دسته‌ها
اخبار اقتصادی و بازرگانی

اختلاف فاحش قیمت مسکن در گزارش بانک مرکزی با وزارت راه – رسانه ۷ | اخبار اقتصاد

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

به گزارش خبرنگار مهر، در حالی که دفتر برنامه ریزی و اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی در گزارش وضعیت بازار مسکن در شهریور امسال، متوسط قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در منطقه ۲۱ پایتخت را ۲۱ میلیون و ۱۲۲ هزار و ۳۷۰ تومان اعلام کرده است، در گزارشی که بانک مرکزی از بازار مسکن شهریور ماه تهران ارائه داده، این شاخص ۱۰ میلیون و ۱۱۳ هزار و ۲۰۰ تومان در هر متر مربع عنوان شده است.

این در حالی است که در هر دو گزارش ارائه شده، منبع آمار اعلامی، سامانه املاک و مستغلات بوده است. ضمن اینکه تعداد معاملات مسکن نیز در هر دو گزارش تقریبا نزدیک به هم است که در گزارش دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه، ۳۲ فقره معامله و بانک مرکزی، ۳۵ مبایعه نامه اعلام شده است. بنابراین شبهه متفاوت بودن تعداد معاملات مسکن نیز نمی تواند توجیهی برای این اختلاف ۱۱۰ درصدی قیمت مسکن باشد.

از سوی دیگر قیمتی که دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی از منطقه ۲۱ داده، از متوسط قیمت مسکن در مناطق ۲، ۴و ۵ تهران نیز بیشتر بوده و به دو منطقه ۱ و ۳ پایتخت که همواره بالاترین قیمت مسکن را در سال های اخیر داشته اند، نزدیک شده است.

این نرخ ها از آن جهت حائز اهمیت است که در بنگاههای مشاوره املاک مبنای تعیین قیمت خرید و فروش قرار می گیرد. 

گزارش وزارت راه و شهرسازی از بازار مسکن منطقه ۲۱ تهران در شهریور ۹۸

گزارش بانک مرکزی از بازار مسکن منطقه ۲۱ تهران در شهریور ۹۸

آخرین اخبار اقتصاد را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
اخبار اقتصادی و بازرگانی

ساخت مسکن ۳۰ متری؛ کمک به اقتصاد خانوار یا نقض سیاست‌های جمعیتی؟ – رسانه ۷ | اخبار ارز و سکه

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

به گزارش خبرنگار مهر، طرح مسکن اجتماعی که از ابتدای دولت یازدهم به عنوان یکی از طرح های جایگزین طرح مسکن مهر و همچنین طرح ساماندهی مسکن نیازمندان مطرح شد ولی هیچ گاه رنگ اجرا به خود ندید، اخیرا با پیشنهاد شهردار تهران مبنی بر آمادگی این نهاد اجتماعی برای احداث واحدهای مسکونی ۳۰ متری رنگ و بوی جدیدتری به خود دیده است.

پیشنهاد طرح مسکن کم‌متراژ یا واحدهای ۳۰ متری که اخیرا از سوی شهردار تهران به هیئت دولت ارائه و با استقبال دولت مواجه شده، در حالی قرار است به عنوان مسکن اجتماعی یا اسکان اقشار کم درآمد در نظر گرفته شود که بر اساس طرح تفصیلی شهر تهران، احداث واحد مسکونی کمتر از ۴۰ متر مربعی در پایتخت ممنوع است.

سبک زندگی ایرانی-اسلامی در مُحاق

اگرچه احداث واحدهای مسکونی انبوه‌ساز و کم‌تراژ می‌تواند قیمت تمام شده ساخت و ساز را کاهش داده و در خانه‌دار شدن برخی از شهروندان مؤثر باشد، اما این طرح با سبک زندگی ایرانی-اسلامی سازگار نیست.

خانه های ۳۰ متری؛ نادیده گرفتن چالش جمعیتی کشور و منویات رهبر انقلاب

گذشته از مسائل، چالش و مشکلات فردی-اجتماعی و روحی-روانی که زندگی‌های فشرده در آپارتمان‌هایی به سبک غربی بر افراد و خانواده ها دارد (از قبیل افسردگی، دامن زدن به بحران طلاق، افزایش تمایل به تک یا نهایتا دو عضوی شدن خانوارها، حذف سنت «صله رحم» و …)، زندگی در چنین واحدهایی با حل مهم‌ترین چالش جمعیتی کشور که رهبر معظم انقلاب بارها در طول چند سال اخیر بر آن تأکید کرده اند، نیز در تقابل است.

ساخت واحدهای مسکونی ۳۰ متری (سوئیت های بدون اتاق خواب) و فروش آنها به زوجین جوان اگرچه در گام نخست طرحی است برای خانه‌دار شدن زوجین در طول سال‌های نخست زندگی آنها و امیدوار شدن به امکان تبدیل به احسن این واحد در سال های بعدی زندگی، اما در عمل به طرحی منجر می‌شود که زوجین جوان را از امکان فرزندآوری محروم کرده و نهایتا نیز بخش عمده ای از دارندگان این واحدها، امکان تبدیل به احسن کردن این واحدها را به دلیل بالا بودن قیمت مسکن و احتمال ادامه دار شدن تورم مسکن در سال های آتی، سلب می‌کند.

مسکن اجتماعی؛ مالک واحد ۳۰ متری شدن یا مستأجر دولت شدن با اجاره‌بهای پایین؟

این طرح ها در حالی اعلام شده که اساسا طرح مسکن اجتماعی در بسیاری از کشورهایی که در حال اجراست، به معنی مالکِ واحدِ ارزان شدن نیست؛ بلکه به معنی ساخت واحدهایی است که مالکیت آنها در دست دولت های ملی یا محلی (شهرداری ها) باقی می ماند ولی برای مدت معلومی مثلا ۵ سال در اختیار زوج های جوان قرار می‌گیرد تا بتوانند با استفاده از سیستم‌های تأمین مالی همچون پس انداز یا تسهیلات کم بهره به خرید واحد مسکونی مناسب اقدام کنند.

مشکل کمبود مسکن نداریم/ ابزارهای مالیاتی و توزیع عادلانه مسکن اجرا نمی‌شود

بر اساس آخرین آمار سرشماری جمعیت در سال ۹۵، تعداد خانوارهای ایرانی ۲۴.۵ میلیون و تعداد واحدهای مسکونی موجود ۲۶ میلیون واحد مسکونی است؛ از سوی دیگر ۲.۶ میلیون واحد مسکونی خالی داریم؛ همه این آمار نشان دهنده این است که کشور با مشکل کمبود مسکن روبه رو نیست؛ بلکه با مشکل نحوه توزیع عادلانه مسکن به دلیل نبود ابزارهای مالیاتی همچون پایه مالیاتی عایدی سرمایه و عدم اجرای قوانین مالیاتی کنترل کننده مانند مالیات بر خانه های خالی به علت تهیه نشدن سامانه ملی املاک و اسکان از سوی وزارت راه و شهرسازی در تاریخ مقرر در قانون مالیات بر خانه های خالی، مواجه است.

