برچسب: بیماری

وب‌سایت یک‌پزشک- علیرضا مجیدی: همه ما وقتی قرار است برای اولین بار در جمع بزرگی صحبت کنیم یا اینکه در حضور افرادی که قضاوتشان برای ما اهمیت دارد سخنرانی کنیم، دچار دلهره و اضطراب می‌شویم، احتمالا پیشانی و کف دستمان خیس عرق می‌شود، ضربان قلبمان افزایش پیدا می‌کند و… و این مساله کاملا طبیعی است، اما اگر این اضطراب به حدی باشد که مانع بسیاری از فعالیت‌های خانوادگی، تحصیلی و اجتماعی‌مان شود، آن وقت باید به این مساله فکر کنیم که آیا به راستی این حالت طبیعی است؟

دانش‌آموز یا دانشجویی که از ترس قضاوت استاد یا همکلاسانش، هرگز در کلاس صحبت نمی‌کند، معلمی که هنگام رفتن به کلاس به خاطر اضطراب شدید نمی‌تواند در کلاس حضور پیدا کند، افرادی که به خاطر اضطراب شدید نمی‌توانند در جامعه حضور یابند و از هرگونه تعاملی اجتناب می‌کنند، آیا می‌توانند این حالت را ناشی از یک کمرویی ساده تلقی کنند؟

جواب این پرسش‌ها و اینکه اضطراب اجتماعی چگونه و چرا ایجاد می‌شود و چه راه‌حلی برای آن وجود دارد رادر این مطلب خواهید یافت.

اضطراب اجتماعی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

علائم اصلی اضطراب اجتماعی یا هراس اجتماعی، ترس معنادار و دائمی از یک یا چند موقعیت اجتماعی است که باعث تعاملات اجتماعی می‌شود (مثل محاوره با افراد دیگر) یا تحت‌نظر قرار گرفتن را ممکن می‌کنند (مانند در معرض دید قرار گرفتن هنگام غذا خوردن در رستوران) و فرد از اینکه به خاطر نشان دادن اضطرابش رفتاری را بروز دهد که باعث قضاوت منفی دیگران شود، می‌ترسد.

افراد مبتلا ممکن است فعالانه از این موقعیت‌ها اجتناب کنند یا هنگام مواجهه با این موقعیت‌ها دچار ترس و اضطراب شدیدی شوند. نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که ترس یا اضطراب نباید به‌دلیل وجود یک امر ترسناک واقعی در آن موقعیت یا به‌دلیل بافت فرهنگی باشد و در صورت وجود شرایط پزشکی دیگری مثل بدشکلی‌ها یا چاقی مفرط یا بدریختی ناشی از سوختگی یا جراحت که ممکن است هر فردی را کمی نگران قضاوت دیگران کند، این ترس و اضطراب یا اجتناب بسیار افراطی باشد. این علائم باید همیشگی باشند و یا حداقل به مدت ۶ ماه طول کشیده و به‌طور مشخصی باعث اختلال در تعاملات اجتماعی و عملکرد فرد شده باشند.

چه عاملی باعث ایجاد اختلال اضطراب اجتماعی می‌شود؟

این افراد هنگام تعاملات اجتماعی از این می‌ترسند که کاری انجام دهند یا علائم اضطرابی‌شان را به گونه‌ای بروز دهند که باعث قضاوت منفی دیگران شوند. یعنی نگران این هستند که اشتباهی کنند و شرمنده شوند یا مورد تمسخر واقع شده و طرد شوند و مورد اهانت قرار گیرند و این ترس و اضطراب به‌صورت قابل‌توجهی بیشتر از آن چیزی است که از موقعیت اجتماعی مذکور و زمینه فرهنگی-اجتماعی فرد انتظار می‌رود.

