وب‌سایت نی‌نی‌بان: محاسبه سن بارداری از نظر علمی، بر اساس هفته و تریمستر (سه ماهه) می‌باشد. اصلا چیزی به عنوان “ماه ” از نظر علمی کاربرد ندارد. به همبن دلیل مرجع علمی دقیق و مشخصی هم جهت تعیین ماه‌های بارداری وجود ندارد. حتی در منابع و سایت‌های خارجی، تفاوت‌هایی از نظر حساب کردن “ماه بارداری ” مشاهده کردم.

کل بارداری ۲۸۰ روز (۴۰ هفته / ۹ ماه و ده روز) هست. (از روز لقاح، نه از روز اول پریود).

اما اصولا در علم زنان و مامایی از روز اول پریود حساب میکنن و به همین دلیل بارداری میشه ۴۲ هفته! (که در واقع ۲ هفته اولش باردار نیستید).

چرا پزشکان و ماماها، بارداری را از روز اول پریود حساب می‌کنند؟

چون زمان دقیق تخمک گذاری شخص را نمی‌دانیم؛ و هم چنین نمی‌شود برای هر شخص، یک روز خاص تخمک گذاری را در نظر گرفت! مثلا برای لیلا خانم، از روز ۱۱ سیکل بارداری را حساب کنیم، و برای مریم خانم، روز ۱۷ را؟! هم چنین دقیقا نمی‌دانیم در کدام رابطه و در چه روزی، لقاح صورت گرفته. خیلی از خانم‌ها به اشتباه فکر می‌کنند روز نزدیکی شان، همان روز لقاح است. اما همیشه اینطور نیست. چون ممکن است نزدیکی شما در روز ۹ سیکل تان باشد و تخمک گذاری و لقاح در روز ۱۴ اتفاق بیفتد. (با همان اسپرم ۴-۵ روز پیش).

هفته

که از اولین روز آخرین پریود حساب میشه. تمام اعمال مامایی و پزشکان بر مبنای همین “هفته” هست. پس سعی کنید همیشه از اول سن بارداری تان را به “هفته ” در نظر گرفته و بیان کنید. “سن واقعی جنینی ” همیشه دو هفته عقب‌تر از ” سن بارداری بر اساس تاریخ پریود” می‌باشد. مثلا در واقع، خانمی که در هفته ۴۲ بارداری به سر می‌برد، سن جنینی اش ۴۰ هفته است. یعنی از لقاح ۴۰ هفته و ۱۰ روز گذشته و بارداری به اتمام رسیده است.

تریمستر (سه ماهه)

کل بارداری از روز اول پریود، ۴۲ هفته است که به طور قراردادی به سه تا تریمستر (سه ماهه) تقسیم شده:

سه ماهه اول: از صفر تا ۱۴ هفته (۲ هفته اول در واقع باداری وجود نداشته)

سه ماهه دوم: ۱۴ تا ۲۸ هفته

سه ماهه سوم: ۲۸ تا ۴۲ هفته

ماه

اکثر خانم‌ها سوال میکنن که “من در ماه چندم بارداری م هستم؟ “

تقسیم بندی بصورت “ماه” ارزش بالینی برای ماما و پزشک ندارد. فقط جهت اطلاع شما، و برای رسیدن به پاسخ این سوالات، ماه‌های بارداری رو محاسبه کردم. ولی هم چنان یادتون باشه که ارزش “ماه” خیلی کمتر از ” هفته ” است و ما اصلا با سیستم “ماه چندم بارداری” کاری نداریم. پس موقع شرح حال دادن، فقط هفته‌ها در ذهنتون باشه.

پزشکان از روش‌های مختلفی برای تعیین بارداری شما استفاده می‌کنند. رایج‌ترین این روش‌ها سونوگرافی است که اندازه ساک بارداری و ارتفاع بین سر و عضله سرین برای تعیین سن جنین و بارداری استفاده میشود. سایر روش‌های تعیین کننده سن بارداری به طور تقریبی از چند روش محاسبه میشود که شامل:

• آخرین روز قاعدگی (LMP)
•  آزمایش خون HCG
•  روش سونوگرافی
•  روش اندازه گیری ارتفاع رحم

۱. تعیین سن بارداری با روش LMP

سن بارداری یا سن جنین از روز اول آخرین دوره قاعدگی مادر محاسبه می‌شود. از آنجا که تاریخ دقیق بارداری مشخص نیست، اولین روز از آخرین دوره قاعدگی برای اندازه گیری سن نوزاد استفاده می‌شود.