بنابراین اگرچه افزایش تولید مسکن فی نفسه اقدام مثبتی به شمار می رود، اما تا زمانی که ابزارهای کنترلی برای خارج نگه داشتن سوداگران از بازار مسکن اجرایی نشود، احداث حتی واحدهای ۳۰ متری هم ممکن است تأثیر چندانی در خانه دارشدن زوج‌های جوان نداشته باشد؛ بلکه به ابزار جدیدی برای جولان سوداگران و سفته بازان در بازار مسکن تبدیل خواهد شد.

گذشته از آن، با توجه به اینکه سامانه ملی املاک و اسکان راه اندازی نشده و هیچ آمار دقیقی از وضعیت مالکیت افرادر در بازار مسکن در دست نیست، امکان شناسایی افراد ذی حق در استفاده از واحدهای کم متراژ نیز وجود ندارد.

ربیعی: استقبال دولت از طرح حناچی/ وزارت کشور مأمور مذاکره با شهرداران شد

علی ربیعی سخنگوی دولت در نشست خبری خود در پاسخ به پرسشی درخصوص واحدهای ۳۰ متری اظهار داشت: ساخت خانه های ۳۰ متری پیشنهاد پیروز حناچی شهردار تهران بود که بر اساس آن وزارت کشور مکلف شد در شهرهای بزرگ و کلانشهرها با شهرداری‌ها مذاکراتی انجام دهد که شهرداری‌ها ساخت واحدهای کوچک متراژ را برای زندگی چند ساله برخی خانوارها برنامه‌ریزی کنند.

با این حال معاون شهرسازی شهرداری تهران از عدم تدوین ضوابط مورد نیاز برای اجرای این طرح خبر داده است؛ مشخص نیست قرار است ساخت واحدهای ۳۰ متری از سوی شهرداری تهران، برای مالک شدن متقاضیان باشد یا مستأجر شدنشان در مدت زمانی محدود؟

مدیرکل دفتر اقتصاد مسکن: کیفیت زندگی را در خانه‌های ۳۰ متری از دست می‌دهیم

عباس فرهادیه، مدیرکل دفتر برنامه ریزی و اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی نیز در این خصوص اظهار داشت: این خانه‌ها را هم برای اجاره‌نشینی خانوارهای مشمول و هم برای فروش به آنها واگذار می‌کنیم.

وی افزود: ما زمین‌ها را آمادگی داریم به ۲ صورت ۱۰ و ۹۹ ساله واگذار کنیم.

فرهادیه با بیان اینکه زندگی زندگی در واحدهای کوچک متراژ منجر به کاهش کیفیت زندگی می شود، ادامه داد: خانه های ۳۰ تا ۴۰ متری شرایط آرامش گرفتن خانواده ها را ندارند اما می توانند به مأمنی موقتی برای آغاز زندگی زوج های جوان تبدیل شود.

پروین پور: به جای حل مشکل تورم مسکن، صورت مسأله را پاک می کنند

افشین پروین پور، عضو سابق شورای عالی مسکن در گفت وگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه مسکن اساسا کالایی فرهنگی است که بُعد اقتصادی نیز دارد، گفت: مسکن بر خلاف دیگر کالاها تک بُعدی نیست بنابراین ساخت واحدهای ۳۰ متری که قرار است صرفا به بخش اقتصادی خانوده کمک کند، ممکن است دیگر ابعاد زندگی خصوصا ابعاد اجتماعی و فرهنگی را دچار چالش کند.

وی با بیان اینکه باید نخست جلوی افزایش قیمت مسکن را گرفت و مشکل گرانی آن را حل کرد، گفت: دولت بدنبال رفع علت نمی رود ولی طرح هایی اجرا می کند که پاک کردن صورت مسأله است.

آخرین اخبار اقتصاد را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
اخبار اقتصادی و بازرگانی

شهریور؛ کم‌معامله‌ترین ماه یک دهه اخیر – رسانه ۷ | اخبار ارز و سکه

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

به گزارش خبرنگار مهر، دفتر برنامه ریزی و اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی، متوسط قیمت هر متر مربع واحد مسکونی و همچنین تعداد معامعلات واحدهای مسکونی در پایتخت را اعلام کرد.

بر اساس این گزارش، در شهریورماه سال جاری، ۲ هزار و ۸۵۵ فقره معامله مسکن در تهران به ثبت رسید که بی‌سابقه ترین تعداد معاملات واحدهای مسکونی در یک دهه اخیر به لحاظ کاهش شدید تعداد معاملات، محسوب می‌شود.

کاهش ۷۲.۹ درصدی معاملات مسکن

در این ماه (شهریور ۹۸) تعداد معاملات مسکن نسبت به ماه مشابه سال گذشته (شهریور ۹۷) که ۱۰ هزار و ۵۳۷ فقره بود، معادل ۷۲.۹ درصد کاهش داشته است. همچنین نسبت به ماه قبل از آن (مرداد ۹۸) که ۳ هزار و ۳۶۸ فقره معامله مسکن به ثبت رسیده، معادل ۱۵.۲ درصد کاهش را نشان می‌دهد.

همچنین این دفتر، متوسط قیمت هر متر واحد مسکونی در شهریورماه امسال در تهران را ۱۲ میلیون و ۹۶۹ هزار تومان اعلام کرده که ادامه روند نزولی قیمت مسکن از ابتدای تابستان را در پی دارد؛ ضمن اینکه در شهریورماه امسال نسبت به شهریور سال گذشته که متوسط هر متر مربع واحد مسکونی، ۸ میلیون و ۱۲۲ هزار و ۴۰۰ تومان بود، نرخ مسکن ۳۷.۳ درصد رشد داشته است؛ اما نسبت به ماه قبل از آن (مرداد امسال) که متوسط هر متر واحد مسکونی ۱۳ میلیون و ۱۸۷ هزار و ۳۰۰ تومان بود، کاهش ۱.۶ درصدی به ثبت رسیده است.

افزایش ۳۷.۳ درصدی قیمت مسکن

گرانترین منطقه تهران مانند ماه‌های گذشته در شهریورماه امسال، منطقه یک پایتخت با متری ۲۴ میلیون و ۸۱۰ هزار و ۴۰۰ تومان بود که تقریبا معادل متوسط قیمت مسکن در فروردین ماه امسال به حساب می آید. از سوی دیگر، در رتبه دوم نیز منطقه ۳ با میانگین هر متر ۲۲ میلیون و ۶۷۳ هزار و ۶۰۰ تومان قرار گرفته است.

ارزانترین منطقه تهران در شهریورماه امسال، منطقه ۱۸ با متوسط هر متر مربع ۵ میلیون و ۶۶۳ هزار و ۸۰۰ تومان بود که در رتبه دوم، منطقه ۱۹ با میانگین هر متر ۵ میلیون و ۸۰۳ هزار و ۶۰۰ تومان ایستاده است.

