دسته: والدین موفق

رسانه ۷ –تکریم در لغت به معنای تعظیم ، بزرگداشت و حرمت ، احترام گذاشتن است و تحقیر سرزنش کردن و نقطه مقابل آن است.

تحقیر در هر سنی مشکل ساز است اما در دوران کودکی می تواند تاثیر گذار تر با شد زیرا تاثیر کلمات بر روی کودکان بیشتر است . تحقیقات نشان داده است که هر فرد در ۱۰ سال اول عمر خود به طور متوسط با حدود ۱۵۰ هزار پیام و واژه منفی مواجه می شود و بیشتر این پیام ها با محتوای «بی عرضه، تنبل، شلخته، دست و پا چلفتی، خنگ، بی شعور، بی مسئولیت، تو هیچی نمی شی، بکن نکن، برو نرو، حرف نزن، نخور، بشین نشین، دست بزن نزن، به جز خرابکاری کار دیگری بلد نیستی» است.

این پیام را اکثرا خانواده و در درجه بعدی دوستان و در نهایت معلم و مدرسه به ذهن کودک تزریق می کنند و بیشتر والدینی که از تحقیر برای کنترل و تربیت فرزند استفاده می کنند، در واقع آن را روشی برای تلنگر زدن به کودکان خود می دانند یا حداقل تحقیر را روشی برای کنترل کودک می دانند.

از ائمه اطهار روایات بسیاری در مورد تکریم و احترام به کودکان وارد شده است. رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در این باره می فرمایند : به بزرگسالان خود احترام کنید و نسبت به کودکان خویش ترحم و عطوفت نمایید.(۱)

همچنین از امام علی علیه السلام روایت شده است : در خانواده خود با کودکان عطوف و مهربان باش و بزرگترها را احترام کن.

از مصادیق تحقیر کودکان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱)مقایسه و ارزیابی او با دیگران

۲) طعنه زدن و سرزنش کودک در مقابل دیگران

۳)سلام نکردن به کودک

۴)نظارت افراطی برکودک

۵)تذکر پی در پی

۶)صدا کردن کودک با القاب ناپسند

۷)تحمیل امور بر کودک

۸)اجازه ندان به کودک برای صحبت کردن و کامل کردن گفتارش

۹)عدم توجه به قول و قرار با کودک

۱۰)داشتن انتظارات فراتر از توان کودک

۱۱)نیشخند و پوزخند کردن کودک و ……

تحقیر کردن عوارض جسمی و روانی را بر فرد تحقیر شده باقی می گذارد مانند:

کمبود اعتماد به نفس: اولین و مهمترین آسیب کاهش عزت و اعتماد به نفس است هر چقدر عزت نفس کودک پایین تر باشد امید و آرزو های او دچار نقصان می شود و اینگونه کودکان در برقراری ارتباط با دیگران به مشکل خواهند خورد و در بزرگسالی به این باور خواهند رسید که قادر به انجام هیچ کاری نیستند.

افسردگی: دومین مورد که می توان به آن اشاره کرد افسردگی است تحقیقات در این زمینه نشان داده است که تحقیر مدام و سرزنش کودک امکان بروز افسردگی را در بزرگسالی افزایش خواهد داد.

والدینی که به منظور کنترل رفتار کودک آنها را مورد سرزنش ، تحقیر و تنبیه بدنی قرار می دهند منتظر بروز رفتارهای خشونت آمیز در کودکان خود باشند در واقع این کودکان از شیوه رفتاری والدین خودشان برای رفتار با دیگران استفاده می کنند

خجالتی بودن: کم رویی و خجالتی بودن یکی دیگر از اختلالاتی است که ممکن است در اینگونه کودکان دیده شود مقایسه شدن کودک با دیگران ، جدی نگرفته شدن از سوی والدین ازجمله اموری هستند که به خجالتی شدن فرزندان منجر می شود.

ایجاد شخصیت ناسازگار :کنترل ، تحقیر، سرزنش مدام کودک تاثیرات منفی بر شخصیت آنها دارد و موجب ایجاد یک شخصیت نا سازگار می شود .کودکی که تلاش می کند در مقابل شما بایستد و مقابله به مثل کند.

خشونت: نکته دیگر آن است که والدینی که به منظور کنترل رفتار کودک آنها را مورد سرزنش ، تحقیر و تنبیه بدنی قرار می دهند منتظر بروز رفتارهای خشونت آمیز در کودکان خود باشند در واقع این کودکان از شیوه رفتاری والدین خودشان برای رفتار با دیگران استفاده می کنند.

