برچسب: لکنت زبان

دسته‌ها
پزشکی و سلامت

لکنت زبان چیست و چگونه باید آن را درمان کرد؟

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

رسانه ۷: لکنت زبان در واقع یک نوع از اختلال گفتاری است. در لکنت زبان، فرد دچار مشکلاتی چون تکرار یا کشیدن حروف اول، بیان پر فشار بخش اول کلمه توقف کامل کلمه یا حذف تلفظ کلمه را می‌شود.

لکنت در هر سنی می‌تواند رخ دهد، اما در حدود سنی ۲ تا ۴ سال شایع‌تر است. پسران بیشتر از دختران دچار لکنت زبان می‌شوند. لکنت زبان معمولا بین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی آغاز شده و تا حدود ۵ سالگی دیده می‌شود. در حدود ۶-۷ سالگی که با شروع مدرسه مصادف است، کودک به دلیل شرایط هیجانی و افزایش استرس ها، احتمال بروز لکنت بیشتر شود.

لکنت زبان علاوه بر کودکان، گاهی در بزرگسالان هم دیده می‌شود. لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان یکی از موارد شایعی است که ممکن است هر فردی به آن دچار شود و سن و جنس خاصی را در بر نمی‌گیرد. لکنت در بزرگسالان به صورت گرفتگی زبان خود را بروز می‌دهد و در موقعیت‌های خاص در ادای برخی از کلمات فرد دچار مشکل می‌شود. اغلب بزرگسالانی که در ادای برخی از کلمات مشکل دارند در ارتباطات خود سعی می‌کنند از کلمات جایگزین استفاده کنند تا لکنت خود را پنهان کنند، حتی برخی افراد تا حد امکان سعی می‌کنند از صحبت کردن دوری کنند.

از عوامل مهمی که باعث ایجاد لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان می‌شود می‌توان به فشار‌های عصبی، کم بودن میزان اعتماد به‌نفس، خجالتی بودن فرد، عدم تمرکز و عدم توانایی برقراری روابط با دوستان را نام برد.

لکنت زبان چیست؟

با لکنت کودکان چگونه برخورد کنیم؟

  • بهتر است ابتدا دلیل ایجاد آن بررسی شود. اگر علت لکنت یک ترس‌های محیطی یا بوجود آمدن مشکل عاطفی است، حتما باید دلایل به‌وجود آورنده آن بررسی و پیگیری شود.

  • از سرزنش پرهیز کنید و با لحن عیب جویانه در مورد لکنتش صحبت نکنید ” برای مثال چرا اینطوری حرف می‌زنی”.

  • در زمان عصبانیت، لکنت کودک بیشتر می‌شود پس سعی کنید در زمان عصبانیت آرامش خود را حفظ کنید و سعی کنید با توهین و تهدید خشم او را بیشتر نکنید.

  • مراقب باشید اطرافیان کودک هرگز به خاطر حرف زدنش او را مسخره نکنند. این کار اعتماد به نفس او را به شدت کاهش داده و مشکل لکنت او را بیشتر می‌کند.

  • استرس‌های کودک می‌تواند بروز لکنت زبان را بیشتر کند؛ بنابراین سعی کنید تا حد ممکن محیط کودک محیط آرام و به دور از تنش و استرس باشد.

  • کلام این کودکان ممکن است با دشواری و طولانی‌تر انجام شود. هرگز بین صحبت‌های کودک را قطع نکنید و سعی کنید وسط حرفش نپرید.

  • سعی کنید به صحبت‌های کودک توجه کامل داشته باشید؛ و به دلیل لکنت داشتن حرف هایش را نادیده نگیرید.‌

  • می‌توانید وقتی کودک در حرف زدنش دچار مشکل می‌شود، ابتدا با آرامش به حرف هایش گوش دهید. سپس در پاسخ یا تایید او آرام و شمرده حرف زدن کلام خود را الگو قرار دهید.

  • از ترساندن، تهدید و تنبیه بدنی کودک به شدت پرهیز شود. این شیوه‌های تربیتی مشکل او را چند برابر می‌کند.

چه زمانی به متخصص مراجعه کنیم؟

در صورت بهبود نیافتن یا شدت گرفتن مشکل تا سن ۵ سالگی بهتر است کودک را نزد روانشناس یا گفتاردرمانگر ببرید. گاهی مشکل در اثر اضطراب و ترس عمیق در کودک ایجاد می‌شود که در این صورت حل ریشه‌ای مشکل با کمک مشاوره کودک ممکن است ضرورت داشته باشد.