بیشترین تعداد معاملات در منطقه ۵ با ۴۰۴ فقره معامله و میانگین هر متر ۱۵ میلیون و ۱۶۱ هزار و ۷۰۰ تومان در این منطقه به ثبت رسید که نسبت به ماههای اردیبهشت، خرداد، تیر و مرداد امسال، قیمت مسکن در منطقه ۵ کمتر شده است؛ اما تعداد معاملات در این منطقه نسبت به ماه گذشته افزایش داشته است.

کمترین تعداد معاملات مسکن در منطقه ۱۹ و ۲۲ به ترتیب با ۲۳ و ۲۴ فقره معامله به ثبت رسید که در هر دو مورد، نسبت به ماههای گذشته روند نزولی داشته است.

مجموع معاملات مسکن در ۷ منطقه نخست تهران معادل هزار و ۳۰۲ فقره که حدود ۵۰ درصد کل معاملات مسکن در شهریورماه امسال در پایتخت به حساب می‌آید.

این موضوع نشان می دهد با توجه به تکرار این اتفاق در ماه مرداد که شاهد کاهش معاملات در مناطق پائین تهران بودیم در ماه گذشته (شهریور) نیز سمت و سوی خرید و فروش مسکن عمدتا مناطق شمالی پایتخت را نشانه گرفته است.

ارزش کل معاملات شهریور: ۲.۹ هزار میلیارد تومان

دفتر برنامه ریزی و اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی ارزش ریالی مبایعات مسکن در شهریور ماه امسال را ۲ هزار و ۹۴۰ میلیارد تومان اعلام کرد است.

آخرین اخبار اقتصاد را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
اخبار اقتصادی و بازرگانی

صدای مستاجران به آسمان رسید، اما در زمین کسی نمی‌شنود

او می‌گوید: افزایش حقوقش حدود ۴۰۰هزار تومان بوده ولی قیمت‌ها چند برابر شده است. کسی کنترل نمی‌کند که این افزایش اجاره‌ها قانونی نیست تا جلوی آن را بگیرد. با ادامه این وضعیت باید به حاشیه‌های شهر بروم.

این روزها مستاجران از این بنگاه به آن بنگاه می‌روند و می‌گویند صاحباخانه‌ها مبلغ اجاره‌ها را خیلی زیاد کرده‌اند و کسی به فکرشان نیست. وزارت راه و شهرسازی هم طرحی برای کنترل بازار اجاره‌‌بهای مسکن ارائه کرد که مشوق‌های مالیاتی برای صاحبخانه‌ها، تولید مسکن استیجاری، صندوق‌های استیجاری و تشکیل کمیته ملی تعیین نرخ افزایش اجاره‌بها از محورهای آن است، البته این طرح‌ها فعلا روی کاغذ است و هنوز به مرجله اجرا نرسیده‌اند که بعید است بتوانند تاثیر برای در بازار و وضعیت مستاجران داشته باشد.

* فعالیت‌های سوداگران، وضعیت پرتلاطم اقتصاد مسکن را وخیم‌‌تر کرد

مسکن در اقتصاد ایران نقش ویژه‌ای دارد و از دیرباز یکی از مشکلات اقتصادی-اجتماعی کشور بوده است. رونق در این بخش به دلیل ارتباط با بیش از ۲۶۰ صنعت می‌تواند عامل رشد تولید و ایجاد رونق باشد؛ اما این کالای مصرفی در ایران به دلیل برخی سیاست‌های اشتباه تبدیل به یک کالای سرمایه‌ای شده است. تولید و عرضه مسکن نمی‌تواند جواب گوی تقاضا باشد به همین دلیل سوداگری و دلالی در این بازار نقش زیادی دارد و سوداگران توانسته‌اند سودهای زیادی به جیب بزنند. دولت‌ها نتوانستند مشکل مسکن بخصوص در بخش تولید و عرضه آن را  حل کنند.

مرکز پژوهش‌های مجلس چندی پیش در گزارشی با تاکید بر اینکه همچنان سوداگران مسکن همچنان می‌تازند، اعلام کرد: فعالیت‌های بدون محدودیت سوداگران مسکن، وضعیت پرتلاطم اقتصاد مسکن را وخیم‌تر کرده است. افزایش قیمت خرید و اجاره مسکن در شهرهای  بزرگ به خصوص تهران باعث رواج حاشیه نشینی شده است که می‌تواند بحران‌های اجتماعی را دنبال داشته باشد.

این مرکز افزایش تعداد معاملات با هدف خرید و فروش و نه مصرف نهایی نشان دهنده تشدید سوداگری‌ها و دلالی‌ها در حوزه مسکن و تبدیل آن به محل کسب سود سرشار بدون کنترل‌های مالیاتی برای فرصت‌طلبان عنوان کرد و خواستار کنترل بازار مسکن از طریق وضع مالیات بر عایدی مسکن و معاملات مکرر و واحدهای خالی از سکنه برای وضعیت کنونی آن شد.

* نبود شفافیت و به جیب زدن سودهای سرشار از واسطه‌گری و دلالی

یکی از مشکلات اقتصاد ایران نبود شفافیت است و فعالیت‌های غیرمولد اقتصادی در نبود این شفافیت سودهای سرشاری به جیب می‌زنند مانند کسانی که در بازارهای طلا، ارز، خودرو، مسکن و سپرده گذاران کلان بانکی فعالیت می‌کنند.

مشکل دیگر  اقتصاد ایران رشد نقدینگی است و این نقدینگی مانند سیلاب عمل می‌کند و دولت باید این سیلاب را با سیاست گذاری به بخش‌های مولد هدایت کند. نقدینگی موجود در اقتصاد ایران بیش از ۱۹۰۰ هزار میلیارد تومان است. در ۱۵ ماه گذشته شاهد بودیم که این نقدینگی هر بار به بازاری سرازیر می‌شد و باعث تلاطمو و افزایش قیمت‌ها در آن بازار بودیم؛ یک بار ارز، بار دیگر طلا و سکه و یک بارهم مسکن و خودرو.

اما شناسایی فعالیت‌های سوداگرانه از طریق گردش مالی و اعمال مالیات بر آنها دو اقدام مهم برای غیرجذاب کردن فعالیت‌های غیرمولد و هدایت نقدینگی به سمت تولید است. متاسفانه به دلیل نبود اطلاعات و همچنین ناکارآمدی نظام مالیاتی، اقتصاد ایران در این بخش موفق نبوده و کارشناسان بر اصلاح نظام مالیاتی تاکید ویژه دارند.

* مالیات بر عایدی سرمایه در انتظار  ورود به صحن بهارستان

یکی از قوانینی که می تواند حاشیه سود و فعالیت‌های غیر مولد را به چالش مواجه کند قانون مالیات بر عایدی سرمایه (CGT) است؛ این موضوع در سال ۹۴ طرح در دستور کار مجلس بود که نامه نگاری‌های عباس آخوندی وزیر وقت راه و شهرسازی با مجلس، مانع تصویب آن شد. برخی می‌گویند اگر این قانون تصویب می‌شد، شاهد افزایش‌های کاذب در قیمت مسکن نبودیم و برای جلوگیری از فعهالیت‌های دلالی در این بازار می‌بایست در ابتدا مالیات بر خانه‌های خالی و پس از آن مالیات بر عایدی سرمایه اجرایی شود.