اختلال اضطراب اجتماعی با خجالتی‌بودن چه تفاوتی دارد؟

گرچه برخی بر این عقیده‌اند که خجالتی بودن ممکن است با اضطراب اجتماعی همراه باشد، اما داده‌های اخیر کمیته ملی هم ابتلایی‌ها نشان می‌دهد که فقط ۱۲ درصد از نوجوانان خجالتی معیار‌های اضطراب اجتماعی را دارند از طرفی حدودا ۷۰ درصد از نوجوانان مبتلا به اشتباه، خود را به صورت خجالتی می‌شناسند. به علاوه، افرادی که مبتلا به اضطراب اجتماعی هستند به احتمال زیاد بیشتر از افرادی که فقط خجالتی هستند در معرض دیگر بیماری‌های روانی قرار دارند، بنابراین ممکن است کمرویی قسمتی از زنجیره باشد، اما افرادی که معیار‌های تشخیصی دارند بالاترین حد این زنجیره را تجربه می‌کنند.

این افراد از مراوده‌ها و تعامل‌های خود بازخورد مثبتی نمی‌گیرند و در میان همسالانشان به افراد مضطربی که معمولا پذیرفته نیستند، شهرت دارند و قربانی‌بودن را تجربه می‌کنند، مهارت‌های اجتماعی ناچیزی دارند و از ارتباط غیرکلامی کمتر استفاده می‌کنند، چون در فهمیدن نشانه‌های غیرکلامی نیز به همان اندازه مشکل دارند.

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که افراد خجالتی پس از ایجاد ارتباط موفق، احساس منفی‌شان کم می‌شود، ولی افرادی که اضطراب اجتماعی دارند احساس منفی‌شان حتی پس از یک رابطه اجتماعی نرمال باز هم باقی می‌ماند. در واقع ثابت شده که افراد مبتلا وارد یک روند نشخوار فکری می‌شوند که دایما احساسات و شناخت‌های منفی را مرور کرده و زنده نگه می‌دارند.

کدام موقعیت‌ها می‌توانند بیشترین ترس و اضطراب را ایجاد کنند؟

در مطالعه‌هایی که در این زمینه انجام شده، بیشترین موقعیت‌هایی که می‌توانستند ترس را به وجود آورند به این شکل مشخص شده است:

• صحبت کردن در مقابل یک جمع ناآشنا یا غریبه
• پاسخ دادن به سوالات در کلاس
• صحبت کردن در مقابل بزرگ‌تر‌ها و افراد مهم
• گزارش دادن شفاهی یا بلند روخوانی کردن
• مهمانی‌های شبانه

اغلب افراد مبتلا افکار منفی‌ای درباره خودشان دارند. شکایت از درد معده و بیماری‌های جسمی خصوصا در بین کودکان کوچک‌تر بسیار شایع است. ترس از سرخ شدن یا لرزیدن در طول گزارش شفاهی و صدای لرزان هنگام سخن گفتن در جمع یا خیس عرق شدن، علائمی هستند که ممکن است دیگران را متوجه بیماری فرد کند و همین مشکل را بیشتر می‌کند.

افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی چه سرنوشتی خواهند داشت؟

سن شروع بیماری معمولا بین ۱۰ تا ۱۳ سالگی است، اما معمولا تشخیص آن تا اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی به تاخیر می‌افتد. شاید به علت طبیعت این اختلال باشد که افراد مبتلا معمولا دیرتر از بقیه انواع اختلالات اضطرابی به فکر کمک خواستن می‌افتند و کسانی که ترس شدیدتری از اجتماع دارند آخرین افرادی هستند که به فکر درمان می‌افتند.

کودکان و نوجوانان مبتلا در معرض خطر جدی برای ایجاد افسردگی اساسی هستند که روزبه‌روز بیشتر می‌شود و مهم است بدانید، افرادی که در کودکی یا نوجوانی مبتلا به اضطراب اجتماعی بوده‌اند، نسبت به کسانی که در بزرگسالی مبتلا شده‌اند، در آینده به نوع شدیدتر و مقاومی به درمان افسردگی اساسی دچار می‌شوند. مطالعه‌ها نشان داده‌اند که اضطراب اجتماعی در نوجوانی مسیر همواری را برای ابتلا به اختلالات سوءمصرف مواد در بزرگسالی فراهم می‌کند.

