دسته‌ها
گردشگری

کاخ هشت بهشت اصفهان | زیباترین کاخ دنیا در دوره صفوی

در اصفهان است که می توانید از کاشی کاری تا معماری، از نقاشی دیواری تا میناکاری، از آینه کاری تا گچ بری را در عالی ترین وجه خود ببینید و از هنر مردم این دیار لذت ببرید.

در میان تمام زیبایی های که می توان در اصفهان به آن دسترسی پیدا کرد و از تماشای شان لذت برد این بار به سراغ کاخ هشت بهشت رفته ایم؛ کاخی که نشانی از دوران باشکوه و پررونق صفویه در خود دارد و امروز در میان پارکی زیبا به انتظار بازدید گردشگران و مسافران نشسته است. همراه کارناوال شوید تا بیشتر از هشت بهشت زیبا بدانیم…

ورود به صفحه اختصاصی راهنمای سفر به اصفهان

رزرو هتل
تصاویر کاربران
نقشه و مسیریابی آنلاین

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

چرا کاخ هشت بهشت اصفهان؟


  • در دوره صفوی به عنوان زیباترین کاخ دنیا شناخته می شد.
  • در میان پارکی زیبا قرار گرفته و فضای بیرونی باطراوتی دارد.
  • تنها کوشک باقی مانده از کوشک ها و کاخ های منطقه چهارباغ اصفهان در دوره صفوی ست.
  • معماری متفاوت و تو در تو و تزیینات تماشایی و بی نظیر آن در طی سال ها و قرن ها، هوش از سر بازدیدکنندگان برده است.
  • دسترسی خوبی به مراکز تفریحی، تاریخی و خیابان های اصلی شهر اصفهان دارد.

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : َazadeh aziziyan | Imna

َazadeh aziziyan | Imna

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : ٍEhsan Hadhemiyan | Isna

ٍEhsan Hadhemiyan | Isna

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : َazadeh aziziyan | Imna

َazadeh aziziyan | Imna

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : وبسایت معماری ما

 

آشنایی با کاخ هشت بهشت اصفهان

اصفهان، دیدنی کم ندارد و می توان روزها و هفته ها در این شهر گشت و در هر کوچه و خیابان نشانی از جاذبه ای با ویژگی های عالی و جذاب پیدا کرد. حال از میان این همه دیدنی، امروز به سراغ کاخ هشت بهشت اصفهان رفته ایم تا در یک بررسی کامل ویژگی های این بنا را با یکدیگر مرور کنیم.

کاخ هشت بهشت، کوشکی تاریخی ست در قلب شهر اصفهان که در میان پارکی وسیع قرار گرفته است و تاریخ ساختش به دوران صفویان و به طور دقیق تر به سال ۱۰۸۰ هجری قمری (۱۰۴۸ خورشیدی) در زمان حکمرانی شاه سلیمان صفوی (۱) باز می گردد. کاخی که سبک معماری اصفهانی دارد و با نام های “عمارت هشت بهشت”، “هشت به هشت” و “هشت در بهشت” نیز خوانده می شود. برای آنکه به اهمیت کاخ هشت بهشت پی ببرید باید بدانید در دوره صفوی در منطقه چهارباغ اصفهان (۲)، چندین کاخ و کلاه فرنگی وجود داشت که از میان تمام آنها بعد از گذر قرن ها تنها این کاخ به یادگار مانده است؛ کاخی که تزیینات و معماری ویژه آن، بازدیدکنندگان را غرق در حیرت و شگفتی می ساخت تا جایی که به آن لقب زیباترین کاخ عالم را داده بودند. سیاحانی که در زمان صفوی اجازه بازدید از این کاخ را پیدا می کردند آن را بهترین بنای دنیا می دانستند و از آن با عبارت “… فرح انگیزتر از مجلل ترین کاخ های ممالک اروپایی” یاد می کردند.

خوب است این را هم بدانید که کاخ هشت بهشت از بناهای ثبت ملی شده ایران محسوب می شود و با شماره ۲۲۷ در این فهرست قرار دارد.

پاورقی


۱- شاه سلیمان با نام قبلی شاه صفی دوم، فرزند ارشد شاه عباس دوم صفوی بود و مابین سال های ۱۰۴۵ تا ۱۰۷۳ هجری قمری بر ایران حکومت داشت.

۲- خیابان و منطقه چهارباغ، از خیابان ها و مناطق تاریخی و اصلی اصفهان است و قدمت ساخت آن به دوره شاه عباس کبیر باز می گردد.

کاخ هشت بهشت | Photo by : reza eb

Photo by : reza eb

کاخ هشت بهشت | Photo by : alireza sahafzadeh

Photo by : alireza sahafzadeh

کاخ هشت بهشت | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

تاریخچه 

همان گونه که در قسمت آشنایی به آن اشاره کردیم، کاخ هشت بهشت در زمان حکمرانی شاه سلیمان صفوی به سال ۱۰۸۰ هجری قمری ساخته شد. ساختمانی که در میان باغی وسیع به نام باغ بلبل یا باغ هشت بهشت قرار داشت و خود جزیی از باغی بزرگتر به نام باغ نقش جهان محسوب می شد. شاه سلیمان پس از دستور ساخت این کاخ، در سال سوم سلطنتش (همان سال ۱۰۸۰) از آن بهره برداری کرد. برخی تاریخ‌دانان و پژوهشگران در نوشته های خود در مورد علت ساخت این بنا نوشته اند که شاه سلیمان، هشت بهشت را برای اقامت هشت سوگلی حرم پادشاه ساخته و ۴ نفر از آنها را در طبقه همکف و ۴ نفر دیگر را در طبقه اول جای داده بود.

اگر بخواهیم اطلاع دقیقی از اینکه عمارت هشت بهشت در زمان شاه سلیمان به چه شکلی بوده به دست بیاوریم باید به سفرنامه های سیاحان آن زمان سیری بزنیم. یکی از معروفترین این سیاحان، ژان شاردن فرانسوی ست که در زمان شاه عباس دوم و شاه سلیمان به اصفهان سفر کرده و به دیدار جاذبه های مختلف شهر رفته بود. شاردن در نوشته های خود کاخ هشت بهشت و باغ اطراف آن را چنین توصیف کرده است:

من قول داده ام که در طی توصیف باغ های اطراف خیابان زیبای اصفهان، شرح یکی از تالارهای یکی از باغ ها موسوم به باغ بلبل را بدهم. این تالار را عمارت بهشت می نامند و بهشت طبقه دهم آسمان را گویند؛ از این جهت می توان آن را تالار فردوس نامید. طول تالار شصت پا و غیر منظم ساخته شده است، هفت زاویه یا ضلع دارد که آخری از همه پهن تر است و میانی شکل گنبدی دارد. ارتفاع آن سی یا سی و پنج متر است و گنبد آن روی جرزها و طاق های قوسی شکل که اندازه شان برابر اندازه زوایا و اضلاع تالار است قرار دارد. تمام کف ها از موزاییک بسیار عالی ساخته شده است، دیوارها و جرزها دو طبقه اند و دالان ها و غلام گردشی (۱) هایی در اطراف آن به چشم می خورد. در این دالان ها صدها مکان وجود دارد که دلکش ترین و فرح انگیزترین نقطه دنیا محسوب می شود. این روشنایی متناسب با تفریحاتی ست که این بنا ویژه آنها ساخته شده است. هیچ کدام از این نقاط از نظر شکل، ساختمان، تزیینات و آرایش شبیه دیگری نیست؛ در هر جایی چیز تازه و گوناگونی می بینید، چنان که در بعضی بخاری های متنوع و در برخی حوض ها و فواره ها به چشم می خوردند. فواره هایی که از لوله هایی که داخل دیوارها قرار دارند آب می گیرند.

این تالار عجیب (هشت بهشت) در حقیقت سازه ای لابیرنت (۱) است زیرا انسان در قسمت فوقانی آن هرجا گم می شود و پله ها چنان مخفی هستند که به این آسانی نمی توانید آن را پیدا کنید. قسمت پایین تا ده پا از سطح زمین از سنگ یشم و نرده ها از چوب زرنگار و قاب ها و چهارچوب ها از نقره و جام ها از بلور و آلت ها از شیشه های رنگارنگ ظریف ساخته شده است. اما راجع به تزیینات نمی توان این اندازه شکوه، عظمت، دلربایی و فریبندگی را که درهم آمیخته است تصور کرد. در همه جا آیینه های بلورین در دیوارها به کاررفته است، آیینه کاری های کاملی که از باشکوه ترین نوع خود در دنیاست. اتاق های کوچکی نیز در آنجاست که فقط گنجایش یک تختخواب دارد. در قسمت شرقی زمین رختخواب پرده نداشته و روی زمین پهن می شود. یک رختخواب جالب توجهی دیدم که فقط لحاف آن دو هزار اکو (واحد پول) می ارزید که برای گرمی و سبکی از پوست سمور تهیه شده بود. به من گفتند شاه تشک های بسیاری از همین جنس دارد. من یک کتاب از تزیینات و تصاویر و اشکال و مینیاتورها و ظروف و کتیبه‏ هاى این تالار تصنیف خواهم کرد.

پاورقی


۱- غلام گردشی، راهرو یا پاگردی است که در اطراف ساختمان، تالار یا حیاط ساخته می شود.

نقاشی شاردن از کاخ هشت بهشت

نقاشی شاردن از کاخ هشت بهشت | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

عکس قدیمی از کاخ هشت بهشت | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

کاخ هشت بهشت در دوره قاجار 

از اتفاقاتی که بعد از دوره شاه سلیمان در عمارت هشت بهشت می افتد اطلاع چندانی در دست نیست. برای اینکه بتوانیم به اتفاق مهم دیگری در تاریخ هشت بهشت برسیم باید صفحه های تاریخ را تا دوران قاجار و زمان سلطنت ناصرالدین شاه ورق بزنیم و جلو بیاییم؛ زمانی که ظل السلطان حاکم اصفهان بود.

میرسیدعلی چناب نویسنده کتاب الاصفهان در صفحه ۶۴ کتاب خود خبر از سرنوشت کاخ هشت بهشت در این دوران می دهد و چنین می نویسد:

سال ۱۳۰۰ – ظل السطان مدرسه همایونی را در هشت‌ بهشت تاسیس نمود تحت ریاست علی‌خان ناظم العلوم، دو سال بیشتر دوام نکرد لیکن اثرات خوبی گذارد.

آن طور که در منابع تاریخی آمده است ناصرالدین شاه در زمان سلطنتش این کاخ را به بانو عظمی افتخارالدوله (۱) واگذار می کند مشروط بر اینکه در معماری، تزیینات و حریم باغ آن تغییری ایجاد نکند. پس از اینکه بانو عظمی الدوله درگذشت، باغ و قصر در تصرف وارثان او باقی ماند و آنها تغییرات بسیاری در وضع باغ و کاخ دادند. پس از این دوره و در سال ۱۳۴۳ باغ و کاخ هشت بهشت به طور رسمی تحت نظر وزارت فرهنگ و هنر درآمد و بعدها باغ آن به پارکی تبدیل شد. خود کاخ نیز در فهرست میراث ملی ایران قرار گرفت و مراقبت از آن به دولت واگذار شد. پس از آن نیز اداره باستان شناسی کار تعمیرات آن را بر عهده گرفت و از متخصصان ایرانی و ایتالیایی درخواست کرد تا تزیینات عصر صفوی را از زیر گچ دوره قاجار بیرون بیاورند و عمارت را احیا کنند.

متاسفانه زمانی که کاخ هشت بهشت در دست صاحبان خصوصی خود بود تغییرات بسیاری را به چشم دید. امروز اگر سری به عمارت زیبای صفوی که روزگاری به عنوان زیباترین کاخ دنیا شناخته می شد بزنید دیگر اثری از نرده های چوب زرنگار، قاب ها، جام های بلور و آلت های شیشه ای رنگارنگ ظریف که شکل فریبنده ای به بنا می دادند نمی بینید. امروز دیگر اثری از درختان چنارتناور، گل های یاس سفید و سرخ در حاشیه خیابان و آب نماها و جوی های متعدد دوران صفوی نیست. تغییراتی که در دوره قاجار در کاخ هشت بهشت به وجود آمد به اندازه ای زیاد بود که بسیاری از جهانگردان فکر می کردند این بنا به این دوره تعلق دارد نه اینکه در دوره صفوی ساخته شده باشد.

به عنوان مثال پاسکال کوست، یکی از سیاحان نامدار فرانسوی که در دوره سلطنت محمدشاه قاجار از هشت بهشت دیدن کرده بود، گمان می کرد این بنا در همان دوره قاجار ساخته شده است. او که تصویرهای زیبایی از کاخ تهیه کرده، در آلبوم مصورش اینجا را چنین وصف کرده است:

عمارتی که هشت بهشت یا هشت در بهشت نام دارد، به وسیله فتحعلی شاه قاجار در محوطه کاخ های دوره صفوی ساخته شده و به منزله قصری تابستانی به حساب می آمده است که هشت نفر از محبوبه های شاه در آن سکونت داشتند و هر کدام اقامتگاهی جدا در اختیارشان بود. به این ترتیب که چهار تن از آنها در طبقه همکف و چهار تن دیگر در طبقه اول بنا می زیسته اند. این عمارت ۳۰ متر طول و ۳۵٫۲۶ متر عرض دارد و از سطح مجاور باغ آن ۲ متر بلندتر است و به وسیله دو پلکان ده پله ای که متصل به نماهای شرقی و غربی قصر هستند داخل آن می شوند. پس از آن ایوانی با دو ستون چوبی بلند وجود دارد که با مدخل هایی به سرسرای مرکزی ارتباط پیدا می کند. طاق این سرسرا به یک نورگیر گنبدی شکل که هشت پنجره جنوبی دارد ختم می شود. در وسط سرسرا نیز حوضی هشت ضلعی وجود دارد که قطرش ۳٫۳۰ متر است و فواره دارد. درهای اطراف این سرسرا به اطاق های هشت ضلعی راه پیدا می کند که برای پذیرایی از زن ها اختصاص دارد. ایوان اصلی به سمت شمال قصر بوده و هشت ضلعی است که دارای دو ستون بلند از چوب سرو است و در وسط آن حوضی به طول ۲٫۸۰ و عرض ۲٫۳۰ ساخته شده که فواره دارد. سقف این ایوان دارای تزیینات زیاد است و دیوارهای داخلی قصر هم با نقاشی و طلاکاری و اشکال پرندگان مختلف و گل های رنگارنگ و شیشه کاری ها و آینه کاری ها تزیین شده است. در این سرسرا دو تابلوی نقاشی بزرگ دیده می شود که فتحعلی شاه را بر روی تخت نشان می دهد و در اطراف او چند نفر از فرزندانش قرار گرفته اند. تمام این عمارت بر روی زیربنایی قرار دارد که پایه بنا محسوب می شود و از مرمرهای زیبای تبریز ساخته شده، هیچ چیزی زیباتر از این اثری که نمای مجموعه این عمارت در انسان می گذارد وجود ندارد. اطراف عمارت در قسمت خارجی با سنگ های سخت پوشیده شده و در وسط این قسمت سنگفرش کوچکی تعبیه شده که اضافه آب های حوض های داخل و خارج عمارت در آن جریان پیدا می کند. از این مجرای آب، آب ها به داخل دو آب نمای بزرگ به عرض ۸ متر و طول ۵۰ متر که در مقابل ایوان های غربی و شرقی عمارت قرار دارند می ریزد. محوطه کاخ با چنارهای بلند محصور شده و باغچه های گل آن را آرایش می دهند، این گل ها بیشتر از نوع گل رز و یاسمن هستند، خیابان شمالی کاخ به قصر چهلستون مربوط می شود و خیابان غربی با سردر بزرگی به خیابان چهارباغ اتصال می یابد. سایر خیابان های کاخ به باغ های میوه منتهی می شوند.

البته این ها تنها تعدادی از توصیفاتی هستند که جهانگردان و سیاحان در طول عمر کاخ هشت بهشت بر زبان آورده و نوشته اند، با تمام این وصف ها و شرح ها در نهایت باغ و کاخ هشت بهشت به شکل امروزی خود درآمده است. هرچند چنان که آندره گدار (André Godard)، معمار و باستان شناس شهیر فرانسوی می گوید هشت بهشت هنوز زیبایی های خاص خود را پس از این همه تغییرات و ویرانی ها دارد:

… کاخ هشت بهشت با تالاری که از هر سو باز است و با چهار عمارت کلاه فرنگی در چهار گوشه خود هنوز هم ترکیب اصلی و مختصری از لطف و ملاحت روزگاران گذشته را حفظ کرده است.

پاورقی


۱- بانو عظمی با نام اصلی کسرائیل خانم و ملقب به افتخارالدوله، شاهزاده قاجار و دختر ناصرالدین شاه و عفت السلطنه بود.

نقاشی های قدیمی از کاخ هشت بهشت | Photo by : Unknown
نقاشی های قدیمی از کاخ هشت بهشت | Photo by : Unknown

معماری و تزیینات 

معماری هشت بهشت، به شیوه اصفهانی و به صورت یک هشت ضلعی (هشت پهلو) ساخته شده است. اتاق های فراوان و تو در تو و تزیینات بسیار تماشایی آن از شاخصه های این عمارت به شمار می آید. کاخ هشت بهشت همان گونه که گفتیم در گذشته در میان باغی بزرگ بنا شده بود که اکنون به شکل پارکی درآمده است.
طراحی بیرونی بنا 

نخستین چیزی که در مواجه با عمارت هشت بهشت توجه شما را به خود جلب می کند چند وجهی بودن آن و تالارهای متعددی ست که بنا را احاطه کرده اند. کاخ هشت بهشت دو متر بالاتر از سطح زمین ساخته و پله های آن طوری طراحی شده است که بتوان از هر سمت عمارت به قسمت های بالایی و پایینی آن رفت و آمد کرد. این بنا چهار نمای اصلی دارد و در هر نمای آن یک ایوان به چشم می خورد. ایوان اصلی بنا در سمت شمالی آن واقع شده است؛ اما استخری که امروزه در ضلع شرقی هشت بهشت وجود دارد باعث شده تا این سمت، به نمای اصلی تبدیل شود. این ایوان ها، فضاهای میانی کاخ با ارتفاع دو طبقه و همچنین حوض و فضای نیمه بازِ عمارت بر این دلالت دارد که معماری کاخ برون گرا و تابستان نشین است.

کاخ هشت بهشت | Photo by : ali kordzadeh

ali kordzadeh

کاخ هشت بهشت | Photo by : ali kordzadeh

ali kordzadeh

کاخ هشت بهشت | Photo by : َazadeh aziziyan | Imna

َazadeh aziziyan | Imna

بخاری های کاخ هشت بهشت | Photo by : وبسایت معماری ما

بخاری های کاخ هشت بهشتوبسایت معماری ما

تزیینات کاخ هشت بهشت | Photo by : maedeh kh

maedeh kh

طراحی داخلی کاخ 

 

بسته به اینکه از کدام بخش کاخ وارد آن شوید، قسمت ها و نماهای مختلفی از ساختمان در برابر شما قرار می گیرد. کلیت بنا همان گونه که گفتیم هشت ضلعی ست و بر چهار پایه که فرم هشت ضلعی دارند، قرار گرفته است. بخش مرکزی عمارت به شکل ۴ صفه (۴ سکویی، ۴ ایوانی) ساخته شده است و ایوان آن رو به شمال قرار دارد. در میان این بخش حوضی هشت ضلعی به چشم می خورد و هشت اتاق در چهار سمت آن در دو طبقه، این قسمت را احاطه کرده اند. سقفی که این بخش را می پوشاند با مقرنس های گچی خوش رنگ و خوش طرح و آینه کاری های ظریف در میان کارهای چوبی آراسته شده است. اتاق های بنا در طبقه اول در ۴ گوشه عمارت قرار دارند و با تزییناتی از گچبری و نقاشی پوشیده شده اند.