حسین راغفر استاد دانشگاه می‌گوید: شش گروه هستند که در حال حاضر به اصطلاح یارانه پنهان می‌گیرند و دولت به هیچ عنوان از آن‌ها مالیاتی که باید بگیرد را نمی‌گیرد که گروه اول که باید مالیات از آن‌ها اخذ شود، مالیات بر عایدی سرمایه است که به طور مثال می‌توان از خانه‌های خالی گرفته شود، اما دولت تعمدا این کار را نمی‌کند.

وزارت راه و شهرسازی براساس قانون می‌بایست سامانه ملی املاک و اسکان را ایجاد و خانه‌های خالی را شناسایی کند و آن را در اختیار سازمان مالیاتی برای اخذ مالیات از مالکان این خانه‌های قرار دهد، اما بعد از گذشته ۶ سال دولت تدبیر و امید هنوز قانون را اجرایی نکرده است، عباس آخوندی وزیر سابق  راه و شهرسازی در مدت زمان وزارت خود از اجرایی این قانون سر باز زد، البته اسلامی وزیر فعلی قول اجرایی شدن آن را داده است اما تاکنون این موضوع رخ نداده است.

با این حال چند پیش کلیات مالیات بر عایدی عایدی سرمایه (مسکن) در کمیسیون اقتصادی مجلس تصویب و با ۱۴۵ امضاء برای طرح در صحن علنی به هیئت رئیسه مجلس ارائه شد. در همین زمینه وزارت اقتصاد اعلام کرده بوده که لایحه جامع مالیاتی را آماده کرده و قرار بود آن را تا اواخر خرداد ماه به مجلس ارائه دهد که امروز خبری از آن نیست.

آن طور که زهرا سعیدی مبارکه عضوکمیسیون اقتصادی مجلس در یک برنامه تلویزیونی در مورد طرح مالیات بر عایدی عایدی سرمایه با تاکید بر اینکه ۷۰درصد معاملات مسکن مصرفی نیست و جنبه کسب سرمایه بیشتر را دارد، می‌گوید: بیش از ۹۵ درصد مردم از این مالیات معاف هستند و آنهایی که مسکن را برای سود خریده‌اند، باید بخشی از سود خود را مالیات دهند. در سال ۹۴ این طرح به مجلس آمد، اما با نامه نگاری آخوندی، وزیر وقت راه و شهرسازی، و نقش آفرینی رئیس مجلس موضوع مالیات بر عایدی سرمایه از دستور کار خارج شد و دولت هم انگیزه‌ای در اجرایی شدن مالیات بر عایدی سرمایه ندارد.

محمد اسلامی وزیر راه و شهرسازی درباره مالیات بر عایدی سرمایه و مالیات بر خانه‌های خالی نیز گفته است: با مالیات بر عایدی سرمایه کاملاً موافقیم. آنچه سبب شد تا طرحی که در مجلس در جریان بود را متوقف کنیم این بود که دولت معتقد است تصویب این طرح سبب فرار سرمایه از بخش مسکن می‌شد و باید این نوع مالیات به سایر بازارها نیز تسری داده شود. به دنبال تعیین تکلیف بحث مالیات بر خانه‌های خالی هستیم. برای اجرای این طرح می‌بایست سامانه ملی املاک و اسکان را ایجاد می‌کردیم. از زمانی که به وزارت راه و شهرسازی آمده ام، معتقدم که خانه‌های خالی به یک تله سرمایه گذاری تبدیل شده و باید وارد بازار شوند. از این رو اجرای این دو مالیات را دنبال می‌کنیم.

* چرا آنهایی که سودهای ۳۰۰ درصدی به دست می‌آورند، مالیات نمی‌دهند؟

امروز تولید در این شرایط سخت اقتصادی مالیات خود را کم و بیش پرداخت می‌کند و حقوق بگیران نیز قبل از اینکه حقوق‌شان به را بگیرند مالیات بر درآمد خود را می‌پردازند، اما آنهایی که در برخی بازارها مانند ارز، سکه، طلا و مسکن و خودرو با سفته بازی سودهای هنگفت و آنچنانی به جیب می‌زنند، هیچ مالیاتی پرداخت نمی‌کنند.

در این شرایط اقتصادی به جای اینکه نقدینگی را به سمت تولید و فعالیت‌های مولد محور هدایت کنیم، با اجرایی نکردن  مالیات بر عایدی سرمایه از فعالیتهای سوداگرانه حمایت شده و تولید و بنگاه‌های اقتصادی که یکی از مشکلات آن‌ها تامین نقدینگی است باید در صف بانک‌ها بمانند و سودهای بالای ۳۰ درصد پرداخت کنند و در آخر هم با ورشکستگی و تعطیلی مواجه شوند. اگر امروز در جنگ اقتصادی هستیم و دشمن دست روی نقطه ضعف ما یعنی نفت گذاشته است باید با ایجاد پایه‌های مالیاتی نه افزایش مالیات تولید، بودجه را از نفت جدا کنیم.

بر اساس آمارهای موجود تا پایان سال ۲۰۱۷، ۱۸۷ کشور مالیات بر عاید سرمایه را اجرایی کرده‌اند و اجرای آن می‌تواند به افزایش شفافیت و کنترل سوداگری و سفته‌بازی در بازارهای مسکن، طلا و … تاثیر گذار باشد، اما در اقتصاد ما برخی به دلیل فرار از شفافیت مانع اجرای این موضوع هستند، آنهایی که سودهای ۳۰۰ الی ۵۰۰ درصد در یکسال اخیر به دست آورند.

دسته‌ها
اخبار اقتصادی و بازرگانی

دولت متقاضیان مسکن را صاحبخانه می‌کند

به گزارش تسنیم، محمد اسلامی با بیان این که برنامه ما تولید ۴۰۰ هزار واحد مسکونی است که این واحدها تا پایان دولت دوازدهم ساخته و واگذار خواهد شد، اظهار کرد:‌ از این ۴۰۰ هزار واحد فرآیند ساخت  ۱۷۰ هزار واحد آغاز و به صورت روزانه پروژه‌های جدید شروع خواهد شد. چرخه عرضه و تولید مسکن متعاقب الگوی مصرف ویژه اقشار ضعیف و متوسط شتاب داده خواهد شد تا عرضه و تقاضای مسکن تقویت شود. در این زمینه تمهیداتی مانند عرضه زمین پیش‌بینی شده که قرار است زمین به سهولت در اختیار سازندگان قرار گیرد.

