برچسب: آتش درست کردن در سفر

رسانه ۷  تغذیه تکمیلی یعنی افزایش تدریجی طیف وسیعی از مواد غذایی علاوه بر شیرمادر به برنامه غذایی شیرخوار به نحوی که او هم، به تدریج بتواند حدود یک سالگی از همان غذیی که بقیه افراد خانواده می‌خورند استفاده نماید.

از پایان شس ماهگی اکثر شیرخواران علاوه بر شیر مادر، نیازمند دریافت مقداری انرژی اضافی و برخی مواد غذایی و ریزمغذی‌ها هستند. به این دسته از مواد غذایی، غذای کمکی و به این نوع تغذیه، تغذیه تکمیلی می‌گویند. گرچه ممکن است شیرمادر به تنهایی برای تغذیه شیرخوار پس از شش ماهگی هم کافی باشد ولی به منظور آموزش صحیح و به موقع تغذیه، توصیه می‌شود که تغذیه تکمیلی برای همه شیرخواران در پایان شش ماهگی (پایان ۱۸۰ روزگی) شروع شود. با توجه به توانایی‌‌های تغذیه‌ای شیرخوار، غذای کمکی در شروع باید بسیار ساده و نرم و از موادی تهیه شود که هضم آن آسان باشد.

برای مثال می‌توان تغذیه تکمیلی را با مقدار کمی فرنی آرد برنج شروع کرد و رفته رفته بر غلظت آن افزود و به تدریج سایر مواد غذایی را هم به آن اضافه نمود تا کودک در ماه‌‌های آخر سال اول زندگی که مهارت‌‌های تغذیه‌ای او کامل‌تر می‌شود، بتواند از غذاهایی که سایر افراد خانواده می‌خورند استفاده نماید.

اکثر کودکان از پایان ۱۰ ماهگی به بعد قادر به استفاده از غذاهای اصلی خانواده هستند و حتی ممکن است نیازی نباشد که برای آنان غذای جداگانه تهیه شود.

 

سایت دکتر سلطان زاده

رسانه ۷ اینجا ، ما اعتقاد داریم هر کسی باید بتونه نیازهای مهم زندگیش رو خودش رفع کنه. یه آدم قوی و مستقل همیشه وجهه بهتری پیش بقیه داره و مهم تر از همه اینه که خودش از خودش راضیه. برای اینکه به این استقلال برسیم، باید بدونیم که قرار نیست هر موقع که مشکلی برامون پیش اومد، تلفن رو دستمون بگیریم و به یه دوست و آشنا خبر بدیم. این مشکل میتونه مشکل فیزیکی و حتی فکری باشه.
مثلا تصور کنید وسط یه ترافیک شلوغ، ماشینتون خاموش شده و استارت نمیخوره. شما هم که چیزی از ماشین و تعمیراتش سر در نمیارید، پس همونطور کنار ماشین وایمیستید تا کسی که بهش تلفن کردید، یا یه آدم دل رحم از راه برسه و ماشینتون رو راه بندازه. حالا تصور کنید این مشکل توی جاده در راه مسافرت میان شهری اتفاق بیفته. اون موقع چی کار می کنید؟
اینکه آدم سعی بکنه چیزهایی رو که زندگیش رو بدون مشکل تر و نیازش رو به بقیه کمتر می کنه یاد بگیره، یه مرحله از رشد حساب میشه. عوض کردن لامپ سوخته کاری نیست که مختص به آقایون باشه و هر کسی میتونه با یه چهارپایه انجامش بده. دوختن دکمه های افتاده ی یه لباس یا چک کردن روغن موتور، همه به راحتی و فقط یک بار امتحان کردن یاد گرفته میشن. تا کی باید برای رفع مشکلات کوچک زندگی از این و اون کمک بگیریم؟

منبع:گردالی

رسانه ۷ بیشتر وقت ها مثل باریدن باران، برف و یا وزش باد های شدید ما بیشتر از همیشه به آتش احتیاج داریم و روشن کردن آتش، دقیقا در همین موقع ها خیلی سخت میشه.

اما آتش درست کردن یک اصل بقا در کمپینگ به حساب میاد. ما در شرایط سخت به یه آتش درست و حسابی احتیاج داریم که با روش های قدیمی روشن نمی شن. راز یک آتش گرم اینه که اون رو از بیرون به داخل بسازیم.