این امکان وجود دارد که افراد مبتلا در چرخه معیوبی بیفتند که در آن از نوشیدن الکل برای آسان‌تر شدن تعاملات اجتماعی استفاده کنند و از طرف دیگر الکل را برای ادامه مراودات اجتماعی‌شان ادامه دهند و به آن وابسته شوند. این مشکل همانند دیگر اختلالات اضطرابی باعث مختل شدن زندگی و شغل فرد و ازدواج متزلزل و در کل کیفیت بسیار پایین زندگی او می‌شود. ناکامی در تحصیل به همراه دوره‌های نامطلوب زندگی و عواقب اجتماعی نامناسب، باعث وابستگی بیشتر فرد به خانواده اولیه و آموزش کمتر و اجبار برای ورود به کار می‌شود و فرد نهایتا سربار سیستم بهداشت روان خواهد شد.

چاره کار چیست؟

هم روان‌درمانی و هم دارودرمانی در درمان این اختلال مفید واقع می‌شوند. اکثر روان‌پزشکان بر این عقیده‌اند که استفاده از دارو و روان‌درمانی در کنار هم از هر یک به تنهایی موثرتر است. به چالش کشیدن این افکار منفی چه به کمک درمان‌گر و چه به صورت شخصی، راهی موثر برای عقب راندن این بیماری و کاهش اثرات آن است.

در روان‌درمانی اولین قدم، شناسایی افکاری است که در لایه‌های زیرین ترس‌های فرد وجود دارد. به‌طور مثال اگر فرد نگران سخنرانی در جمع افراد مهمی است، شاید یکی از افکاری که پشت این نگرانی مخفی شده این است که: «من سخنرانی را خراب خواهم کرد و همه با خود فکر خواهند کرد که من بی‌لیاقت هستم» یا اینکه «الان خیس عرق می‌شوم و همه می‌فهمند که چقدر ترسیده‌ام و آبرویم می‌رود.»
وقتی افکار منفی مشخص شدند، قدم بعدی تحلیل و به مبارزه طلیبدن آنهاست. وقتی که فرد این قدرت را پیدا می‌کند که افکار منفی خود را به چالش بکشد، دید واقع‌بینانه‌تری نسبت به موقعیت‌های اجتماعی پیدا می‌کند و با آرامش بیشتری به تعامل می‌پردازد. بهتر است که فرد از قدم‌های کوچک شروع کند و کم‌کم این قدم‌های کوچک را به گام‌های بزرگ تبدیل کند یعنی اول موقعیت اجتماعی‌ای را انتخاب کند که از آن هراس کمتری دارد و رفته‌رفته روی به شرایط سخت‌تر بیاورد.

اضطراب اجتماعی کودکان و بزرگسالان چه تفاوتی دارد؟

از آنجا که کودکان معمولا در برابر بزرگسالان، به‌خصوص بزرگسالانی که نگران قضاوتشان هستند مضطرب می‌شوند، یکی از معیار‌هایی که در کودکان به ما کمک می‌کند که اختلال را تشخیص دهیم این است که در کودکان مبتلا، این ترس فقط در برابر بزرگ‌تر‌ها بروز نمی‌کند بلکه در موقعیت‌هایی که همسالان و همتایان کودک هستند نیز بروز می‌کند.

نکته دیگر اینکه مواجهه با موقعیت ترسناک اجتماعی یا موقعیتی که فرد را در معرض دید قرار می‌دهد، در کودکان می‌تواند خود را به صورت گریه‌کردن، قشقرق راه انداختن، چسبیدن به مراقب، میخکوب شدن، لرزیدن یا امتناع از صحبت کردن نشان دهد. برای این کودکان دوست پیدا کردن یا عضو گروهی بودن، یا بیان احساسات به صورت خود گزارش‌دهی، کار مشکلی است. در موقعیت ترس‌آور، کودک مبتلا احساسات آزاردهنده‌ای، چون خجالت و طردشدگی را به شدت تجربه می‌کند و پاسخ‌های این کودکان نشانه تمرکز افکار منفی این کودکان درباره خودشان است.

رسانه ۷: هر سال در فصل گرما گزارش‌هایی از شیوع برخی بیماری‌ها منتشر می‌شود که تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یکی از آن‌ها است.

به تازگی هم ۴ مورد مشکوک به ابتلا به بیماری تب کریمه کنگو در استان اردبیل شناسایی شده است.

