دسته‌ها
پزشکی و سلامت

کوئتیاپین، داروی ضد جنون برای بیماری‌های روانی

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

مجله قرمز: داروی کوئتیاپین (کوتیاپین) یک داروی ضد جنون است که مواد شیمیایی در مغز را که مسبب این بیماری روانی هستند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این دارو برای درمان نشانه‌های بیماری‌های روانی مانند اسکیزوفرنی (شیزوفرنی) را در کودکان و بزرگ‌سالان که حداقل ۱۳ سال سن دارند، استفاده می‌شود.

همچنین این دارو برای درمان نشانه‌های بیماری اختلال دو قطبی (افسردگی – شیدایی) را در کودکان و بزرگ‌سالان که حداقل ۱۰ سال سن دارند، نیز استفاده می‌شود. جدای از موارد فوق این دارو می­تواند به همراه دیگر دارو‌های مصرفی برای درمان اختلال افسردگی در افراد بزرگ سال مورد استفاده قرار گیرد.

فرم گسترده رهش این دارو با (Seroquel XR) صرفا باید توسط افراد بزرگ­سال مصرف شود و مصرف آن توسط افراد زیر ۱۸ سال ممنوع است. این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکرشده، استفاده شود. در این مقاله به معرفی، چگونگی کارکرد و نکات طلایی حین مصرف این دارو می‌پردازیم.

کوئتیاپین، داروی ضد جنون برای بیماری‌های روانی

اطلاعات مهم مربوط به داروی کوئتیاپین

برخی از افراد، وقتی از دارو‌های ضد افسردگی برای اولین بار استفاده می‌کنند، دچار افکار خودکشی می‌شوند؛ بنابراین توجه داشته باشید که ممکن است دچار تغییرات روحی و خلق و خویی شوید. هر گونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم قبلی خود را به پزشک اطلاع دهید.

مصرف این دارو برای افرادی که دچار مشکلات مربوط به دمانس هستند مورد تایید نمی­باشد. استفاده از این دارو ممکن خطر مرگ و میر را در افرادی که دچار مشکلات مرتبط با دمانس (زوال عقل) هستند، را ممکن است افزایش دهد.

نکاتی که باید قبل از استفاده از این دارو بدانید

اگر شما به این دارو آلرژی دارید، نباید از این دارو استفاده کنید.

در این موارد برای اینکه مطمئن شوید، مصرف این دارو برای شما ایمن است و خطری در پی ندارد، با پزشک مشورت کنید:

  • بیماری­های کبدی یا کلیوی
  • بیماری‌های قلبی – عروقی، مشکلات مربوط به ضربان قلب، سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی
  • فشار خون بالا یا پایین
  • سابقه کم بودن میزان گلبول‌های سفید خونی (WBC)
  • نتایج غیر طبیعی تست­های تیروئید یا سطوح پرولاکتین
  • تشنج و یا صرع
  • ابتلا به آب مروارید
  • ابتلا به عارضه کلسترول یا تری گلیسیرید بالا
  • سابقه شخصی یا خانوادگی ابتلای به بیماری دیابت
  • مشکل در فرایند خوردن و بلع

برخی از افراد، وقتی از دارو‌های ضد افسردگی برای اولین بار استفاده می‌کنند، دچار افکار خودکشی می‌شوند؛ بنابراین توجه داشته باشید که ممکن است دچار تغییرات روحی و خلق و خویی شوید. هر گونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم قبلی خود را به پزشک اطلاع دهید.

مصرف دارو‌های ضد جنون در طول ۳ ماه آخر بارداری ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در نوزادان مانند علائم ترک، مشکلات تنفسی، مشکلات تغذیه، نق نق کردن، لرزش، و عضلات شل یا سفت شود. با این حال، شما ممکن است علائم ترک و یا مشکلات دیگر اگر از متوقف کردن مصرف دارو خود را در دوران بارداری. اگر شما در حالی مصرف این دارو باردار شدید، مصرف آن را بدون مشورت با پزشک معالج خود متوقف نکنید.

این دارو می‌تواند از طریق شیر مادر منتقل شود و به کودک شیرخوار آسیب برساند؛ لذا توصیه می‌شود که در حین مصرف این دارو، کودک شیرخوار خود را با شیر تغذیه نکنید.

این دارو را بدون مشورت با پزشک به یک کودک ندهید. داروی کوئتیاپین تنها برای درمان توسط افراد بزرگ سال تجویز شده و نباید به افراد زیر ۱۸ سال داده شود.

نحوه مصرف داروی کوئتیاپین

مصرف داروی کوئتیاپین معمولاً به صورت دوبار در روز است. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو را در دوز‌های بیشتر و یا کمتر از مقادیر توصیه شده، مصرف نکنید. مصرف دوز‌های بالا و یا مصرف طولانی مدت این دارو می­تواند زمینه ابتلای به مشکلات جدی حرکتی که ممکن است برگشت پذیر نباشد را فراهم کند. علائم ابتلای به این عارضه می‌تواند شامل لرزش (ترمور) و یا حرکات کنترل نشده عضلانی در فرد مبتلای به این عارضه باشد.

شما می‌توانید این دارو را با و یا بدون غذا مصرف کنید.

هرگز فرم گسترده رهش این دارو را نشکنید، نجوید و این دارو را به صورت کامل مصرف کنید.

این دارو ممکن است باعث شود که شما دچار قند خون بالا (هیپر گلیسمی) شوید. نشانه‌های قندخون بالا شامل افزایش تشنگی، افزایش ادرار، گرسنگی، خشکی دهان، تنفس دارای بوی میوه ای، خواب آلودگی، خشکی پوست، و تاری دید است. اگر مبتلا به دیابت هستید، سطح قند خون خود را به صورت منظم در حین مصرف این دارو چک کنید.

شما نباید به‌طور ناگهانی استفاده از این دارو را متوقف کنید. توقف ناگهانی مصرف این دارو ممکن است وضعیت ابتلای شما را بدتر کند.