 شروع بزرگ
قدم اول جمع آوری سوخته. این کار شما رو گرم می کنه و باعث می شه در مرحله بعد دست های ثابتی داشته باشین و بتونین کارتون روو درست انجام بدین.

سوخت چقدر باشه؟ به اندازه ی روشن نگه داشتن آتش در طول شب. یک پشته هیزم می تونه کافی باشه و میشه که با قطعه قطعه کردن یک درخت مرده با تبر، هیزمی که لازم دارین رو تامین کنین. بدون تبریا اره برای قطعه قطعه کردن هیزم ها کارتون یه مقداری سخت میشه، اما نشدنی نیست.

  نکته: موقع جمع آوری هیزم از دستکش هایی از جنس پشم گوسفند و جانوران دیگه استفاده نکنین چون به انگشتانتون آسیب می رسونه.

رسیدن به مرکز
برای سوخت آتش میتونین به راحتی شاخه های خشکی که پای درختای کاج و صنوبر وجود داره رو جمع آوری کنین. این شاخه ها خشک باقی موندن چون شاخه های درخت مثل پوشش جلوی خیس شدن اون هارو گرفتن، اما اگه زمانی این شاخه ها هم خشک نبودن تنها جایی که می تونین چوب خشک پیدا کنین قسمت درونی درخت های خشک شده و الوار های بزرگه که به وسیله اره یا تبر و تکه تکه کردن تنه به چوب های خشک داخلی با ضخامت های متفاوت می رسیم.

نکته: در صورت نداشتن تبر، از چاقو برای شکاف دادن استفاده کنین به این صورت که یک سری شکاف در جهت ترک های موجود به وجود بیارین و با این کار به غشای داخلی و چوب خشک برسین.

مسائل کوچکتر

  موقع بارش برف وقتی برای پیدا کردن هیزم و شاخه های خشک وجود نداره. اینجور موقع ها سعی کنین آتش زنه به همراه داشته باشین. گلوله های نخی یا پنبه ای آغشته به مواد نفتی می تونه آتش زنه خوبی باشه. می تونین از تراشه پوست درخت، دسته ای از برگهای درخت های سوزنی مثل کاج و یا شاخه ای باریکی استفاده کنین و فیتیله (آتش زنه) رو روشون بزارین. مخروطی از شاخه ها و بته های خشک اطراف آتش زنه درست کنین ضخامت شاخه های اطراف این مخروط بهتره از خیلی باریک شروع بشه و تا به اندازه ضخامت انگشت شصت ادامه داشته باشه .

نکته : برای اطمینان بیشتر بهتره از چوبهای کاجی که با صمغ پوشیده شدن و به ضخامت انگشت هستن استفاده کنین، چون صمغ باعث میشه جرقه زدن در هوای مرطوب راحت تر بشه.

روشن کردن

  بهتره کبریت های ضد بادی که به واکنش های شیمیایی برای روشن شدن آتش نیاز دارن رو فراموش کنین. باریکه های چوبی که آغشته به صمغ رو فراموش نکنین. بهترین چیزی که در هوای بد می تونین برای روشن کردن آتش ازش استفاده کنین فندک های اتمیه (بوتان) که شعله های بلند و قوی تولید می کنه و فلزی که در اون جرقه تولید می کنه می تونه جرقه بزرگ و خوبی رو درست کنه.

وقتی شما مخروطی از هیزم داشتین سعی کنین با حرکت دادن قسمت هایی که آتش در اون روشنه جای بیشتری برای قرار دادن هیزم های تازه تر فراهم کنین. یک آتش گرم باید طولی نزدیک به اندازه بدنتون داشته باشه و در پشتش دیواره ای مثل سنگ قرار داشته باشه که بتونه حرارت رو به سمت شما منعکس کنه.

وقتی که آتشتون رو به خوبی مستقر کردین، چندتا گیاه یا چوب سرزنده و سبز تر هم به آتش اضافه کنین چون به نسبت چوب های خشک با درجه حرارتی کمتری می سوزن، ولی برای مدت بیشتری باقی می مونن، که این میتونه شما رو مطمئن کنه یک شب زیر نور ماه می تونین گرم بمونین.

منبع:gerdali.com