عدم توانایی ارتباط صحیح با دیگران : در بعضی از مواقع احساس حقارت چنان تاثیری بر روی فرد می گذارد که فرد مبتلا جرات معاشرت با مردم را پیدا نمی کند و از ترس اینکه مبادا در جمع مورد تحقیر واقع شود کناره گیری را به هرگونه برقراری رابطه ای ترجیح می دهد.

خود کم بینی : با سرکوب اعتماد به نفس در فرد ی که مورد تحقیر واقع شده است این مسئله به مرور باعث به وجود آمدن حس خود کم بینی در فرد می شود. او احساس خواهد کرد برای انجام هیچ کاری لیاقت دارد و دیگران از او بهتر هستند.

از دست دادن مهارت نه گفتن : کودکی که در خانواده به خصوص در بر خورد با والدین تحقیر و سرزنش می شود اعتماد به نفسشان کاهش می کند ، این گونه افراد که دارای اعتماد به نفس پایینی هستند در مقابل خواسته های دیگران جرات نه گفتن را از دست می دهند.

از عواقب جسمی که ممکن است کودکانی که مورد بی مهری و بی توجهی والدین قرار گرفته اند با آن مواجهه شوند می توان به مواردی همچون بی اشتهایی ، پر خوری ، هیجانات منفی ، اختلال در خواب، و حتی ترس و شب ادراری اشاره کرد.

پی نوشت

۱)عیون الاخبار رضا، ص ۱۶۴

۲)بحارالانوار ج ۱۶ ص ۱۵۴

منبع : tebyan.net

 رسانه ۷ –کودک دست و پا چلفتی یعنی چه؟ تشخیص کودک دست و پا چلفتی (خام حرکت) کار سختی نیست.کودکی است که با ظاهر طبیعی در انجام کارها دچار مشکل می شود و دائما توجه بزرگسالان و همبازی هایش را به دلیل انداختن وسایل ، پشت پا خوردن و افتادن های مکرر جلب می کند، احتمالا در یادگیری نوشتن ، نقاشی کردن ، بستن دکمه لباس و بند کفش دردسر دارد و در حین یادگیری مهارت های جدید ناامید می شود و عموما مورد تمسخر سایر کودکان قرار می گیرد.

تشخیص کودک دست و پا چلفتی (خام حرکت) کار سختی نیست.کودکی است که با ظاهر طبیعی در انجام کارها دچار مشکل می شود و دائما توجه بزرگسالان و همبازی هایش را به دلیل انداختن وسایل ، پشت پا خوردن و افتادن های مکرر جلب می کند، احتمالا در یادگیری نوشتن ، نقاشی کردن ، بستن دکمه لباس و بند کفش دردسر دارد و در حین یادگیری مهارت های جدید ناامید می شود و عموما مورد تمسخر سایر کودکان قرار می گیرد. این کودکان به دلیل این خامی حرکت و انتظار رقابتی که از آنها در جامعه وجود دارد ، عزت نفس های پایین دارند

کودکی که مهارت های کم در رشد حرکتی دارد ، از فعالیت های جسمی دوری کرده و بیشتر بازیها و سرگرمی های نشسته دارد و در طی فعالیت های جسمی ، رفتار پرخاشگرانه و با دلقک گونه به خود می گیرد.

بر اساس تئوری رشد ، حرکات اولیه نوزاد غیر ارادی هستند و نوزاد ،با دامنه وسیعی از تجارب درکی از طریق حس های بدن مواجه می شود که شامل بینایی، شنوایی، لامسه ، چشایی، بویایی ، آگاهی وستیبولار(حس جاذبه و حرکت خاص از گیرنده های گوش داخلی)و عمقی (حس وضعیت و حرکت بدن حاصل از گیرنده های عضلات و مفاصل) است.

نوزاد ابتدا این حس ها را بصورت غیر ارادی دریافت می کند، مثلا وقتی در آغوش گرفته می شود،تکان داده می شود ، تغذیه و نوازش می شود. بتدریج ، حرکاتی را که برایش لذت بخش بوده اند ، یاد می گیرد و سعی می کند آنها را تکرار کند.