در طبقه دوم نیز مجموعه ای از رواق ها، اتاق ها، طاق ها و پنجره های مشبک به چشم می خورد که بر تو در تو و پیچیده بودن بنا افزوده اند. طبقه دوم به وسیله راهروها و اتاق های متعدد، به بخش های مختلف تقسیم شده است که هر کدام تزیینات خاص خود را دارند. در برخی از آنها حوض های آب و در برخی دیگر بخاری های دیواری به چشم می خورد. آینه کاری های فراوان دیوارهای این بخش ها را پوشانده است و سقف های شان نیز با موزاییک هایی عالی و زیبا آراسته شده اند. در هر کدام از این بخش ها درها و پنجره هایی با چوب های خاتم کاری شده به چشم می خورد که هنر به کاررفته در ساخت کاخ هشت بهشت را به حد اعلا رسانده اند. در نهایت نیز دالان ها و غلام گردشی هایی بسیار زیبا و هماهنگ اتاق های کاخ را احاطه کرده اند و بر زیبایی ساختمان افزوده اند.

به طور کلی آنچه معماری و طراحی ساخت کاخ هشت بهشت را متمایز و خاص می کند ارتباطی ست که در میان فضاها و قسمت های مختلف آن وجود دارد و باعث شده تا عمارت هشت بهشت در عین تنوع و گوناگونی و تعدد فضا، وحدت و یکپارچگی و تزیینات چشمگیر و ویژه ای داشته باشد.

 

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : hamid reza niko maram | Fars

hamid reza niko maram | Fars

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : َazadeh aziziyan | Imna

َazadeh aziziyan | Imna

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : َazadeh aziziyan | Imna

َazadeh aziziyan | Imna
کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : Unknown

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : Shabestan | mohammad khoram abadi

Shabestan | mohammad khoram abadi

کاخ هشت بهشت اصفهان | Photo by : athena tlgni

athena tlgni

تجربه گردشگران خارجی 

حال که جنبه های مختلف کاخ هشت بهشت را با هم مرور کردیم، خوب است نگاهی هم به نظر گردشگران خارجی که از این جاذبه دیدن کرده اند هم بیندازیم تا بیشتر با دیدگاه های آنها آشنا شویم و تصمیم گیری بهتری داشته باشیم. به همین جهت سری به سایت معتبر تریپ ادوایزر زدیم و تعدادی از آخرین نظرهای گردشگران خارجی را بررسی کردیم.

گردشگری از استرالیا | تاریخ ثبت دیدگاه خرداد تیرماه ۱۳۹۷

انتظار دیدن کاخی باشکوه را نداشته باشید، تنها باغ اینجا جذاب و دیدنی ست 

باغِ کاخ هشت بهشت، که تنها یک بلوک از میدان نقش جهان فاصله دارد، شما را از شلوغی فضای شهر دور می کند. اینجا جایی ست که ایرانی ها برای پیک نیک و غیبت دور هم جمع می شوند و مردها بازی های مختلف می کنند.

گردشگری از سوییس | تاریخ ثبت دیدگاه خرداد ۱۳۹۷

آرام 

کاخ هشت بهشت پشت هتل عباسی قرار دارد و مکانی عالی برای پیاده روی بعد از غروب آفتاب است. پارک به دلیل حضور خانواده های ایرانی زنده است و کاخ سایه ای از گذشته خود را به نمایش می گذارد. اینجا امن و آرامش بخش است.

 گردشگری از بلژیک | تاریخ ثبت دیدگاه فروردین ۱۳۹۷

ساختمان باشکوه

شکل های مختلف طراحی ساختمان و ساختار بی نظیر کاخ بسیار جالب است. نکته جالب قرارگیری کاخ، دسترسی نزدیک آن به سرویس های بهداشتی ست، چیزی که در ایران خیلی کم دیده می شود.

 گردشگری از آلمان | تاریخ ثبت دیدگاه بهمن ۱۳۹۶

کاخ زیبا 

معماری کاخ هشت بهشت بسیار زیباست. متاسفانه قسمت بالایی بسته بود و نتوانستیم از آن دیدن کنیم و بیشتر اتاق ها در حال تعمیر بودند. جاذبه اصلی که می توانستید از آن دیدن کنید تالار اصلی با سقفی بسیار زیبا بود.

گردشگری از ترکیه | تاریخ ثبت دیدگاه آبان ۱۳۹۶

کاخی بسیار تماشایی

این یکی از کاخ های به جامانده از دوران صفویه است. سقف چوبی آن بسیار تماشایی ست و همچنین دید ایوان آن به بیرون. این کاخ در میان باغی بسیار زیبا قرار گرفته و ارزش یک بار دیدن را دارد. همچنین باغ در شب بسیار زیبا می شود.

عمارت هشت بهشت | Photo by : َazadeh aziziyan | Imna

َazadeh aziziyan | Imna

عمارت هشت بهشت | Photo by : َazadeh aziziyan | Imna

َazadeh aziziyan | Imna

مسیر دسترسی

آدرس: استان اصفهان، شهر اصفهان، خیابان باغ گلدسته، پارک شهید رجایی، کاخ هشت بهشت

دسترسی به کاخ هشت بهشت به جهت اینکه در مرکز شهر اصفهان قرار دارد، بسیار آسان است.

خودروی شخصی

اگر می خواهید با خودروی شخصی خودتان به سمت کاخ هشت بهشت راه بیفتید حتما از نقشه های آنلاین کمک بگیرید، چرا که در سطح شهر اصفهان محدودیت های ترافیکی وجود دارد و شما نمی توانید به صورت مستقیم به این کاخ دسترسی داشته باشید.

مترو

در میدان امام حسین که قدری بالاتر از پارک شهید رجایی و کاخ هشت بهشت قرار دارد، ایستگاه مترویی به همین نام وجود دارد که با استفاده از آن می توانید به هشت

بهشت دسترسی پیدا کنید. تنها کافی ست مسیرتان به سمت خیابان چهارباغ یا خیابان گلدسته را پیدا کنید و از آنجا به باغ هشت بهشت (پارک شهید رجایی) و کاخ برسید.

اتوبوس

اما ساده ترین راه دسترسی به کاخ هشت بهشت استفاده از اتوبوس های شرکت واحد است. دو ایستگاه اتوبوس خیابان باغ گلدسته (خیابان هشت بهشت) و ایستگاه هشت بهشت بزرگمهر در خیابان باغ گلدسته (بخش شمالی پارک) نزدیکترین ایستگاه ها برای رسیدن به کاخ هشت بهشت محسوب می شوند.

اطلاعات بازدید: 

هزینه: ۳۰۰۰ تومان برای اتباع ایرانی و ۲۰۰۰۰ تومان برای اتباع خارجی

ساعت دسترسی: ۰۹:۰۰ تا ۱۶:۰۰

عمارت هشت بهشت | Photo by : bahar khodami

Photo by : bahar khodami

عمارت هشت بهشت | Photo by : al shamma

Photo by : al shamma

جاذبه های اطراف 

کاخ هشت بهشت همان گونه که گفتیم در بافت تاریخی اصفهان قرار دارد و به جاذبه های تاریخی زیادی مانند جاذبه های زیر نزدیک است:

  • کاخ چهلستون در فاصله ۸۰۰ متری پیاده
  • میدان نقش جهان در فاصله ۱٫۵ کیلومتر پیاده
  • سی و سه پل در فاصله ۲٫۵ کیلومتری
  • هتل عباسی در فاصله ۳۰۰ متری پیاده

کاخ چهلستون | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

مقایسه کاخ چهلستون قزوین و کاخ هشت بهشت اصفهان 

گفته می شود در میان ساختمان های تاریخی ایرانی، بنا و معماری کاخ هشت بهشت اصفهان به کاخ چهلستون قزوین شباهت بسیاری دارد. طرح معماری و پلان کاخ هشت بهشت شبیه کاخ سلطنتی قزوین است و فقط فاقد راهروها و غلام گردشی هایی است که اطراف بنای کاخ چهلستون را دربرگرفته اند. هشت بهشت همانند کاخ چهلستون پلانی برونگرا و هشت گوشه دارد که اتاق های درونی آن نامتقارن هستند؛  اما در نمای بیرونی متقارن به نظر می رسند. هر دو بنا در وسط باغی ساخته شده که در معماری ایرانی به این گونه سازه ها کوشک گفته می شود.

دیگر هشت بهشت های ایران 

البته کاخ هشت بهشت اصفهان، تنها کاخ با این نام در دوره صفویه نبود. در دیگر پایتخت های صفوی، قزوین و تبریز نیز بناهایی با نام هشت بهشت وجود داشت اما امروز دیگری اثری از آنها باقی نیست.

ورود به صفحه اختصاصی معرفی کاخ چهلستون قزوین

کاخ چهلستون قزوین | Photo by : Unknown

کاخ چهلستون قزوین
کاخ هشت بهشت قزوین | Photo by : Unknown

کاخ هشت بهشت در نظر سیاحان و جهانگردان

پیش از این در قسمت تاریخچه با شرح کاخ هشت بهشت از دید تعدادی از برترین سیاحان دنیا آشنا شدیم. اما این تمام توصیف هایی نیست که جهانگردان و تاریخ شناسان بزرگ از این عمارت کرده اند. در ادامه به بررسی تعدادی دیگر از این دیدگاه ها و توصیف ها می پردازیم تا تصویر ذهنی مان از کاخ هشت بهشت در دوره های مختلف زمانی را کامل و کامل تر کنیم و با ارزش معماری و هنری این مکان بیشتر آشنا شویم.

 گوست | زمان بازدید در دوره فتحعلی شاه قاجار 

این عمارت در وسط باغ به اندازه دو متر از سطح زمین بلند‌تر ساخته شده است و ۳۰ متر طول و ۳۵/۲۶ متر عرض دارد. اطاق هـاى آن تماما منقش و گچبرى و در‌هایش خاتم سازى و زیباست. تاﻻر وسط گنبدى شکل است و در وسط آن حوضى هشت ضلعى به قطر ۳٫۳۰ متر از مرمر عالى به چشم می خورد. حوضی که به حوض مروارید معروف است و طورى حجارى شده است که وقتى آب از سوراخ هایش خارج می شود انگار دانه مروارید از آن خارج می شود. پلکان هاى این عمارت طورى بنا شده که از هر طرف به عمارت بالایی و پایینی قابل دسترسی باشد. عمارت غلام گردشی ها و تالارهای بسیار دارد و درختان کهن و چنارهاى مرتبى آن را احاطه کرده اند، قسمتى از آب جوى شاه از مقابل عمارت باﻻیی داخل این باغ می‌شود… .

در و دیوار‌ها، ازاره‌ ها، هﻼلی ها، گنبد‌ها و باﻻخره تمام این عمارت سرتاپا از طلا تزیین یافته و اشکال و تصاویر گوناگون پرندگان، گل‌ ها و غیره بر زیبایی آن افزوده اند. قصر تابلوهای منقش و زیبایی دارد که توجه را به خود جلب می کند.

انگلرت کمپفر سیاح آلمانی | زمان بازدید در دوره شاه سلیمان 

… درباره این کاخ می‌ گویم آن هم برای اینکه فقط به ذکر اهم مطالب درباره آن اکتفا کرده باشیم که در وسط یک میدان عریض باز که با تخت سنگ های چهار گوش فرش شده قرار دارد. در فواصل معین یک ردیف نیمکت مرمری و همچنین یک جوی آب در دور آن تعبیه شده است. از همه اطراف حاشیه باغ پیاده روهایی که دور آنها را نرده های زیبایی گذارده اند و در هر دو طرف آنها چنار کاشته‌اند به طرف کاخ کشیده شده است. در داخل، سلسله خیابان هایی که از طرف شمال به جنوب کشیده شده است، با باغچه‌ هایی دلربا قطع می‌ شود، در حالی که ردیف های شرقی-غربی، آبی را که در چهارباغ در زیرزمین گرفته می‌شود به باغ هدایت می‌کند، این آب به کار پر کردن استخر می خورد که یازده قدم عرض دارد و از سنگ های چهارگوش ساخته شده است و مرغابی‌ ها و قو‌ها بر سطح این استخر شناورند… .

مادام دیولوفوآ سیاح فرانسوی | زمان بازدید در دوره ناصرالدین شاه 

موقع رفتن از چهلستون به کاخ هشت بهشت باید از کنار حوضی عبور کرد که در میان دو باغ واقع شده است. این باغ سلیقه و ذوق ایرانی را به خوبی نشان می دهد، نه به پارک های انگلیسی که از باغچه های چمنزار و تپه های گل و درختان نشاط آور آراسته شده شباهتی دارند و نه به باغ های فرانسه قرن هفدهم که کاملا بی نظم و تاثرآور بودند.

این باغ ها دارای درختان چنار بسیار بلندی هستند که شاخه های آنها را تا راس تراشیده اند و زمین هم به منزله مزرعه وسیعی ست که در آن گل های فشرده و درهم به طور بی نظمی کاشته اند و ابدا نظم و ترتیب و مرغوبی جنس و رنگ در آنها مراعات نشده است. اگرچه از نزدیک منظره عجیب و بدنمایی دارند ولی باید اعتراف کنم که از دور مخصوصا در آفتاب بسیار خوش نما و جالب توجه هستند و هر گلی بیشتر از پروانه های قشنگ که آن را با بال های ظریف خود نوازش می دهد جلوه گری می کنند. در آن طرف حوض، کاخ هشت ضلعی هشت بهشت واقع شده که مرکب از یک سالن بزرگ مرکزی و چهاررواق و چهار دستگاه عمارت است و به وسیله پله ها و گالری هایی که روی رواق ها ساخته شده با هم ارتباط دارند. در روی دیواری که در نزدیکی رواق است دو تابلوی بزرگ دیده می شود که در یکی از آنها صورت فتحعلی شاه با پسرانش ترسیم شده و در تابلو دیگر او را در حالی که مشغول شکار حیوانات وحشی ست نشان می دهد. شاه روی اسب خم شده و نیزه ای در دهان حیوان درنده و مهیبی فروبرده است که معلوم نیست شیر است یا پلنگ. عمارت هشت بهشت هم مانند چهلستون خالی از سکنه است و فرش و مبلی در آن دیده نمی شود. از هشت نفر حوری یعنی زنان سوگلی فتحعلی شاه هم که سابقا زینت افزای هشت بهشت بوده اند ابدا نام و نشانی نمانده است. همین قدر معلوم است که هشت ملکه زیبا شصت سال قبل در این کندوی سلطنتی به سر می بردند.

چون سرتیپ دکتر به من اطلاع داد اینجا (کاخ هشت بهشت) مدرسه است من از او تشکر کردم زیرا که بدون اطلاع، هرگز خیال نمی کردم که در مدرسه ای هستم. نیمکت و میز و تخته سیاه و تریبون معلم و کتابخانه در اینجا از جمله چیزهای بی فایده محسوب می شود. ایرانی ها بزرگ و کوچک، خوشنویس و بدنویس، شاگرد و معلم، همه کاغذ را به کف دست قرار داده یا روی زانو می گذارده و می نویسند. هرگاه فرشی روی زمین افتاده باشد و چوب فلکی هم در کنار دیده شود می توان فهمید که اینجا دیوان خانه یا مکتب است.

آقای حسینی اداره باستان شناسی اصفهان | بازدید در سال ۱۳۳۴ خورشیدی

این عمارت را فعلا آقاى ابوالفتح قهرمان (سردار اعظم) به موجب دستخطى مالک و در تصرف دارد و از قرار مشهور در اراضى و باغات قدیمى آن تغییراتى داده و کاخ اصلى به حال خود ولى مخروبه باقى است. ذخایر آن از بین رفته است. یک دفعه در دوره وزارت سید ضیاءالدین باغ ملى شد ولى در زمان شاه فقید مسترد و مجددا درش بسته شده است. در سال ۱۳۳۴ شمسى که از این عمارت بازدیدى به عمل آمده محتاج به تعمیرات کامل است زیرا نقاشی هاى زیبا و گچبری هاى عالى (نظیر تزیینات عالى قاپو) آن از بین رفته و آنچه باقى است نیز جلب توجه می نماید. اشکال وحوش و طیور و شکارگاه ها که بعضى قدیمى و برخى جدید بر روى کاشى نقش و در پشت بغل هاى اطراف نصب شده جالب توجه و تماشایی است. مساحت فعلى آن قریب ۷۵۰۰ متر مربع است.

دسته‌ها
مكانهاي تاريخي ايران

کاخ عالی قاپو در اصفهان| شاهکاری در میدان نقش جهان

فرقی نمی کند که ساکن این مرز و بوم باشید و یا از کیلومترها آن طرف تر از مرزها به ایران قدم بگذارید؛ به هر حال بازدید از اصفهان چیزی نیست که به این راحتی ها از کنارش بگذرید و آن را فراموش کنید. بسیاری از گردشگران خارجی به شوق دیدن این شهر کیلومترها راه می پیمایند تا دیاری که ملقب به نصف جهان است را ببینند و از نزدیک به تماشای شکوهش بنشینند.

پل های تاریخی، کاخ ها، مساجد و بسیاری بناهای تاریخی دیگر را می توان در اصفهان دید و لذت برد. شکوه معماری ایرانی در قدم به قدم این شهر قابل لمس است و سازه ها هر انسانی را به فکر و حیرت وا می دارند. امروز سری به گل سرسبد این شهر می زنیم؛ میدانی که یکی از بزرگترین های جهان است و جلوه رویایی اش دل از هر کسی می برد. به نقش جهان می رویم تا شاهد هنر ایرانی باشیم و بر خود ببالیم.

آنچه که ما را به این میدان کشانده، ساختمانی در غرب آن است که سرد و گرم روزگار را چشیده و حالا استوار ایستاده و رهگذران را به سوی خود می کشاند. کاخ عالی قاپو در سکوتی باشکوه در انتظارمان است تا شگفت زده مان کند.

با رسانه۷ همراه باشید و عالی قاپو را بشناسید.

کاخ عالی قاپو اصفهان | Photo by : Ali Kordzadeh

Photo by : Ali Kordzadeh

چرا بازدید از عالی قاپو؟


  • یکی از زیباترین بناهای دوره صفویه است.
  • در مجموعه تاریخی و جهانی نقش جهان واقع شده است.
  • مینیاتورها و گچ بری های منحصر به فردی دارد.
  • اتاق موسیقی آن در طبقه ششم از شاهکارهای معماری و تزیینات به شمار می رود.
  • چشم انداز جالبی به میدان نقش جهان دارد.

مناسب برای


عموم مردم که علاقه به آشنایی با بناهای تاریخی دارند.

فعالان، دانشجویان، پژوهشگران و علاقه مندان به رشته های گردشگری، معماری، مرمت، تاریخ و عکاسی

نامناسب برای


معلولان حرکتی، سالمندان و ناتوانان جسمی در بالا رفتن از پله های بناها دچار مشکل می شوند.

کاخ عالی قاپو | Photo by : Unknown
کاخ عالی قاپو | Photo by : Unknown

به میدان نقش جهان می رویم…

سفر به اصفهان بدون بازدید از نقش جهان ناتمام می ماند. این اثر که به صورت رسمی با عنوان میدان امام شناخته می شود، میدان مرکزی شهر اصفهان به شمار می رود و در فهرست میراث جهانی یونسکو جای دارد. با بازدید از این مکان با یک تیر چند نشان می زنید و بخش مهمی از گنجینه اصفهان را خواهید دید.

نقش جهان از میدان سرخ مسکو که یکی از گسترده ترین و مشهورترین میدان های جهان است، وسعت بیشتری دارد. این میدان در مقایسه با میدان کنکورد پاریس، دارای برتریِ تاریخی است و پس از میدان تیان آنمن (Tiananmen Square) در پکن به عنوان دومین میدان بزرگ جهان نیز شناخته می شود.

آنچه که امروز ما را به این محل کشانده بنایی در ضلع غربی آن است که داستان جالبی را از تاریخ برای مان روایت می کند….

ورود به صفحه اختصاصی معرفی میدان نقش جهان

عالی قاپو | Photo by : Rafi Nourinia

Photo by : Rafi Nourinia

آشنایی با کاخ عالی قاپو | یکی از شاهکارهای هنر ایرانی

در ضلع غربی میدان نقش جهان و درست رو به روی مسجد شیخ لطف الله بنایی جذاب و تماشایی توجه را به خود جلب می کند؛ عمارتی ۶ طبقه که از عصر صفوی به جای مانده است و از مهمترین شاهکارهای معماری اوایل قرن یازدهم هجری به شمار می رود. نامش کاخ عالی قاپو است و در زمان صفویان بزرگترین بنای پایتخت به شمار می رفت و همچون نگینی در اصفهان می درخشید.