کوئتیاپین، داروی ضد جنون برای بیماری‌های روانی

ممکن است نیاز به اندازه گیری منظم فشار خون در افراد نوجوان و کودکی که داروی کوئتیاپین را مصرف می­کنند، وجود داشته باشد.

در صورت نیاز شما به تست‌ها و غربالگری­های اعتیاد، این دارو ممکن است که به اشتباه باعث مثبت شدن آزمایش اعتیاد شود. از این دارو در هنگام آزمایش به مسئولین آزمایشگاه در مورد استفاده از داروی کوئتیاپین اطلاع دهید.

داروی کوئتیاپین باید در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت نگهداری شود.

چه اتفاقی می‌افتد اگر شما یک مصرف دوز از این دارو را فراموش کنید؟

به محض اینکه شما دوز فراموش‌شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش‌شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست‌رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.

اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می‌افتد؟

با مراقبت‌های پزشکی اورژانس، تماس بگیرید.

در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟

اجتناب از نوشیدن الکل و نوشیدنی‌های الکلی. با نوشیدن الکل عوارض جانبی خطرناکی می‌تواند رخ دهد.

مصرف داروی کوئتیاپین ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.

اجتناب از بلند شدن بیش از حد سریع از حالت نشسته یا وضعیت درازکش، چون شما ممکن است احساس سرگیجه کنید. گیجی یا خواب آلودگی شدید می‌تواند منجر به سقوط، شکستگی ها، و یا آسیب‌های دیگر در شما شود.

اجتناب از بیشازحد سرد شدن و یا بیشازحد گرم بدن و در نتیجه گرمازدگی یا دهیدراته شدن بدن. بهخصوص در آبوهوای گرم و در طی ورزش، مقدار زیادی مایعات بنوشید. به طرز خطرناکی، خطر بیشازحد گرم شدن و گرمازدگی بدن و از دست آب بدن حین مصرف این دارو بیشتر است.

کوئتیاپین، داروی ضد جنون برای بیماری‌های روانی

عوارض جانبی داروی کوئتیاپین

اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو، را مشاهده کنید با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

هرگونه علائم جدید یا بدتر شدن در وضعیت شما مانند: تغییرات خلقی یا رفتاری، اضطراب، حملات هراس، خواب‌آلودگی، و یا اگر احساس می‌کنید تحریک‌پذیر، آشفته، خصمانه، دارای رفتار تهاجمی، بی‌قراری، افسردگی شدید (ذهنی یا جسمی)، یا افکار را در مورد خودکشی یا صدمه زدن به خودتان دارید، دراین‌باره به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر موارد زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید:

  • حرکات ناگهانی یا غیر قابل کنترل (به خصوص چشم­ها، لب­ها، زبان، صورت، بازو یا پاها)
  • ظاهر شبیه به ماسک مانند صورت، بلع مشکل، وجود مشکلاتی در صحبت کردن
  • یک احساس سرگیجه، مثل اینکه شما ممکن است از هوش بروید
  • تاری دید، دوبینی، درد چشم یا دیدن هاله در اطراف لامپ
  • واکنش سیستم عصبی شدید شامل سفت بودن شدید عضلات، تب بالا، عرق کردن، سردرگمی و گیجی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، لرزش بدن (ترمور)، غش کردن
  • علائم قند خون بالا مانند افزایش تشنگی، افزایش ادرار، گرسنگی، خشکی دهان، بوی نفس میوه ای، خواب آلودگی، پوست خشک، تاری دید، کاهش وزن
  • علائم کم بودن تعداد گلبول­های سپید خون مانند ضعف ناگهانی یا بیماری، تب، لرز، علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا، سرفه، گلودرد، قرمزی یا سوزش پوست، وجود زخم‌هایی دردناک در دهان، زخم‌های پوست، مشکل در تنفس.

عوارض جانبی شایع این دارو شامل موارد زیر است:

  • وجود مشکلاتی در هنگام حرکت
  • سرگیجه، ضعف
  • افزایش اشتها، افزایش وزن
  • گلو درد
  • خشک دهان
  • تهوع، استفراغ، درد معده، یبوست

این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد دیگری ممکن است رخ دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.

کوئتیاپین، داروی ضد جنون برای بیماری‌های روانی

چه دارو‌هایی کوئتیاپین را تحت تأثیر قرار می‌دهند؟

در صورتی که شما از دارو‌های به خصوصی از جمله آنتی بیوتیک ها، دارو‌های ضد افسردگی، دارو‌های تنظیم کننده ضربان قلب، دارو‌های ضدویروس و دارو‌هایی که برای درمان سرطان، مالاریا، عفونت HIV یا بیماری ایدز استفاده می­کنید، مصرف داروی کوئتیاپین برای شما می‌تواند مشکلات جدی قلبی -عروقی را به همراه داشته باشد. در مورد تمام دارو‌هایی که استفاده می­کنید، چه دارو‌هایی که شروع و یا متوقف کرده اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

مصرف داروی کوئتیاپین همراه با دارو‌های دیگر می‌تواند شمارا خواب‌آلود و یا سرعت تنفس شمارا آهسته کند که این امر می‌تواند منجر به عوارض جانبی خطرناک و یا تهدیدکننده زندگی شود. قبل از مصرف یک قرص خواب، دارو‌های ضد درد مخدر، دارو‌های تجویزی برای درمان سرفه، مصرف یک شل کننده (آرامش‌دهنده) عضلانی، یا داروی مصرفی برای اضطراب، افسردگی، یا تشنج با پزشک خود مشورت کنید.