با استفاده از اولین روز آخرین قاعدگی شما، سن بارداری را مشخص میکنند (بعلاوه یا منهای ۲ هفته) پزشک ۲۸۰ روز را به اولین روز آخرین پریود شما اضافه میکند و زمان زایمان شما مشخص میشود. این عدد همیشه درست نیست. اما شاخص خوبی از اندازه جنین خواهد بود.

بعضی از زنان ترجیح می‌دهند حاملگی خود را از روزی که تخمک گذاری می‌کنند، اندازه گیری کنند (زمان تخمک گذاری | تخمک گذاری چند روز است؟). این تاریخ تخمینی معمولا حدود دو هفته پس از اولین روز LMP می‌باشد.

محاسبه سن بارداری

در بارداری معمولی: برای یک زن با یک دوره منظم، بارداری معمولا حدود ۱۱ تا ۲۱ روز پس از اولین روز از آخرین دوره اتفاق می‌افتد. اکثر زنان تاریخ دقیق بارداری را نمی‌دانند، زیرا به زمان تخمک گذاری بستگی دارد. بنابراین، تاریخ بارداری آن‌ها صرفا برآوردی است که بر اساس اولین روز از آخرین دوره آن‌ها است.

موارد خاص: زنانی که به روش‌های خاص مانند‌ای وی اف یا لقاح آزمایشگاهی باردار می‌شوند، معمولا تاریخ دقیق تخمک گذاری را می‌دانند.

محاسبه تاریخ زایمان:

تاریخ تخمین زده شده برای زایمان (EDD یا EDC)، تاریخی است که در آن انتظار می‌رود زایمان به طور خود به خود رخ دهد. بر اساس آخرین سیکل قاعدگی، تاریخ تخمین زده شده برای زایمان حدود ۴۰ هفته بعد از اولین روز آخرین قاعدگی است. این فقط یک تخمین است، زیرا تنها حدود ۵ درصد از نوزادان در تاریخ تخمین زده شده به دنیا می‌آیند. دقت تاریخ بدست آمده از این روش، به دقت یادآوری مادر از تاریخ قاعدگی خود، فرض گرفتن منظم بودن سیکل قاعدگی ۲۸ روزه و اینکه تخمک‌گذاری و لقاح ۱۴ روز بعد از شروع قاعدگی رخ داده است، بستگی دارد.

استفاده از اولین روز آخرین سیکل قاعدگی که در علم پزشکی به آن LMP گفته می‌شود، برای تخمین تاریخ زایمان ممکن است طول مدت بارداری را زیادتر از مقدار واقعی برآورد کند و می‌تواند بیشتر از ۲ هفته خطا داشته باشد.

۲. تعیین سن بارداری با آزمایش بتا یا HCG

HCG در خون همه زنان باردار یافت میشود. در غربالگری نقص سیستم ایمنی جنین که در هفته پانزدهم بارداری تا هفته بیستم بارداری انجام میشود این هورمون در خون مشاهده میشود. خیلی از پزشکان در همان جلسات اول تقاضای این آزمایش خون را میکنند.

در طول سه هفته اول بارداری، رنج HCG سرم ۵ تا ۵۰ است. در هفته چهارم بارداری، این هورمون در محدوده ۱۰ تا ۴۲۵ و در هفته پنجم بارداری بین ۱۹ تا ۷۳۴۰ است. افزایش HCG ادامه می‌یابد تا در هفته دوازدهم بارداری به اوج خود یعنی ۲۸۸۰۰۰ میکروگرم بر دسی لیتر می‌رسد. محدوده وسیع این هورمون تعیین سن دقیق بارداری را مشکل میکند. اما این آزمون در تعیین حاملگی چندقلو بسیار موثر است. بیش از یک جنین در حال رشد در بدن به معنی بالاتر بودن HCG از حد معمول است، که می‌تواند نیاز به تست بیشتر، از جمله سونوگرافی است.

۳. تعیین سن بارداری با سونوگرافی

در این روش از امواج صوتی استفاده کرده که از بدن عبور میکند وتصاویری را از داخل شکم در صفحه مانیتور نشان میدهند. در این تصاویر سن بارداری با استفاده از ساک بارداری محاسبه میشود. اگر سونوگرافی بعد از هفته ششم بارداری انجام شود، طول سر تا انتهای جنین برای تعیین سن بارداری به ۶ هفته اضافه میشود.