متاسفانه پس از انجام آزمایش‌های فنی و تخصصی ابتلای دو نفر از این افراد به تب کریمه کنگو مثبت بود. از این دو نفر یک نفر بر اثر عوارض ابتلا به بیماری جان خود را از دست داد، اما نفر دوم با توجه به مراجعه به موقع تحت درمان قرار دارد و تلاش می‌شود تا اقدامات درمانی این فرد منجر به رفع خطر این بیماری شود.

در این مطلب درباره این بیماری و علائم و راه‌های انتقال آن می‌خوانیم:

تب خونریزی‌دهنده کریمه کنگو چگونه منتقل می‌شود؟

این یک بیماری ویروسی است که نوعی کنه سخت هم مخزن و هم ناقل آن است. این ویروس می‌تواند بسیاری از حیوانات اهلی و وحشی را مبتلا کند. انسان هم در صورت تماس با حیوان مبتلا یا کنه آلوده به ویروس ممکن است مبتلا شود. این ویروس بیشتر حیوانات را مبتلا می‌کند، اما موارد تک گیر یا اپیدمی انسانی هم می‌تواند اتفاق بیفتد. پرندگان بجز شترمرغ در مقابل این ویروس مقاوم هستند. تماس با فرد مبتلا هم می‌تواند باعث بیماری شود.

آیا بیماری تازه وارد ایران شده است؟

این بیماری در ایران اولین بار در کتاب گنجینه خوارزمشاه جرجانی در حدود سال ۱۱۱۰ توصیف شد و در سال ۱۹۷۰ وجود بیماری در ایران ثابت شد.

این بیماری در حیوانات چه علائمی دارد؟

در حیوانات اهلی مثل گاو و گوسفند بیماری علائم مشخصی ندارد و حداکثر باعث تب می‌شود، بنابراین کارکنان کشتارگاه‌ها و سلاخ‌خانه‌ها به احتمال زیاد متوجه بیماری دام نخواهند شد.

علائم بیماری در انسان چیست؟

شیوع بیماری بیشتر در فصل گرم سال همزمان با فصل فعالیت کنه است. علائم بیماری در انسان: سردرد، تب شدید، کمردرد و درد مفاصل و عضلات، دل درد، اسهال، استفراغ، قرمزی چشم و سرخی گونه، خونریزی (مثلا بصورت نقطه‌های ریز مثل سر سوزن یا خونریزی‌های وسیعتر یا خون دماغ)، یرقان.

علائم بیماری یک تا سه روز بعد از نیش کنه آلوده یا پنج تا شش روز بعد از تماس با حیوان آلوده ایجاد می‌شود. بعد از چند روز بیماری وارد مرحله خونریزی می‌شود. خونریزی خطر اصلی برای بیمار است و موارد منجر به مرگ اکثرا به دلیلی خونریزی‌های شدید داخلی است. مرگ و میر بر اثر بیماری زیاد است و به سی درصد می‌رسد.

آیا این ویروس واکسن دارد؟

برای دام‌ها واکسن معتبر برای پیشگیری وجود ندارد. در انسان هم واکسن ندارد.

چه درمانی برای این بیماری وجود دارد؟

درمان بیماری در انسان هم بیشتر درمان حمایتی برای رفع عوارض و خطرات بیماری است. دارو‌های ضد ویروس برای درمان این بیماری بکار گرفته شده و تاثیر مثبتی هم داشته، اما بیماری درمان اختصاصی ندارد.

چه کسانی در معرض ابتلا هستند؟

دامداران، کشاورزان، کارگران کشتارگاه‌ها، دامپزشکان و کارکنان بهداشتی و درمانی، بخصوص در بیمارستان‌ها.

آیا با خوردن گوشت می‌توان به بیماری مبتلا شد؟

این بیماری از راه خوردن گوشت حیوان ذبح شده منتقل نمی‌شود، این ویروس بیرون بدن از بین می‌رود بنابراین مگر اینکه فرد بلافاصله گوشت حیوان تازه ذبح شده را خام بخورد احتمال ابتلا وجود ندارد. گوشتی که مهر سازمان دامپزشکی را دارد می‌توان بدون نگرانی مصرف کرد.

