دسته‌ها
روانشناسی

زبان بدن دلواپسان!

زبان بدن

هر روز افراد بسیاری را می‌بینیم که استرس زیادی را تحمل می‌کنند. آنها گاهی این استرس را به اطرافیان خود نیز منتقل می‌کنند. این آدم‌ها اسم‌شان دلواپسان است! در این شماره به کمک سیدعلی دربانی، کارشناس ارشد مشاور خانواده در مورد زبان بدن و شناخت این افراد برای‌تان می‌گوییم.

تعریف دلواپسی و استرس
استرس حالتی است که شما در واکنش به فشار دنیاى بیرون (مدرسه، محیط کار، خانواده، دوستان و . . . ) یا دنیای درون (تمایل به موفقیت، میل به پذیرفته شدن و ترس . . . ) احساس مى‌کنید. به عبارت‌ دیگر به واکنش‌های فیزیکی‌، ذهنی‌ و عاطفی‌ گفته می‌شود که‌ در نتیجه‌ تغییرات‌ و نیازهای‌ زندگی‌ فرد، تجربه‌ می‌شوند. تغییرات‌ می‌توانند بزرگ‌ یا کوچک‌ باشند. پاسخ‌ افراد به‌ تغییرات‌ زندگی‌ متفاوت‌ است‌. استرس‌ مثبت‌ می‌تواند یک‌ انگیزش‌‌دهنده‌ باشد در حالی‌ که‌ استرس‌ منفی‌ می‌تواند درزمانی‌ که‌ این‌ تغییرات‌ و نیازها، فرد را شکست‌ می‌دهد، ایجاد شود.

 زبان بدن دلواپسان!

زبان بدن افراد دلواپس‌

استرس واکنش طبیعى افراد در هر سنى است. استرس از غریزه فرد در محافظت از خویش در برابر فشار عاطفى یا جسمى و مقابله با خطر نشات مى‌گیرد. در واقع اندکى استرس لازم است. بیشتر ما بدون احساس رقابت نمى‌توانیم در ورزش، موسیقى، کار و مدرسه موفق شده و به کمال برسیم و بدون استرس بیشتر ما پروژه‌ها یا کار‌هاى خود را به‌موقع به پایان نخواهیم رسانید.

 زبان بدن دلواپس‌ها

افراد مضطرب تنش حرکتی دارند و به طور قابل رویتی لرزانند (دست یا پاها)، چهره درهم، پیشانی پر چین و چروک، نفس تند، رنگ پریده، عضلات منقبض، پلک زدن مداوم در آنها دیده می‌شود. آنها در اثر کوچک‌ترین عامل ترس‌آور از جا می‌پرند.

زبان بدن دلواپسان!

زبان بدن افراد دلواپس‌

تعرق زیاد مخصوصا در دست‌ها از دیگر نشانه‌های فرد دلواپس است. آنها همیشه گوش به‌زنگ هستند، گلوی‌شان دائم خشک می‌شود، صدای‌شان لرزان بوده و با تن پایین، زمان نشستن به سمت در متمایل هستند و آماده فرار، در محلی که می‌نشینند بی‌قرارند، مدام به صورت‌شان دست می‌زنند و جویدن ناخن و دور آن و کندن لب به وسیله دندان از دیگر نشانه‌های افراد دلواپس است.

به تنفس توجه داشته باشید، مردم هنگامی که مضطرب می‌شوند، نفس‌شان سریع‌تر و کم‌عمق‌تر از حد معمول می‌شود یا ممکن است کمی عمیق‌تر نفس بکشند همچنین ممکن است گلوی خود را چند بار صاف کنند، آه کشیدن نیز نشانه‌ای از اضطراب است. حرکات چشمی سریع و نداشتن تماس چشمی با شما از دیگر علائم اضطراب است. افراد مضطرب معمولا سر خودکار، مداد، ناخن و لب خود را می‌جوند.

ناخن‌هایت را نخور
پوست‌پوست شدن و کنده شدن مکرر پوست دور ناخن می‌تواند نتیجه یک عادت عصبی ناشی از استرس باشد. عادت‌های عصبی مثل خوردن ناخن نحوه عملکرد ما برای گریز از استرس پرت کردن حواس‌مان است. به‌علاوه خوردن ناخن یا کندن پوست اطراف آن روشی معمول برای زنان به منظور غلبه بر احساسات، اضطراب و استرس است. کارشناسان می‌گویند استرس می‌تواند باعث پوسیدگی دندان‌ها شود به‌ویژه وقتی که فرد هنگام شب یا در طول روز دندان‌های خود را روی هم فشار دهد یا به اصطلاح دندان‌قروچه کند.

 زبان بدن دلواپسان!

زبان بدن افراد دلواپس‌

هرچند ممکن است عجیب به نظر برسد اما پوست می‌تواند دستگاه سنجش مناسبی برای اندازه‌گیری سطح استرس باشد. استرس می‌تواند باعث خارش شود و لکه‌های قرمزرنگی روی پوست ناحیه معده، کمر، بازوها و صورت ایجاد کند. محققان هنوز مکانیسم این تاثیر را نمی‌دانند.

دلواپس‌ها حالت تهوع دارند
آیا تا به حال پیش آمده که از وضعیت سلامت کسی که دوستش دارید، نگران باشید و در حالی که به این موضوع فکر می‌کنید، ناگهان احساس تهوع کنید؟ استرس می‌تواند باعث دل بهم‌خوردگی شود و حالت تهوع می‌تواند پیامد نگرانی باشد. نگرانی از سلامت خود یا افراد نزدیک امری طبیعی است.

دلواپس نباش چاق می‌شی
استرس از چهار جنبه فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ رفتار، فیزیولوژی، تفکر و احساس. همان‌طور که می‌دانید کمتر بیماری هست که با استرس و اضطراب ارتباط نداشته باشد. استرس و اضطراب می‌تواند ریشه بسیاری از امراض باشد، در اختلال‌های روانی اضطراب حرف اول را می‌زند.

 زبان بدن دلواپسان!

زبان بدن افراد دلواپس‌

تحقیقات نشان می‌دهد که در بدن زنانی که مدام استرس دارند، به طور متوسط ۱۰۴ کالری کمتر سوخته می‌شود و همین امر عامل بروز چاقی و اضافه وزن است. ذخیره روزانه ۱۰۴ کالری بیشتر در بدن، معادل ۵ کیلوگرم وزن اضافی در سال است. استرس همیشگی می‌تواند به قلب آسیب برساند و حتی گرفتگی شریان‌های قلبی را تشدید کند.

