دسته: دیدنیها و شنیدنی ها

نخند دوست من ، هرگز به آدمها نخند…… متن زیبا روز کارگر

هرگز به آدم ها نخند !!

به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید ارباب ، نخند !

به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری ، نخند !

به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چند ثانیه ی کوتاه معطلت کند ، نخند !

به دستان پدرت…

به جارو کردن مادرت…

به راننده ی چاق اتوبوس…

به رفتگری که در گرمای تیر ماه کلاه پشمی به سردارد…

به راننده ی آژانسی که چرت می زند…

به جوانی که قالی پنج متری روی کولش انداخته و در کوچه ها جار می زند…

به بازاریابی که نمونه اجناسش را روی میزت می ریزد…

به پارگی ریز جوراب کسی در مجلسی…

به پشت و رو بودن چادر پیرزنی در خیابان…

به زنی که با کیفی بر دوش به دستی نان دارد و به دستی چند کیسه میوه و سبزی…

به هول شدن همکلاسی ات پای تخته…

به مردی که در بانک از تو می خواهد برایش برگه ای را پر کنی…

به اشتباه لفظی بازیگر نمایشی…

نخند

نخند که دنیا ارزشش را ندارد …

که هرگز نمی دانی چه دنیای بزرگ و پر دردسری دارند:

آدم هایی که هر کدام برای خود و خانواده ای، همه چیز و همه کسند.

آدم هایی که برای زندگی تقلا می کنند…

بار می برند…

بی خوابی می کشند…

کهنه می پوشند…

جار می زنند…

سرما و گرما را تحمل می کنند…

و”” گاهی خجالت هم می کشند””

به آدم هایی که تمام زندگی شان یک موتور است تا کوهی از بار را برای یک لقمه نان در کوچه پس کوچه های تنگ این شهر جا به جا کنند… نخند

به آدم هایی نخند که پشت شهرداری می ایستند تا هر کس و ناکسی را پشت موتورشان سوار کنند فقط به خاطره احتیاج !

خیلی ساده … نخند دوست من نخند!!!

هرگز به آدم ها نخند.

منبع:fereshtehaye-mihan

در سایه آفتاب پدر
پدر! گرچه خانه ما از آینه نبود؛ اما خسته‏ ترین مهربانی عالم، در آینه چشمان مردانه‏ات، کودکی‏هایم را بدرقه کرد، تا امروز به معنای تو برسم.
می‏خواهم بگویم، ببخش اگر پای تک درخت حیاطمان، پنهانی، غصه‏هایی را خوردی که مال تو نبودند!
ببخش اگر ناخن‏های ضرب‏ دیده ‏ات را ندیدم که لای درهای بسته روزگار، مانده بود و ببخش اگر همیشه، پیش از رسیدن تو، خواب بودم؛ اما امروز، بیدارتر از همیشه، آمده‏ام تا به جای آویختن بر شانه تو، بوسه بر بلندای پیشانی‏ات بزنم. سایه‏ات کم مباد ای پدرم!
آن روزها، سایه‏ات آن‏قدر بزرگ بود که وقتی می‏ایستادی، همه چیز را فرا می‏گرفت؛ اما امروز، ضلع شرقی نیمکت‏های غروب، لرزش دستانت را در امتداد عصایی چوبی می‏ریزد.
دلم می‏خواهد به یک‏باره، تمام بغض تو را فریاد کنم. ساعت جیبی‏ات را که نگاه می‏کنی، یادم می‏آید که وقت غنچه‏ها تنگ شده؛ درست مثل دل من برای تو.
این، تصادف قشنگی است که امروز در تقویم، کلمات هم‏معنی، کنار هم چیده شده‏اند. یعنی در دائره المعارف عشق، پدر، ترجمه علی علیه ‏السلام است.

