دسته‌ها
پزشکی و سلامت

این عوامل خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش می‌دهند

این عوامل خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش می‌دهند

به گزارش رسانه ۷: برخی از این عوامل موثر در بروز پارکینسون اجتناب‌ناپذیرند اما برخی دیگر با انتخاب اولیه سبک زندگی و رعایت جوانب احتیاط قابل پیشگیری هستند.

در ادامه برخی از این عوامل خطرزای ابتلا به بیماری پارکینسون به نقل از سایت تخصصی «مدیکال نیوز تودی» آورده شده است.

سن: در بیشتر افراد مبتلا به پارکینسون، علائم و نشانه‌های بیماری در سن ۶۰ سالگی یا بعد از آن بروز می‌کند. با این حال در ۵ تا ۱۰ درصد موارد این علائم زودتر نیز پدیدار می‌شوند. در صورتی که پارکینسون پیش از سن ۵۰ سالگی بروز پیدا کند به آن پاکینسون «زودهنگام» می‌گویند.

جنسیت: احتمال ابتلا به پارکینسون در مردان ۵۰ درصد بیشتر از زنان است. با این حال یک مطالعه نشان داده که احتمال ابتلا به این بیماری در زنان با افزایش سن افزایش می‌یابد. به باور متخصصان این امر می‌تواند به دلایل مختلفی هم‌چون سبک زندگی، ویژگی‌های ژنتیکی، عوامل هورمونی و تفاوت در ساختار مغز که مربوط به تولید دوپامین می‌شود، باشد.

عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی: فردی که یکی از بستگان نزدیک او مانند پدر و مادر یا خواهر و برادرش به پارکینسون مبتلا بوده باشند در مقایسه با دیگران احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارد. طبق اعلام بنیاد پارکینسون، حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد موارد ابتلا به این بیماری به علت عوامل ژنتیکی و ارثی است.

ترومای مغزی: افرادی که دست‌کم یک بار ضربه‌ای به سرشان خورده است، احتمال بیشتری برای ابتلا به پارکینسون دارند. یک مطالعه نشان داده در میان کهنه‌سربازان حتی یک ضربه مغزی (TBI) خفیف و با در نظر گرفتن عوامل روانی و دیگر عوامل، خطر ابتلا به پارکینسون تا ۵۶ درصد افزایش می‌یابد. به همین دلیل توصیه می‌شود به هنگام استفاده از وسایل نقلیه‌ به ویژه موتورسیکلت حتما از کمربند ایمنی، کلاه ایمنی و دیگر نگهدارنده‌های ایمنی استفاده کنید.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: افرادی که در حرفه‌های خاص کار می‌کنند، ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص، احتمال بالاتری برای ابتلا به پارکینسون داشته باشند.

سموم: بعضی شواهد حاکی از آن است که قرار گرفتن در معرض سموم خاص مانند حشره‌کش‌ها، آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌ها می‌تواند احتمال ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد. برخی مطالعات نشان می‌دهد ابتلا به این بیماری در میان کشاورزانی که در معرض بالای این سموم هستند، بسیار بالا است.

فلزات: محققان یک رابطه احتمالی بین قرار گرفتن طولانی مدت در معرض برخی فلزات خاص و خطر بالقوه ابتلا به پارکینسون را ذکر کرده‌اند. از فلزات خطرناک برای ابتلا به این بیماری می‌توان به جیوه، سرب، منگنز، مس، آهن، آلومینیوم، بیسموت، تالیوم و روی اشاره کرد.

حلال‌ها: تری کلرو اتیلن (TCE) یک حلال است که در بسیاری از صنایع استفاده می‌شود و هم‌چنین در آب‌های زیرزمینی نیز وجود دارد. افرادی که در معرض طولانی مدت این حلال قرار بگیرند، احتمال بیشتری برای ابتلا به پارکینسون در اواخر عمر خود دارند.