نحوه دفن مبتلایان به تب کریمه کنگو چگونه است؟

ویروس تب کریمه کنگو تا ۲۴ ساعت قابلیت انتقال از بدن فرد متوفی به افراد دیگر را دارد و باتوجه به انتقال سریع بیماری از طریق مخاط، ترشح و خون متوفی به افراد دیگر، بیماران فوتی با رعایت شرایط بهداشتی، در کاور‌های مخصوص و پلمپ شده، توسط افراد مجهز به لباس‌های مخصوص دفن می‌شوند.

گفتنی است به علت خطر ابتلا، بدن این بیماران بدون غسل و کفن به خاک سپرده می‌شود.

اجساد بیماران ناقل تب کریمه کنگو در زمان خاک سپاری، توسط آهک پوشانده می‌شوند تا از احتمال شیوع بیماری در محل دفن جلوگیری شود.

رسانه ۷: بدن زن کار‌های شگفت انگیزی می‌تواند انجام بدهد، مثلا یک آدم جدید را رشد بدهد و رکود جهانی طول عمر را بشکند. اما زن بودن به معنی بیشتر مستعد برخی از بیماری‌ها بودن نیز هست. البته قرار نیست همه‌ی خانم‌ها حتما این بیماری‌ها را بگیرند، اما به طور کلی، بیماری‌هایی وجود دارند که بیشتر زن‌ها را گرفتار می‌کنند تا مردها.

۱. اضطراب

نگرانی و اضطراب بخشی طبیعی از زندگی انسان است، اما گاهی اضطراب می‌تواند شدت بگیرد و مزمن شود و در واقع اختلالات اضطرابی ایجاد کند که زندگی روزمره‌ی فرد را مختل کند. طبق آمار و یافته‌ها، زن‌ها دو برابر مرد‌ها احتمال دارد که در طول زندگی خود دچار اختلال اضطراب شوند. اختلال‌های اضطرابی در واقع عوارض پزشکی هستند و درمان‌هایی برای‌شان وجود دارد.

۲. افسردگی

باز هم طبق آمار، زن‌ها دو برابر مرد‌ها مستعد ابتلا به افسردگی‌اند. افسردگی تنها یک علت ندارد، اما نوسانات هورمونی طی سیکل قاعدگی، بارداری، بعد از قادعدگی و یائسگی ممکن است احتمال افسرگی یک زن را افزایش بدهد. استرس، سابقه‌ی خانوادگی، درد و مشکلات پزشکی می‌توانند فاکتوری در ابتلا به افسردگی باشند. اختلال افسردگی نیز مانند اختلال اضطراب، قابل درمان است.

۳. پوکی استخوان

در پوکی استخوان، استخوان‌ها ضعیف و شکننده می‌شوند. سن، ریسک فاکتور مهمی در ابتلا به پوکی استخوان است. هر چه سن‌تان بالاتر می‌رود، احتمال اینکه دچار پوکی استخوان شوید هم بیشتر می‌شود، اما «زن» بودن نیز ریسک فاکتور دیگری است. تخمین زده شده ۱۰ میلیون آمریکایی دچار پوکی استخوان هستند و ۸۰ درصد از آنها، زن هستند. پوکی استخوان به چند دلیل در میان خانم‌ها شایع‌تر است. اول اینکه زن‌ها معمولا استخوان بندی ریزتری دارند و استخوان‌های‌شان کم تراکم‌تر از مردهاست. دوم اینکه وقتی میزان استروژن بعد از یائسگی افت می‌کند، ترکم استخوان نیز کاهش می‌یابد. سوم اینکه، زن‌ها معمولا بیشتر از مرد‌ها عمر می‌کنند و بیشتر زندگی کردن، احتمال پوکی استخوان را افزایش می‌دهد.

برای کُند کردن روند پوکی استخوان، راهکار‌هایی وجود دارند که هر کسی می‌تواند از آن‌ها استفاده کند: سیگار نکشید و الکل ننوشید، ورزش کنید و ویتامین D و کلسیم کافی دریافت کنید. بدن شما از کلسیم برای ساختن استخوان‌هایی سالم استفاده می‌کند، اما بدون ویتامین D نمی‌تواند کلسیم را جذب کند.