نشانه بیماری است
آیا احساس وارفتگی و تنبلی دارید؟ این حالت هم می‌تواند نتیجه استرس باشد. هورمون‌های استرس باعث افزایش آدرنالین در بدن می‌شوند که حاصل آن ایجاد خواب‌آلودگی است. استرس همچنین کیفیت خواب را تحریک می‌کند بنابراین خسته و تحریک‌پذیر از خواب بیدار می‌شوید. استرس مزمن می‌تواند واقعا اندازه هیپوکامپ را در مغز کاهش دهد.

این بخش از مغز در بعضی از عملکردهای حافظه نقش دارد. خوشبختانه وقتی سطح استرس کاهش یابد دوباره کارکرد مغز به شرایط ایده‌آل بازمی‌گردد.

زبان بدن دلواپسان!

زبان بدن افراد دلواپس‌

راستی! در اتومبیل را قفل کردم؟
استرس و اضطراب می‌تواند روی هر کار و افکار ما تاثیر مخرب خود را برجای بگذارد. زمانی که شما نمی‌توانید تصمیم بگیرید درگیر استرس هستید. استرس سبب آشفتگی و فقدان تمرکز می‌شود. برای مثال صبح که از خواب بیدار می‌شویم با جمله «وای دیر شد!!!!» از خواب بیدار می‌شویم، با توجه به اینکه استرس داریم صبحانه را نمی‌توانیم با آرامش بخوریم، با لباسی که گاهی نامرتب است از منزل خارج می‌شویم و در راه  اداره به این فکر می‌کنیم که نکند شیر گاز را باز گذاشته باشم؟ راستی در را قفل کردم؟

همیشه عضلات‌مان منقبض و ذهن درگیر هزار نکند است؛ نکند رئیسم مرا دعوا کند؟ نکند همکارانم علیه من حرف بزنند؟ نکند فرزندم در مهد کودک زمین بخورد؟ نکند کارهایم را نتوانم کامل انجام دهم؟ راستی در اتومبیل را قفل کردم!؟ و هزار نکند‌های دیگر. همچنین استرس می‌تواند ناشی از عصبانیت‌، اعتماد به‌ نفس‌ پایین‌، افسردگی‌، بی‌تفاوتی‌، تحریک‌پذیری‌، ترس‌ و اشکال‌ در تمرکز، احساس‌ گناهکاری‌، نگرانی‌، بی‌قراری‌ و وحشت نیز باشد.

 

دسته‌ها
روانشناسی روانشناسی کودکان

حمام کردن را به تجربه ای جالب و دوست داشتنی برای کودک تبدیل کن

ممکن است اولین حمام نوزاد کمی سخت به نظر برسد اما با کمی بزرگتر شدن نوزاد می توانید زمان حمام را به فرصتی برای نزدیکی و پیوند بیشتر با کودک تبدیل کنید. برای نتیجه بهتر می توانید بازی ها و فعالیت هایی را همراه کودک انجام دهید تا ببینید کدام بازی بیشتر او را سرگرم می کند و خنده را بر لبانش می نشاند.


ادامه مطلب :

حمام کردن کودک یک تجربه فیزیکی- حسی بسیار پراهمیت برای او است. وقتی مشغول شستشوی کودک هستید، آواز بخوانید. خجالت نکشید و سعی کنید آوازهای ریتمیک را با هم ترکیب کنید و یک آواز جدید و پرانرژی بسازید. شک نکنید که کودک عاشق آن خواهد شد. می توانید دست بزنید و به او هم یاد بدهید که چطور می تواند دست هایش را به هم بزند یا حتی می توانید برای آموزش ریتم به کودک، همگام با ریتم آواز به زانوی کودک ضربه بزنید.
حواس کودک را تحریک کنیدوقت حمام فرصت بسیار عالی برای تحریک حسی کودک است. کودک با لمس بافت های مختلف مانند لیف و اسفنج شستشو، حوله و یا کف اصلاح بسیار هیجان زده خواهد شد. اگر کودک هنوز خیلی کوچک است، می توانید خودتان دست او را روی این بافت ها بکشید و در مورد کودکان بزرگتر (حدود ۴ ماه) که می توانند اشیا بزرگ را در دست بگیرند، می توانید آنها را به کودک بدهید تا سرگرم شود. اگر برایتان امکان دارد یک آینه نشکن ( این آینه های پلاستیکی مخصوص کودکان ) تهیه کنید تا کودک بتواند در آن نگاه کند.

اسباب بازی های زیادی وجود دارند که مخصوص حمام طراحی شده اند و پیدا کردن آنها کار چندان سختی نیست. بهترین نوع این وسایل، ابزاری هستند که همزمان با سرگرم کردن کودک، به شکل گیری مهارت های مختلف او نیز کمک می کنند. حیواناتی که روی آب شناور می مانند به تقویت بازی های خیالی کمک می کنند، فنجان ها و آبکش های پلاستیکی به کودک کمک می کنند تا مفاهیم پر و خالی کردن را یاد بگیرد و اعداد و حروف الفبا که می توانید آنها را در حمام آویزان کنید، او را برای یادگیری های بعدی آماده می کند.
بازی با حباب را فراموش نکنید
جای بهتری از حمام برای درست کردن حباب سراغ دارید؟ کودک شما عاشق نگاه کردن به حباب های شناور در هوا و حس کردن و ترکاندن آنها با انگشت ها یا بینی اش است. سعی کنید از حلقه های حباب ساز با اندازه های مختلف استفاده کنید تا کودک را با مفاهیم بزرگ و کوچک (بالا و پایین) مواجه کنید. حتی می توانید حباب سازهای باطری دار تهیه کنید تا کودک را از دیدن تعداد زیادی حباب که بالای سرش پرواز می کنند، شگفت زده کنید. با بزرگتر شدن کودک می توانید به او یاد بدهید خودش حباب درست کند.