پدر؛ ترجمه علی علیه‏السلام
پدر! می‏خواستم درباره‏ات بنویسم؛ گفتم: یداللّهی؛ دیدم، علی است. گفتم نان‏ آور شبانه کوچه‏ های دلم هستی؛ دیدم علی است. خلوص تو در عشق ورزیدن را نوشتم و روح تو را از هر طرف پیمودم، به علی رسیدم.
آن‏گاه، دریافتم که تو، نور جدا شده‏ ای از آفتاب علی هستی، تا از پنجره هر خانه‏ ای، هستی را گرما ببخشی ؛ و این‏گونه بود که علی علیه‏السلام ، نماینده خدا و نبی شد و پدر، نماینده علی علیه‏السلام .
تو را به من هدیه دادند و من امروز، تمامی خود را به تو هدیه خواهم کرد؛ اگر بپذیری.

پیام‏های کوتاه
ـ پدرم! تو تپش قلب خانه ‏ای؛ وقتی هر صبح، با تلنگر عشق، از خانه بیرون می‏روی و با کشش عشق، دوباره باز می‏گردی. دهلیزهای قلبم، تقدیم مهربانی تو باد!
ـ علی آموخت هر جا که جای مهر پدر خالی است، می‏توان پدر بود تا جامعه را از یتیمی بی‏ مهری، رهایی بخشید؛ آن وقت است که می‏توان خیبر دل‏ها را فتح کرد.

پشت‏گرمی من
پشتم به تو گرم است. نمی‏دانم اگر تو نبودی، زبانم چطور می‏چرخید، صدایت نزنم!
راستش را بخواهی، گاهی، حتی وقتی با تو کاری ندارم، برای دل خودم صدایت می‏زنم؛ بابا!
آن‏قدر با دست‏هایت انس گرفته‏ام که گاهی دلم لک می‏زند، دستانم را بگیری.
هر بار دستانم را می‏گیری، خیالم راحت می‏شود؛ می‏دانم که هوایم را داری و من میان ازدحام غریبی، گم نمی‏شوم و تو هیچ وقت دستم را رها نمی‏کنی… .

پناهگاه امن خانه
شانه‏ هایت، ستون محکمی است پناهگاه امن خانه را.
دست در دستانم که می‏گذاری، خون گرم آرامش، در کوچه رگ‏هایم می‏دود.
در برابر توفان‏های بی‏رحم زندگی می‏ایستی؛ آن‏چنان‏که گویی هر روز از گفت‏وگوی کوهستان‏ها باز می‏آیی.
لبخند پدرانه‏ات، تارهای اندوه را از هم می‏دراند.
تویی که صبوری‏ات، دل‏های ناامید را سپیده‏دم امیدواری است. مرامنامه دریا را روح وسیعت به تحریر می‏آید؛ آن هنگام که ابرهای دلتنگی، پنجره‏های خانه را باران می‏پاشند.
آسمان همواره بوسه بر پیشانی بلندت را آرزومند است.

باتو… بی تو…
با تو، باران بهاری‏ام را پایانی نیست و بی‏تو، پرنده‏ای آشیان گم‏کرده در جاده‏های پاییزم.
تو که هستی، پنجره، با بال‏هایی گشوده از آفتاب، باغچه را مرور می‏کند. با تو، نفس‏های مادرانه، تیررس اضطراب و تشویش را مجال نمی‏دهند.
آجر به آجر، ساخته می‏شوم؛ وقتی پناه دست‏های امنت، موسیقی مهربان عشق را به ترنم می‏آیند.
بی‏تو، بن‏بستی می‏شوم در هزار توی رنج‏های خویش.
بی‏تو، شکوه جهان، ویرانه‏ای است مسکوت و بی‏هیاهو.
می‏ستایمت که رونق کوچه‏ های سردسیر وجودم هستی؛ آن‏چنان که آفتاب، رگ‏های سپید قطب را.

تنها زمانی که بزرگ شوید و از او دور شوید(زمانی که با خانه پدری وداع کرده و به خانه خودتان می روید ) تنها در این زمان است که پی به بزرگی وی خواهید برد و بزرگی اش را کاملاً ارج خواهید گذارد .

منبع:noorportal.net

 

چرا زن ها گریه می کنن؟

یه پسر کوچولو از مامانش پرسید:چرا گریه میکنی؟ مامانش بهش گفت: چون من

یه زنم! پسربچه منظور مامانشو نفهمید… مادرش بغلش کرد  و گفت: هرگز نمی

فهمی!