وی ادامه داد: برای تأمین منابع مالی این طرح بر اساس مصوبه صندوق پول و اعتبار ۸۰درصد پول ساخت و ساز را بانک‌ها به سازندگان وام می‌دهند و نکته قابل توجه این است که این وام قابل انتقال به خریداران است. میزان وام در نظر گرفته شده برای احداث مسکن، ۱۶۰ میلیون در تهران و ۱۲۰ میلیون در کلان‌شهرها و در سایرشهرها ۱۰۰ میلیون تومان است.

وی با اعلام این‌که یکی دیگر از برنامه‌های وزارت راه و شهرسازی مربوط به جامعه هدف است تصریح کرد: در این راهکار ارگان‌های دولتی یا بنگاه‌ها با یک سیستم پس انداز می‌توانند جریان خانه دار شدن جوانان را از طریق صندوق پس انداز سرعت ببخشند. همچنین در این راه به ارگان‌هایی که زمین ندارند، زمین می‌دهیم. راهکار آخر هم صدور کارت اعتباری مصالح است تا بتوانیم با ارائه آن به سازندگان، قیمت تمام شده مسکن را کاهش دهیم.

وزیر راه و شهرسازی همچنین با بیان اینکه “قیمت مسکن متأثر از جو روانی است”، اظهار کرد:‌ باید به این نکته توجه شود که قیمت‌های همه گروه‌های کالا و خدمات افزایش یافته است. حباب برخی قسمت‌های مؤثر بر مسکن ترکیده و قیمت‌ها در بخش‌هایی به نرخ واقعی خود نزدیک شده است.

وی تاکید کرد:‌ قیمت مسکن در چند ماه اخیر افزایش یافته اما معامله‌ای انجام نمی‌شود. این موضوع باعث رکود در بازار مسکن شده و اعلام می‌کنم طبق برنامه‌ریزی‌ها هدف دولت این است که بسیاری از متقاضیان مسکن را صاحبخانه می‌کند.

دسته‌ها
اخبار اقتصادی و بازرگانی

نگاهی به وضعیت بازار مسکن در ۲۷ ماه گذشته

ایسنا نوشت: بررسی وضعیت بازار مسکن شهر تهران در ۲۷ ماه گذشته نشان می‌دهد که در ماه‌های اردیبهشت، خرداد، شهریور و اسفند بالاترین تورم ماهانه مسکن اتفاق افتاده و در ماه‌ فروردین ثبات نسبی قیمت بر بازار حاکم بوده است. شهریورماه ۱۳۹۷ هیجان بازار مسکن پایتخت با ۹.۷ درصد افزایش ماهانه‌ قیمت به نقطه اوج خود در سال گذشته رسید و پس از آن تا بهمن ماه با میانگین ۴.۳ درصد به تدریج فروکش کرده است. سپس در اسفندماه با توجه به افزایش حجم خرید و فروش ناشی از انتظارات تورمی، رشد ماهانه قیمت به رقم ۸.۸ درصد رسیده است.

در سال جاری نیز تا کنون ماه اردیبهشت با ۱۲.۵ درصد رشد ماهانه، بالاترین میزان افزایش قیمت را به خود اختصاص داده و البته دومین ماه از سال جاری، رکورد بالاترین میزان افزایش ماهیانه قیمت از ابتدای سال ۱۳۹۶ تا کنون را به خود اختصاص داده است. در خردادماه قیمت مسکن شهر تهران رقم بی‌سابقه ۱۳.۳ میلیون تومان در هر متر مربع را لمس کرد که تورم ۴.۹ درصد ماهانه و ۱۰۴ درصد سالانه را نشان می‌دهد.

هرچند عمده کارشناسان معتقدند که بازار مسکن در حال نزدیک شدن به نقطه اشباع قیمتی است، اگر روال دو سال گذشته ادامه پیدا کند، ممکن است در شهریورماه با افزایش نسبی قیمت مواجه شویم و در نیمه دوم سال به ثبات نسبی قیمت برسیم.

منحنی تورم ملکی در پایتخت نشان می‌دهد که اوضاع قیمت ماه‌های فروردین معمولاً آرام بوده است. فروردین ۱۳۹۶ قیمت مسکن شهر تهران در مقایسه با ماه قبل از آن ۴.۳ درصد کاهش یافت. فروردین ۱۳۹۷ نیز میانگین قیمت ماهانه ۲ درصد افت کرد. فروردین ۱۳۹۸ هم با وجود قرار گرفتن در بازه تورم سه ماهه، میانگین رشد قیمت مسکن شهر تهران نسبت به ماه قبل از آن تنها افزایش ۲.۱ درصد را نشان داد.

بازار مسکن در فاز بالانس قیمت

از ابتدای سال جاری بازار مسکن شهر تهران با سنگین‌تر شدن وزن تورم در مناطق جنوبی در مسیر تعادل قیمتی قرار گرفت؛ نشانه‌هایی نیز از رشد منفی قیمتی در دو منطقه بروز کرده است.

تحولات بازار مسکن پایتخت نشان می‌دهد پس از ایجاد فضای هیجانی در نیمه شمالی شهر تهران که در سال گذشته اتفاق افتاد، از اواخر سال ۱۳۹۷ رشد قیمت به مناطق جنوبی تغییر مسیر داد. در سال قبل معمولاً در هر ماه مناطق ۵ و ۱ به ترتیب بالاترین رشد قیمت مسکن شهر تهران را به خود اختصاص می‌دادند. در هفت ماه ابتدای سال ۱۳۹۷ منطقه ۵ پیشتاز تورم ملکی بود، تا این‌که از آبان ماه برای اولین بار این رتبه به منطقه ۹ رسید و در ادامه به تدریج از سرعت رشد قیمت در مناطق شمالی کاسته و به رشد مناطق جنوبی افزوده شد.

در خردادماه امسال نیز منطقه ۱۰ با ۱۳۴ درصد افزایش نقطه به نقطه قیمت مسکن، رکورددار بالاترین میزان رشد سالانه بود و منطقه ۱ با ۸۹ درصد کمترین افزایش را به ثبت رساند. هم‌اکنون میانگین قیمت در منطقه ۱۰ به ۹ میلیون و ۴۲۱ هزار تومان رسیده است. خردادماه سال گذشته این رقم ۴ میلیون و ۲۳ هزار تومان بود.

در شرایطی که در خردادماه ۱۳۹۸ میانگین رشد قیمت آپارتمان در تهران ۱۰۴ درصد به ثبت رسیده، این نرخ در مناطق ۱۰ تا ۲۰ به ترتیب ۱۳۴، ۱۲۹، ۱۰۴، ۱۱۴، ۱۰۰، ۱۰۳، ۱۰۲، ۱۰۰، ۱۰۸، ۱۰۵ و ۱۱۰ درصد افزایش را نشان داد. با این حال در دو منطقه ۱۴ و ۱۵ تورم ماهانه، منفی شد. در منطقه ۴ نیز تنها ۰.۷ درصد رشد قیمت ماهانه را شاهد بودیم که می‌تواند پیش نشانه‌ای از ورود تدریجی بازار مسکن به فاز رکود تلقی شود.