با بزرگتر شدن کودک و ورود به سنین خردسالی، امکان دارد برای سرگرم کردن او در حمام، لازم باشد بیشتر از شیوه های تعاملی استفاده کنید. کودکان خردسال عاشق نقش بازی کردن هستند، بنابراین باید خلاقیت کودک را به کار بگیرید. مثلا می توانید به کودک بگویید که وان یا تشت حمام یک کشتی مخصوص دزدان دریایی یا یک پادشاه است که در دریایی از کف شناور است و او باید آن را هدایت کند. مهمترین نکته ای که باید در این بازی ها مدنظر داشته باشید، مشارکت دادن کودک در شکل دهی روند داستان است، پس فراموش نکنید در هر مرحله از داستان از کودک سوال کنید بعد چه اتفاقی باید رخ دهد

دسته‌ها
روانشناسی روانشناسی کودکان

لکنت زبان در کودکان

سوال
دختر دوستم
دو سال و هشت ماهش هس
بصورت ناگهانی و یهویی لکنت زبون گرفته و کم حرف شده
در صورتی که قبلش بسیار حرف میزده و کنجکاو بوده
خواهر و برادر بزرگتر داره
مامانش میگه
احتمال داره خواهر و برادرش اونو ترسونده باشن یا در خواب ترسیده
راه حل چیه؟؟


ادامه مطلب :

مهارت های زبانی کودک به طور منظم رشد می کند. کودک صحبت کردن را با زمزمه های نامفهوم آغاز می کند و بخش بخش تا زمان مدرسه تکامل می یابد.

یادگیری حرف زدن یکی از حیرت انگیزترین کارهایی است که کودکان انجام می دهند. یکی از ویژگی های مشخص ما در توانایی زبان این است که می توانیم جمله های زیادی را خلق کنیم. اگر چه از بعضی جمله ها زیاد استفاده می کنیم، اما مدام جمله های جدیدی را می سازیم و به کار می بریم که قبلا هرگز آن ها را نگفته ایم ا

لکنت زبان اغلب به طور ناگهانی شروع نمی شود و طی یک دوره چند هفته یا چند ماهه با تکرار اصوات، تکرار کلمه اول یک عبارت یا کلمات طولانی بروز پیدا می کند. با پیشرفت کردن اختلال، تکرارها بیشتر و بیشتر می شوند و سرانجام کودک در بیشتر کلمات یا عبارات مهم دچار لکنت زبان پایدار می شود. لکنت زبان معمولاً بین ۱۸ ماهگی تا ۹ سالگی بروز می کند.

ممکن است از لکنت زبان فرزندتان بسیار ناراحت و دلواپس باشید ولی این ناراحتی دلیلی ندارد، زیرا اگر مختصر فرصتی به کودک داده شود با انجام برخی راه کارهای مناسب پس از چند ماهی این عارضه برطرف می گردد.ابتدا ریشه و علت لکنت زبان را بیابید. مواقع و مکان هایی که کودک دچار این مشکل می شود را بررسی کنید. راه های به دست آوردن آرامش را مانند تنفس عمیق و منظم از دهان و استفاده از کلمات آرامش بخش به کودک بیاموزید. استرس را در داخل منزل به حداقل برسانید. مشکل کودک را شناسایی و در راستای رفع آن کوشا باشید.

آهسته و ساده صحبت کنید و شنونده خوبی برای فرزندتان باشید. این احساس را در کودک القا کنید که فرصت و زمان زیادی برای گفت و گو در اختیار دارد. خود شما بهتر است شمرده و آرام صحبت کنید، زیرا بهترین الگو برای فرزندتان می باشید.
به کودک آموزش دهید قبل از صحبت کردن به آنچه می خواهد بیان کند بیاندیشد و در ذهن خود جملات را نظم دهد.
اگر کلمه ای را اشتباه تلفظ می کند هرگز مانند او آن کلمه را اشتباه تلفظ نکنید و حتی مرتب به او اصرار نکنید شیوه صحیح کلمه را بیان کند. همین که خودتان صحیح صحبت کنید کافی است.
ابتدا جملات ساده و رفته رفته جملات دشوارتر را به کودک آموزش دهید. در طی روز، وقت بی دغدغه ای را برای گفت و گو با کودک اختصاص دهید. تعریف کردن قصه، خواندن شعر و کتاب البته بدون عجله، تجربه های زیادی را برای کودک به وجود می آورد.
به کودک اصرار نکنید خیلی حرف بزند، بیشتر سعی کنید در عمل با فعالیت ها و بازی های سرگرم کننده صحبت کردن را تمرین کند. از کودک نخواهید گفته اش را تکرار کند و واژه ها را به جای او نگویید این کار باعث می شود اعتماد به نفس اش تضعیف گردد.
به خاطر داشته باشید که هر گونه نگرش و یا رفتار شما که به نحوی موجب پدید آمدن احساسی از گناه ، شرم ، دلسردی و نا امیدی ، بی کفایتی ، طرد و یا نگرانی و دلواپسی در کودک شود ، او را با فشار روانی مواجه می سازد که تظاهر این فشار غالباً به صورت اختلال در تکلم عادی کودک مشخص می شود . بدون شک شما می توانید در به حداقل رسانیدن فشار روانی کودک به او کمک کنید.فشار روانی از عوامل مهم ایجاد کننده لکنت است.

کودکان قبل از سه سالگی شروع به پرسیدن می کنند، بنابراین شما هم باید از حدود همین سن از آن ها پرسش کنید. در ابتدا پرسش ها باید بسیار ساده باشند مثل آن اسباب بازی چطور کار می کند، ولی بعدا پرسش شما می تواند جستجو گرانه تر و در ارتباط با درک و احساس کودک تان از دنیای اطرافش باشد، مثل « می توانی یک مثال برای این موضوع بزنی؟»، « به نظر تو معنی این عبارت چیست؟» نکته مهم در اینجا این است که باید به پاسخ ها گوش فرا دهید. نگویید پاسخ داده شده درست است یا نادرست، بلکه از پاسخ کودک برای طرح پرسشی دیگر و گسترش بحث استفاده کنید.