این لیست کامل نیست و بسیاری از دارو‌های دیگر می‌توانند با این دارو تداخل ایجاد کنند. این دارو‌ها شامل دارو‌های تجویزی و بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی است. فهرستی از تمام دارو‌های خود را به خصوص موارد زیر را به هر ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی که به شما ارائه دهید:

  • آنتی‌بیوتیک یا دارو‌های مصرفی ضد قارچ
  • دارو‌ها ضد ویروس برای درمانعفونت HIV یا بیماری ایدز
  • دارو‌های مصرفی برای درمان فشارخون یا بیماری قلبی-عروقی
  • دارو‌های ضدافسردگی و دیگر بیماری­های ذهنی
  • دارو‌های ضدویروسی برای درمان هپاتیت C
  • دار‌های مصرفی برای تنظیم ریتم ضربان قلب
  • مخمر سنت جان
  • دارو‌های مصرفی برای بیماری سل
  • دارو‌های مصرفی برای کنترل تشنج

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید که این دارو را به دور از دسترس کودگان نگه داری کرده و با فرد دیگری به خاطر عوارض احتمالی ناشی از مصرف یا مصرف نادرست آن به اشتراک نگذارید و این دارو را تنها زمانی مصرف کنید که توسط پزشک معالج برای شما تجویز شده باشد.

آخرین اخبار سلامت را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
پزشکی و سلامت

کدام قرص برای کدام درد خوب است؟

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

رسانه ۷: «درد را از هر طرف بنویسی درد است.» این جمله را شاید بار‌ها شنیده باشید. درد که بیاید فرقی نمی‌کند از کجا شروع شود و کجا را درگیر کند مهم آن لحظه‌ای است که به دنبال یک قرص مسکن تمام خانه را زیر و رو می‌کنید. همان طور که درد جزء جدا نشدنی زندگی است مسکن‌ها هم نقش روزانه خود را ایفا می‌کنند. در هر کیفی یک ورقه قرص مسکن وجود دارد با نام‌ها و دوز‌های مختلف.

قرص‌های ایرانی و خارجی که تنها با عنوان مسکن شناخته می‌شوند، اما چقدر در موردشان می‌دانیم؟ اصلا آن‌ها به درد مشکل ما می‌خورند؟ در یک روز چقدر مجاز به استفاده از مسکن‌ها هستید؟ هر چند ساعت یک‌بار باید آن‌ها را تمدید کرد؟ این‌ها تمام سؤال‌هایی است که باید جوابشان را بدانید تا تندرستی را عضو جدانشدنی وجودتان بکنید. برای دانستن جواب همه این سؤال‌ها این مطلب را بخوانید.

کدام قرص برای کدام درد خوب است؟

استامینوفن

ضددرد، ضد تب

کجا به درد می‌خورد؟

رایج‌ترین انتخاب هر کسی برای درد، استامینوفن است. تازگی‌ها هم حرف از ممنوعیت واردات آن به میان آمده که باعث نگرانی داروساز‌های زیادی شده است. در حال حاضر استامینوفن بی‌ضررترین دارویی است که برای کودکان و خانم‌های باردار تجویز می‌شود. شاید بتوان گفت استامینوفن ساده تنها مسکنی است که خانم‌های باردار مجاز به خوردن آن هستند. این دارو در دو دوز ۳۲۵ و ۵۰۰ میلی گرم وجود دارد و نوع شربت و شیاف آن معمولا برای کودکان تجویز می‌شود.

حواستان باشد:

استامینوفن ساده کم‌عارضه‌ترین داروی تب‌بر است. برای استفاده آن باید به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار ۱۵- ۱۲.۵ میلی‌گرم مصرف شود. یعنی اگر ۵۰ کیلوگرم هستید باید حداکثر ۷۲۵ میلی‌گرم دارو استفاده کنید. مدت زمان تمدید استامینوفن هم هر ۶-۴ ساعت است. در خانم‌های باردار خوردن این دارو باید هر ۶ ساعت یک‌بار باشد. این را بدانید که هیچ قرصی بی‌عارضه نیست پس اگر شروع به خوردن بی‌وقفه آن بکنید باید قید سلامت‌تان را بزنید.

استامینوفن کدئین

ضد سرفه، مسکن برای درد‌های متوسط

کدام قرص برای کدام درد خوب است؟

کجا به درد می‌خورد؟

گاهی اوقات افراد از استامینوفن کدئین به عنوان یک داروی مسکن قوی یاد می‌کنند. با اینکه فروش این دارو بدون نسخه ممنوع است، اما اگر از دارو‌های باقیمانده نسخه‌های قبلی‌تان نگه‌شان داشته‌اید یادتان باشد این دارو در طولانی‌مدت شما را به ماده کدئین فسفات وابسته می‌کند. کدئین فسفات بعد از ورود به بدن به مورفین تبدیل می‌شود به همین دلیل بهتر است حتما با نسخه پزشک و در فواصل زمانی که پزشک پیشنهاد می‌کند مصرف شود. استامینوفن کدئین نباید بیشتر از ۳ گرم در روز استفاده شود یعنی با توجه به نسخه پزشک چیزی حدود ۶-۴ قرص.

حواستان باشد:

این داروی ضدسرفه، خواب‌آلودگی می‌آورد. پس سعی کنید در زمان‌هایی که نیاز به هوشیاری کامل دارید این دارو را مصرف نکنید. استامینوفن کدئین می‌تواند در مواردی هم حساسیت‌زا باشد. نکته قابل توجه این دارو این است که هرگز نباید همراه با دارو‌های اعصاب استفاده شود، چون ممکن است تداخل دارویی ایجاد کند.

استامینوفن کافئین

مشکلات تنفسی نوزادان، میگرن، خواب‌آلودگی

کجا به درد می‌خورد؟

وقتی قهوه، شکلات یا نوشابه می‌خورید مقدار پایینی از کافئین را به بدن خود وارد می‌کنید. کافئین موجود در این دارو جذب استامینوفن و هوشیاری را بالا می‌برد. با اینکه مصرف ماده کافئین عوارض دارد، اما مقدار مجازش در بعضی مکمل‌ها هم آثار مثبتی دارد. همانطور که در مکمل‌های غذایی ورزشکاران دیده می‌شود، این ماده با ترشح اسید‌های چرب به چربی‌سوزی بدن کمک می‌کند. با خوردن کافئین خالص، عمل هضم هم تقویت می‌شود. بهترین مورد استفاده این دارو برای میگرن است، چون که خیلی زود جذب می‌شود و اثرش را می‌گذارد.