بعدها پسر از پدرش پرسید: چرا مامان بی دلیل گریه می کنه؟ پدرش فقط تونست

بگه: تمام زنا برای هیچ چیز گریه می کنن!

پسر بزرگ شد و به یک مرد تبدیل شد ولی هنوز نمی دونست که چرا زن ها بی

دلیل گریه می کنن ؟

بالاخره سوالش رو واسه خدا مطرح کرد .خدا گفت: زمانی که زن رو خلق کردم

می خواستم که موجود خاصی باشه ! بنابراین شونه هاشو اونقدر قوی آفریدم تا

بار همه ی دنیا رو به دوش بکشه همچنین شونه هاش اونقدر نرم باشه که به بقیه

آرامش بده. من بهش یک نیروی  درونی قوی دادم تا توانایی تحمل زایمان بچه

هاشو داشته باشه و وقتی بچه هاش بزرگ شدن توانایی تحمل بی اعتنایی هاشون

رو هم داشته باشه! بهش توانایی دادم که جایی که همه از ادامه دادن ناامید شدن

تسلیم نشه و همچنان پیش بره. بهش توانایی نگهداری از خونوادشو دادم، حتی

زمانی که مریض یا پیر شده , بدون اینکه شکایت کنه. بهش عشقی دادم که تو هر

شرایطی بچه هاشو عاشقونه دوست داشته باشد حتی اگر اونا بهش آسیب

برسونن.بهش توانایی دادم که شوهرشو دوست داشته باشه و از تقصیراتش بگذره

و همیشه تلاش کنه تا جایی تو قلب شوهرش داشته باشه. بهش این شعورو دادم که

درک کنه یه شوهر خوب هرگز به همسرش آسیب نمی رسونه. بهش این توانایی

رو دادم که مشکلاتو

حل کنه و با وفاداری کامل کنار شوهرش بمونه.و در آخر بهش اشک دادم تا

گریه کنه . این اشک ها فقط مال  اونه  هر زمان که بهشون نیاز داشته باشه. اون
به هیچ دلیلی نیاز ندارد تا توضیح بده چرا اشک می ریزه؟

خدا گفت: می بینی پسرم؟ زیبایی یک زن در ظاهر  او نیست بلکه در چشمان او

نهفته است جایی که  دریچه ی روح است ودر قلب او جایی که عشق او به

دیگران در آن قرار دارد…

^{منبع:.eyk.blogsky}

ﻣﺮﺩ ﻫــــــــــــــــﻢ ﻗﻠـــــــــــﺐ ﺩﺍﺭﺩ ! متن روز مرد

ﻓﻘﻂ ﺻــﺪﺍﯾﺶ ﯾﻮﺍﺵ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﺯﻥ ﺍﺳﺖ
ﻣﺮﺩ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺗــــﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺸﻘﺶ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﺷﺎﯾﺪ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺑﺎﺷـــــــﯽ
ﺍﻣﺎ ﻫﻤــــﯿﺸﻪ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻟﺒﻮﻡ ﺩﻟﺘﻨﮕـــــﯿﺶ
ﻗﺎﺏ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﻫﺮ ﻭﻗــــﺖ ﺯﻥ ﺑﻮﺩﻧـــــﺖ ﺭﺍ ﻣﯿﺒــــﯿﻨﺪ ﺳﯿــــﻨﻪ ﺭﺍ ﺟﻠﻮ
ﻣـــــــﯿﺪﻫﺪ
ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﮐﻠﻔـــﺖ ﺗﺮ ﻣــــﯿﮑﻨﺪ
ﺗﺎ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﻟﺮﺯﺵ ﺩﺳــــﺖ ﻫﺎﯾـــــﺶ ﺭﺍ ﺑﺒﯿـــﻨﯽ
ﻣﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺩﻭﺳــــﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﻧﮕــــــﺎﻩ ﯾﮏ ﺯﻥ ﻣـــﺮﺩ
ﺑﺎﺷــــﯽ
ﻧﻪ ﺑﺨﺎﻃــــــــــــــﺮ ﺯﻭﺭ ﺑﺎﺯﻭﻫــــﺎ !
ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺩﻟﺘـــــــــﻨﮓ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﺑﭽﻪ ﻣﯿـــــــــﺸﻮﺩ
ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﯿﮕﯿـــــــــــﺭﺩ
ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﻣﯿـــــــﺪﺍﻧﯽ
ﺗﻤﺎﻡ ﺁﺭﺯﻭﯾــــﺶ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳـــــﺮ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾــــﺖ
ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ
ﺗﺎ ﻣﻮﻫــــــــــــــــﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﮐﻨﯽ
ﻋﺎﺷــــــــــﻖ ﺑﻮﯼ ﻣﻮﻫـــــــﺎﯼ ﺗﻮﺳﺖ
ﻭ ﺑﯿﺸــــــــــــــﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﻧﯿــــــــــﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ

منبع:sms4i

 

معلما :
به راستی آیا کلامی هست که تاب ثنای ایثار شما آسمانیان رابیاورد؟
کدامین روز ، روز تو نیست وکدامین لحظه است که از شمیم تو سکرآور یا عطر آگین نباشد…

به راستی آیا قلمی را می شناسید که با کلک خیال ، شکوه ایثار خاموش معلم را که در بستر رویش های مکرر آدمی و درگسترده ی تاریخ مکتوب بشریت هماره چون نگینی زرین درخشیده است به تصویر آورد؟

کدام خامه را طاقت تصویر خورشید است ؟…

استاد گرانمایه/ معلم گرانقدر / آموزگار ارجمند …………………………….

آنچه از بن جان می آید آن است که از صمیم قلب از همکاری صادقانه وکوشش خالصانه ی شما در راستای هدایت و ارشاد این نسل سرافراز، تقدیر و تبجیل نمایم و صمیمانه ترین سپاس های خود را به شما فرزانگان عاشقی که شمع وجود گرانقدر خویش را در طبق اخلاص نهاده و نهال نوپای امروز را به امید فردایی شکوفاتر با عصاره ی جان آبیاری می نمایید نثارتان کنم.

آرزومندم ؛ ذات اقدس احدیت شما خوبان را که درمسیر تحقق اهداف متعالی مکتب انسان ساز اسلام ،از جان مایه می گذارید در کنف الطاف خاصه ی خویش قرار دهد .

معلما روزت مبارک

---

معلم گرانقدر / آموزگار ارجمند …………………………….

عشق ورزیدن به خلق زیباترین ترنم گفتگو با خالق است بخصوص اگر توفیق خدمت به عزیزانی نصیبت کرده که تمام دنیایشان را می توان در پر رنگین پروانه ای خلاصه کرد،

ضمن گرامیداشت روز معلم به این وسیله از زحمات جناب  عالی در پیشبرد اهداف وپیگیری امور آموزشی وپرورشی این دبستان/آموزشگاه/  تقدیر وتشکر می نماییم وامید آن داریم که  درسایه ی الطاف الهی همواره در سنگر خدمت به نوگلان این مرزو بوم وآینده سازان میهن عزیزمان استوار  و سرافراز بمانید.

معلما روزت مبارک

منبع:iranmojri

مطالبی برای مجری گری روز معلم

معلما

صمیمانه ترین سپاس های خود را به شما فرزانگان عاشقی که شمع وجود گرانقدر خویش را در طبق اخلاص نهاده ونهال نوپای امروز را به امید فردایی شکوفاتر با عصاره ی جان آبیاری می نمایید ، تقدیم می داریم

و  به راستی آیا کلامی هست که تاب ثنای ایثار شما آسمانیان رابیاورد؟ کدامین روز ، روز تونیست و کدامین لحظه است که از شمیم تو سکر آور یا عطر آگین نباشد.

به راستی آیا قلمی را می شناسید که با کلک خیال ، شکوه ایثار خاموش معلم را که در بستر رویش های  مکرر آدمی ودرگسترده ی تاریخ مکتوب بشریت هماره چون نگینی زرین درخشیده است به تصویرآورد؟

کدام خامه را طاقت تصویر خورشید است ؟…..