به جای او جمله اش را کامل نکنید؛ بلکه برعکس مشوق او برای حرف زدن باشید. بدین منظور موقعیت هایی را برایش فراهم کنید که شروع به صحبت کند یا در گفت و گویی شرکت کند. در عین حال باید این موقعیت را به صورت طبیعی و نه ساختگی ایجاد کنید تا افزایش دهنده واقعی توانمندی های او باشد

رفع این مشکل ممکن است به کندی صورت پذیرد به همین دلیل بهتر است صبور باشید.
اولین لکنت زبان را نادیده بگیرید و برچسب به کودک نزنید. گاهی ممکن است لکنت زبان به علت هیجان یا خستگی بیش از حد باشد.
هرگز از فرزندتان انتقاد نکنید و هرگز او را مورد تمسخر یا سرزنش قرار ندهید. تشویق و تحسین را فراموش نکنید، تلاش کودک را برای رفع این مشکل هر چند جزئی نادیده نگیرید و پاداش دهید.
در صورتی که لکنت زبان بسیار شدید است و علی رغم عمل به توصیه های ذکر شده بهبودی حاصل نشد، باید از افراد متخصص کمک بگیرید. شایع ترین سن لکنت زبان ۲ و ۳ سالگی می باشد، زیرا در این سن کودکان برای بیان افکار جدید خود می خواهد از جملات بلندتری استفاده نمایند. و با روان شدن کودک در استفاده از زبان مادری از بین می رود. این مشکل در پسران خیلی شایع تر از دختران است.

دسته‌ها
روانشناسی روانشناسی کودکان

ترس کودکان چگونه درمان می شود | علل ترس در کودکان

علل ترس در کودکان | ترس کودکان چگونه درمان می شود

بسیاری از والدین با مشکلاتی از قبیل ترس کودک از حیوانات ، ترس از تاریکی ، ترس از غریبه‌ها و… مواجه می‌شوند .

واقعا نمی‌دانند که چگونه رفتاری باید در مقابل این ترس‌ها داشته باشند.

خیلی از آنها تلاش زیاد می‌کنند تا به کودک خود نشان دهند که ترس او موردی ندارد و هیچ جای ترس وجود ندارد.

اما گویا هر چه بیشتر تلاش می‌کنند کودکشان در ترس خود مصمم‌تر می‌شود.

در برخورد با چنین ترس‌هایی والدین در اولین گام باید دلایل آنرا مشخص کنند.

برخی از این ترس‌ها طبیعی بوده و لازم نیست والدین حساسیت زیادی در مورد آنها نشان دهند و برخی بنا به دلایلی رخ می‌دهند که لازم است در رفع این ترس‌ها مورد توجه قرار گیرند.

علل ترس در کودکان | ترس کودکان چگونه درمان می شود

اینکه چرا کودکان می‌ترسند مورد توجه بسیاری از صاحبنظران رشد کودک و روانشناسان بوده است.

در برخی اوقات این خانواده است که مشکل ترس را در کودک بوجود می‌آورد.

ممکن است کودک ترس از یک مساله خاصی را در محیط خانواده یاد گرفته باشد.

مثلا مادری که از عنکبوت می‌ترسد این ترس خود را به کودک منتقل می‌کند.

این اتفاق بر اساس فرایند یادگیری صورت می‌پذیرد. بطوری که والدین در آموزش اکثر رفتارها به عنوان الگو و سرمشق کودک هستند.

ترس کودکان

بنابراین آنچه رفتار مادر نشان می‌دهد برای او الگو و اساس رفتارش است.

کودک با مشاهده رفتارهای مختلف می‌آموزد که چه چیزی ترسناک است و چه چیزی ترسناک نیست.

گاهی اوقات ترس کودک ناشی از شیوه های زیستی غلط والدین است.

والدینی که برای وادار کردن کودک به انجام کاری او را تهدید می‌کنند و یا از چیزی می‌ترسانند.

مثلا مادر به کودک خود می‌گوید اگر شلوغی کنی می‌روم و دیگر بر نمی‌گردم. یا برای وادار کردن به او خوردن دارو او را از آمپول می‌ترساند.

فشار روانی که به این طریق والدین به کودکان خود وارد می‌کنند ، می‌تواند به صورت ترس‌های مختلف خود را بروز دهد.

در کودکان ناراحتی‌ها و اضطراب‌های روانی اغلب با مواردی از قبیل ترس و… مشخص می‌شوند.

عوامل ترس در کودکان

از جمله عوامل دیگر علل ترس کودکان شرایطی است که کودک در محیط پیرامون ممکن است با آنها مواجه شود، مثل دیدن تصادف دو اتومبیل و دزد و…

همینطور است تماشای فیلم‌های ترسناک و وحشت انگیز که با تاثیری که روی قدرت تخیل کودک می‌گذارد.

موجب وسعت یافتن این صحنه‌ها و شاخ و برگ داده شدن آنها در ذهن کودک می‌شود و ترس و وحشت زیادی را در کودک ایجاد می کند.

یا کودکی که ترس از خوابیدن در اتاق خواب نشان می‌دهد ممکن است از لحاظ روانی وابستگی زیادی به پدر یا مادر خود داشته باشد.

ترس او در واقع ریشه در این وابستگی او دارد.

در رفع مشکل کودک عجولانه عمل نکنند. تعجیل و شتابزدگی آنها در کاهش ترس کودک می‌تواند به جای درمان ، اضطراب و ترس او را افزایش دهد.

این ترس معمولا بتدریج از بین می‌رود و لازم است والدین با خونسردی و آرامش اقدام به کاهش این ترس‌ها نمایند.

توصیه بعدی این است که هرگز کودکان را به خاطر ترسی که دارند تحقیر و سرزنش نکنیم.

هر چند دلیل ترس از نظر ما بزرگترها کاملا غیر منطقی و نامعقول به نظر می‌رسد.