بیفنیل پلی‌کلر شده (PCB): محققان دریافته‌اند که افراد مبتلا به پارکینسون نسبت به افراد سالم مقادیر بالاتری از بیفنیل پلی‌کلر شده در بدنشان یافت می‌شود. این امر می‌تواند نشان دهنده آن باشد که قرار گرفتن در معرض این ترکیب موجب ابتلا به پارکینسون شود.

داروها و مواد مخدر: برخی داروها مانند داروهای ضدروان‌پریشی که برای درمان پارانویا و اسکیزوفرنی شدید مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌توانند موجب ابتلا به پارکینسون یا ایجاد علائم شبیه به این بیماری شود. همچنین برخی شواهد نشان می‌دهد که استفاده از نوعی محصول هروئین مصنوعی (MPTP) می‌تواند منجر به ایجاد علائمی شبیه به بیماری پارکینسون شود.

منبع خبر: ایسنا


دسته‌ها
پزشکی و سلامت

سه برابر شدن احتمال ابتلا به پارکینسون با برداشتن آپاندیس

محققان در مطالعه ای دریافتند کمتر از ۱ درصد از افرادی که تحت عمل جراحی برداشتن آپاندیس بودند، مبتلا به پارکینسون شدند. در واقع کمتر از ۰.۳ درصد بیماران مبتلا به پارکینسون قبلا تحت جراحی برداشتن آپاندیس قرار گرفته اند و این یعنی عمل آپاندیس خطر پارکینسون را سه برابر افزایش می دهد.

به گزارش رسانه ۷: طبق مطالعات جدید، عمل جراحی برداشتن آپاندیس می تواند ریسک ابتلا به بیماری «پارکینسون» را افزایش دهد.

در این مطالعه، محققان گزارش سلامت حدود ۶۲ میلیون بیمار را بررسی کردند. از بین این تعداد حدود ۴۸۸ هزار نفر تحت عمل جراحی برداشتن آپاندیس قرار گرفته بودند و درمیان افراد تحت جراحی کمتر از ۱ درصد آنها مبتلا به اختلال سیستم عصبی پیشرونده پارکینسون شده بودند.

طبق مطالعات انجام شده کمتر از ۰.۳ درصد بیماران مبتلا به پارکینسون قبلا تحت جراحی برداشتن آپاندیس قرار گرفته بودند.

این بدین معناست که درحالیکه ریسک ابتلا به بیماری پارکینسون در مجموع پایین است، اما خطر بروز آن در افرادی که آپاندیسشان را برداشته اند، سه برابر است.

«دکتر محمد شریف»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه وسترن رزرو آمریکا، در این باره می‌گوید: «شیوع بیماری پارکینسون در بین بیمارانی که آپاندیسشان را برداشته اند، بیشتر است و این مساله حاکی از وجود رابطه بین این دو است.»

با این حال محققان تاکید می‌کنند در حال حاضر تنها درمان آپاندیسیت، عمل جراحی است و باید در این زمینه تحقیقات بیشتری انجام شود.

آیا بیماران نباید اجازه دهند که آپاندیسشان خارج شود؟

شریف در پاسخ می گوید: «نه، با توجه به این که این یافته ها هنوز ثابت نکرده اند عمل جراحی خروج آپاندیس – آپاندکتومی- باعث پارکینسون می شود، همچنین با در نظر گرفتن این که ارتباط دقیق بین این دو مساله هنوز روشن نیست، نمی بایست از عمل خروج آپاندیس جلوگیری کرد.»

او می گوید: «در حال حاضر، علت اصلی معلوم نیست، شاید خود روند آپاندیسیت که منجر به آپاندکتومی می شود، خطر بیماری پارکینسون را افزایش می دهد. بنابراین، نباید تغییراتی در آپاندکتومی اعمال کنیم. در حال حاضر عمده ترین روش درمان آپاندیسیت جراحی است و تا زمانی که مطالعات بیشتری انجام نشود، باید همین روش را ادامه داد.»

و به نقل از «وبمد»، پارکینسون حرکت فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. علایم این بیماری به تدریج شروع می شود و با گذشت زمان پیشرفت می کند. رعشه علامت شایع پارکینسون است که راه رفتن و صحبت کردن فرد را هم درگیر می کند. درمان شناخته شده ای برای این بیماری وجود ندارد.