حواستان باشد:

در زمان مصرف دارو نوشیدنی‌های کافئین دار (نوشابه‌های انرژی‌زا) مصرف نکنید، چون باعث بی‌خوابی و تپش قلب می‌شود. این ماده در شیر ترشح می‌کند پس اگر نوزادتان را شیر می‌دهید کافئین و هر ماده کافئین دار را فراموش کنید. باید توجه داشته باشید که آدم‌های مسن‌تر واکنش‌های حساس‌تری نسبت به این ماده دارند. ممکن است به بی‌خوابی‌های حاد یا مشکلات قلبی دچار شوند.

آسپیرین (آ. اس. آ)

ضددرد غیرمخدر، تب‌بر، ضدالتهاب، ضدپلاکت

کدام قرص برای کدام درد خوب است؟

کجا به درد می‌خورد؟

آسپیرین با تاثیری نامعلوم روی هیپوتالاموس درد را از بین می‌برد. هیپوتالاموس دقیقا جایی است که فرمان درد را به اعضا صادر می‌کند. شاید از خودتان بپرسید چطور روی از بین رفتن تب اثر می‌گذارد؟ ترموستات بدن در همان قسمت هیپوتالاموس واقع شده است. آسپیرین با تاثیر مستقیم روی این ناحیه a دمای بدن را حفظ می‌کند و با فرمان تعریق سعی در حفظ دمای بدن می‌کند.

آسپیرین از آن دسته دارو‌هایی است که در حال حاضر خیلی تجویز نمی‌شود. آسپیرین با تاثیر روی غلظت خون یکسری آثار منفی دارد که به همین دلیل دیگر از آن به عنوان داروی مسکن استفاده نمی‌شود، اما باید گفت هنوز هم آسپیرین تنها درمان بعضی بیماری‌ها مثل روماتیسم مفصلی است.

حواستان باشد:

مصرف خودسرانه آسپیرین باعث رقیق شدن خون و پایین آمدن پلاکت خون می‌شود. این مشکل ممکن است باعث جلوگیری از ایجاد لخته و بند نیامدن خون در هنگام جراحت شود. این دارو عوارض ضعیف دیگری مانند وزوز گوش، تهوع، نارسایی حاد کلیه و کهیر دارد.

آکسار (آ. ث. آ)

ضددرد، ضدتب، ضدمیگرن

کجا به درد می‌خورد؟

آکسار را به نام قرص دورنگ یا قرص سفید-صورتی می‌شناسند. این دارو در گذشته طرفداران زیادی داشت، اما در حال حاضر با این همه تنوع دارویی آکسار نمونه یک قرص فراموش شده است و مورد استفاده‌ای ندارد. این دارو از استامینوفن، کافئین و اسید استیل سالیسیلیک (آ. اس. آ) تشکیل شده است.

حواستان باشد:

اگر به هرکدام از دارو‌های مسکن مثل استامینوفن، کافئین یا آسپیرین حساسیت دارید پس دور آکسار را خط بکشید و از پزشک‌تان جایگزین بخواهید. یادتان باشد که این دارو را نباید به طور همزمان با استامینوفن، آسپیرین و ترکیبات حاوی الکل مصرف کنید. بهتر است که برای مقابله با عوارض گوارشی آن را همراه با غذا یا یک لیوان آب پربخورید. توجه داشته باشید که اگر این قرص بوی سرکه بدهد باید از مصرف آن خودداری کرد.

ایبوپروفن

آرتریت، درد پس از کشیدن دندان، ضدتب

کدام قرص برای کدام درد خوب است؟

کجا به درد می‌خورد؟

به رنگ صورتی زیبا و گول‌زنکش دقت نکنید. این دارو عوارض بسیاری دارد. البته برای درد‌های نام برده بسیار مناسب است. اگر هر کدام از این مشکلات را دارید می‌توانید پروفن را استفاده کنید. پروفن دارویی است که بدون نسخه هم می‌توانید آن را تهیه کنید. این مسئله تهیه دارو بدون نسخه خیلی وقت‌ها باعث شده است که تصور شود آن‌ها بی‌خطر هستند در صورتی که استفاده بیش از حد پروفن در درازمدت بیشترین عوارض را نسبت به هر داروی دیگری دارد.

حواستان باشد:

دوز مصرفی این دارو نباید بیشتر از ۱۲۰۰ میلی گرم در روز باشد؛ و مدت زمانی که آن را تکرار می‌کنید نباید بیشتر از ۳ روز باشد. مصرف زیاد پروفن عوارضی مثل سردرد، سرگیجه، خارش و کهیر، کم‌خونی و… دارد. خیلی‌ها تصور می‌کنند به دلیل اینکه این دارو در شیر مادر ترشح نمی‌شود، مصرفش بی‌خطر است، اما باید گفت که پزشکان مصرف آن را در زمان شیردهی توصیه نمی‌کنند.

ژلوفن

ضد التهاب، ضددرد و سردرد‌های میگرنی

کجا به درد می‌خورد؟

ژلوفن فرم مایع پروفن است که داخل کپسول‌های ژلاتینی نرم تعبیه شده. این دارو به دلیل اینکه خیلی سریع در بدن باز می‌شود، تاثیر سریع‌تری دارد. به این دلیل است که بیشتر اوقات تصور می‌شود که این دارو از پروفن قوی‌تر است. اثر سریع این دارو باعث شده که از این دارو استقبال بیشتری شود.

حواستان باشد:

مدت زمان تاثیر این دارو ۱۵ دقیقه است. این قرص این مدت زمان را لازم دارد تا در معده باز و جذب شود. اکثر مردم این تصور را دارند که ژلاتینی بودن این دارو باعث می‌شود که آسیب کمتری به معده و دستگاه گوارش برسد، اما باید گفت که عوارض ژلوفن دقیقا مانند پروفن است. این دارو در دراز مدت عوارض گوارشی حادی مثل زخم معده ایجاد می‌کند.