اما خود کودک چنین احساسی ندارد و نمی‌تواند غیر مقی بودن ترس خود را درک کند و سرزنش به او کمکی نخواهد کرد

 

دسته‌ها
روانشناسی روانشناسی کودکان

آموزش دادن مسائل جنسی برای کودکان و نوجوانان

بایددر هر مقطع تحصیلی (دبستان ،راهنمایی و دبیرستان) یک سری آگاهی را در اختیار نوجوانان قرار داد. آنهادر این سنین کنجکاوی های زیادی دارند و برای گرفتن پاسخ آنها به هم سن و سالان و رسانه ها روی می آورند؛ چه بهتر است که این آموزش ها توسط خانواده ها و مدرسه به آنها داده شود. .بارشد روزافزون رسانه های جمعی سواد عمومی بالا رفته و آگاهی های این کودکان و نوجوانان درباره مسائل جنسی بیشتر می شود. بچه ها در خانواده و مدرسه درباره این مسائل سوال می کنند و کنجکاوند که باید آنها را پاسخ داد. …


ادامه مطلب :

درباره بلوغ زودرس که دربرخی نوجوانان بوجود می آید اطلاعات و آگاهی در تمام زمینه های بشری بالا رفته بخصوص در زمینه مسائل جنسی که یکی از مهمترین مسائل انسانی است که در برخی مواقع باعث ایجاد بلوغ زودرس می شود. . رسیدن به بلوغ زودرس به نوعی اجتناب ناپذیر است اما باید طوری آموزش داده شود که به سمت انحراف کشیده نشود و کنجکاوی ها هم پاسخ داده شود. .آموزش دادن مسائل جنسی برای کودکان و نوجوانان یک مسئله ی بسیار مهم است که در کشور ما به دلیل جو اجتماعی به آن توجه بسیار کمی می شود. اما پدر و مادر ها باید بدانند که آگاه کردن کودکانشان در رابطه با مسائل جنسی باعث می شود تا آنها دچار انحرافات رفتاری نشوند و زندگی خوبی در سنین بالاتر داشته باشندبسیاری از والدین زمانیکه کودک آنان به دوران نوجوانی وارد می شوند یکی از دغدغه و نگرانی آنان این است که چگونه باید در مورد مسائل جنسی با او صحبت کرد؟

و چه مطالبی را باید با او در میان بگذارم؟ آیا گفتگو با او در این زمینه موجب نمی شود تا پرده های حرمت میان ما و او از بین برود؟ و اصولاٌ تا چه حد مطلبی را باید برای او تشریح کرد؟در پاسخ به این سئوالات باید گفت آموزش مسائل مربوط به امور جنسی نوجوانان به محیط خانه و خانوادگی هر فرد بستگی دارد.خانواده، شخصیت، فرهنگ، اصول اعتقادی و روشهای تربیتی ،موجب تفاوتهای خانوادگی می شود.
پاسخ گویی به سئوالات آنان نیز بستگی به سن نوجوانتان دارد و اینکه نوجوان شما از چه مقدار اطلاعات برخوردار است. پاسخ گویی به سئوالات نوجوان نه تنها از نگرانی شما می کاهد، بلکه میتواند راه گشای خوبی برای تعلیم و تربیت صحیح آنان باشد. علاوه براین شما می توانید مطمئن باشید که مهمترین منبع اطلاعاتی برای نوجوان تان هستید که در وقت لزوم به سراغ شما می آید بسیاری از والدین عنوان می کنند که آمادگی و اطلاعات لازم برای پاسخ گویی به سئوالات نوجوان را ندارند ولی بهتر آن است که آموزش در منزل و از زبان پدر و مادر که دلسوزترین فرد برای نوجوان است صورت گیرد نه از زبان کسانی که ممکن است به روحیه نوجوان شما صدمه بزنند
اگر در پاسخ گویی به سئوالات نوجوانتان دچار تردید هستید به او بگویید که فردا جوابش را میدهید. مراقب باشید که زیاد فردا، فردا نکنید. زیرا در این موقع ممکن است نوجوان شما به سراغ کسی دیگر برود. همچنین بدترین جواب این است که بگوید تو هنوز کوچک هستی. مسلما زمانیکه نوجوان سئوالی می پرسد چیزی در ذهن خود دارد.والدین همچنین باید بدانند در این سنین غریزه جنسی در نوجوان وجود دارد و موجب گرایش به جنس مخالف می شود که یک امر طبیعی است و نباید نگران و دستپاچه شوند بلکه باید اطلاعات خود را در زمینه چگونگی آموزش به نوجوانشان در زمینه برخورد با جنس مخالف، چگونگی کنترل آن و خطرات آن به روز نگه دارند و بتوانند اطلاعات لازم را به فرزندشان منتقل کنند.در این زمینه باید اطلاعات متناسب با سن نوجوان باشد. گاه زیاده روی والدین در این زمینه موجب خسارات روحی برای نوجوان می شود.

دسته‌ها
روانشناسی روانشناسی کودکان

رفع ترس کودک از ارتفاع

این موضوع که انسان از هر چیزی که خطر آفرین است بترسد طبیعی است اما در صورتی که این ترس در کودک شما باعث ایجاد ناراحتی و آزار شده و تا حدی در روال عادی زندگی اش تاثیر منفی داشته است باید در راستای رفع آن اقدام کنید. ترس از ارتفاع حسی نیست که از بدو تولد با ما باشد، بلکه این هم از عوارض یاد گرفتن درس خزیدن در نوزادان است. جالب اینجاست که این ترس با حرکت دادن بدن تعدیل و برطرف می‌شود.

، اما ترس در کودکان از چه سنی شروع می شود؟


ادامه مطلب :

کودکان از بدو تولد تا دو سالگی :
از صداهای بلند، جدا شدن از پدر و مادر، اجسام بزرگ و غریبه ها می ترسند.
کودکان از سه تا شش سالگی :
از روح، هیولا، حیوانات، تاریکی، تنها خوابیدن، صداهای ترسناک و وحشتناک مثل رعد و برق می ترسند.

کودکان از هفت تا شانزده سالگی :
از آسیب دیدن و زخمی شدن، بیماری، امتحان دادن، مرگ و بلاهای طبیعی می ترسند.

_ بچه ها ذاتا ترسو نیستند. اگر پدر و مادر یا دیگر اعضای خانواده ترسو باشند و از چیزی بترسند، بچه ها ترسو می شوند. بنابراین اگر می خواهید فرزندتان ترسو نشود، باید ابتدا از خودتان شروع و بر ترس تان غلبه کنید._ پیشگیری از ترس خیلی بهتر از مداوا کردن آن است. اگر فرزندتان در اثر سهل انگاری شما یا عوامل دیگری ترسو شده، ترس او را یک موضوع بی اهمیت نشمارید؛
بلکه سعی کنید هرچه سریع تر علل و عوامل ترس به وجود آمده را پیدا کنید و سپس درصدد درمان آن برآییدا البته این نکته حائز اهمیت است که ترس هایی مثل ترس از تاریکی، حیوانات اهلی و بی آزاری، بیمار شدن، صداهای بلندی مثل رعد و برق و امتحان دادن نامعقول است و هیچ منبع عقلانی هم ندارد. با وجود این، این ترس ها را نمی شود نادیده گرفت، زیرا همین ترس ها باعث رنج و عذاب کودک شده و در زندگی آینده او نیز تاثیر بدی خواهد گذاشت.