دسته‌ها
اخبار اقتصادی و بازرگانی

ریشه مشکل مسکن کجاست؟

همیشه، تابستان، فصل نقل و انتقال مستاجران، بهانه‌ای بوده برای بررسی مشکلات این قشر از جامعه که امروز ۳۵ درصد جمعیت ۸۱ میلیونی کشور را تشکیل می‌دهند. امروز که در حال مطالعه این وجیزه‌اید، ۲۸ میلیون و ۳۵۰ هزار هموطن مستاجر، یا در حال جابه‌جایی‌اند، یا در حال تمدید اجاره با قیمتی بالاترند، یا به حاشیه‌های شهر کوچیده‌اند یا در اندیشه کوچیدنند، یا هم که به… «چه کنم چه کنم» افتاده‌اند. بنابراین اگر مشکلات کشور را به ترتیب اولویتِ رسیدگی، لیست کنیم، به نظر می‌رسد مسئله مسکن یکی از آن مسائل در صدر این لیست خواهد بود. در این‌باره گفتنی‌هایی هست:

۱- تقریبا همه کشورهای دنیا مشکل مسکن دارند یا داشته‌اند و بسیاری از این کشورها نیز این مشکل را به راحتی حل کرده‌اند؛ لذا این مشکل محدود به کشور ما نیست و مشکلی هم نیست که راه‌حل نداشته باشد.

یکی از ده‌ها دلیل وجود مشکل مسکن برای مستاجرها در کشور ما این است که مسکن در ایران یک کالای سرمایه‌ای است، که سرمایه‌گذاری روی آن «صرفه زیادی» دارد. یعنی عده‌ای هستند که شغلشان«اجاره دادن مسکن» و درآمدزایی از این طریق است. وقتی ۲۸ میلیون مشتری برای یک محصول(اینجا اجاره خانه) وجود داشته باشد، و کنترلی نیز روی قیمت‌ها نباشد، خود به خود محیطی برای سوءاستفاده و چاپیدن مردم به‌وجود می‌آید. کشورهایی که موفق به حل این مشکل شده‌اند، معمولا توانسته‌اند ریشه مشکل یعنی«سرمایه‌ای بودن مسکن» را بزنند.

یعنی با تصویب قوانین و اجرای دقیق آن، مسکن را از یک کالای سرمایه‌ای پرسود خارج و به یک کالای مصرفی کم بازده تبدیل کرده‌اند. مثلا برخی کشورها با تصویب قوانینی این اختیار ویژه را به مستاجر داده‌اند که پس از امضای قرارداد، تا هر زمانی که دلش می‌خواهد در آن خانه بماند و سالانه اجاره‌بها را به اندازه معین و کمی که قانون تعیین کرده، اضافه کند. اگر در فاصله‌ای که مستاجر در خانه نشسته، قیمت مسکن و اجاره‌بها به هر دلیلی افزایش حتی صد‌در‌صدی داشته باشد، صاحب‌خانه اجازه ندارد، بیش از مثلا ۱۰ درصدی که قانون اجازه داده به اجاره‌بهاء اضافه کند. در چنین شرایطی صاحب خانه ممکن است به طمع رسیدن به پول بیشتر به فکر فروش خانه و در نتیجه، تغییر مستاجر بیفتد. قانون این را هم پیش‌بینی کرده و، صاحب‌خانه اجازه دارد خانه را در وهله اول فقط به مستاجرش بفروشد! اگر مستاجر خانه را نخواهد به صاحب‌خانه اجازه می‌دهد خانه را به کس دیگری بفروشد!

نتیجه تصویب و اجرای چنین قوانینی در این کشورها این شده که درآمدزایی از طریق اجاره دادن خانه دیگر مقرون به صرفه نمی‌شود و خانه یک کالای سرمایه‌ای نیست.

۲- از آنجایی‌که خانه در ایران یک کالای سرمایه‌ای است و با مرور زمان بر قیمت آن اضافه شده و به قول بازاری‌ها «سود خانه در ایران همیشه تضمین شده است»، پدیده‌ای به نام «خانه‌های خالی» به‌وجود آمده است. این پدیده نیز چون باعث کاهش عرضه می‌شود، خود به خود به افزایش قیمت منجر می‌گردد. برخی آمارها میزان خانه‌های خالی را که با هدف افزایش قیمت در آینده خریداری یا ساخته شده‌اند، تا ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار واحد اعلام کرده‌اند. (این آمار غیررسمی و متعلق به سال ۹۵ است). شناسایی خانه‌های خالی و بستن مالیات‌های سنگین بر آنها، راه‌حلی است که تقریبا همه کشورهای دنیا آن را انتخاب کرده و به نتیجه هم رسیده‌اند.

از ۴ سال پیش تاکنون وزارت راه و شهر‌سازی مکلف به شناسایی دقیق این خانه‌ها شده اما عملاً اتفاقی نیفتاده است! برخی نیز مسئولیت شناسایی این خانه‌ها را بر عهده شهرداری‌ها گذاشته‌اند. دعوا بین این دو ادامه دارد و هیچ‌کدام حاضر به انجام این مهم نیست! شروع شناسایی خانه‌های خالی و بستن مالیات بر آنها، قطعا باعث خواهد شد، قیمت مسکن کاهش یابد.

۳- پیش از این در همین ستون نوشتیم، باز هم تکرار می‌کنیم. موضوع مسکن در کشور ما یک «فرصت» است برای اولا، حل معضل اجاره و سرپناه آن ۲۸ میلیون نفر و ثانیا، ایجاد ‌اشتغال برای آنهایی که امروز به دلیل تعطیلی ساخت و ساز و گرانی‌ها، با مهاجرت به تهران و شهرهای دیگر، مسافرکش شده‌اند! اگر به دنبال حل این معضل هستیم، رونق ساخت و ساز مسکن باید- تاکید می‌کنیم- باید در دستور کار متولیان امر قرار گیرد. طرح مسکن مهر با همه ایرادهای آن چند میلیون نفری را خانه‌دار و برای میلیون‌ها نفر ایجاد‌ اشتغال کرد. حذف این طرح به جای اصلاح ایراداتش، آن هم بنا به دلایل مضحک اگر بی‌تدبیری نبود، قطعا اقدامی نزدیک به خیانت بود.

۴- معضل مسکن در کشورمان، راه‌حل‌های دیگری هم دارد که اینجا مجال بیان همه آنها نیست، ضمن اینکه پیش از این کارشناسان بارها این راه‌حل‌ها را اعلام کرده‌اند. فقط مسئولین محترم به این نکته توجه کنند که، طبق اعلام منابع رسمی، مستاجران کشورمان چیزی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد درآمد ماهیانه‌شان را صرف اجاره‌بها می‌کنند.

(با احتساب پول پیش). اگر مجلس، دولت و سایر مسئولین عزم خود را جزم کرده و در این حوزه سرمایه‌گذاری و مشکل را حل کنند، درصد قابل توجهی از درآمد ماهیانه ۲۸ میلیون و ۳۵۰ هزار نفر از هموطنانمان در جیبشان می‌ماند! حال چرا با وجود این همه وضوح در جدیت و اولویت مسئله، اراده جدی دیده نمی‌شود، سؤالی است که پاسخ را در شماره بعدی می‌خوانید.