مهارت های حرکتی جدید ، بایستی تمرین و تکرار شوند تا روان، درست و هماهنگ شوند.کودکانی که انگیزه ای برای یادگیری ندارند و از تلاش جسمی لذت نمی برند و درک حسی آنها نادرست است ، انگیزه ای برای تمرین مهارت های حرکتی ندارند.

* به این ترتیب ، اختلال هماهنگی رشدی(DCD) عبارت است از :

آسیب آشکارا در هماهنگی حرکتی که در فعالیت های روزمره کودک و مهارت های تحصیلی اش تداخل ایجاد کرده و به دلیل مشکل پزشکی خاصی هم نیست، البته می تواند با سایر اختلالات مثل کم توانی ذهنی ، نقص توجه ، بیش فعالی ، اختلالات نافذ رشد و سندرم آسپرگر وجود داشته باشد.

در تخمین های جدید ، بیش از ۱ از هر ۱۰ کودک مدرسه ای ، اختلال هماهنگی رشدی دارند ، در مورد کودکانی که اختلال یادگیری (L.D) دارند ، آمار به ۹۰ درصد می رسد.

* اغلب این کودکان خصوصیات زیر را دارا هستند :

** نارس و یا زودرس و یا با وزن کم متولد شده اند.

** در کسب نقاط عطف حرکتی مثل گردن گرفتن ، خزیدن و … تاخیر داشته اند.

** مشکلات توجهی و یا ناتوانی یادگیری دارند.

* علائم کودک در مدرسه :

** دوری از بازی ها و آموزش های جسمی و حرکتی

** احتمالا نمی دوند ، نمی پرند و مثل همسالانشان شوت نمی کنند و توپ نمی گیرند

** مداد را بد می گیرند

** کاردستی های خوبی درست نمی کنند

** مشکل در یادگیری و در ریاضی دارند

** مشکل در کپی کردن از روی تخته دارند

** بد خط هستند

** مشکل در برنامه ریزی و تکمیل کار دارند

** مشکل در حفظ دوست دارند

* علائم در منزل :

** تاخیر در مراحل رشد

** مشکل در بالا و پائین رفتن از پله

** مشکل در لباس پوشیدن

** مشکل در چیدن و ترتیب بندی پازل

منبع : edunews.ir

رسانه ۷ –هر یک دقیقه ای که وقت بچه‌ها برای بازی‌های رایانه ای هدر می‌رود، از شناخت دنیای اطراف باز می‌مانند

این روزها زندگی در دنیای مجازی بخش وسیعی از روزمرگی‌های کوچک و بزرگ را در بر گرفته و در دنیایی که بازی با برنامه های تلفن همراه و تبلت و لپ تاپ جای خود را به گرگم به هوا و یک قل دو قل داده است، می‌توان دورهمی های کودکانه در دنیای دیجیتال را یکی از دغدغه های اصلی پدر و مادرها دانست.

با این حال به عقیده روان‌شناسان و متخصصان حوزه علوم آموزشی نمی‌توان میان دنیای دیجیتال و کودکانه های کوچک‌ترها خط قرمز کشید و باید این مسئله را پذیرفت که اگرچه زندگی در عصر فناوری و علاقه‌مندی کودکان به بازی‌های رایانه ای، گاهی اوقات برای بزرگ‌ترها دردسر آفرین می‌شود، اما باید قبول کرد که در دنیای جدید، خریدن یک دستگاه رایانه یا تبلت با توجه و نیازها و قابلیت‌های فرزندتان و نظارت بر فعالیت‌های کودکان به نفع او خواهد بود.

کافی است با اجرای این قوانین ساده با فرزندانتان در دنیای فناوری هم گام شوید و آن‌ها را راهنمایی کنید. تا ورود فرزندتان به پیش دبستانی منتظر بمانید اگر از آن دسته پدر و مادرهایی هستید که در خانه فرزند کنجکاو کوچک‌تر از سه سال دارید، بهتر است دور خرید تبلت یا لپ تاپ را خط بکشید.

کودکان در دو سال اول زندگی، جهان اطرافشان را فقط با درک واقعیت‌ها تجربه می‌کنند و هر یک دقیقه ای که وقت آن‌ها برای دیدن برنامه های تلویزیونی یا بازی‌های رایانه ای هدر می‌رود، از شناخت دنیای اطراف باز می‌مانند، از طرف دیگر نباید فراموش کنید، فرزند شما پیش از سن سه سالگی با کمک چشم، گوش، زبان و دست و پا دنیای اطرافش را می‌شناسد و با استفاده از مهارت‌های حرکتی و فعالیت رشد می‌کند، بنابراین رایانه وسیله مناسبی برای رشد و پیشرفت مهارت‌های کودکان در سه سال اول زندگی نیست.