.یکی از راهکارهای ساده این است که باصبر و حوصله و نیز آگاهی، علل و عوامل ترس فرزندتان را پیدا کنید و سپس درصدد مداوای آن برآیید. برای مثال اگر فرزندتان از حیوانات اهلی و بی آزار مثل جوجه… می ترسد، شما به عنوان یک پدر و مادر آگاه باید بی خطر بودن آن را به طور عملی برایش اثبات کنید. مثلا می توانید

عکس جوجه را نشانش بدهید.باهم از پنجره جوجه ها را ببینید و سپس بگویید چقدر آنها قشنگ و دوست داشتنی و نیز بی آزار هستند. ترس از ارتفاع حسی نیست که از بدو تولد با ما باشد، بلکه این هم از عوارض یاد گرفتن درس خزیدن در نوزادان است. جالب اینجاست که این ترس با حرکت دادن بدن تعدیل و برطرف می‌شود.

ترس از ارتفاع

حسی نیست که از بدو تولد با ما باشد، بلکه این هم از عوارض یاد گرفتن درس خزیدن در نوزادان است. جالب اینجاست که این ترس با حرکت دادن بدن تعدیل و برطرف می‌شود.شاید شما فکر کنید به دلیل اینکه افتادن از ارتفاع می‌تواند منجر به جراحت یا مرگ شود، ترس از ارتفاع ذاتی خواهد بود. اما کودکانی که تجربه اندکی از خزیدن دارند، از ارتفاع نمی‌هراسند. ژوزف کمپوس در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی که رهبری این پژوهش را بر عهده داشته، می‌گوید: «در همه جای دنیا اغلب مادران گزارش می‌دهند که نوزادان آنها مرحله‌ای را می‌گذرانند که در طول آن دوره، اگر کسی مراقبشان نباشد، روی لبه تخت می‌روند». و سپس، ۶ هفته یا بیشتر بعد از آن که خزیدن را یاد می‌گیرند، به ناگاه به نظر می‌رسد که دچار ترس از ارتفاع شده‌اند.
بنابراین چه چیزی، عامل بروز چنین تغییر چشمگیری خواهد بود؟ برای بررسی این امر، پژوهشگر دیگری از دانشگاه برکلی به نام آدان دال به همراه همکارانش، کودکانی را که هنوز توانایی خزیدن نداشتند روی چرخ‌های بچه‌ گانه‌ای با قابلیت کنترل از راه دور قرار دادند.. بعد از سه هفته آموزش، چرخ‌ها را از یک شیب ۱٫۳ متری پایین آوردند. ضربان قلب کودکان موجود در این تخت‌های بچه‌گانه ۵ بار در هر دقیقه افزایش پیدا کرد، که نشان‌گر بروز اضطراب در این کودکان بود، و این در حالی بود که سرعت قلب نوزادانی که در این تخت‌ها قرار نداشتند، ثابت باقی می‌ماند.
در یک آزمایش جدا، از دانشگاه کویینزلند در استرالیاکودکانی که توانایی خزیدن داشتند، در اتاقک متحرک آزمایش شدند و سپس در نزدیکی لبه شیشه‌ای یک میز قرار داده شدند. یک سمت شیشه پوشیده شده و سمت دیگر دست نخورده باقی مانده بود و بنابراین نوزادان می‌توانستند کف اتاق را ببینند. آنهایی که واکنش بسیار شدیدی به اتاقک متحرک نشان دادند، بیشترین اجتناب را از عبور از قسمت بدون حفاظ برای رسیدن به مادرشان در سمت دیگر انجام می‌دادند.

توصیه هایی برای رفع ترس کودک از ارتفاع

ترس از بلندی، پرتگاه و در کل ارتفاع موضوعی است که در بسیاری از افراد حتی بزرگسالان نیز دیده می شود اما در صورتی که این ترس در کودک شما باعث ایجاد ناراحتی و آزار شده و تا حدی در روال عادی زندگی اش تاثیر منفی داشته است باید در راستای رفع آن اقدام کنید.با کودک خود گفت و گو کنید و علت ترس او از ارتفاع را جویا شوید تا بتوانید در جهت رفع آن اقدام کرده و حساسیت فرزندتان را نسبت به این موضوع کاهش دهید.

شما الگوی فرزندتان می باشید. اگر شما نیز از ارتفاع می ترسید و نمی توانید با این مسئله کنار آمده و یا ترس خود را پنهان کنید بهتر است برای رفع ترس فرزندتان از شخص دیگری کمک بگیرید.در هنگام آموزش باید صبر و حوصله داشته باشید و مرحله به مرحله او را به مکانی مرتفع ببرید. دست کودک را بگیرید و ابتدا از مکان های با ارتفاع کم و بی خطر شروع کنید. هیچ گاه کودک را وادار به انجام کاری نکنید. اگر حاضر به بالا رفتن و حضور در آن مکان نشد بهتر است اصرار نکنید.

راه و روش های کسب آرامش مانند نفس های عمیق با دهان نیمه باز را به او آموزش دهید تا اضطراب اش کاهش یابد.هنگام بالا رفتن از یک مکان مرتفع حرف های خوب و مثبت بزنید، شعر بخوانید، قصه و خاطره تعریف کنید و کودک را سرگرم نمایید.

