برچسب: فرهاد اشراقی

رسانه ۷/ اردشیر لارودی؛ اینکه آدم خوبی باشی خیلی مهم است، اما اینکه کار هم بلد باشی اهمیت دارد. مدیران محترم استقلال که روز‌های سختی را سپری می‌کنند همین اندازه هم نمی‌دانستند که وقتی محمود فکری با باشگاه نساجی قرارداد دارد قبل از هر چیز باید با مسئولان این باشگاه مذاکره کنند. این دیگر بدیهی‌ترین مسئله در فوتبال است و یک فردی که ۲ روز مدیریت کرده باشد هم می‌داند که اول باید با باشگاه طرف مذاکره کرد، بعد با خود مربی تحت قرارداد، اما در استقلال این کار ساده انجام نشد و بدتر اینکه اعلام شد استقلال با فکری توافق کرده و همه چیز تمام است! دقیقاً از همین جا بود که باشگاه نساجی مطمئن شد استقلال فکری را می‌خواهد و قیمت او را بالا برد در حالی که اگر استقلال اول با خود نساجی و مالک و مدیرعاملش مذاکره می‌کرد کار این‌قدر گره نمی‌خورد.

وقتی می‌گوییم استقلال مشکل مدیریتی دارد دقیقاً به خاطر همین مسائل ساده است. یک هوادار ۱۵ ساله هم می‌دانست که قبل از دربی و قبل از فینال جام حذفی نباید با اسم استراماچونی تمرکز فرهاد مجیدی را برهم زد، اما مدیران استقلال خواسته یا ناخواسته این کار را کردند و بعد هم فرهاد با آن استعفای بدموقع به خودش لطمه زد. در واقع اشتباه اول را مدیریت انجام داد و اشتباه دوم را مجیدی. الان هم مدیران استقلال که ۲ ماه با اسم استراماچونی و الکس نوری بازی کردند، به همه ایران نشان دادند که حتی قواعد جذب مربی داخلی (آن هم از جنس خود استقلال) را بلد نیستند چه رسد به کار کردن با استراماچونی که یک مربی حرفه‌ای، کاربلد و در عین حال عصبی بود. کار با امثال کی‌روش و استراماچونی که اصول خاصی دارند و از مواضع خود کوتاه نمی‌آیند خیلی سخت است؛ حالا تصور کنید مدیران استقلال که حتی راه مذاکره با نساجی را هم بلد نیستند چطور می‌خواستند دو، سه سال با یکی مثل استراماچونی کار کنند؟!

رسانه ۷/ فرهاد اشراقی؛ وزیر ورزش عربستان پاداشی را برای صعود النصر تعیین کرده که حتی برای شمردن صفرهایش باید مرخصی ساعتی گرفت. کاری به اشتباهات وزیر ورزش خودمان و انتخاب‌های غلطش برای استقلال نداریم، ولی انصافاً الان هواداران الهلال باید وزیر ورزش عربستان را بکشند! اگر وزیر ورزش ایران چنین پاداشی به پرسپولیس یا استقلال می‌داد، خود مجلس استیضاحش می‌کرد، حالا کاری به هواداران این تیم‌ها نداریم.

حُسن پرسپولیسی‌ها این است که تا دقیقه ۹۷ و شاید ۱۲۷ می‌دوند و می‌جنگند. مثلاً شجاع خلیل‌زاده ۳ روز زیر سرم بود، ولی داشت به مهاجم عصبانی پاختاکور فن تکواندو می‌زد (تعصب او را هرگز در مدافعان همیشه محروم و مصدوم استقلال ندیدیم). در حال حاضر بزرگترین دغدغه پرسپولیسی‌ها برای بازی امروز خستگی است وگرنه تیمی که ۹۰ دقیقه به پاختاکور یک موقعیت گل هم نداد می‌تواند النصر را شکست بدهد هر چند که النصر از پاختاکور «تیم‌تر» است.

تلاش‌های پشت پرده‌ای که برای رسیدن به نیمکت استقلال انجام می‌شود از تلاش جو بایدن و ترامپ آدم‌کش برای صندلی ریاست جمهوری آمریکا بیشتر است. دوستان از تمام لابی‌ها و آشنایان خود استفاده می‌کنند که سرمربی آبی‌ها شوند؛ یعنی اگر یک سریال آقازاده هم در این مورد ساخته شود، باز کم است.