نوافن

دندان‌درد، سردرد، درد‌های عضلانی- مفصلی

کجا به درد می‌خورد؟

نوافن را در اولویت انتخاب‌های خود برای دندان‌درد بگذارید. این دارو از ترکیب ۳ ماده استامینوفن، پروفن و کافئین تهیه می‌شود. دو ماده اول، استامینوفن و کافئین تاثیر ضددردی خود را روی سردرد و دندان‌درد دارند، اما پروفن به دلیل خاصیت ضد التهابی که دارد برای درد‌های عضلانی- مفصلی استفاده می‌شود. هر کپسول نوافن حاوی ۳۲۵ میلی‌گرم استامینوفن، ۴۰ میلی‌گرم کافئین و ۲۰۰ میلی‌گرم ایبوپروفن است.

حواستان باشد:

برای نتیجه بهتر این دارو تنها می‌توانید در هر بار یک کپسول، آن هم هر ۸ ساعت یک‌بار استفاده کنید. این دارو مانند قهوه و نوشابه منبعی غنی از کافئین است به همین دلیل زیاده‌روی کردن در خوردن آن باعث تپش قلب و بی‌خوابی می‌شود. از طرفی هم به دلیل وجود ماده استامینوفن در نوافن ممکن است استفاده از آن نتیجه کاذب در تست‌های افراد دیابتی ایجاد کند. باید توجه داشت که مصرف این دارو برای بیماران دچار اختلالات کلیوی به دلیل وجود ایبوپروفن باید حساب شده و زیر نظر پزشک باشد در غیر این صورت شاید مشکلات زیادی برای فرد ایجاد کند.

پانادول

ضددرد، ضدتب

کدام قرص برای کدام درد خوب است؟

کجا به درد می‌خورد؟

همان استامینوفن خارجی است. فقط نامش تغییر کرده است. ما ایرانی‌ها معمولا بیش از حد به اجناس خارجی اعتماد داریم. تصور اینکه این دارو خارجی است پس عوارض آن هم کمتر است را دور بیاندازید. هیچ فرقی نمی‌کند استامینوفن باشد یا پانادول، مهم این است که شما با وارد کردن بی‌رویه داروی شیمیایی به بدنتان صدمه می‌زنید. پانادول در دو نوع قرص و شیاف در بازار وجود دارد.

حواستان باشد:

اینکه یک دارو خارجی باشد دلیل بر کیفیت بالا و نداشتن عوارض جانبی‌اش نیست. پس در مصرف هر دارویی باید به مقدار مصرفی‌اش توجه کرد تا دچار مسمومیت دارویی نشد. بهتر است مسکن‌ها همراه با غذا مصرف شوند تا آثار مخرب کمتری به دستگاه گوارش وارد کنند.

ناپروکسن

ضددرد، ضدالتهاب با عوارض کمتر

کجا به درد می‌خورد؟

باید به ناپروکسن اعتماد کرد. استفاده ناپروکسن اگر درست باشد هیچ مشکلی پیش نمی‌آید. این دارو ضددرد و التهاب است البته بیشتر اثر ضدالتهابی دارد. به همین دلیل مصرف آن در درد‌های عضلانی-مفصلی توصیه می‌شود. این دارو از این جهت که در داخل روده باز می‌شود عوارضی برای معده ندارد و سریع‌تر هم جذب می‌شود. ناپروکسن را می‌توانید در دو نوع قرص و شیاف و در دو دوز ۵۰۰ و ۳۲۵ تهیه کنید.

حواستان باشد:

هر چیزی اگر از حد بگذرد نه‌تن‌ها اثر مثبتی نخواهد داشت بلکه عوارض هم دارد. فرم ۵۰۰ میلی‌گرمی ناپروکسن به دلیل زودتر باز شدن در روده و جذب سریع، برای معده مشکلی ایجاد نمی‌کند. باید گفت این دارو نسبت به ایندومتاسین و پیروکسیکام عوارض کمتری دارد.

دیکلوفناک

ضد آرتریت (ضد التهاب مفصلی)، ضدتب

کجا به درد می‌خورد؟

به آرتروز مبتلا هستید؟ اگرگاهی اوقات دچار درد‌های مفصلی می‌شوید دیکلوفناک بهترین مسکن است. این دارو در درمان آرتروز (بیماری تخریب غضروف مفصل)، درد‌های زانو و مچ، التهاب مفاصل و درمان دیسمنوره‌ها (قاعدگی‌های دردناک) به کار می‌رود. این دارو یکی از کم‌عارضه‌ترین دارو در زمینه درمان آرتریت‌هاست.

حواستان باشد:

در طولانی‌مدت مصرف دیکلوفناک باعث زخم و خونریزی در دستگاه گوارش و اختلال در کبد می‌شود این دارو از طریق کلیه دفع می‌شود در نتیجه ممکن است منجر به ایجاد یا تشدید نارسایی کلیوی هم شود، پس مصرف آن در بیمارانی که مشکل کلیه دارند توصیه نمی‌شود. باید حواستان باشد که عوارض دیکلوفناک هم مانند ناپروکسن از دو کپسول ایندومتاسین و پیروکسیکام کمتر است، از آنجا که دیکلوفناک ممکن است علائم معمولی عفونت را پنهان کند باید امکان بروز عفونت را بررسی کرد.

سلبرکس

ضد التهاب

کدام قرص برای کدام درد خوب است؟

کجا به درد می‌خورد؟

این دارو بیشتر از اینکه خاصیت ضددرد داشته باشد خاصیت ضد التهابی دارد. به این معنی که التهابات مفصلی و عضلانی را رفع می‌کند. به همین دلیل بهترین انتخاب برای این نوع مشکل‌هاست. سلبرکس تنها داروی مسکنی است که روی مخاط معده و دستگاه گوارش تاثیر منفی نمی‌گذارد. البته این به این دلیل نیست که کلا عوارضی ندارد. هر دارویی عوارض دارد این را یادتان باشد.