تحسین و تشویق هر گونه پیشرفت کوچکی را فراموش نکنید. رفع این مشکل ممکن است زمان زیادی ببرد، پس عجله نکنید و صبور باشید

دسته‌ها
روانشناسی روانشناسی کودکان

اصل تشویق و تایید کردن

در روان شناسی اگر هر رفتار مطلوبی با یک نتیجه یا پیامد خوشایندی توام شود یا هر رفتاری به دنبالش یک پاداش داشته باشد …


ادامه مطلب :

می گویند آن رفتار تقویت مثبت شده است که نتیجه آن تقویت و استمرار از آن رفتار است لذا با توجه به این حقیقت که انسان موجودی تشویق طلب و نتیجه گریز است و هر انسانی ارزش تشویق ، تایید ، و محبت و احسان و پاداش را درک می کنند ، بی شک استفاده از تشویق و محبت بهترین راه ایجاد ، استمرار ، تقویت و توسعه رفتارهای مطلوب است.بدیهی است استفاده از روشهای نا مطلوب برای رسیدن به رفتارهای مطلوب امکان ندارد. بنابراین استفاده از تنبیه بدنی ، سرزنش کردن ، خجالت دادن ، نفرین کردن ، دشنام دادن و نظایر آن به اصلاح رفتار کودک یا نوجوان شما کمک نمی کنند. در مقابل توجه به رفتارهای مطلوب کودک یا نوجوان به استمرار و تقویت آنها کمک می کند ، همان طور که توجه به رفتارهای نامطلوب موجب استحکام آنها می شود. یک رفتار مطلوب باید تکرار شود تا به صورت عادی مطلوب درآید. گاهی اوقات کودک رفتاری را به طور تصادفی انجام می دهد و بعد منتظر می ماند تا عکس العمل شما را ببیند اگر شما با رفتارهای کودک مسئولانه برخوردار کنید و رفتار درست او را تایید کنید ، کودک یاد می گیرد که چه رفتارهایی را تکرار کند و ادامه دهد. در مقابل اگر شما رفتارهای نادرست او را مورد توجه قرار دهید ، موجبات بدآموزی او را فراهم کرده اید. طبق نظر روانشناسان تربیتی هر رفتاری مورد توجه ، اعتنا و تشویق قرار گرفتن ( تبسم کردن ، سر را به علامت تایید تکان دادن ، سکوت کردن ، با دست روی شانه کودک زدن و نظایر آن )‌ آن رفتار تقویت می شود و تکرار می گردد. لذا باید تقویت کننده ها را متناسب با سن ، جنس و موقیعت بکار برد. سعی کنید رفتارهای مطلوب کودک را نزد دیگران به ویژه کودک و کسانی را که مورد احترام کودک هستند متذکر شوید و تشویق کنید. در مقابل رفتارهای نامطلوب را در خلوت محرمانه و صمیمی یادآور شوید و علت بروز این گونه رفتارها را جویا شوید ، تا به تدریج در کودک رشد فکری بوجود آید و خود بتواند به تحلیل و علت یابی رفتارهایش بپردازد. زمانی که رفتارهای مطلوب کودک را تشویق می کند به او کمک کرده اید تا با خود سنجی و خود ارزیابی ، احساس خود ارزشمندی کند و به خود و نفسش اعتماد پیدا کند. به فرزندتان بگویید که چه رفتارهایی شما را خوشحال می کند و از او چه انتظارهایی دارید. برای مثال وقتی مهمان آمد ، شما رفتار خوبی داشتید ، وقتی من با تلفن صحبت میکردم شما به آرامی بازی می کردید. در روان شناسی از روشهای تشویق کردن به عنوان روشهای تقویت کننده یاد می شود. این روشها هر کدام می تواند اثر تشویقی داشته باشد. دادن مسئولیت ، پاسخ دادن به تلفن ، تلفن کردن ، اضافه کردن زمان بازی ، مشاهده فیلم مورد علاقه ، پارک رفتن ، مهمانی رفتن و گاهی اوقات با ارایه تقویت کننده های کلامی می توان کودک را تشویق کرد و مورد تایید قرار داد ، مانند : آفرین ، خیلی خوب ، کاری که کردی مرا خوشحال کرد ، تو موجب افتخار من هستی ، من از این کار تو راضی هستم. کار تو بهتر شده و داری پیشرفت می کنی. همواره باید به کودک کمک تا ارتباط میان دریافت پاداش و رفتارش را بفهمد و بداند نابرده رنج و گنج میسر نمی شود به طور کلی هدف تعلیم و تربیت ، ایجاد افزایش و گسترش رفتارهای مطلوب و کاهش و از بین بردن رفتارهای نامطلوب است و. این مهم محقق نمی شود مگر از طریق بکار بردن تقویت کننده ها به طریق درست و مناسب. البته فراهم کردن شرایطی که کودک به خود تشویقی بپردازد از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین : تشویق ، تایید و تحسین رفتارهای مطلوب کودک یا نوجوان و تقویت نقاط قوت او مهمترین روش برقراری ارتباط با کودک یا نوجوان است

دسته‌ها
روانشناسی روانشناسی کودکان

بدترین ترس برای کودکان

بدترین ترس برای کودکان زمانی است که اساس زندگی خانوادگی دچار تزلزل می شود.بچه ها به آهنگ کم و بیش یکنواخت و پایدار زندگی دلگرم اند و زمانی که بحرانی پیش می آید،احساس می کنند دنیا ی شان در حال از هم پاشیده شدن است.بسیار از کودکان با وحشت از جدایی پدر و مادر زندگی می کنند،خواه این ترس واقعی باشد یا خیالی…


ادامه مطلب :

.
شنیدن شکایت یکی از والدین از دیگری این ترس را افزایش می دهد و اضطراب ایجاد می کند.آنچه در سایه ترس کودک از طلاق نهفته،تنها ماندن اوست کودک بر این باور است که اگر یکی از والدها خانه را ترک کند،آنان او را نیز به حال خود رها خواهند ساخت.
وقتی که طلاق رخ می دهد،کودکان احساس می کنند قدرت تسلط بر دنیایشان را از دست داده اند. یکی از بزرگترین مشکلاتی که همسران هنگام جدایی باید به درستی از عهده آن برآیند این است که بکوشند هر اندازه هم از یکدیگر رنجیده،خشمگین یا متنفرند به گونه ای رفتار کنند که کودکشان آسیب کمتری ببیند. کودکان به گونه ای اجتناب ناپذیر در میانه ماجرا قرار دارند،بنابراین به عهده پدر و مادر است که وقتی پای بچه ها به میان می آید آتش بس اعلام کنند.البته گفتن این حرف آسان تر از عمل به کردن به آن است.بویژه زمانی که پدر و مادرعصبانی هستند و با یکدیگر مشاجره میکنند؛ولی دقیقا در همین زمان است که فرزند شما به بیشترین اطمینان خاطر نیاز دارد که بداند صرف نظر از هر آنچه روی می دهد هر دوی شما باز هم پدرومادر او خواهید بود و هر دو با هم از وی مراقبت خواهید کرد.
کودکان از وجود بحران در خانواده به خوبی آگاه می شوند،حتی اگر از مشکلات به وجودآورنده بحران به طور کامل سر در نیاورند.