آنچه از این سخن برآید آن است که از صمیم قلب از همکاری صادقانه و کوشش مخلصانه

ی شما در راستای هدایت و ارشاد این نسل سرفراز تقدیر و تشکر نمایم و آرزومندم ذات اقدس احدیت شما خوبان را که درمسیر تحقق اهداف  متعالی مکتب انسان سازاسلام ازجان مایه می گذارید   در کنف الطاف خاصه ی خویش قرار دهد .

معلم عزیز :

دلی که حول نگاه عشق می گردد نیازهایی ملکوتی وپاک می آفریند ، گویا این فریاد شماست که از زبان معلم شهید دکتر شریعتی بیان می شود:
خدایا:

در برابر هرآنچه انسان بودن را به تباهی می کشاند مرا با نداشتن و نخواستن رویین تن کن
منبع:sedayemojri

فرزند عزیزم:
آن زمان که مرا پیر و از کار افتاده یافتی،
اگر هنگام غذا خوردن لباسهایم را کثیف کردم ویا نتوانستم لباسهایم را بپوشم،
اگر صحبت هایم تکراری و خسته کننده است،
صبور باش و درکم کن.
یادت بیاور وقتی کوچک بودی مجبور میشدم روزی چند بار لباسهایت عوض کنم.
برای سرگرمی یا خواباندنت مجبور میشدم بارها و بارها داستانی را برایت تعریف کنم… .
وقتی نمیخواهم به حمام بروم مرا سرزنش و شرمنده نکن.
وقتی بی خبر از پیشرفتها و دنیای امروز سوالاتی میکنم،با تمسخر به من ننگر.
وقتی برای ادای کلمات یا مطلبی حافظه ام یاری نمیکند، فرصت بده و عصبانی نشو.
وقتی پاهایم توان راه رفتن ندارند، دستانت را به من بده… همانگونه که تو اولین قدمهایت را کنار من برمیداشتی…
زمانی که میگویم دیگر نمیخواهم زنده بمانم و میخواهم بمیرم، عصبانی نشو… روزی خود میفهمی.
از اینکه در کنارت و مزاحم تو هستم، خسته و عصبانی نشو.
یاریم کن همانگونه که من یاریت کردم.
کمک کن تا با نیرو و شکیبایی تو این راه را به پایان برسانم.
فرزند دلبندم، دوستت دارم.

منبع:aloneboy

عطر همه گل ها متن ادبی به مناسبت روز مادر
یاس ها عطرشان را از بوی تن تو به عاریت می گیرند. شبنم، گل واژه اشک های توست ای شقایق دشتستان صبوری؛ ای هم آغوش پروانه ها؛ ای صفای گل سرخ؛ ای نرگس عشق؛ ای اقاقیای محبت؛ تو شمیم گل محمدی و رایحه گل نسترنی. مادر، تو از همه گل ها زیباتر و از همه آنها خوش بوتری، در سالروز یاد تو، عطر همه گل های شکفته را نثار وجودت می کنم.

—————————————————–

سرو سایه گستر زندگی
مادر، تو کتاب همیشه گشوده ایثاری. تو در مزرعه زندگی مان بذر سپیده و مهر می کاری. تو چون آسمان زلالی و چون باران بخشنده. مادر قامت تو قیامت عشق است. ای سرافرازترین سر و سایه گستر زندگی ام. در وصف تو، کلمات عقیمند و واژگان محدود. ای خوب ترین، ای رئوف ترین سرچشمه مهربانی ها، ای ساکن کوی مهتاب، ای آب و آیینه و آفتاب، نام بلندت جاودان و کتاب وجودت به شیرازه امن و امان خداوندی استوار و تلاش بی شائبه ات در بارگاه الهی پذیرفته باد.

—————————————————–

شگرفی عشق
همه می شناسیمش؛ همو که با شکوه مهرش عشق را معنایی دیگر می بخشد و قلبش وسعت بی انتهای صبر و مهربانی است و شانه های پرصلابتش مأمن مهر و صفا، و چشم های پرفروغش سرچشمه احساس و گذشت است. مادر، مهر کیشی است که با شمع وجودش به محفلمان روشنی می بخشد و با گلخند محبت اش رنگ غم را از چهره مان می زداید و تبسمی از شادمانی بر دل هایمان می نشاند و با دستان پر سخاوتش، چتری سایه گستر ساخته است تا هیچ سختی را حس نکنیم. او به را ستی تندیس همه خوبی هاست.