حواستان باشد:

حواستان باشد که این دارو با اینکه بهترین و کم‌عارضه‌ترین انتخاب است، اما پژوهشگران ثابت کرده‌اند که مصرف زیاد آن باعث مشکلات (آریتمی) قلبی می‌شود. سلبرکس در حال حاضر تا حدودی جای ایندومتاسین و پیروکسیکام را در بازار نسخه نویسی گرفته است. این دارو در افراد محدودی در درازمدت باعث گیجی، سردرد، درد‌های شکمی و کمردرد می‌شود.

مفنامیک اسید

درد‌های قاعدگی، دندان‌درد

کجا به درد می‌خورد؟

مفنامیک اسید برای درد‌های قاعدگی مناسب است، اما باید مراقب عوارض گوارشی این دارو هم بود. پس سعی کنید در زمان قاعدگی آن را زیر نظر پزشک و زمانی که درد شدید دارید مصرف کنید.

حواستان باشد:

این دارو را نباید بیش از ۱۰-۷ روز استفاده کرد، چون باعث کم‌خونی یا افت فشار خون می‌شود و بهتر است آن را همراه با غذا یا شیر مصرف کنید. از آنجایی که دارو‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل مفنامیک اسید ممکن است باعث افت فشارخون، خواب‌آلودگی یا بی‌حالی شوند، توصیه می‌شود بعد از مصرف مفنامیک اسید رانندگی نکنید.

ایندو متاسین

ضدالتهاب، ضددرد

کجا به درد می‌خورد؟

این دارو در انواع کپسول، قرص آهسته‌رهش، سوسپانسیون و شیاف در بازار موجود است. مکانیسم کارکردن قرص آهسته‌رهش در بدن به این صورت است که بعد از مصرف در معده آهسته آهسته باز می‌شود. به همین دلیل در مدت زمانی طولانی در شبانه روز دوز مشخصی از دارو در بدن وجود دارد و درد را در طولانی‌مدت کنترل می‌کند.

حواستان باشد:

سوسپانسیون این دارو را با آبمیوه‌ها ترکیب نکنید. در این صورت باعث یکسری فعل و انفعالات شیمیایی در دارو می‌شوید. ایندومتاسین ممکن است باعث افزایش فشارخون، سردرد و منگی، تاری دید و تهوع شود. در صورت دیدن هر کدام از این عوارض به پزشک مراجعه کنید. حواستان به سالمند‌ها باشد، این دارو برای بیماران بالای ۹۰ سال مناسب نیست و آن‌ها را دچار مسمومیت صددرصدی ایندومتاسین می‌کند.

پیروکسیکام

ضد التهاب، ضددرد، تب‌بر

کجا به درد می‌خورد؟

پیروکسیکام و ایندومتاسین دارو‌های مناسبی نیستند. چون نسبت به اثرشان، عوارض زیادی دارند. در حال حاضر بیشتر برای درد‌های التهابی ژل موضعی پیروکسیکام تجویز می‌شود. این دارو در سه نوع کپسول، آمپول، شیاف و ژل موضعی وجود دارد. مسمومیت در مصرف بی‌رویه پیروکسیکام و بدون نسخه زیاد دیده می‌شود.

حواستان باشد:

این دارو در حال حاضر بین روماتولوژیست‌ها طرفداران کمتری دارد. پیروکسیکام ممکن است باعث خونریزی شدید گوارشی، یبوست، تهوع، سردرد و خواب‌آلودگی، کم‌خونی و افزایش مدت زمان خونریزی شود که نسبت به اثر مثبتش نمی‌ارزد.

شربت‌ها

کدام قرص برای کدام درد خوب است؟

سروعده‌های محلول مثل شربت‌ها و سوسپانسیون‌ها برای کسانی تجویز می‌شود که نمی‌توانند قرص را راحت بخورند. شربت برای کودکان و سالمندانی که در بلع قرص مشکل دارند، بهترین انتخاب است. خیلی وقت‌ها هم فرو بردن قرص برای کسانی که بزاق کمتری دارند سخت است در این صورت شربت داده می‌شود. شربت‌ها همان اثر قرص‌ها را دارند و به نسبت قرص سریع‌تر جذب می‌شوند. شربت‌ها در مواقعی که بیمار در شرایط هوشیار به سر نمی‌برد و در کماست، هم استفاده می‌شوند.

شیاف‌ها

شیاف برای کسانی تجویز می‌شود که تهوع و استفراغ شدید دارند و دارو اصلا به دستگاه گوارش‌شان نمی‌رسد. در مواردی هم این مورد برای کودکانی که خوراندن دارو برایشان سخت است، توصیه می‌شود. مکانیسم جذب این نوع دارو از قسمت رکتوم است. گرمای رکتوم به حل شدن دارو کمک می‌کند و دارو جذب عروق خونی می‌شود. باید گفت که به دلیل جذب مستقیم از طریق عروق خونی سریع‌ترین اثر دارویی را دارند.

آخرین اخبار سلامت را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
پزشکی و سلامت

سیپروهپتادین، نحوه مصرف و عوارض آن

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

رسانه ۷: سیپروهپتادین آنتی هیستامینی است که برای از بین بردن علائم آلرژی مانند آبریزش چشم، آبریزش بینی، خارش چشم / بینی، عطسه، کهیر، و خارش پوست استفاده می‌شود.

این دارو به خوبی از دستگاه‌ گوارش جذب می‌گردد. اثر آن ۶۰–۱۵ دقیقه پس از مصرف خوراکی ظاهر می‌گردد. دفع آن کلیوی و اغلب بصورت متابولیت طی ۲۴ ساعت صورت می‌گیرد.

موارد مصرف سیپروهپتادین

سیپروهپتادین اغلب در درمان بی‌اشت‌هایی مصرف می‌شود، ولی برای درمان آلرژی ناشی از تب یونجه، کهیر و کهیرغول‌آسا، کابوس، میگرن و درمان عوارض دارو‌های ضدافسردگی (مانند سندرم سروتونین، اختلالات جنسی و تعریق زیاد) استفاده می‌شود.

