دسته‌ها
اخبار اقتصادی و بازرگانی

سازمان ملل اعدادی دلخواه را به عنوان نرخ باروری ایران اعلام کرد – رسانه ۷ | اخبار اقتصاد

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

به گزارش رسانه ۷، پس از انتشار آخرین گزارش دفتر جمعیت سازمان ملل در موضوع نرخ باروری در کشورهای مختلف، شبکه کانون‌های تفکر ایران (ایتان) ضمن نامه‌ای به رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور، به بررسی آماری گزارش فوق پرداخت است.

در بخشی از نامه ایتان به محمدباقر نوبخت ضمن اشاره به تعریف و روش‌های متعدد برای محاسبه نرخ باروری، به تفاوت‌های فاحش در دو گزارش اخیر دفتر جمعیت سازمان ملل متحد اشاره شده است. در این نامه عنوان شده در حالی این دفتر در گزارش سال ۲۰۱۷ نرخ باروری ایران در بازه ۲۰۱۵-۲۰۱۰ و ۲۰۲۰-۲۰۱۵ را ۱.۷ و ۱.۸۷ فرزند به ازای هر زن اعلام کرده که در گزارش سال ۲۰۱۹ خود این نرخ‌ها را به ۱.۹۱ و ۲.۱۵ تغییر داده است. این ارقام حتی با گزارش سازمان جهانی دیگر همچون بانک جهانی که نرخ باروری ایران در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۲۰ را ۱.۶۴ و ۱.۵۴ فرزند اعلام کرده است، تفاوت فاحشی دارد.

این شبکه با ارائه آمارهایی درباره نتایج روش‌های متعدد محاسبه باروری به بررسی چرایی تغییر محسوس نرخ باروری ایران در برخی گزارش‌ها پرداخته و اعلام کرده «تغییرات زمان باروری»(Tempo) یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در محاسبه‌ نرخ باروری کل است. به این معنا که در صورت تعویق فرزندآوری، نرخ باروری محاسبه‌شده کمتر از نرخ واقعی و در صورت تعجیل در فرزندآوری نرخ باروری محاسبه‌شده بیشتر از نرخ واقعی محاسبه می‌شود؛ کاهش میانگین سن اولین فرزندآوری در دو سال اخیر سبب شده تا نرخ باروری محاسبه‌شده بیشتر از نرخ واقعی (تعدیل‌شده) باشد.

شبکه کانون‌های تفکر ایران در پایان تأکید کرده است که در هر وضعیتی از محاسبه نرخ باروری بر مبنای داده‌های ثبتی رویدادهای حیاتی و همچنین داده‌های سرشماری (با تعدیل و بی‌تعدیل)، نرخ باروری به میزانی که از سوی سازمان ملل اعلام شده قابل افزایش نیست و دفتر جمعیت این سازمان، گویا اعدادی دلخواه و اتفاقی را به عنوان نرخ باروری در ایران اعلام کرده است.

متن کامل نامه به این شرح است: 

جناب آقای دکتر نوبخت

رئیس محترم سازمان برنامه و بودجه کشور

با سلام و احترام؛

به استحضار می‌رساند دفتر جمعیت سازمان ملل متحد در گزارش سال ۲۰۱۹ خود نرخ باروری ایران در سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۲۰ را ۲.۱۵ فرزند به ازای هر زن اعلام کرده است. این نرخ تفاوت محسوسی با گزارش منتشرشده از سوی مرکز آمار ایران، سازمان ثبت‌احوال کشور و حتی گزارش بانک جهانی دارد. توجه به چند نکته در بررسی این گزارش اهمیت دارد:

۱- «میزان باروری کل»(TFR)، به معنای میانگین فرزندان به دنیا آورده زنان در طول زندگی است. این شاخص نشان می‌دهد الگوی فرزندآوری زنان به چه مقدار است. به معنای دقیق‌تر اگر نسل فرضی از زنان الگوی باروری یک سال معین را در طول عمر خود تجربه کند، میانگین تعداد فرزندانی که این نسل فرضی از زنان در طول دوره باروری خود به دنیا آورده‌اند میزان باروری کل است. با توجه به اینکه در هر زایمان احتمال دخترزایی در زنان در حدود ۰.۴۸ است. لذا برای جایگزینی یک دختر به ازای هر مادر (حفظ جمعیت) نرخ فرزندآوری زنان باید حداقل ۲.۱ باشد. تا یک زوج در نسل بعدی جایگزین زوج فعلی شود.