دسته‌ها
پزشکی و سلامت

فواید درمانی نوشیدن قهوه و چای

به گزارش رسانه ۷: پس از آب، قهوه و چای لذت بخش ترین نوشیدنی ها در سراسر جهان هستند. هر دو محتوی موادی هستند که به سلامت انسان کمک می کنند و بهانه ای هستند برای اینکه با یک دوست وقت بگذرانیم؛ این کار هم برای سلامتتان مفید است.

دانه قهوه که روی درختان گلدار می روید در بیش از ۵۰ کشور جهان یافت می شود. بسته به جایی که زندگی می کنید و اینکه چه طعمی را دوست داشته باشید، قهوه جوشانده، دم کرده یا بخاردم می شود.

چای هم نوشیدنی محبوب بیش از دو سوم مردم جهان است. چای از برگ های بوته ای با نام «Camellia sinensis» تهیه می شود. به طور معمول برگ ها چند دقیقه در آب داغ قرار می گیرند و سپس به صورت داغ یا سرد سرو می شوند.

تفاوت چای سبز، اولانگ و سیاه

چای سازان برگ گیاه را خشک می کنند و آنقدر آن را تحت فشار قرار می دهند تا روغن آن بیرون بیاید. سپس بسته به نوع چای، ممکن است مدتی آن را در معرض هوای آزاد قرار دهند. این کار تخمیر نامیده می شود. تخمیر یک واکنش شیمیایی است که بر طعم برگ های چای تاثیر می گذارد و آنها را قهوه ای می کند.

برگ ها هر چه بیشتر در معرض هوا قرار بگیرند، کافیین بیشتری خواهند داشت. چای سبز از برگهایی تهیه شده اند که تخمیر نمی شوند، به همین علت تقریبا هیچ کافیینی ندارند. اولانگ از برگ هایی تهیه می شود که برای مدت معینی تخمیر شده اند و تخمیر برگ های چای سیاه از همه طولانی تر است.

رادیکال های آزاد

رادیکال های آزاد مواد شیمیایی هستند که به سلول ها آسیب می رسانند و منجر به بیماری و عارضه های متعددی می شوند. وقتی بعضی غذاها به انرژی تبدیل می شوند و هنگامی که نور خورشید به پوست می رسد، ، بدن این مواد را تولید می کند. همچنین گاهی چیزهایی که می خورید و می نوشید محتوی رادیکال های آزاد هستند. چای و قهوه دارای آنتی اکسیدان هستند. آنتی اکسیدان ها با رادیکال های آزاد می جنگند و آنها را نابود می کنند.

دیابت نوع ۲

هم چای و هم قهوه شانس ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش می دهند. دیابت نحوه استفاده بدن از گلوکز را برای سوخت تغییر می دهند.قهوه مقدار زیادی از یک آنتی اکسیدان خاص را دارد که به بدن کمک می کند سطح قند خون را پایین نگه دارد و این چالش اصلی بیماری دیابت است. آنتی اکسیدان های چای هم به سوخت و ساز قند در بدن کمک می کنند.

بیماری پارکینسون

قهوه و چای ممکن است کمکی مهم به بهبود این بیماری جدی بکنند. پارکینسون به سلول های عصبی مغز حمله می کند و حرکت کردن را برای بیمار سخت می کند. برخی مطالعات نشان می دهد کافیین علایم اولیه پارکینسون را کاهش می دهد درحالیکه مطالعات دیگر نشان می دهند که نوشیدن قهوه و چای از مغز در برابر ابتلا به پارکینسون محافظت می کند.

بیماری قلبی

زمانی پزشکان تصور می کردند مبتلایان به بیماری های قلبی باید مصرف چای و قهوه را به علت وجود کافیین کاهش دهند، اما اکنون این طور به نظر می رسد که این ماده از قلب محافظت می کند. در یک مطالعه روی افرادی که روزانه ۳ تا ۵ فنجان قهوه می نوشیدند، مشخص شد احتمال تجمع کلسیم در عروق خونی منتهی به قلب در آنها کاهش پیدا کرده است. این بدان معنی است که احتمال ابتلا به بیماری قلبی پایین تر آمده است.