خوبی لیگ قهرمانان آسیا و داستان‌های استقلال این بود که همه ماجرای ویلموتس را فراموش کردند و از مسببان آن قرارداد ننگین و خجالت‌آور هم خبری نیست. ان‌شاءا… که عزیزان در ویلاهای‌شان مسابقات آینده تیم ملی را ببینند و لذتش را ببرند. تا روز درختکاری هم خیلی مانده!

رسانه ۷/ فرهاد اشراقی؛ اصلاً به فرض که استراماچونی ۱/۲ میلیون یورو خواسته بود. خب چرا همان موقع اصل ماجرا را به مردم نگفتید؟ همان زمان اعلام می‌کردید طرف این‌قدر پول خواسته و ما نداریم بدهیم. اینکه دیگر لاپوشانی کردن نداشت. اینکه دیگر مخفی کردن ندارد. شما اگر می‌خواستید چیزی را مخفی کنید باید اصل مذاکرات را مخفی می‌کردید که در آستانه فینال جام حذفی فرهاد مجیدی استعفا ندهد. پس یک مخفی کردن ساده را هم بلد نبودید.

ماجرای استراماچونی آن‌قدر کش پیدا کرد و خسته‌کننده شد که صدای خودش هم درآمد و گفت اصلاً بدون من یا با من به فکر تقویت استقلال باشید! یعنی بنده خدا خودش هم از این بلبشو خسته شده است، اما اینجا هنوز عده‌ای شبانه‌روز تلاش می‌کنند که با اسم استرا بازی کنند و از این نمد کلاهی برای خود ببافند. طرف را از استقلال پرت کرده‌اند بیرون، اما هنوز دارد سمپاشی می‌کند! حالا چرا؟ چون می‌خواهد قهرمان ملی شود و بگوید استراماچونی فقط با من خوب است و به حرف من همه کار می‌کند! یک عده هوادار ساده هم که گول این‌ها را می‌خورند، همان هوادارانی که در فضای مجازی تحت تأثیر ایجنت‌ها قربان صدقه بازیکنانی می‌روند که در تمام سال‌های اخیر هیچ جامی برای استقلال نیاورده‌اند.

حتی اگر استراماچونی امروز هم برگردد این استقلال باید ریشه‌ای درست شود. کی‌روش و استراماچونی اگر در ایران موفق بودند (یکی ۸ سال و دیگری ۶ ماه) فقط به این خاطر بود که با بازیکن‌سالاری مقابله می‌کردند و زمان آن‌ها بازیکن جرأت نداشت مثلاً به تعویض اعتراض کرده یا سر قلیان بلوا درست کند. مشکل امروز استقلال هم دقیقاً بازیکن‌سالاری است و اینکه وزارت ورزش هر مدیری برای این تیم انتخاب می‌کند اثری از قدرت و کاریزمای مدیریتی در او دیده نمی‌شود. درست مثل افشارزاده، افتخاری، فتحی و همین آقای سعادتمند.

رسانه ۷/ فرهاد اشراقی؛ عملکرد پرسپولیس تا همین جای کار هم قابل احترام است. حتی اگر بپذیریم داور بازی با السد پنالتی قطری‌ها را نگرفت، باز هم نمی‌توانیم به احترام این پرسپولیس سختکوش کلاه از سر برنداریم.

روزی که پرسپولیس در نیمه نهایی جام حذفی در ضربات پنالتی به استقلال باخت، همه گفتند به حاشیه می‌رود و دیگر بلند نمی‌شود، اما پرسپولیس بر خلاف استقلال «بزرگتر» داشت و این بزرگتر‌ها به هر حال حاشیه‌ها را جمع کردند. بله، در پرسپولیس هم زد و خورد داشتیم و حتی نزدیک بود بعد از باخت به الدحیل ۲ بازیکن یک دل سیر همدیگر را کتک بزنند!
اما باید پذیرفت که به طور کلی پرسپولیس نصف حاشیه‌ها و مشکلات استقلال را هم ندارد. در پرسپولیس حداقل به شدت استقلال بازیکن‌سالاری وجود ندارد. شاید چند نفر در داخل تیم با هم خوب نباشند، اما این مدلی هم نیست که یک بازیکن برای خودش تصمیم بگیرد ۲ روز مانده به مسابقات راهی قطر شود و آن دیگری، چون بازی‌اش ندادند زودتر از بقیه برگردد و دیگری به سینه پزشک تیم بکوبد!