برای مثال:

اگر این طول برابر ۲۱ میلی متر باشد، سن بارداری شما ۹ هفته است (۶ هفته بارداری + ۲۱ روز که مساوی با ۹ هفته میشود).

اگرسونوگرافی قبل از هفته ششم بارداری اتفاق بیافتد، سن بارداری بر اساس سایر فاکتور‌ها از قبیل اندازه جنین و تکامل ساک حاملگی است. ساک بارداری از هفته چهارم بارداری قابل اندازه گیری است.

نوزاد را می‌توان از هفته ۵ یا ۶ پس از آخرین دوره قاعدگی مادر اندازه گیری کرد. اندازه گیری نوزاد با استفاده از سونوگرافی در اوایل بارداری دقیق‌تر است. بهترین زمان برآورد سن بارداری با استفاده از سونوگرافی بین هفته هشتم و هجدهم بارداری است. دقیقترین روش تعیین سن بارداری، استفاده از روز اول آخرین دوره قاعدگی زن با استفاده از آزمایش اولتراسوند است.

ماه‌های بارداری

۱. یک ماه تمام/ ۳۰ روز: ۴ هفته و ۲ روز

۲. دو ماه تمام/۶۰ روزاز لقاح: ۸ هفته و ۴ روز

۳. سه ماه تمام / ۹۰ روز: ۱۲ هفته و ۶ روز

۴. چهار ماه تمام / ۱۲۰ روز: ۱۷ هفته و ۱ روز

۵. پنج ماه تمام / ۱۵۰ روز: ۲۱ هفته و ۳ روز

۶. شش ماه تموم / ۱۸۰ روز: ۲۵ هفته و ۵ روز

۷. هفت ماه تموم / ۲۱۰ روز: ۳۰ هفته

۸. هشت ماه تموم / ۲۴۰ روز: ۳۴ هفته و ۲ روز

۹. نه ماه تموم / ۲۷۰ روز: ۳۸ هفته و ۴ روز.

چون بارداری ۹ ماه و ۱۰ روزه: یعنی ۳۸ هفته و ۴ روز + ۱۰ روز = ۴۰ هفته تمام.

برای زایمان طبیعی: معمولا از ۳۸ هفته منتظر درد‌های زایمان طبیعی هستیم.

برای سزارین: معمولا اجازه میدن ۳۸ هفته پر بشه وداخل هفته ۳۹ وقت سزارین میدن (مثلا ۳۸ هفته و ۱ روز…۲ روز.۳ روز …)

به گزارش رسانه ۷، یکی از مهم‌ترین مسائلی که از آغاز تا اواخر دوران بارداری بسیاری از خانواده‌ها را درگیر می‌نماید تصمیم‌گیری در رابطه با نوع زایمان مادران باردار است. در رابطه با زایمان طبیعی و سزارین هرکدام از این روش‌ها دارای خطرات و مزایای خاصی هستند و برای برتری هر یک نسبت به دیگری نیز دلایلی منطقی و گاهی هم غیرمنطقی وجود دارد.

بسیاری از مادران باردار به علت عدم آگاهی مزایا و معایب هرکدام از این روش‌ها در رابطه با انتخاب روش زایمان خود دچار سردرگمی می‌شوند. اگر شما هم اولین بارداری خود را تجربه می‌کنید و هنوز در رابطه با روش زایمان خود تردید دارید بهتر است قبل از تصمیم‌گیری با ما همراه شوید تا با مزایا و معایب هر یک از این روش‌ها آشنا شوید.

زایمان طبیعی یا سزارین

سزارین یکی از روش‌های انجام زایمان است که در آن، شکم و رحم مادر را شکاف می‌دهند و جنین را خارج می‌کنند. در رابطه با این روش دکتر لوئیس سیلورتن، مدیر مامایی در کالج سلطنتی ماماها (RCM) معتقد است که زایمان سزارین اثرات کمی بر بارداری بعدی خانم‌ها دارد و مادرانی که زایمان سزارین را انتخاب می‌کنند ‌می‌توانند با اطمینان برای بارداری مجدد خود اقدام نمایند.