۵- شاید یکی از پاسخ‌های این سؤال، در روحیات برخی (نه همه) مسئولین کشورمان باشد. چه در مجلس چه در دولت و چه در شهرداری، روحیه جهادی و انقلابی به اندازه کافی دیده نمی‌شود. در بین برخی مدیران تفکرات لیبرالی دیده می‌شود. البته برخی از آنها می‌گویند لیبرالند اما آنها لیبرال هم نیستند. اصلا معلوم نیست چه هستند. هر چه هستند قطب‌نمایشان تحت هر شرایطی یک جهت را نشان می‌دهد: غرب! روحیات‌ اشرافی دارند، در خانه‌های آنچنانی زندگی می‌کنند، خودروهای میلیاردی سوار می‌شوند و… چنین روحیه‌ای آیا توان درک خانه ۳۰ متری و اجاره‌بهای سنگین را دارد؟ بعید است!

حالا کمی به عقب برگردیم. به زمان مبارزات انتخاباتی. به تیترها و تصاویر روزنامه‌های جریان‌های خاص. عکس یک شدن یک سلبریتی با جمله‌ای که به مردم می‌گوید به چه کسانی رای دهند و به چه کسانی رای ندهند. به شبکه‌های بی‌در و پیکر اجتماعی که تولید محتوایش از آن طرف آب است(غرب) و مصرف‌کننده‌اش این طرف آب. به بمباران خبری مغزها، فاسد کردن دموکراسی، مسخ شدن آدم‌ها و در نهایت حرکت دادن آنها به سمتی که آنها می‌خواهند. انتخاب مدیر با فریب دادن مردم و پیش‌قراولیِ یک سلبریتی نتیجه‌ای بهتر از این نخواهد داشت. اگر‌ اشتباه نکنیم خرداد ماه سال ۹۶ همین موضوع تصویر روی جلد هفته‌نامه «نیوزویک» شد.

در تصویر، مردم در حالی که سرشان در گوشی است، در حال حرکت به سمت مرکز رای‌گیری هستند. روی تصویر سؤالی نوشته شده: HOW BIG DATA IS CORRUPTING DEMOCRACY?  یعنی، «چگونه اطلاعات عظیم، دموکراسی را فاسد می‌کند؟» نیوزویک در همان روی جلد پاسخ این سؤال را می‌دهد: BRAIN WASHED یعنی «با شست‌وشوی مغزی»!

مشکل در همه کشورها هست. کار مدیران یک کشور نیز حل همین مشکل‌هاست. وقتی مدیری ۴ سال است حوصله راه‌اندازی سامانه مهمی را که بر عهده‌اش گذاشته‌اند ندارد تا مشکل جدی ۳۵ درصد جمعیت یک کشور حل شود، وقتی اولویت اول نماینده مجلس می‌شود کنسرت و تلگرام و حضور زنان در استادیوم فوتبال، وقتی روزی نیست که خبری از دستگیری اعضای شورای یک شهر به دلیل فساد مالی یا اخلاقی منتشر نشود، نباید از این وضع تعجب کرد. بله، تحریم‌ها هم در این مشکلات سهم دارند. اما تحریم هم یک مشکل است و کار مدیر حل همین مشکل‌هاست. در دولت نهم و دهم تحریم بودیم اما، هسته‌ای هم بودیم. نفت هم می‌فروختیم، پول آن را هم می‌گرفتیم. امروز تحریم هستیم، هسته‌ای نیستیم، نفت کم می‌فروشیم و….!

وقتی توان تشخیص اولویت‌ها را نداریم، راه‌حل‌ها را می‌بینیم اما حوصله کار نداریم، به راه‌حل‌های کارشناسان بی‌توجهیم، راه‌حل همه مشکلات را در خارج از کشور می‌بینیم، ساخته‌های دیگران را مزخرف می‌نامیم اما طرح جایگزین نداریم، وقتی دلمان خوش است که رئیس‌جمهور فرانسه می‌آید و برای جوانانمان شغل ایجاد می‌کند، یعنی ریشه لااقل بخشی از مشکلات کشور در سوء‌مدیریت است و نه تحریم‌ها.

منبع: کیهان

دسته‌ها
اخبار اقتصادی و بازرگانی

خطر انحراف در طرح جدید مسکن

خراسان در یادداشتی به قلم مهدی غلامی نوشت: این روزها دولت به تکاپو افتاده و چند طرح را برای سر و سامان دادن به بازار مسکن مطرح کرده است یا در  دست بررسی دارد. یکی از این طرح ها در حوزه مسکن موسوم به اقدام ملی است که در آن ساخت ۴۰۰ هزار مسکن در مدت دو سال هدف گذاری شده است.

جزئیات این طرح حاکی از آن است که با توجه به سهم بیش از ۶۰ درصدی زمین در هزینه مسکن، سیاست گذار تلاش کرده است تا با واگذاری زمین های دولت به سازندگان، هزینه ساخت را کاهش دهد.  مرکز آمار چندی پیش گزارشی از تحولات بازار زمین و مسکن در فصل زمستان سال ۹۷ در سراسر کشور منتشر کرد. مطابق با این گزارش متوسط قیمت فروش هر مترمربع زیربنای مسکونی معامله شده از طریق بنگاه های معاملات ملکی در کل کشور یک میلیون و ۳۱۶ هزار تومان بوده، که نسبت به فصل قبل، ۵۵٫۱ درصد و نسبت به فصل مشابه سال قبل ۱۳٫۵ درصد افزایش داشته است اما نکته قابل توجه در این گزارش افزایش شدید قیمت زمین و واحد کلنگی در مقایسه با افزایش قیمت واحد مسکونی است.

بر این اساس متوسط قیمت فروش هر مترمربع زمین یا زمین ساختمان مسکونی کلنگی معامله شده در کل کشور، دو میلیون و ۸۶۵ هزار تومان بوده است که نسبت به فصل قبل، ۳۶٫۶ درصد و نسبت به فصل مشابه سال قبل ۱۲۱٫۹ درصد افزایش داشته است. یعنی افزایش قیمت زمین در یک سال اخیر دوبرابر افزایش قیمت مسکن بوده است.

اما این داده ها یک نتیجه سیاست گذارانه جدی دارد که لازم است تصمیم گیران و متولیان بخش مسکن به آن توجه لازم را داشته باشند و آن هم این است که تولید انبوه مسکن به شیوه مشارکتی در زمین های دولتی، انگیزه زیادی را برای تاخیر در تحویل پروژه ها توسط انبوه سازان به همراه دارد.