یا چرا اصلا من پدر باشم یا که مادر؟!
امروز فقط تا نیمه ی روز، در حالی که دنبال کارهای بانکی و اداری بودم؛ دو کودک را دیدم که یکی به خاطر ریخته شدن آب میوه به روی لباس و دیگری به خاطر انداختن چوب بستنی بر روی زمین، چنان سیلی محکمی از مادر دریافت کردند که ناخوداگاه این سوال برایم مطرح شد:
این والدین چرا صاحب فرزند شده اند؟!
آیا وظیفه والدین صرفا به دنیا آوردن بچه است؟
آیا هدف پرورش و تعلیم و تربیت صرفا بقاء نسل است؟
آیا من به خودم اجازه می دهم بدون داشتن مدرک پزشکی طبابت کنم؟
آیا بدون داشتن گواهینامه من اجازه رانندگی دارم؟
پس چطور بدون دانایی و آگاهی، محبت و مهربانی و مهارت های فرزند پروری فرزندی را به این دنیا دعوت کرده ام؟!!
شعر سهراب در نظر من مجسم شد و بدین گونه تغییر کرد:
که به هنگامه ی خشم
نه به دل تصمیمی
نه به لب دستوری
نه کنم تنبیهی
یا چرا اصلا من
پدر باشم یا که مادر؟!
بی کودکی (بدون داشتن کودک)
مشکلی پیش نیاید
با این کودکی! (منظور با این رفتار کودکانه، تنبیه(
حتماً حتماً
محمود حکیمی

دسته‌ها
روانشناسی فرزندان و امتحانات

تغذیه در دوران کنکور

دوران کنکور,امتحانات کنکور ,موفقیت در کنکور

عوارض و اختلالاتی که به علت تغذیه ی غلط در دوران امتحانات  و کنکور ممکن است برای کودکان و نوجوانان پیش آید و سلامتی آنان را تهدید کند، عبارتند از :

– کاهش قدرت حافظه  و یادگیری ، در نتیجه عدم موفقیت در امتحانات
– کم خونی
– کمبود رشد و کوتاهی قد
– کاهش قدرت بینایی
– ناراحتی های عصبی از قبیل بد خلقی ، پرخاشگری ، بی حوصلگی ، خستگی و گیجی ، افسردگی
– کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت ها ، که از نتایج آن بیمار شدن مکرر ، طولانی شدن دوران بهبودی و ابتلا به امراض مختلف است.

نکاتی که کودکان و نوجوانان در دوران امتحانات و کنکور باید رعایت کنند
* استراحت کافی به خصوص در این دوران که فعالیت فکری زیاد است، بسیار ضروری است. خستگی و بی خوابی  قدرت حافظه  و یادگیری را کاهش می دهند.

* تحرک جسمی کافی ، موجب شادابی و قدرت بیشتر حافظه می شود؛ در ضمن از بروز یبوست ، چاقی  ، افزایش چربی های خون  و خستگی پیشگیری می کند.

* مصرف بیشتر لبنیات از قبیل شیر ، ماست  ، پنیر کم چربی ، دوغ  ، کشک  برای کودکان و نوجوانان که در سنین رشد هستند ، ضروری است؛ به خصوص در وعده صبحانه  مصرف شیر و پنیر مفید است.

* مصرف تمام وعده های اصلی غذایی یعنی صبحانه ، ناهار و شام و میان وعده ی صبح و عصرانه مفید است. خصوصاً وعده های اصلی غذایی اصلاً نباید حذف شوند.

* استفاده از میوه ها و سبزی های تازه ، ماهی  ، تخم مرغ  ( به میزان متعادل ) به حفظ سلامت کودکان و نوجوانان کمک می کند. در ضمن ویتامین ها و مواد معدنی لازم را به بدنشان می رساند.

* پروتئین موجود در ماهی و تخم مرغ از نوع بسیار خوب و با کیفیت بالاست و برای رشد کودکان و نوجوانان ضروری است.

* خوردن صبحانه برای همه ی افراد به خصوص کودکان و نوجوانان لازم است و به تقویت حافظه ی آنان کمک زیادی می کند.

* مصرف آب میوه ها و سبزی هایی مانند مرکبات  ، گوجه فرنگی  ، هویج  در دوران امتحان مفید است و حاوی ویتامین های ضروری برای تقویت قدرت حافظه ، شادابی  و افزایش مقاومت بدن در برابر بیماری ها است.

* کودکان و نوجوانان باید خود را عادت دهند که وقت کافی صرف خوردن غذا نمایند. به هنگام غذا خوردن ، خود را به برنامه های جنبی مشغول نکنند. از دیدن فیلم های تلویزیونی پرهیجان و یا گوش کردن به داستان های مهیج و تکان دهنده که روی اعصاب اثر بدی دارند، بپرهیزند.

* بحث و گفت و گو به هنگام غذا خوردن به خصوص چنانچه با عصبانیت  یا هیجان توام باشد، صحیح نیست؛ زیرا موجب اختلال در هضم و جذب و متابولیسم مواد غذایی می شود و در نتیجه مانع استفاده کامل سلول ها از مواد غذایی می شود. حفظ آرامش روحی به خصوص موقع غذا خوردن، به حفظ سلامت و استفاده بیشتر بدن از مواد غذایی کمک می کند. در ضمن از بروز اختلالات گوارشی از قبیل نفخ ، سنگینی دستگاه گوارش ، تهوع و دل درد پیشگیری می کند.

* با آرامش غذا خوردن و خوب جویدن غذا، از مواردی است که باید به آن توجه زیادی مبذول گردد و به صورت عادت در انسان به ویژه در کودکان و نوجوانان در آید.

کودکان و نوجوانان عزیز توجه داشته باشند که دوران امتحان  یا کنکور بخشی عادی از زندگی است که لازم است فعالیت فکری بیشتری برای آن صرف شود. این ایام به هیچ وجه دوران بحرانی و خطرناک عمر نیست؛ از این رو در کنار زندگی طبیعی باید با حفظ آرامش، بیشتر مطالعه نمود و خود را برای امتحان آماده کرد.
منبع : دنیای تغذیه