۲- این دفتر در گزارشی که در سال ۲۰۱۷ منتشر کرد نرخ باروری ایران در بازه ۲۰۱۰-۲۰۱۵ را ۱.۷ فرزند به ازای هر زن اعلام کرد و سپس بر اساس پیش‌بینی «فرض حد بالای رشد جمعیت»، نرخ باروری دوره ۲۰۱۵-۲۰۲۰ ایران را ۱.۸۷ فرزند تخمین زد. درحالی‌که در گزارش جدید نرخ باروری دوره‌های پیشین (سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵) تغییر کرده و این شاخص برای ایران در بازه ۲۰۱۰-۲۰۱۵ برابر با ۱.۹۱ (۰.۲۱ فرزند بیشتر) اعلام شده است. نرخ باروری دوره‌ی ۲۰۱۵-۲۰۲۰ اعلامی نیز بسیار بیشتر از پیش‌بینی همین دفتر در سال ۲۰۱۷ است (جدول ۱).

جدول ۱: تفاوت نرخ‌های باروری اعلام‌شده برای ایران در دو گزارش اخیر دفتر جمعیت سازمان ملل متحد




سال انتشار گزارش

میانگین نرخ باروری در بازه زمانی






۱۹۹۰-۱۹۹۵ ۱۹۹۵-۲۰۰۰ ۲۰۰۰-۲۰۰۵ ۲۰۰۵-۲۰۱۰ ۲۰۱۰-۲۰۱۵ ۲۰۱۵-۲۰۲۰
۲۰۱۷ ۳.۹۵ ۲.۶۳ ۱.۹۷ ۱.۷۹ ۱.۷۵ ۱.۷۸
۲۰۱۹ ۳.۷۰ ۲.۴۰ ۱.۹۲ ۱.۸۲ ۱.۹۱ ۲.۱۵

 از طرفی گزارش بانک جهانی که در مورد نرخ باروری کشور منتشرشده، نرخ باروری ایران در سال ۲۰۱۷ را ۱.۶۴ فرزند اعلام کرده و پیش‌بینی این گزارش برای باروری ایران در سال ۲۰۲۰ برابر با ۱.۵۴ بوده است.

نمودار ۱: نرخ‌های باروری مختلف اعلام‌شده از سوی نهادهای مختلف

این تغییر محسوس در اعلام یک نرخ باروری در دو زمان مختلف در حالی است که در گزارش هیچ توضیحی برای آن ارائه نشده. نکته مهم‌تر آنکه نرخ باروری اعلام‌شده برای یک دوره پنج‌ساله است؛ میانگین نرخ‌های باروری این پنج سال با سناریوی فرض رشد بالای جمعیت نیز ۲.۲ نخواهد شد.

۳- در محاسبه‌ی نرخ باروری روش‌های مختلفی وجود دارد که به دو دسته‌ی مستقیم و غیرمستقیم تقسیم می‌شوند. محاسبه‌ی نرخ باروری ایران با هر روش، مقدار متفاوتی را نشان می‌دهد؛ این موضوع ناشی از موانعی همچون «تحت پوشش قرار نگرفتن تمام جمعیت در سرشماری‌ها»، «ضعف نظام ثبتی همچون آمار مهاجرت به خارج از کشور» و «خطاهای پیش‌بینی استاندارد» است.

در هرکدام از روش‌های محاسباتی اعدای نظیر ۱.۷، ۱.۹، ۲.۰۱ و ۲.۰۸ فرزند به ازای هر زن به دست می‌آید، لذا اتکای صرف به یک روش آماری که حاصل آن نرخ باروری ۲.۱۵ است، برداشتی علمی محسوب نشده و نباید ملاک سیاست‌گذاران قرار گیرد.

۴- یکی از نکاتی که در این زمینه باید به آن اشاره کرد، تأثیر محسوس «تغییرات زمان باروری»(Tempo) بر نرخ باروری کل است. به این معنا که در صورت تعویق فرزندآوری، نرخ باروری محاسبه‌شده کمتر از نرخ واقعی و در صورت تعجیل در فرزندآوری نرخ باروری محاسبه‌شده بیشتر از نرخ واقعی محاسبه می‌شود. با توجه به اینکه جوانان متولد دهه ۶۰ که بیشترین سهم جمعیتی کشور را تشکیل می‌دهند در حال پایان دوره ازدواج و باروری خود هستند، در سال‌های گذشته فاصله‌گذاری در فرزندآوری خود را کاهش داده و به‌نوعی تعجیل در فرزندآوری رخ داده است. این موضوع سبب شده تا نرخ باروری محاسبه‌شده بیشتر از نرخ واقعی (تعدیل‌شده) باشد (جدول ۲).