در واقع راه رفتن، صحبت کردن و بازی با گروه های همسال به رشد کودک در این سنین کمک می‌کند. بنابراین بهتر است خرید تبلت را به پس از برگزار کردن جشن تولد سه یا چهار سالگی اش موکول کنید چرا که با ورود کودک به دوره پیش دبستانی، می‌توانید از نرم افزارهای آموزشی برای کمک به رشد ذهنی فرزندتان و یادگیری بهتر کمک بگیرید و با کمک برنامه‌ها و سایت‌های مفید، کاربرد استفاده صحیح از کامپیوتر را از همان سال‌های اولیه زندگی به کودک خود آموزش دهید.

به او کمک کنید تا از طریق سایت‌های مختلف آموزشی مهارت زبان آموزی یا ارتباطات اجتماعی را بهتر بیاموزد ساعت کار با رایانه را محدود کنید فراموش نکنید مدیریت استفاده از رایانه بر عهده والدین است.بنابراین استفاده از بازی یا برنامه های کامپیوتری را به گونه ای برنامه ریزی کنید که در حضور دیگر اعضای خانواده انجام بگیرد.

در روز ساعت مشخصی را برای استفاده از برنامه‌ها یا جستجو در سایت‌های اینترنتی را در نظر بگیرید و در کنار آن انجام فعالیت‌هایی مانند کتاب‌خوانی یا گشت و گذار در موزه و پارک و ارتباط با دنیای واقعی را از یاد نبرید چرا که کودک با انجام این گونه فعالیت‌ها است که به تقویت مهارت‌های اجتماعی، زبان آموزی و رشد شناختی آن‌ها کمک می‌کند.
فراموش نکنید پدر و مادر و بزرگ‌ترهای خانه برای کوچک‌ترها الگو به حساب می‌آیند و باید ابعاد مفید استفاده از رایانه را به فرزندشان معرفی کنند.

استفاده صحیح از رایانه باعث می‌شود تا فرزند شما در یادگیری مهارت‌های غیر کلامی پیشرفت کند، و همچنین روش‌های حل مسئله را به خوبی خواهد آموخت و خلاقیت در او شکوفا می‌شود. محققان روان شناسی معتقدند، برای کودکان سه تا پنج سال کار با رایانه نباید بیش‌تر از نیم ساعت در روز به طول بینجامد و این مدت زمان برای پنج تا هفت ساله‌ها یک ساعت در روز توصیه می‌شود.

نوجوان‌ها هم بهتر است، بیش‌تر از دو ساعت وقت خود را صرف کار با رایانه نکنند. با این حال فراموش نکنید که ارتباط کودکان و نوجوانان با دنیای مجازی و کار با نرم افزارهای مختلف همان اندازه که مفید است می‌تواند آسیب زا باشد، بنابراین با تعیین محدوده زمانی و مشخص کردن سایت‌های مجاز برای فرزندتان آن‌ها را تحت نظارت خود قرار دهید.
به خاطر داشته باشید استفاده طولانی مدت از این نوع سیستم‌ها می‌تواند بر نحوه تعامل کودک با دنیای اطرافش تأثیر بگذارد و او را از برقرار کردن روابط عاطفی موثر با اعضای خانواده محروم سازد.

منبع : islamiclife.ir

رسانه ۷ –مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد. هر مخالفت یا مقاومت کوچکی در برابر خواسته‌هایش می‌تواند اشک‌هایش را سرازیر کند و فرشته کوچک شما را به دیوی که جز جیغ زدن کاری ندارد، تبدیل کند. شاید تصور کنید مهربانی بیشتر می‌تواند به جیغ‌های او پایان دهد یا اینکه قهر و دعوا کردن‌های‌تان می‌تواند فرزند نق‌نقوی شما را آرام کند اما صبر کنید؛ رفتن از هر دوی این راه‌ها می‌تواند مشکل رفتاری کودک شما را به کلاف بی‌سر و تهی تبدیل کند که بازکردنش کار هر کسی نیست.