آنچه که این بنا را به جاذبه ای حیرت انگیز تبدیل کرده، تنها قدمت تاریخی آن نیست بلکه تزیینات چشم نواز آن است که هر چشمی را به خود خیره می کند. گچ بری های هنرمندانه در این بنا در اوج ظرافت انجام شده اند و یکی از شاهکارهای هنر ایرانی را به تصویر می کشند. تا همین چند دهه اخیر بنای عالی قاپو با ارتفاعی حدود ۳۶ متر تا کف بازار اصفهان، بلندترین عمارت چند طبقه در شهر به شمار می رفت و قامتش بسیار دیدنی بود.

حالا این اثر با قدی برافراشته در گوشه ای از نقش جهان خودنمایی می کند و ما را به دنیای درون خود می کشاند….

عالی قاپو | Photo by : Arezoo Esmaeili

Photo by : Arezoo Esmaeili
عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

تاریخچه کاخ عالی قاپو

پس از آنکه شاه عباس اول بین سال های ۹۷۳ تا ۹۷۷ خورشیدی پایتخت صفویان را از قزوین به اصفهان انتقال داد ساخت بنایی به عنوان مقر و دولتخانه حکومتی سلاطین صفوی آغاز شد. آنچه به عنوان عالی قاپو می شناسیم در واقع ورودی دولتخانه صفوی بود که در ابتدا ساختاری ساده داشت. عالی قاپو نقش دروازه مرکزی و مدخل قصرهایی را داشت که در دوران صفویه در محدوده میدان نقش جهان ساخته شدند و گسترش پیدا کردند. این دروازه، میدان نقش جهان را به مجموعه دولتخانه و عمارت رکیب خانه، جبه خانه، تالار تیموری، تالار طویله، تالار سرپوشیده، کاخ چهلستون و … مرتبط می کرد. از تاریخ آغاز و پایان ساخت عالی قاپو اطلاعاتی در دست نیست؛ تنها شواهدی وجود دارد که نشان می دهد احتمالا این بنا همزمان با بنای مقابل آن، یعنی مسجد شیخ لطف الله ساخته شده است. بر اساس قراین موجود، در زمان ساخت مسجد امام در میدان نقش جهان، این دو بنا کامل شدند.

برخی از تاریخ شناسان بر این باورند که شالوده عالی قاپو به زمان تیموریان باز می گردد و شاه عباس آن را به صورت امروزی در آورده است. کاوش های باستان شناسی هیات ایتالیایی سازمان ایزمئو (تحت نظارت یونسکو) در دوره پهلوی نشان داد که بنای عالی قاپو مربوط به دوران صفویه است و حتا نمی توان تصور کرد که قسمتی از آن به قبل از این دوره یعنی دوره تیموری تعلق داشته باشد. دیوارهای خشت خام موجود در بعضی از قسمت های بنا به ویژه در ضلع جنوب غربی ساختمان، نشانه های دوره صفوی را دارند و از بقایای دیوار و یا حصار اولیه دور میدان هستند. به عبارتی تحقیقات نشان داد که ساختمان عالی قاپو همچون عضوی از طرح میدان به خواسته شاه عباس اول ساخته شده است.

این کاخ طی ۵ مرحله معماری و بین ۷۰ تا ۱۰۰ سال در زمان جانشینان شاه عباس اول به خصوص شاه عباس دوم و شاه سلیمان تکمیل شد و گسترش یافت. حتا به استناد کتیبه ای به خط نستعلیق، در زمان شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه صفوی، تزیینات طبقه سوم افزایش یافته یا مرمت شده اند.

مراحل ساخت بنا عبارتند از:

مرحله اول | ساخت یک ورودی

بنای عالی قاپو تنها به عنوان ورودی سایر بناها و مجموعه کاخ های سلطنتی احداث شد و همزمان با عملیات ساخت مجموعه کاخ ها، شکل گرفت. کاخ ها در آن زمان ساختمان هایی بودند که در میان باغ های سرسبزِ محصور، قرار داشتند و فقط شاه و درباریان به منظور انجام امور تشریفاتی، اداری، قضایی و باریابی از آنها استفاده می کردند. این ساختمان ها فضایی برای زندگی شاه، دستگاه مطبخ، اصطبل شاهی، محل نگهبانان، درمانگاه سلطنتی و … نیز داشتند. چنین مجموعه عظیمی نیاز به یک ورودی متناسب داشت که هم شان این ساختمان ها حفظ شود و هم در چارچوب شهر جدیدی که برای پایتختی انتخاب شده بود، باشد. ساختمان اولیه عالی قاپو یک مکعب مستطیل بزرگ بود که ابعادی در حدود ۲۰ در ۱۹ و ارتفاع ۱۳ متر داشت و از داخل دو طبقه بود. تا ارتفاع ۶٫۵ متری هیچ پنجره ای به بیرون دیده نمی شد و همین امر حالتی متفاوت به ساختمان می داد. در این زمان ساختمان بازار تنها یک طبقه بود و ارتفاع آن به ۶٫۴ متر می رسید. مغازه ها در انتهای هر دهانه شکل گرفته بودند و قسمت جلو به طرف میدان باز بود. این قسمت از اندازه فعلی کوچکتر بود تا به عنوان رواق برای عرضه اشیای تجاری مورد استفاده قرار گیرد.

طرح ژان شاردن و متین حق‌شناس از عالی‌قاپو، پیش از سال ۱۷۱۳

عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

مرحله دوم | گسترش بنا

گسترش پایتخت و افزایش جمعیت شهری و لزوم با اهمیت جلوه دادن مقر حکومتی، همگی باعث شدند تا عالی قاپو گسترش یابد و طبقاتی به آن اضافه شود. طاق نماهای اولیه به داخل میدان گسترش یافتند و یک طبقه به آن افزوده شد. با این تغییرات در طبقه فوقانی یک ردیف ایوان به طرف میدان ایجاد شد که شکل ساختمان را تغییر داد. طاق نمای اطراف میدان دو طبقه شد و طبقات سوم و چهارم و نیم طبقه پنجم در این مرحله ساخته شدند.

در این مرحله، بنا از یک ورودی ساده به یک بنای تشریفاتی تغییر پیدا کرد که نمایی به میدان داشت؛ مکانی که در آن از مهمانان شاه پذیرایی می کردند و به تماشای رژه سربازان و مسابقات اجرا شده در میدان مشغول می شدند.

نگاره‌ای از کاخ عالی‌قاپو که در سال ۱۲۸۶ خورشیدی توسط یک جهانگرد اروپایی به نام هولتسر گرفته شده‌ است.

عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

مرحله سوم | ساخت سالن موسیقی

اضافه شدن بخش های جدید در این مرحله باز هم صورت گرفت تا کاخ بتواند اقامتی کوتاه مدت را برای مهمانان دربار فراهم کند. آخرین طبقه معروف به سالن موسیقی به بنا اضافه شد و ساختمانِ برجی شکلِ کاخ ایجاد شد. این طبقه از نظر سازه با طبقات پایین تفاوت های زیادی داشت و تزیینات خارق العاده و کاربرد متفاوتی برای آن در نظر گرفته شد.

مرحله چهارم | افزودن ایوان

جهت افزایش طول کاخ، یک پیش آمدگی در شرق بنا ایجاد شد که ایوانی به سمت میدان بود. البته ایوان یا غرفه شاهی با ایجاد اولین طبقه الحاقی ایجاد شده بود؛ اما با گذشت زمان و افزایش کاربرد نمایشی میدان، دیگر کافی به نظر نمی رسید. آن میدان که تنها میزبان چادرهای بازرگانان بود حالا به عنوان میدان مشق سربازان نیز استفاده می شد و غرفه ای که در مراحل قبل با ایوان و سالن پذیرایی طبقه سوم ایجاد شده بود نمی توانست محل خوبی برای تماشای این نمایش ها باشد. این غرفه برای تماشای صف آرایی سربازان و بازی چوگان خیلی عقب بود و دید مناسبی نداشت. پس تصمیم بر ایجاد حجمی دیگر در مقابل بنا گرفتند که از راسته بازار حدود ۷ متر جلوتر باشد. در این مرحله بر وسعت ورودی بنا نیز افزودند تا به هنگام جشن ها، میزبانی شایسته ای از میهمانان و سفیران و شخصیت های عالی رتبه به عمل آورند.

نقاشی از «عالی‌قاپو» متعلق به حدود سال‌های ۱۶۷۳ تا ۱۶۷۷ میلادی، اثر ژان شاردن

عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

مرحله پنجم | تغییرات نهایی

۱۸ ستون به ایوان اضافه شد و و سقفی چوبی را روی آنها استوار کردند. راه پله‌های شاهی نیز ساخته شدند تا راه ارتباطی به این قسمت باشند. ساخت و تکمیل سیستم آبرسانی بنا جهت انتقال آب به طبقات به خصوص حوض مسی ایوان نیز در این مرحله صورت گرفت. در این مرحله بنا به بهترین شکل تکمیل شد و پاسخگوی همه نیازهای دربار بود.

عالی قاپو در اویل قرن بیستم

عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

کاخ عالی قاپو پس از صفویان

در دوره های بعد از صفویان این کاخ به فراموشی سپرده شد و صدمات بسیاری دید. در دوران قاجاریه این بنا برای چند سال نقش محل کار و سکونت ظل السلطان -حاکم اصفهان- را داشت و او تغییراتی را در ساختمان به وجود آورد. کتیبه های جبهه شرقی بنا و الواح خط نگاشته سردر ورودی نشان دهنده همین تغییرات هستند که در قالب شعر به تعمیرات سال ۱۲۷۴ اشاره می کنند.

حمله و استیلای افغان ها و جنگ های مختلف و انتقال پایتخت از اصفهان و بی توجهی حکام بعد از صفویه همه و همه موجب شدند زخم هایی بر تن این عمارت نقش ببندد. این سازه همه این دردها را تاب آورد و هنوز زیبایی های تزیینات و نقاشی های دوران صفویه را می توان در آن دید. جالب آنکه قسمت بزرگی از  تزیینات به صورت اصلی خود باقی مانده اند و هیچ تغییر و دخل و تصرفی در آنها صورت نگرفته است.

آخرین بازسازی عالی قاپو

در سال ۱۳۸۴ داربست هایی در پیرامون نمای ساختمان عالی قاپو قد علم کردند که از یک بازسازی اساسی حکایت داشتند. این بازسازی حدود ۲ سال به طول انجامید و اقدامات متنوعی در ساختمان صورت گرفت که از میان آنها می توان به این موارد اشاره کرد: استحکام بخشی سقف ایوان ستون دار، تمیز کردن فضولات پرندگان و گرد و غبار، مرمت گره چینی های ریخته شده، تثبیت لایه های رنگ و بسترهای چوبی، موزون سازی رنگی قسمت های تخریب شده، مرمت دیوار نگاره ها، نصب نرده های چوبی ایوان ستوندار پس از یک قرن و …

عالی قاپو | Photo by : Anujak Jaimook

Photo by : Anujak Jaimook

معماری کاخ عالی قاپو

وقتی از عالی قاپو سخن می گوییم، به یک شاهکار معماری اشاره داریم که ویژگی های خاصی را در خود دارد. در اینجا اشاره ای مختصر به این ویژگی ها خواهیم داشت:

۱- نماهای متفاوت 

الحاقات معماری در دوره های متفاوت و در اضلاع مختلفِ بنا باعث شدند تا عالی قاپو از هر سو نمایی متفاوت داشته باشد. از میدان نقش جهان و نمای ضلع شرقی به علت بیرون زدگی ایوان، شما با ساختمانی ۲ طبقه مواجه هستید در حالی که از نمای ضلع غربی و پشت، بنایی ۵ طبقه و از طرفین، بنایی ۳ طبقه را می بینید. نیم طبقه دوم (طبقه پنجم) با استفاده از شکل ساختمان در میان اجزای ساختمان ایجاد شده است و به همین دلیل وجود این نیم طبقه بر روی نمای بنا تاثیری ندارد و به چشم نمی آید. وجود منبع آب در شمال و راه پله الحاقی در جنوب نیز باعث شده تا از دو سوی بنا نمایی چهار طبقه به چشم آید. با وجود این تفاوت ها، به طور کلی و با احتساب طبقه همکف به عنوان اولین طبقه، در کل یک عمارت ۶ طبقه پیش روی تان قرار دارد.

نمای عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown
نمای عالی قاپو | Photo by : Mahdi Gh Beigy

Photo by : Mahdi Gh Beigy

۲- طراحی پله ها

بلندای عالی قاپو به ۴۸ متر می رسد و طبقات آن به وسیله سه راه پله، با هم ارتباط دارند. دو راه پله قرینه در ضلع شمال غربی و جنوب غربی ساختمان به صورت مارپیچ قرار دارند. تعداد پله ها از طبقه همکف تا روی بام ساختمان به ۱۱۴ و تا طبقه آخر یعنی سالن موسیقی به ۹۴ می رسد. ارتفاع پله ها از ۲۲ سانتی متر آغاز می شود و در بعضی قسمت ها تا ۳۲ سانتی متر نیز می رسد. عرض داخلی این پله ها یک متر است و این مقدار در طبقه آخر به ۸۵ سانتی متر کاهش پیدا می کند. از نظر معماری پله های مارپیچ در بالا بردن استحکام و ایستایی ساختمان نقش مهمی را ایفا می کنند و عالی قاپو نیز از این قاعده مستثنا نیست. در ساختمان های مرتفع تر وسعت کمتری برای ساخت پله های مارپیچ وجود دارد و این امر موجب شده تا پله های کاخ بلندتر ساخته شوند. آن گونه که از شواهد بر می آید این نوع پله تنها می توانسته توسط خدمه و نگهبانان و سربازان مورد استفاده قرار گیرد تا در اسرع وقت از طبقه همکف به طبقات دیگر ساختمان برسند. نکته دیگر اینکه فقط از این پله ها می توان از پشت ساختمان به تمام طبقات رسید.

برای این تعداد پله و خستگی افراد نیز چاره ای اندیشیده شده است؛ بازدیدکنندگان می توانند در هر طبقه از راه پله خارج شوند، به بالکن های موجود در غرب بنا بروند و کمی استراحت کنند.

با شکل گیری جنبه تشریفاتی ساختمان، کم کم کافی نبودن بخش های خدمات و فضاهای فرعی به چشم آمد؛ آنچه برای یک نگهبان مناسب بود نمی توانست پاسخگوی نیاز ساختمانی باشد که شاه و بزرگان در آن رفت و آمد داشتند. در اینجا مساله راه پله و دسترسی آن به طبقه تالار و به ویژه ایوان بزرگ مطرح شد چرا که دو راه پله مارپیچ موجود، آن قدر مناسب به نظر نمی رسیدند. اولین پله الحاقی در قسمت جنوب ساختمان شکل گرفت که بدون وقفه به طبقه تالار می رسید. این پله ها چندان راحت نبودند و همان کیفیت پلکان مدور را داشتند پس چنگی به دل نمی زدند. آثار این راه پله در اتاق های جنوبی همکف بر روی دیوار وجود دارد. در ادامه پله های شاهی شکل گرفتند که توسط یک فضای پوشیده از طبقه همکف آغاز می شوند و پس از عبور از اتاق ها و ایستگاه ها به ایوان ستوندار می رسند. پله های شاهی چند پله با کف پوش کاشی کاری هستند که از یک اتاق نسبتا بزرگ در طبقه اول (همکف سمت چپ و ضلع جنوب غربی بنا) آغاز می شوند و به یک فضای پاگرد و یا اتاق می رسند. این فضا محل انتظار افرادی بود که قصد ملاقات با شاه را داشتند و دارای وسعتی حدود ۲۶ مترمربع و یک بخاری دیواری یا شومینه است.

عرض پله ها ۱٫۴ متر و ارتفاع آنها ۲۶ سانتی متر است و استفاده از آنها به مراتب آسان تر از پله های مارپیچ و یا مستقیم به نظر می رسد. پیش از این، پله ها مزین به نقاشی و پرده سازی بودند؛ اما امروزه تنها در بعضی قسمت ها می توان نقاشی هایی را دید.

پله های عالی قاپو | Photo by : Unknown
پله های عالی قاپو | Photo by : Unknown
پله های عالی قاپو | Photo by : Unknown

تزیینات کاخ

آنچه که به عالی قاپو جلوه خاص بخشیده، زیبایی تزیینات آن است که نمی توان به راحتی از کنارشان گذشت. تزیینات خارجی در این بنا با آجر شکل گرفته است. این ساختار آجری در قسمت های هلالی در بالای هر ورودی یا همان لچک ها با کاشی هفت رنگ و تزیینات و خطوط اسلیمی زینت یافته اند. نقوش زیبای گل و بته و شکارگاه، حیوانات، پرندگان و … بر روی گچ، بخشی از تزیینات درونی هستند که در آنها هنر لایه چینی و کُشته بری مشهود است؛ هنرهایی که در ادامه از آنها سخن خواهیم گفت:

۱- کُشته بری

در دوران صفوی هنر گچ بری شکل تازه ای به خود گرفت و به دلیل وقت گیر بودن شیوه های موجود آن، شیوه تازه ای به نام کشته بری مرسوم شد. وجه تمایز این نوع گچ بری در اختلافِ سطحِ بسیار کمِ آن است و برجستگی سطوح برآمده آن قدر کم است که به سختی به چشم می آید. انگار به یک نقاشی نگاه می کنید نه گچ بری! برای تزیینات کشته بری از ۴ عنصر مهم استفاده می شوند: گچ، گچ اصفهان، گچ سفید و گچ کشته.

کشته بری تزیینی است که در بیشتر قسمت های کاخ می توان جلوه آن را دید. هنرمند در خلق این تزیینات از تخیل خود استفاده کرده و با الهام از طبیعت، نقوشی منحصر به فرد را خلق کرده است. یکی از این هنرمندان را رضا عباسی و شاگردان او می دانند .هنر گچ بری در دوران صفویه شیوه و سبک های خاصی پیدا می کند و زیباترین مقرنس های گچی، در کاخ های این دوره به چشم می خورند. طراحان کُشته بُری عالی قاپو دستی نیز در تذهیب داشته اند چرا که در تزیینات سقف تالار تشریفات عالی قاپو، می توان زیباترین جلوه این هنر را به تماشا نشست.

رنگدانه های آهن، سبز، مسی، آبی لاجوردی و… بیشترین رنگ های مورد استفاده در این تزیینات را شامل می شوند. پس از اتمام کار کشته بری، برای تثبیت لایه های رنگ، لایه ای از محلول کتیرا در آب به غلظت ۱۰ درصد را روی کل سطوح کشته بری شده می کشیدند. این کار علاوه بر تثبیت لایه های رنگ، سطح نقاشی را یکنواخت و یکپارچه می کرد و حالتی مات به آن می داد. در تزیینات عالی قاپو نقوش فرش هم دیده می شوند و مقرنس ها، نشانه های ویژه عمارت عالی قاپو به شمار می روند. برای پیاده سازی کشته بری از روش تمپرای گِلی استفاده می کردند. (در ادامه راجع به این روش سخن خواهیم گفت)

کاخ عالی قاپو | Photo by : Hooman Movassagh

Hooman Movassagh
کاخ عالی قاپو | Photo by : Abdulla Rasti

Abdulla Rasti

۲- تنگ بری

در عالی قاپو از نوعی گچ بری به نام تنگ بری نیز استفاده شده است که باعث می شود عالی قاپو نسبت به سایر کاخ های هم دوره و پس از خودش شاخص تر شود. در بخشی از بنا، قسمت خارجی اجزای تزیینی به شکل بطری، گلدان، صراحی (۱) و ظروف دیگر ساخته شده اند؛ این طرح را در چینی‌خانه اردبیل نیز می توان دید که به شاه اسماعیل اول نسبت داده می شود و در عالی قاپو هم نمود پیدا کرده است.