یک گفتار درمان درباره لکنت زبان و چگونگی درمان آن می‌گوید: در درمان لکنت زبان باید موضوعات روانشناختی را مدنظر قرار داد. نکته دیگر اینکه لکنت در هر سنی که اتفاق بیفتد فرد باید برای درمان به گفتاردرمان مراجعه کرده تا در اسرع وقت آن را درمان کند.

لکنت زبان اگر به موقع درمان نشود، ممکن است باعث به‌وجود‌آمدن اختلال تیک و حرکات صورت شود. گاهی نیز مشکلات درون یک خانواده به قدری است که والدین ابتدا باید به مشاور و زوج درمان مراجعه کنند.

لکنت زبان چیست؟

وظایف گفتاردرمانگر

  • ملاقات با مراجعان و گرفتن تست‌های مختلف برای تشخیص مشکلات خاص آن‌ها

  • برنامه ریزی جلسات درمانی مراجعان

  • انتخاب مناسب‌ترین روش‌های درمانی با توجه به شرایط هر فرد مراجعه کننده و اجرای آن‌ها

  • حمایت و پشتیبانی از مراجعان در مواقع لزوم

  • همکاری نزدیک با سایر متخصصان (مانند پزشک، شنوایی سنج، معلم و …) برای رسیدن به نتایج درمانی بهتر

  • راهنمایی والدین یا اطرافیان در خصوص روش‌های حمایتی آن‌ها نسبت به فرد

  • کمک در جهت استفاده بهتر از گفتار و پیش گیری از بروز هر نوع اختلال به افرادی که از گفتار خود به صورت حرفه‌ای استفاده می‌کنند مانند خواننده ها، گوینده‌ها و …

  • آموزش روش‌ها و توصیه‌های پیشگیرانه به کودکان، مادران، معلمان و …

  • نگهداری پرونده‌های مراجعان

مهارت و دانش مورد نیاز گفتار درمانگر

  • توانایی ایجاد ارتباط مناسب و نزدیک با مراجعان در هر سنی

  • داشتن صبر و حوصله زیاد (که البته یکی از مهمترین ویژگی‌های یک گفتار درمان خوب همین است)

  • خلاقیت در انتخاب روش‌های درمانی متناسب با وضعیت مراجعان

  • توانایی حل مساله

  • توانایی ایجاد انگیزه در مراجعان برای انجام تمرینات و ادامه دادن جلسات درمان

  • توانایی آموزش به والدین و اطرافیان فرد برای تمرین کردن با او

  • توانایی کار فردی و تیمی

  • توان استفاده از کامپیوتر و اینترنت

  • آشنایی با زبان انگلیسی (به دلیل محدود بودن منابع فارسی)

  • آشنایی با زبان‌های محلی (برای مراجعان خاص)

روش‌های گفتاردرمانی در منزل

۱. فلش کارت‌ها

چند فلش کارت در مقابل کودک خود قرار داده و از او بخواهید که آنچه را که میبیند، سریعا بخواند و بگوید، با چند کارت شروع کنید و تعداد تصاویر را به سرعت افزایش دهید. اگر فرزند شما با کلمات خاصی مبارزه کند، شما درک می‌کنید که در آن شما باید زمان بیشتری را سرمایه گذاری کنید. کارت‌های مخصوص کودکان سوالات ساده‌ای را برای کودک شما به همراه دارد، یک کارت را انتخاب کنید و به آرامی یک مکالمه در مورد آن آغاز کنید. این استراتژی ممکن است به ایجاد یک مکالمه‌ی خوب با فرزند شما بیانجامد.

سؤالاتی مانند:”الان دوست داری چه هدیه‌ای بگیری؟ “،

“اگر می‌توانستی یک چیز را در مورد مدرسه تغییر دهی، این چه چیزی است؟ “

۲. تمرین با آینه

آیینه، میتواند یه انعکاس عملی از صحبت کردن برای کودک باشد، اغلب کودکان طرز صحیح استفاده از دهان برای ادای صحیح کلمات را نمیدانند، صحبت کردن در مقابل یک آینه، کمک می‌کند تا یک کودک ببیند چگونه دهان خود را در هنگام ساخت این صدای خاص، حرکت دهد. در مقابل آینه ایستاده و هر صدا را برای کودک خود تولید کنید؛ سپس، به آن‌ها کمک کنید تفاوت‌ها را از طریق آینه تشخیص دهند.

