام برخی راه کارهای مناسب پس از چند ماهی این عارضه برطرف می گردد.ابتدا ریشه و علت لکنت زبان را بیابید. مواقع و مکان هایی که کودک دچار این مشکل می شود را بررسی کنید. راه های به دست آوردن آرامش را مانند تنفس عمیق و منظم از دهان و استفاده از کلمات آرامش بخش به کودک بیاموزید. استرس را در داخل منزل به حداقل برسانید. مشکل کودک را شناسایی و در راستای رفع آن کوشا باشید.

آهسته و ساده صحبت کنید و شنونده خوبی برای فرزندتان باشید. این احساس را در کودک القا کنید که فرصت و زمان زیادی برای گفت و گو در اختیار دارد. خود شما بهتر است شمرده و آرام صحبت کنید، زیرا بهترین الگو برای فرزندتان می باشید.
به کودک آموزش دهید قبل از صحبت کردن به آنچه می خواهد بیان کند بیاندیشد و در ذهن خود جملات را نظم دهد.
اگر کلمه ای را اشتباه تلفظ می کند هرگز مانند او آن کلمه را اشتباه تلفظ نکنید و حتی مرتب به او اصرار نکنید شیوه صحیح کلمه را بیان کند. همین که خودتان صحیح صحبت کنید کافی است.
ابتدا جملات ساده و رفته رفته جملات دشوارتر را به کودک آموزش دهید. در طی روز، وقت بی دغدغه ای را برای گفت و گو با کودک اختصاص دهید. تعریف کردن قصه، خواندن شعر و کتاب البته بدون عجله، تجربه های زیادی را برای کودک به وجود می آورد.
به کودک اصرار نکنید خیلی حرف بزند، بیشتر سعی کنید در عمل با فعالیت ها و بازی های سرگرم کننده صحبت کردن را تمرین کند. از کودک نخواهید گفته اش را تکرار کند و واژه ها را به جای او نگویید این کار باعث می شود اعتماد به نفس اش تضعیف گردد.
به خاطر داشته باشید که هر گونه نگرش و یا رفتار شما که به نحوی موجب پدید آمدن احساسی از گناه ، شرم ، دلسردی و نا امیدی ، بی کفایتی ، طرد و یا نگرانی و دلواپسی در کودک شود ، او را با فشار روانی مواجه می سازد که تظاهر این فشار غالباً به صورت اختلال در تکلم عادی کودک مشخص می شود . بدون شک شما می توانید در به حداقل رسانیدن فشار روانی کودک به او کمک کنید.فشار روانی از عوامل مهم ایجاد کننده لکنت است.

کودکان قبل از سه سالگی شروع به پرسیدن می کنند، بنابراین شما هم باید از حدود همین سن از آن ها پرسش کنید. در ابتدا پرسش ها باید بسیار ساده باشند مثل آن اسباب بازی چطور کار می کند، ولی بعدا پرسش شما می تواند جستجو گرانه تر و در ارتباط با درک و احساس کودک تان از دنیای اطرافش باشد، مثل « می توانی یک مثال برای این موضوع بزنی؟»، « به نظر تو معنی این عبارت چیست؟» نکته مهم در اینجا این است که باید به پاسخ ها گوش فرا دهید. نگویید پاسخ داده شده درست است یا نادرست، بلکه از پاسخ کودک برای طرح پرسشی دیگر و گسترش بحث استفاده کنید.

به جای او جمله اش را کامل نکنید؛ بلکه برعکس مشوق او برای حرف زدن باشید. بدین منظور موقعیت هایی را برایش فراهم کنید که شروع به صحبت کند یا در گفت و گویی شرکت کند. در عین حال باید این موقعیت را به صورت طبیعی و نه ساختگی ایجاد کنید تا افزایش دهنده واقعی توانمندی های او باشد

رفع این مشکل ممکن است به کندی صورت پذیرد به همین دلیل بهتر است صبور باشید.
اولین لکنت زبان را نادیده بگیرید و برچسب به کودک نزنید. گاهی ممکن است لکنت زبان به علت هیجان یا خستگی بیش از حد باشد.
هرگز از فرزندتان انتقاد نکنید و هرگز او را مورد تمسخر یا سرزنش قرار ندهید. تشویق و تحسین را فراموش نکنید، تلاش کودک را برای رفع این مشکل هر چند جزئی نادیده نگیرید و پاداش دهید.
در صورتی که لکنت زبان بسیار شدید است و علی رغم عمل به توصیه های ذکر شده بهبودی حاصل نشد، باید از افراد متخصص کمک بگیرید. شایع ترین سن لکنت زبان ۲ و ۳ سالگی می باشد، زیرا در این سن کودکان برای بیان افکار جدید خود می خواهد از جملات بلندتری استفاده نمایند. و با روان شدن کودک در استفاده از زبان مادری از بین می رود. این مشکل در پسران خیلی شایع تر از دختران است.