۳- مقرنس

مقرنس ها از مهمترین جنبه های تزیین معماری اسلامی ایران به شمار می روند. آنها یکی از عناصر تزیینی معماری هستند که در زیباسازی بناهای ایرانی به ویژه مساجد و آرامگاه ها بسیار به کار رفته اند. مقرنس‌ها به شکل طبقاتی هستند که روی هم ساخته شده اند و در زیر درگاه ها یا در گنبدها به وفور دیده می شوند. در دوره صفویه مقرنس جزو جدانشدنی تزیینات است و در عالی قاپو می توان آنها را جزو تزیینات ویژه و شاخص برشمرد. شکل مقرنس های عالی قاپو از مثلث تا دوازده ضلعی متغیر است و سطوح خارجی هر کدام (قسمت هایی که از زیر دیده می شوند) به شکل بطری گلدان و ظروف دیگر دیده می شوند. تمام مقرنس کاری های کاخ عالی قاپو از گچ هستند و با هنری به نام تنگ بری پیاده سازی شده اند و شکل انواع جام و تنگ و ظروف دیگر را دارند. این تزیینات از ورق های گچی به ضخامت ۲٫۵ سانتی متر ساخته شده اند که آنها را توسط گچ به هم چسبانده اند. ورق های گچی خارجی بریده و سوراخ شده است و قسمت های بریده شده به صورت ظریف و گرد شکل گرفته اند و ضخامت آنها از بیرون تنها چند میلی متر دیده می شود. این تزیینات به عنوان جذب کننده نیروی صوت عمل می کنند که در ادامه به طور مفصل از آنها سخن می گوییم.

پاورقی


۱- نوعی از ظروف شیشه ای یا بلوری با شکمی نه بزرگ و نه کوچک و گلوگاهی تنگ و دراز.

عالی قاپو | Photo by : Mieczysław Skrzypski

Mieczysław Skrzypski
عالی قاپو | Photo by : Roohollah Yegane

Roohollah Yegane

۴- نگارگری و نقاشی

پادشاهان صفوی به هنر و نگارگری توجه بسیار داشتند و همین امر منجر به رشد و تعالی نسخ خطی و انتقال آنها به دیوارها شد. به همین دلیل است که بسیاری از کارشناسان با ارزش ترین دیوارنگاره ها و رواج آنها را مربوط به دوره صفویه می دانند. دیوارنگاره های عالی قاپو به سبک نگارگری صفوی هستند و با اندازه های بزرگ بر دیوارها تصویر شده اند. بر طبق بررسی ها، پس از انجام تزیینات نقاشی در زمان شاه عباس دوم زلزله ای بزرگ رخ داده و شکاف و ترک های زیادی در ساختمان به وجود آورده است. به همین علت در زمان شاه سلیمان بر روی نقاشی های دیواری تیشه کاری کرده و با اضافه کردن یک لایه گچ، دیوار را برای نقاشی مجدد آماده ساخته اند. برای همین در عالی قاپو با دو لایه نقاشی مواجهیم. از سوی دیگر باید این نکته را گفت که در دوره قاجار با تزیینات نقاشی و خط نستعلیق قرمز بر زمینه گچ سفید، روی تزیینات دوره صفوی را پوشانده و به آنها آسیب فراوانی وارد کرده اند.

بیشتر نقاشی های دیواری و کاشی های تصویری از نظر موضوع و ترکیب بندی بسیار شبیه به نگاره های آن زمان هستند و بر اساس این شباهت می توان حدس زد که کارِ فردی به نام محمد قاسم و دیگر نگارگران دربار بوده اند. دیوارنگاره ها را به صورت گروهی تصویر می کردند؛ کارهایی از قبیل طراحی، ترکیب بندی، قلم گیری و ساخت و ساز صورت ها وظیفه استادان بود و بوم سازی و رنگ آمیزی به شاگردان سپرده می شد.

نقاشی های عالی قاپو امضا و تاریخ ندارند و همین امر شناخت آنها را با مشکل مواجه می سازد. نقوش دیواری پرندگان و اسلیمی ها آن قدر ظریف و زیبا کار شده اند که گویی یک تذهیب‌کار آنها را به تصویر کشیده است.

به طور کلی نقاشی های کاخ عالی قاپو را می توان به دو نوع تقسیم کرد:

نقاشی های تزیینی که شامل نقوش گل و بته، خطوط اسلیمی، ختایی و شکارگاه حیوانات و پرندگان می شوند. این نقوش به صورت نقاشی برجسته در قالب لایه چینی و کُشته بری ایجاد شده و آنها را با ترکیبات و رنگ های معدنی مثل آب طلا جلا داده اند.

نقاشی های تصویری و مینیاتورهای بسیار زیبا به سبک استاد رضا عباسی -نقاش برجسته عصرصفوی- و شاگردان وی که سبک اروپایی نیز در میان آنها به چشم می خورد. در برخی از این نقاشی ها جانشینان شاه عباس را با پوششی اروپایی بینیم که توسط سیاحان و سفرا و یا وابستگان آنان در دربار صفویه مخصوصا شاه سلیمان به تصویر کشیده شده اند. نقاشی های خارجی کار نقاشان اروپایی مانند آنژل ولوکار هستند که در زمان شاه سلیمان در دربار صفوی بودند.

تزیینات نقاشی طبقات اول، دوم، چهارم و پنجم نقاشی های لایه چینی و کُشته بری هستند؛ اما در طبقات سوم و ششم نقاشی های مینیاتور تصویری ایرانی و اروپایی نیز به چشم می خورد.

استفاده از شیوه تمپرا

همان گونه که اشاره کردیم در دوره صفوی نقاشی به جزیی جدایی ناپذیر از معماری تبدیل شد که برای پیاده سازی آنها از شیوه تمپرا استفاده می کردند. تمپرا نوعی رنگ محلول در آب است که حالتی چسبنده دارد و در نقاشی دیواری از آن استفاده می شود. در کاخ عالی قاپو می توان جلوه تمپرا را در این قسمت ها به تماشا نشست:

تالار موسیقی و روی ازاره ها، بخش زیر دوال و طاقچه ها و گوشواره ها، طبقه سوم، روی بدنه جرزها و قسمت بالای ازاره در زیر دوال تزیینی تالار مرکزی، بخش هایی از ایوان ستون دار.

در تمپرای اصفهان تاثیر نقاشی اروپایی بر نقاشی صفوی را می توان دید؛ مدل لباس ها، سرپوش ها، نشستن پیکره ها بر روی صندلی و .. همه و همه حکایت از این تاثیر دارند.

بر اساس مطالعات انجام شده بر روی تمپراهای دوران صفوی، لایه های اصلی آن عبارتند از:

تکیه گاه، آستر، بستر شامل بستر زیرین و رویه، لایه تدارکاتی یا لایه بوم کننده، لایه های رنگ و لایه های محافظت کننده.

عالی قاپو | Photo by : Shahram Fardadvand

Photo by : Shahram Fardadvand
عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown
نقاشی های عالی قاپو | Photo by : Karnaval

Photo by : Karnaval

۵- کاشی کاری

کاشی کاری در دوران اسلامی به دو منظور مورد استفاده قرار گرفت؛ تزیین بنا در زیباترین رنگ و نگاره و استحکام بخشی و مقاوم کردن بنا در مقابل پدیده های جوی همچون باد و باران و سرما.

جلوه های کاشی کاری را بارها و بارها در بناهای مذهبی دیده اید. کاشی کاری در دوره صفویه به بناهای غیر مذهبی هم راه یافت و عالی قاپو هم از این قاعده مستثنا نبود. دیواره های کاشی کاری عالی قاپو در مسیرهای داخلی و خارجی بنا قرار گرفته اند و همخوانی خوبی با معماری آن دارند. هر یک از این سطوح تزیینی در یک قاب قرار دارند که از دو رشته کاشی موازی به رنگ سیاه و فیروزه ای تشکیل شده است. در کاشی کاری عالی قاپو نقوش هندسی و تزیینات گل و برگی دیده می شود. پله های عمارت با کاشی هفت رنگ زینت یافته و نقش گل هایی بر زمینه زرد روشن دارند. طرح کاشی کاری در عالی قاپو مفصل تر از مسجد شیخ لطف الله است و این اهمیت کاشی کاری در بناهای غیر مذهبی دوره صفوی را نشان می دهد.

کاشی کاری عالی قاپو | Photo by : Atena Merati

Photo by : Atena Merati
کاشی کاری عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

۷- لایه چینی و طلاکاری 

لایه چینی تزیینی است که در دوره صفویه رواج پیدا کرد و به نحوی شایسته در عالی قاپو پیاده سازی شد. از نوشته های جهانگردان چنین بر می آید که دیوارها، طاق ها و سقف، همگی دارای تزیینات طلا بوده و ارزش بسیاری داشته اند. در لایه چینی بعد از سوزنی کردن طرح مورد نظر، آن را به کمک پودر زغال روی دیوار می اندازند. این طرح با وسیله قلم مو و آب مرکب رقیق ثبیت می شود. در مرحله بعد نوبت به لایه چینی و طلاکاری می رسد که طی آن، حاشیه ۳ سانتی متری اطراف نقاشی و قسمت هایی از تاج و سربند و … به وجود می آید. طلاچسبانی بر روی اثر مرحله ای حساس در کار به شمار می رود و جلوه ای خاص به تزیینات می بخشد.

عالی قاپو | Photo by : Mohammad Esmaeilnia

Photo by : Mohammad Esmaeilnia

۸- نوشته های دیوار عمارت

اشعار و نوشته های زیادی بر دیوار بنا نقش شده بودند که امروزه تنها کلمات و مصرع هایى از آنها قابل خواندن است. این نوشته از تعمیرات با اضافات دوره شاه سلطان حسین سخن می گوید:

یا الله (شهنشاه دین) یا محمد (داور دین پرور ایران زمین) یا على مدد

کلب درگاه على فخر شهان (یا الله)       حامى دین نبى…(یا محمد)        آنکه ز آب، رحمت و خاک بهشت (یا على مدد)       دست قدرت طینت گردون سرشت (یا الله)       پایه، ایوان قدرش بى حجاب (یا محمد)          باشد آنجاییکه سر زد آفتاب (یا على مدد)، منتظم باشد از آن گردون مآب -یا الله.

ملت همچون آن جناب (یا محمد) – (یا على مدد) شاه دین شاه زمان سلطان حسین (یا الله) بن سلیمان این سلطان بارگاه. اشعار دین شاه زمان سلطان حسین (یا الله) بن سلیمان این سلطان بارگاه (اشعار محمد بیک فرصت راجع به ساختمان ایوان عالى قاپو)

عالی قاپو | Photo by : Hamid Kamali

Photo by : Hamid Kamali

بخش های دیدنی کاخ عالی قاپو

به طور کلی می توان دو قسمت متمایز را برای عالی قاپو در نظر گرفت؛ قسمت جلویى و مدخل عمارت و ساختمان اصلى کاخ.

طبقه اول | ورودی و کریاس

در گذشته کاخ عالی قاپو پنج در ورودی داشت که مهمترین آنها مشرف به میدان نقش جهان بود و امروزه بازدیدکنندگان از همین در وارد می شوند. سایر درهای بنا نیز عبارت بودند از:

درِ چهار حوض در قسمت شمال، درِ شاهی مشرف به دروازه شهر معروف به دروازه دولت در غرب، درِ حرمسرا و درِ جبه‌خانه موسوم به در مطبخ.

برای ورود به کاخ باید از سردر بلندی عبور کنیم که با سنگ سماق ساخته شده و در مرحله دوم ساخت بنا به شکل کنونی در آمده است. سنگ سماق سنگی سخت است که رنگی متمایل به صورتی یا سبز دارد. به دلیل استقامت و سختی این سنگ، از آن در پی ساختمان ها و ستون های سنگی و ساختن سنگ آسیا استفاده می شود.

قسمت جلویى ساختمان جلوتر ‌از ساختمان اصلى است و کمی بیرون زدگی دارد. درست در همین بخش مدخل وسیع عمارت با طاق جناغى خودنمایی می کند. در دو طبقه طرفین ورودی، مدخل درها و طاق نماهاى کوچکترى ساخته شده اند. ورودی در دو طرف، تزیینات نقاشی و کاشی هفت رنگ دارد. پس از سردر بلند به دهلیزى می رسیم که به صورت شمالى – جنوبى ساخته شده و عمارت اصلى عالى قاپو در پشت آن قرار گرفته است. درِ عمارت اصلی مقابل مدخل قرار دارد.

کتیبه‌‌اى در بالاى درِ ورودی عمارت خودنمایی می کند که قسمتی از آن از بین رفته است و در دو طرف در نیز دو سکوى سنگى دیده می شود. بر اساس اطلاعات متون تاریخی، در اصلی بنا به مقبره امام علی (ع) در نجف تعلق دارد و شاه عباس آن را به این مکان آورده است تا ورودیِ بابرکتی به مجموعه بناها و کاخ های سلطنتیِ صفویان باشد. کتیبه بالای سردر ورودی به حدیث “انا مدینه العلم و علی بابها” مزین شده و در این قسمت ۱۱۰ توپ جنگی در مقابل کاخ به نیت نام علی (ع) (حروف ابجد) قرار گرفته است. در زمان شاه عباس اول، این در تقدس خاصی میان ایرانیان داشت. کسی نباید پای خود را بر روی آن می گذاشت و اگر کسی این کار را می کرد مجازات در انتظارش بود. هر گاه شاه در حق کسی لطفی می کرد، فرد مزبور با تشریفات خاصی به مقابل در قصر می آمد، آن را می بوسید و با صدای بلند، عظمت و قدرت شاه را از خداوند می خواست. شخص شاه هم احترام زیادی برای این در قایل بود و هیچ وقت سواره از مقابلش نمی گذشت. این در ویژگی دیگری هم داشت و از آن با عنوان محلی برای بست‌نشینی و تحصن نیز استفاده می شد. اگر کسی در اینجا متحصن می شد، هیچ کس به جز شخص شاه نمی توانست او را بیرون کند. عابرانی هم که می خواستند بدون شرفیابی به خدمت شاه برسند، آستانه را بوسه می زدند؛ به همین دلیل همه مراقب کفش شان بودند تا برخوردی با آستانه نداشته باشد وگرنه نگهبان آنها را مورد ضرب و شتم قرار می داد. تا چندین سال پیش مردم در حوالی این در آش می پختند، نذر می کردند و دخیل را به زنجیر جلوی این در می بستند.

شاردن -جواهرفروش و جهانگرد فرانسوی- در مورد این در چنین می گوید:

این کاخ، بزرگترین کاخی ست که می توان در پایتختی مشاهده کرد. این کاخ به خاطر درب بزرگ رو به میدان آن، به عالی قاپو مشهور بوده و مردم احترام خاصی برای آن قایل بوده اند. اعتقاد و باورهای مردم بر این بوده که درب مزبور از نجف اشرف و از مقبره حضرت علی بن ابی طالب (ع) به اینجا آورده شده و به همین جهت، به نام عالی قاپو (باب عالی) نیز نامیده شده است.

کریاس

پس از در ورودی به کریاس یا هشتی می رسیم که سقفی گنبدی و بلند به ارتفاع مدخل جلویی ساختمان دارد. فضای گنبدی شکل ورودی، ایوان ها و اتاق های طرفین دارای تزیینات نقاشی و کُشته بری با طرح های گل و بته هستند که در قالب اسلیمی، ختایی، اشکال پرندگان و شکارگاه پیاده سازی شده اند.

نکته بسیار جالب در این قسمت رعایت اندازه ها و تناسبات دقیق ریاضی توسط معمار و سازنده بنا در ساخت گنبد است که دو ویژگی را برای این بخش به ارمغان آورده است:

۱- از نظر سازه و استحکام به عنوان پایه های طبقات بالا ایفای نقش می کند.

۲- اگر در یکی از گوشه های این فضا قرار بگیرید و کلمه ای را آهسته بگویید، فرد دیگر در گوشه قرینه صدای شما را به صورت واضح می شنود.

در کریاس و مقابل در ورودی درى دیگر به چشم می خورد که دو سکو در دو سو دارد و راه ارتباطی کریاس به حیاط پشتی است. بالاى این در، پنجره ه‏اى مشبکی خودنمایی می کنند که راه تامین نور کریاس هستند.

اتاق هاى اطراف کریاس نیز در گذشته محل ادارات دولتى و رسیدگی قضایی به مشکلات عموم و یا دیوان بیگی و محل استقرار خدمه نگهبانان بوده اند. دو تالار در طبقه همکف نیز صدرخانه یا کشیک خانه خوانده می شدند و مختص امور اداری و دیوانی بودند.

در نهایت به پلکانی بر می خوریم که در دو طرف ساخته شده است و مراجعه کنندگان را به طبقات بالا فرا می خواند.

کاخ عالی قاپو | Photo by : Unknown
کاخ عالی قاپو | Photo by : Unknown
کاخ عالی قاپو | Photo by : Unknown

طبقه دوم | جایگاه سیستم آبرسانی

گنبد ۱۱ متری طبقه اول، اولین نیم طبقه ساختمان یا طبقه دوم را هم در بر می گیرد. در طرفین این فضا اتاق ها و راهروهایی وجود دارند که با هم قرینه اند. در ضلع شمالی این بخش، سیستم آبرسانی و حوض و منبع آب قرار دارد و به همین دلیل از آن به عنوان اصلی ترین بخش سیستم آبرسانی به حوض مسی ایوان ستوندار یاد می کنند. ایوان ستوندار بخشی است که در ادامه به طور مفصل از آن سخن خواهیم گفت.

کاخ عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

طبقه سوم | یکی از بخش های جذاب بنا

در این طبقه با دو قسمت مواجهیم: ایوان ستوندار و سالن مرکزی یا شاه نشین و بارعام

ایوان ستوندار

بعد از پشت سر گذاشتن ۴۵ پله شاهی، در طبقه سوم و در ارتفاع ۲۸ متری به یکی از بخش های زیبای کاخ بر می خوریم؛ ایوان بزرگی با ۱۰ متر ارتفاع و ۱۸ ستون چوبی بلند که به تالار یا ایوان ستوندار معروف است. ستون ها در ۶ ردیف ۳ تایی قرار دارند که از یک تنه درخت چنار برای هر یک استفاده شده است و به تازگی برای استحکام بخشی، آهن گذاری شده اند.

به نقل از قصص الخاقانى، در سال ۱۰۵۳ هجرى، شاه عباس دوم به میرزا تقى الدین محمد -وزیر اعظم- دستور ساخت تالاری در عمارت عالی قاپو و رو به میدان نقش جهان را داد. روز پنجشنبه بیست و چهارم ماه ذى القعده سال ۱۰۵۳ ساخت این تالار شروع شد و در زمان کمی به پایان رسید.

وسعت تالار ستون‌دار به حدود ۴۸۰ مترمربع می رسد و در کف و بین ستون‌ها با تیرهای چوبی، شناژبندی شده تا استحکام بنا در سطح خوبی باقی بماند. ایوان از ۳ جهت باز است و اتاقی چوبى در آن به چشم می خورد. گفته می شود در زمان‌هاى گذشته در صورت نیاز اطراف ایوان را با پرده می پوشاندند.

دیوارهای تالار، دو پوشش تزیینی دارند که اولی در زمان شاه عباس دوم و دومی در زمان شاه سلطان حسین شکل گرفته است. براساس نوشته‏ هاى جهانگردانى چون تاورنیه -جهانگرد و بازرگان معروف فرانسوی- و شاردن در گذشته دور، ستون ها و دیوار انتهای ایوان پوشیده از آینه کاری بودند و سقفی با صفحات بزرگ نیز بر فراز آنها استوار بود. سقف فضای ایوان با قطعات چوب در غالب هنر گره چینی پوشیده شده است؛ در این هنر قطعات چوب با اشکال منظم هندسی بدون استفاده از چسب و میخ و به صورت پازل در هم گره می زنند. می گویند که این سقف نقاشی ها و تزییناتی چوبی داشت و چشم نوازی می کرد. امروزه در نمای ضلع شرقی ایوان به نقاشی های برجسته تزیینی و نقاشی های تصویری بر می خورید که آثاری از آنها بر جای مانده است.