جدول ۲: شمار و مقدار تغییر موالید و جمعیت زنان در گروه‌های سنی مختلف در سال‌های ۱۳۹۰-۱۳۹۵

همان‌طور که در جدول ۲ نشان داده شده، در انتقال گروه‌های سنی دهه ۶۰ به دوره سنی ۳۰ تا ۴۰ ساله، حدود ۲۰ درصد رشد به وقوع پیوسته؛ اما باروری در این گروه‌های سنی ۵۶ درصد افزایش داشته است. این پدیده در تتمه نسل دهه ۵۰ در آخرین سال‌های سن باروری نیز مشهود است. سوی دیگر این اتفاق کاهش فاصله‌ی فرزندآوری پس از ازدواج است؛ فاصله‌گذاری در فرزندآوری که در سال‌های گذشته روندی افزایشی داشته و میانگین این شاخص در سال ۱۳۹۵ به حدود ۵ سال رسیده بود، در دو سال اخیر رو به کاهش نهاده و در سال ۱۳۹۷ به ۳.۷ سال پس از ازدواج رسیده است که نشان از کاهش میانگین سن بارداری در اولین فرزند می‌دهد؛ بنابراین در محاسبه نرخ باروری بدون در نظر گرفتن بایسته‌های تعدیل آماری این نرخ، رقم آن بیش از مقدار واقعی محاسبه می‌شود.

۵- نکته پایانی و قابل تأمل آنجاست که در هر وضعیتی از محاسبه نرخ باروری بر مبنای داده‌های ثبتی رویدادهای حیاتی و همچنین داده‌های سرشماری (با تعدیل و بی‌تعدیل)، نرخ باروری به میزانی که از سوی سازمان ملل اعلام شده قابل افزایش نیست و دفتر جمعیت این سازمان، گویا اعدادی دلخواه و اتفاقی را به عنوان نرخ باروری در ایران اعلام کرده است.

آخرین اخبار اقتصاد را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
دسته‌بندی نشده

شعار روز جهانی محیط زیست در سال ۲۰۱۸ :غلبه بر آلودگی پلاستیک

فراخوانی برای اقدام همه‌ی ما در مبارزه با یکی از بزرگترین چالش‌های محیط‌زیستی عصرحاضر است.

18

سازمان ملل متحد (UN)، پانزدهم خرداد برابر با پنجم ژوئن را،  ” روز جهانی محیط زیست  ”  نامگذاری کرده که این روز در ایران، آغاز یک هفته با همین عنوان است.

بخش محیط‌زیست سازمان ملل متحد(UNEP)، دستورالعمل‌های مربوط به محیط زیست را تنظیم  می‌کند و پیاده‌سازی منسجم ابعاد محیط زیستی توسعه‌ی پایدار در سیستم این سازمان را، برعهده دارد و در نقش یک مدافع معتبر برای محیط زیست جهانی عمل می‌کند.

ماموریت UNEP این است که سیاستگزاری‌های دولت‌ها و مشارکت ملت‌ها در مراقبت از محیط‌زیست را با ایده‌پردازی، اطلاع‌رسانی و توانمند سازی مردم برای بهبود کیفیت زندگی خود و بدون به خطر انداختن نسل‌های آینده،تشویق و ترغیب کند.

شعار روز جهانی محیط زیست در سال ۲۰۱۸ :غلبه بر آلودگی پلاستیک

انتخاب شعار” غلبه بر آلودگی پلاستیک” که به نوعی هدف حذف آلودگی های پلاستیکی را دنبال می کند، فراخوانی برای اقدام همه‌ی ما در مبارزه با یکی از بزرگترین چالش‌های

محیط‌زیستی عصرحاضر است. برای برگزاری این رویداد بزرگ جهانی، هر سال یک کشور به عنوان میزبان برگزیده می‌شود که میزبان امسال روز جهانی محیط زیست، کشور هندوستان 

است.

پیام اصلی شعار انتخابی امسال این است که هر کدام از ما در زندگی روزمره‌ی خود، به روش‌های ممکن  تغییراتی ایجاد کنیم که از بار سنگین آلودگی‌های پلاستیکی کاسته و زیستگاه‌های طبیعی، زندگی حیات وحش و محیط زیست خود را از خطرات ناشی از انباشت ظروف یکبار مصرف و کیسه‌های پلاستیکی نجات دهیم تا از این طریق، شاخص‌های سلامت جوامع انسانی، گیاهی و جانوری را، بهبود بخشیم.