پرسپولیس هم مثل استقلال مشکلات مدیریتی دارد، ولی همین مدیریت پرسپولیس حداقل این‌قدر زرنگ بود که قبل از بسته شدن پنجره نقل و انتقالاتی ۷ بازیکن بخرد و ۵ نفرشان را در آسیا بازی بدهد. استقلال، اما چه‌کار کرد؟ با تمام شده‌ها و سوتی‌های خط دفاعی‌اش قرارداد‌های ۶، ۷ میلیاردی بست، ناز بازیکنان را خرید و آخرش نتوانست از نفرات جدیدی که خریده بود استفاده کند! در تمام ۶ ماه گذشته اهالی کره مریخ هم فهمیدند استقلال دروازه‌بان ندارد، اما غلامپور هنوز می‌گفت حسینی بهترین است (احتمالاً الان هم اگر مصاحبه کند دوباره می‌گوید)، اما پرسپولیس بعد از رفتن بیرانوند به محض اینکه فهمید رادوشویچ در حد گلر یک نیست حامد لک را آورد که چند سر و گردن از حسینی بهتر است (این حرف ما نیست، حرف کارشناسان دروازه‌بانی به جز بهزاد غلامپور است)

ختم کلام اینکه پرسپولیس حتی اگر به پاختاکور ببازد و حذف شود، نشان داده که با استقلال و بقیه تیم‌های ایرانی تفاوت‌های خاصی دارد. همین شجاع خلیل‌زاده با اینکه بیش از حد به داوران اعتراض و خشن بازی می‌کند، اما یک‌تنه از تمام مدافعان استقلال بهتر است. می‌گویید نه؟ کافی است به آمار دقایق بازی او و امثال سیاوش یزدانی و عارف غلامی و روزبه چشمی توجه کنید، حالا اینکه شجاع یک‌صدم تک‌تک مدافعان استقلال سوتی نمی‌دهد هم به کنار.

رسانه ۷/ فرهاد اشراقی؛ استقلال بازی را عالی شروع کرد. از همان دقایق اول کاملاً مشخص بود که مهدی قایدی می‌خواهد پوست دفاع الاهلی را بِکَند. او چند بار از سد مدافعان حریف گذشت و چراغ اول را هم روشن کرد تا بعد از آن علی کریمی خیال استقلالی‌ها را راحت‌تر کند. شاید اگر گل دیاباته آفساید نبود (که انگار کمی بود) کلک الاهلی در همان نیمه اول کنده می‌شد، اما به هر حال شاگردان نامجومطلق که به مراتب بهتر از بازی با الشرطه کار کرده بودند، با دستی پر به رختکن رفتند تا استقلالی‌ها دیگر دنبال شمارش کارت‌های زرد و قرمز نباشند.

حتی روی گل دیاباته هم نقش برجسته قایدی را می‌شد دید. پاس پشت پای او فوق‌العاده بود و البته دیاباته مثل نیمه اول ضربه سر قشنگی زد. استقلال که حالا با سه مهاجم بازی می‌کرد، مزد ارنج هجومی‌اش را هم گرفت، چون نامجومطلق تقریباً از تمام عناصر هجومی خود استفاده کرده بود. البته در جریان بازی وریا دچار کشیدگی عضله شد و میلیچ هم کارت دوم را گرفت تا بازی با الهلال را از دست بدهد و طبعاً این مسئله به ضرر استقلال می‌شود، اما به هر حال دیشب یک استقلالِ واقعی را دیدیم. تیمی که مثل نیمه اول دربی و نیمه دوم بازی با تراکتور هوادارانش را از تماشای یک فوتبال جذاب و دیدنی سیراب کرد.

استقلال بعد از گل سوم بازی را اداره کرد و حتی نامجومطلق از شاگردانش می‌خواست خودشان را به زمین بیندازند! بازی در نیم‌ساعت آخر اصلاً چنگی به دل نزد، اما همانی بود که استقلال می‌خواست. نماینده کشورمان بالاخره در آسیا برنده شد و خوب هم برنده شد. آن‌ها اگر مقابل الهلالِ کرونایی هم مثل دیشب باشند، مسلماً شانس صعود به مرحله بعدی را خواهند داشت.