در وسط این ایوان حوضی مسی با ابعاد ۷ در ۵ متر و عمق ۶۰ سانتی متر به چشم می خورد که با ۷۹ قطعه مس پرچ شده در مرکز آن جلب توجه می کند. با نگاه به بالا متوجه می شویم که قرینه حوض در تزیینات زیر سقف انعکاس دارد. وزن و تعداد قطعات به صورت زیر نوشته شده است:

۱- از ۲۴ پارچه بیست و چهار من و پنجاه

۲- از ۱۳ پارچه پانزده من و سه چهار یک ، بیست و پنج

۳- از ۲۷ پارچه هجده من

۴- از ۱۵ پارچه بیست من و سه چهار یک

سه فواره سنگی در وسط حوض وجود داشته است؛ اما امروزه اثری از آنها دیده نمی شود. منبع در ارتفاع ۵ متری حوض تعبیه شده و از دریچه ای در یکی از گوشه های حوض برای تخلیه آب استفاده می شده است. بر روی سنگ های مرمر اطراف حوض نیز سوراخ هایی تعبیه کرده اند تا تخلیه آب صورت گیرد و آب به فضای اطراف حوض انتقال پیدا نکند. برای ستون های چهار گوشه حوض از پایه های سنگی استفاده شده است تا از پوسیدگی و آسیب به ستون های مشرف به حوض جلوگیری شود. می گویند این حوض توسط شیخ بهایی ساخته شده و علاوه بر زیبایی و انعکاس سقف چوبی عالی قاپو در آن، خنکی هوا در زیر این سقف چوبی را هم به ارمغان می آورده است.

در قسمت شمالی دیواره ایوان، کتیبه ای به خط نستعلیق به چشم می خورد که مرمت و بازسازی نقاشی های این قسمت در زمان شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه صفوی را یادآور می شود.

در پشت ایوان، تالار بزرگی با اتاق ها و طاق های بسیار قرار دارد که نقاشی های زیبایی بر دیوارهای آن جلوه گری می کند. اکثر جهانگردان خارجی و نمایندگان کشورهای مختلف از این ایوان با عنوان جایگاهی برای تماشای مسابقات مختلف و بازی های معمول آن دوره مثل چوگان، چراغانی، آتش‏بازی و نمایش های میدانی و … یاد می کنند. در واقع این قسمت محل ارتباط شاه با مردم به شمار می رفته و در مواردی به عنوان محل کرسی خطابه و دیدار شاه با مردم نیز از آن استفاده شده است.

در ایوان کوچک پشت این تالار که بایستید، گنبد زیبا و ساده توحید خانه را می بینید؛ بنایی خارج از میدان نقش جهان که در دوران صفوی محل تجمع صوفیان و دراویش بود و در حال حاضر در میان حیاط دانشگاه خودنمایی می کند.

سیستم آبرسانی حوض میان ایوان

با ساخته شدن ایوان ستوندار و حوض مرکزی، تامین آب حوض مسی و به کار انداختن سه فواره به مساله ای مهم تبدیل شد. در نتیجه یک سیستم آبرسانی بسیار جالب و فنی شکل گرفت که از نیم طبقه دوم در قسمت شمال بنا شروع می شود و از طریق یک شبکه ارتباطی از لوله های مسی و سفالی به طبقه سوم و سپس به طبقه چهارم می رسد. جهت افزایش فشار آب فواره های حوض، حوضچه های سنگی در این سیستم تعبیه شده اند.

برای به کار افتادن این سیستم آبرسانی آب را از داخل یک چاه بالا می کشیدند تا به منبع بزرگی در طبقه دوم برج انتقال پیدا کند. در این ارتفاع از فشار زیاد بهره می گرفتند و آب به جریان می افتاد. آب به بلندترین قسمت منبع آب در طبقه چهارم می رفت و از آنجا با یک لوله مسی به حوض بزرگ ایوان می ریخت. اختلاف سطحی بین بلندترین نقطه منبع آب و لوله فواره وجود دارد به ۶ متر می رسید و این ارتفاع برای جهش آب از فواره ها مناسب بود. یک لوله مسی دیگر وجود داشته که در اصل برای زیر آب حوض به کار می رفته و بعدها جایش را به یک راه آب تمبوشه ای (سفالی) داده است. برخی بر این باورند که این سیستم با استفاده از چرخ آب و با حضور حیوانات به کار می افتاده است اما بر اساس تحقیقات به دلایل فنی و فضای کم، این کار در اینجا امری غیرممکن به نظر می رسد. دلیل این امر این است که وجود حیوانات در نزدیکی شاه و میهمانان او موجب ناراحتی می شده است. مطالعات نشان می دهند که آب از طبقه دوم با پمپ زدن توسط یک سیستم مانند دم آهنگری به بالا انتقال می یافت. این سیستم دو دهان با ابعاد نسبتا بزرگی داشته و مجهز به دریچه هایی مخصوص بوده است که دو نفر به آسانی آن را به کار می انداختند. هنوز در بعضی از کارگاه های آهنگری این نوع دم دیده می شود. این دستگاه ابعاد بیشتر از یک متر نداشت و بنابراین به راحتی در یکی از نیم طبقه های بنا جای می گرفت و در زمان لازم به هنگام برگزاری جشن ها و مراسم به کار می افتاد.

 سالن مرکزی طبقه سوم

سالن مرکزی این طبقه در و پنجره چوبی مزین به هنر گره چینی دارد. این سالن بارگاه و تختگاهی بود که برای ملاقات های رسمی و تاج گذاری و سلام شاهنشاهی از آن استفاده می شد. این سالن به صورت دوبلکس است و سقفی با ارتفاع ۹ متر دارد. در طرفین سالن اتاق هایی دیده می شوند که در گذشته محل استقرار خدم و حشم و افراد درجه دوم بوده اند. محارم سلطنتی می توانستند از پنجره های مثلثی در بالای سالن نظاره گر مراسم باشند.

کاخ عالی قاپو | Photo by : Reza Amini

Reza Amini
کاخ عالی قاپو | Photo by : Unknown
کاخ عالی قاپو | Photo by : Reza Amini

Reza Amini
کاخ عالی قاپو | Photo by : Puria Daei

Puria Daei

چشم اندازی که در ایوان می بینید

میدان نقش جهان | Photo by : Farhad

Farhad
میدان نقش جهان | Photo by : Markus Schierz

Markus Schierz
میدان نقش جهان | Photo by : Majid Madadi

Majid Madadi

طبقه چهارم 

برای رفت و آمد به این طبقه، دو راه در پله های مارپیچ شمال غربی و جنوب غربی وجود داشته است که در حال حاضر تنها پله های مارپیچ شمال غربی در دسترس هستند. پس از پله های مارپیچ به یک دالان یا فضای کوچک می رسیم و سپس دو اتاق تو در تو و یک اتاق جانبی را می بینیم و به ایوانی کوچک در ضلع شمالی طبقه بر می خوریم. قسمت شمالی با یک دالان به قسمت جنوبی طبقه متصل می شود. گل و بته ،شکارگاه و اسلیمی و ختایی در قالب کشته بری، تزیینات این طبقه را در بر می گیرند.

طبقه پنجم

پس از طبقه چهارم، در ادامه راه پله های مارپیچ و بعد از طی ۱۱ پله به یک دیوار مسدود شده بر می خوریم که روزگاری ورودی های نیم طبقه پنجم را در خود داشت اما در دوره پهلوی مسدود شد و امروزه امکان دسترسی به آن وجود ندارد. احتمالا این طبقه استراحت گاه موقت شاه و میهمانان بوده است و در آن همانند طبقه چهارم با تزیینات کشته بری مواجه هستیم.

این نیم طبقه از پنج اتاق کوچک تو در تو تشکیل شده است؛ فرقی نمی کند که از کدام طرف وارد این طبقه شوید، چرا که شما در نهایت به یکی از این اتاق ها می روید که با کشته بری مزین شده اند. با پشت سر گذاشتن این فضا، یک دالان وجود دارد که به سه اتاق منتهی می شود. این اتاق ها تزیینات نقاشی گل بته و حیوانات و پرندگان دارند که در قالب کشته بری اجرا شده اند.

قسمت شمالی این طبقه در و پنجره ندارد؛ اما در اتاق های انتهایی جبهه شرقی -که به سمت ایوان ستون دار هستند- دو دالان کوچک پنجره دار وجود داشت که باعث ورود نور می شدند. در هنگام تعویض و بازسازی سقف دو پوش ایوان این پنجره ها نیز مسدود شده اند.

عالی قاپو | Photo by : Naser Asoode

Photo by : Naser Asoode

طبقه ششم | اتاق موسیقی

بزرگترین اتاق های کاخ در آخرین طبقه عمارت وجود دارند و شاه عباس در آنها از مهمانان ویژه اش پذیرایی می کرده است. در این طبقه به یکی از شاهکارهای معماران ایرانی می رسیم؛ اتاق موسیقی یا اتاق صوت یا طاق صوت که بخش مرکزی آن به شکل چلیپا طراحی شده است و حدود ۶۳ مترمربع وسعت دارد. دو سالن جانبی کوچکتر و چند اتاق با فضاهای متفاوت در گوشه ها ایجاد شده اند که از نظر سازه و معماری تفاوت های فاحشی با دیگر قسمت های ساختمان دارند.

نقاشی و گچ بری از نوع تنگ بری تزییناتی هستند که در این فضا شاهد آن هستیم. نقاشی های تصویری و پرده سازی و نقاشی تزیینی از نوع لایه چینی تمام دیوارها تا زیر سقف را پوشانده اند. در اینجا می توان نقاشی های بسیاری را دید که بر سطح دیوارها، تاقچه ها و ازاره ها خودنمایی می کنند و تقریبا تمام سطح دیوار نقاشی شده است. ابعاد و اندازه نقاشی ها را با توجه به سطح دیوار مشخص کرده اند و چهارچوب و موضوع متفاوتی را برای هر یک در نظر گرفته اند. نقاشی های تاقچه تک چهره است و در ازاره تک چهره ها و زوج عاشق دیده می شوند. تک چهره ها در ازاره فضای بیشتری را اشغال کرده اند. برخی بر این باورند که نحوه چیدمان شخصیت ها در این طبقه بر اساس یک طرح قبلی بوده است. نقاشی های تک چهره به گونه ای جانمایی شده اند که آثار رو به روی هم در نهایت یک زوج عاشق را تشکیل دهند. در این طبقه می توان طرح های دیگری همچون گل، بوته، گلدان و پرنده را هم دید که در کنار دیگر نقاشی ها خودنمایی می کنند.

سقف و یک دیواره نیز مزین به تنگ بری است و سقف های مقرنسی این بخش با استفاده از هنر تنگ بری تزیین شده اند. اشکال متفاوت که حدود ۲۰ نوع مختلف هستند بر روی دیوار پیاده سازی شده اند. دیوارهای منحنی و سوراخ دار به شکل نیم رخ بطری و ظروف گلدان و گلابدان درست شده اند و بر روی آنها نیز نقوش تزیینی و اسلیمی برجسته لایه چینی ایجاد شده است. لایه چینی از هنرهای سنتی و یکی از سبک‌های قدیمی نقاشی ایرانی (نگارگری) است که با گِل سرخ صورت می گرفت و در دوران صفویه رواج بسیاری داشت. زیبایی در جایی به اوج می رسد که روی لایه چینی ها نیز ورق طلا کار کرده اند که امروزه تنها بخش کوچکی از آن باقی مانده است.

مشابه این نوع گچ بری در عمارت مجاور مقبره شیخ صفی الدین اردبیلی موسوم به چینی خانه نیز دیده می شود و به حدود سه دهه قبل از ساخت این بنا تعلق دارد. این اشکال در چینی خانه مکانی جهت قرار دادن اشیا و ظروف چینی بودند.

در اتاق های طبقه دوم سر در قیصریه و هشت بهشت و بعضی از منازل عصر صفوی نیز شاهد این نوع گچ بری هستیم اما  این دیوار ابتکاری از هنرمندان ایرانی بوده و عملکرد آن بسیار جالب توجه است.

شاید تصور کنید که در این اشکال هم جام و ظروف قرار می دادند اما باید بدانید که گچ بری ها بسیار ظریف هستند و کوچکترین برخورد دست یا شی باعث شکستن آنها می شود. واقعیت این است که این اشکال کنترل انرژی صوتی را بر عهده دارند.

این دیوارها مشابه صفحه های جذب کننده نیروی صوت عمل می کنند و تنگ بری ها صدای نامناسب اصوات بم را به خود جذب می کردند. نغمه های نوازندگان به وسیله این اشکال جذب می شد و به خاطر عدم برگشت صدا در این محیط، صداها طبیعی و بدون انعکاس پخش می شدند. در واقع این اتاق مثل یک استودیوى مجهز به ضبط صدا طنین‏ هاى اضافى صدا را از آن حذف می کرد تا اصوات به صورتى صاف به گوش بقیه برسند.

فرد ریچاردز -نقاش معروف- که  در اواخر عصر قاجاریه به ایران آمده درباره تزیینات این اتاق چنین می گوید:

… این تورفتگی ها مانند قطعات مختلف بازی معما با تناسب خاصی پهلوی یکدیگر قرار گرفته اند…

اتاق موسیقی عالی قاپو | Photo by : Unknown
اتاق موسیقی عالی قاپو | Photo by : Damon Lynch

Damon Lynch
اتاق موسیقی عالی قاپو | Photo by : Chulhoon Jeong

Chulhoon Jeong
اتاق موسیقی عالی قاپو | Photo by : Unknown
اتاق موسیقی عالی قاپو | Photo by : Unknown
اتاق موسیقی عالی قاپو | Photo by : Hassan Jasem

Hassan Jasem

ویدیویی از آوازخوانی در اتاق موسیقی عالی قاپو

نظرات خارجی ها

اصفهان از جمله شهرهایی است که مورد بازدید گردشگران خارجی قرار می گیرد. این گردشگران در بازدید از نقش جهان حتما سری هم به عالی قاپو می زنند. در اینجا نظرات تعدادی از آنها را در مورد این بنا می خوانیم که در وبسایت گردشگری تریپ ادوایزر منتشر شده است:

پیتر از استرالیا | تاریخ ثبت دیدگاه تیر ۱۳۹۷

ارزش بالا رفتن را داشت

پس از ورود به کاخ، از پله هایی با شیب تند گذر می کنید و به ایوان زیبایی می رسید که چشم اندازی خارق العاده به میدان نقش جهان دارد. سپس اتاق موسیقی را در طبقه بالاتر می بینید و به بازدید از مجموعه اتاق هایی می روید که شاه خلوت خود را در آنها می گذراند و یا پذیرای مهمانان ویژه اش می شد. اتاق موسیقی دارای ویژگی های جالب معماری است و بازدید از آن به شدت توصیه می شود. پس از بازدید، به کافه کوچکی در نزدیکی ورودی بروید و چای و قهوه نوش جان کنید.

گردشگر لهستانی | تاریخ ثبت دیدگاه تیر ۱۳۹۷

یک ساختمان اصیل با اتاق موسیقی زیبا

باب عالی! این کاخ محل اقامت شاه عباس بود و معماری خارق العاده و ایوان چشم نواز و اتاق موسیقی زیبایی دارد.

گردشگر استرالیایی | تاریخ ثبت دیدگاه خرداد ۱۳۹۷

به کاخ عالی قاپو بروید

داربست های زیادی منظر این کاخ را مخدوش کرده اند و این غم انگیز است اما چشم انداز زیبا از تراس این بنا هنوز حیرت انگیز است.

گردشگر مکزیکی | تاریخ ثبت دیدگاه اردیبهشت ۱۳۹۷

برای لذت بردن از این جاذبه زمان بگذارید

وقتی که من و خانواده ام از عالی قاپو دیدن کردیم، کاخ به دلیل تعطیلات نوروز در سال نو ایرانی بسیار شلوغ بود. حتا یک خبرنگار تلویزیون محلی در حال مصاحبه با بازدیدکنندگان بود که از دیدن ۵ مکزیکی شگفت زده شد و خواست که با همسر من مصاحبه کند.

نقاشی ها، کاشی ها، سقف ها و بیشتر از همه، منظره تراس باشکوه است. خوشبختانه شما قرار نیست در ۲ هفته بعد از ۲۱ مارس در این مکان حضور داشته باشید و می توانید به راحتی بازدید خود را انجام دهید. در تمام طول مدت بازدید سر به هوا خواهید بود تا از دیدن زیبایی های سقف جا نمانید.

ما در یک کافه هم توقف داشتیم؛ جایی که آب پرتقال و هویج تهیه کردیم و در صندلی های سنتی چوبی از ما پذیرایی شد.

گردشگری از مالزی | تاریخ ثبت دیدگاه اردیبهشت ۱۳۹۷

باشکوه

عالی قاپو کاخی شش طبقه با پله های باریک و دشوار است. در اتاق موسیقی با فرورفتگی های مدور در دیوار مواجه می شوید و حیرت خواهید کرد. بایستید و از دیدن این بخش لذت ببرید و تصاویر زیبایی ثبت کنید. اینجا جایی برای تحسین معماری باستانی است. در طول بازدید من از کاخ، عملیات بازسازی در حال اجرا بود و به همین دلیل نتوانستم تصویر پانورامای خوبی ثبت کنم.

گردشگر هلندی | تاریخ ثبت دیدگاه اردیبهشت ۱۳۹۷

درب عالی

عالی قاپو قصری در غرب میدان نقش جهان است. این ساختمان شش طبقه، آسانسور ندارد، زیرا در قرن هجدهم، زمانی که کاخ ساخته شد، هنوز این وسیله اختراع نشده بود. در تالار موسیقی فرورفتگی های مدور و عمیق در دیوارها دیده می شود. این اشکال نه تنها ارزش زیبایی شناختی دارند بلکه به صورت آکوستیک نیز عمل می کنند. کاخ فوق العاده است و شما می توانید از ایوان آن چشم انداز زیبایی از نقش جهان را ببینید.

عالی قاپو | Photo by : Abdollah Rasti

Photo by : Abdollah Rasti

راه دسترسی

آدرس: استان اصفهان، شهر اصفهان، ضلع غربی میدان نقش جهان

اگر می خواهید با استفاده از وسایل نقلیه عمومی به این میدان بروید، می توانید از راه‌های زیر استفاده کنید:

اتوبوس: برای رسیدن به میدان نقش جهان از طریق اتوبوس باید از اتوبوس های خط میدان امام حسین (ع) – باغ غدیر ترمینال شرق و یا خط میدان امام حسین (ع) – هشت بهشت ترمینال خوراسگان استفاده کنید و در ایستگاه میدان امام پیاده شوید.

مترو: در صورت تمایل به استفاده از مترو، خودتان را به ایستگاه میدان امام حسین برسانید و با استفاده از تاکسی به میدان نقش جهان بروید.

تاکسی: نقش جهان یکی از مراکز مهم شهری اصفهان است و از نقاط مختلف شهر می توانید با تاکسی به آن برسید.

اطلاعات بازدید

زمان بازدید: همه روزه به جز ۱۴ خرداد، ۲۱ رمضان، تاسوعا و عاشورای حسینی، ۲۸ صفر، ۲۵ شوال (شهادت امام جعفر صادق (ع))

ساعات بازدید: ۰۹:۰۰ تا ۱۹:۰۰ در شش ماه اول سال و ۰۹:۰۰ تا ۱۷:۰۰ در شش ماه دوم سال

بهای بلیت: ۳۰۰۰ تومان برای اتباع ایرانی و ۲۰۰۰۰ تومان برای اتباع خارجی

Photo by : Chris R Hasenbichler

Photo by : Chris R Hasenbichler
عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

نکات مهم بازدید از عالی قاپو

بازدید خود را در مسیرهای تعیین شده انجام دهید.

دست کودکان خود را به هنگام بازدید رها نکنید تا از مسیر خارج نشوند. عدم کنترل آنها می تواند منجر به برخورد کودکان تان به آثار و در نتیجه آسیب به آنها شود.

فاصله مناسب با حفاظ ها را حفظ کنید.

به هیچ عنوان دیوارها و سایر قسمت ها را لمس نکنید. این کار باکتری، رطوبت، تعرق و … دستان شما را به آثار منتقل می کند و به مرور منجر به ایجاد برخی ترکیبات آسیب رسان در سطح آنها و در نهایت تخریب شان می شود.

در هنگام عکاسی از فلاش استفاده نکنید. فلاش اشعه های آسیب رسان دارد و به مرور زمان تاثیر بدی بر روی آثار تاریخی می گذارد و موجب از بین رفتن آنها می شود.

در هنگام عکاسی از مونوپاد استفاده نکنید چرا که احتمال برخورد با دیوارها و آسیب به آنها را افزایش می دهد.

