با شروع امتحان باید همه زور خود را بزنید تا با تقلب از بلد کلاس، چرت و پرت نویسی و اصطلاحا زخمی کردن پاسخنامه، حداقل نمره را کسب و خود را برای اقدامات احتمالی بعدی مانند رو‌بوسی، دست بوسی، پابوسی و فیزیوتراپی استاد آماده کنید!
وقتی شما همه منابع را کامل خوانده‌اید:
وقتی با این وضعیت درسی وارد جلسه امتحان می‌شوید، از دید همه همکلاسی‌ها یک خرخوان بلامنازعید و انتظارات از شما بالاست! بنابراین تعدادی از عزیزان برای مذاکره پیش شما می‌آیند و تقاضای رساندن پاسخ، تعویض برگه، نشستن تمام مدت با زاویه درخواستی و یا عملیات خارق‌العاده و محیر‌العقول دارند! برخی هم بدون درخواست، فقط لحظه شروع می گویند: «گاردت رو نبند، بذار ما هم استفاده کنیم!»
تبصره: در نود و نه درصد مواقع، وعده خرخوان جماعت، مثل وعده برخی از مسئولین می ماند! یعنی درحالی که به همه قول مساعدت داده است، از اول تا آخر امتحان کر می شود، گاردش را کامل می بندد و در حالی که همه التماسش می‌کنند حداقل یک عدد را برساند، مدام برگه اضافی می‌گیرد و به اندازه هر برگه اضافی مقادیری نور و متعلقات به قبر اقوام پدری‌اش می‌تابد!
وقتی شما خوانده‌اید ولی مخاطب خاص تان نخوانده:
در این حالت بدبختی شما از ایام فرجه شروع می‌شود. اولا که فرت و فرت باید به همدیگر مسیج بدهید تا حس درس خواندن در شما دو نو‌گُل دانشجو نمیرد! یعنی کافی است که شما یک ربع کپه مرگ‌تان را روی جزوه بگذارید و بخوابید، سریع مخاطب خاص‌تان تماس می‌گیرد که: مگه نگفتی تا شب ریاضی پیشرفته رو تموم می‌کنیم!(در ادامه دو ردیف ایموجی گریه یواش) حالا آروم پاشو برو سمت جزوه، فصل دو رو باز کن و با خودکار زرشکی قشنگت سوال دو رو برام حل کن!(در ادامه یک ردیف ایموجی میمون که دستاش رو چشماشه!) نیم ساعت بعد هم ۱۰ ردیف ایموجی عصبانیت و شیون و زاری و بدبختی که یعنی گور به گور بشی پاشو دوباره از اول بگو من هیچی نفهمیدم!
این وضعیت ادامه دارد و شما باید تا یک ساعت قبل از امتحان مخاطب خاص محترم را با دانش خود و البته علم روان‌شناسی، برای امتحان آماده کنید! اما این پایان ماجرا نیست؛ چون استرس صبح امتحان تمام تمرین و نمونه سوال و کوییزی که با مخاطب خاص جان مرور کرده بودید را به باد داده و از طرفی چون پایه علمی نخبه‌ای که به مخاطب خاصی برگزیده‌اید از بیخ خراب است، حالا باید با یک گالن آب قند، سر جلسه امتحان بنشینید ور دلش تا به کمک تقلب شاید بتواند ۱۰بگیرد!
مخاطب خاص محترم کاری هم به این ندارد که نام فامیل خودش با حرف (ب) شروع می شود و نام فامیل شما با (واو)! اصرار دارد که حتی اگر چینش صندلی با حروف الفبا و شماره کلاسی است، «تو بایدِ باید کنار من بشینی و من از رو دستت بنویسم وگرنه قهر قهر قهر تا روز قیامت! کات میکنم و میرم کنار یکی دیگه پِیست میکنم خودموهاا! میدونی که هنوز با قریشی دوست معمولی‌ام و با سعادتی دوست مخصوص و با زراعتی دوست هات داگ! یه فامیل کباب لقمه هم داریم!»
خلاصه که آینده زندگی‌تان به همین امتحان بستگی دارد و ممکن است با وجود اخذ معدل الف، مجبور شوید ماه‌ها محسن چاوشی گوش بدهید و یار را در کنار کسی که عُرضه همراهی سر جلسه امتحان و افزایش معدل دارد،تماشا کنید!