این دارو نباید در نوزادان تازه متولد شده یا نوزادان نارس استفاده شود.

سیپروهپتادین، نحوه مصرف و عوارض آن

نحوه مصرف سیپروهپتادین HCL

این دارو را به صورت خوراکی طبق دستور پزشک خود، معمولا ۲ تا ۳ بار در روز مصرف کنید. اگر از فرم مایع این دارو استفاده می‌کنید، دوز را با استفاده از وسیله اندازه گیری / قاشق مخصوص به دقت اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید.

دوز دارو بر اساس سن، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین میشود. در کودکان نیز دوز ممکن است بر اساس وزن و اندازه بدن باشد. دوز خود را افزایش ندهید و این دارو را بیشتر از دستورالعمل تجویزی مصرف نکنید.

می‌توانید قرص سیپروهپتادین را قبل یا بعد از هر وعده غذایی میل کنید. برخی از افراد این قرص را همراه با مقدار زیادی آب میل مصرف می‌کنند. اگر مصرف یک دوز را فراموش کردید، نگران نباشید دوز بعدی را در زمان مشخص خود بخورید و به برنامه عادی مصرف آن ادامه دهید.

اگر وضعیت شما بهبود نیافت و یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی

  • خشکی دهان
  • خواب‌آلودگی
  • سفت شدن ترشحات دستگاه تنفس
  • تاری دید
  • شلی بدن
  • افزایش وزن
  • سرگیجه
  • یبوست و دل درد

برای از بین بردن خشکی دهان، از آب نبات یا یخمک (بدون قند) و آدامس (بدون قند) استفاده کنید، آب بنوشید یا از جایگزین بزاق استفاده کنید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه علائم واکنش شدید آلرژیک شدید، از جمله: بثورات، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، فورا به پزشک مراجعه کنید.

در این مقاله ارائه لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی امکان پذیر نیست. اگر متوجه عارضه دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف سیپروهپتادین، اگر به این دارو یا دارو‌های دیگر حساسیت دارید، با پزشک یا داروساز خود مطرح کنید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می‌توانند واکنش‌های آلرژیک و مشکلات دیگر را ایجاد کنند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را با پزشک یا داروساز در میان بگذارید، به خصوص سوابقی همچون: مشکلات تنفسی (مانند آسم، آمفیزم)، فشار بالای چشم (چشم گلوکوم)، بیماری قلبی، فشار خون بالا، بیماری کلیوی، تشنج، مشکلات معده/ روده (مانند زخم، انسداد)، تیروئید پرکار (هیپرتیروئیدیسم)، مشکل در ادرار کردن (به عنوان مثال، به علت بزرگ شدن پروستات).

این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه یا خواب آلودگی شود یا بینایی شما را مختل کند. مصرف الکل یا ماری جوانا می‌تواند موجب تشدید سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. از رانندگی، استفاده از ماشین آلات یا هر کاری که نیاز به آرامش و یا بینایی دارد تا زمانی که بتوانید چنین کار‌هایی را با خیال راحت انجام دهید خودداری کنید. از مصرف نوشیدنی‌های الکلی پرهیز کنید.

قبل از انجام عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده میکنید (از جمله دارو‌های تجویزی، دارو‌های بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.

محصولات مایع ممکن است حاوی الکل و یا قند باشند. اگر دچار دیابت، بیماری کبد یا هر بیماری دیگری هستید که نیاز به محدود کردن یا پرهیز از این مواد در رژیم غذایی دارند، رعایت احتیاط توصیه می‌شود. در مورد استفاده بی خطر از این محصول با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس باشند. این دارو به جای خواب آلودگی، اغلب باعث ایجاد هیجان در کودکان می‌شود.

سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به خصوص خواب آلودگی، سرگیجه، یبوست، سردرگمی یا مشکل ادرار، حساس‌تر باشند. خواب آلودگی، سرگیجه و سردرگمی می‌تواند خطر سقوط را افزایش دهد.

در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز شدید مصرف شود. در مورد خطرات و مزایای آن با پزشک خود صحبت کنید.

مشخص نیست که آیا این دارو به شیر مادر منتقل میشود یا خیر. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد دارو‌های شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به بیماری‌های جدی را افزایش دهند. این مقاله شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست.

فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله دارو‌های تجویزی / غیر تجویز و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را به پزشک و داروساز خود ارائه دهید بدون تایید پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و دوز آن‌ها را تغییر ندهید.

در صورت استفاده از دارو‌های دیگری که موجب خواب آلودگی می‌شوند مانند دارو‌های ضد افسردگی یا ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا، دارو‌های خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم، شل کنند‌های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا دیگر آنتی هیستامین‌ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) با پزشک در میان بگذارید.

برچسب روی تمام دارو‌های خود (مانند دارو‌های آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید، زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده‌ای باشند که سبب ایجاد خواب آلودگی میشوند. در مورد استفاده بی خطر از این محصولات با داروساز مشورت کنید.

این دارو را با هر نوع آنتی هیستامینی که روی پوست استعمال می‌شوند (مانند کرم، اسپری و پماد دیفن هیدرامین) استفاده نکنید، زیرا بروز عوارض جانبی ممکن است افزایش یابد.

این دارو ممکن است با آزمایشات آزمایشگاهی خاص (از جمله آزمایش آلرژی پوست، تست متیراپون) تداخل ایجاد کند و احتمالا نتایج کاذب ایجاد می‌کند. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان شما می‌دانند که از این دارو استفاده می‌کنید.

مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می‌توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر‌ها می‌توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

نکته‌های مهم

سیپروهپتادین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست‌های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره‌ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

توصیه‌های پرستاری

  • واکنش‌های ناخواسته را برای بیمار توضیح دهید.
  •  به بیمار بگویید برای کاهش ناراحتی گوارشی دارو را به همراه غذا یا شیر مصرف کند.
  •  در مورد احتمال بروز تحمل به دارو به بیمار توضیح دهید.
  •  از این دارو به عنوان محرک اشتها در کودکان بصورت تجربی استفاده شده است. در برخی اثر تسکینی دارو طی ۴- ۳ روز برطرف می‌شود.
  •  ۴ روز قبل از آزمایشات تشخیصی پوستی مصرف دارو را متوقف کنید.
  •  این دارو در کودکان زیر ۲ سال نباید مصرف شود. احتمال اختلال تنفسی و سیستم اسکلتی وجود دارد.
  •  سیپروهپتادین در نوزادان و شیرخواران نارس توصیه نمی‌شود.

آخرین اخبار سلامت را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
بهداشت بانوان پزشکی و سلامت

ماه رمضان قرص جلوگیری نخورید

 

قرص جلوگیری,عوارض قرص جلوگیری,

از عوارض مهم قرص‌های جلوگیری از بارداری می‌توان به احتمال لخته‌شدن خون در رگ‌ها (ترومبوز سینوس مغزی) و انسداد رگ‌های ریه توسط لخته خون (آمبولی ریه) اشاره کرد که یکی ازخطرناک‌ترین و مرگبارترین عوارض این قرص‌هاست.

دکتر  لاهوتی، متخصص زنان و زایمان درباره عوارض استفاده از قرص‌های پیشگیری از بارداری از سوی بسیاری از خانم‌ها در ماه رمضان با هدف به تعویق انداختن قاعدگی گفت:

«قرص‌های پیشگیری از بارداری حتی در شرایطی که با دوز معمول و با هدف پیشگیری و به صورت دوره‌ای مصرف می‌شود، خطراتی دارد که گاه سلامت و حتی حیات فرد را به طور جدی به خطر می‌اندازد.

در نتیجه قبل از شروع مصرف این قرص‌ها با هدف به تعویق انداختن عادت ماهانه، حتما با پزشک متخصص زنان مشورت کنید و هیچ‌گاه خودسرانه اقدام به مصرف این قرص‌ها نکنید.

از عوارض مهم این قرص‌ها می‌توان به احتمال لخته‌شدن خون در رگ‌ها (ترومبوز سینوس مغزی) و انسداد رگ‌های ریه توسط لخته خون (آمبولی ریه) اشاره کرد که یکی از خطرناک‌ترین و مرگبارترین عوارض این قرص‌هاست.

از دیگر عوارض این قرص‌ها نیز می‌توان به افزایش فشار خون، آسیب کبدی، سردرد، تهوع و استفراغ، لکه‌بینی، افسردگی و تغییرات خلق و خو و ایجاد لکه‌های پوستی اشاره کرد.

همچنین یکی دیگر از عوارض مهم این قرص‌ها که به علت طولانی کردن زمان عدم خونریزی رخ می دهد، خونریزی شدید و آزاردهنده بعد از قطع مصرف قرص می باشد.

قرص های خوراکی جلوگیری از بارداری، شامل داروهای هورمونی است که با سرکوب کردن عملکرد تخمدان مانع تخمک‌گذاری می‌شوند.

خونریزی ماهانه حاصل تغییرات دوره‌ای هورمون‌های زنانه است. این هورمون‌ها با ریتم مشخصی از تخمدان‌ها ترشح شده و باعث رشد و افزایش ضخامت دیواره داخلی رحم (اندومتر) می‌شود. زمانی که دو هفته بعد از تخمک‌گذاری این هورمون‌ها کاهش می‌یابد، حمایت هورمونی از اندومتر کاهش می‌یابد و با ریزش این بافت خونریزی ماهانه ایجاد می‌شود.»

دکتر زمانی، متخصص مغز و اعصاب درباره ترومبوز سینوس مغزی (لخته شدن خون در ورید مغزی) می گوید:

«در هر دقیقه میزان قابل توجهی خون وارد مغز می شود و بعد از استفاده توسط مغز، همین میزان خون از مغز خارج می شود.

بروز هر گونه اختلالی در تخلیه خون از مغز همانند ایجاد لخته خون در ورید مغزی، باعث پرخونی مغز و ورم آن می شود و از آنجا که مغز توسط کاسه استخوانی سر احاطه شده است، با این ورم و پرخونی امکان افزایش حجم ندارد و در نتیجه به مغز فشار وارد آمده و خطرات زیادی فرد را تهدید می کند.

ترومبوز سینوس مغزی در خانم ها شایع تر است، به خصوص در خانم های چاق.

در بسیاری از موارد فرد به دلایل مختلف دچار کم آبی بدن می شود و غلظت خونش افزایش می یابد. طبیعتا خون غلیظ هم بیشتر لخته می شود.

{در ماه مبارک رمضان به دلیل آنکه فرد مدت طولانی روزه است و غذایی نمی خورد و نوشیدنی نمی آشامد، به خصوص در روزهای گرم تابستان که مدت روزه داری حدود ۱۷ ساعت در روز است و گرمای هوا هم باعث تعریق بیشتر فرد می شود، احتما بروز کم آبی در بدن خیلی زیاد است.}

قرص های ضدحاملگی هم از آنجا که لخته شدن خون را افزایش می دهند، احتمال این ترمبوز را افزایش می دهند. به خصوص به نظر می رسد مصرف نامنظم این قرص ها تاثیر بیشتری داشته باشد.

استفاده بی رویه از قرص های ضدحاملگی، به خصوص در گرما و کار جسمی (که باعث کم آبی بدن می شود) خانم ها و به خصوص خانم های چاق را در خطر ترومبوز سینوسی قرار می دهد که صرفا با افزایش مصرف مایعات یا قطع مصرف این قرص ها و یا کاهش فعالیت بدنی می توان از این خطر کاست.

عامل مهم دیگر وجود عفونت در اطراف مغز مثل عفونت گوش و سینوس های بینی است. وجود این عفونت ها، انعقاد خون را در قسمت های مجاور افزایش می دهد و باعث افزایش پدیده ترومبوز می شود.»