عکاسی حرفه ای با تجهیزات جانبی از قبیل سه پایه و … در کاخ ممنوع است مگر آنکه مجوز آن صادر شده باشد.

عکاسی تبلیغاتی بدون اخذ مجوزهای لازم ممنوع است.

توقف در مسیر بازدید جهت ثبت عکس های یادگاری موجب ازدحام جمعیت می شود. به دلیل مسایل حفاظتی از این کار خودداری کنید.

خوراکی خود را به فضای داخلی کاخ نبرید.

از ریختن زباله در فضای کاخ و میدان نقش جهان خودداری کنید.

در صورت مشاهده هرگونه خسارت و آسیب بازدیدکنندگان به بناها از قیبل یادگاری نویسی بر روی بناها، آن را به مسوولان مربوطه گزارش دهید.

در صورت تمایل برای بازدید گروهی، سازمانی و اداری حتما هماهنگی های لازم را با روابط عمومی مجموعه انجام دهید.

در صورت داشتن هر گونه سوال از راهنمایان کمک بگیرید.

اتاق موسیقی عالی قاپو | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

دیدنی های اطراف

عالی قاپو در میدان نقش جهان قرار دارد و شما می توانید در کنار این سازه از دیگر بناهای شاخص اصفهان نیز دیدن کنید:

  • سردر قیصریه
  • بازار اصفهان
  • مغازه های فروش صنایع دستی در میدان
  • مسجد شیخ لطف الله
  • مسجد امام

در خارج از مجموعه نقش جهان نیز آثار زیر انتظارتان را می کشند:

  • کاخ و باغ چهلستون در فاصله ۶۵۰ متری
  • باغ و عمارت هشت بهشت در فاصله ۱٫۴ کیلومتری
چهلستون اصفهان | Photo by : Unknown
میدان نقش جهان | Photo by : Hamid Shs

Hamid Shs
میدان نقش جهان | Photo by : Christina Wilhelm

Christina Wilhelm

 چرا نامش عالی قاپوست؟

مورخان دوره شاه عباس اول، این بنا را با نام دولتخانه مبارکه نقش جهان خوانده اند و احتمالا عنوان عالی قاپو در زمان شاه عباس دوم به این بنا داده شده است. ولی قلی بیک شاملو در  شرح وقایع سال ۱۰۵۳ق با عنوان «هفت آشام آلقاپی» از این بنا یاد می کند. وحید قزوینی -وقایع نگار دوره شاه عباس دوم- نامی از عالی قاپو نبرده و از ساختمانی با عنوان عمارت میدان نقش جهان یا دولتخانه مبارکه یاد کرده است. سانسون -جهانگردی که در دوره شاه  سلیمان صفوی به ایران آمد- از دری که به دربار شاهی راه می یابد سخن گفته و آن را علی قاپو (عالی قاپو) نامیده است.

شاردن به ساختمانی اشاره دارد که درِ آن رو به میدان شاه است و با نام عالی قاپو به معنای «درب رفیع یا مقدس» خوانده می شود. او گفته که برخی گمان می کنند این نام به معنای درب علی است. جابری -مورخ ایرانی- و به پیروی از او هنرفر -تاریخ دان و باستان شناس ایرانی- نام عالی قاپو را تقلیدی از باب عالی و قصر سلطان عثمانی آن روزها می دانند و می گویند که شاه عباس می خواسته با این نامگذاری توجه سیاستمداران اروپایی را به این کاخ در ایران جلب کند. هیلنبراند هم همین معنا را برای این ساختمان متصور شده است.

سایس، «علیقاپی یا عالیقاپو» را دروازه بزرگ و مدخل قصر سلطنتی می داند و آن را این گونه توصیف می کند:

یک طاق نمای بزرگ که بر روی آن یک تالار بزرگ بر روی ستون های چوبی قرار گرفته و یکی از نمونه های خاص معماری صفوی است.

ویلفرد بلانت -جهانگرد انگلیسی- آوردن در بزرگ آستان حضرت علی به دست عباس و نصب آن در مدخل کاخ را افسانه تلقی می کند و این طور می نویسد:

نام درست این باب نه علیقاپو است و نه الله قاپو؛ که باب عالی است.

جابری در این باره می نویسد:

شهرت داده بودند، این درب را از نجف اشرف آورده تا شیعه از روی عقیده آن را ببوسند و مردم نذور آورده و گره ها بسته به آن می‌آویختند و آن را علی قاپو می‌خواندند.

در آن زمان یکصد و ده عراده توپ بزرگ به نیت نام مبارک “علی” در مقابل عالی قاپو گذاشته بودند.

محمد مهدی اصفهانی و تحویلدار -مورخان دوره قاجار- نیز آن را «علی قاپو» می دانند. اصفهانی شاه عباس اول را بانی بنا می خواند:

 که هم او دروازه را از صحن نجف اشرف تیمنا و تبرکا آورده و به همین سبب آن را علی قاپی نام نهاده است.

جالب آنکه این بنا را با نام های دولتخانه مبارکه نقش جهان، قصر دولتخانه و تالار عالی مکان نیز می شناختند. عالی قاپو از دو بخش “عالی” و “قاپو” تشکیل شده است که با هم معنای سردر بلند یا درگاه بلند می دهند که این نام به ورودی رفیع بنا اشاره دارد. در زبان ترکی قاپو به درب یا درگاه گفته می شود و عالی به معنای باشکوه و ارزشمند است؛ بر این اساس عالی قاپو درب باشکوه و ارزشمند معنی می دهد.

عالی قاپو | Photo by : Shervin Yektaparast

Photo by : Shervin Yektaparast
دسته‌ها
مكانهاي تاريخي ايران

خانه طباطبایی های کاشان|عروس خانه های ایران

از این دست شاهکارها در سراسر ایران وجود دارند و به هر شهری که قدم بگذارید نمونه ای از آنها را می بینید. سازه هایی تاریخی که قد برافراشته و علم و هنر معماری را به نمایش گذاشته اند. از کنارشان که می گذرید ناخودآگاه متوقف می شوید و برای لحظاتی به تاریخ سفر می کنید. در میان این سازه های گوناگون، خانه های تاریخی جلوه خاص دیگری دارند. آنها میزبان خانواده هایی بوده و غم و شادی آنها را نظاره کرده اند.

آنچه که در خانه های تاریخی ایران به چشم می آید، حکایت از شناخت عناصر معماری و هنر به کارگیری و ترکیب آنها دارد. گویی معماران قدیم با دانشی تجربی هر آنچه که در دیار خود می یافتند را برای خلق یک اثر ماندگار به کار می گرفتند. سال ها طول می کشید تا معمار حاصل کار و تجربه اش را ببیند اما یک لبخند رضایت بر لب صاحبخانه کافی بود تا تمام خستگی ها از تن او زدوده شود.

امروز قصد ورود به یکی از همین خانه ها را داریم که نامش برای بسیاری از دوست داران تاریخ و معماری آشناست. با هم راهی شهر کاشان می شویم و به خانه طباطبایی ها قدم می گذاریم.

رسانه۷ را در این سفر همراهی کنید…

خانه طباطبایی های کاشان | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

چرا خانه طباطبایی ها؟


  • خانه طباطبایی ها یکی از خانه های ارزشمند ایران است که عناصر معماری ایرانی را به خوبی می توان در آن دید.
  • این خانه در محله ای تاریخی واقع شده و در کنار بازدید از آن می توانید از آثار دیگری نیز بازدید کنید.
  • خانه طباطبایی ها به دلیل زیبایی های خاص خود به عروس خانه های ایران شهرت دارد.

مناسب برای


عموم مردم که علاقه به آشنایی با بناهای تاریخی دارند.

فعالان، دانشجویان، پژوهشگران و علاقه مندان به رشته های گردشگری، معماری، مرمت، تاریخ و عکاسی

نامناسب برای


سالمندان و ناتوانان جسمی در بالا رفتن از پله های بناها دچار مشکل می شوند.

خانه طباطبایی ها | Photo by : Pouria taghavi

Photo by : Pouria taghavi

آشنایی با خانه طباطبایی ها | عروس خانه های ایران

در یکی از محله های تاریخی کاشان به نام سلطان امیراحمد و پس از گذر از کنار چندین بنای تاریخی به خانه ای می رسیم که در جوار بقعه مطهر امامزاده سلطان امیر احمد(ع) از فرزندان امام موسی کاظم (ع) قرار دارد. این ساختمان به خاطر داشتن زیبایی های بی بدیلش به عروس خانه های ایران شهرت دارد و شاهکاری از هنر معماری قدیم به شمار می رود.

این خانه ۴۷۳۰ مترمربع وسعت دارد و بخش های متفاوتی را با کاربری های متنوع شامل می شود. هر گوشه از این خانه بر طبق اصولی خاص و هوشمندانه ساخته شده و در عین زیبایی، کلیه نیازهای ساکنان در آن پیش بینی شده است. خانه های بزرگ به صاحبان ثروتمند خود این فرصت را می دادند تا علاوه بر خودشان، فرزندان آنان نیز پس از ازدواج در همان خانه زندگی کنند. علاوه بر این، محلی برای تجارت و برگزاری مراسم نیز بوده اند.

تزیینات مجلل و باشکوه داخلی و بیرونی همچون گچ بری های هنرمندانه و به کارگیری شیشه های رنگی و ارسی، حفظ اصالت معماری ایرانی و اسلامی و طراحی متناسب با فرهنگ و اقلیم خاص منطقه از ویژگی هایی است که خانه طباطبایی های کاشان را به یکی از منحصر به فردترین بناهای تاریخی ایران تبدیل می کند.

شاید اگر کسی از این ویژگی ها خبر نداشته باشد با دیدن درِ ورودی خانه به راحتی از کنار آن عبور کند؛ اما با ورود به خانه تصاویری تازه و متفاوت از خانه های ایرانی در ذهن تان شکل خواهد گرفت که هیچ گاه فراموش نخواهند شد.

خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown
خانه طباطبایی ها از نمای بالا | Photo by : Unknown
خانه طباطبایی ها | Photo by : Mojtaba Bagheri

Mojtaba Bagheri
خانه طباطبایی ها | Photo by : Sahar Jafari

Sahar Jafari

تاریخچه خانه طباطبایی ها

صاحبِ خانه طباطبایی ها، یکی از تاجران بین المللی فرش از اهالی نظنز و مقیم کاشان بود که با نام حاج سید جعفر طباطبایی نطنزی شناخته می شد و فرش های نفیسی را به روسیه و هند صادر می کرد. وی در حدود سال ۱۲۵۰ هجری قمری تصمیم به ساخت خانه ای مجلل در جوار بقعه مبارکه امامزاده سلطان امیراحمد گرفت تا خانواده اش را در آن اسکان دهد. او معمار معروف کاشانی، استاد علی مریم، هنرمند برجسته دوره قاجار، را به عنوان مامور طراحی و ساخت این خانه انتخاب کرد. معمار موظف شد با استفاده از هنر و مهارت خود خانه باشکوهی را بنا کند. وی که سازنده خانه بروجردی‌ها و سرای امین الدوله نیز بود، توانست در مدت ۱۰ سال ساخت این خانه را به پایان برساند.

برای جلوه دادن به این خانه، نیاز به تزییناتی شکوهمند بود، پس یکی از شاگردان میرزا ابوالحسن صنیع الملک غفاری کاشانی، گچ بری و نقاشی های آن را برعهده گرفت و زیر نظر استاد خود به ایجاد طرح هایی منحصر به فرد مشغول شد. میرزاابوالحسن غفاری کاشانی ملقب به صنیع الملک که هنرمند بزرگ و نقاش‌باشی دربار ناصرالدین شاه قاجار بود به دلیل مراوداتی که با صاحب خانه داشت پذیرفت که نظارت بر کار گچ بری و نقاشی را بر عهده بگیرد و همین امر بر ارزش و اعتبار خانه طباطبایی ها افزود. به دلیل آنکه صاحب خانه در کار تجارت فرش بود کلیه نقوش گچ بری از نقش های فرش ایرانی و گل و مرغ اسلیمی الهام گرفتند و در نهایت شکوه اجرا شدند.

این خانه تاریخی پس از گذشت سال ها به وسیله هیات امنایِ مرمت و احیای ابنیه تاریخی کاشان، از صاحبان آن خریداری شد. این بنا در سال های ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۶ با همکاری شهرداری و میراث فرهنگی کاشان و با پشتیبانی مسوولان وقت وزارت معادن و فلزات مورد مرمت قرار گرفت و طبق نقشه اصلی بازسازی شد.

خانه تاریخی طباطبایی ها با شماره ثبت ۱۵۰۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و تحت نظر سازمان رفاهی و تفریحی شهرداری کاشان اداره می شود.

خانه طباطبایی ها | Photo by : Ali Kordzadeh

Photo by : Ali Kordzadeh
خانه طباطبایی ها | Photo by : Hessam M Nik

Photo by : Hessam M Nik
خانه طباطبایی ها | Photo by : Ali Kordzade

Photo by : Ali Kordzade

ویژگی های معماری

در ساخت خانه طباطبایی ها از شیوه گودال باغچه و معماری درونگرا و حجاب دار بهره بردند و کلیه اجزای آن به صورت متقارن ساخته شده اند.

* در شیوه گودال باغچه خانه را در موقعیتی گود و حدود یک طبقه پایین تر از سطح زمین می سازند. معماران، این شیوه را بیشتر در مناطق کویری و برای تامین خاک مورد نیاز برای ساخت خشت های بنا، سهولت امکان دسترسی به آب قنات، عایق کردن خانه در برابر حرارت و صدا و افزایش مقاومت در برابر زلزله به کار می گیرند. پس از زلزله بزرگی مه در سال ۱۱۹۲ هجری قمری در کاشان رخ داد، بیشتر خانه ها به شیوه گودال باغچه بنا شدند. در این روش، خانه در گودی قرار می گیرد و استحکام لازم برای تاب آوردن زمین لرزه را پیدا می کند. در گودال باغچه آبرسانی به بنا هم آسان تر است و از رطوبت سازه نیز برای ر شد گیاهان استفاده می شود. بنایی که در دل خاک است  گویی در عایق حرارتی قرار دارد؛ نه زود گرم می شود و نه به این راحتی ها سرد.

* در شیوه درونگرا بیشتر به فضای درونی خانه توجه می شود و نمود بیرونی ساختمان از کوچه چندان جالب توجه نیست. استفاده از این شیوه در گذشته و به ویژه در مناطق کویری ایران بسیار مرسوم بوده و ریشه در اعتقادات مردم داشته است. آنها اعتقاد زیادی به چشم خوردن داشتند و به همین دلیل سعی می کردند که نمود بیرونی خانه های‌شان خیلی به چشم نیاید. از سوی دیگر صاحبان خانه های مجلل بسیار مردمی رفتار می کردند و معتقد بودند که شکوه بیرونی خانه نوعی به رخ کشیدن ثروت محسوب می شود.

* در معماری حجاب دار از محیط بیرونی خانه به درون آن دید وجود ندارد و ارتباطِ بصری مستقیم فضاهای داخل با فضای شهری، کاملا قطع می شود تا ساکنان خانه به راحتی در آن زندگی کنند. با به کارگیری این شیوه کلیه پنجره های خانه به فضاهایی همچون حیاط و ایوان های سرپوشیده باز شده و این فضاها را به بهترین شکل آراسته می شوند.

این خانه سه بخش مجزا و مستقل دارد اما معمار آن به شیوه ای هنرمندانه، هر سه را به یکدیگر مرتبط ساخته است. به طور کلی ۴۰ اتاق، ۴ حیاط، ۴ سرداب (زیرزمین) و ۳ بادگیر در خانه طباطبایی ها وجود دارد. آب مورد نیاز ساکنان نیز از ۲ رشته قنات به نام های دولت‌آبادی و نصرآبادی تامین می شده است.

چندین حیاط در خانه طباطبایی ها وجود دارد که با ویژگی های شان، ایرانی بودن بنا را به رخ می کشند. از میان ۴ حیاط، یک حیاط مرکزی متعلق به قسمت بیرونی و دو حیاط متعلق به اندرونی و یک حیاط متعلق به خدمه بوده است. در حیاط ها درختانی از میوه های بهشتی همچون انار و انجیر کاشته شده  اند که اعتقادات مردم آن زمان را نشان می دهند. در این میان یک درخت انجیر ۸۰ ساله توجه بسیاری را به خود جلب می کند.

پلان خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown
خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown
خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown

به خانه وارد می شویم 

از درون کوچه قدم به درون این خانه به ظاهر ساده می گذاریم و ورود به دنیایی متفاوت را تجربه می کنیم:

۱- وروردی و هشتی

وسعت خانه طباطبایی ها سبب شده تا ۵ درِ ورودی برای آن تعبیه شود. از میان این ورودی ها امروزه تنها وروردی اصلی قابل استفاده است که پس از گذر از راهرویی پر پیچ و خم به هشتی می رسد. هشتی فضایی هشت ضلعی در ورودی خانه است که برای انتظار مهمان به کار می رود. وجود راهروهای پر پیچ و خم منتهی به هشتی خانه طباطبایی ها دو مزیت دارد :

* خانه و ساکنان آن را از دید غریبه ها در بیرون از خانه محفوظ می دارد و مانع دید مستقیم آنها می شود.

* اختلاف ارتفاع خانه با کوچه که در نتیجه استفاده از شیوه گودال باغچه به وجود آمده است، دیگر به چشم نمی آید.

پانوراما خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

۲- قسمت بیرونی خانه

به هنگام بازدید از خانه طباطبایی ها پس از هشتی، وارد قسمت بیرونی خانه می شوید که حیاطی چشم نواز با سنگ های سفید دارد و حوض بزرگی را در میان خود جای داده است. این حوض علاوه بر آبیاری درختان و استفاده ساکنان خانه، نقش مهمی را در زیبایی حیاط ایفا می کند.

بخش بیرونی خانه از سایر قسمت ها بزرگتر و دارای ارتفاع بیشتری است. این قسمت دارای حیاطی به شکل مربع مستطیل است و در گوشه های خود پَخی هایی دارد.

این حیاط به هنگام برگزاری مراسم هایی همچون نوروز و تعزیه محرم و صفر مملو از جمعیت می شده است و مردم از فقیر و غنی مهمان این خانه می شدند. در چهار سوی حیاط فضاهای مختلفی وجود دارند که عبارتند از:

* شاه نشین

زیباترین قسمت خانه طباطبایی ها در جبهه جنوبی و در قسمت بیرونی آن قرار دارد. این قسمت مخصوص پذیرایی از مهمانان و بازرگانانی بود که برای تجارت دعوت می شده اند و همچنین محلی برای برگزاری جشن ها بوده است. این بخش، اتاقی هفت دری با سقف بلند است که با عنوان تالار بزرگ یا اتاق شاه نشین شناخته می شود و به سبب وجود قطعات زیاد آینه در میان گچ بری های آن، به تالار آینه نیز شهرت دارد.

تزیینات نقاشی، مقرنس بندی و قطار بندی در کنار آیینه کاری و گچ بری جلوه این قسمت از خانه را دو چندان می کنند. یکی از جالب ترین تزیینات این قسمت، پنجره های مشبکی هستند که با گچ درست شده اند و همچون پارچه توری ظریفی دیده می شوند.

وجود نورگیرها و پنجره های مشبک رنگی و پنجره های کناری دو جداره که عمودی باز و بسته می شوند بر زیبایی این اتاق افزوده اند و هنر معماری ایرانی را به رخ می کشند.

در دو سوی اتاق شاه نشین اتاق هایی موسوم به گوشواره قرار دارند. هنگامی که تعداد مهمانان کم بوده و یا اهمیت زیادی برای صاحبخانه نداشتند از آنها برای سکونت مهمانان استفاده می کردند.

شاه نشین خانه طباطبایی ها | Photo by : Amin Abedini

Amin Abedini
شاه نشین خانه طباطبایی ها | Photo by : Hamidreza Bani

Hamidreza Bani
شاه نشین خانه طباطبایی ها | Photo by : Mehdi Aminian

Mehdi Aminian
شاه نشین خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown

* ایوان آینه

در جلوی تالار شاه نشین، ایوانی مزین به هنر آیینه کاری و گچ بری های جالب وجود دارد که محل خوبی برای نشست و استراحت مهمانان به هنگام عصر بوده و امکان لذت بردن از فضای حیاط را فراهم می کرده است.

