برچسب: نفت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس قرارداد ساخت و خدمات پشتیبانی الکتروپمپ‌های طرح ملی انتقال نفت خام از گوره به پایانه جاسک میان شرکت مهندسی و توسعه نفت و شرکت‌ های پمپ‌های صنعتی ایران، پمپیران و پتکو، صبح فردا (دوشنبه، ۸ مهر) با حضور وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران امضا می شود.

هدف از امضای قرارداد، ساخت ۵۰ عدد پمپ مورد نیاز این طرح ملی و دریافت خدمات پشتیبانی استمرار بهره‌برداری ۵ ساله به ارزش تقریبی ۴۸ میلیون یورو است.

قرارداد با شرکت پمپ‌های صنعتی ایران و شرکت پمپیران در مجموع هر کدام به ارزش تقریبی ۱۹ میلیون یورو با هدف ساخت و خدمات پشتیبانی ۲۰ دستگاه الکتروپمپ است. قرارداد با شرکت پتکو نیز در مجموع به ارزش تقریبی ۱۰ میلیون یورو با هدف ساخت و خدمات پشتیبانی ۱۰ دستگاه الکتروپمپ، امضا می شود.

قراردادهایی که فردا با سه شرکت ایرانی امضا می شود بخشی از قراردادهای طرح انتقال نفت خام از گوره به جاسک است. این طرح شامل ساخت و احداث یک خط لوله ۴۲ اینچ به طول تقریبی ۱۰۰۰ کیلومتر، ۵ تلمبه خانه در مسیر آن، ۲۰ مخزن ۵۰۰ هزار بشکه‌ای به ظرفیت کل ۱۰ میلیون بشکه و تأسیسات دریایی برای صادرات نفت خام است. پیش‌بینی می‌شود این طرح تا پایان سال ۱۳۹۹ آماده بهره‌برداری شود.

با اجرای کامل این طرح ضمن انتقال روزانه یک میلیون بشکه نفت خام از میدان‌های جنوب غربی کشور به سواحل جنوب شرقی و ذخیره‌سازی و صادرات نفت خام از طریق پایانه جدید جاسک، زمینه‌های اشتغال گسترده در استان‌های بوشهر، فارس و هرمزگان ایجاد شده و بازار کار مناسبی برای صنایع مختلف نظیر فولاد، پمپ سازی، لوله سازی، پیمانکاران نفت و گاز و سایر سازندگان تجهیزات داخلی به وجود می آید.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار اقتصاد بین‌الملل خبرگزاری فارس، سازمان کشورهای تولیدکننده و صادرکننده نفت خام اوپک، در آخرین به‌روز رسانی سایت خود اعلام کرد، هر بشکه سبد نفتی این سازمان پنج‌شنبه ۴ مهر با ۴ سنت کاهش ۶۲.۳۱ دلار در هر بشکه فروخته شد.

سبد نفتی اوپک روز چهارشنبه ۳ مهر، ۶۲.۳۵ دلار در هر بشکه معامله شده بود.

شنبه ۱۴ سپتامبر یعنی ۲۳ شهریور، پهپادهای تهاجمی یمن به تاسیسات نفتی عربستان در مناطق البقیق و الخریص، قلب نفتی عربستان حمله کردند و تولید نفت این کشور ۵۰ درصد کاهش یافت.

در روز دوشنبه با آغاز معاملات قیمت نفت تا ۲۰ درصد افزایش یافت.(جزئیات بیشتر)

قیمت نفت اوپک نیز در دوشنبه به ۶۶.۴۳ دلار در هر بشکه رسید و در روز سه شنبه تا ۶۷.۸۸ دلار در هر بشکه نیز بالا رفت.(جزئیات بیشتر)

اما پس از آن در آخر هفته به دنبال کاهش قیمت در بازارهای جهانی، قیمت نفت اوپک نیز کاهش یافت. این روند کاهشی ادامه یافت تا قیمت نفت اوپک به ۶۲.۳۱ دلار در هر بشکه رسید.

در آخرین روز کاری بازارهای جهانی یعنی جمعه، نفت برنت با ۸۳ سنت کاهش ۶۱.۹۱ دلار فروخته شد و نفت خام آمریکا با ۵۰ سنت کاهش ۵۵.۹۱ دلار معامله شد.