به‌طورکلی بیان می‌کند که روش زایمان سزارین در مادران باردار، رابطه کمی با بارداری‌های مجدد و فواصل بین بارداری‌ها دارد. اما دکتر محمود طاهر معتقد است که سن مادر در اولین سزارین، یک فاکتور مهم در بارداری‌های مجدد است و بر انجام سزارین نیز تأثیرگذار است که این پژوهش بزرگ‌ترین مطالعه کوهورت انجام‌گرفته در رابطه با نوع زایمان و باروری است.

جراحی سزارین

نتایج پژوهش‌های مختلف نشان می‌دهد که زایمان سزارین احتمال شکل‌گیری جفت سرراهی، پره اکلامپسی، اکلامپسی را افزایش می‌دهد. همچنین میزان فشارخون و قند خون را افزایش می‌دهد و ازآنجاکه میزان خونریزی درروش سزارین زیاد است احتمال کم‌خونی در بیماران سزارین بیشتر است.

علاوه‌براین، پژوهشگران دریافتند که مادرانی که زایمان سزارین داشته‌اند، در مقایسه با مادرانی که زایمان طبیعی داشته‌اند، احتمال بارداری‌های مجددشان کاهش یافت. انجام سزارین در میان خانم‌هایی که دوران بارداری سالم و نوزادان بریچ داشتند به میزان کمی کاهش پیدا کرد.

بنا به دلایل پزشکی میزان باروری مجدد در مادرانی که زایمان سزارین انجام داده بودند نیز کاهش یافت. اما نتایج مطالعات محققان نشان می‌دهد که دلیل قانع‌کننده‌ای برای این امر وجود ندارد، و روش زایمان سزارین ثاتیر جزئی بر باروری‌های بعدی دارد.

لوئیس سیلورتن از کالج سلطنتی ماماها معتقد است: باوجوداینکه زایمان سزارین عوارض کمی برای باروری‌های بعدی دارد اما نمی‌توان پیامدهای منفی سزارین را نادیده گرفت و مادران باردار باید نسبت به اثرات نامطلوب سزارین بر سلامت آگاه باشند و در شرایط غیرضروری از انجام زایمان سزارین اجتناب کنند.

شواهد متعددی مبنی بر اثرات منفی زایمان سزارین بر مادران باردار و نوزادان وجود دارد. زیرا سزارین جراحی بزرگی است که می‌تواند عوارضی جدی برای سلامت مادر داشته باشد. اما عوارض زایمان طبیعی یک‌سوم زایمان سزارین است و دوره نقاهت بسیار کوتاه‌تری دارد.

همچنین در این روش از ماده بیهوشی استفاده نمی‌شود درنتیجه عوارض جانبی ناشی از آن نیز ایجاد نمی‌شود. اگرچه درد قبل از زایمان درروش طبیعی بیشتر است اما میزان درد بعد از زایمان در این روش کمتر است که اگر هم از روش‌های بدون درد استفاده شود دیگر بیمار دردی حس نخواهد کرد.

تاثیر زایمان طبیعی بر نوزاد

زایمان طبیعی برای سلامتی خود نوزاد نیز شرایط مطلوب‌تری نسبت به سزارین ایجاد می‌کند به شکلی که نوزادی که با زایمان طبیعی به دنیا می‌آید احتمال بیماری تنفسی گذرای نوزادی برایش کمتر است. این نوزادان زمانی که به دنیا می‌آیند هوشیاری بیشتری دارند و کمتر به اکسیژن نیاز پیدا می‌کنند.

نتیجه گیری

بنابراین با توجه به مزایای بیشتر زایمان طبیعی، بهتر است یک فرهنگ‌سازی مطلوب جهت کاهش انجام سزارین و تشویق به انجام زایمان طبیعی در مادرانی که اولین بارداری خود را تجربه می‌کنند صورت گیرد. مراقبت مداوم از مادران باردار توسط ماما یکی از راه‌های ترویج زایمان طبیعی و انجام کمتر سزارین است.

کالج سلطنتی ماماها با استفاده از راهنمای NICE، خانم‌ها را به دریافت مشاوره از متخصص زنان و زایمان و ماما در رابطه با خطرات احتمالی ناشی از سزارین خصوصاً در شرایطی که خانم باردار به لحاظ پزشکی سالم بوده و زایمان طبیعی مشکلی ندارد، تشویق می‌کند.