سقف این ایوان باشکوه ترین قسمت خانه است چرا که با هنر آینه کاری، نقش فرش کاشان که به لچک و ترنج شهرت دارد، به زیبایی هر چه تمام تر بر روی آن پیاده سازی شده است. گفته می شود که در گذشته فرشی با همین نقش را بر روی ایوان پهن می کردند تا انعکاس تصویر آن در آینه کاری، نقش زیبای فرش را در سقف کامل کند و شکوهی دو چندان به این قسمت ببخشد.

در میان نقوش لچک و ترنج سقف، آینه کاری هایی به شکل ستاره نیز دیده می شود. این ستاره ها نمادی از اهمیت آسمان شب در مناطق کویری هستند و زیبایی آن را به رخ بینندگان می کشند.

پسر ارشد صاحب خانه، سید علی طباطبایی، به کار واردات فانوس از دولت عثمانی آن روزگار مشغول بوده است. وی فانوس هایی را در این قسمت آویزان کرده بود تا به هنگام شب نشینی، آنها را روشن کنند و افراد از انعکاس نور فانوس ها در آینه های کوچک لذت ببرند. استفاده از هنر آینه کاری انتخابی هوشمندانه در معماری نیز بوده است چرا که انعکاس نور در آنها به افزایش روشنایی نیز کمک می کند.

ایوان آینه | Photo by : Nikos Simou

Nikos Simou
ایوان آینه | Photo by : Ali Kordzade

Ali Kordzade
ایوان آینه | Photo by : Unknown
ایوان آینه | Photo by : Unknown
ایوان آینه | Photo by : H.Taghizadeh

H.Taghizadeh

* اتاق های بخش بیرونی

دور تا دور حیاط بیرونی را اتاق هایی فراگرفته اند که به دو نوع زمستانه و تابستانه تقسیم می شوند:

* اتاق های بخش زمستانه مجهز به شومینه هستند و سقف های کوتاهی دارند. موقعیت قرارگیری آنها به گونه ای است که از ظهر تا غروب آفتاب از گرما و نور خورشید بهره مند شوند. از سوی دیگر سقف کوتاه و دولایه آنها باعث می شده تا گرما در آنها حفظ شود و ساکنان بتوانند در دمای منفی ۲۰ درجه نیز به راحتی در این اتاق ها زندگی کنند. اتاق های بخش زمستانه به اتاق های آیینه نیز شهرت دارند چرا که با ایستادن در مقابل یکی از درها و توجه به درهای دیگر، تکرار چهارچوب درها مانند تصویری در آیینه های موازی، جلب توجه می کند و گویی تصاویر درها در آینه تکرار شده اند.

* اتاق های تابستانه در یک ردیف به گونه ای قرا گرفته اند که خطی مرزی بین حیاط خدمه و حیاط بیرونی را ایجاد می کنند. این اتاق ها فاقد شومینه هستند و به گونه ای ساخته شده اند که از گزند تابش آفتاب تابستان در امان باشند.

خانه طباطبایی ها | Photo by : Hamidreza Bani

Photo by : Hamidreza Bani
خانه طباطبایی ها | Photo by : Ian Robertson

Ian Robertson
خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown

* حیاط خلوت

در دو طرف اتاق شاه نشین و پشت اتاق های گوشواره، حیاط های کوچکی به نام حیاط خلوت وجود دارند که به صورت قرینه یکدیگر احداث شده اند و به هنگام حضور مهمانان در اتاق شاه نشین یا گوشواره، خدمه خانه در آن ها مستقر می شدند. از سوی دیگر این حیاط ها نقش مهمی را در دریافت و تامین نور اتاق های اطراف ایفا می کردند و نقش نورگیر را بر عهده داشتند. حیاط های خلوت نیز مزین به هنر نقاشی هستند و از آثار نفیس کاشان به شمار می روند. این نقاشی ها زندگی مردم در روزگاران گذشته را به تصویر می کشند و فعالیت هایی همچون حفر قنات، آماده سازی کاهگل، شکار و … را نشان می دهند.

این حیاط ها به شکل هشت و نیم هشت هستند که دور تا دور آنها بناهایی دو طبقه قرار دارند. به هنگام بهار و تابستان در این مکان مراسمی برگزار می شده که در آنها طبقه اول محل تجمع مردان و طبقه دوم محل تجمع زنان بوده است. سقف این حیاط ها به صورت ذوزنقه است و یک حوض هشت ضلعی نیز در وسط آنها دیده می شود. شکل ذوزنقه موجب می شود تا به هنگام بارش باران هیچ آسیبی به بن ساختمان نرسد و آن را برای مدت طولانی تری حفظ کند.

در حیاط خلوت شرقی راه پله ای وجود دارد که به بهارخواب می رسد و راه دیگری نیز برای دسترسی به فضای اصطبل دارد. اصطبل خانه طباطبایی ها بر دو نوع دایم و موقت بوده است و هر یک کاربرد خاص خود را داشتند. میهمانان از درب شاه نشین در نزدیکی اتاق شاه نشین وارد خانه می شدند. خدمه نیز از همین در وارد می شدند و پس از قرار دادن حیوانات در اصطبل از طریق راه پله ای جداگانه به بخش خدمه می رفتند.

حیاط خلوت خانه طباطبایی ها | Photo by : Alireza Sahafzadeh

Alireza Sahafzadeh
حیاط خلوت خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown
حیاط خلوت خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown
حیاط خلوت خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown
حیاط خلوت خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown

۳- قسمت اندرونی

قسمت اندرونی محل سکونت آقای طباطبایی و همسرشان و اعضای خانواده و به عبارتی فضای شخصی آنها بوده است. در مرکز اندرونی خانه طباطبایی ها یک اتاق پنج دری ساده با نام اتاق مرکزی به چشم می خورد که در میان دو حیاط قرار دارد . این اتاق فاقد نقش و نگار خاصی است اما از ویژگی های مهم این اتاق می توان به این موارد اشاره کرد: شکل خاص طاق، اشراف داشتن به حیاط های اندرونی و بیرونی و شیشه های رنگارنگ. انعکاس نور در شیشه های رنگی باعث می شده تا در هر ساعت از شبانه روز طرح خاصی بر کف و دیواره های این اتاق بیفتد و به آن جلوه ای تازه بدهد.

این اتاق ایوانی در جلوی خود دارد که می تواند بخشی از بیرونی خانه نیز محسوب شود چرا که در قسمت شمالیِ حیاط بیرونی واقع شده و مرزی بین بیرونی و اندرونی خانه است. در دو سوی ایوان، دو ایوانچه ستون دار به چشم می خورد و دو هشتی ورودی نیز در طرفین خود دارد که یکی از آنها ورود به بیرونی را میسر می کند و دیگری به اندرونی راه دارد.

در ضلع شمال غربی و سمت چپ اتاق مرکزی، حیاطی وسیع دیده می شود که اتاق های بیشتری نسبت به حیاط دیگر اندرونی دارد. در این بخش، ایوانی به عنوان مهتابی قرار دارد که در قسمت بالای خانه و پایین تر از بام است و مکانی مناسب برای نشستن اعضای خانواده و مهمانان به شمار می رود. این حیاط با ورودی و خروجی جداگانه به بیرون از خانه راه پیدا می کند و فضاهای دیگری همچون اتاق های سه دری نیز در آن دیده می شوند. علاوه بر این به وجود حوض و باغچه به عنوان عناصر جدانشدنی معماری ایرانی نیز در این بخش توجه شده است.

حیاط دیگر در سمت راست اتاق مرکزی قرار دارد و از طریق یک دالان به درِ اصلی ورودی و خروجی خانه راه پیدا می کند. اتاقی کوچک برای زندگی افراد در این حیاط ساخته شده و وجود یک حوض در مرکز و دو باغچه کوچک فضای خاصی را به آن بخشیده است.

خانه طباطبایی ها | Photo by : Mohammadreza Domiri Ganji

Photo by : Mohammadreza Domiri Ganji
خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown
خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown
خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown

۴- سرداب

دو سرداب بزرگ در خانه طباطبایی ها قرار دارد که یکی از بخش بیرونی و دیگری از بخش درونی قابل دسترسی است. اختلاف دمای ۱۵ تا ۲۰ درجه ای سرداب با فضای بیرون به ویژه در فصل تابستان کاملا حس می شود. این اختلاف درجه در نتیجه عوامل زیر رخ می دهد:

وجود جریان هوا از طریق بادگیر

سقف ضربی

نوع مصالح به کار رفته در بدنه

دو جداره بودن بدنه

وجود حوضی که در گذشته در مرکز سرداب بوده است

اختلاف ارتفاع حدود ۸ تا ۱۰ متر با سطح کوچه

وررود جریان هوا و نسیم خنک از سطح حوض حیاط مرکزی

ورود آب به زیرزمین

هوای گرم کویر از طریق بادگیر به سرداب وارد و در اثر برخورد با خاک نمناک و مرطوب سنگین می شود. این هوا از طریق کانال هایی موسوم به نای کش سرداب را دور می زند و خنکای اعماق زمین را جذب می کند. به این ترتیب گرمای ۴۰ درجه تا ۲۲ درجه سانتی گراد کاهش می یابد.

در سرداب فضاهایی بالاتر از کف نیز وجود دارند که با چند پله محدود از حیاط جدا می شود. این مکان ها برای سالمندان و ناتوانان خانه در نظر گرفته شده بودند تا آنها هم بتوانند از هوای خنک سرداب بهره ببرند.

تصویری از ورودی سرداب

سرداب خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown
سرداب خانه طباطبایی ها | Photo by : Behzad Modanloo

Behzad Modanloo

۵- قسمت خدمه

بخش خدمه فضایی را برای کار و زندگی در اختیار خدمه خانه قرار می دهد. در این بخش حیاط، اتاق و سرداب وجود دارد؛ اما اثری از تزیینات عالی ساختمان در آن دیده نمی شود. مطبخ یا آشپزخانه نیز در این بخش قرار دارد و در گذشته تمام غذای خانواده و مهمانان در آن آماده می شده است .

اتاق های زندگی خدمه نیز در این بخش وجود داشته است؛ اما امروزه اثری از آنها دیده نمی شود. سرداب بخش خدمه علاوه بر ایجاد فضایی خنک در تابستان، به عنوان محلی برای نگهداری مواد غذایی نیز کاربرد داشته است.

خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

راه دسترسی

آدرس : اصفهان، کاشان، خیابان علوی، کوی سلطان امیراحمد

زمان بازدید: شش ماه اول سال ۰۹:۰۰ تا ۱۹:۰۰ و شش ماه دوم سال ۰۸:۰۰ تا ۱۷:۰۰

هزینه بازدید: ۲۵۰۰ تومان برای اتباع ایرانی، ۱۵۰۰۰ تومان برای اتباع خارجی

دیدنی های اطراف

امامزاده سلطان امیراحمد در فاصله ۲۲۰ متری

حمام سلطان امیراحمد در فاصله ۲۲۰ متری

خانه عباسیان در فاصله ۳۰۰ متری

خانه بروجردی ها در فاصله ۲۸۰ متری

امامزاده سلطان امیراحمد | Photo by : Unknown

امامزاده سلطان امیراحمد
خانه بروجردی ها | Photo by : Unknown

خانه بروجردی ها
خانه عباسیان | Photo by : Unknown

خانه عباسیان
حمام سلطان امیراحمد | Photo by : Unknown

حمام سلطان امیراحمد

توصیه

در سفر به شهر کاشان خرید سوغاتی از این شهر را فراموش نکنید.

اگر در مهرماه قصد سفر به کاشان را داشتید می توانید در یکی از مراسم های مهم مذهبی که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است، نیز شرکت کنید. نام این مراسم، قالیشویان است.

خانه طباطبایی ها | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown
دسته‌ها
مكانهاي تاريخي ايران

سی و سه پل اصفهان | پل تاریخی زاینده رود

محال است مهمان آنها باشی و از لذت شب نشینی ها در کنار این رود، جا بمانی. شب نشینی هایی که با نوای ساز و آواز همراه هستند و جانی تازه به کالبد شهر می دهند.

زاینده رود به لطف حضور پل ها چهره ای تماشایی تر به خود گرفته و در طول سالیان دراز دل هر بیننده ای را ربوده است. این پل ها تنها راهی برای عبور و مرور و رفتن از یک ساحل زاینده رود به ساحل دیگر نیستند، آنها به گونه ای ساخته شده اند که بتوان به هنگام عبور لحظه ای ایستاد و از مناظر لذت برد. آنها بخشی جدانشدنی از تاریخ و حتا فرهنگ اصفهانند و ارزش زیادی نزد مردم دارند. این پل ها گذشته این دیار را روایت می کنند و شاهد وقایع بسیاری بوده اند.

می خواهیم به سراغ یکی از این پل ها برویم و گوشه گوشه آن را مورد بررسی قرار دهیم. سی و سه پل، نام همان پلی است که برای مسافران اصفهان نامی آشنا به نظر می رسد و یکی از جاذبه های مهم شهر است.

کوله بارتان را ببندید و همراه مان شوید…

رسانه۷ شما را به گشتی متفاوت بر روی سی و سه پل دعوت می کند…

سی و سه پل | Photo by : Henry Tiong

Photo by : Henry Tiong

چرا سی و سه پل؟


  • یکی از جاذبه های شاخص اصفهان است که ارزش تاریخی فراوانی دارد.
  • اطراف این پل یکی از مشهورترین تفرجگاه های مردم اصفهان به شمار می رود و به هنگام غروب در کنار آن به تفریح می پردازند.
  • امکانات خوبی برای گذران ساعاتی خوش در حوالی این پل وجود دارد.
سی و سه پل | Photo by : Majid Taherian

Photo by : Majid Taherian
سی و سه پل اصفهان در شب | Photo by : Unknown
سی و سه پل اصفهان در شب | Photo by : Alireza Pirvali

Alireza Pirvali

آشنایی با سی و سه پل | شاهکار نصف جهان

در میانه های شهر اصفهان، و بر روی بستر زاینده رود، پل هایی وجود دارند که هر کدام شان قصه ای را از قلب تاریخ روایت می کنند. یکی از آنها سی و سه پل است که از دوران صفویه به یادگار مانده و شاهکاری در معماری ایران به شمار می رود. بیش از ۴۰۰ سال است که این پل زیبایی هایش را به نمایش گذاشته و استوار در جای خود ایستاده است. از این پل با عنوان طولانی ترین پل زاینده رود یاد می کنند.

نام این اثر ارزشمند از تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۱۰ در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد و به عنوان یکی از پرطرفدارترین جاذبه های ایران از آن یاد می شود.

در ادامه همراه ما باشید تا بیشتر در مورد تاریخچه و معماری این پل تاریخی بدانیم.

سی و سه پل | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

تاریخچه سی و سه پل | ابهاماتی در تاریخ

سازه مستحکم سی و سه پل، توسط الله‌وردیخان اوندیلادزه گرجی -سردار مشهور شاه عباس- ساخته شده است. برخی از گرجی تبارها بر این عقیده اند که چون حروف الفبای گرجی سی و سه حرف دارد و الله‌وردیخان از تبار گرجی ها بوده این پل نیز سی و سه دهانه دارد. البته این نظریه کاملا رد شده چرا که در ابتدا پل ۴۰ دهانه داشته است. از سوی دیگر کارشناسان عدد صد و سی و سه را مربوط به آناهیتا (الهه آب) می دانند و معتقدند این پل نیز مانند بیشتر سازه های آبی و پل ها نمادی از آناهیتا به شمار می رود.

در زمان شاه عباس، پلان اصلی شهر اصفهان، چهارباغ بود که از دو محور عمود بر هم تشکیل می شد. سی و سه پل در امتداد یکی از این محورهای اصلی قرار گرفت تا چهارباغ عباسی را به چهارباغ بالا، باغ هزارجریب، عباس آباد و محله جلفا متصل کند. در آن زمان این پل ۴۰ دهانه داشت؛ اما به مرور زمان با کشت درختان و انحراف آب بعضی از آنها متروک شدند. در سال ۱۳۳۰ مصطفی خان مستوفی، شهردار اصفهان، اراضی اطراف پل را آزاد می کند و پس از باز کردن مجرای عبور آب، دیواری سنگی را در سمت شمال آن می سازد که هنوز آثار آن دیده می شود.

در منابع مختلف، سال های متفاوتی را برای بنای سی و سه پل نوشته اند؛ اما برای بررسی دقیق تر آن بهتر است به گشت و گذار کوچکی در تاریخ بپردازیم. تمامی شواهد موجود دال بر این مطلب است که در سال ۱۰۱۸ هجری قمری و در زمان برگزاری جشن گلریزان در حضور شاه عباس این پل وجود داشته است؛ اما با بازگشت به سال های پیشین و بررسی اسناد به این نتیجه می رسیم که سال اتمام کار پل در منابع مختلف، یکسان نیست.

به عنوان مثال اسکندربیک ترکمان، که منشی نویسنده کتاب عالم آرای عباسی در تاریخ صفویان است، این پل را در سال ۱۰۱۱ هجری قمری، چنین وصف می کند:

در انتهاى خیابان، باغى بزرگ و وسیع، پست و بلند، نه طبقه جهت خاص پادشاهى طرح انداخته به باغ عباس آباد موسوم گردانیدند و پل عالى مشتمل بر چهل چشمه به طرز خاص، میان گشاده که در هنگام طغیان آب در کل، یک چشمه به نظر در مى آید، قرار دادند که بر زاینده رود بسته شده هر دو خیابان به یکدیگر اتصال یابد.

حاج میرزا حسن خان جابرى انصارى، مورخ، محقق و ادیب فرزانه اصفهان نیز در تاریخ اصفهان و رِى در قسمتی از وقایع مربوط به سال ۱۰۰۵ هجری قمری، چنین توصیفی از اصفهان ارایه می دهد:

شاه عباس اصفهان را پایتخت دایمى خود نموده طرح عمارات عالیه انداغخ، سر درب درب قیصریه جنگ او است با ازبکان.

و در ادامه در وقایع سال ۱۰۰۸ هجری قمری چنین می نویسد:

شاه از هرات به اصفهان آمده و تکمیل طرح عمارات و باغات که هر یک از امرا، باغى به نمای خود ساخته در حواشى چهار باغ کهنه در چهار باغ بالا.

و در ادامه می گوید:

شاه عباس به اصفهان برگشت، الله‌وردیخان را فرمود پل زاینده رود را با عمارات دیوانى بساخت.

وی در وقایع سال ۱۰۱۲ هجری قمری چنین می نویسد:

بناى سر درب عالى قیصریه و کاشى کارى ممتاز آن …

میرزا علینقى کمره ‏اى متخلص به نقى و از شعراى دوره شاه عباس چنین ابیاتی را سروده است:

فلک قدر الله و یردى که قدر ز عباس شاه اندر ایام یافت

بامداد بیگ ویردى دادگر پلى کدر آغاز و انجام یافت

بسعى ملک سیرت آقا حسین بخیر العمل حسن اتمام یافت

به دست زبر دست صعب امیر چو بند امیر این بنا نام یافت

پى سال تاریخ این پل نیافت کسى خوبتر از پل اتمام یافت

می توان گفت که بر اساس کتاب عالم آرا، پل در سال ۱۰۱۱ هجری قمری ساخته شده است؛ اما در گفته‏ هاى جابر انصارى تناقضی در این رابطه وجود دارد؛ وی در قسمتی اشاره می کند که پل در همان سال ۱۰۱۱ هجری قمری احداث شده است؛ اما در قسمتی دیگر این تاریخ را مربوط به زمان صدور دستور ساخت می داند. او در قسمتی دیگر اشاره به این دارد که ساخت پل با سر در قیصریه مقارن بوده و این در حالی است در وقایع سال ۱۰۱۲ هجری قمری به ساخت سر در قیصریه اشاره کرده است.

بر اساس سروده نقى کمره ‏اى هم ساخت پل امیر در سال ۱۰۰۵ هجری قمری انجام شده ولی تاریخ شروع آن مشخص نیست. اگر منظور از این پل همان سی و سه پل باشد، ساختن آن حداقل در سال ۱۰۰۳ هجری قمری شروع شده تا در ۱۰۰۵ هجری قمری به پایان برسد.