ماجرا از این قرار است که در ساخت مسکن به شیوه مشارکتی، تامین زمین بر عهده دولت و ساخت مسکن با انبوه ساز است و در نهایت هریک سهم خود را برمی دارند و واحدهای خود را با قیمت بازار به مردم می فروشند. در این مدل با توجه به اختلاف شدید بین افزایش قیمت زمین و دیگر نهاده ها، هرچه زمان ساخت پروژه ها بیشتر طول بکشد، در نتیجه آورده دولت بیشتر می شود، در حالی که سهم نهایی آن تغییری نمی کند. در نتیجه انگیزه کافی برای انبوه ساز وجود دارد تا به بهانه های مختلف پروژه ها را با تاخیر به انجام برساند.

این تاخیر در پروژه ها باعث می شود، برنامه ریزی ها و تسهیلات در نظر گرفته شده توسط دولت به موقع به سرانجام نرسد و نتواند تاثیر مهمی برنابه سامانی های بازار مسکن بگذارد.

شاید این سوال مطرح شود که نظارت ها و پیگیری های قضایی می تواند مانع این تاخیر ها و سوء استفاده ها شود، ولی توجه به این نکته لازم است که وزارت راه و شهرسازی باید از شیوه هایی استفاده کند که نیاز کمتری به درگیری های حقوقی و قضایی باشد. ثانیا بررسی تجربه پروژه های مشارکتی نشان می دهد، با وجود پیگیری های قضایی وزارت راه و شهرسازی هنوز بعضی از این پروژه ها بعد از ۲۰ سال از شروع به سرانجام نرسیده است.

برای جلوگیری از این اتفاقات وزارت راه و شهرسازی می تواند به جای تولید مسکن به شیوه مشارکتی که در آن انبوه سازان مالک بخشی از واحدها می شوند، آن ها را از یک واسطه مالکیتی به یک واسطه مدیریتی تبدیل کند که فقط در نقش یک سازنده باشند.

در این صورت آن ها که فقط اجرت تولید و ساخت خود را خواهند گرفت، انگیزه بسیاری برای تولید به موقع و سریع واحد ها خواهند داشت. همچنین علاوه بر این اگر دولت به گونه ای برنامه ریزی کند که خانواده ها هزینه ساخت را بپردازند و هزینه زمین را بعد از تحویل واحدهای مسکونی خود به صورت اقساط به دولت پرداخت کنند، در این صورت بسیاری از خانواده های مستاجر می توانند از واحدهای ساخته شده در طرح اقدام ملی تولید مسکن استفاده کنند و صاحب خانه شوند.

دسته‌ها
اخبار اقتصادی و بازرگانی

خزان مستأجران و زوج‌های جوان

به گزارش مهر، بازار مسکن در بهار امسال به دلیل رشد لجام‌گسیخته قیمت طی یک سال گذشته، خزان‌ترین بهار برای مستأجران و زوج‌های جوانی بود که هنوز زندگی مستقل خود را آغاز نکرده اند. گروهی که نه تنها قید خانه‌دار شدن را زده‌اند، بلکه برای شروع اجاره نشینی یا تداوم آن نیز با مشکل جدی روبرو هستند.

بهار امسال ۲۱ هزار و ۹۳۷ واحد مسکونی خرید و فروش شد که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته (بهار ۹۷) که ۳۹ هزار و ۹۸۶ واحد مورد معامله قرار گرفت، ۴۵.۱ درصد کاهش داشته است.

بیشترین میزان کاهش معاملات ماهانه مسکن در بهار امسال در فروردین ماه رخ داد که نسبت به ماه قبل از آن (اسفند ۹۷) کاهش ۷۳.۲ درصدی داشته است. بیشترین میزان رشد ماهانه مسکن نیز در اردیبهشت ثبت شد که نسبت به فروردین امسال رشد ۲۵۲.۶ درصدی داشته است.

رشد ۱۰۷ درصدی قیمت مسکن بهار ۹۸ نسبت به بهار ۹۷

میانگین قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در بهار امسال ۱۲ میلیون و ۵۱۶ هزار و ۵۰۰ تومان بود که نسبت به بهار سال گذشته (بهار ۹۷) که میانگین قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در معاملات شهر تهران ۶ میلیون و ۱۹ هزار و ۴۰۰ تومان برآورد شده بود، رشد ۱۰۷.۹ درصدی داشته است.

بیشترین رشد ماهانه قیمت مسکن نیز در اردیبهشت ماه ثبت شد که نسبت به فروردین ۹۸ رشد ۱۱.۴ درصدی داشته است. این میزان افزایش قیمت مسکن در یک ماه، در ۵ سال اخیر بی سابقه بوده است. بیشترین میزان رشد نقطه به نقطه قیمت مسکن نیز در اردیبهشت امسال نسبت به اردیبهشت ۹۷ بود که ۱۱۲.۴ درصد افزایش به ثبت رسید.

افزایش ۱۳ درصدی ارزش ریالی معاملات مسکن علی‌رغم کاهش ۴۵ درصدی تعداد معاملات

ارزش کل معاملات مسکن در بهار امسال ۲۳۳ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان بود که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل از آن (بهار ۹۷) که ارزش معاملات مسکن ۲۰۵ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان برآورد می‌شود، رشد ۱۳.۴ درصدی داشته است.

این در حالی است که علی رغم رشد ارزش ریالی معاملات مسکن، تعداد معاملات مسکن، نزولی بود. به خصوص در خرداد امسال که تنها ۶ هزار واحد مسکونی خرید و فروش شد و ارزش معاملات مسکن در خرداد امسال که ۶۸ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان بود نسبت به خرداد ۹۷ که ۸۶ هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان بود، کاهش ۲۰.۶ درصدی داشته است. این شاخص نسبت به اردیبهشت امسال کاهش ۴۸.۳ درصدی نشان می‌دهد.

تعداد پروانه‌های ساختمانی صادره در بهار ۹۸ تنها ۹ هزار و ۴۳۸ فقره بوده که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل از آن (بهار ۹۷) که تعداد پروانه‌های ساختمانی ۱۳ هزار و ۵۶ واحد مسکونی بود، کاهش ۲۷.۷ درصدی داشته است.

رشد ۱۰۰ درصدی اجاره بها در بهار ۹۸

اجاره بها نیز در فروردین امسال نسبت به فرودین سال گذشته رشد ۲۱.۹ درصدی در اردیبهشت نسبت به ماه مشابه سال سال قبل از آن (اردیبهشت ۹۷) ۲۲.۶ درصد و در آخرین ماه اولین فصل سال جاری (خرداد ۹۸) نسبت به ماه مشابه سال قبل از آن (خرداد ۹۷) ۲۳ درصد رشد داشته است.

این در حالی است که در بهار سال گذشته (۹۷) رشد اجاره بها نسبت به بهار سال قبل از آن (بهار ۹۶) تنها ۱۱ درصد رشد داشت که در صورت احتساب رشد ۲۲ درصدی اجاره‌بها در بهار امسال نسبت به اولین فصل سال گذشته (بهار ۹۷)، شاهد افزایش دو برابری اجاره بها (رشد ۱۰۰ درصدی) در طول یک سال گذشته بوده ایم.