۴. سرطان سینه

مرد‌ها هم سرطان سینه می‌گیرند، اما احتمال ابتلا به این بیماری در زن‌ها ۱۰۰ برابر مردهاست. هم اکنون در آمریکا، احتمال ابتلای یک زن به سرطان سینه در طول زندگی خود، تقریبا ۱۲ درصد است. ریسک فاکتور‌هایی برای سرطان سینه وجود دارند که نمی‌توانید کنترل‌شان کنید مانند افزایش سن و داشتن زمینه‌ی ژنتیکی، اما عادت‌های روزمره‌ای نیز وجود دارند که می‌توانند احتمال ابتلا به سرطان سینه را کاهش بدهند مانند ترک سیگار و الکل و داشتن تحرک بدنی.

۵. بیماری‌های خود ایمنی

بیش از ۸۰ نوع گوناگون بیماری خود ایمنی وجود دارد. بیماری خود ایمنی به آن دسته از بیماری‌ها گفته می‌شود که سیستم ایمنی بدن به سلول‌های سالم خودش حمله ور می‌شود. بیماری سلیاک، یک نمونه از این بیماری‌هاست. وقتی افرادِ دچار بیماری سلیاک گلوتن می‌خورند، سیستم ایمنی بدن آن‌ها به سلول‌های روده‌ی کوچک حمله می‌کند. گفته می‌شود ۷۵ درصد از افرادی که نوعی بیماری خود ایمنی دارند، زن هستند. محققان همچنان در حال مطالعه هستند تا بفهمند چرا زن‌ها بیشتر از مرد‌ها دچار بیماری خود ایمنی می‌شوند.

۶. سکته مغزی

در سکته مغزی، انسداد‌هایی در مسیر جریان خون به سمت مغز به وجود می‌آید و این بیماری، زن‌ها را بیشتر می‌کُشد تا مردها. برخی از ریسک فاکتور‌های سکته مغزی شامل حال همه‌ی افراد می‌شوند مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا، سابقه‌ی خانوادگی و سیگار کشیدن. اما سایر ریسک فاکتور‌های سکته مغزی، منحصر به خانم‌ها هستند که شامل مصرف قرص‌های ضد بارداری، باردار بودن، استفاده از درمان جایگزین هورمون در یائسگی و داشتن سر درد‌های میگرنی مکرر می‌شود.

۷. مشکلات کنترل مثانه

خانم‌ها بیشتر از آقایان، مشکلات کنترل مثانه را تجربه می‌کنند. در واقع بی‌اختیاری ادرار در میان خانم‌ها دو برابر بیشتر شایع است. علت این عارضه را می‌توان باردای، زایمان و یائسگی دانست. این سه عامل می‌توانند با تغییراتی که در مجاری ادراری ایجاد می‌کنند، سبب بی‌اختیاری ادرار شوند.

۸. عفونت‌های مجاری ادراری

این واقعیت دارد که زن‌ها تقریبا ۳۰ برابر مرد‌ها ممکن است دچار عفونت‌های مجاری ادراری شوند. یکی از دلایل این اتفاق می‌تواند میزنای باشد. میزنای لوله‌ای است که ادرار را از بدن خارج می‌کند و در زن‌ها کوتاه‌تر از مردهاست؛ بنابراین باکتری‌های عامل عفونت راحت‌تر می‌توانند وارد مثانه شوند.

ضمنا در بدن خانم‌ها، واژن و مقعد، بسیار نزدیک به هم واقع شده‌اند و به همین دلیل خیلی مهم است که خودتان را از جلو به سمت عقب خشک کنید نه برعکس.

۹. سندرم خستگی مزمن

سندرم خستگی مزمن، عارضه‌ای بلند مدت است که سبب مشکلات خواب، مشکل در فکر کردن و تمرکز، درد و سرگیجه و احساس خستگی مفرط می‌شود که بعد از استراحت نیز بهتر نمی‌شوند. زن‌ها دو تا چهار برابر مرد‌ها ممکن است دچار سندرم خستگی مزمن شوند. بعضی از افراد ادعا می‌کنند بعد از دوره‌ای از استرس زیاد در زندگی خود، دچار سندرم خستگی مزمن شده‌اند.