نفت برنت تا ۶۰.۷۶ دلار و نفت خام آمریکا نیز تا ۵۴.۷۵ دلار کاهش یافته بودند.

نفت برنت طی هفته گذشته ۳.۷ درصد کاهش یافت که بیشترین کاهش هفتگی از اوایل ماه آگوست به شمار می‌رود.

نفت خام آمریکا طی هفته گذشته ۳.۶ درصد کاهش یافت که بیشترین کاهش از نیمه ماه جولای به شمار می‌رود.(جزئیات بیشتر)

پس از انتشار اخباری مبنی اینکه دولت آمریکا در حال بررسی احتمال خارج کردن شرکت‌های چینی از بورس آمریکاست، قیمت نفت به همراه دارایی‌های با ریسک بالا کاهش یافت.

همچنین از دیگر مواردی که بر قیمت نفت تاثیر گذاشت این بود که وال استریت ژورنال به نقل از منابع آگاه گزارش داد عربستان با یک آتش‌بس جزئی در یمن موافقت کرده است.

همچنین آژانس بین‌الملل اعلام کرد احتمال برآوردش برای تقاضای نفت در جهان در سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ را کاهش خواهد داد.

به دنبال تحریم واحدهای شرکت کاسکوی چین به علت حمل نفت خام ایران، هزینه حل نفت از غرب آسیا به شرق آسیا ۲۸ درصد افزایش یافت.(جزئیات بیشتر)

کشتی‌های کاسکو ۷.۵ درصد ناوگان دریایی نفتکش‌های غول‌پیکر جهان را در اختیار دارد.

بیشترین قیمتی که تاکنون برای سبد نفتی اوپک ثبت شده برابر با ۷۴.۰۴ دلار است که در ۲۵ آوریل ۲۰۱۹ رقم خورد. این نوع نفت سال ۲۰۱۹ را با قیمت ۵۲.۱۴ دلار در هر بشکه آغاز کرد که کمترین قیمت آن از ابتدای امسال به شمار می‌رود.

متوسط قیمت نفت اوپک در هفته منتهی به ۲۷ سپتامبر یعنی ۵ مهر ماه ۶۳.۲۸ دلار بوده است.

نفت اوپک سال ۲۰۱۸ به طور متوسط ۶۹.۷۸ دلار در هر بشکه فروخته شده بود. این نوع نفت تاکنون در سال جاری میلادی به طور متوسط ۶۴.۴۱ دلار در هر بشکه معامله شده است.

سبد نفتی اوپک متشکل از نفت سنگین ایران، نفت سبک عربستان، نفت سبک بصره عراق، نفت صحرای الجزایر، نفت اورینت اکوادور، نفت صادراتی کویت، سیدر لیبی، بونی لایت نیجریه، نفت موربان امارات، مارین قطر، مِرِی ونزوئلا، گیراسول آنگولا، رابی لایت گابن، نفت دجنو کنگو و نفت زفیرو گینه است.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس، براساس کنوانسیون محیط زیست مارپل از ابتدای سال ۲۰۲۰ سوخت کشتی‌ها دیگر نمی‌تواند با سولفور بالا باشد و کشتی‌هایی که سولفور بالا دارند یا جریمه می‌شوند یا متوقف خواهند شد.

بر این اساس  سازمان بین‌المللی دریانوردی در پاسخ به نگرانی‌‌های بین‌‌المللی درباره آلودگی ناشی از گازهای مضر از اگزوز کشتی‌‌ها در نظر دارد قانون کاهش استاندارد مجاز سولفور در سوخت کشتی، از ۳٫۵ درصد به ۰٫۵ را از اول ژانویه سال ۲۰۲۰ لازم‌الاجرا کند. 

این تصمیم موجب می شود تا کشورهایی را که تأسیسات قدیمی پالایشی دارند و نفت کوره با گوگرد بالا تولید می‌کنند، از بازار تجارت نفت کوره بیرون روند. از جمله کشورهای عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) که نفت کوره با مقدار بالای گوگرد تولید می‌کنند: ایران، عربستان، عراق و ونزوئلا هستند که قانون جدید تهدیدی برای آنها به شمار می‌رود. مکزیک و برزیل نیز از جمله کشورهای غیرعضو این سازمان هستند که از نفت کوره با میزان گوگرد بالا و پالایشگاه‌‌های فرسوده استفاده می‌کنند.