اگر جیغ و گریه‌های فرزندتان تمامی ندارد، توصیه‌های دکتر نسرین امیری، فوق‌تخصص روانپزشکی کودکان و عضو هیات علمی دانشکده علوم‌بهزیستی و توانبخشی را بخوانید. او به شما برای رام کردن اسب سرکش‌تان کمک می‌کند.

از کجا یاد گرفته؟

ستاره هیچ خواسته‌ای را بدون جیغ زدن بیان نمی‌کند. از گرفتن یک شکلات گرفته تا دیدن برنامه تلویزیونی مورد علاقه، همه را با جیغ‌های ممتد طلب می‌کند و تا زمانی که به خواسته‌اش نرسد، این روند را ادامه می‌دهد.

از شماست که بر شماست

به جای متهم کردن فرزندتان بهتر است نگاهی به رفتارهای خودتان بیندازید؛ بدون شک فرزندتان از ابتدا این‌گونه نبوده و اشتباه‌های رفتاری شما از او یک کودک نق‌نقو ساخته است. یادتان نرود محیط بر کوچک‌ترین رفتارها و عادات فرزندتان اثر می‌گذارد و هر رفتار یا واکنش کوچکی از سوی شما می‌تواند رفتارهایی را در فرزندتان ماندگار کند که تغییر دادن‌شان کار ساده‌ای نیست. شاید در گذشته زمانی‌که حال‌تان خوب بوده یا حوصله نق زدن‌های فرزندتان را نداشتید به خواسته‌های او گوش دادید و اکنون او یاد گرفته می‌تواند با نق زدن به خواسته‌اش برسد.

گذشته از این، شاید مشاهده رفتار کودکان دیگر فرزندتان را به نق زدن ترغیب کرده باشد. بچه‌ها با دیدن کودکی که با جیغ و داد به خواسته‌اش می‌رسد از این شیوه الگوبرداری می‌کنند و با صدای بلند نیازهای‌شان را فریاد می‌زنند. کافی است در چنین شرایطی با دیدن گریه و شیون فرزندتان به خواسته او تن داده باشید تا برای مدت‌ها از سلاح فریاد و جیغ برای رسیدن به خواسته‌هایش استفاده کند.

تسلیم می‌شویم!

هیچ‌کسی حوصله شنیدن این همه داد و بیداد را ندارد. به همین دلیل نه‌تنها پدر و مادر، بلکه آشناهای دورتر هم یاد گرفته‌اند که دربرابر اولین جیغ او تسلیم شوند و آرامش‌شان را به‌خاطر چند خواسته کوچک به خطر نیندازند.

شفاف باشید

با آرامش و زمانی‌که حال جفت‌تان خوب است برایش توضیح دهید که «از این به بعد قوانین جدیدی در خانه به وجود آمده و دیگر با داد و بیداد نمی‌توانی به خواسته‌هایت یا اسباب‌بازی دلخواهت برسی و اگر واقعا اسباب‌بازی می‌خواهی باید رفتار خوبی داشته باشی.» دیگر زمان آن است تا شما با هوش و درایت خودتان هر رفتاری را که می‌خواهید در فرزندتان شکل دهید و گاهی برایش شرط‌هایی بگذارید که به او در رسیدن به خواسته‌اش از راه منطقی کمک می‌کند.

می‌توانید اسباب‌بازی مورد نظر را مانند پاداش در قبال انجام رفتار‌های مناسب برایش قرار دهید؛ مثلا به او بگویید«اگر پنج شب پشت‌سرهم هر شب مسواک بزنی یک ستاره دریافت می‌کنی و بعد از سه ستاره ما به مغازه می‌رویم و اسباب‌بازی را که دوست داری برایت می‌خریم.» اگر خیلی کم‌طاقت است، تعداد ستاره‌ها را کاهش دهید.

چاره‌ای نداریم!

به توصیه یکی از دوستان، مادر ستاره تصمیم می‌گیرد در برابر خواسته‌های غیرمنطقی فرزندش بایستد و با جیغ زدن آنها را برآورده نکند اما اوضاع خیلی خوب پیش نمی‌رود. او آنقدر فریاد می‌زند که پدر طاقتش را از دست می‌دهد و تسلیم فرمان او می‌شود.