—————————————————–

نیکی به پدر و مادر پس از مرگ
پدر و مادر ما، پس از مرگ، بی نواتر و نیازمندتر از همیشه اند. دستشان کوتاه گشته و فرصت عمل برای آنان تمام شده است و چشم به راه احسان ما هستند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: «سرور نیکوکاران، در روز قیامت، مردی است که پس از مرگِ پدر و مادرش به آنان، نیکی کرده باشد».
مردی درباره نیکی کردن به پدر و مادر، پس از مرگ، از حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم سؤال کرد. حضرت این وظایف را معین کردند: ۱٫ نماز خواندن برای آنان؛ ۲٫ آمرزش خواستن برای آنان؛ ۳٫ وفا کردن به پیمان هایشان؛ ۴٫ بزرگداشت دوستان آنان.

—————————————————–

بر مزار تو
مادر، می خواهم با اشک هایم، گلی بپرورم به رنگ خون دل و به قامت هزاران دریغ و آه، و روز مادر، بر مزارت گذارم. مادر، در این روز، آهم را بنگر و دریغم را شاهد باش. هنوز باور ندارم که تو رفته ای. هنوز دست احساس تو را حس می کنم. تو زنده ای!

—————————————————–

زیارت قبور پدر و مادر
یکی از سنت های اسلامی، زیارت قبر پدر و مادر است. عمل به این سنت، هم پیوند با پدر و مادر را پس از مرگ نگاه می دارد و هم یکی از شیوه های احسان و نیکی کردن به پدر و مادر است؛ به ویژه اگر زائر قبور، برای آنان از خداوند، درخواست آمرزش کند و به قرائت قرآن پردازد.

—————————————————–

عاشقانه ترین غزل
مادر، تو کتاب نامکتوب مرارت هایی، تو دیوان محبت هایی، تو ناب ترین واژه شعر خلوصی؛ تو بلندترین داستانِ حماسیِ ایثاری. ای قصیده بلند عشق؛ ای عاشقانه ترین غزل؛ ای مثنوی رنج ها؛ تو بیت الغزل از خودگذشتگی هستی؛ تو قافیه احساس قلب منی؛ تو منظومه بلند فضیلت هایی تو بهترین بیت رباعی محبتی.
مادر، شعر وجود تو را، واژه واژه می نوشم و رعناترین غزال غزل هایم را به سویت روانه می کنم. دو بیتی های احساسم را همراه با شادمانه ترین ترانه فصل های زندگی ام، نثار دل بهاری ات می کنم. ای بهترین شعر زندگی، روزت مبارک باد.

—————————————————–

حکایت
وقتی به جهل جوانی بانک بر مادر زدم، دل آزرده به کنجی نشست و گریان همی گفت: مگر خُردی فراموش کردی که دُرْشتی می کنی؟
چه خوش گفت زالی به فرزند خویش     چو دیدش پلنگ افکن و پیل تن
گر از عهد خُردیت یاد آمدی که بیچاره بودی در آغوش من
نکردی درین روز بر من جفا     که تو شیر مردی و من پیر زن

—————————————————–

زلال هرچه عشق
مادر! تو پروانه دشت ایثاری؛ شمع فروزان محفل مایی؛ تو عطر خوش بوی همه گل هایی. در ژرفای دیدگانت، رودی از محبت موج می زند و دستان مهربانت سهمی از سخاوت آفتاب دارد. تو چون دریا بی دریغ، پایان نداری. تو زمزمه هرچه محبتی؛ عطر هرچه رازی؛ زلال هر چه عشقی؛ تو بلور شفاف خلوصی؛ وسعت بی کران مهربانی و صبری.
من لطافت نسیم، سیپدی سپیده، نستوهی کوه و صداقت آیینه را در تو می نگرم. مادر، گلبرگ ها بر دستانت بوسه می زنند؛ دریاها به تو غبطه می خورند؛ بادها نام تو را تا عرش خدا می برند؛ و ملکوتیان بر تو درود می فرستند. خدا بهشتش را به زیر پای تو می بخشد. تو به راستی شکوه مندترین واژه شگرف آفرینشی.