علل ترس در کودکان | ترس کودکان چگونه درمان می شود

بسیاری از والدین با مشکلاتی از قبیل ترس کودک از حیوانات ، ترس از تاریکی ، ترس از غریبه‌ها و… مواجه می‌شوند .

واقعا نمی‌دانند که چگونه رفتاری باید در مقابل این ترس‌ها داشته باشند.

خیلی از آنها تلاش زیاد می‌کنند تا به کودک خود نشان دهند که ترس او موردی ندارد و هیچ جای ترس وجود ندارد.

اما گویا هر چه بیشتر تلاش می‌کنند کودکشان در ترس خود مصمم‌تر می‌شود.

در برخورد با چنین ترس‌هایی والدین در اولین گام باید دلایل آنرا مشخص کنند.

برخی از این ترس‌ها طبیعی بوده و لازم نیست والدین حساسیت زیادی در مورد آنها نشان دهند و برخی بنا به دلایلی رخ می‌دهند که لازم است در رفع این ترس‌ها مورد توجه قرار گیرند.

علل ترس در کودکان | ترس کودکان چگونه درمان می شود

اینکه چرا کودکان می‌ترسند مورد توجه بسیاری از صاحبنظران رشد کودک و روانشناسان بوده است.

در برخی اوقات این خانواده است که مشکل ترس را در کودک بوجود می‌آورد.

ممکن است کودک ترس از یک مساله خاصی را در محیط خانواده یاد گرفته باشد.

مثلا مادری که از عنکبوت می‌ترسد این ترس خود را به کودک منتقل می‌کند.

این اتفاق بر اساس فرایند یادگیری صورت می‌پذیرد. بطوری که والدین در آموزش اکثر رفتارها به عنوان الگو و سرمشق کودک هستند.

ترس کودکان

بنابراین آنچه رفتار مادر نشان می‌دهد برای او الگو و اساس رفتارش است.

کودک با مشاهده رفتارهای مختلف می‌آموزد که چه چیزی ترسناک است و چه چیزی ترسناک نیست.

گاهی اوقات ترس کودک ناشی از شیوه های زیستی غلط والدین است.

والدینی که برای وادار کردن کودک به انجام کاری او را تهدید می‌کنند و یا از چیزی می‌ترسانند.

مثلا مادر به کودک خود می‌گوید اگر شلوغی کنی می‌روم و دیگر بر نمی‌گردم. یا برای وادار کردن به او خوردن دارو او را از آمپول می‌ترساند.

فشار روانی که به این طریق والدین به کودکان خود وارد می‌کنند ، می‌تواند به صورت ترس‌های مختلف خود را بروز دهد.

در کودکان ناراحتی‌ها و اضطراب‌های روانی اغلب با مواردی از قبیل ترس و… مشخص می‌شوند.

عوامل ترس در کودکان

از جمله عوامل دیگر علل ترس کودکان شرایطی است که کودک در محیط پیرامون ممکن است با آنها مواجه شود، مثل دیدن تصادف دو اتومبیل و دزد و…

همینطور است تماشای فیلم‌های ترسناک و وحشت انگیز که با تاثیری که روی قدرت تخیل کودک می‌گذارد.

موجب وسعت یافتن این صحنه‌ها و شاخ و برگ داده شدن آنها در ذهن کودک می‌شود و ترس و وحشت زیادی را در کودک ایجاد می کند.

یا کودکی که ترس از خوابیدن در اتاق خواب نشان می‌دهد ممکن است از لحاظ روانی وابستگی زیادی به پدر یا مادر خود داشته باشد.

ترس او در واقع ریشه در این وابستگی او دارد.