طاقت بیاورید

صبور باشید؛ زمانی‌که به بازار می‌روید قاعدتا او سعی خواهد کرد با گریه‌های بیشتر شما را مجبور به اطاعت از خودش کند. تسلیم نشوید. نگران نگاه‌ها و افکار دیگران نباشید زیرا چیزی که اهمیت دارد تربیت فرزندتان است. او فکر می‌کند اگر بلندتر گریه کند، حتما شما به حرفش گوش می‌دهید اما بدون خشونت و با رفتار درست باید نشان دهید این روش کارایی ندارد. اگر اجسام را پرت می‌کند او را مهار فیزیکی کرده یا محیط را ترک کنید.

این رفتارهای فرزندتان برای رسیدن به خواسته‌اش کاملا طبیعی است. با دیدن این رفتارها باید بدانید راه را درست رفته‌اید و فرزندتان سعی می‌کند شما را امتحان کند. حالا نوبت شماست تا با بی‌توجهی و بدون توضیح اضافه به او بفهمانید که جدی هستید. یادتان باشد توضیح اضافه کارتان را خراب می‌کند. بعد از مدتی نتیجه می‌گیرد که گریه‌اش دیگر کارساز نیست.

چرا اشکش خشک نمیشه؟

تهدید می‌کنیم!

مادر ستاره که دیگر تحمل سال‌های قبل را ندارد، تصمیم می‌گیرد به شیوه‌های قدیمی تربیتی متوسل شود و هر بار دادهای فرزندش را می‌شنود با داد بلندتری به استقبالش برود یا او را به محروم شدن از برخی امکانات تهدید کند.

گوش‌های‌تان را بگیرید

یکی از بهترین راه‌ها برای حل این مسئله، پاک کردن صورت آن است. اگر خودتان را به نشنیدن بزنید و به این رفتارهای فرزندتان هیچ واکنش مثبت و حتی منفی نشان ندهید تا اندازه زیادی برای حل مشکل قدم برداشته‌اید. یادتان نرود حتی نشان دادن واکنش‌های منفی مثل اخم کردن، سرزنش و حتی کتک زدن کودک به او در تقویت این رفتار انگیزه می‌دهد پس بی‌تفاوتی و نادیده گرفتن را جایگزین هر واکنشی کنید.

اما تنها زمانی سمت این درمان بروید که حال‌تان خوب باشد و توانایی کنترل خشم‌تان را در حالی‌که جیغ و داد‌های گوشخراش او را می‌شنوید، داشته باشید. میزان گریه کودک‌تان بستگی به این دارد که چقدر به این شیوه عادت کرده باشد. اگر در میان راه از ادامه مسیر منصرف شوید باید خود را برای شنیدن صداهای بلندتر او آماده کنید چون به او آموزش داده‌اید تا با سطح گریه بالاتر به خواسته‌اش برسد. کنار آمدن با کودکان سخت دشوارتر است. والدین باید با آگاهی از اخلاق فرزندشان صبوری بیشتری در درمان داشته باشند. کودکی که به هر بهانه‌ای گریه می‌کند ممکن است دچار افسردگی کودکی شده باشد که در این صورت بهتر است به پزشک مراجعه شود.

چند قدم که باید بردارید

برای پایان دادن به شیون‌های بی‌مورد فرزندتان، می‌توانید این شش راه ساده اما موثر را هم امتحان کنید

تنها خرید کنید

اگر می‌خواهید با فرزندتان به یکی از مراکز خرید شلوغ بروید، بدانید که کودک‌تان طاقت شما را ندارد و بعد از مدتی خسته و بدخلق می‌شود و نق می‌زند.

همه جا با هم نروید

اگر می‌خواهید به مهمانی بزرگسالان بروید و می‌دانید این اتفاق برای فرزندتان جذابیتی ندارد، در صورت امکان کودک‌تان را نزد کسی که با او احساس راحتی دارد، بگذارید.

باج ندهید

با پذیرفتن خواسته فرزندتان در زمانی که غر می‌زند، به رفتارش مشروعیت ندهید و با این اشتباه رایج زمینه را برای گریه‌ها و غرولندهای بعدی فراهم نکنید.

همکلام باشید

برای گذاشتن بهترین تاثیر روی فرزندتان، باید با همسرتان همکلام شوید. هر کدام از شما نباید شیوه تربیتی جداگانه‌ای داشته باشد و در مقابل کودک دیگری را رد کند.

آموزش دهید

به فرزندتان تفاوت میان رفتار خوب و بد را آموزش دهید. اگر در این کار موفق باشید، او به جای تاثیر گرفتن از بچه‌های دیگر، برای اصلاح‌شان تلاش می‌کند.