۱۰. سندرم تونل کارپال

تونل کارپال ساختاری در مچ دست است که از کنار هم قرار گرفتن استخوان‌های مچ دست (کارپال) و رباط عرضی مچ دست به وجود آمده و عصب مدیان و تاندون‌های فلکسور در آن قرار می‌گیرند. اما زمانی که این تاندون‌ها متورم یا تحریک می‌شوند، به عصب فشار وارد کرده و درد یا احساس گزگز ایجاد می‌کنند یا از قدرت مچ و دست کم می‌شود. این علائم به نام سندرم تونل کارپال معروفند. طبق آمار و یافته‌ها، زن‌ها سه برابر بیشتر از مرد‌ها در معرض سندرم تونل کارپال قرار دارند.

کارشناسان تئوری‌هایی در مورد اینکه چرا سندرم تونل کارپال در زنان شایع‌تر است دارند. زن‌ها به طور طبیعی استخوان مچ دست‌شان کوچک‌تر است، یعنی تاندون‌های مچ و عصب‌ها در فضای تنگ‌تری قرار دارند. ضمنا ژنتیک یا تغییرات هورمونی که طی بارداری و یائسگی روی می‌دهند نیز می‌توانند در این امر دخیل باشند.

۱۱. میگرن

میگرن، سر درد‌های شدیدی هستند که گاهی با تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا و تغییراتی در بینایی همراه‌اند. زن‌ها سه برابر بیشتر از مرد‌ها ممکن است دچار میگرن شوند. علت میگرن هنوز کاملا شناخته شده نیست، اما در برخی از خانم ها، تغییرات هورمونی (مانند تغییراتی که طی سیکل قاعدگی روی می‌دهند) می‌توانند سبب حملات میگرن شوند.

۱۲. بیماری تیروئید

تیروئید، غده‌ی کوچکی است که کار بزرگ و مهمی انجام می‌دهد. این ساختار پروانه‌ای شکل در پایین گردن قرار دارد و هورمون‌هایی ترشح می‌کند که سوخت و ساز بدن را کنترل می‌کنند. اما گاهی تیروئید ممکن است زیاد هورمون ترشح کند یا به مقدار کافی هورمون ترشح نکند. مثلا در کم کاری تیروئید، تیروئید به اندازه کافی هورمون تیروئید تولید نمی‌کند و سبب علائمی، چون اضافه وزن، احساس سرما و کُندی ضربان قلب می‌شود. در پُرکاری تیروئید، ماجرا برعکس است: کاهش وزن، تندی ضربان قلب و لرزش دست از نشانه‌های پُرکاری تیروئید‌اند.

بیماری گریوز و بیماری هاشیموتو دو بیماری خود ایمنی‌اند که از شایع‌ترین علت‌های پُرکاری و کم کاری تیروئید محسوب می‌شوند. زن‌ها بیشتر از مرد‌ها ممکن است دچار مشکلات تیروئید شوند. در واقع یک هشتم خانم‌ها در طول زندگی خود، مشکل تیروئید را تجربه می‌کنند. در خانم‌ها، مشکلات تیروئید می‌تواند در پریود‌ها اختلال ایجاد کرده و سبب مشکلاتی در دوران بارداری شود.

۱۳. سندرم روده تحریک پذیر

زنان بیشتر از مردان دچار سندرم روده تحریک پذیر می‌شوند. سندرم روده تحریک پذیر، عارضه‌ای است که زمانی روی می‌دهد که سیستم گوارش دچار مشکلاتی مانند گرفتگی‌ها، اسهال، یبوست و نفخ شده و این علائم سه ماه یا بیشتر طول می‌کشند. زنانی که دچار سندرم روده تحریک پذیر هستند ممکن است در دوره‌ی پریود خود، علائم بیشتری را تجربه کنند.

۱۴. تریکوتیلومانیا

افرادی که دچار تریکوتیلومانیا هستند به طور مکرر، مو‌های خود را می‌کَنند. اختلال تریکوتیلومانیا در گروه رفتار‌های تکراری بدنی (BFRB) قرار می‌گیرد که عبارتی چتری برای تمام رفتار‌ها با بدن خود است که منجر به آسیب به بدن می‌شود. تریکوتیلومانیا در میان دختر بچه‌ها و پسر بچه‌ها آمار تقریبا یکسانی دارد، اما در مورد بزرگسالان طبق آمار، ۸۰ تا ۹۰ درصد در زنان شایع‌تر است.

