کارگران قشر زحمتکش ، فعال ودر عین حال کلیدی هر جامعه ایی نیازمند تأمین نیاز های اساسی خودشان هستند.
با چنین وضعی کسی چون او سخاوت پیشه نیست
هست بسیاری شریکان بر غذای کارگر
گر هوادارش نباشد هیچ یار همدلی
نیست باکی چون خدا دارد هوای کارگر
– See more at: http://sms2sts.ir/post/32#sthash.lOPgjPRp.dpuf
کارگرکار کن مگو چیست کار
که سرمایه ندارد فرد بی کار
تو کز محنت کار کردن عاجزی
نشاید به دستت دهند همه کار
کاریکاتور روز کارگر در امریکا
امام صادق (ع) فرمود:
«امیرالمومنین (ع) بیل می زد و زمین را احیاء می کرد
و از در آمد و دسترنج خویش هزار بنده آزاد کرد»
تمام این ها حاکی از ارزشمندی کار و کارگری،
و مذموم بودن تنبلی و کسالت و بیکاری است.
حیفه
برا کسایی که
کل مملکت ما
با دستای پینه بسته
و بازوان پر قدرتشون
می چرخه
چیزی ننویسم
همون کسایی که
همه ی زحمت ها رو می کشن
کارگری که نه کسی بهش اهمیت می ده
نه حق و حقوقش رو درست می ده
شبانه روز کار می کنه
تا پوون مثبتش رو
رئیس یا کارفرماش بگیره
خستگی نداره
تا آقای مدیر تشویقی بگیره
نمی تونه حرفی بزنه
چون از کار اخراج می شه
اگه حرفی بزنه
اخطار می گیره
تو معدن کار می کنه
تو ساختمون کار می کنه
سر چاه نفت کار می کنه
شهر رو تمیز می کنه
بعضی هاشون
کارای خونه ی رئیس رو انجام می دن
خلاصه هر جا که
به ذهنمون بیاد یا نیاد
ای کاگرای زحمت کش و از جان گذشته
حضور دارن
اما وقتی پای حقوق و مزایا می رسه
از آخر اولین هستن
و همیشه رقیب اصلی رئیس و مدیرشه
می دونی چرا
چون مدیرا
تو حقوق و مزایا
از اول اولن
و کارگر بیچاره
از آخر اوله
خوب حالا اینو با یه حقوق
مدیر دست چندم مقایسه کنیم
مدیری که
سنگین ترین چیزی که بلند می کنه
همون خودکاره که باید
باهاش برگه های که شاید
نخونده باشه رو امضا کنه
به امید روزی که
هر کسی به اندازه عملش دست مزد بگیره
هفته ی کارگر رو
به تموم کارگرای عزیز و دوست داشتنی
باباهای کارگر
داداشای کارگر
عموهای کارگر
دایی های کاگر
مامانای کارگر
آجی کارگر
عمه های کارگر
خاله های کارگر
جووانای کارگر
پیرای کارگر
بویژه بابای عزیز خودم
تبریک و شاد باش می گم
و از خدا می خوام
همیشه رو لباتون گل لبخند باشه
و غم هیچ وقت به دلتون راه پیدا نکنه
منبع:mahdihosein
هرگز به آدم ها نخند !!
به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید ارباب ، نخند !
به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری ، نخند !
به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چند ثانیه ی کوتاه معطلت کند ، نخند !
به دستان پدرت…
به جارو کردن مادرت…
به راننده ی چاق اتوبوس…
به رفتگری که در گرمای تیر ماه کلاه پشمی به سردارد…
به راننده ی آژانسی که چرت می زند…
به جوانی که قالی پنج متری روی کولش انداخته و در کوچه ها جار می زند…
به بازاریابی که نمونه اجناسش را روی میزت می ریزد…
به پارگی ریز جوراب کسی در مجلسی…
به پشت و رو بودن چادر پیرزنی در خیابان…
به زنی که با کیفی بر دوش به دستی نان دارد و به دستی چند کیسه میوه و سبزی…
به هول شدن همکلاسی ات پای تخته…
به مردی که در بانک از تو می خواهد برایش برگه ای را پر کنی…
به اشتباه لفظی بازیگر نمایشی…
نخند
نخند که دنیا ارزشش را ندارد …
که هرگز نمی دانی چه دنیای بزرگ و پر دردسری دارند:
آدم هایی که هر کدام برای خود و خانواده ای، همه چیز و همه کسند.
آدم هایی که برای زندگی تقلا می کنند…
بار می برند…
بی خوابی می کشند…
کهنه می پوشند…
جار می زنند…
سرما و گرما را تحمل می کنند…
و”” گاهی خجالت هم می کشند””
به آدم هایی که تمام زندگی شان یک موتور است تا کوهی از بار را برای یک لقمه نان در کوچه پس کوچه های تنگ این شهر جا به جا کنند… نخند
به آدم هایی نخند که پشت شهرداری می ایستند تا هر کس و ناکسی را پشت موتورشان سوار کنند فقط به خاطره احتیاج !
خیلی ساده … نخند دوست من نخند!!!
هرگز به آدم ها نخند.
منبع:fereshtehaye-mihan