منبع:۳sotdownload

زیباترین ستاره سپاس
مادر! تو جانانه جام بلای ما را نوشیدی و لباس رنج و محنت ما را پوشیدی، اینک، حریر محبت فرزندانت را بپوش و شربت شهد عشق آنان را بنوش. مادرم، در گرامی داشت روزت زیباترین ستاره سپاس را به پاس پاسداری بی کرانت از ما، بر آسمان پرمهرت می آویزیم. روزت مبارک باد.

—————————————————–

بوسیدن پدر و مادر
بوسه، پیام محبت است؛ شعر ناسروده عشق است؛ تبلور بالاترین تکریم است؛ جلوه عملی عاطفه هاست. پدر و مادر بی شمارترین بوسه های محبت آمیز را از کودکی نثارمان کردند. اکنون که نهال وجود ما از آن محبت ها به پا ایستاده است و درخت زندگی آنان رو به فرسودگی نهاده، باید بهترین محبت ها و بی شائبه ترین عواطف را نثارشان کنیم. بوسیدن ابزار این مهر ورزیدن است. امیر مؤمنان علیه السلام فرمودند: بوسیدن پدر و مادر عبادت است.

—————————————————–

نگاه محبت آمیز
«نگاه» مقوله شگفتی است. هر نگاه پیامی دارد از این رو در فرهنگ اسلامی برخی از نگاه ها معصیت است و برخی عبادت. در روایت آمده است: «نگاه مهرآمیز فرزند به پدر و مادر، عبادت است». پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نیز فرمودند: «درهای آسمان در چهار هنگام به رحمت گشوده می شود: هنگامی که باران می بارد، آن گاه که فرزند به چهره مادر و پدر می نگرد، وقتی که در کعبه باز می شود و آن زمان که ازدواجی شکل می گیرد».

—————————————————–

چلچراغ محبت
مادر، صفا و صمیمیت و صداقت، گلابِ گلبرگ های وجود توست. عشق و ایمان در پیشانی بلند تو، موج می زند. چشمانت چلچراغ محبت است. چشمه های مهربانی از چشم های تو سرچشمه گرفته است. لب هایت پیام آور شادترین، لبخندها و نگاه مهر آشنایت، زلالِ دل نوازترین عاطفه هاست. قلب تو، رود همیشه جاری عشق است. از سایه مهربان دست هایت گل مهر می روید. نسیم، چهره بر گام های تو می ساید. مادر، روزت مبارک باد.

—————————————————–

مادر، کانون عشق
مادر، کانون عاطفه و مهر است و ظرفیت و شکیب کمتری برای تحمل ناگواری ها دارد، لطافت طبعش و ضعف طبیعی او از یک سو، و ناتوانی های فرساینده ای که از به دنیا آوردن فرزند و دیگر رنج ها در او پدید آمده است از سوی دیگر، او را به شدت ناتوان می کند. بی شک او شایسته تکریم، نوازش، عطوفت و خدمت است.

—————————————————–

غزل لطیف روزگار
ای مادر عزیز، تو بهترین گل واژه هستی، هستی؛ تو غزل لطیف روزگاری؛ تو دیوان محبت هایی؛ تو سرود جویباری؛ تو اقیانوس عشقی؛ تو دفتر رنج های نامکتوبی. اکنون که من از تو هستی یافته ام جانم فدایت باد!

—————————————————–

خدمات جبران ناپذیر مادر
مردی به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم گفت: «مادرم، سخت پیر شده است و اکنون نزد من زندگی می کند. او را بر دوش می گیرم و جابه جا می کنم. خود به او غذا می خورانم و شست و شویش می دهم. با این حال، از روی شرم، چهره ام را از او برمی گردانم تا بدین گونه او را تعظیم کرده باشم. آیا تلافی خدمات او را کرده ام؟» فرمودند: «نه». در ادامه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با برشمردن مشکلات و رنج های که مادر در دوران بارداری و طفولیّت فرزند خود تحمل می کند علّت این حکم را مورد اشاره قرار می دهند.

منبع:۳sotdownload