بایددر هر مقطع تحصیلی (دبستان ،راهنمایی و دبیرستان) یک سری آگاهی را در اختیار نوجوانان قرار داد. آنهادر این سنین کنجکاوی های زیادی دارند و برای گرفتن پاسخ آنها به هم سن و سالان و رسانه ها روی می آورند؛ چه بهتر است که این آموزش ها توسط خانواده ها و مدرسه به آنها داده شود. .بارشد روزافزون رسانه های جمعی سواد عمومی بالا رفته و آگاهی های این کودکان و نوجوانان درباره مسائل جنسی بیشتر می شود. بچه ها در خانواده و مدرسه درباره این مسائل سوال می کنند و کنجکاوند که باید آنها را پاسخ داد. …

ادامه مطلب :

درباره بلوغ زودرس که دربرخی نوجوانان بوجود می آید اطلاعات و آگاهی در تمام زمینه های بشری بالا رفته بخصوص در زمینه مسائل جنسی که یکی از مهمترین مسائل انسانی است که در برخی مواقع باعث ایجاد بلوغ زودرس می شود. . رسیدن به بلوغ زودرس به نوعی اجتناب ناپذیر است اما باید طوری آموزش داده شود که به سمت انحراف کشیده نشود و کنجکاوی ها هم پاسخ داده شود. .آموزش دادن مسائل جنسی برای کودکان و نوجوانان یک مسئله ی بسیار مهم است که در کشور ما به دلیل جو اجتماعی به آن توجه بسیار کمی می شود. اما پدر و مادر ها باید بدانند که آگاه کردن کودکانشان در رابطه با مسائل جنسی باعث می شود تا آنها دچار انحرافات رفتاری نشوند و زندگی خوبی در سنین بالاتر داشته باشندبسیاری از والدین زمانیکه کودک آنان به دوران نوجوانی وارد می شوند یکی از دغدغه و نگرانی آنان این است که چگونه باید در مورد مسائل جنسی با او صحبت کرد؟

و چه مطالبی را باید با او در میان بگذارم؟ آیا گفتگو با او در این زمینه موجب نمی شود تا پرده های حرمت میان ما و او از بین برود؟ و اصولاٌ تا چه حد مطلبی را باید برای او تشریح کرد؟در پاسخ به این سئوالات باید گفت آموزش مسائل مربوط به امور جنسی نوجوانان به محیط خانه و خانوادگی هر فرد بستگی دارد.خانواده، شخصیت، فرهنگ، اصول اعتقادی و روشهای تربیتی ،موجب تفاوتهای خانوادگی می شود.
پاسخ گویی به سئوالات آنان نیز بستگی به سن نوجوانتان دارد و اینکه نوجوان شما از چه مقدار اطلاعات برخوردار است. پاسخ گویی به سئوالات نوجوان نه تنها از نگرانی شما می کاهد، بلکه میتواند راه گشای خوبی برای تعلیم و تربیت صحیح آنان باشد. علاوه براین شما می توانید مطمئن باشید که مهمترین منبع اطلاعاتی برای نوجوان تان هستید که در وقت لزوم به سراغ شما می آید بسیاری از والدین عنوان می کنند که آمادگی و اطلاعات لازم برای پاسخ گویی به سئوالات نوجوان را ندارند ولی بهتر آن است که آموزش در منزل و از زبان پدر و مادر که دلسوزترین فرد برای نوجوان است صورت گیرد نه از زبان کسانی که ممکن است به روحیه نوجوان شما صدمه بزنند
اگر در پاسخ گویی به سئوالات نوجوانتان دچار تردید هستید به او بگویید که فردا جوابش را میدهید. مراقب باشید که زیاد فردا، فردا نکنید. زیرا در این موقع ممکن است نوجوان شما به سراغ کسی دیگر برود. همچنین بدترین جواب این است که بگوید تو هنوز کوچک هستی. مسلما زمانیکه نوجوان سئوالی می پرسد چیزی در ذهن خود دارد.والدین همچنین باید بدانند در این سنین غریزه جنسی در نوجوان وجود دارد و موجب گرایش به جنس مخالف می شود که یک امر طبیعی است و نباید نگران و دستپاچه شوند بلکه باید اطلاعات خود را در زمینه چگونگی آموزش به نوجوانشان در زمینه برخورد با جنس مخالف، چگونگی کنترل آن و خطرات آن به روز نگه دارند و بتوانند اطلاعات لازم را به فرزندشان منتقل کنند.در این زمینه باید اطلاعات متناسب با سن نوجوان باشد. گاه زیاده روی والدین در این زمینه موجب خسارات روحی برای نوجوان می شود.