در عین حال باید بدانیم که بشر، در دنیای کنونی از پلاستیک استفاده‌های متعدد می‌کند که حذف بسیاری از آنها در عمل ممکن نیست اما با استفاده کردن از ظروف یکبار مصرف و کیسه‌های نایلونی، کار را به جایی رسانده‌ایم که آثار بسیارناگواری در محیط زیست به جا گذاشته است.

 در سراسر دنیا، در هر دقیقه یک میلیون بطری آب آشامیدنی تولید می‌شود و سالانه ۵۰۰ میلیارد کیسه‌ی پلاستیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مجموع می‌توان گفت ۵۰ درصد از مواد پلاستیکی که ما استفاده می‌کنیم، یکبار مصرف هستند.

همچنین نزدیک به یک سوم از بسته‌بندی‌های پلاستیکی که استفاه می‌کنیم، از طریق سیستم‌های جمع‌آوری زباله، جمع نمی‌شوند و این به معنی انباشته شدن آنها در خیابان‌ها و در محیط اطراف ماست.

هر سال، نزدیک به ۱۳ میلیون تن پلاستیک به اقیانوس‌ها ریخته می‌شود که اثرات محیط زیستی زیانبار آنها بر بقای زیستمندان دریایی را شاهد هستیم. پلاستیک‌هایی که به اقیانوس‌ها می‌رسند، می‌توانند دو سرنوشت داشته باشند: یکی اینکه تا چهار بار در سال مورد استفاده‌ی دوباره قرار بگیرند، و یا اینکه تا ۱۰۰۰ سال در اقیانوس‌ها رها باشند تا روزی که تجزیه شوند.

پلاستیک‌ها راه خود را به منابع آبی ما هم باز کرده و از این طریق، به بدن‌های ما نیز راه پیدا کرده‌اند. پرسش این است که پلاستیک‌ها چه صدماتی می‌توانند به ما بزنند؟

دانشمندان هنوز در این خصوص اطمینان ندارند، ولی آنچه مشخص است اینکه پلاستیک‌ها می‌توانند در بردارنده‌ی مواد شیمیایی متعددی باشند که سمی و یا مخلِ عملکرد هورمون‌ها باشند. پلاستیک‌ها می‌توانند به عنوان جاذب انواع آلاینده‌ها مانند دی اکسین‌ها، فلزات و آفت‌کش‌ها عمل کنند.

روز جهانی محیط زیست، امسال این فرصت را برای هریک از ما فراهم کرده است تا به شیوه‌های مختلف بتوانیم با آلودگی پلاستیک در سراسر دنیا مبارزه کنیم.

 پس هم‌اکنون اقدام خود را آغاز کنیم :

  • اگر نمی‌توانیم از ظروف یکبار مصرف و کیسه‌های پلاستیکی، چند بار استفاده کنیم، از گرفتن یا خرید آنها اجتناب کنیم.
  • از رستوران‌ها و تهیه غذاها بخواهیم تا پلاستیک کمتری استفاده کنند.
  • بجای دریافت کیسه‌های پلاستیکی، کیسه‌ی پارچه‌ای خود را به سوپرمارکت‌ها ببریم.
  • به دنبال فروشگاه‌هایی بگردیم که کمتر از بسته بندی‌های پلاستیکی استفاده می‌کنند.
  • اگر در کنار ساحل و یا جنگل قدم زدیم و به زباله‌های پلاستیکی برخورد کردیم، آنها را جمع کنیم.
  • همدیگر را از اثرات زیانبار استفاده از کیسه‌های پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف آگاه و به عدم استفاده از آنها دعوت کنیم.

و هزاران ایده ای که می تواند برای داشتن دنیایی با پلاستیک کمتر به ذهن شما برسد.

یادمان باشد دستان کوچک فرزندانمان، آینده‌ی خود را از دستان ما طلب می‌کنند.همانگونه که ما، محیط زیست امروز را از پدران و مادران خود به امانت گرفته‌ایم، به فرزاندانمان  هم به امانت بسپاریم.