لکنت زبان چیست؟

۳. لی لی بازی کنید

این بازی، باعث می‌شود کودک شما ۹ بار کلمه تکرار کند با کلماتی که می‌خواهید فرزندتان را تمرین دهید، شروع کنید. یک زمین لی لی با ۹ شماره ترسیم کنید و هربارکه کودک میخواهد بازی کند، یک کلمه را به او بگویید تا با هر بار پریدن آن را تکرار کرده و بازی کند. دور جدید را با کلمه‌ی جدید آغاز کنید. شما می‌توانید با کلمات کمتری شروع کنید و آن‌ها را به تدریج افزایش دهید هنگامی که آن‌ها با گفتن کلمات به درستی بازی را کامل می‌کنند، آن‌ها را با هدیه‌ای خوشحال کنید این کار اعتماد به نفس کودک را افزایش می‌دهد.

توپ بازی کنید (استپ هوایی)

توپ را برای کودک خود پرتاپ کرده و هربار یک کلمه را بگویید که کودک شما نیز آن را تکرار کند.

پیاده روی

اگر در جایی با بچه خود راه می‌روید، برای هر تکرار درست کلمه، یک قدم به جلو بردارید. میتوانید این کار را در پارک یا مسیر‌های مختلف دیگر انجام دهید علاوه بر بازی کردن با فرزندتان، فرزندان شما نیاز دارند که ماهیچه‌های دهان خود را نیز ورزش دهند.

حباب بسازید

از کودک خود بخواهید بادکنک باد کند، این کار علاوه بر کنترل تنفس به تقویت عضلات صورت و لب‌ها نیز کمک میکند.

ساز دهنی بزنید

نواختن ساز دهنی، به کنترل تنفس و فشار لب‌ها کمک میکند، اگر کنترل تنفس کودک شما ضعیف است، از او بخواهید صدای قویتری با ساز دهنی ایجاد کند، واگر لب‌های او ضعیف است، بر نواختن نت‌ها در زمان‌های مختلف تمرکز کنید.

آخرین اخبار سلامت را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
روانشناسی روانشناسی کودکان

لکنت زبان در کودکان

سوال
دختر دوستم
دو سال و هشت ماهش هس
بصورت ناگهانی و یهویی لکنت زبون گرفته و کم حرف شده
در صورتی که قبلش بسیار حرف میزده و کنجکاو بوده
خواهر و برادر بزرگتر داره
مامانش میگه
احتمال داره خواهر و برادرش اونو ترسونده باشن یا در خواب ترسیده
راه حل چیه؟؟

ادامه مطلب :

مهارت های زبانی کودک به طور منظم رشد می کند. کودک صحبت کردن را با زمزمه های نامفهوم آغاز می کند و بخش بخش تا زمان مدرسه تکامل می یابد.

یادگیری حرف زدن یکی از حیرت انگیزترین کارهایی است که کودکان انجام می دهند. یکی از ویژگی های مشخص ما در توانایی زبان این است که می توانیم جمله های زیادی را خلق کنیم. اگر چه از بعضی جمله ها زیاد استفاده می کنیم، اما مدام جمله های جدیدی را می سازیم و به کار می بریم که قبلا هرگز آن ها را نگفته ایم ا

لکنت زبان اغلب به طور ناگهانی شروع نمی شود و طی یک دوره چند هفته یا چند ماهه با تکرار اصوات، تکرار کلمه اول یک عبارت یا کلمات طولانی بروز پیدا می کند. با پیشرفت کردن اختلال، تکرارها بیشتر و بیشتر می شوند و سرانجام کودک در بیشتر کلمات یا عبارات مهم دچار لکنت زبان پایدار می شود. لکنت زبان معمولاً بین ۱۸ ماهگی تا ۹ سالگی بروز می کند.

ممکن است از لکنت زبان فرزندتان بسیار ناراحت و دلواپس باشید ولی این ناراحتی دلیلی ندارد، زیرا اگر مختصر فرصتی به کودک داده شود با انجام برخی راه کارهای مناسب پس از چند ماهی این عارضه برطرف می گردد.ابتدا ریشه و علت لکنت زبان را بیابید. مواقع و مکان هایی که کودک دچار این مشکل می شود را بررسی کنید. راه های به دست آوردن آرامش را مانند تنفس عمیق و منظم از دهان و استفاده از کلمات آرامش بخش به کودک بیاموزید. استرس را در داخل منزل به حداقل برسانید. مشکل کودک را شناسایی و در راستای رفع آن کوشا باشید.