نادیده بگیرید

فرزند شما با فریاد‌هایش می‌خواهد جلب توجه کند. اما شما می‌توانید با نادیده گرفتن این صداها و اشک‌ها، راهکار «خاموشی» را به کار ببندید و به حذف این عادت کمک کنید.

با  بچه‌های دیگر نمی‌سازد

درست است که پدر و مادر او مشکلی با تحمل کردن کودک نق‌نقوی‌شان ندارند. اما هر روز که می‌گذرد، این رفتار ستاره را از بچه‌های دیگر دورتر می‌کند. کافی است در بازی ببازد یا چیزی  مطابق میلش نباشد تا با گریه مادرش را صدا کند.

درگیر دعوای‌شان نشوید

یادتان نرود شما نباید عنصر سوم دعواهای دو کودک باشید. چالش‌های ارتباطی بچه‌ها مگر در موارد خاص تنها باید توسط خودشان حل شود و دخالت‌های شما تنها می‌تواند مشکل را بیشتر کند. وقتی فرزندان‌تان با یکدیگر دعوا می‌کنند، خودتان را درگیر نکنید و از در سرزنش یکی یا طرفداری از دیگری وارد نشوید. به آنان توضیح دهید مشکلی با اینکه یکدیگر را دوست ندارند، ندارید اما توقع دارید به یکدیگر احترام بگذارند.

هنگام دعوا هر دوی آنان را بسته به سن‌شان اما به شیوه مشابه تنبیه کنید. شما با تنبیه فرزند مظلوم خود این پیغام را به او بدهید که باید از حقش به شیوه‌ای مطلوب دفاع کند. در مواقع خاص که یکی از فرزندان‌تان سعی کرده از حقش دفاع کند اما موفق نشده و نزد شما آمده از او حمایت کنید.

منبع : bartarinha.ir

رسانه ۷ – مطالعات مشترک نشان داده است که تجربه قلدری توسط یک خواهر یا برادر زمانی که یکی از آنها بزرگتر است، ۲ برابر میزان افسردگی را افزایش می‌دهد.

این تحقیقات که توسط «آسفورد ‌بریستول» و دانشگاه «وارویک» انجام شد، حدود ۷ هزار کودک ۱۲ ساله که خواهر و برادر پر آزار داشتند که به آنها صدمه زده و یا آنها را نادیده گرفتند و یا درباره آنها دروغ گفتند را مورد بررسی قرار داد.

سؤالات این تحقیقات در مورد آن زمانی بود که برادری یا خواهری تلاش کرده است تا با گفتن حرف‌های تند و زننده آنها را ناراحت کند یا اینکه آنها را به طور کامل نادیده بگیرد و اینکه آنها را هل دهد و در مورد آنها دروغ بگوید.

نتایج پرسش‌نامه نشان می‌دهد: وقتی که یک برادر یا خواهر می‌خواهد تا شما را با گفتن حرف‌های تند ناراحت کند یا به طور کامل شما را از لیست دوستانش حذف کند،‌ معمولاً به شما لگد می‌زند، هل می‌دهد و یا داد و بیداد در اطراف شما راه می‌اندازد و یا شایعات مختلف به پا می‌کند.

کودکان تا ۱۸ سالگی تحت مراقبت بودند و وضعیت سلامت روحی آنها محک زده شد؛ افرادی که قلدری را تجربه کرده بودند حدود ۲ برابر احتمال افسردگی، اضطراب و خود آسیب‌زنی بیشتری نسبت به افرادی که فاقد چنین تجربه‌ای بودند، داشتند.

نویسنده دکتر لوسی بوئز، از بخش سیاست اجتماعی دانشگاه آکسفورد، گفت: ما در مورد نوع اذیت کردن که اغلب در درون خانواده وجود دارد صحبت نمی‌کنیم؛ منظور اذیت‌هایی است که چندین بار در هفته در خانواده‌ها اتفاق می‌افتد که در آن قربانیان توسط برادران یا خواهران خود نادیده گرفته می‌شوند و یا با خشونت‌های کلامی و یا جسمی اذیت می‌شوند.

محققان نتیجه گرفتند که افرادی که توسط برادر یا خواهر مورد قلدری واقع شده بودند خطر افسردگی و خودآزاری را در دوران بلوغ خود بالقوه داشتند.

منبع : farsnews.com