این شرایط باعث شده تا همه بازیگران اصلی بازار نفت‌کوره اعم از پالایشگاه‌ها، صاحبان خطوط کشتی‌رانی، شرکت‌های کشتی‌سازی، بنادر، صاحبان مخازن، ترمینال‌ها وغیره به‌شدت روی این موضوع مطالعه کرده و اقدامات لازم را در نظر گیرند و در این زمینه پروژه‌های پالایشی در کشورهای مختلف برای آماده‌سازی برای این شوک آغاز شده است. 

 این در ‌حالی است که ایران با تولید بیش از ۲۰میلیون لیتر در روز از مهم‌ترین تولیدکنندگان نفت کوره در جهان بوده است.
نکته قابل توجه این است که ایران حتی اگر امروز تصمیم بگیرد که به سرعت تکنولوژی پالایشگاه‌ها را ارتقا دهد، نمی‌تواند همه این نفت‌کوره را از بین ببرد یا گوگرد آن را کم کند، زیرا از روزی که تصمیم‌گیری شود و منابع مالی تخصیص پیدا کند، به‌ثمر‌نشستن این پروژه‌ها حدود چهار سال طول می‌کشد.

از طرف دیگر با اجرائی‌شدن تحریم‌های آمریکا از  آبان سال گذشته و همچنین کمبود شدید منابع ارزی دولت برای سرمایه‌گذاری در این زمینه، امیدی نیست که دولت در مدت باقی‌مانده بتواند میزان نفت‌کوره تولیدی در کشور را کاهش داده و همچنین گوگرد موجود در نفت‌کوره را به نیم‌درصد برساند. 

یکی از راه‌هایی که وزارت نفت تاکنون دنبال کرده این است که این نفت‌کوره را به بازیگران میانی بفروشد تا در پالایشگاه‌های دیگر فراوری کنند یا به صورت تلفیق و امتزاج با سایر فراورده‌های نفتی با گوگرد پایین، میزان گوگرد را کم کنند که این روش از نظر اقتصادی به ضرر ایران بوده و خواهد بود. 

روش دیگر این است که وزارت نفت با درنظرگرفتن سیاست‌های تشویقی بخش خصوصی را مجاب کند تا در زمینه ایجاد تأسیسات گوگرد‌زدایی در مجاورت پالایشگاه‌ها یا در بنادر جنوبی ایران سرمایه‌گذاری کنند که این راهبرد قطعا یک سیاست برد- برد خواهد بود، زیرا از یک‌سو وزارت نفت به خواسته خود مبنی‌بر کاهش گوگرد موجود در نفت‌کوره رسیده است و از طرف دیگر، سودی که در حال حاضر نصیب واسطه‌های خارجی می‌شود، به بخش خصوصی داخلی تعلق خواهد گرفت. در غیر این صورت، باید منتظر ماند و از سال ۲۰۲۰ بعد از پر‌شدن مخازن، شاهد تخلیه نفت‌کوره تولیدی پالایشگاه‌ها در محیط‌های اطراف باشیم که ضررهای مادی و محیط‌زیستی بسیار زیادی به کشور تحمیل خواهد کرد. 

با این وجود اخیرا شرکت ملی نفتکش ایران و پژوهشگاه صنعت نفت با همکاری یک شرکت دانش بنیان داخلی توانستند با روش ODS به دانش سولفور زدایی دست پیدا کنند که  نمونه‌های تولیدی و تست‌های فنی آن در موتورهای کشتی های متعلق به شرکت ملی نفت کش ایران موفق بوده است.

در آخرین جلسه هیات دولت نیز این موضوع اعلام شده و بر این اساس تصمیم گرفته شده است تا این روش سولفورزدایی به صورت پایلوت و گسترده اجرایی شود تا ایران بتواند در بازار نفت کوره جهانی حتی برای بعد از سال ۲۰۲۰ حرفی برای گفتن داشته باشد.

انتهای پیام/