آهسته و ساده صحبت کنید و شنونده خوبی برای فرزندتان باشید. این احساس را در کودک القا کنید که فرصت و زمان زیادی برای گفت و گو در اختیار دارد. خود شما بهتر است شمرده و آرام صحبت کنید، زیرا بهترین الگو برای فرزندتان می باشید.
به کودک آموزش دهید قبل از صحبت کردن به آنچه می خواهد بیان کند بیاندیشد و در ذهن خود جملات را نظم دهد.
اگر کلمه ای را اشتباه تلفظ می کند هرگز مانند او آن کلمه را اشتباه تلفظ نکنید و حتی مرتب به او اصرار نکنید شیوه صحیح کلمه را بیان کند. همین که خودتان صحیح صحبت کنید کافی است.
ابتدا جملات ساده و رفته رفته جملات دشوارتر را به کودک آموزش دهید. در طی روز، وقت بی دغدغه ای را برای گفت و گو با کودک اختصاص دهید. تعریف کردن قصه، خواندن شعر و کتاب البته بدون عجله، تجربه های زیادی را برای کودک به وجود می آورد.
به کودک اصرار نکنید خیلی حرف بزند، بیشتر سعی کنید در عمل با فعالیت ها و بازی های سرگرم کننده صحبت کردن را تمرین کند. از کودک نخواهید گفته اش را تکرار کند و واژه ها را به جای او نگویید این کار باعث می شود اعتماد به نفس اش تضعیف گردد.
به خاطر داشته باشید که هر گونه نگرش و یا رفتار شما که به نحوی موجب پدید آمدن احساسی از گناه ، شرم ، دلسردی و نا امیدی ، بی کفایتی ، طرد و یا نگرانی و دلواپسی در کودک شود ، او را با فشار روانی مواجه می سازد که تظاهر این فشار غالباً به صورت اختلال در تکلم عادی کودک مشخص می شود . بدون شک شما می توانید در به حداقل رسانیدن فشار روانی کودک به او کمک کنید.فشار روانی از عوامل مهم ایجاد کننده لکنت است.

کودکان قبل از سه سالگی شروع به پرسیدن می کنند، بنابراین شما هم باید از حدود همین سن از آن ها پرسش کنید. در ابتدا پرسش ها باید بسیار ساده باشند مثل آن اسباب بازی چطور کار می کند، ولی بعدا پرسش شما می تواند جستجو گرانه تر و در ارتباط با درک و احساس کودک تان از دنیای اطرافش باشد، مثل « می توانی یک مثال برای این موضوع بزنی؟»، « به نظر تو معنی این عبارت چیست؟» نکته مهم در اینجا این است که باید به پاسخ ها گوش فرا دهید. نگویید پاسخ داده شده درست است یا نادرست، بلکه از پاسخ کودک برای طرح پرسشی دیگر و گسترش بحث استفاده کنید.

به جای او جمله اش را کامل نکنید؛ بلکه برعکس مشوق او برای حرف زدن باشید. بدین منظور موقعیت هایی را برایش فراهم کنید که شروع به صحبت کند یا در گفت و گویی شرکت کند. در عین حال باید این موقعیت را به صورت طبیعی و نه ساختگی ایجاد کنید تا افزایش دهنده واقعی توانمندی های او باشد

رفع این مشکل ممکن است به کندی صورت پذیرد به همین دلیل بهتر است صبور باشید.
اولین لکنت زبان را نادیده بگیرید و برچسب به کودک نزنید. گاهی ممکن است لکنت زبان به علت هیجان یا خستگی بیش از حد باشد.
هرگز از فرزندتان انتقاد نکنید و هرگز او را مورد تمسخر یا سرزنش قرار ندهید. تشویق و تحسین را فراموش نکنید، تلاش کودک را برای رفع این مشکل هر چند جزئی نادیده نگیرید و پاداش دهید.
در صورتی که لکنت زبان بسیار شدید است و علی رغم عمل به توصیه های ذکر شده بهبودی حاصل نشد، باید از افراد متخصص کمک بگیرید. شایع ترین سن لکنت زبان ۲ و ۳ سالگی می باشد، زیرا در این سن کودکان برای بیان افکار جدید خود می خواهد از جملات بلندتری استفاده نمایند. و با روان شدن کودک در استفاده از زبان مادری از بین می رود. این مشکل در پسران خیلی شایع تر از دختران است.

دسته‌ها
دسته‌بندی نشده

لکنت زبان در کودکان

کودک – کودکان استثنایی – لکنت زبان در کودکان

تجربه ی نارسایی عادی گفتار، معمولاً برای کودکان ناآگاهانه است و نشانی از فشار روحی ندارد زمانی که آنان به مسائل گفتاری واکنش نشان می دهند (معمولاً این مسئله نشأت گرفته از اطرافیان می باشد) عمل لکنت زبان به عنوان یک عادت دایمی شکل می پذیرد.