بیماری های کبد

کبد اندام دیگری است که از نوشیدن قهوه صبحگاهی سود می برد. نوشیدن سه فنجان قهوه در روز ممکن است احتمال ابتلا به بیماری مزمن کبدی، سیروز و سرطان کبد را کاهش دهد و در افرادی که در حال حاضر به این بیماری ها مبتلا هستند، نوعی داروی کمکی محسوب شود. قهوه دارای بیش از ۱۰۰ ترکیب شیمیایی مختلف است و دانشمندان تلاش می کنند مکانیسم تاثیر این مواد و نحوه عملکرد آنها را بر سلامت کبد کشف کنند.

سکته مغزی

زمانی که خون به ناحیه ای از مغز نرسد، فرد دچار سکته مغزی می شود. یک فنجان قهوه یا چای در روز ممکن است شانس شما را برای ابتلا به سکته مغزی کاهش دهد. این مساله به این دلیل است که قهوه باعث کاهش التهاب و کنترل سطح قند خون می شود. علاوه بر این نوشیدن چای سیاه هم باعث کاهش فشار خون می شود و شانس سکته مغزی را پایین می آورد.

سرطان

قهوه و چای سبز احتمالا به جلوگیری از سرطان سینه و پروستات کمک می کنند. البته تمام انواع چای تاثیر مثبتی روی حفاظت فرد در مقابل انواع سرطان تخمدان و معده دارد. محققان بر این باورند که آنتی اکسیدان های چای، از جمله پلی فنول ها، عامل اصلی این اتفاق هستند.

آلزایمر

در بیماری آلزایمر سلول های عصبی مغز -نورون ها- مورد حمله قرار می گیرند که باعث از دست دادن حافظه و تغییر الگوهای اندیشه و رفتار می شود. قهوه دارای آنتی اکسیدان هایی است که احتمالا برای محافظت از نورون ها مفید است. چای سبز هم آنتی اکسیدان هایی دارد که به جلوگیری از تشکیل خوشه های پروتیینی مرتبط با آلزایمر کمک می کند.

سنگ کیسه صفرا

سنگ کیسه صفرا متشکل از تکه های کوچک کلسترول سخت شده و مواد دیگر است که در کیسه صفرا تشکیل شده اند. کیسه صفرا اندامی گلابی شکل و کوچک در نزدیکی شکم است که به هضم غذا کمک می کند. اگر سنگ کیسه صفرا درمان نشود، گاهی اوقات مشکلات جدی و درد ایجاد می کند؛ اما قهوه شانس ابتلا به سنگ کیسه صفرا را کاهش می دهد، زیرا باعث می شود مایعات درون کیسه صفرا حرکت کنند و احتمال کریستال شدن کلسترول و تبدیل آن به سنگ های صفراوی را کم می کند.

کاهش وزن

اگر نوشیدنی های کم کالری مانند قهوه و چای را به جای نوشیدنی های شیرین مصرف کنید، احتمالا کاهش وزنتان آسان تر می شود. از آن جهت که این نوشیدنی ها تقریبا کالری ندارند شما همواره می توانید به وسوسه خوردن آنها بله بگویید. البته، اگر به آنها شکر و خامه اضافه کنید، دیگر این کارکردها را نخواهد داشت. بهتر است به مدل ساده آن وفادار بمانید.

زیاده روی نکنید

به نقل از «وبمد»، علی رغم فواید بی شمار قهوه و چای، کافیین زیاد، اضطراب و تحریک پذیری به همراه می آورد و خواب راحت را از شما سلب می کند. همچنین امکان ذخیره کلسیم را پایین می آورد. کلسیم عامل استحکام استخوان هاست و کمبود آن امکان شکستگی استخوان را بالا می برد. در مورد میزان مناسب مصرف روزانه چای و قهوه حتما با پزشکتان مشورت کنید.

بهپو کلینیک