۱۵. درماتیلومانیا

درماتیلومانیا یا اختلال کندن پوست نیز اختلال رفتار تکراری دیگری است که افرادِ دچار آن، پوست بدن خود را می‌کَنند. درماتیلومانیا نیز مانند تریکوتیلومانیا، در میان زنان شایع‌تر است.

۱۶. سندرم قلب شکسته

بله از نظر پزشکی هم قلب‌تان ممکن است بشکند! کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو که به نام سندرم قلب شکسته معروف است زمانی روی می‌دهد که جریان زیادی از هورمون‌های استرس، سبب نارسایی حاد قلبی می‌شوند و توانایی قلب برای پمپاژ خون را مختل کرده و درد شدیدی در قفسه سینه ایجاد می‌کنند. این عارضه می‌تواند در اثر یک حادثه‌ی بسیار استرس برانگیز مانند مرگ یک عزیز یا شکست عشقی به وجود بیاید و حتی افراد سالم نیز می‌توانند دچارش شوند. به گزارش انجمن قلب آمریکا، سندرم قلب شکسته در میان زنان شایع‌تر است.

سندرم قلب شکسته در مواردی نادر می‌تواند کُشنده باشد، ولی بیشتر بیماران بهبود می‌یابند. اما هر زمانی که احساس درد در قفسه سینه داشتید باید فورا به پزشک مراجعه کنید، زیرا ممکن است علامتی از حمله قلبی باشد.

۱۷. آلزایمر

طبق اعلام مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌ها، تقریبا دو سوم آمریکایی‌هایی که آلزایمر دارند خانم هستند. این فرضیه وجود دارد که به دلیل اینکه ریسک بیماری آلزایمر با افزایش سن بیشتر می‌شود و زن‌ها نیز بیشتر از مرد‌ها عمر می‌کنند، بنابراین آمار آلزایمر در میان زن‌ها بیشتر است. اما تحقیقی اخیر نشان داده که سایر فاکتور‌ها نیز ممکن است نقش داشته باشند: ژنتیک و تغییرات هورمونی. یائسگی و افت استروژن که به طور متوسط در ۵۱ سالگی شروع می‌شود می‌تواند توجیه کننده‌ی این تفاوت باشد. برای کاهش احتمال ابتلا به آلزایمر، ذهن و بدن خود را فعال نگه دارید، خوب بخوابید و رژیم غذایی سالمی داشته باشید. درمان‌های پزشکی می‌توانند روند پیشرفت بیماری آلزایمر را کُند کنند، اما نمی‌توانند جلوی آن را بگیرند.

۱۸. عفونت‌های مقاربتی

هر چند عفونت‌های جنسی در زنان و مردان تقریبا به یک اندازه ممکن است روی بدهد، اما تاثیرات بسیار جدی‌تری بر خانم‌ها دارد. تفاوت‌ها در آناتومی انسان، تشخیص علائم عفونت را در زنان سخت‌تر می‌کند و بسیاری از عفونت‌ها تشخیص داده نشده باقی می‌مانند. در نتیجه خانم‌ها بیشتر ممکن است دچار عوارض بلند مدت ناشی از عفونت‌های مقاربتی شوند. اگر هر گونه علامت غیر عادی مانند درد و سوزش، ترشح غیرمعمول، درد هنگام ادرار کردن و یا شکم درد بی‌دلیل دارید باید به پزشک مراجعه کنید.

۱۹. ام اس

بیماری خود ایمنی دیگری که زنان را بیشتر از مردان گرفتار می‌کند ام اس است. در ام اس، بدن به عصب‌ها در مغز و نخاع حمله ور شده و منجر به درد، کرختی و ضعف می‌شود. محققان می‌گویند، میزان بیشتر چربی در بدن زنان ممکن است عامل التهاب بیشتر بوده و در نتیجه احتمال بیماری ام اس را افزایش بدهد. فاکتور‌های هورمونی و تفاوت‌های جنسی در مغز نیز می‌توانند علت این تفاوت باشد. درمان برای کُند کردن روند بیماری ام اس شامل فیزیوتراپی، دارو درمانی و اصلاح سبک زندگی می‌شود.

منبع: rd