انجمن گفتار آمریکا شش نشانه ارائه می دهد که زمان جدی شدن این مشکل و مراجعه به یک آسیب شناس گفتار را تعیین می کند…

لکنت زبان در کودکان,لکنت زبان در کودکان 3 ساله,لکنت زبان در کودکان 2 ساله,[categoriy]

 

۱- لرزیدن ماهیچه های اطراف دهن و فک؛
۲- بالا رفتن و نازک شدن صدا در حین لکنت زبان؛
۳- تقلا و تنش در گفتار؛
۴- مکانیزمهایی چون چرخاندن چشمها، پلک زدن و تکانهای کوتاه و سریع سر که کودک می خواهد به کمک آنها بر لکنت زبانش فائق شود؛
۵- احساس ترس و ناراحتی زمانی که باید سخن گفت؛
۶- اجتناب از یک کلمه ی ویژه یا روی هم رفته پرهیز از گفتار.
مادر کودکی به تعدادی از این نشانه ها در الگوی گفتار او پی برده بود. در ماه گذشته فرزندش هر وقت دچار لکنت زبان می شد، شروع به بستن چشمهایش و زمین زدن پاهایش بروی کف اتاق می کرد. زمانی که مادرش او را وادار کرد در مورد چیزی در جلوی همکلاسی هایش صحبت کند، گریه کرد. او غالباً شروع به گفتن یک داستان برای مادرش می کرد ولی زمانی که فکر می کرد ممکن است در بیان داستان دچار لکنت زبان شود، مکث کوتاهی می کرد و به طرف اتاقش می دوید. کودک از لکنت زبانش دچار ترس شده بود و این باعث می شد که لکنتش بدتر شود و حالا علامتهای این عادت در او نمایان شده بود. مادرش و دکتر توافق کردند که زمان گفتارسنجی «تامی» توسط یک متخصص فرارسیده است.

روشهای ترک عادت

اگر کودک شما در سنین مدرسه است و هر یک از شش نشانه ای را که در مقالات لکنت لیست شده دارا ست، مشکل باید توسط یک متخصص گفتار درمانی ارزیابی شود. زمانی که کودکان در این سن، درمان تجویز شده را شروع می کنند؛ نتایج غالباً به طور کامل موفقیت آمیز است. برای مراجعه به متخصص گفتار درمانی از دکترتان بخواهید که از طریق دانشگاه یا مراکز بهداشتی یا سایر مراجع ذی صلاح به شما کمک کند.

شکل دهی

در گفتار درمانی ممکن است از روش شکل دهی گفتار سلیس استفاده شود. این تکنیک در جست و جوی اصلاح و تعدیل کلیه ی الگوهای گفتاری است. افرادی که لکنت زبان دارند با تلفظ خیلی آرام کلمات را شروع می کنند و به تدریج سرعت گفتار را افزایش می دهند.

تمرینات آگاهی دهنده

برخی از درمانگرها از تمرین آینه برای پرورش دادن آگاهی کودک به آنچه که در حین لکنت زبان رخ می دهد، استفاده می کنند. از این راه کودکان تشویق می شوند به هنگام صحبت کردن، خودشان را در آینه تماشا کنند. و درصدد یافتن تنش عضلانی، مشکلات تنفسی  و هرگونه حرکت ناموزون و ناهنجار بدنی برآیند.

پیشگیری پاسخ

تمریناتی که مانع از وقوع لکنت می شود، غالباً بحث اصلی جلسه های گفتار درمانی است. کودکان می توانند یاد بگیرند که پاسخهای بدنی ای را که منجر به لکنت زبان می شود، متوقف کنند، تا بتوانند پس از آن گفتاری سلیس و روان ارائه دهند. تکنیکهایی که شامل تمرینات تنفسی است به کسی که لکنت زبان دارد، می آموزد قبل از ادای هر جمله برای کاهش تنش در تارهای صوتی، ابتدا نفسش را از سینه خارج کنند و در فواصل زمانی کوتاه و مناسب برای ایجاد مکثهای عمدی در الگوی گفتاری، هوا را به صورت کامل استنشاق کند.
درمانگر، ترکیبی از این تکنیکها را به همراه سایر روشهایی که بر الگوهای تنفسی آرامش بخش و منظم، تمرینات خواندن شفاهی، تکیه کلمه و تغیرات مکث تأکید می کنند، به کار می گیرد و فرصتهایی را برای بهبود قوه ی خودانگاره و نگرش این افراد فراهم می آورد.
کودکان استثنایی – تبیان