19

 

 

دسته‌ها
اخبار فرهنگی و هنری

روز جهانی زبان مادری چه روزی است ؟ | ۲۱ فوریه

مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز به دلیل اهمیت زیاد آن، سال ۲۰۰۸ را سال جهانی زبان‌ها اعلام کرد.دلیل نامگذاری روز جهانی زبان مادری از زمانی آغاز شد که در سال ۱۹۵۲ دانشجویان دانشگاه‌های مختلف شهر داکا پایتخت امروزی کشور بنگلادش که در آن زمان پاکستان شرقی نامیده می‌شد و هنوز مستقل نشده بود، از جمله دانشجویان دانشگاه داکا و دانشکده پزشکی آن تلاش جهت ملی کردن زبان بنگالی به عنوان دومین زبان پاکستان (در کنار زبان اردو) تظاهرات مسالمت آمیزی در این شهر براه انداختند.

به دنبال این حرکت دانشجویان، پلیس به آنها تیراندازی کرده عده‌ای از آنها را کشت. بعد از استقلال بنگلادش از پاکستان و به درخواست این کشور، برای اولین بار سازمان یونسکو در ۱۷ نوامبر سال ۱۹۹۹ روز ۲۱ فوریه (برابر با دوم و گاهی سوم اسفند) را روز جهانی زبان مادری نامید و از سال ۲۰۰۰ این روز در بیشتر کشورها گرامی داشته می‌شود و برنامه‌هایی در ارتباط با این روز برگزار می‌گردد.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز به دلیل اهمیت زیاد آن، سال ۲۰۰۸ را سال جهانی زبان‌ها اعلام کرد. سال زبان‌ها، هم‌زمان با «روز جهانی زبان مادری» (۲۱ فوریه) آغاز می‌شود. این مراسم به‌صورت رسمی در مقر یونسکو در شهر پاریس و با سمیناری آغاز می‌شود که در آن شرکت‌کنندگان از سراسر دنیا، برنامه‌های منطقه‌ای و ملی خود را برای حفظ تنوع زبانی اعلام می‌کنند

حدود نیمی از زبان‌های دنیا در معرض نابودی قرار دارند. مرگ هر زبان به معنای از دست رفتن مجموعه‌ای از فرهنگ، تاریخ و آداب گروهی از ساکنان زمین است.

مطابق برآورد یونسکو، از حدود ۶ هزار زبانی که در جهان شناخته شده است، بیش از سه هزار زبان در حال نابودی هستند. این زبان‌ها هم‌اکنون نیز توسط گروه‌های بسیار کوچکی به کار برده می‌شوند و تقریبا هیچ‌کدام شانسی برای بقا ندارند. ۹۶ درصد از زبان‌ها تنها در بین ۴ درصد از جمعیت جهان رواج دارند.

برای نمونه، در جزایر پاپوآ گینه نو واقع در اقیانوس آرام، بیش از ۸۰۰ زبان وجود دارد که بعضی از آنها متعلق به جمعیتی کمتر از ۲۰۰ نفر هستند. تعداد کل ساکنان این جزایر به هفت میلیون نفر نمی‌رسد. به باور سازمان یونسکو ، باید تلاش کرد تا زبان‌هایی که گسترش زیادی ندارند در کنار زبان‌های فراگیر شانس ادامه حیات داشته باشند. چنین تلاشی با توجه به نقش زبان در شکل‌گیری شخصیت فردی و هویت فرهنگی قوم‌ها و ملیت‌ها، می‌تواند فرهنگ جهانی را شکوفاتر کند.

درباره اصطلاح زبان مادری باید گفت این اصطلاح در کاربرد وسیع می‌تواند به چندین موقعیت گوناگون اشاره داشته باشد که برخی از آن‌ها شامل موارد زیر است:

– زبان اول First language یا زبان مادری به اولین زبانی گفته می‌شود که کودک تکلم به آن را یاد می‌گیرد.

– زبان یا زبان‌هایی که آدمی با آن به شناخت و آگاهی دست پیدا می‌کند.

در بعضی از کشورها، اصطلاحات زبان بومی یا زبان مادری بیشتر به زبان قومی یک فرد اشاره می‌کند تا زبان اول او. در انگلیسی این اصطلاح اغلب هنگامی مورد استفاده قرار می‌گیرد که فرد در یک کشور خارجی باشد.

در ایران افزون بر زبان فارسی در مجموع حدود ۶٩ زبان و گویش رواج دارد و بزرگ‌ترین گروه‌های زبانی ایران را فارسی، آذربایجانی، کُردی، ترکمنی، گیلکی، مازندرانی، تالشی، لری، عربی، بلوچی، لکی و تاتی تشکیل می‌دهند.