در این میان نکته مهم این است که با توجه به احداث ساختمان در یک سوی زاینده رود قطعا باید پلی برای ایجاد ارتباط در آن زمان وجود داشته باشد. این در حالی است که تاریخ آن ساختمان هم مطابق اسناد در سال ۱۰۰۵ هجری قمری است.

از سوی دیگر الله‌وردیخان که مامور ساخت پل بود، در سال ۱۰۰۴ هجری قمری از طرف شاه عباس اول به ایالت فارس منسوب و به اداره امور آن دیار مشغول شد و پس از آن حکومت کهگیلویه نیز در اختیار وی قرار گرفت. از مجموعه اسناد تاریخی چنین بر می آید که شاه عباس پس از استقرار به سلطنت، درصدد بوده که اصفهان را به پایتختى انتخاب کند و به همین دلیل دستوراتی را در جهت آبادانی آن صادر کرد. اعزام الله‌وردیخان به فارس را می توان از همین دسته دستورات دانست تا وی بتواند اقدامات عمرانى اصفهان را در نظر گیرد. بنابراین باید عمران و آبادانی این شهر بعد از تاریخ اعزام الله‌وردیخان پس از سال ۱۰۰۴ هجری قمری صورت گرفته باشد.

در اینجا باید اشاره کرد که در یکی از اسناد تاریخی، هم ساختمان پل الله‌وردیخان و هم آبادانی خیابان چهار باغ در ۱۰۰۵ هجری قمری پایان یافته و به دنبال آن تکایای چهارباغ در ۱۰۱۱ هجری قمری ساخته شده اند. عاقبت در سال ۱۰۲۵ هجری قمری تمام ساختمان هایی که از زمان شاه عباس آغاز شده بود، به پایان رسیدند.

در اینجا این سوال پیش می آید که چرا در برخی منابع گفته شده که الله‌وردیخان در سال ۱۰۱۱ هجری قمری مامور ساخت پل شده در حالی که تاریخ اتمام آن ۱۰۰۵ هجری قمری ذکر شده است؟ در پاسخ می توان گفت که الله‌وردیخان ابتدا طبقه زیرین پل را در سال ۱۰۰۵ به پایان رسانده و در سال ۱۰۱۱ مامور تکمیل آن و ساخت طبقه بالا شده است تا به هنگام طغیان رودخانه، اختلالی در عبور و مرور پیش نیاید. احتمالا طغیان زاینده رود دلیل این تصمیم بوده و به این صورت دیگر جای شکی باقی نمی ماند.

از سوی دیگر می توان گفت که پلی که کمره ‏اى به آن اشاره کرده در فارس بوده ولى چون در تاریخ به چنین پلی اشاره نشده به ناچار باید این پل را همان سی و سه پل دانست.

عکس قدیمی سی و سه پل | Photo by : Unknown
عکس قدیمی سی و سه پل | Photo by : Unknown
عکس قدیمی سی و سه پل | Photo by : Unknown

سی و سه پل از نگاه جهانگردان

پرسی سایکس، ژنرال انگلیسی، سی و سه پل را یکی از پل های درجه اول جهان خوانده و شاردن، جهانگرد فرانسوی آن را شاهکار معماری و شگفت انگیز دانسته است.

دن گارسیا، سفیر پادشاه اسپانیا در دربار شاه عباس صفوی، از این پل به عنوان یکی از بهترین آثار معماری ایران یاد می کند و در این باره می نویسد:

این پل نیز از بناهای الله‌وردیخان اوندیلادزه گرجی است و با اینکه دشمنان و حاسدانش می‌گویند این بنا با پول ساخته شده است، نمی‌توانند انکار کنند که بانی شخص اوست. اما باور عموم مردم که حقیقت نیز همان است، این است که الله‌وردیخان پل را به خرج خود ساخته است.

لرد جورج ناتانیل کرزن (Lord George Nathaniel Curzon) -سیاستمدار بریتانیا و ایران‌شناس- درباره آن چنین می گوید:

 

  انسان هیچ انتظار ندارد برای دیدن آنچه که روی هم رفته می‌توان آن را باشکوه‌ترین پل دنیا نامید، ناچار از مسافرت به ایران باشد.

نقاشی از «سی‌وسه‌پل» در سده هفدهم میلادی اثر ژان شاردن

سی و سه پل | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown
نقاشی از روی «سی‌وسه‌پل» در سده هفدهم میلادی اثر ژان شاردن

سی و سه پل | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown

نام های مختلف سی و سه پل

آنچه که امروزه به نام سی و سه پل می شناسیم، در طول تاریخ نام های دیگری نیز داشته است:

پل شاه عباسى به واسطه آنکه شاه عباس دستور ساخت آن را داد.

پل الله‌وردیخان زیرا وی در ساخت این پل تلاش کرد.

پل جلفا به سبب اینکه محل عبور مردم جلفا (محله ای در اصفهان) بوده است.

پل چهل چشمه چرا که در ابتدا ۴۰ چشمه داشته است.

سى و سه چشمه که به سبب باقی ماندن ۳۳ چشمه در آن به این نام معروف شده است.

پل زاینده رود به سبب اینکه طویل ترین پل بر فراز زاینده رود محسوب می شود.

سی و سه پل | Photo by : Ebi Abnar

Ebi Abnar
سی و سه پل | Photo by : Unknown

سی و سه پل | میزبان مراسم ها در گذشته

در زمان صفویان سی و سه پل محل برگزاری برخی جشن ها بوده که به اختصار به آنها اشاره می کنیم:

جشن آب پاشان: در سفرنامه های جهانگردان اروپایی به برگزاری جشنی در ۱۳ تیر هر سال در کنار سی و سه پل اشاره شده است که شاه، بزرگان، شعرا و سیاستمداران و سایر مردم در آن حضور داشتند. در این مراسم که به جشن آب پاشان یا آبریزگان شهرت داشته است، مردم با پاشیدن آب و گلاب روی یکدیگر به شادمانی و پایکوبی می پرداختند.

مراسم خاج‌شویان: خاج‌شویان نام یکی از جشن‌های مسیحی است که به مناسبت غسل تعمید حضرت مسیح برگزار می شود. پیروان دین مسیح با اعتقاد بر اینکه که آب در این روز مقدس شده به درون آب های جاری می روند و در آنها شنا می کنند.

ارمنیان ایران در زمان صفویان، این مراسم را در روز سیزدهم ماه ژانویه (۲۴ دی) در کنار سی‌ و سه‌پل اصفهان برگزار می‌کردند. جالب است بدانید که در آن دوره ارامنه حق داشتند تا به میدانى که در ابتدای پل بود بیایند و به تبادل کالا با اصفهانی ها بپردازند؛ اما اجازه عبور از پل را نداشتند.

نوروز : در دوره صفویان جشن نوروز از سه تا هفت شبانه روز به طول می انجامید و سی و سه پل چراغانی می شد. گاهی شاه عباس دستور مراسم گلریزان بر سر پل را می داد و گل‌هاى فراوان در راه شاه و همراهان وی ریخته می شد. در سال ۱۰۱۸ جشن فروردین با محرم مصادف شد؛ اما باز هم به فرمان شاه، هفت شبانه روز جشن نوروز را برگزار کردند و گلریزان بر روی پل را انجام دادند. به واسطه هنرنمایی مردم اصفهان در چراغان و آذین بندى شهر و سی و سه پل، شاه مبلغ پانصد تومان از مالیات آن سال را به ساکنان اصفهان بخشید.

سی و سه پل | Photo by : Amin Zallaghi

Photo by : Amin Zallaghi
سی و سه پل | Photo by : Mohamadreza Domiri Ganji

Photo by : Mohamadreza Domiri Ganji

 معماری سی و سه پل

معمار سی و سه پل استاد حسین بناء اصفهانی است که پسرشان محمدرضا اصفهانی شاهکاری همچون مسجد شیخ لطف الله را در کارنامه خود دارد. بر خلاف اینکه معمولا پل‌ها در قسمت های کم عرض ساخته می شوند، وی برای ساخت این پل، عریض ترین قسمت رودخانه زاینده رود را انتخاب کرد؛ چرا که این قسمت رودخانه در بستری کم عمق، وسیع و آرام ایجاد شده و دارای چشم اندازی تماشایی بود.

برای ساخت سی و سه پل از سه نوع مصالح عمده استفاده شده است: سنگ برای قسمت های زیرین و آجر و ملات ساروج و گچ برای قسمت های فوقانی. ساروج از ابتکارات معماران ایرانی در دوران بسیار کهن به شمار می رود که از خاک رس و آهک، خاکستر و مواد الیافی لوئی (تخم و پرزهای نوعی نی) و طی مراحل ویژه ای تهیه می شود.

بر اساس نظر کارشناسانِ زمین‌شناسی و میراث فرهنگی، پایه و فونداسیون این پل به گونه‌ای ساخته شده که رطوبت، دوام و استحکام آن را افزایش می دهد و به همین دلیل است که در دراز مدت نیز، آب نمی تواند آسیبی به آن بزند.

بر اساس شرحی که سِر پِرسى سایکس Sir Percy Molesworth Sykes)‎) ژنرال، نویسنده و جغرافیدان انگلیسی راجع به سی و سه پل و وضعیت آن در آخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجرى ارایه داده است، ورود به مدخل پل از یک شاهراه سنگ فرش شده ممکن بوده و در پل نیز سه معبر در سه سطح مختلف وجود داشته است.

در دو طرف پل طاق نماهاى سرپوشیده ای به چشم می خورد که از یک سو به رودخانه و از سوی دیگر به میان پل مشرف هستند و باعث شده اند تا معبر باریکِ مسقفی در دو سوی پل ایجاد شود. پیاده‌رو پل دارای ۹۹ طاقچه است که در آنها تابلوهای نقاشی بوده و امروزه اثری از آنها دیده نمی شود. در جلوی این پل نیز مجسمه رضاشاه بر روى ستونى به ارتفاع ۵ متر وجود داشته که بر اسبی سوار بوده است؛ اما حالا اثری از آن وجود ندارد.

طاق های پل دارای ستون هایی به ارتفاع ۷ تا ۹ متر هستند که سقف را سر پا نگه داشته اند و بسیار شکوهمند و مستحکم به نظر می رسند.

در ابتدا این پل، ۳۶۰ متر طول و ۴۰ چشمه (طاق بزرگ) داشته است؛ اما امروزه ۳۳ دهانه و ۱۴ متر عرض دارد و با ۲۹۵ متر طول به عنوان طویل ترین پل زاینده رود از آن یاد می شود. در گذشته این پل دارای ۶ معبر بود که عبارت بودند از:

۱- راه وسط که مخصوص عبور سواره و گردونه‏ ها بود.

۲ و ۳- دو طرف پل که از میان گالری های زیبا عبور می کرد و به پیاده رو اختصاص داشت.

۴ و ۵- پشت بام هاى گالری ها در دو طرف، که دور آن ها نرده داشته و به هنگام طغیان زاینده رود به تفرجگاه باشکوهى تبدیل می شده است.

۶- سرانجام گالری هاى پل به وسیله پله‏ هاى ظریف به زیر پل می رسید و این مکان در مواقع کم آبی، محل عبور و مرور بود.

اما امروزه تنها دو معبر پیاده رو در آن وجود دارد؛ یکی در بالا که سقف آن آسمان است و دیگری در پایین که مسقف است و در میان پایه‌های مرکزی پل و به فاصله کمی از بستر رودخانه ایجاد شده است.

سی و سه پل | Photo by : Morteza Askarnezhad

Morteza Askarnezhad
سی و سه پل | Photo by : Ali Kordzadeh

Ali Kordzadeh
سی و سه پل | Photo by : Marian Dandarila

Marian Dandarila
سی و سه پل | Photo by : Zahra Baghban

Zahra Baghban
سی و سه پل | Photo by : Unknown

خوشگذرانی در پلی تاریخی

سی و سه پل تنها یک بنای تاریخی نیست که گاهی به آن سر بزنید و گشتی در گذشته را تجربه کنید. این پل هنوز هم همچون نگینی بر انگشتری اصفهان می درخشد و مردم ارزش بسیار زیادی برای آن قایلند. کافیست در نزدیکی های غروب به آنجا سری بزنید تا هم از قدم زدن بر روی پل و تماشای چشم انداز غروب لذت ببرید و هم در شادمانی مردمی که در کنار آن گرد هم آمده اند و بی بهانه خوشحالند، سهیم باشید.

می توانید در اطراف پل سری به کافه ها و رستوران ها بزنید و لحظات خوشمزه ای را نیز برای خود خلق کنید. فضای سبز کنار این پل، تفرجگاهی برای ساکنان و مهمانان این شهر است و همیشه جمعیت زیادی را در آنجا می بینید.

اگر دیدید در کنار پل نوازنده یا آوازخوانی وجود دارد، تعجب نکنید، این خاصیت شب های سی و سه پل است که هر کسی را سرشار از احساس می کند.

سی و سه پل | Photo by : Unknown
سی و سه پل  در روز بارانی | Photo by : Reza Rafiee

Reza Rafiee

زیبایی های به یغما رفته سی و سه پل در نبود آب

اسم آب و رود که می آید تصویری از انعکاس آسمان در زمین در ذهن هر کسی نقش می بندد؛ اما آسمان اصفهان مدت هاست که خودش را در آب زاینده رود نگاه نکرده و شاید تصویرش را بر فراز این شهر از یاد برده است. آب در زاینده رود جاری می شد و از زیر سی و سه پل عبور می کرد تا زندگی را در شهر جاری سازد.

مردم در زمان جاری بودن آب سوار بر قایق ها می شدند و زیبایی های پل را از نمایی دیگر به تماشا می نشستند. حالا سی و سه پل چهره ای غمگین به خود گرفته و وجودش سرشار از زخم هایی است که روز به روز به دردشان افزوده می شود. مردم باز هم به کنار این پل می آیند؛ اما نگاه شان پر از حسرت روزهای شیرینی است که نمی دانند به بازگشت شان امید داشته باشند یا نه؟

این روزها دیگر به سان گذشته، زاینده رود جوش و خروش همیشگی را ندارد و تنها گَه‌گُداری سری به اصفهان می زند تا پل های تاریخی اصفهان مثل سی و سه پل با تماشای چهره‌شان در آب، زیبایی‌های شان را از یاد نبرد. آیا می شود باز هم به آن صفای همیشگی گذشته ها بازگشت؟

زاینده رود | Photo by : Unknown
زاینده رود | Photo by : Unknown
سی  سه پل | Photo by : Unknown
سی  سه پل | Photo by : Unknown

راه دسترسی

آدرس: استان اصفهان، شهر اصفهان، میدان انقلاب، خیابان چهارباغ عباسی

راه دسترسی

علاوه بر خودروی شخصی، برای رسیدن به سی و سه پل می توانید از وسایل نقلیه زیر استفاده کنید:

اتوبوس شامل خطوط میدان جمهوری اسلامی- میدان انقلاب و ترمینال قوشخانه – میدان انقلاب

مترو از طریق ایستگاه های سی و سه پل و میدان انقلاب

تاکسی های مختلفی که از نقاط مختلف شهر به میدان انقلاب می روند.

سی و سه پل | Photo by : Siamak Memarian

Photo by : Siamak Memarian

دیدنی های اطراف

پل خواجو در فاصله ۱٫۹ کیلومتری

کاخ هشت بهشت در فاصله ۱٫۳ کیلومتری

میدان نقش جهان در فاصله ۲ کیلومتری

میدان نقش جهان | Photo by : Rasoul Shojaei

میدان نقش جهانRasoul Shojaei
کاخ هشت بهشت | Photo by : Unknown

کاخ هشت بهشت
پل خواجو | Photo by : Amir Panahi

پل خواجوAmir Panahi

نظرات خارجی ها

اصفهان یکی از مقاصد پرطرفدار نزد گردشگران خارجی است و سی و سه پل جاذبه ای است که حتما به دیدن آن می روند. در اینجا مروری داریم بر تعدادی از نظرات این گردشگران در وبسایت تریپ ادوایز:

گردشگر هلندی | ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۷

هیچ آبی در رودخانه نیست

این طولانی ترین پل زاینده رود است و زمانی زیباست که آب در رود جریان داشته باشد. متاسفانه در زمان بازدید ما آبی وجود نداشت.

تیم از استرالیا | ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۷

در شب به بازدید پل بروید

از آنجایی که آب در زاینده رود وجود ندارد و احتمالا تا مدت طولانی هم خبری از آب نیست، شب هنگام به دیدن پل بروید و از دیدنش لذت ببرید. مردمی هستند که در اطراف پل برای تان قلیان مهیا می کنند و تجربه جالبی برای شما خواهد بود.

گردشگری از مالزی | ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۷

پلی بدون رودخانه

راهنما ما را به دیدن این پل برد. نامش سی و سه پل است و این نام به تعداد طاق های این سازه اشاره دارد. وقتی نورهای پل روشن می شوند، آرامش خاصی در فضا به وجود می آید و کسی به همهمه جمعیت اطراف پل اهمیت نمی دهد. راهنما به ما گفت که زمانی اینجا محل ماهیگیری و قایق سواری بود؛ اما حالا آب رودخانه به مصرف کشاورزی می رسد. توصیفی که از این پل دارم این است: پلی بدون رودخانه.

گردشگری از جمهوری چک | ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۷

یک پیاده روی جذاب در غروب

یک پل دوست داشتنی با المان های معماری بسیار. پیاده روی خوبی را به هنگام غروب بر روی این سازه داشتیم. مردم به اینجا می آمدند تا دور هم باشند و گپی بزنند.

گردشگر ایتالیایی | ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۷

چه پل حیرت انگیزی!

حتا بدون آب هم این پل حیرت انگیز است. به هنگام غروب مردم در آنجا جمع می شوند. بسیاری سعی کردند با ما ارتباط برقرار کنند و در مورد کشورشان بپرسند؛ آنها خیلی مهربانند.

سی و سه پل | Photo by : Hesam Dashti

Photo by : Hesam Dashti
Photo by : Morteza Akhnia

Photo by : Morteza Akhnia

دغدغه ها

سی و سه پل شاهکاری ارزشمند است که به سبب خشکی زاینده رود در معرض خطر جدی قرار دارد. همان گونه که گفته شد پایه های این پل در صورت وجود رطوبت مستحکم باقی می مانند و این خشکی می تواند آسیب های جبران ناپذیری را به آن وارد آورد.

تن این پل پر است از یادگاری هایی که تنها برای تفریح بر روی آن نگاشته شده اند؛ اما زخمی ابدی را بر پیکره سی و سه پل نقش کرده اند. با وجود تمامی اطلاع رسانی ها هنوز هم یادگاری نویسی بر روی ابنیه‌های تاریخی ادامه دارد و هر کدام از این نوشته و نقش و نگارها و حتا کنده کاری ها می تواند قدمی در جهت مرگ یک اثر باشد.

یکی از مسایلی که باعث اعتراض بسیاری از کارشناسان شده حفر تونل مترو و آسیب های احتمالی آن به این اثر تاریخی و مهم است که احتمال نشست پل را در صورت جاری شدن آب افزایش می دهد.

امروزه جدیدترین مساله مطرح شده در مورد سی و سه پل، حصار کشی دهانه های آن است که از نظر برخی راهکار مناسبی برای جلوگیری از سقوط بازدیدکنندگان به شمار می رود؛ این در حالی است که کارشناسان به آسیب های وارده به پل در اثر این حصارکشی بارها اشاره کرده اند و اعتراضات به این تصمیم همچنان ادامه دارد.

سی و سه پل | Photo by : Zahra Baghban

Zahra Baghban
سی و سه پل | Photo by : Unknown
سی و سه پل | Photo by : Unknown

حصارهای پل

سی و سه پل | Photo by : Mohammadreza Jafari

Mohammadreza Jafari
سی و سه پل | Photo by : Mohammadreza Jafari

Mohammadreza Jafari

توصیه ها

در سفر به اصفهان از چشیدن طعم غذاهای این شهر غافل نشوید.

خرید سوغات و صنایع دستی را فراموش نکنید و وقتی را به آن اختصاص دهید.

سی و سه پل در شب | Photo by : Unknown

Photo by : Unknown