اشعار ولادت حضرت علی اکبر
یا رب این صوت محمّد یا صدای اکبر است
روی ماه احمد است یا لقای اکبر است
چون شبیه حضرت طه است خلق و خوی او
زین جهت مدح پیمبر خود ثنای اکبر است
خوی احمد را خدا فرمود اگر خلق عظیم
وصف این آئینه احمد نمای اکبر است
برتر از بیت الحرام است این حریم کربلا
چون گلشن آغشته با خون خدای اکبر است
داد قربانی بسی در کربلا ذات حسین
لیک حال او دگرگون در منای اکبر است
شد صفاو مروه اش ، سعی و تکاپوی حسین
زینبش لبیک گویان بر ندای اکبر است
داد جان خود حسین آن گه که اکبر شد جدا
گر نفس آید هنوزش ، از صدای اکبر است
از لب عطشان اکبر ، خشک شد کام حسین
عقل حیران از حدیث کربلای اکبر است
نور یزدان است اگر چه نور چشم فاطمه
تیره چشمانش و لیکن در عزای اکبر است
گفت بعد از تو علی جان گردد این دنیا خراب
قصه لولاک مصداقش فنای اکبر است
در حریم قرب حق ساقی علی مرتضی است
احمد اندر کربلا ساقی برای اکبر است
شد به زیر پای ثارالله جسمش تکیه گاه
عالم هستی حسان در زیر پای اکبر است
شعر میلاد حضرت علی اکبر
در بیت حسین بن علی جشن وسرور است
میلاد عزیزی زسراپرده ی نور است
لیلا به شعف دست پدر داد پسر را
از چهره ی مولا غم واندوه بدور است
او اکبر اولاد علی نام حسین (ع)است
برخلقت او خالق دادار فخور است
با دیدن رویش همه در حال تحیر
در چشم همه روی پیمبر به ظهور است
آتیه نشان داد که آقا علی اکبر
از حیث عمل در ره جدش به عبور است
از قول معاویه شده ثبت به تاریخ
لایق به خلافت علی آن ماه فکور است
تمرین اذان می کند از کودکی خویش
در کرببلا صوت اذانش به وفور است
روزی که به دنیا زده پا روز جوان است
تبریک همه در طبق شادی وشور است
تبریک بگو شیعه تو بر حضرت صاحب
عیدی زسوی سرور ما اذن حضور است
ولادت حضرت علی اکبر (ع)
برجلوه و اجلال محّمد صلوات
برچهره و تمثال محّمد صلوات
دیدند چو رخسار علی اکبر را
گفتند که برآل محّمد صلوات
آئینۀ غرق نور ایزد آمد؟
یاجلوه ای از بهشت سرمد آمد
با دیدن اکبرش چنین گفت حسین
یکبار دگر بوی محمّد آمد
در دست حسین چون که گوهر دادند
آئینه ای از روی پیمبر دادند
بشکفت گُل خنده به لبها ، که به او
از گلشن جنّت علی اکبر دادند
شعر میلاد حضرت علی اکبر
امشب مدینه ، خبری پیچیده
تو باغ طاها ، ثمری رسیده
رو دست خورشید ، قمری خوابیده
هر کی امشب حاجت داره ، اگه که چشماش می باره
اگه که یاری نداره ، دستاش و بالا بیاره
آخه امشب شب میلاده ، آقامون علی اکبره
همون که خلق و مرامش ، خیلی شبیه پیغمبره
اکبره ، حیدره ، یا که سوره ی کوثره
علی ، علی اکبر
عسل ز شهد ، لب علی خورد
شبیه این گل ، عالم نیاورد
ماه جمالش ، دل از عمو برد
میگه با ایما اشاره ، خورشید با ماه و ستاره
باز انگار توی مدینه ، ثانی احمد اومده
بدونید اومد رفیق و ، شاگرد رزم ابالفضل
همونی که هست تو جنت ، شریک بزم ابالفضل
اکبره ، حیدره ، یا که سوره ی کوثره
علی ، علی اکبر
beytoote
